Vakiteny voalohany

Boky Fanisana (Fanis. 11, 25-29)

Noho ny amiko va no ialonanao? Enga anie ka ho mpaminany avokoa ny vahoakan’ny Tompo.

Tamin’izany andro izany,
nidina teo amin’ny rahona ny Tompo dia niteny tamin’i Môizy;
nangalany ny Fanahy izay tao amin’i Môizy,
ka nataony tao amin’ny loholona fitopolo lahy,
naminany izy ireo raha vao tonga tao aminy ny Fanahy,
nefa tsy notohiziny izany.
Nisy olona roa lahy, atao hoe Eldada ny anankiray, ary i Medada ny anankiray,
nijanona teo an-toby;
ary tonga tao amin’izy ireo ny Fanahy;
anisan’ny voasoratra izy ireo nefa tsy nankany amin’ny trano lay,
ary naminany teo an-toby izy.
Dia nihazakazaka nilaza izany tamin’i Môizy ny zazalahy anankiray, nanao hoe:

“Maminany atsy an-toby i Eldada sy i Medada”.

Niteny niaraka tamin’izay i Jôsoe, zanak’i Nona,
mpanompon’i Môizy hatry ny fony tanora, ka nanao hoe:

“Ry Môizy tompoko ô, rarao izy roa lahy”.

Fa hoy ny navalin’i Môizy azy:

“Noho ny amiko va no ialonanao?
Enga anie ka ho mpaminany avokoa ny vahoakan’ny Tompo,
ary hataon’ny Tompo ao aminy ny Fanahiny”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 18, 8. 10. 12-13. 14

Mahafaly fo ny fitsipiky ny Tompo.

Ny lalàn’ny Tompo lavorary,
mamelombelona fanahy;
ny didin’ny Tompo mahatoky,
mampahendry olon-tsotra.

Ny tenin’ny Tompo madio,
maharitra mandrakizay;
ny fitsaràn’ny Tompo koa marina,
samy rariny avokoa.

Koa ny mpanomponao mankasitraka ireny,
fa tombontsoa ireny raha voatandrina.
Ny hadisoan’ny tena, tsy mba hita:
avelao ny ota izay tsy tandriko.

Ny avonavona iarovy ahy,
ity mpanomponao anie tsy ho voafehiny,
ka dia ho afaka amin’ny loto
sy ny hadisoana bevava.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba Apôstôly (Jak. 5, 1-6)

Ny harenareo efa lo.

Anareo mpanan-karena kosa indray izao:
Mitomania sy migogogogoa, fa indro ny lozanareo efa midona.
Ny harenareo efa lo;
ny fitafianareo efa lanin’ny kalalao;
ny volamena sy ny volafotsinareo efa harafesina;
ary ny harafesiny dia hiampanga anareo,
sy handevona ny nofonareo, toy ny afo.
Efa nanangona hatezerana ho anareo ho amin’ny andro farany ianareo.
Indro, mitaraina ny karaman’ny mpiasa nijinja ny taninareo izay nofetsenareo;
ary efa mby ao an-tsofin’ny Tompon’ny tafika ny fitarainany.
Nivelona teto an-tany tamin’ny hanim-py ianareo sy nanaram-batana tamin’ny fahafinaretana;
namoky ny fonareo tamin’ny andro fandringanana ianareo.
Nanameloka sy namono ny olo-marina ianareo, fa tsy nanohitra anareo izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy ny fonay, ry Tompo, mba hitandremanay ny tenin’ny Zanakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 9, 37-42. 44. 46-47)

Izay tsy manohitra anareo, dia momba anareo. Raha ny tananao no manafintohina anao, tapaho izy.

Tamin’izany andro izany,
namaly ny tenin’i Jesoa i Joany ka nanao taminy hoe:

“Mpampianatra ô,
nahita olona anankiray nandroaka demony amin’ny Anaranao izahay;
nefa tsy namantsika ka noraranay”.

Fa hoy i Jesoa:

“Aza raranareo izy;
fa tsy misy olona hanao fahagagana amin’ny Anarako ka hanaratsy Ahy vetivety foana.
Fa izay tsy manohitra antsika dia momba antsika.
Na iza na iza hanome rano eran’ny kapoaka anareo amin’ny Anarako,
satria an’i Kristy ianareo,
dia lazaiko marina aminareo fa tsy ho very valisoa izy.
Ary na iza na iza hanafintohina ny anankiray amin’ireny madinika mino Ahy ireny,
dia tsaratsara kokoa ho azy ny hanantonana vato fikosohan-dafarîna amin’ny vozony,
ka havarina any anaty ranomasina izy.
Raha ny tananao no manafintohina anao, tapaho izy,
fa aleo kilemaina miditra any amin’ny fiainana ianao,
toy izay manan-tanan-droa avarina any amin’ny gehena,
dia any amin’ny afo tsy azo vonoina.
Ary raha ny tongotrao no manafintohina anao; tapaho izy,
fa aleo tapa-tongotra an’ila miditra any amin’ny fiainana ianao,
toy izay manana tongotra roa avarina any amin’ny gehen’afo tsy azo vonoina.
Raha ny masonao no manafintohina anao, esory izy,
fa aleo toka-maso miditra any amin’ny fanjakan’Andriamanitra ianao,
toy izay mana-maso roa avarina any amin’ny gehen’afo,
izay tsy mety maty ny olitr’izy ireo ary tsy azo vonoina ny afo”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitor. 11, 9 — 12, 8)

Tsarovy ny Mpahary anao amin’ny fahatanoranao, dieny mbola tsy mivarina amin’ny tany ny vovoka, ary ny fanahy kosa hiverina amin’Andriamanitra.

Ry zatovo, mifalia dieny mbola tanora;
aoka hahazo firavoravoana amin’ny fonao ianao amin’ny andron’ny fahatanoranao!
Mandehana any amin’izay lalan’ny fonao, sy araka izay fijerin’ny masonao.
Fantaro anefa fa izany rehetra izany dia hiantsoan’Andriamanitra anao hotsaraina.
Esory ao am-ponao ny alahelo, ary halaviro ny vatanao ny ratsy,
samy zava-poana ny hatanorana am-pahamaitsovolo.

Tsarovy ny Mpahary anao, amin’ny andron’ny fahatanoranao,
dieny mbola tsy tonga ny andro ratsy ary tsy mbola akaiky ny taona hanaovanao hoe:
“Tsy sitrako izao”;
dieny mbola tsy maizina ny masoandro, sy ny fahazavana ary ny volana aman-kintana,
ary mbola tsy mitambatra indray ny rahona aorian’ny orana,
amin’ny andro angovitan’ny mpiandry trano,
ikainkonan’ny lehilahy matanjaka, iatoan’ny ankizivavy mitoto,
fa mihavitsy isa;
ihamaizinan’ireo mitazana eo am-baravarankely, ikatonan’ny varavarana kopa-droa mankeny an-dalam-be,
raha mihamalemy ny feon’ny vato fikosoham-bary,
izay itsanganan’ny olona mandre ny feon’ny voron-kely,
sy ahalasanan’ny ankizivavy mpihira rehetra.
Amin’izay atahoran’ny olona ny eny amin’ny fitoerana avo,
izay ivadihan’ny olona fo eny an-dalam-be,
amin’izay amonian’ny amandie, sy ahatongavan’ny valala ho mavesatra
ary tsy hisy asany intsony ny kapra,
fa miainga ho any amin’ny fonenany mandrakizay ny olona,
ary mitety ny arabe ny mpitomany;
dieny mbola tsy tapaka ny kofehy volafotsy,
mbola tsy vaky ny tamboho volamena,
mbola tsy vaky ny siny eny an-doharano,
mbola tsy tapaka ny bolaky ka latsaka eo an-davaka famorian-drano;
dieny mbola tsy miverina amin’ny tany ny vovoka, araka ny toetrany taloha indray,
ary ny fanahy kosa hiverina amin’Andriamanitra izay nanome azy.
Zava-poana dia zava-poana, hoy ny Mpitoriteny,
zava-poana ny zavatra rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 89, 3-4. 5-6. 12-13. 14 sy 17

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Nampodìnao ho vovoka ny arin-tananao.
Miverena, hoy Ianao, ry taranaka voafetra.
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Moa tsy nofy indaosinao ka misinda vao maraina,
toy ny ahitra eny an-tsaha izay mandrobona mitsiry,
manipelana maraina, vaky vony sy mijoro,
fa milofika malazo, very aina ny hariva.

Ampianaro anay, ry Tompo, ny manisa ny andronay;
atodiho fo fanahy mba hikatsa-pahendrena.
Miverena re, ry Tompo, aza ela fa tongava:
mangoraha ka tsinjovy mba ho soa ny olonao.

Vao maraina dia hetsaho ny fitiavanao izahay
ka ho revon-kafaliana sy hiantsa isan’andro.
Ary homba anay izao ny fanambinanao, ry Tompo,
hanamafy sy hampamokatra ny asan-tananay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalana aho, ry Tompo, hitandremako ny lalànao ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 44b-45)

Tsy maintsy hatolotra eo am-pelatanan’ny olona ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
raha ilay mbola gaga tamin’izay rehetra nataon’i Jesoa iny ny vahoaka rehetra,
dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Alatsaho tsara ao amin’ny sofinareo izao rehetra izao,
satria tsy maintsy hatolotra eo am-pelatanan’ny olona ny Zanak’Olona.”

Fa tsy azon’izy ireo izany teny izany, fa takona taminy ka tsy fantany,
sady tsy sahy nanontany Azy ny amin’izany izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitoriteny 3, 1-11)

Misy fotoana ho azy avokoa ny zavatra aty ambany masoandro.

Samy misy fotoana voatendry ho azy avokoa ny zavatra rehetra;
misy fotoana ho azy avokoa ny zavatra ayý ambany masoandro:
fotoana hahaterahana, ary fotoana hahafatesana;
fotoana hambolena, ary fotoana hanongotana izay nambolena.
Fotoana hamonoana ary fotoana hanasitranana;
fotoana hanjerana ary fotoana hananganana;
fotoana hitomaniana ary fotoana hihomehezana;
fotoana higogogogoana ary fotoana handihizana.
Fotoana hanelezam-bato, ary fotoana hanangonana azy;
fotoana hamihinana, ary fotoana hifadiana ny fifamihinana.
Fotoana hitadiavana, ary fotoana hamerezana;
fotoana hitahirizana, ary fotoana hanariana.
Fotoana handrovitana, ary fotoana hanjairana;
fotoana hanginana, ary fotoana hitenenana.
Fotoana hitiavana, ary fotoana hankahalana;
fotoana hiadiana, ary fotoana hihavanana.

Inona no soa azon’izay miasa, amin’ny hasasarana iaretany?
Nodinihiko ny asa asain’Andriamanitra isasaran’ny zanak’olombelona;
ka ny zavatra rehetra samy nataon’Andriamanitra ho tsara amin’ny fotoany avy;
ny mandrakizay nataony ao am-pon’izy ireo koa,
nefa tsy azon’ny olombelona fantarina ny asa ataon’Andriamanitra
hatramin’ny fiandohany ka hatramin’ny fiafarany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 143, 1a sy 2abd. 3-4

Isaorana ny Tompo vatolampiko.

Isaorana ny Tompo vatolampiko,
Ilay fialofako sy toera-mafy ho ahy,
fiarovana avo ho ahy sy mpanafaka ahy!
Ilay ampinga sy aroko.

Tompo ô, inona ny olombeloria no dia ahìnao?
ny zanak’olombelona voaarakao maso?
Ny olombelona dia toa tsio-drivotra;
ny androny, aloka mihelina!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo Andriamanitra ny fonay, mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 18-22)

Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra. Tsy maintsy hijaly mafy ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
raha nivavaka tany amin’ny toerana mangingina i Jesoa ka teo aminy koa ny mpianany,
dia nanontany azy ireo Izy nanao hoe:

“Ataon’ny vahoaka ho iza moa Aho?”

Ary namaly ireo ka nanao hoe:

“Ny sasany manao hoe: i Joany Batista, ny sasany milaza hoe i Elia,
ary ny sasany manao hoe: ny anankiray amin’ny mpaminany taloha no nitsangan-ko velona.”

“Fa ianareo kosa, hoy Izy, mba manao Ahy ho iza?”

Dia namaly i Piera ka nanao hoe:

“I Kristin’Andriamanitra.”

Nefa norarany mafy izy ireo mba tsy hilazalaza izany amin’olona,
sady nampiany hoe:

“Tsy maintsy hijaly mafy ny Zanak’Olona,
ka harian’ny loholona sy lehiben’ny mpisorona mbamin’ny mpanora-dalàna ary hovonoiny;
fa hitsangan-ko velona amin’ny andro fahatelo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitoriteny 1, 2-11)

Tsy misy zava-baovao aty ambany masoandro.

Zava-poana dia zava-poana, hoy ny Mpitoriteny,
zava-poana dia zava-poana!
Zava-poana ny zavatra rehetra.
Inona no soa azon’ny olona, amin’ny fisasarana rehetra ikezahany aty ambany masoandro?
Lasa ny taranaka iray, tamy ny taranaka iray.
Ary ny tany maharitra mandrakariva ihany.
Miposaka ny masoandro, milentika ny masoandro,
ary dodona izy mba hody any amin’ny fonenany,
dia miposaka avy ihany indray.
Mianatsimo ny rivotra, dia mihodina mianavaratra, vao misampotina indray,
ka manomboka mihodina toraka ny teo.
Mankany amin’ny ranomasina avokoa ny renirano, nefa tsy feno ny ranomasina;
any amin’ny toerana alehany, no ankanesany tsy tapaka.
Miasa avokoa ny zavatra rehetra, mihoatra noho ny azo lazaina;
ny maso tsy mamo mijery; ary ny sofina tsy ketra-mihaino.
Izay efa teo, no ho eo, ary izay efa natao no hatao,
fa tsy misy zava-baovao aty ambany masoandro.
Raha misy zavatra lazaina hoe: He, vaovao izany!
dia efa nisy sahady tamin’ny taonjato talohantsika izany zavatra izany.
Ny taloha tsy tsaroan’ny olona;
ny ho avy any aoriana koa, tsy hamela fahatsiarovana,
ao amin’izay ho velona rahatrizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 89, 3-4. 5-6. 12-13. 14 sy 17

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Nampodìnao ho vovoka ny arin-tananao:
“Miverena, hoy Ianao, ry taranaka voafetra.”
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Moa tsy nofy indaosinao ka misinda vao maraina,
toy ny ahitra eny an-tsaha izay mandrobona mitsiry.
Manipelana maraina, vaky vony sy mijoro.
Fa milofika malazo, very aina ny hariva.

Ampianaro anay, ry Tompo, ny manisa ny andronay;
atodiho fo fanahy, mba hikatsa-pahendrena.
Miverena re, ry Tompo, aza ela fa tongava.
Mangoraha ka tsinjovy mba ho soa ny olonao.

Vao maraina dia hetsaho ny fitiavanao izahay
ka ho revon-kafaliana sy hiantsa isan’andro.
Ary homba anay izao ny fanambinanao, ry Tompo,
hanamafy sy hampamokatra ny asan-tananay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

I Jesoa Kristy Mpamonjy antsika no nanafoana ny fahafatesana sy nanambara ny fiainana amin’ny Evanjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 7-9)

Nasaiko notapahin-doha i Joany, ka iza indray àry izao olona reko manao zava-dehibe izao?

Tamin’izany andro izany,
i Herôda tetrarka nandre izay rehetra nataon’i Jesoa
ka tsy hitany be ihany izay hevitra,
fa ny sasany nanao hoe:

“I Joany no nitsangan-ko velona”;

ny sasany nilaza hoe:

“I Elia no niseho”;

ary ny sasany nanao hoe:

“Ny anankiray tamin’ny mpaminany taloha no efa nitsangan-ko velona.”

Dia hoy kosa i Herôda:

“Raha i Joany dia efa nasaiko notapahin-doha izy,
ka iza indray ary izao olona reko manao zava-dehibe izao?”

Dia naniry hahita Azy izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

[Vaovao manokana] Alakamisy 17 avrily 2025

Notendren’ny Papa François ho Eveka’ny Diosezin’i Fenoarivo-Atsinanana i P. Mareck Ochlak, Lehiben’ny Fikambanana Oblats de Marie Immaculée, ao amin’ny Province Pologne amin’izao fotoana izao.

Tohiny...

Tsy misy afaka manavotra antsika afa-tsy Andriamanitra

I Jesoa Kristy, Ilay Zanak'Andriamanitra tonga olombelona, no fanantenana famindrampo sy fanavotana ho antsika olombelona.

Tohiny...

Zatti, rahalahinay

Ny horonan-tsary "Zatti, notre frère" (Argentina, 2020) dia manoritsoritra ireo vanim-potoana tena sarotra teo amin'ny fiainany. Tao Viedma no nitranga ny tantara tamin'ny taona 1941 : 60 taona i Zatti ary noterena handao ilay toeram-pitsaboana izay nikatrohany amam-polo taonany maro. Fitsapana mivaivay ho an'ny finoany sy ny herim-pony izany.

Tohiny...