Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 7, 6-11)

Andriamanitra nifidy anareo noho ny fitiavany anareo.

Tamin’izany andro izany,
dia hoy i Môizy tamin’ny vahoaka:

“Vahoaka masina ho an’ny Tompo Andriamanitrao ianao.
Ianao no nofidin’ny Tompo Andriamanitrao mba ho vahoakany manokana,
eo amin’ny vahoaka hafa rehetra ambonin’ny tany.
Tsy noho ianareo mihoatra isa noho ny vahoaka rehetra anefa,
no niraiketan’ny Tompo taminareo sy nifidianany anareo;
vitsy noho ny vahoaka hafa rehetra aza ianareo;
fa noho ny fitiavany anareo,
sy noho ny fankatoavany ny fianianana nataony tamin’ny razanareo,
dia nentin’ny Tompo nivoaka, tamin’ny tanana mahery,
sy navotany tamin’ny fanandevozana ianareo,
dia tamin’ny tanan’i Faraona mpanjakan’i Ejipta.

Koa aoka ho fantatrao àry, fa ny Tompo Andriamanitrao no Andriamanitra,
dia Andriamanitra tsy mivadika,
fa maharitra amin’ny fanekena amam-pamindram-po,
hatramin’ny taranaka faharivo amin’izay tia Azy sy mitandrina ny didiny.
Fa mamaly an-kitsirano kosa an’izay mankahala Azy, amin’ny fandringanana azy;
tsy hitaredretra akory Izy ny amin’izay mankahala Azy,
fa hovaliany an-kitsirano izao.
Koa tandremo ny didy sy ny lalàna amam-pitsipika andidiako anao anio,
ka tanteraho izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 102, 1-2. 3-4. 6-7. 8 sy 10

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko:
ny soa avy aminy aza misy hadinoina.

Izy ilay namela ny helokao rehetra,
sy manasitrana ny aretinao rehetra,
manavotra ny ainao amin’ny hady,
manototra fitiavana sy indrafo anao.

Ny Tompo mpanome rariny:
izay ampahoriana omeny hitsiny.
i Môizy nanehoany ireo fikasàny;
ny zanak’i Israely, ireo asany ambony.

Mpamidra fo sy mpiantra ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
Tsy araka ny otantsika no ataony antsika,
na araka ny helotsika no avaliny antsika.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Joany Apôstôly (1 Jo. 4, 7-16)

Tsy isika no tia an’Andriamanitra rahateo, fa Izy no tia antsika mialoha.

Ry hava-malala,
aoka hifankatia isika, fa ny fitiavana dia avy amin’Andriamanitra,
ary izay rehetra tia dia avy amin’Andriamanitra, sy mahalala an’Andriamanitra.
Izay tsy tia dia tsy mahalala an’Andriamanitra, satria Andriamanitra dia fitiavana.
Ary nampiseho ny fitiavany antsika Izy,
tamin’ny nanirahany ny Zanany lahy tokana ho amin’izao tontolo izao,
mba hahavelona antsika amin’ny alalany.
Ary toy izao izany fitiavana izany:
tsy isika no tia an’Andriamanitra rahateo, fa Izy no tia antsika mialoha,
sy naniraka ny Zanany ho sorom-panavotana antsika amin’ny fahotantsika.
Ry hava-malala,
raha toy izany no nitiavan’Andriamanitra antsika,
dia tokony mba hifankatia koa isika.

Tsy mbola nisy olona nahita an’Andriamanitra na oviana na oviana.
Fa raha mifankatia isika dia mitoetra ao amintsika Andriamanitra,
ary lavorary ao amintsika ny fitiavana Azy.
Ny fananantsika ny Fanahiny no ahafantarantsika fa mitoetra ao aminy isika,
ary Izy ao amintsika.
Ary efa nahita izahay,
ka manambara fa naniraka ny Zanany ho Mpamonjy an’izao tontolo izao ny Ray.
Na iza na iza hanaiky an’i Jesoa ho Zanak’Andriamanitra,
dia mitoetra ao aminy Andriamanitra, ary izy ao amin’Andriamanitra.
Ary izahay efa nahalala sy nino ny fitiavan’Andriamanitra antsika.
Andriamanitra dia fitiavana;
koa izay mitoetra amin’ny fitiavana dia mitoetra ao amin’Andriamanitra,
ary Andriamanitra ao aminy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ento ny jiogako, hoy ny Tompo ary mianara amiko,
fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 11, 25-30)

Malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Tamin’izany andro izany, dia hoy indray i Jesoa:

“Misaotra Anao Aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nanafina ny hevitrao tamin’ny hendry sy be saina Ianao,
ary nanambara izany tamin’ny tso-po kosa.
Eny, misaotra Anao Aho, Raiko, fa izany no sitra-ponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra,
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray;
ary tsy misy mahalala ny Ray afa-tsy ny Zanaka sy izay tian’ny Zanaka hanehoana Azy.
Mankanesa aty amiko ianareo rehetra izay mitondra fahoriana sy vesaram-pijaliana,
fa hanamaivana anareo Aho.
Ento ny jiogako, ary mianara amiko, fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho,
dia hahita fiadanana ho an’ny fanahinareo ianareo;
fa mora entina ny jiogako, ary maivana ny didiko.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 8, 2-3. 14b-16a)

Nanome hanina izay tsy fantatrao sy ny razanao ny Tompo.

Tamin’izany andro izany,
niteny tamin’ny vahoaka i Môizy nanao hoe:

“Tsarovy ireo lalana rehetra
izay nasain’ny Tompo Andriamanitrao nandehananao tany an’efitra,
nandritra ny efapolo taona izao,
mba hampanetry tena anao, sy hitsapa ny tenanao,
dia hahalalany izay hevitra ao am-ponao,
na hitandrina ny didiny ianao, na tsia.
Nampietry tena anao Izy, sy namela anao ho noana,
ary namahana anao tamin’ny mana,
izay tsy fantatrao, na fantatry ny razanao,
mba hampahalalàny anao fa tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona,
fa izay rehetra mivoaka avy amin’ny vavan’Andriamanitra no iveloman’ny olona.
Aza hadinoina ny Tompo Andriamanitrao,
Izay nampivoaka anao avy tany amin’ny tany Ejipta,
tamin’ny trano fanandevozana.
Izay nitondra anao tany an’efitra lehibe sy mahatahotra,
misy bibilava mivaivay sy maingoka,
amin’ny fitoerana ngazana sy tsy misy rano;
Izay nampiboiboika rano ho anao avy amin’ny vatolampy mafy indrindra,
Izay nanome mana hohaninao tany an’efitra,
dia zavatra tsy fantatry ny razanao akory”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 147, 12-13. 14-15. 19. 20

Ankalazao ny Tompo, ry Jerosalema.

Ankalazao ny Tompo, ry Jerosalema;
derao ny Andriamanitrao, ry Siôna:
fa ny vavahadinao ataony tsara hidy,
ny zanakao anivonao tahìny.

Ny faritaninao fenoiny fiadanana,
izaitratra sy fy ny vary omeny anao.
Alefany eto an-tany ny teniny,
ka miriotra mitety ny tontolo.

Nambarany tamin’i Jakôba ny teniny,
tamin’i Israely ny didy aman-tsatany:
tsy nanaovany izany ireo hafa firenena,
ny satany tsy mba nasehony an’ireny.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 10, 16-17)

Iray ihany ny Mofo, ka dia tena iray ihany koa isika na dia maro aza.

Ry kristianina havana,
moa ny kalisim-pisaorana izay isaorantsika,
tsy firaisana amin’ny Ran’i Kristy va?
Ary moa ny mofo izay vakìntsika,
tsy firaisana amin’ny Tenan’i Kristy va?
Satria iray ihany ny Mofo,
ka dia tena iray ihany koa isika na dia maro aza,
fa Mofo iray ihany no iombonantsika rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Antsa

Derao ny Mpamonjy, ry Siôna,
Hobio sy antsao ny Kiadinao
sy Mpifehy anao.

Mikezaha araka izay tratry ny ainao,
satria ambony noho ny dera rehetra Izy,
ka tsy ampy hidera Azy ianao.

Ny deraintsika anio indrindra
dia ilay Mofo velona,
ilay Mofo manome aina.

Dia ilay Mofo nomena ny Apôstôly roa ambin’ny folo
araka ny efa fantatsika,
tamin’ilay Fanasana farany.

Aoka ny fiderana ataontsika hanetriketrika
ary aoka ny hirantsika hahate-hihaino,
aoka ny hafaliantsika ho tsara.

Satria ilay andro malaza
namoronana io Fanasana masina io
no deraintsika anio izao.

Amin’izany fanasan’ny Mpanjaka vaovao izany
dia ny Paka vaovaon’ny Lalàna vaovao
no misolo ny Paka taloha.

Ny fomba vaovao: mandimby ny fomba taloha;
ny marina mampisava ny aloka,
ary ny fahazavana mamono ny haizin’ny alina.

Izay nataon’i Kristy tamin’ilay sakafo hariva
dia nodidiany hatao
ho fahatsiarovana Azy.

Ny nataony no arahinay
ka dia manamasina ny mofo sy ny divay
hanjary ho sorom-pamonjena izahay.

Teny finoana ho an’ny kristianina
no ahatongavan’ny mofo ho Nofo,
sy ny divay ho Ra.

Izay tsy azonao, izay tsy hitan’ny masonao
dia ampiaiken’ny finoana velona,
na dia tsy araka ny fomban’ny zava-boaary aza.

Ao anatin’ny endri-javatra samy hafa
endrika fotsiny tsy misy ventiny intsony
no iafenan’ny zava-tsoa faran’izay ambony.

Ny Nofo dia hanina ary ny Ra dia fisotro,
fa ny endrika roa dia samy misy
ny Tenan’i Jesoa Kristy manontolo.

Tsy tapaka izy, tsy mivaky,
tsy saratsarahin’ny mpandray
fa raisina manontolo.

Na olona iray na olona arivo no mandray
dia izay raisin’ny arivo no raisin’ny iray
mandray izy rehetra fa tsy mahalany Azy.

Mandray ny tsara fanahy, mandray koa ny ratsy fanahy
fa tsy mitovy izay anjarany:
na ho fiainana izany na ho fahafatesana.

Fahafatesana no azoa’ny ratsy fanahy,
ary fiainana no hitan’ny tsara fanahy:
endrey ity tsy fitoviam-bokatra
nefa hanina iray ihany no hanina!

Ilay vakìna iny ny endrika
dia aza misalasala ianao fa tsarovy
fa na hôstia sombiny na manontolo tsy mivaky;
dia samy misy an’i Jesoa Kristy manontolo.

Ny Tena izay takon’ny endrika
dia tsy vaky akory;
ilay endrika hita maso ihany no motika
fa Ilay ambarany dia tsy miova toetra.

Indro Ilay Mofon’ny Anjely
manjary vatsy ho an’ny olombelona mpivahiny:
tena sakafon’ny zanaka tokoa
ka tsy tokony hatsipy hohanin’ny amboa.

Efa voatandindona fahiny izy,
na tamin’i Isaaka natao sorona,
na tamin’ny zanak’ondrin’ny Paka,
na tamin’ny mana namelona ny razantsika tany an’efitra.

Ry Jesoa Mpiandry ondry tsara, ry Mofo mahavelona,
mamindrà fo aminay,
aoka Ianao ho hanina hamelona sy hanohana anay,
ary aoka Ianao hampahita anay ny soa
any amin’ny tanin’ny Velona.

Ianao no mahalala sy mahefa ny zavatra rehetra,
ka mamahana anay eto an-tany;
koa eto izahay miara-misakafo aminao,
ka dia tongavy ho mpiray lova,
sy ho naman’ireo mponina masina any an-danitra. Amen.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Mofo velona izay nidina avy any an-danitra, hoy ny Tompo;
izay mihinana amin’ity Mofo ity dia ho velona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 51-59)

Tena fihinana ny Nofoko ary tena fisotro ny Rako.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny vahoaka Jody nanao hoe:

“Izaho no Mofo velona izay nidina avy any an-danitra:
raha misy mihinana ity mofo ity dia ho velona mandrakizay izy,
ary ny Mofo izay homeko dia ny Nofoko ho fiainan’izao tontolo izao”.

Dia nifanditra ny Jody nanao hoe:

“Hataon’Ilay io ahoana àry
no fanome antsika ny Nofony hohanina?”

Fa hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fa raha tsy mihinana ny Nofon’ny Zanak’olona ianareo,
sy tsy misotro ny Rany,
dia tsy manana ny fiainana ao aminareo.
Izay mihinana ny Nofoko sy misotro ny Rako
no manana ny fiainana mandrakizay;
ary Izaho hanangana azy amin’ny farandro.
Fa tena fihinana ny Nofoko, ary tena fisotro ny Rako.
Izay mihinana ny Nofoko sy misotro ny Rako
dia mitoetra ao anatiko ary Izaho ao anatiny.
Velona ny Ray naniraka Ahy,
Izaho koa dia velona amin’ny Ray:
toy izany koa no hahavelona amiko izay mihinana Ahy.
Izany àry no Mofo nidina avy any an-danitra:
tsy mba tahaka ny razanareo izay nihinana mana nefa maty ihany;
fa izay mihinana ity Mofo ity kosa dia ho velona mandrakizay”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 34, 4b-6. 8-9)

Ny Tompo Andriamanitra dia mamindra fo sy miantra.

Tamin’izany andro izany, dia nifoha maraina koa i Môizy,
niakatra ny tendrombohitra Sinaia, araka ny nandidian’ny Tompo azy;
nentiny teny an-tanany ny takelaka vato roa.
Dia nidina tao anatin’ny rahona ny Tompo ka niara-nijanona taminy teo,
sy nanonona ny anarana hoe: Iaveh! Tompo!
Ary nandalo teo anatrehany ny Tompo sady niantso hoe:

“Izaho no Iaveh Tompo,
Andriamanitra mamindra fo sy miantra,
mahari-po sy be hatsaram-po amam-pahamarinana”.

Niondrika tamin’ny tany niaraka tamin’izay i Môizy,
dia niankohoka, nanao hoe:

“Raha nahita fitia teo imasonao aho, ry Tompo,
aoka re mba hiaraka aminay ny Tompo,
fa vahoaka mafy hatoka ity.
Avelao ny heloka amam-pahotanay,
ary raiso ho lovanao izahay”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Dan. 3, 52. 53. 54. 55. 56.

Deraina sy asandratra mandrakizay.

Isaorana ny Tompo Andriamanitry ny razanay:

Ny Anaranao masina be voninahitra:

Ianao ao an-Tempolinao masina:

Ianao eo ampiketraham-piandrianana

Isaorana Ianao mahatsinjo ny hantsana:

Isaorana Ianao eo ambony kerobima:

Ianao eny amin’ny habakabaky ny lanitra:

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (2 Kôr. 13, 11-13)

Homba anareo anie ny fahasoavan’i Jesoa Kristy, sy ny fitiavan’Andriamanitra, ary ny firaisana ao amin’ny Fanahy Masina.

Ry kristianina havana,
mifalia,
miezaha ho lavorary,
mifanalà alahelo,
miraisa hevitra,
mihavàna tsara,
dia ho eo aminareo ny Andriamanitry ny fitiavana amam-piadanana.
Mifanaova veloma amin’ny fanorohana masina.
Manao veloma anareo ny olomasina rehetra.
Ho aminareo rehetra anie ny fahasoavan’i Jesoa Kristy Tompo,
sy ny fitiavan’Andriamanitra,
ary ny firaisana ao amin’ny Fanahy Masina!

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Voninahitra anie ho an’ny Ray sy ny Zanaka sy ny Fanahy Masina,
Andriamanitra, Ilay ankehitriny sy taloha ary ho avy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 16-18)

Nirahin’Andriamanitra ny Zanany mba hamonjy izao tontolo izao amin’ny alalany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’i Nikôdema hoe:

“Lehibe tokoa ny fitiavan’Andriamanitra izao tontolo izao:
nomeny ny Zanany tokana,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.
Fa Andriamanitra tsy naniraka ny Zanaka tamin’izao tontolo izao,
mba hitsara izao tontolo izao,
fa mba hamonjy izao tontolo izao.
Izay mino Azy dia tsy tsaraina:
fa izay tsy mino kosa dia efa voatsara rahateo,
satria tsy mino ny Anaran’ny Zanak’Andriamanitra tokana”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.