Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 4, 13. 16-18)

Nanantena izy na dia tsy nisy tokony hanantenany aza.

Ry kristianina havana,
tsy ny Lalàna no nahazoan’i Abrahama sy ny taranany
fampanantenana handova izao tontolo izao,
fa ny fahamarinana avy amin’ny finoana.
Koa ny finoana no handovana,
mba ho araka ny fahasoavana,
ka ho mafy ho an’ny taranaka rehetra ny fampanantenana,
dia tsy ho an’izay amin’ny Lalàna,
fa ho an’izay amin’ny finoan’i Abrahama koa,
satria raintsika rehetra izy
(araka ny voasoratra hoe: “Natsangako ho rain’ny firenena maro ianao”)
eo anatrehan’izay ninoany,
dia Andriamanitra mpamelona ny maty,
sy mpiantso ny tsy misy toy ny misy.
Nino izy,
fa nanantena na dia tsy nisy tokony hanantenany aza,
ka tonga rain’ny firenena maro,
araka ny voalaza taminy hoe:

“Ho tahaka izany ny taranakao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 104, 6-7. 8-9. 42-43

Tsaroan’ny Tompo mandrakizay ny fanekeny.

Ry taranak’i Abrahama mpanompony,
ry zanak’i Jakôba ianareo voafidiny!
Izy no Tompo Andriamanitra:
manerana ny tany tontolo ny fitsarany.

Tsaroany mandrakizay ny fanekeny:
dia ny teny napetrany ho an’ny taranaka arivo:
ilay niantohany tamin’i Abrahama,
sy nianianany tamin’i Isaaka.

Eny, tsaroany ny teniny masina
tamin’i Abrahama mpanompony;
ka dia navoakany ny olony ka niravo;
sy ireo voafidiny, ka nihoby.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky ny lahatrao, ry Tompo, ary mafy orina mandrakizay alaovalo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 12, 8-12)

Ny Fanahy Masina no hanoro anareo eo no ho eo izay tsy maintsy holazainareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Na iza na iza hanaiky Ahy eo anatrehan’ny olona
dia hoeken’ny Zanak’Olona koa izy eo anatrehan’ny Anjelin’Andriamanitra;
fa izay handà Ahy eo anatrehan’ny olona kosa
dia holavina koa izy eo anatrehan’ny Anjelin’Andriamanitra.
Na iza na iza hanao teny manohitra ny Zanak’Olona
dia hahazo famelan-keloka ihany,
fa izay hiteny ratsy ny Fanahy Masina kosa
dia tsy hahazo famelan-keloka intsony.
Raha entina ho any amin’ny Sinagôga sy ny mpifehy
ary ny manam-pahefana ianareo,
dia aza manahy izay hamalianareo na izay holazainareo
fa hatoron’ny Fanahy Masina anareo eo no ho eo ihany
izay holazainareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 4, 1-8)

Nino an’Andriamanitra i Abrahama ka izany no notanana ho fahamarinany.

Ry kristianina havana,
inona àry no holazaintsika ny amin’i Abrahama razantsika,
fa azony araka ny nofo?
Raha noho ny asa no nanamarinana an’i Abrahama,
dia manana hireharehana ihany izy;
nefa tsy manana izany akory izy, eo anatrehan’Andriamanitra.
Fa ahoana hoy ny Soratra Masina?
Izao: nino an’Andriamanitra i Abrahama,
ka izany no notanana ho fahamarinany.
Satria amin’izay miasa,
dia tsy heverina ho fahasoavana ho azy ny karama,
fa hoe trosa;
ary amin’izay tsy miasa,
fa mino an’Ilay manamarina ny ratsy fanahy,
no tanana ho fahamarinana ho azy ny finoany,
araka ny lahatry ny fahasoavan’Andriamanitra.
Izany no ilazan’i Davida ny hasambaran’ny olona
itanan’Andriamanitra fahamarinana tsy aman’asa hoe:
Sambatra ny olona izay voavela ny helony sy voasarona ny fahotany;
sambatra ny olona tsy hitanan’Andriamanitra heloka.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 31, 1-2. 5. 11

Ianao no fiereko miaro amin’ny loza.

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota!
Eny, sambatra ny olona
tsy itanan’ny Tompo hadisoana
sy tsy misy fitaka eo am-bava!

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako.
Miaiky heloka aho, Tompo! hoy aho:
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota!

Mifalia ao amin’ny Tompo!
miravoa, ry olo-marina!
Mihobia avokoa,
ry mahitsy fo!

Evanjely

Aleloia. Aleioia.

Mamirapiratra tahaka ny fahazavana amin’izao tontolo izao ianao, satria mitana ny tenin’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 12, 1-7)

Na dia ny volon-dohanareo aza dia voaisa avokoa.

Tamin’izany andro izany,
tafangona an’arivony maro ny olona
ka efa nila hifanosy mihitsy,
dia niteny tamin’ny mpianany i Jesoa nanao hoe:

“Tandremo aloha indrindra
sao voan’ny lalivain’ny Farisianina ianareo,
izany hoe: ny fihatsarambelatsihy.
Fa tsy misy takona izay tsy haseho,
na miafina izay tsy ho fantatra.
Koa izay rehetra nolazainareo tao amin’ny maizina
dia ho re ao amin’ny mazava,
ary izay nobitsihinareo tamin’ny sofina tao an-trano,
dia hotorìna eny an-tafon-trano.
Ka izao no lazaiko aminareo sakaizako:
Aza matahotra izay mahafaty ny nofo,
nefa rahefa izany tsy afa-manoatra intsony;
fa hany tokony hatahoranareo dia izao:
matahora izay manam-pahefana hamarina any amin’ny afobe
rahefa novonoiny ianareo;
eny, hoy Aho aminareo, matahora azy.
Moa tsy ilavoamena va no vidin’ny fody dimy?
Kanefa tsy misy hadinoina eo anatrehan’Andriamanitra amin’ireny
na dia iray aza.
Fa na dia ny volon-dohanareo aza dia voaisa avokoa.
Koa aza matahotra àry,
fa mihoatra lavitra noho ny fody maro ianareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 3, 21-30)

Ny finoana no anamarinana ny olona fa tsy ny asan’ny Lalàna.

Ry kristianina havana,
ankehitriny, tsy amin’ny lalàna,
dia naseho ny fahamarinana avy amin’Andriamanitra,
izay nambaran’ny Lalàna sy ny Mpaminany,
dia fahamarinana avy amin’Andriamanitra,
noho ny finoana an’i Jesoa Kristy,
ho an’ny mpino rehetra;
satria tsy misy avaka,
fa samy efa nanota ihany izy rehetra,
ka tsy manana ny voninahitr’Andriamanitra,
fa hamarininy maimaim-poana amin’ny fahasoavany
noho ny fanavotana izay ao amin’i Kristy Jesoa.
Fa Izy no natsangan’Andriamanitra am-pahibemaso
ho sorom-pifonana amin’ny rany noho ny finoana,
mba hampiharihary ny fahamarinany
noho izy tsy dia namaly loatra ny fahotana fahiny
tamin’ny andron’ny fandeferany,
dia hampiharihary ny fahamarinany Izy
amin’ny andro ankehitriny,
mba ho hita ho marina sady manamarina izay manam-pinoana an’i Jesoa.
Koa aiza ary no hireharehana?
Efa nofoanana izany;
fa tamin’ny lalàna inona?
Tamin’ny lalàn’ny asa va?
Tsia, fa tamin’ny lalàn’ny finoana;
satria miaiky marina isika
fa ny finoana no anamarinana ny olona,
fa tsy ny asan’ny Lalàna.
Sa Andriamanitry ny Jody ihany Andriamanitra,
fa tsy mba Andriamanitry ny Jentily koa?
Eny, Andriamanitry ny Jentily koa Izy,
satria Andriamanitra iray ihany
no hanamarina ny voafora amin’ny finoana,
sy ny tsy voafora amin’ny finoana koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 129, 1-2. 3-4b. 4d-6

Fa hatsaram-po no ao amin’ny Tompo ary fanavotana lehibe.

Avy ato anaty hantsana aho, ry Tompo, no miantso.
Tompo ô, henoy izany feoko.
Ho tandrin-tsofinao anie ny antsoko miangavy.
He! fa mitoreo izato feoko.

Raha tsikilovinao irony heloka natao,
zovy re, ry Tompo, no haharitra?
Saingy eo anilanao no hahitako famelana.
Toky ho ahy Ianao, ka dia toaviko.

Ny Tompo no antenain’ny fanahiko hatrany,
vonona aho miandry izany teniny.
Manoatra ny mpiambina miandry ny maraina,
no aoka hiandrasantsika an’Andriamanitra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo ny lalanao, ary tariho ho amin’ny lala-mahitsy aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 47-54)

Hampamoahina azy ny ran’ny mpaminany, hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina sy ny nipanora-dalàna nanao hoe:

“Loza ho anareo,
fa manao fasana ho an’ny mpaminany ianareo,
kanefa ny razanareo ihany no namono azy!
Koa mitsangan-ko vavolombelona sy mpankasitraka ny nataon’ny razanareo ianareo,
fa izy moa namono ny mpaminany,
ianareo kosa manao fasana ho azy.
Izany no nanaovan’ny fahendren’Andriamanitra hoe:

‘Haniraka mpaminany sy Apôstôly ho any aminy Aho,
ka ny sasany hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny,
mba hampamoahina an’itý taranaka itý avokoa
ny ran’ny mpaminany rehetra
izay nalatsaka hatramin’ny nahariana an’izao tontolo izao.
Dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria
izay novonoina tanelanelan’ny ôtely sy ny tempoly.’

Eny, lazaiko aminareo
fa hampamoahina an’izany tokoa itý taranaka itý.
Loza ho anareo, ry mpampianatra ny Lalàna,
fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana,
ka ianareo tsy niditra,
ny te-hiditra nosakananareo.”

Raha mbola niteny izany Izy,
dia nododonan’ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna,
ary nozezehany fanontaniana maro,
mba hamandrihany Azy
sy hahazoany vava latsaka hiampangana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.