Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpj 5, 1-14)

Ny nahasitrana an’i Naamàna.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria
dia lehilahy manam-pahefana sy to teny teo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizay kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavikely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.
Ary hoy io tamin’ny mpanompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria mantsy ny tompoko lahy,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokany tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony hoe:

“Izao sy izao no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Makanesa any,
ary ampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely”.

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo, sy volamena enina arivo sikla,
ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy misy manao hoe:

“Rehefa tonga ety aminao àry ity taratasy ity,
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokany”.

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia notriariny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona ho aty amiko hositraniko amin’ny habokany?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
notriarin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandriatra ny fitafianao?
Aoka hankaty amiko izy
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany,
fa hody aminao indray ny nofonao, ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho nanao anakam-po hoe:
hivoaka hankaty amiko izy,
ny tenany no hiseho eo anatrehako hiantso ny anaran’ny Tompo Andriamaniny
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abàna sy Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.

Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy hoe:

“Ry ikaky ô, na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany nataonao
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

{Salamo fandinihana}

Tompo ô, henoy vavaka aho.

Tompo ô, henoy vavaka aho!
Aoka ho tonga aminao ny tarainako!
Aza anafenan-tava aho
amin’ny andro fahoriako
Itongilano sofina, valio faingana,
amin’ny andro iantsoako.

Ka hatahotra ny Anaran’ny Tompo ireo firenena,
ny voninahitrao, ny mpanjaka rehetra eran-tany!
Ny Tompo mantsy hanorina an’i Siôna,
ka hiseho anatin’ny voninahiny,
hanatrika ny vavak’ilay norobaina,
tsy hanosika ny talohan’izy ireo.

Soraty izany ho an’ny taranaka any aoriana:
ka hidera ny Tompo ny vahoaka mbola ho ary!
Avy any an-toerany masina ambony Izy no mitsinjo:
avy any an-danitra ny Tompo no mitazana ny tany:
hahenoany ny senton’ny mpifatotra,
hanafahany an’ireo voatondro hovonoina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba (Jak. 5, 13-16)

Hamonjy ny marary ny vavaky ny finoana.

Misy azom-pahoriana va ao aminareo? Aoka izy hivavaka.
Misy mifaly? Aoka izy hihira fiderana.
Misy marary va ao aminareo? Aoka izy hampaka ny Pretran’ny Eglizy;
ary aoka ireo hivavaka ho azy ka hanosotra diloilo azy amin’ny anaran’ny Tompo.

Ary ny vavaka atao am-pinoana hamonjy ny marary;
dia hanamaivana ny rofiny ny Tompo, ary hamela izay heloka vitany.
Koa mifampieke fahotana ianareo;
ary mifampivavaha mba ho sitrana ianareo;
fa mahefa be ny vavaka ataon’ny olo-marina amin-kafanam-po.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny aretintsika no nentin’i Kristy ary ny fahoriantsika no nivesarany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk 1, 40-45)

Ny nanasitranana ilay boka.

Tamin’izany andro izany nisy boka anankiray nanatona an’i Jesoa
nandohalika teo anatrehany ka nitaraina taminy nanao hoe:

“Raha mety Ianao dia mahay manadio ahy.”

Nangoraka azy i Jesoa ka naninjitra ny tanany,
dia nanendry azy sy nanao taminy hoe:

“Mety aho, madiova ianao”.

Vantany vao niteny Izy,
dia niala tamin-dralehilahy ny habokany ka nadio izy.
Dia nampandeha azy niaraka tamin’izay i Jesoa sady namepetra azy mafy nanao hoe:

“Tandremo, aza milaza izany na amin’iza na amin’iza Ianao,
fa mandehana misehoa amin’ny mpisorona,
ary noho ny nanadiovana anao dia manatera ny fanatitra nodidian’i Môizy,
mba ho vavolombelona amin’ny vahoaka.”

Kanjo nony lasa ralehilahy
dia nilazalaza sy nampiely izany hatraiza hatraiza,
hany ka tsy afa-niditra niharihary tao an-tanàna intsony i Jesoa,
fa nitoetra teny ivelany tamin’ny mangingina Izy,
ary nohatonin’ny olona avy eny tontolo eny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks 23, 20-23a)

Indro aho maniraka Anjely eo anoloanao.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Indro Aho maniraka anjely eo alohanao,
hiaro anao eny an-dalana sy hahatonga anao any amin’ny toerana nomaniko.
Mitandrema tena eo anatrehany ary henoy ny feony;
aza manohitra azy, fa tsy hamela ny fandikanareo ny didiny izy,
satria ny anarako no ao aminy.
Fa raha mihaino ny feony kosa ianao, ka manao izay rehetra holazaiko,
dia ho fahavalon’ny fahavalonao Aho, sy ho rafin’ny rafinao.
Fa mandeha eo anoloanao ny anjeliko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal 90, 1-2. 3-4. 5-6. 10-11

Fa Izy handidy ireo Anjeliny, ny aminao, mba hiambina anao amin’ny lalanao rehetra.

‘Zany izaho raha mialokaloka ao an-tranon’Ilay Avo,
velon-toky tsy manahy fa alofanao, ry Tompo!
“O, ry Tompo fialofako sy mandako, hoy aho”
Andriamanitra itokiako marimarina tokoa.

Fa ny Tompo no mpanafaka amy fandrika mandavo
sy manakana, manohana fiadiana mety hamono.
Eo ambanin’ireo elany no anaronany anao.
‘Zay matoky tsy manahy fa efa tsara fambombana!

Ary ‘zany fahamarinany moa ts’ilay fiarovan-tratra:
Na raha alina ka tojo ‘rony amboa manao andia, na antoandro mifanehatra amim-borona mahery!
Na misoko te handringana amin’ny haizina ny loza.
Tsy hangovitra, tsy hatahotra, tsy hihontsona ianao.

Ka ny tena tsy mba tran’irony loza mahafaty;
‘zay antambo koa tsy hiditra ny trano itoeranao!
Fa nomeny baiko manko ny anjeliny rehetra
mba hanampy anao ho tody soa aman-tsara an-tranonao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaora ny Tompo, ry Tafiny rehetra, izay mpanompo mpankatò ny sitrany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt 18, 1-5. 10)

Mahita mandrakariva ny Tavan’ny Raiko izay any an-danitra ny Anjelin’izy ireny.

Tamin’izany andro izany, nanatona an’i Jesoa ny mpianany ary nanao taminy hoe:

“Iza moa no ambony indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra?”

Dia niantso zazalahy kely anankiray i Jesoa ka napetrany teo afovoany, ary hoy Izy:

“Lazaiko marina aminareo fa raha tsy miova ianareo ka tsy tonga tahaka ny zazakely,
dia tsy hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra akory.
Koa amin’izany na iza na iza hanetry tena tahaka ity zazakely ity,
dia izy no lehibe indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Ary izay handray zazakely anankiray tahaka ity amin’ny Anarako, dia mandray Ahy koa.
Tandremo sao ataonareo tsinontsinona na dia ny anankiray amin’ireny madinika ireny aza;
fa lazaiko aminareo fa ny Anjelin’izy ireny any an-danitra
dia mahita lalandava ny tarehin’ny Raiko izay any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 5, 5-11)

Tena ankasitrahan’Andriamanitra ny famonjena namana.

Moa izany va no fifadiana ankasitrahako?
Izany va no andro fanetren’ny olona ny fanahiny?
Ny miondri-doha hoatra ny zozoro, sy mandry amin’ny lasaka sy lavenona,
dia izany va no antsoina hoe fifadiana,
sy andro ankasitrahan’ny Tompo?
Tsy izao va ny fifadiana tiako kokoa:
dia ny manapaka ny famatorana tsy an-andrariny,
ny mamaha ny fehezan’ny jioga,
ny mandefa ny ampahorìna ho afaka;
ny manapatapaka ny jioga rehetra isan-karazany?
Moa tsy ny hizaranao ny mofonao amin’izay noana va;
sy ny hampiantranoana ireo mahantra tsy manan-kidirana,
sy ny hanafianao izay hitanao miboridana,
ary ny tsy hiviliana tsy hijery ny tapaky ny tenanao?
Amin’izany ny fahazavanao hiposaka hoatra ny fahazavan’ny maraina,
ary ny fahasitrananao ho tonga faingana;
ny fahamarinanao, hialoha lalana anao;
ny voninahitry ny Tompo ho vodi-lalanao.
Amin’izany ianao hiantso, ary ny Tompo hamaly;
ianao hitaraina, ary Izy hanao hoe: Inty aho!
Raha esorinao tsy ho eo imasonao intsony ny jioga,
ny fanambanana sy ny teny manala baraka;
raha manome ny haninao ho an’ny noana ianao,
sy mamoky ny fanahy miferin’aina;
hiposaka ao amin’ny maizina ny fahazavanao,
hamirapiratra hoatra ny mitataovovonana ny haizinao:
ary ny Tompo hitari-dalana anao mandrakizay;
sy hamoky ny fanahinao eny amin’ny tany karankaina;
ary hanome hery ny taolanao.
Ho tahaka ny zaridaina tsara tondraka ianao,
sy ho tahaka ny loharano velona, tsy manam-paharitana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 111, 1-2. 3-4. 5-6

Sambatra ny olona miaraka amin’ny Tompo.

Sambatra ny olona matahotra ny Tompo,
sy mankasitraka fatratra ny didiny!
Ny taranany hahery eto an-tany;
ny taranjan’ny olo-marina tahina.

Fananana sy harena no ao an-tranony;
ny fahamarinany maharitra mandrakizay.
Ny olo-marina tsilovina raha maizina;
dia ireo izay mangoraka sy antra.

Ny tsara fanahy mahery mampisambotra;
ny lalany voalamina araka ny rariny;
tsia, tsy hirona izy mandrakizay.
Ny anaran’ny olo-marina ho mandrakizay.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (1 Kôr. 1, 26-31)

Izay ataon’izao tontolo izao ho adala no nofidin’Andriamanitra.

Ry kristianina havana,
jereo ange izato ianareo voaantso e:
tsy firy no hendry araka ny nofo,
tsy firy no mahery, tsy firy no avo razana!
Fa izay ataon’izao tontolo izao ho adala
no nofidin’Andriamanitra hampahamenatra ny hendry;
izay ataon’izao tontolo izao ho malemy
no nofidin’Andriamanitra hampahamenatra ny mahery;
ary izay iva razana amana faneso amin’izao tontolo izao,
dia ny atao ho tsy misy aza,
no nofidin’Andriamanitra hahatsinontsinona ny misy,
mba tsy hisy nofo hirehareha eo anatrehan’Andriamanitra.
Fa avy amin’ny maha-ao amin’i Kristy Jesoa anareo,
dia ilay nataon’Andriamanitra fahendrena sy fahamarinana
sy fahamasinana amam-panavotana antsika,
mba ho tanteraka ny voasoratra hoe:
izay mireharaha, aoka ny Tompo no ho reharehany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia, Aleloia.

Ato amiko ny Fanahin’ny Tompo, fa nanosotra ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny malahelo Izy sy naniraka ahy hankahery ny torotoro fo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 35-38)

Be ny vokatra fa ny mpijinja no vitsy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nitety ny tanàna sy ny vohitra rehetra,
nampianatra teo amin’ny sinagôgany
sy nitory ny Evanjelin’ny fanjakan’Andriamanitra,
ary nanasitrana ny aretina mbamin’ny rofy rehetra.
Onena Izy nahita ireto vahoaka be nijaly sy nafoy
toy ny ondry tsy misy mpiandry.
Dia hoy Izy tamin’ny mpianany:

“Ny vary hojinjaina be, fa ny mpijinja no vitsy;
koa mihantà amin’ny Tompom-bary
mba haniraka mpijinja amin’ny variny”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.