Vakiteny voalohany

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (1 Kôr. 2, 10b-16)

Tsy azon’ny olona ara-batana ny zavatra avy amin’ny Fanahin’Andriamanitra, fa ny olona ara-panahy no mitsara ny zava-drehetra.

Ry kristianina havana, mahafantatra ny zavatra rehetra ny Fanahy,
na dia izay lalina indrindra ao amin’Andriamanitra aza.
Iza ary no hahalala izay ao am-pon’ny olona,
afa-tsy ny fanahiny izay ao anatiny ihany?
Toy izany koa, tsy misy mahalala izay ao anatin’Andriamanitra
afa-tsy ny Fanahin’Andriamanitra ihany.
Ary isika tsy nandray ny fanahin’izao tontolo izao,
fa ny Fanahy avy amin’Andriamanitra,
mba hahalalantsika ny zavatra nomen’Andriamanitra antsika tamin’ny fahasoavany.
Tsy mba amin’ny teny ampianarin’ny fahendren’olombelona no ilazanay an’izany,
fa amin’ny teny ampianarin’ny Fanahy,
satria zavatra ara-panahy izany, ka lazainay amin’ny teny ara-panahy koa.

Tsy azon’ny olona ara-batana anefa ny zavatra avy amin’ny Fanahin’Andriamanitra;
ataony ho fahadalana izany, fa tsy hainy fantarina velively,
satria amin’ny Fanahy no hany amantarana izany.
Fa ny olona ara-panahy no mitsara ny zavatra rehetra,
sady tsy azon’olona tsaraina.
Satria zovy àry no mahafantatra izay hevitry ny Tompo, ka ho afa-mampianatra azy?
Fa isika manana ny hevitr’i Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 144, 8-9. 10-11. 12-13ab, 13de-14

Marina amin’ny lalany rehetra ny Tompo.

Antra sy mangoraka ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be hatsaram-po!
Tsara amin’ny olon-drehetra ny Tompo;
mambomba ny asany rehetra ny fangorahany!

Tompo ô! midera Anao ny asanao rehetra!
Misaotra Anao ny mpivavaka aminao!
Miresaka ny voninahitry ny fanjakanao izy ireo,
sy miteny ny asanao mahery.

Mba ho fantatry ny olombelona ny asanao mahery,
sy ny voninahitra sy harevaky ny fanjakanao!
Fanjakana mandrakizay tokoa ny Fanjakanao;
amin’ny taona mifandimby ny fifehezanao!

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo,
ary tsara fo amin’ny asany rehetra!
Ny Tompo manohana izay rehetra lavo,
sy mampitraka izay mitanondrika.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy; ka ho tian’ny Raiko ary hankao aminy izahay ka honina ao aminy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 4, 31-37)

Fantatro raha Ianao, dia Ilay Masin’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nidina tany Kafarnaôma tanànan’i Galilea,
ka nampianatra ny olona tamin’ny sabata,
ary gaga ny olona tamin’ny fampianarany,
satria niteny toy ny manam-pahefana Izy.
Tao amin’ny sinagôga dia nisy lehilahy azon’ny demony maloto,
ka niantso mafy nanao hoe:

“Aoka re, fa mifandraharaha inona aminao izahay, ry Jesoa avy any Nazareta ô?
Tonga handringana anay va Ianao?
Fantatro raha Ianao, dia ilay Masin’Andriamanitra.”

Fa notenenin’i Jesoa mafy izy nataony hoe:

“Mangina ary mialà amin’io lehilahy io.”

Dia nandavo azy tamin’ny tany teo afovoan’ny olona teo ny demony vao nivoaka niala taminy,
nefa tsy nandratra azy akory.
Talanjona izy rehetra, ka nifampilaza hoe:

“Teny manao ahoana re izany?
fa mandidy ny fanahy maloto amin-kery sy fahefana Izy,
dia miala ireny.”

Ary niely tamin’izany tany rehetra izany ny lazany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (1 Kôr. 2, 1-5)

Ny misterin’i Jesoa Kristy voafantsika tamin’ny Hazofijaliana no notorìko taminareo.

Ry kristianina havana, fony aho tonga tany aminareo, dia tsy mba tamin-teny ambony,
na tamim-pahendrena no nitoriako ny Evanjelin’Andriamanitra taminareo.
Fa ninia tsy nahalala zavatra hafa afa-tsy i Jesoa Kristy aho tany aminareo,
indrindra fa Izy voafantsika tamin’ny Hazofijaliana.
Ary tamim-pahalemena sy tahotra ary hovitra be no nanatonako anareo;
sady tsy mba tamin’ny tenim-pahendrena mampiaiky volana no nampianarako sy nitoriako teny taminareo,
fa tamin’ny fanehoan’ny Fanahy Masina sy ny herin’Andriamanitra azy ho marina,
mba tsy hiorenan’ny finoanareo amin’ny fahendren’olombelona,
fa amin’ny herin’Andriamanitra ihany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 97-98. 99-100. 101-102

Drey izato fitiavako ny lalànao.

Drey izato fitiavako ny lalànao!
Izy no fibitsiko tontolo andro!
Ny baikonao mahahendry ahy noho ny fahavaloko,
sady ahy mandrakizay!

Hendry noho ny mpampianatra ahy rehetra aho:
satria ny Fanambarànao no fisaintsaiko!
Manam-pahalalana mihoatra ny zokiolona aho:
satria ny lahatrao no fandiniko!

Aviliko tsy hankamin’ny lalan-dratsy ny tongotro,
mba hitandremako ny teninao!
Tsy mba miala amin’ny satanao aho;
eny, Ianao tokoa no nampianatra ahy!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, no fahamarinana. Ankamasino amin’ny fahamarinana izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 4, 16-30)

Nirahiny hitory ny teny soa mahafaly amin’ny malahelo Aho... Tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa dia tonga tany Nazareta tanàna nahabe Azy,
ary niditra tao amin’ny Sinagôga araka ny fanaony tamin’ny andro sabata,
ary nitsangana hanao ny famakian-teny.
Natolotra Azy ny bokin’i Izaia mpaminany,
ka nony novelariny dia hitany ny teny voasoratra hoe:

“Ato amiko ny Fanahin’ny Tompo,
fa nanosotra ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny malahelo Izy
sy naniraka ahy hankahery ny torotoro fo,
hilaza fahafahana amin’ny mpifatotra sy fahiratana amin’ny jamba,
hanafaka izay nampahorìna ary hitory ny taom-pahasoavan’ny Tompo
sy ny andron’ny famaliana.”

Nony nahorony ny boky dia naveriny tamin’ny mpitandrina ka nipetraka Izy,
ary nifantoka tany aminy avokoa ny mason’izy rehetra tao amin’ny sinagôga.
Dia rafitra niteny taminy indray i Jesoa nanao hoe:

“Androany no efa tanteraka eo amin’ny sofinareo izany Soratra izany.”

Ary nankalaza Azy izy rehetra,
sady talanjona noho ny tenim-pahasoavana naloaky ny vavany, ka hoy ireo:

“Tsy ny zanak’i Jôsefa va ity?”

Ary hoy kosa i Jesoa taminy:

“Marina raha tsy ataonareo amiko ilay ohabolana hoe:
‘Dokotera, sitrano aloha ny tenanao.
Ny zava-mahagaga renay nataonao tany Kafarnaôma
mba ataovy eto amin’ny tany nahabe Anao koa.’”

Dia notohiziny hoe:

“Lazaiko marina aminareo
fa tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy.
Ary lazaiko marina aminareo koa
fa maro ny mpitondratena tamin’i Israely tamin’ny andron’i Elia,
raha nihantona telo taona sy enim-bolana ny orana ka voan’ny mosary mafy ny tany rehetra,
nefa tamin’izy ireo tsy nisy nanirahana an’i Elia na dia anankiray aza,
fa tamin’ilay vehivavy mpitondratena tany Sareptà any amin’ny tany Sidôna ihany;
ary be koa ny boka tao amin’i Israely tamin’ny andron’i Elisea mpaminany,
nefa tsy nisy sitrana na iray aza,
fa i Naamàna Sirianina ihany.”

Dia tezitra mafy izay rehetra tao amin’ny sinagôga raha nandre izany,
ka tafatsangana nandroaka Azy hiala ao an-tanàna,
sady nitondra Azy tany an-tampon’ny tendrombohitra iorenan’ny tanànany
mba hazerany any an-tevana;
fa namaky teo afovoan’izy ireo Izy, dia lasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 4, 1-2. 6-8)

Aza manampy na manala amin’izay andidiako anareo, tandremo ny didin’ny Tompo.

Tamin’izany andro izany, i Môizy niteny tamin’ny vahoaka Israely nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Israely,
henoy ny didy amam-pitsipika atoroko, hitandremanareo azy mba ho velona ianareo,
ka hiditra sy hanana ny tany nomen’ny Tompo Andriamanitry ny razanareo anareo.
Aza manampy izay andidiako anareo, na manala amin’ izany akory,
fa tandremo ny didin’ny Tompo Andriamanitrareo, izay andidiako anareo.
Koa tandremo sy tanteraho izany,
fa izany no saina amam-pahendrena ho anareo eo imason’ny firenena
izay handre izany lalàna rehetra izany, ka ho vaky hoe:
‘Vahoaka hendry sy manan-tsaina tokoa io firenena lehibe io!’
Fa iza tokoa moa no firenen-dehibe hanana andriamanitra akaiky azy,
tahaka ny maha-akaikintsika ny Tompo Andriamanitsika isaky ny iantsoantsika Azy?
Ary zovy no firenen-dehibe manan-didy amam-pitsipika marina,
toy izao lalàna ataoko eo anoloanareo anio izao?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 14, 2-3a. 3bd-4ab. 4d-5

Iza, ry Tompo, no horaisinao an-trano?

Dia izay mahitsy famindra
sy mitandro ny rariny:
ny fony misaina ny marina;
ny lelany tsy ekeny handainga.

Fady azy ny manisy ratsy
sy ny maneso ny miara-monina.
Ny olo-meloka tsy hasohasoany;
ny matahotra ny Tompo no hajainy.

Ny teny nomeny tsy ivadihany,
na voasingotra aza ny tenany.
Tsy mba maka zana-bola izy
na mandray tamby hahameloka ny marina.
Izay manao izany
tsy hihontsona mandrakizay.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba Apôstôly (Jak. 1, 17-18. 21b-22. 27)

Miezaha ho mpanatanteraka ny teny.

Ry kristianina hava-malala, raiso amim-pahalemem-panahy ny fanomezan-tsoa rehetra
sy ny fahasoavana tanteraka rehetra avy any ambony,
ka midina avy amin’ny Rain’ny fahazavana,
izay tsy manam-piovaovana na aloka avy amin’ny fihodinana.
Niteraka antsika an-tsitra-po tamin’ny tenin’ny fahamarinana Izy,
mba ho santatry ny zava-boaariny isika.
Ary raiso amim-pahalemem-panahy ny teny voafafy aminareo,
izay mahavonjy ny fanahinareo.
Aza mamita-tena amin’ny hevi-poana anefa,
fa miezaha ho mpanatanteraka ny teny, fa tsy ho mpihaino fotsiny.
Izao no fivavahana madio sy tsy misy tsiny eo anatrehan’Andriamanitra Ray:
ny manampy ny kamboty sy ny mpitondratena amin’ny fahoriany;
ary ny miaro tena tsy ho voaloton’izao tontolo izao.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hanazava ny masom-panahintsika anie Andriamanitra, Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika; mba hahalalantsika ny fanantenana niantsoany antsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 1-8a. 14-15. 21-23)

Ny didin’Andriamanitra afoinareo, fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo.

Tamin’izany andro izany,
dia niangona teo amin’i Jesoa ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema,
ka nahita ny mpianany sasany nihinana tamin’ny tanana tsy madio,
izany hoe tsy voasasa.
Fa ny Farisianina sy ny Jody rehetra dia tsy mihinana raha tsy efa voasasany tsara aloha ny tanany,
fa mitana ny fanaon-drazany izy;
ary raha avy any an-kianja izy dia tsy mihinan-kanina raha tsy efa nisasa.
Maro koa ny fomban-drazana hafa noraisiny hotanana,
dia ny fanasana ny kapoaka, ny tavoara, ny fanaka varahina, ary ny farafara fihinanana.
Ka dia nanontany Azy ny Farisianina mbamin’ny mpanora-dalàna nanao hoe:

“Nahoana ny mpianatrao no tsy mitandrina ny fanaon-drazana,
fa mihinana amin’ny tanana tsy misasa?”

Ary hoy ny navaliny azy ireo:

“Marina tokoa ny naminanian’i Izaia anareo mpihatsaravelatsihy, araka ny voasoratra hoe:
‘Ity firenena ity manaja Ahy amin’ny molony, fa manalavitra Ahy ny fony;
koa foana ny ivavahan’ireo amiko
satria didin’olombelona no ataony fampianarana’.
Ny didin’Andriamanitra afoinareo, fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo”.

Ary niantso ny vahoaka nankeo aminy indray Izy ka nanao taminy hoe:

“Mihainoa Ahy ianareo rehetra, ka mahafantara.
Tsy ny zavatra avy any ivelany miditra ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
fa izay mivoaka avy ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
satria avy ao anaty, dia avy amin’ny fon’ny olona no iavian’ny sain-dratsy:
dia ny fakàm-badin’olona, ny fijangajangana, ny famonoana olona,
ny halatra, ny fahihirana, ny hasomparana, ny hafetsen-dratsy,
ny fijejojejoana, ny fialonana, ny vava ratsy,
ny fiavonavonana, ny fahadalana;
izany zava-dratsy rehetra izany no avy ao anatin’ny olona ka mahaloto azy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.