Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 23, 1-6)

Hangoniko ny sisa amin’ny ondriko ary hanangana mpiandry hiandry azy Aho.

Mila loza ny mpiandry manary sy manahaka ny ondry eo amin’ny kijanako,
— teny marin’ny Tompo.
Koa izao no lazain’ny Tompo, Andriamanitr’i Israely,
ny amin’ireo mpiandry miandry ny vahoakako:
Ny ondriko dia nahahakareo, naronjindronjinareo;
tsy niahy azy ireo ianareo.
Koa indro Aho kosa mba hiahy, hamelezako anareo, ny haratsian’ny nataonareo,
— teny marin’ny Tompo.
Ary Izaho dia hanangona izay sisa amin’ny ondriko,
avy eny amin’ny tany rehetra nandroahako azy,
dia haveriko ho eo amin’ny kijanany izy;
ka hitombo sy hihamaro.
Ary hanangana mpiandry izay hiandry azy Aho;
ka tsy hanan-tahotra na vadi-po intsony izy;
sady tsy hisy diso tsy eo na dia iray aza,
— teny marin’ny Tompo. —
Indro avy ny andro,
— teny marin’ny Tompo,
hananganako solofo marina ho an’i Davida;
hitondra tahaka ny mpanjaka, ho hendry, hanao ny hitsiny sy ny rariny amin’ny tany.
Amin’ny androny, i Jodà hovonjena,
i Israely handry feizay;
ary izao no anarana hanononana azy:

“Tompo-fahamarinantsika”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 22, 1-3a. 3b-4. 5-6

Ny Tompo miandry ahy; tsy orin’inoninona aho.

Ny Tompo miandry ahy: tsy orin’inoninona aho,
fa ampiraotiny amin’ny vilo-maitso,
entiny amin’ny rano manala sasatra,
velombelominy noho ny Anarany.

Tarihiny amin’ny lala-marina.
Na mamaky lohasaha maizina aza aho
tsy misy loza atahorako:
satria Ianao miaraka amiko,
ireo tehinao mampatoky ahy.

Mandroso sakafo ho ahy Ianao
eo anoloan’ny rafiko,
ny loha andrarahanao ilo,
ny kapoaka ataonao safomorona.

Hasambarana sy fitiavana
no manjohy amin’ny fiainana tontolo;
ny tranon’ny Tompo no ho fonenako
amin’ny taona mifandimby.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 2, 13-18)

Izy no fiadanantsika, Izy no nahatonga antsika roa tonta ho iray.

Ry kristianina havana,
ankehitriny, ao amin’i Kristy Jesoa, ianareo izay lavitra fahiny,
dia tongan’ny Ran’i Kristy akaiky.
Fa Izy no nahatonga antsika roa tonta ho iray.
Izy no nandrava ny efitry ny fisarahana amam-pifandrafesana;
tao amin’ny nofony no nanafoanany ny Lalàna be didy amam-pitsipika,
mba hanakambanany antsika roa tonta ho olom-baovao iray ao amin’ny Tenany;
fa nampihavaniny sy nakambany isika roa tonta,
ho tena iray amin’Andriamanitra,
noho ny Hazofijaliana izay nandevonany ny fifandrafesana.
Ary tonga Izy, nitory fihavanana taminareo izay lavitra,
sy nitory fihavanana tamin’ireo izay akaiky koa,
satria aminy no ahazoantsika roa tonta manatona ny Ray
ao amin’ny Fanahy iray ihany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy, ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 30-34)

Tahaka ny ondry tsy mana-mpiandry izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
nony niverina teo amin’i Jesoa ny Apôstôly,
dia nilaza taminy ny zavatra rehetra nataony sy nampianariny.
Ary hoy Izy taminy:

“Avia ianareo, ndeha mitokana any amin’ny tany mangingina,
ka mialà sasatra kely”;

fa maro ny olona nifamoivoy ka tsy nisy hihinanany akory.
Dia niara-niondrana an-tsambo kely izy ireo
ka lasa nitokana any amin’ny tany mangingina.
Fa hitan’ny olona ny nandehanany ary maro no nahalala ny halehany,
ka nidodododo nandeha tongotra avy amin’ny tanàna rehetra,
sy tonga tany talohany.
Ary nony nivoaka avy tao an-tsambo i Jesoa dia nahita ireto vahoaka betsaka
ka nangoraka azy, satria tahaka ny ondry tsy mana-mpiandry izy ireo,
dia nampianatra azy zavatra maro Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Mikea Mpaminany (Mikea 2, 1-5)

Tsiriritiny ny saha ary alainy koa ny trano.

Loza ho an’izay mieritreritra ny hanao ratsy
sy misaintsaina eo am-pandriany ny loza hafitsony!
Raha vao maraina koa tanterahiny izany,
raha tahiny mbola mety hoefain’ny tanany ihany.
Tsiriritiny ny saha, ka alainy;
ny trano koa, ka lasany;
anaovany ankeriny avokoa ny olona mbamin’ny tranony, ny tompo mbamin’ny lovany.
Ka izao no lazain’ny Tompo:

“Indro fa misy loza saintsainiko hamelezana ity taranaka ity,
ka tsy ho azonareo hanafahana ny vozonareo;
ka tsy handeha miandranandrana intsony ianareo, fa ho andro ratsy izany.”

Amin’izany andro izany, dia hanononan’ny olona ohabolana ianareo
sy hihirany hira fitomaniana, hataony hoe:

“Tanteraka tokoa izao, dia fongana mihitsy isika;
amidiny ho anjaran’ny vahoakako!
Ahoana no angalany izany amiko?
Zarainy ho an’ny mpiodina ny sahantsika?”

Koa tsy hahita olona hanenjana ny famolaina
hahazoanao anjara lova eo amin’ny fiangonan’ny Tompo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 9b, 1-2. 3-4. 7-8. 14

Aza hadino ny mahantranao, ry Tompo.

Ahoana ny Tompo no mijanona eny lavitra?
no miafina amin’ny andro fahoriana?
Ny olon-dratsy mirehaka;
ny ory forehitra sy voagejan’ny tetika voakaly.

Ny olon-dratsy mirehareha amin’ny fanirian’ny fony;
ny mpierina misahato, manazimba ny Tompo.
Ny olon-dratsy milanja orona, tsy manana ahiahy:
ny ambentin-keviny: “Tsy misy Andriamanitra!”

Ny vava feno ozona, fanaovana an-kery sy fitaka;
ambany lela, fampahoriana sy hasomparana.
Manotrika akaikin-tanàna, mamitsaka:
dia vonoina an-takona ny madio.

Ianao anefa mahita ny fahoriana sy ny alahelo,
izay karohinao mba hatao an-tanana.
Ianao Tokin’ny malahelo.
Ianao Mpitahy ny kamboty.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 12, 14-21)

Norarany izy ireo tsy hanao izay hahafantarana Azy mba ho tanteraka ny teny nolazainy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanasitrana lehilahy iray tamin’ny andro sabata.
Ka lasa nivoaka ny Farisianina ary niara-nioko ny amin’izay hahafaty Azy.
Fa nahalala izany i Jesoa ka dia niala teo.
Maro ny vahoaka nanaraka Azy, ka nositraniny izay rehetra narary tamin’ireny;
nefa noraràny izy ireo tsy hanao izay hahafantarana Azy,
mba ho tanteraka ny tenin’i Izaia mpaminany hoe:
Indro ny Mpanompoko izay nofidìko,
dia ilay malalako izay ankasitrahan’ny foko indrindra;
hapetrako ao aminy ny Fanahiko, ary hanambara ny marina amin’ny Jentily izy.
Tsy hifanditra izy, na hiantso mafy,
ary tsy hisy handre ny feony eny an-dalana;
tsy hanapaka ny volotara vaky izy, na hamono ny lahin-jiro manetona,
ambarapamoakany ny rariny ho mpandresy;
ary ny Jentily hitoky amin’ny anarany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 38, 1-6. 21-22. 7-8)

Reko ny vavakao, hitako ny ranomasonao.

Tamin’izany andro izany, narary efa ho faty i Ezekiasa.
Ary tonga tao aminy i Izaia, zanak’i Amôsa, nanao taminy hoe:

“Izao no lazain’ny Tompo:
Omeo ny fianakavianao izay didinao,
fa ho faty ianao, fa tsy ho velona intsony.”

Dia nitodika nankany amin’ny rindrina i Ezekiasa,
ka nivavaka tamin’ny Tompo; hoy izy:

“Tompo ô,
tsarovy fa nandeha teo anatrehanao tamim-pahamarinana sy firaiketam-po aminao aho,
ary nanao izay tsara eo imasonao.”

Sady nitomany nanao ranomaso havozona i Ezekiasa.
Dia tonga tamin’i Izaia ny tenin’ny Tompo, nanao hoe:

“Mandehana lazao amin’i Ezekiasa hoe:
Izao no lazain’ny Tompo, Andriamanitr’i Davida rainao:
Reko ny vavakao, hitako ny ranomasonao,
ka indro, ampiako dimy ambin’ny folo taona ny andronao.
Hamonjy anao sy ity tanàna ity amin’ny tanan’ny mpanjakan’i Asiria Aho;
ary hiaro ity tanàna ity.”

Hoy i Izaia:

“Mitondrà ampempan’aviavy iray, dia apetaho amin’ny fery,
ary aoka ho sitrana ny mpanjaka.”

Ary hoy i Ezekiasa:

“Inona no famantarana hahalalako
fa hiakatra any amin’ny tranon’ny Tompo aho?”

Ary izao no famantarana omen’ny Tompo anao,
hahafantaranao fa hotanterahin’ny Tompo izany teny nolazainy izany:

“Indro Aho hampihemotra ny aloka hiverina
araka ny ambaratonga efa nampidinan’ny masoandro azy;
eo amin’ny ambaratongan’i Akaza, dia ambaratonga folo.”

Dia nihemotra ambaratonga folo,
teo amin’ny ambaratonga efa nidinany teo ny masoandro.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Iz. 38, 10. 11. 12abde. 16

Arovanao amin’ny lavaka fahaverezana ny fanahiko, ry Tompo.

Vao misasaka ve ny fiainako,
dia ho faty sahady, hoy aho.
Ka ny androko sisa rehetra,
dia ho very sy hafoiko avokoa.

Tsy hahita ny Tompo intsony,
raha atý amin’ny tanin’ny velona.
Tsy hahita na iza na iza
amin’ny mponina ambonin’ny tany.

Ny fonenako no indro hiongotra
toy ny lain’ireo mpiandry ondry.
Fa ny fiainana mba notenomiko,
hotapahina ho afaka ny haraka.

Fa ny foko mitoky aminao,
ka sitrano aho, Tompo, velomy,
dia hiova ho soa ny anjarako
na mangidy aza izay efa nentiko.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalàna aho, ry Tompo, hitandremako ny lalànao, ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 12, 1-8)

Tompon’ny sabata aza ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa namaky ny tanimbary tamin’ny andro sabata,
ary noana ny mpianany ka nioty salohim-bary, dia nihinana;
fa nony nahita izany ny Farisianina, dia nilaza taminy hoe:

“Indro ny mpianatrao manao izay tsy fanao amin’ny andro sabata.”

Ary hoy Izy taminy:

“Moa tsy novakìnareo va izay nataon’i Davida
raha noana izy sy izay nanaraka azy,
fa niditra tao an-tranon’Andriamanitra izy,
ka nihinana ny mofo alahatra,
kanefa tsy nisy nahazo nihinana izany na izy na izay nanaraka azy,
afa-tsy ny mpisorona ihany?
Sa tsy novakìnareo ao amin’ny lalàna va
fa amin’ny andro sabata dia mandika ny sabata ny mpisorona ao amin’ny tempoly,
kanefa tsy meloka izy?
Ary lazaiko aminareo fa misy eto lehibe noho ny tempoly.
Raha fantatrareo manko ny hevitry ny teny hoe:
Ny famindram-po no sitrako fa tsy ny sorona,
dia tsy ho nanameloka ny tsy manan-tsiny ianareo;
satria tompon’ny sabata aza ny Zanak’Olona.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.