Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 3, 1-8)

Ho tahaka an’Andriamanitra ianareo: mahalala ny tsara sy ny ratsy.

Ny bibilava no fetsy indrindra amin’ny biby rehetra eny an-tsaha
izay nataon’ny Tompo Andriamanitra.
Hoy izy tamin-dravehivavy:

“Hay va re Andriamanitra nanao hoe:
Aza mihinana amin’ny hazo rehetra amin’ny saha ianareo.”

Hoy ny navalin-dravehivavy ny bibilava:

“Mihinana amin’ny voan’ny hazo amin’ny saha izahay;
fa ny voan’ny hazo eo afovoan’ny saha
no nanaovan’Andriamanitra taminay hoe:

“Aza mihinana amin’izany ary aza mikasika izany akory,
fandrao maty ianareo.”

Dia hoy ny bibilava tamin-dravehivavy:

“Tsia, tsy ho faty akory ianareo:
fa fantatr’Andriamanitra fa amin’izay andro hihinanareo amin’izany,
dia hisokatra ny masonareo, ka ho tahaka an’Andriamanitra ianareo,
mahalala ny tsara sy ny ratsy.”

Ary hitan-dravehivavy fa ny voan’ilay hazo dia fihinana
mahate-hijery sy mendrika hoirìna mba hahazoana fahiratan-tsaina;
nioty tamin’ny voany izy,
dia nihinana ary nomeny koa ny vadiny izay niaraka taminy,
ary nihinana izy.
Nisokatra ny mason’izy mivady,
ary fantany fa nitanjaka izy;
ka nanjaitra ravin’aviavy izy ireo nataony sikina.
Tamin’izay dia ren’izy ireo ny feon’ny Tompo Andriamanitra
nandalo tao amin’ny saha rahefa nangatsiatsiaka ny andro;
ka niery ny Tompo Andriamanitra
tao anaty hazon’ny saha ralehilahy sy ny vadiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 31, 1-2. 5. 6. 7)

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota.

Sambatra izay afa-keloka
sy voavela ota!
Eny, sambatra ny olona tsy itanan’ny Tompo hadisoana,
sy tsy misy fitaka eo am-bava!

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako:
“Miaiky heloka aho Tompo!” hoy aho:
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota!

Koa amin’ny andro fahoriana,
ny mpivavaka rehetra hidera Anao;
raha ho tondraka ny ranobe,
izy tsy mba ho trany.

Ianao no fiereko
miaro amin’ny loza;
izaho hodidininao
hiram-pahafahana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso amim-pahalemem-panahy ny teny voafafy aminareo,
izay mahavonjy ny fanahinareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 31-37)

Nampalady ny marenina sy nampiteny ny moana Izy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niala tany amin’ny faritanin’i Tira, ary namaky ny faritanin’i Sidôna
ka tonga tany amoron’ny ranomasin’i Galilea, amin’ny faritanin’i Dekapaoly.
Tao dia nisy lehilahy anankiray sady marenina no moana
nentin’izy ireo teo aminy sy nangatahany mba hametrahany tanana.
Dia nitondra azy niavaka tamin’ny vahoaka Izy,
ka nangarona ny sofiny tamin’ny rantsan-tanany sy nanisy rora ny lelany.
Rahefa izany dia niandrandra ny lanitra Izy,
sady nisento ary nanao taminy hoe:

“Efeta, izany hoe, misokafa.”

Niaraka tamin’izay dia nisokatra ny sofiny
ary voavaha ny fatoran’ny lelany, ka niteny tsara izy,
ary norarany ny olona tsy hilazalaza izany na amin’iza na amin’iza;
fa araka ny nandrarany azy ireo no vao mainka nampielezany izany kokoa aza;
sady talanjona loatra izy ireo ka nanao hoe:

“Tsara avokoa ny zavatra rehetra nataony,
fa nampalady ny marenina Izy ary nampiteny ny moana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.