Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Ekl. 17, 19-24)

Miverena amin’ny Tompo ary mialà amin’ny tsy fahamarinana.

Izay mibebaka, dia eken’Andriamanitra ny hiverenany,
ary izay very fanantenana, alany alahelo.
Mitodiha ny Tompo ianao, ka mialà amin’ny fahotana;
mivavaha eo anoloan’ny tavany, ary ampahavitsio ny ratsy natao.
Miverena amin’ny Avo indrindra, mialà amin’ny tsy fahamarinana,
ary ankahalao mafy izay vetaveta.
Iza no hidera ny Avo indrindra, any amin’ny Seoly,
hisolo ny velona, sy izay nanome voninahitra Azy?
Ny olona efa maty tsy mahazo midera fa toy ny tsinontsinona izy,
fa ny velona sy ny salama no midera ny Tompo.
Endrey ny halehiben’ny famindram-pon’ny Tompo!
sy ny fangoraham-pony an’izay mibebaka aminy!

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 31, 1-2. 5. 6. 7.

Mifalia ao amin’ny Tompo, miravoa, ry olo-marina.

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota!
Eny, sambatra ny olona
tsy itanan’ny Tompo hadisoana,
sy tsy misy fitaka eo am-bava!

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako.
Miaiky heloka aho, Tompo! hoy aho:
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota!

Koa amin’ny andro fahoriana,
ny mpivavaka rehetra hidera Anao;
raha ho tondraka ny ranobe,
izy tsy mba ho trany!

Ianao no fiereko
miaro amin’ny loza;
izaho hodidininao
hiram-pahafahana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika no nampihiratra ny masom-panahintsika
mba hahalalantsika ny fanantenana izay niantsoana antsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 17-27)

Amidio ny fanananao, dia avia manaraka Ahy.

Tamin’izany andro izany, nony nivoaka handeha i Jesoa,
dia nisy lehilahy nidodododo nandohalika teo anatrehany
ka nanontany Azy hoe:

“Ry Mpampianatra tsara ô,
inona no hataoko hahazoako ny fiainana mandrakizay?”

ary hoy i Jesoa taminy:

“Nahoana no ataonao hoe tsara Aho?
Tsy misy tsara afa-tsy Andriamanitra irery.
Fantatrao ny didy hoe:
Aza mijangajanga;
aza mamono olona;
aza mangalatra;
aza mety ho vavolombelona tsy marina;
aza manambaka;
manajà ny rainao aman-dreninao.”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Ry Mpampianatra ô,
hatra ny fony kely aho
no efa nitandrina izany rehetra izany.”

Ary nijery azy i Jesoa,
dia tia azy ka nanao taminy hoe:

“Zavatra iray loha no tsy ampy aminao:
mandehana, amidio ny fanananao rehetra ka omeo ny mahantra,
dia hanan-drakitra any an-danitra ianao,
ary rahefa izany dia avia hanaraka Ahy.”

Nampahory azy izany teny izany fa nanan-karena be izy,
ka niala tamin’alahelo.
Ary nijerijery nanodidina i Jesoa
ka nanao tamin’ny mpianany hoe:

“Akory ny hasarotry ny hidiran’ny mpanan-karena
amin’ny Fanjakan’Andriamanitra!”

Nony gaga tamin’izany teny izany ny mpianany,
dia hoy indray i Jesoa taminy:

“Sarotra, anaka,
ny hidiran’izay miankina amin’ny harena amin’ny Fanjakan’Andriamanitra.
Moramora kokoa ny hidiran’ny rameva amin’ny vodifanjaitra
noho ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny Fanjakan’Andriamanitra.”

Vao mainka gaga izy ireo ka nifampilaza hoe:

“Iza àry no mety ho voavonjy?”

Fa nojeren’i Jesoa izy ka nilazany hoe:

“Amin’ny olombelona, zava-tsy vitany izany;
tsy mba toy izany amin’Andriamanitra,
satria mahavita ny zavatra rehetra Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka Ekleziastika (Ekl. 27, 4-7)

Aza midera olona alohan’ny nitenenany.

Amin’ny fanetsiketsehana ny sivana, no ijanonan’ny faikany betsaka;
amin’ny tenin’ny olona koa, no isehoan’ny kilemany.
Ny memy no fizahan-toetra ny sinin’ny mpanao tanimanga;
ary ny resany kosa no fizahan-toetra ny olombelona.
Ny voan’ny hazo no ahafantarana ny tany aniriany;
toy izany koa ny teny maneho ny hevitry ny fon’ny olombelona.
Aza midera olona alohan’ny nitenenany,
fa ny teny no fizahan-toetra ny olombelona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 91, 3. 5 ; 13-14 ; 15-16

Tsara ny miantsa ny Anaranao, ry Avo indrindra.

Tsara ny mitory ny fitiavanao vao maraina
sy ny fahamarinanao raha alina:
amin-tory folo sy valiha,
amin-kalo arahin-dokanga.

Ny olo-marina mamololona toa antrendry,
misandratra avo toa sederan’i Libàna;
ao an-tranon’ny Tompo izy no maniry,
an-kianjan’ny Andriamanitsika no manorobona.

Na antitra aza izy mbola mamokatra,
milenodenoka, be ranon-kazo:
ka maneho fa mahitsy ny Tompo;
ao amin’ilay Vatolampiny, rariny avokoa.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 15, 54-58)

Andriamanitra manome antsika ny fandresena amin’ny alalan’i Jesoa Kristy Tompontsika.

Ry kristianina havana, rehefa mitafy ny tsy fahalòvana ity mety lò ity,
ka mitafy ny tsy fahafatesana ity mety maty ity,
dia ho tanteraka amin’izay ny teny voasoratra hoe:
Efa noresena ny fahafatesana ka levona.
Ry fahafatesana ô! aiza ny fandresenao?
Ry fahafatesana ô! aiza ny fanindronanao?
Fa ny fahotana no fanindronan’ny fahafatesana;
ary ny Lalàna no herin’ny fahotana.
Hisaorana anie Andriamanitra, Izay nanome antsika ny fandresena,
amin’ny alalan’i Jesoa Kristy Tompontsika.
Koa amin’izany, ry havako malalako,
aoka ianareo hiorina mafy, tsy hiova,
hahefa be mandrakariva amin’ny asan’ny Tompo,
fa fantatrareo fa tsy foana ao amin’ny Tompo tsy akory ny fisasaranareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nosokafan’Andriamanitra ny fontsika mba hitandrina izay nolazain’i Kristy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 6, 39-45)

Ny be ao am-pony no itenenan’ny vavany.

Tamin’izany andro izany i Jesoa nanao fanoharana tamin’ny mpianany hoe:

“Moa ny jamba mahatari-dalana ny jamba va?
Moa tsy hiara-mianjera any an-kady va izy roa?
Ny mpianatra tsy mihoatra noho ny mpampianatra,
fa izay mpianatra tapi-pianarana no hoatra ny mpampianatra azy ihany.
Nahoana no ny sombim-bozaka amin’ny mason’ny rahalahinao jerenao,
nefa ny sakamandimby ao amin’ny masonao tsy hitanao?
Ary hataonao ahoana no filaza amin’ny rahalahinao hoe:
‘Ry rahalahy, aoka hoesoriko ny sombim-bozaka amin’ny masonao’,
nefa ny sakamandimby ao amin’ny masonao aza tsy hitanao?
Ry mpihatsaravelatsihy, esory aloha ny sakamandimby amin’ny masonao,
izay vao ho hitanao ny hanesoranao ny sombim-bozaka amin’ny mason’ny rahalahinao.
Fa tsy misy hazo tsara mamoa voa ratsy, na hazo ratsy mamoa voa tsara.
Fa samy fantatra amin’ny voany avy ny hazo rehetra;
fa tsy misy mioty aviavy amin’ny tsilo, na voaloboka amin’ny voaroitsilo.
Ny olona tsara fanahy dia mamoaka ny tsara avy amin’ny rakitra tsaran’ny fony;
ary ny olona ratsy fanahy kosa mamoaka ny ratsy avy amin’ny rakitra ratsin’ny fony;
fa ny be ao am-pony no itenenan’ny vavany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siraka (Eklesiastika 17, 1-13)

Nataon’Andriamanitra mitovy endrika aminy ny olombelona.

Nataon’Andriamanitra tamin’ny tany ny olombelona, ary asainy hiverina amin’ny tany izy.
Andro voaisa sy fotoa-manam-petra no naraikiny ho an’ny olombelona,
ary nomeny fahefana amin’ny zavatra ety an-tany izy.
Nomeny hery araka ny toetrany izy, ary nataony mitovy endrika aminy.
Nasiany fahatahorana Azy ny nofo rehetra,
ary nomeny fanjakana amin’ny biby amam-borona izy.
Ny olombelona dia nomeny fahalalana, lela, maso, sofina sy fo hihevitra.
Nofenoiny fahaizana amam-pahalalana izy; ary nampahalalainy ny tsara sy ny ratsy.
Nataony tao ampon’izy ireo ny masony, hanehoany amin’izy ireo, ny halehiben’ny asany
mba hiderany ny Anarany masina, amin’ny fitoriany ny zava-mahagaga amin’ny asany.
Nomeny azy ireo koa ny fahaizana, ary nampanana azy ny lalàn’ny fiainana Izy.
Nanao fanekena mandrakizay tamin’izy ireo Izy, ary nanambara ny didiny taminy.
Ny mason’izy ireo nibanjina ny famirapiratan’ny voninahiny;
ny sofiny nandre ny fikarantsan’ny feony mahatalanjona.
Ary izao no nolazainy taminy:

“Mitandrema tena ianareo amin’ny tsy fahamarinana rehetra”;

dia samy nomeny didy ny amin’ny namana avy izy ireo.
Eo anatrehany mandrakariva ny lalan’izy ireo;
tsy misy mahafina izany tsy ho hitany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 102, 13-14. 15-16. 17-18a

Ny hatsaram-pon’ny Tompo dia mandrakizay amin’izay matahotra Azy.

Tahaka ny fangoraky ny ray ny zanany,
no angorahan’ny Tompo an’izay matahotra Azy!
Fa Izy mahalala ny nanaovana antsika:
tsarovy tokoa fa vovoka isika.

Ny olombelona ve? Toy ny ahitra ny androny;
mba mamony toy ny vonin-javatra eny an-tsaha:
kanjo tonga ny rivotra, dia tsy misy intsony,
tsy fantatry ny toerany intsony!

Fa ny hatsaram-pon’ny Tompo
dia mandrakizay amin’izay matahotra Azy
sy amin’ny dimbin’ireo,
amin’izay mitandrina ny fanekeny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao Aho, ry Raiko Tompon’ny lanitra sy ny tany, fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny Fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 13-16)

Na iza na iza tsy handray ny Fanjakan’Andriamanitra tahaka ny zazakely dia tsy hiditra any.

Tamin’izany andro izany,
nisy nitondra zazakely maromaro mba hametrahan’i Jesoa tanana,
nefa notenenin’ny mpianatra mafy ireo nitondra;
ka tezitra i Jesoa nony nahita izany sady nanao taminy hoe:

“Avelao hanatona Ahy ny zaza, fa aza raranareo,
satria ny toa azy no hanana ny Fanjakan’Andriamanitra.
Lazaiko marina aminareo,
fa na iza na iza tsy handray ny Fanjakan’Andriamanitra tahaka ny zazakely,
dia tsy hiditra any.”

Dia nofihininy izy ireo, sy nametrahany tanana, ary notsofiny rano.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.