Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 26, 1-9)

Nitangoronan’ny olona rehetra tao an-tranon’ny Tompo i Jeremia.

Tamin’ny niandohan’ny nanjakan’i Jôakima, zanak’i Jôsiasa, mpanjakan’i Jodà,
no nahatongavan’izao teny izao, avy amin’ny Tompo, ho amin’i Jeremia:

“Izao no lazain’ny Tompo:
Mitsangàna ianao eo an-kianjan’ny tranon’ny Tompo,
ka lazao amin’izay avy amin’ny tanànan’i Jodà rehetra
izay tonga hivavaka ao an-tranon’ny Tompo,
ny teny rehetra nasaiko hambaranao aminy:
aza misy amelana na dia teny iray aza.
Angamba hihaino ihany izy, ka samy hiverina hiala amin’ny lalan-dratsiny avy;
dia hanenenako ny loza nokasaiko hamelezana azy,
noho ny haratsian’ny ataony.
Lazao aminy hoe: Izao no lazain’ny Tompo:
Raha tsy manaiky Ahy ianareo ka tsy manaraka ny lalàna nataoko eo anoloanareo;
tsy mihaino ny tenin’ny mpaminany mpanompoko, irahiko ho any aminareo,
sady nirahiko hatramin’ny vao maraina, kanefa tsy nohenoinareo,
dia hataoko tahaka an’i Silao ity trano ity,
ary ataoko fanozonana amin’ny firenena rehetra ambonin’ny tany, ity tanàna ity.”

Ren’ny mpisorona ama-mpaminany mbamin’ny vahoaka rehetra
ny nilazan’i Jeremia ireo teny ireo, tao an-tranon’ny Tompo.
Nony tapitra voalazan’i Jeremia avokoa izay nasain’ny Tompo nolazaina amin’ny vahoaka rehetra,
dia nosamborin’ny mpisorona ama-mpaminany mbamin’ny vahoaka rehetra izy,
sady nataony hoe:

“Ho faty ianao!
Ahoana no aminanianao amin’ny Anaran’ny Tompo hoe:
Ho tahaka an’i Silao ity trano ity,
ary ho lao tsy misy mponina ity tanàna ity?”

Dia nitangoronan’ny olona rehetra tao an-tranon’ny Tompo i Jeremia.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 68, 5. 8-10. 14

Valio araka ny fahamarinan’ny vonjinao aho, ry Tompo!

Ry Andriamanitra ô, maro noho ny volon-dohako
ny mpankahala tsy amin’antony;
mahery noho izaho ireo mandrafy noho ny endrikendrika.
Dia hataoko ahoana anefa ny famerina izay tsy nalaiko?

Noho Ianao no ilonjoako latsa, no mahasafo-kenatra ny tavako:
ka vahiny amin’ireo rahalahiko aho, sy olon-kafa amin’ny zanak’i neny?
Eny, ny fahasaro-piaroko ny tranonao
no maharìtra ny aiko.

Fa izaho mivavaka aminao, ry Tompo!
Iantrao aho, ry Andriamanitra,
valio noho ny haben’ny hatsaram-ponao,
sy araka ny fahamarinan’ny Vonjinao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitenena Tompo ô, fa mihaino ny mpanomponao: Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 54-58)

Tsy ilay zanaky ny mpandrafitra va ity? Taiza no nahazoany izany rehetra izany?

Tamin’izany andro izany nankany amin’ny tany nahabe azy i Jesoa,
ary nampianatra tao amin’ny sinagôgany;
dia gaga ny olona ka nanao hoe:

“Avy taiza àry no nahazoan’izy io izany fahendrena sy hery izany?
Tsy ilay zanaky ny mpandrafitra va io?
Tsy i Maria va no anaran-dreniny,
ary tsy i Jakôba sy i Jôsefa sy i Simôna, ary i Jodà va no rahalahiny
ary moa tsy etý amintsika avokoa va ny anabaviny rehetra?
Koa taiza no nahazoany izany rehetra izany?”

Ary tafintohina taminy izy ireo; fa hoy i Jesoa taminy:

“Eo amin’ny tany onenany sy eo amin’ny ankohonany ihany
no tsy mba voahaja ny mpaminany.”

Dia tsy nanao fahagagana betsaka teo Izy noho ny tsy finoan’ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 18, 1-6)

Toy ny tanimanga eo an-tanan’ny mpanefy ianareo eo an-tanako.

Tonga tamin’i Jeremia ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mitsangàna ianao, ka midìna ho any an-tranon’ny mpanefy tanimanga,
ary any Aho hampandre anao ny teniko.”

Dia nidina ho any an-tranon’ny mpanefy tanimanga aho;
ka indro izy manao ny taozavany teo amin’ny ankodina fiasàny.
Ary tsy vanona kosa ny vilany nataony,
araka izay mety hahazo ny tanimanga eny an-tanan’ny mpanefy,
ka nanao vilany hafa, araka izay tiany hatao indray, ny mpanefy tanimanga.

Dia tonga tamiko ny tenin’ny Tompo toy izao:

“Moa Aho tsy mahazo manao aminareo,
toraky ny nataon’io mpanefy tanimanga io, ry taranak’i Israely?
— teny marin’ny Tompo.
Eny, toy ny tanimanga eo an-tanan’ny mpanefy ianareo eo an-tanako,
ry taranak’i Israely.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 145, 2. 3-4. 5-6

Sambatra izay manana ho Mpitahy ny Andriamanitr’i Jakôba.

Izaho midera ny Tompo,
raha mbola velona aina,
miantsa ny Andriamanitro,
raha mbola misy koa!

Aza mba mitoky amin’ny manam-pahefana
na amin’ny olombelona tsy afa-mamonjy:
izay lasa fofon’aina, mody amin’ny tany:
ka rava fikasana terý!

Sambatra izay manana ho Mpitahy ny Andriamanitr’i Jakôba,
sy mametraka ny tokiny amin’Andriamanitra Tompony,
Ilay nanao ny lanitra, ny tany sy ny riaka,
sy izay rehetra ao amin’ireny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 47-53)

Fantenany ny tsara hankao an-karona, fa ny ratsy kosa ariany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harato nalatsaka tany anaty ranomasina,
ka nanangona izao karazan-kazandrano rehetra izao:
rahefa feno izy, dia nosarihana ho eny amoron-drano,
ka nipetraka ny olona nifantina ny tsara hataony an-karona
fa ny ratsy kosa nariany.
Dia ho tahaka izany koa raha mby amin’ny fahataperan’izao tontolo izao:
hivoaka ny anjely hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny marina,
ka hanipy azy any amin’ny memy mirehitra:
any no hisy fitomaniana sy fikitroha-nify.
Efa azonareo va izany?”

Eny, hoy izy ireo taminy.

Dia nanampy teny indray Izy nanao hoe:

“Koa ny mpanora-dalàna rehetra izay mahay tsara ny amin’ny fanjakan’ny lanitra àry,
dia tahaka ny raim-pianakaviana
izay mamoaka zava-baovao sy tranainy avy amin’ny fitoeran-drakiny.”

Nony tapitra izany fanoharana izany, dia niala teo i Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 15, 10. 16-21)

Nahoana no dia tsy misy farany ny fijaliako? — Raha miverina amiko ianao, hitsangana indray eo anatrehan’ny Tavako.

Loza ho ahy, ry neny, ny niterahanao ahy,
mba ho olona filàna ady amam-pifandirana amin’ny tany rehetra aho.
Tsy mba nisambotra na inona na inona aho,
tsy nampisambotra na inona na inona tamiko izy,
nefa manozona ahy avokoa izy rehetra!
Vao tonga teo anatrehako ny teninao, dia nohaniko:
zary hafaliako amam-piravoravoan’ny foko,
satria nantsoina tamiko ny Anaranao, ry Tompo, Andriamanitry ny tafika ô!
Tsy mba nipetraka teo amin’ny fivorian’ny mpihomehy aho,
mba hiaranako amin’ny firavoravoana;
fa nipetraka nanirery teo ambanin’ny tananao aho,
satria nofenoinao hatezerana.
Nahoana no dia tsy misy farany ny fijaliako, ary manaintaina ny feriko,
sady tsy mety sitrana?
Moa ho tahaka ny rano mamitaka ho ahy va Ianao,
ho tahaka ny rano tsy azo itokiana?
Koa izao no lazain’ny Tompo:

“Raha miverina amiko ianao, dia hampodìko indray;
hitsangananao eo anatrehan’ny tavako;
ary raha manavaka izay sarobidy amin’izay tsinontsinona ianao,
dia ho tahaka ny vavako;
ary izy ireo hiverina hanatona anao;
fa tsy ianao no hiverina hanatona azy.
Hataonao manda varahina mafy ho an’ity vahoaka ity ianao;
hiady aminao izy, nefa tsy hahavoa anao akory;
satria momba anao Aho, hamonjy, sy hanafaka anao,
— teny marin’ny Tompo.
Hanafaka anao amin’ny tanan’ny ratsy fanahy Aho,
ary hanavotra anao amin’ny tanan’ny mpanao an-keriny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 58, 2-1. 4-5a. 10-11. 17. 18

Fialofana amin’ny andro fahoriana Ianao, ry Tompo.

Afaho amin’ny fahavaloko aho, ry Andriamanitro;
arovy amin’ny mpamely;
afaho amin’ny mpanao ratsy;
vonjeo amin’ny olona lian-dra!

Indreo izy manotrika hanala ny aiko:
olo-matanjaka mivorivory hamely ahy.
Tsy heloko, tsy otako, tsy hadisoako, ry Tompo!
Izy anefa miolomay sy efa vonona!

Ry heriko ô, Ianao no andraiko,
Andriamanitra fiarovana-avo ho ahy,
Andriamanitra tia ahy izay mitsena ahy,
sy mahatonga ahy hahasetra ny rafiko.

Raha izaho, dia hihira ny herinao aho;
hihoby vao maraina ny hatsaram-ponao.
Fa Ianao fiarovana-avo ho ahy,
fialofana amin’ny andro fahoriana.

Ry heriko ô, Ianao no antsaiko:
Andriamanitra fiarovana-avo ho ahy,
Andriamanitra tia ahy izay mitsena ahy,
sy mahatonga ahy hahasetra ny rafiko!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo, hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 44-46)

Lasa nivarotra ny fananany rehetra izy, ka nividy ilay saha.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny rakitra nafenina tany an-tsaha,
izay hitan’olona ka nafeniny tao ihany aloha;
dia lasa tamin-karavoana izy nivarotra izay rehetra mety ho fananany,
ary nividy io saha io.
Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpandranto mitady voahangy tsara.
Ary nony nahita anankiray be vidy izy,
dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.