Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 4, 1-7. 11-13)

Izy no nanome ny sasany ho Apôstôly, ny sasany ho Evanjelista.

Ry kristianina havana, mangataka aminareo aho,
dia izaho izay an-tranomaizina noho ny amin’ny Tompo,
mba hanao fitondran-tena mendrika ny fiantsoana niantsoana anareo ianareo,
amin’ny fanetren-tena sy halemem-panahy rehetra,
amin’ny fahari-po, amin’ny fifandeferana, amim-pitiavana;
mikeleza aina hitana ny firaisam-po amam-panahy akamban’ny fihavanana;
fa tsy misy afa-tsy tena iray, sy Fanahy iray,
araka ny niantsoana anareo ho amin’ny fanantenana iray;
tsy misy afa-tsy Tompo iray, finoana iray, Batemy iray,
ary Andriamanitra iray izay Rain’izy rehetra,
ambonin’izy rehetra, manerana azy rehetra, ary ao anatin’izy rehetra.
Samy manana ny ambaratongany anefa
ny fahasoavana nomen’i Kristy antsika tsirairay avy.
Dia Izy no nanome ny sasany ho Apôstôly,
ny sasany ho mpaminany, ny sasany ho Evanjelista,
ary ny sasany ho mpiandry sy mpampianatra,
mba samy hanana ny fandraharahany avy,
amin’ny fandavorariana ny olona masina,
dia amin’ny fandrafetana ny Tenan’i Kristy,
mandra-pahatongantsika rehetra ho amin’ny firaisam-pinoana
amam-pahalalana lavorary ny Zanak’Andriamanitra,
sy ho lehilahy lehibe tonga ohatra,
mahatratra ny halehibeazana amam-pahafenoan’i Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 18, 2-3. 4-5

Manerana ny tany rehetra ny feony.

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra.
Ny asany kosa torìn’ny habakabaka.
Ny andro milaza amin’ny andro manaraka;
ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany,
tsy feo mba manako horenesin’ny sofina:
kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aieloia.

Midera Anao izahay, ry Andriamanitra, ary manaiky fa Ianao no Tompo. Ny antokon’ny Apôstôly be voninahitra dia midera Anao, Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 9-13)

Andeha hanaraka Ahy ianao. Dia nitsangana izy ka nanaraka Azy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia nahita lehilahy anankiray atao hoe i Matio,
nipetraka teo am-pamorian-ketra, ka hoy Izy taminy:

“Andeha hanaraka Ahy ianao.”

Dia nitsangana izy ka nanaraka Azy.
Ary raha nisakafo tao an-tranon’i Matio i Jesoa,
dia nisy poblikanina sy mpanota betsaka
tonga niara-nihinana tamin’Izy sy ny mpianany.
Ka nony nahita izany ny Farisianina,
dia nilaza tamin’ny mpianany hoe:

“Nahoana itý Mpampianatrareo
no miara-mihinana amin’ny poblikanina sy ny mpanota?”

Fa hoy i Jesoa nandre izany:

“Tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody, fa ny marary.
Mandehana àry ianareo,
ka fantaro ny hevitr’izao teny izao:

‘Ny famindram-po no sitrako, fa tsy ny sorona’;

fa tsy tonga hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanisana (Fan. 21, 4b-9)

Izay voakaikitra ka mijery ny bibilava varahina dia ho velona aina.

Tamin’izany andro izany,
dia nanomboka ho tofoky ny lalana sy ny asa ny vahoaka,
ka niteny nanome tsiny an’Andriamanitra sy i Môizy nanao hoe:

“Nahoana no dia nentinao niakatra avy tany Ejipta izahay
ho faty aty an’efitra?
Ny mofo tsy misy, ny rano tsy misy,
ary ny fanahinay efa monainan’itony hanina tsinontsinona itony.”

Ary Andriamanitra tamin’izay
nandefa bibilava mahamay hamely ny vahoaka:
nokaikerin’ireny ny vahoaka ary nahafatesana betsaka ny olona tamin’i Israely.
Nankeo amin’i Môizy ny vahoaka ka nanao hoe:

“Efa nanota izahay fa niteny nanome tsiny an’Andriamanitra sy ianao.
Mivavaha amin’Andriamanitra mba hoesoriny lavitra anay ireo bibilava ireo.”

Dia nivavaka ho an’ny vahoaka i Môizy,
ka hoy Andriamanitra tamin’i Môizy:

“Manaova ianao bibilava mahamay ka apetraho amin’ny tsato-kazo,
fa ho velona aina izay rehetra voakaikitra ka mijery izany.”

Dia nanao bibilava varahina i Môizy,
ka napetrany teo amin’ny tsato-kazo anankiray,
ary raha nisy voakaikitry ny bibilava,
dia nijery ny bibilava varahina izy dia velona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 77, 1-2. 34-35. 36-37. 38

Tsy hanadino ny asan’ilay Mahery aho.

Henoy ny lalàko, ry oloko;
ny tenin’ny vavako anongilano sofina:
hiloa-bava Aho hilaza fanoharana,
hanonona zava-miafina hatry ny ela.

Fa raha novonoiny izy dia nitady Azy,
mba niverina nikatsaka Azy ihany;
mba tsaroany fa Izy Tompo no Vatolampiny,
ilay Avo indrindra no Mpanavotra azy.

Kanjo fitaka no teo am-bavany,
lainga no tamin’ny lelany;
ny fony tsy niorina tamin’ny Tompo,
ny faneken’ny Tompo tsy airaiketany.

Izy Tompo anefa, noho ny indrafony
namela hadisoana ka tsy nandringana,
tsy mba nanarana hatezerana,
tsy sasatra nampody havinirana.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 2, 6-11)

Nilatsa-Tenany ho ambany Izy; ho valin’izany kosa dia nasandratr’Andriamanitra Izy.

I Kristy Jesoa na dia tao amin’ny fomban’Andriamanitra aza
dia tsy nihevitra ny fitoviany saranga amin’Andriamanitra ho zavatra nobaboiny,
tamin’Izy naka ny fomban’ny mpanompo,
ka tonga mitovy amin’ny olombelona,
sy hita ho olombelona tamin’ny fisehoany rehetra,
ary nilatsa-Tenany ho ambany,
nanolo-tena hanaiky hatramin’ny fahafatesana,
dia fahafatesana tamin’ny Hazofijaliana.
Ho valin’izany kosa,
dia nasandratr’Andriamanitra Izy,
sy nomeny Anarana mihoatra ny anarana rehetra,
mba handohalika amin’ny Anaran’i Jesoa avokoa ny lohalika rehetra,
na ny any an-danitra, na ny ety an-tany, na ny any ambany,
ary mba hanaiky avokoa ny lela rehetra fa i Jesoa Kristy
dia Tompo efa niditra amin’ny voninahitr’Andriamanitra Ray.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitsaoka Anao sy misaotra Anao izahay, ry Kristy, satria tamin’ny Hazofijaliana no nanavotanao izao tontolo izao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 13-17)

Tsy maintsy asandratra ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’i Nikôdema nanao hoe:

“Tsy nisy niakatra tany an-danitra
afa-tsy izay nidina avy tany an-danitra ihany,
dia ny Zanak’olona izay any an-danitra.
Tahaka ny nanandratan’i Môizy ny bibilava tany an’efitra,
no tsy maintsy anandratana ny Zanak’olona koa,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.
Fa lehibe tokoa ny fitiavan’Andriamanitra izao tontolo izao,
ka nomeny ny Zanany tokana,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.
Fa Andriamanitra tsy naniraka ny Zanaka tamin’izao tontolo izao,
mba hitsara izao tontolo izao,
fa mba hamonjy izao tontolo izao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer 1, 17-19)

Lazao aminy izay rehetra handidiako anao, ary aza mangovitra eo anatrehany.

Tamin’izany andro izany,
dia tonga tamiko ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Misikìna, mitsangàna ary lazao aminy izay rehetra handidiako anao.
Aza mangovitra eo anatrehany fandrao ataoko mangovitra eo anatrehany ianao.
Indro Aho anio manao anao ho tanàna mimanda,
andry vy ary manda varahina, eo anatrehan’ny tany rehetra,
eo anatrehan’ny mpanjakan’i Jodà, sy ny mpifehy eo aminy,
eo anatrehan’ny mpisorony, eo anatrehan’ny vahoakany.
Hiady aminao izy nefa tsy hahefa na inona na inona aminao,
satria momba anao Aho, hamonjy anao Aho”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal 70, 1-2. 3-4a. 5-6ab. 15ab sy 17

Ny vavako mitanisa ny vonjinao.

Ianao no ifefeko ry Tompo!
Tsy ho azon-kenatra aho, ry Ilay mandrakizay!
Afaho noho ny fahamarinanao;
itongilano sofina ka vonjeo!

Aoka Ianao ho vatolampy fialofako,
ho trano mafy mahavonjy!
Eny, Ianao no haram-bato
sy toera-mafy ho ahy, Andriamanitra ô!

Fa Ianao no tokiko, ry Tompo Andriamanitra,
fanantenako hatra ny fahakeliko!
Hatrany am-bohoka, Ianao no heriko;
hatrany an-kibon’ineny, Ianao no Mpiaro ahy.

Ny fiderana Anao tovonako hatrany;
ny vavako mitanisa tontolo andro ny fahamarinana sy vonjinao.
Andriamanitra ô! mbola kely aho no nampianarinao,
ka hatrizao dia manambara ny asanao mahagaga.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sambatra ny miaritra ny fanenjehana noho ny rariny, fa azy ireo ny fanjakan’ny lanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk 6, 17-29)

Tiako raha homenao ahy an-dovia izao ankehitriny izao ny lohan’i Joany Batista.

Tamin’izany andro izany,
i Herôda dia naniraka hisambotra sy hamatotra an’i Joany tany an-tranomaizina,
noho ny amin’i Herôdiada vadin’i Filipo rahalahiny
izay nalainy ho vady.
Satria i Joany nanao taminy hoe:

“Tsy mahazo manambady ny vadin-drahalahinao ianao”.

Ka tonga halan’i Herôdiada izy sy nirìny ho faty aza,
saingy tsy azony natao izany noho ny tahotr’i Herôda an’i Joany,
izay hitany fa lehilahy marina sy masina
ka narovany sady narahany hevitra tamin’ny zavatra maro,
sy nohenoiny tamin-kafaliana.

Ary tonga ny andro tsara,
dia ny fitsingerenan’ny taona nahaterahan’i Herôda
ka nanaovany fanasana ho an’ny manamboninahiny
sy ny tompon’arivo ary ny loholona tany Galilea.
Fa niditra nandihy tao an-trano fanasana ny zanakavavin’i Herôdiada
ka nahafaly an’i Herôda sy izay niara-nihinana taminy;
dia hoy ny mpanjaka tamin-drazazavavy:

“Angataho amiko izay tianao, fa homeko anao”.

Sady nampiany tamim-pianianana hoe:

“Na inona na inona hangatahinao amiko dia homeko anao,
na dia ny antsasaky ny fanjakako aza”.

Dia nivoaka razazavavy,
ka nanontany an-dreniny hoe:

“Inona no hangatahiko?”

Ary hoy reniny:

“Ny lohan’i Joany Batista”.

Dia nidododo faingana nankao amin’ny mpanjaka izy,
ka nangataka hoe:

“Tiako raha homenao ahy an-dovia izao ankehitriny izao
ny lohan’i Joany Batista”.

Nalahelo ny mpanjaka,
kanefa noho ny fianianana sy noho ireo olona niara-nihinana taminy
dia tsy sahy nandà an-drazazavavy izy,
fa nirahiny faingana ny mpiambina anankiray
nasainy hitondra ny lohan’i Joany amin’ny lovia.
Dia nandeha nanapaka ny lohan’i Joany tao an-tranomaizina ilay mpiambina,
ka nitondra azy tamin’ny lovia, ary nomeny an-drazazavavy,
dia nomen-drazazavavy an-dreniny kosa.
Nony nandre izany ny mpianany,
dia tonga naka ny fatiny ka nandevina azy.

— Izany àry ny tenin’Tompo.