Boky Tononkira dia Tononkira 2, 8-14
Injay ny feon’ny malalako,
indry tamy izy miantsambotsambotra eny an-tendrombohitra;
mitsambikina amin’ny havoana.
Manahaka ny gazela ny malalako,
sy ny zanaky ny serfa vavy.
Indro izy eo ivohon’ny rindrin’ny tranonay,
mijery eo am-baravarankely,
mijery eo amin’ny makarakara.
Niteny ny malalako, ka nanao tamiko hoe:
“Mitsangàna, ry malalako, ry tsara tarehiko, ka avia!
Fa indro ny ririnina efa lasa,
ny ranonorana efa nitsahatra tsy misy intsony.
Ny voninkazo efa miposaka amin’ny tany,
ny fotoana fihirana efa tonga.
Ny feon-domohina efa re eny an-tsahantsika;
efa mipoitra ny voan’aviavy vao mitsimoka,
ny voaloboka mamony efa mamerovero;
mifohaza, ry malalako, ry tsara tarehiko, ka avia!
Ry voromailalako izay mipetraka eo an-tsefatsefa-bato mideza,
asehoy ahy ny endrikao, ampandreneso ahy ny feonao,
fa mamy ny feonao, ary mahafinaritra ny endrikao.”
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Salamo 32, 2-3. 11-12. 20-21
Derao amin-dokanga ny Tompo;
antsao amim-baliha tory folo.
Ihirao hira vao Izy;
andredony horaka aman-java-maneno!
Ny fanampoizan’ny Tompo maharitra mandrakizay;
ny fikasan’ny fony, amin’ny taranaka mifandimby.
Sambatra ny firenena tahin’Andriamanitra Tompony,
sy ny vahoaka nofidiny ho lovany.
Ny fanahinay manantena ny Tompo;
Mpitahy anay Izy sy ampinganay!
Izy no ifalian’ny fonay;
ny Anarany masina no ifefenay!
Aleloia. Aleloia.
Ianao Filohan’ny fokon’i Israely izay niseho tamin’i Môizy sy nanome azy ny lalàna teny an-tampon’i Sinaia, avia mba anavoty anay ny herin-tsandrinao.
Aleloia.
Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk 1, 39-45)
Tamin’izany andro izany, niainga i Maria,
ka nandeha haingana ho any amin’ny tany be tendrombohitra
ho any an-tanàna anankiray any Jodà,
ary niditra tao an-tranon’i Zakaria ka niarahaba an’i Elizabeta.
Nony vao ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria azy,
dia nientana ny zaza tao an-kibony,
ary feno ny Fanahy Masina i Elizabeta,
ka nanandra-peo, niantso mafy hoe:
“Nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao,
ary nosoavina ny hateraky ny kibonao.
Ary avy aiza amiko izao
no mba vangian’ny renin’ny Tompoko aho?
Fa indro raha vao ren’ny sofiko ny feonao niarahaba ahy,
dia nientan-kafaliana ny zaza tato an-kiboko.
Ary sambatra ilay nino
fa ho tanteraka izay nampilazain’ny Tompo taminy.”
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz 7, 10-14)
Tamin’izany andro izany,
dia niteny tamin’i Akaza ny Tompo nanao hoe:
“Mangataha famantarana amin’ny Tompo Andriamanitrao;
mangataha izany, na any amin’ny fara lavaky ny Seoly,
na any amin’ny havoan’ny lanitra.”
Fa hoy i Akaza:
“Tsy hangataka aho;
tsy haka fanahy ny Tompo aho.”
Ka hoy i Izaia:
“Mihainoa, ry taranak’i Davida;
mbola tsy ampy anareo va ny mahasasatra ny olombelona,
no dia mbola mahasasatra an’Andriamanitra koa ianareo?
Noho izany dia ny tenan’ny Tompo
no hanome famantarana anareo:
Indro hanana anaka ny Virjiny, ka hiteraka zazalahy,
ary ny anarany hataony hoe Emanoela”,
izany hoe amintsika Andriamanitra.
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Salamo 23, 1-2. 3-4ab. 5-6
Ny tany, ny hareny: Azy Tompo avokoa,
dia izao rehetra izao ary izay monina ao.
Naoriny ambonin’ny rano izy ireny,
napetrany tsara eo ambonin’ny ony.
Koa zovy no hiakatra hihaona amy Tompo;
hanorim-ponenana an-toerany masina?
Ny olon-tsy meloka, ny olo-mahitsy,
sy izay tsy mianiana tsy tò amin’ny hafa.
Dia izy no hany hotsofina rano,
ny Tompo Mpamonjy hanome rariny azy.
Fa izy no dimbin’ireo izay nizaha
ny endrik’ilay Andriamanitra Tompo.
Aleloia. Aleloia.
Ianao ilay Emanoela Mpanjaka sy Mpanalalana anay, avia hamonjy anay, ry Tompo Andriamanitray.
Aleloia.
Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk 1, 26-38)
Tamin’izany andro izany,
dia nirahin’Andriamanitra ny Anjely Gabriely
ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea
atao hoe Nazareta,
ho any amin’ny Virjiny anankiray
fofombadin’ilay lehilahy atao hoe Jôsefa, taranak’i Davida,
ary ny anaran’ilay Virjiny dia Maria.
Ary nony niditra tao aminy ilay Anjely dia nanao hoe:
“Arahaba, ry ilay feno hasoavana:
ny Tompo ao aminao;
nosoavina noho ny vehivavy ianao.”
Taitra izy nahare izany,
ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany.
Fa hoy ny Anjely taminy:
“Aza matahotra, ry Maria,
fa sitrak’Andriamanitra ianao,
ary indro, hitoe-jaza ianao, ka hiteraka zazalahy,
ary Jesoa no hataonao anarany.
Ho lehibe Izy ka hatao hoe Zanaky ny Avo indrindra;
dia homen’Andriamanitra ny fiketrahan’i Davida rainy Izy,
ka hanjaka mandrakizay amin’ny taranak’i Jakôba,
ary tsy hanam-pahataperana ny fanjakany.”
Fa hoy i Maria tamin’ilay Anjely:
“Ahoana no hahatongavan’izany,
fa tsy mahalala lahy aho?”
Fa hoy ny Anjely namaly azy:
“Ny Fanahy Masina no ho tonga ao aminao,
ary ny herin’ny Avo indrindra hanaloka anao;
noho izany dia hatao hoe Zanak’Andriamanitra ny Masina haterakao.
Ary indro i Elizabeta rahavavinao
dia efa mitoe-jaza koa na dia efa antitra aza,
ary efa mandray enina izy izao ilay natao hoe momba,
fa tsy hisy tsy ho hain’Andriamanitra atao.”
Dia hoy i Maria:
“Inty aho ankizivavin’ny Tompo,
aoka anie ho tanteraka amiko araka ny teninao.”
Dia niala teo aminy ny Anjely.
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Bokin’ny Mpitsara (13, 2-7. 24-25a)
Tamin’izany andro izany,
nisy lehilahy anankiray, atao hoe Manôe,
fianakavian’i Danita, avy amin’i Saraà;
momba ny vadiny, ka tsy niteraka.
Niseho tamin-dravehivavy ny Anjelin’ny Tompo
ka nanao taminy hoe:
“Momba ianao izao, ka tsy manan-janaka,
nefa hanana anaka kosa ianao, ka hitera-dahy.
Ary ankehitriny mitandrema tsara,
fa aza misotro divay na lalikera mahery,
na mihinan-java-maloto,
fa hanana anaka ianao, ka hitera-dahy.
Tsy hokasihin-kareza ny lohany,
fa io zaza io no nazareanin’Andriamanitra hatrany am-bohoka;
ary izy no hanomboka hanafaka an’i Israely
amin’ny tanan’ny Filistinina.”
Dia nandeha nilaza tamin’ny lahy ravehivavy nanao hoe:
“Nisy olon’Andriamanitra tonga taty amiko;
tahaka ny Anjelin’Andriamanitra no fijery ny endriny,
endrika mahatahotra.
Tsy nanontany izay niaviany aho
ary izy tsy nampahalala ahy izay anarany;
fa izao no nolazainy tamiko:
Efa hanana anaka ianao, ka hitera-dahy,
koa ankehitriny aza misotro divay na lalikera mahery
na mihinan-java-maloto
fa ho nazareanin’Andriamanitra io zaza io
hatrany am-bohoka ka mandra-pahafatiny.”
Ary tera-dahy ravehivavy,
ka nataony hoe Samsôna no anarany.
Dia nitombo ny zaza, sady notahìn’ny Tompo.
Dia nanomboka nitaona azy ny fanahin’ny Tompo.
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Salamo 70, 3-4a. 5-6ab. 16-17
Aoka Ianao ho vatolampy fialofako,
ho trano mafy mahavonjy!
Eny, Ianao no haram-bato
sy toera-mafy ho ahy, ry Andriamanitra ô!
Ianao no tokiko, ry Tompo Andriamanitra,
fanantenako hatry ny fahakeliko!
Hatrany am-bohoka, Ianao no heriko;
hatrany an-kibon’i neny, Ianao no mpiaro ahy.
Ny vavako mitanisa tontolo andro
ny fahamarinanao sy ny vonjinao.
Andriamanitra ô, mbola kely aho no nampianarinao,
ka hatrizao dia manambara ny asanao mahagaga.
Aleloia. Aleloia.
Ry ilay Atsinanana fibaliakan’ny hazavana mandrakizay sy masoandron’ny fahamarinana, avia ary omeo an’ireo izay mandry ao amin’ny haizina sy ny aloky ny fahafatesana ny hazavana.
Aleloia.
Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk 1, 5-25)
Tamin’ny andron’i Herôda, mpanjakan’i Jodea,
nisy mpisorona anankiray atao hoe Zakaria,
isan’ny fianakavian’i Abià,
ary ny vadiny dia taranak’i Aarôna sy natao hoe Elizabeta.
Samy marina teo imason’Andriamanitra izy mivady,
sady nitondra tena tsy nanan-tsiny
tamin’ny didy sy ny tenin’ny Tompo rehetra.
Tsy nanan-janaka izy, fa momba i Elizabeta,
ary efa samy zokiolona ihany izy mivady.
Indray andro,
nony nanao ny raharahan’ny mpisorona teo anatrehan’Andriamanitra i Zakaria
araka ny anjaran’ny antokony,
dia voatendrin’ny loka araka ny fanaon’ny mpisorona
hiditra ao amin’ny tempolin’ny Tompo,
hanolotra ny emboka,
ary ny vahoaka rehetra dia tao alatrano no nivavaka,
tamin’ny ora fanolorana ny emboka.
Fa nisy Anjelin’ny Tompo niseho taminy,
nitsangana teo ankavanan’ny ôtely fanolorana ny emboka.
Taitra i Zakaria nony nahita azy ka raiki-tahotra.
Fa hoy ny Anjely taminy :
“Aza matahotra, ry Zakaria
fa efa nohenoina ny fangatahanao,
ka i Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao,
ary i Joany no hataonao anarany,
dia ho faly sy ho ravo ianao,
ary maro koa no ho faly amin’ny fahaterahany.
Fa ho lehibe eo imason’ny Tompo izy;
tsy hisotro divay na zava-mahamamo izy,
sady ho feno ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny,
maro amin’ny zanak’i Israely no hampodìny amin’ny Tompo Andriamanitra,
dia hialoha azy amin’ny fanahy,
sy ny herin’i Elia izy hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka
ary ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny olo-marina,
hamboatra firenena voavonona ho an’ny Tompo.”
Dia hoy i Zakaria tamin’ny Anjely:
“Inona no hahafantarako izany?
fa izaho efa antitra, ary koa efa zokiolona ny vadiko.”
Namaly ny Anjely nanao taminy hoe:
“Izaho no Gabriely,
ilay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra,
ary nirahina aho hiteny aminao hampandre anao
izany teny mahafaly izany,
fa indro ho moana ianao,
ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’izany,
noho ianao tsy nino ny teniko,
izay ho tanteraka amin’ny fotoan’androny.”
Niandry an’i Zakaria anefa ny olona
ka gaga noho izy naharitra ela tao anatin’ny tempoly;
kanjo nony nivoaka izy,
dia tsy nahay niteny taminy,
ka fantatry ny olona fa nahita fahitana tao anatin’ny tempoly izy,
dia baikon’ny moana no nitenenany taminy,
fa moana tokoa izy.
Ary nony tapitra ny androny amin’ny raharahany,
dia nody tany an-tranony izy.
Ary taorian’izany andro izany
dia nitoe-jaza i Elizabeta vadiny
ary niery dimy volana ka nanao hoe:
“Izao no nataon’ny Tompo tamiko,
tamin’ny andro nitsinjovany ahy
hahafa-tondromaso ahy amin’ny olona.”
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Bokin'i Jeremia Mpaminany 23, 5-8
Indro avy ny andro, — teny marin’ny Tompo, —
hananganako ho an’i Davida Solofo marina;
hitondra tahaka ny mpanjaka, ho hendry,
hanao ny hitsiny sy ny rariny amin’ny tany.
Amin’ny androny, i Jodà hovonjena;
i Israely handry fehizay;
ary izao no anarana hanononana Azy:
“Tompo - fahamarinantsika.”
Noho izany, indro avy ny andro, — teny marin’ny Tompo, —
izay tsy hanaovana intsony hoe:
“Velona ny Tompo,
izay nitondra ny zanak’i Israely
niakatra avy any amin’ny tany Ejipta”;
fa hoe:
“Velona ny Tompo, izay nitondra sy nampody
ny firenena taranak’i Israely,
avy any amin’ny tany Avaratra
sy ny tany rehetra nandroahako azy
Dia honina eo amin’ny taniny izy ireo.”
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Salamo 71, 2. 12-13. 18-19
Andriamanitry ny fahamarinana ô,
mba tolory ny andriana mpanapaka
sy ny zanak’andriana ho dimbiny
ny fahaiza-mitsara ara-drariny.
Izy hanafaka ny malahelo
mitoloko tsy manan-kanampy.
Ny mahantra sy ny ory hovonjeny
hotsimbininy hatrany ny osa.
Eny, hisaorana anie Andriamanitra!
Mahagaga ny asa nataony
ka hisaorana mandrakizay
izany Anarany tsy lefy laza.
Aleloia. Aleloia.
Ry ilay Solofon’i Jese, fisehoan’ny fivondronan’ny vahoaka, avia hamonjy anay, aza maharitra ela intsony..
Aleloia.
Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio 1, 18-24
Toy izao no nahaterahan’i Kristy:
i Maria reniny dia efa fofombadin’i Jôsefa;
fa raha mbola tsy niray trano izy ireo,
dia hita fa nanana anaka avy tamin’ny Fanahy Masina izy.
Ary i Jôsefa vadiny,
noho izy lehilahy marina sady tsy te-hanala baràka azy
dia nikasa hametraka azy mangingina.
Nefa raha mbola nieritreritra izany izy,
indro nisy Anjelin’ny Tompo niseho taminy, tamin’ny nofy,
ka nanao hoe:
“Ry Jôsefa, zanak’i Davida,
aza matahotra hampakatra an’i Maria vadinao,
fa ny Zaza ao an-kibony dia avy amin’ny Fanahy Masina,
ary hiteraka Zazalahy izy,
ka ny anarany hataonao hoe: Jesoa,
fa Izy no hamonjy ny olony ho afaka amin’ny fahotany.”
Ary izany rehetra izany no tonga,
dia mba hahatanteraka
izay nampilazain’ny Tompo ny mpaminany hoe:
“Indro ny Virjiny hitoe-jaza ka hiteraka Zazalahy,
ary ny anarany hatao hoe: Emanoela,
izany hoe: amintsika Andriamanitra.”
Ary rahefa nahatsiaro tamin’ny torimaso i Jôsefa,
dia nanao araka izay nandidian’ny Anjely azy
ka nampakatra ny vadiny.
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Noho ny fetin'ny Noely, Fankalazana manetriketrika ny nahaterahan'i Kristy Mpamonjy an'izao tontolo izao, dia manafatra ary miray soa ho antsika i Mompera Bizimana Innocent, Lehiben'ny Salezianin'i Don Bosco eto Madagasikara sy ny Nosy Maorisy.
Tohiny...Ny horonan-tsary "Zatti, notre frère" (Argentina, 2020) dia manoritsoritra ireo vanim-potoana tena sarotra teo amin'ny fiainany. Tao Viedma no nitranga ny tantara tamin'ny taona 1941 : 60 taona i Zatti ary noterena handao ilay toeram-pitsaboana izay nikatrohany amam-polo taonany maro. Fitsapana mivaivay ho an'ny finoany sy ny herim-pony izany.
Tohiny...© 2024 Radio Don Bosco