Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan. 3, 25. 34-43)

Aoka ho voaray amin’ny fonay torotoro sy fanahy manetry tena izahay.

Tamin’izany andro izany,
nitsangana i Azariasa, nanao ity fivavahana ity,
ka niloa-bava tao afovoan’ny lelafo nanao hoe:

“Aza dia afoinao mandrakizay anie izahay noho ny amin’ny Anaranao,
ry Tompo Andriamanitry ny razanay,
ary aza dia esorinao aminay ny famindram-ponao,
noho ny amin’i Abrahama sakaizanao, sy i Isaaka mpanomponao ary i Israely masinao,
izay nampanantenainao hampitomboin-taranaka ho toy ny kintana eny an-danitra,
sy ny fasika eny amoron-dranomasina.
Fa efa nahena teo imason’ny firenena rehetra izahay, Tompo ô,
sady voaetry ankehitriny amin’ny tany rehetra, noho ny fahotana nataonay.
Amin’izao fotoana izao izahay tsy manana mpitondra na mpifehy,
na mpaminany, na sorona dorana, na sorona fanatitra, na emboka manitra,
na fitoerana hanateranay ny voaloham-bokatray eo anatrehanao ka hahitanay famindram-po.
Nefa, Tompo ô, aoka ho voaray ihany anie izahay
amin’izao fonay torotoro sy fanahy manetry tena,
toy ny andraisanao ireo sorona ondralahy aman’ombalahy na zanak’ondry matavy arivo;
aoka ho toy izany ny soronay ankehitriny eo anatrehanao, mbamin’ny fanekenay Anao,
fa tsy hahazo henatra izay mametraka ny fitokiany aminao.
Ankehitriny izahay manaraka Anao amin’ny fonay rehetra,
matahotra Anao sy mitady ny tavanao.
Aza atao fola-tana-manondro izahay,
fa ento araka ny hamoram-ponao, sy araka ny haben’ny famindram-ponao!
Vonjeo amin’ny fahagagana ataonao izahay,
ary omeo voninahitra ny Anaranao, Tompo ô!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 24, 4bd-5ab. 6-7bd. 8-9)

Tsarovy ny indrafonao, ry Tompo.

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy,
ny soritrao ampianaro ahy!
Tariho amin’ny fahamarinanao aho, ry Tompo;
fa Ianao no Andriamanitra Mpamonjy ahy.

Tsarovy ny indrafo sy hatsaram-ponao,
izay efa hatramin’ny fahagola.
Ny otako fahazaza, ry Tompo,
hadinoy noho ny hatsaram-ponao!

Tsara sy mahitsy ny Tompo:
ka ny mpanota toroany lalana;
ny ory tarihiny amin’ny hitsiny,
ny ory ampianariny ny lalany.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Tsy ny hahafatesan’ny ratsy fanahy no sitrako, fa ny hialan’ny ratsy fanahy amin’ny lalany ka ho velona izy.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 18, 21-35)

Raha tsy samy mamela ny rahalahinareo inareo, dia tsy havelan’ny Rainareo koa.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa i Piera, ka nanao hoe:

“Tompoko, raha diso impiry amiko moa ny rahalahiko
no tokony hamela azy aho?
Hatramin’ny impito va?”

Dia hoy i Jesoa taminy :

“Izaho tsy milaza aminao hoe hatramin’ny impito,
fa hatramin’ny impitopolo fito.
Koa amin’izany ny fanjakan’ny lanitra
dia tahaka ny mpanjaka anankiray
izay te-hamotopototra ny toe-pananany amin’ny mpanompony;
ary raha vao nanomboka nanao izany izy,
dia nentiny teo aminy ny anankiray izay ananany talenta iray alina.
Ary noho izy tsy nanan-kaloa,
dia nasain’ny tompony hamidy izy sy ny vadiny aman-janany,
mbamin’ny fananany rehetra, mba hanefana ny trosa.
Dia niankohoka ilay mpanompo,
ka nifona taminy nanao hoe:

‘Mba omeo andro aho, dia haloako daholo ny anao rehetra.’

Nangoraka ny fon’ilay tompon’izany mpanompo izany,
ka sady nandefa azy handeha no namoy ny trosa taminy.
Fa raha vao nivoaka ilay mpanompo,
dia tojo ity mpanompo namany anankiray izay ananany denie zato;
noraisiny tamin’ny tendany ilay io ka nokendainy nataony hoe:

‘Aloavy ny trosako any aminao.’

Niankohoka ilay namany, dia nifona taminy nanao hoe:

‘Mba omeo andro aho, dia haloako ny anao rehetra.’

Nefa tsy nety izy, fa lasa nampanao azy an-tranomaizina,
ambara-pandoany ny trosa.
Nalahelo loatra ny mpanompo sasany nony nahita izany,
ka lasa nilaza izany rehetra izany tamin’ny tompony.
Dia nampanalain’ny tompony izy, ka nilazany hoe:

‘Ry mpanompo ratsy fanahy,
efa nafoiko avokoa ny trosako rehetra taminao,
noho ianao nifona tamiko;
ka moa tsy tokony mba hamindra fo amin’ny namanao va ianao
tahaka ny namindrako fo taminao?’

Dia tezitra ny tompony, ka natolony ny mpampijaly izy,
ambara-pandoany ny trosa rehetra.
Dia ho tahaka izany koa no hataon’ny Raiko izay any an-danitra aminareo,
raha tsy samy mamela ny rahalahinareo amin’ny fonareo avy ianareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 5, 1-15a)

Betsaka ny boka tao amin’i Israely nefa tsy nisy sitrana tamin’izy ireo afa-tsy i Naamàna Sirianina ihany.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria,
dia lehilahy manam-pahefana sy tò teny eo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizany kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavy kely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.

Ary hoy io tamin’ny tompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria manko ny tompolahiko,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokàny tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony, nanao hoe:

“Izao sy izao avy no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy any amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Mankanesa any,
ary hampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely.”

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo,
sy volamena enina arivo sikla, ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy izay misy manao hoe:

“Rahefa tonga aty aminao àry ity taratasy itý
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokàny.”

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia norovitiny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona aty amiko hositraniko amin’ny habokàny?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
norovitin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandrovitra ny fitafianao?
Aoka hankatý amiko izy,
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany
fa hody aminao indray ny nofonao,
ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho manao anakampo hoe: hivoaka hankatý amiko izy,
ny tenany hiseho eo anatrehako hiantso ny Anaran’Andriamanitra Tompony
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abanà sy i Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro ao amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.
Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy nanao hoe:

“Ry ikaky ô,
na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany hataonao,
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa, dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra,
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.
Dia niverina nankao amin’ilay olon’Andriamanitra izy
mbamin’izay rehetra nomba azy.
Ka nony tonga dia nandroso teo anatrehany, nanao hoe:

“Indro hitako tsara izao, fa tsy misy Andriamanitra amin’ny tany rehetra
afa-tsy eto amin’i Israely ihany!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 41, 2. 3 ; 42, 3. 4)

Ny fanahiko mangetaheta an’Andriamanitra velona.

Mova tsy serfa izay lian-doharano,
ny foko efa liana ny Tompoko.
Mangetaheta ny Tompo ny foko,
dia ilay Andriamanitra velona.
Mba rahoviana aho re no handroso
hiseho anoloan’Andriamanitra?

Tsilovy aho hahita ny lalana,
tariho mba hahita azy marina.
Hitody any am-Bohitrao masina,
ilay toerana ataonao Fonenana.

Handroso aho, ry Tompo Andriamanitro,
higoka ny tena hasambarako.
Valiha no hanaraka ny hirako,
hidera ny Tompo Andriamanitro!

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Aza manamafy ny fonareo ianareo anio, aoka hihaino ny feon’ny Tompo.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 4, 24-30)

Tahaka an’i Elia sy i Elisea dia tsy nirahina ho an’ny Jody fotsiny i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
raha tonga tany Nazareta i Jesoa,
dia niteny tamin’ny vahoaka tao amin’ny sinagôga nanao hoe:

“Lazaiko marina aminareo
fa tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy.
Ary lazaiko marina aminareo koa
fa maro no mpitondratena tamin’i Israely tamin’ny andron’i Elia,
raha nihantona telo taona sy enim-bolana ny orana
ka voan’ny mosary mafy ny tany rehetra,
nefa tamin’izy ireo tsy nisy nanirahana an’i Elia na dia anankiray aza
fa tamin’ilay vehivavy mpitondratena tany Sareptà
tany amin’ny tany Sidôna ihany;
ary be koa ny boka tao amin’i Israely tamin’ny andron’i Elisea mpaminany,
nefa tsy nisy sitrana na iray aza
fa i Naamàna Sirianina ihany.”

Dia tezitra mafy izay rehetra tao amin’ny sinagôga raha nandre izany,
ka tafatsangana nandroaka Azy hiala ao an-tanàna,
sady nitondra Azy tany an-tampon’ny tendrombohitra iorenan’ny tanànany
mba hazerany any an-tevana;
fa namaky teo afovoan’izy ireo Izy dia lasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 20, 1-17)

Nomena tamin’ny alalan’i Môizy ny Lalàna.

Tamin’izany andro izany,
Andriamanitra nanonona ireto teny rehetra ireto nanao hoe:

“Izaho no Tompo Andriamanitrao,
izay namoaka anao tany amin’ny tany Ejipta, tany amin’ny trano fanandevozana.
Tsy hanana andriamani-kafa eo anatrehako ianao.
Tsy hanao sarin-javatra voasikotra ho anao,
na sary fampisehoana ny zavatra eny amin’ny lanitra ambony,
na ny eny amin’ny tany ambany,
na ny any amin’ny rano ambanin’ny tany.
Tsy hiankohoka eo anatrehan’ireny na hanompo azy akory ianao,
fa Izaho Tompo Andriamanitrao dia Andriamanitra saro-piaro:
ka amin’izay mankahala Ahy,
mamaly ny heloky ny ray amin’ny zanaka hatramin’ny taranaka fahatelo sy fahefatra;
ary amin’izay tia Ahy sy mitandrina ny didiko kosa,
mamindra fo hatramin’ny taranaka faharivo.
Tsy hanonom-poana ny Anaran’ny Tompo Andriamanitrao ianao,
fa tsy havelan’ny Tompo tsy ho voasazy izay manonom-poana ny Anarany.
Tsarovy ny andro Sabata mba hanamasinana azy.

Ny andro enina no hiasanao sy hanaovanao ny taozavatrao.
Fa ny andro fahafito dia Sabata voatokana ho an’ny Tompo Andriamanitrao;
tsy hanao asa na inona na inona,
na ny tenanao, na ny zanakao lahy na ny zanakao vavy,
na ny ankizy lahinao, na ny ankizy vavinao,
na ny biby fiompinao, na ny vahiny izay tafiditra ny vavahadinao.
Satria ny andro enina no nanaovan’ny Tompo ny lanitra, ny tany, ny ranomasina,
mbamin’izay rehetra ao aminy,
fa ny andro faha fito dia nitsaharany,
ka izany no nanasoavan’ny Tompo ny andro Sabata sy nanamasinany azy.

Manajà ny ray aman-dreninao mba ho lava andro ianao any amin’ny tany omen’ny Tompo Andriamanitrao anao.
Tsy hamono olona ianao.
Tsy hijangajanga.
Tsy hangalatra ianao.
Tsy hitsangan-ko vavolombelona mandainga hamely ny namanao ianao.
Tsy hitsiriritra ny tranon’ny namanao ianao,
tsy hitsiriritra ny vadin’ny namanao,
na ny ankizy lahiny na ny ankizy vaviny,
na ny ombiny na ny ampondrany,
na inona na inona amin’ny zavatry ny namanao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 20, 1-3. 7-8. 12-17)

Nomena tamin’ny alalan’i Môizy ny Lalàna.

Tamin’izany andro izany,
Andriamanitra nanonona ireto teny rehetra ireto nanao hoe:

“Izaho no Tompo Andriamanitrao,
izay namoaka anao tany amin’ny tany Ejipta, tany amin’ny trano fanandevozana.
Tsy hanana andriamani-kafa eo anatrehako ianao.
Tsy hanonom-poana ny Anaran’ny Tompo Andriamanitrao ianao,
fa tsy havelan’ny Tompo tsy ho voasazy izay manonom-poana ny Anarany.
Tsarovy ny andro Sabata mba hanamasinana azy.

Manajà ny ray aman-dreninao mba ho lava andro ianao any amin’ny tany omen’ny Tompo Andriamanitrao anao.
Tsy hamono olona ianao.
Tsy hijangajanga.
Tsy hangalatra ianao.
Tsy hitsangan-ko vavolombelona mandainga hamely ny namanao ianao.
Tsy hitsiriritra ny tranon’ny namanao ianao,
tsy hitsiriritra ny vadin’ny namanao,
na ny ankizy lahiny na ny ankizy vaviny,
na ny ombiny na ny ampondrany,
na inona na inona amin’ny zavatry ny namanao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 18, 8. 9. 10. 11

Ianao ry Tompo, no manana ny tenin’ny fiainana mandrakizay.

Ny lalan’ny Tompo lavorary,
mamelombelona fanahy;
ny didin’ny Tompo mahatoky,
mampahendry olon-tsotra.

Ny fitsipiky ny Tompo mahitsy:
ny fo falifaliany;
ny baikon’ny Tompo mazava,
fanilo ho an’ny maso

Ny tahotra ny Tompo madio,
maharitra mandrakizay;
ny fitsaran’ny Tompo marina,
samy rariny avokoa.

Irìna noho ny volamena,
ny volamena madio miavosa;
mamy noho ny tantely,
ny toho-tantely mitsonika.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 1, 22-25)

Izahay mitory an’i Kristy voafantsika izay hadalana ho an’ny olombelona, fa fahendren’Andriamanitra ho an’izay voaantso.

Ry kristianina havana,
ny Jody mila famantarana;
ny Jentily mitady fahendrena;
ary izahay kosa mitory an’i Kristy voafantsika tamin’ny Hazofijaliana.
Fanafintohinana amin’ny Jody izany, ary fahadalana amin’ny Jentily;
fa i Kristy herin’Andriamanitra sy fahendren’Andriamanitra kosa amin’izay voaantso,
na Jody na Jentily.
Fa izay toa fahadalan’Andriamanitra dia hendry noho ny fahendren’ny olombelona,
ary izay toa fahalemen’Andriamanitra, dia mahery noho ny herin’ny olombelona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Lehibe tokoa ny fitiavan’Andriamanitra an’izao tontolo izao ka nomeny ny Zanany tokana; mba hanana ny fiainana mandrakizay izay rehetra mino Azy.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 2, 13-25)

Ravao ity Tempoly ity, fa hatsangako indray amin’ny hateloana.

Akaiky ny Pakan’ny Jody,
ka niakatra tany Jerosalema i Jesoa.
Ary hitany tao anatin’ny Tempoly ny mpivarotra omby aman’ondry sy voromailala
ary ny mpanakalo vola nipetraka tao,
ka nanao kotopia tamin’ny tady madinika Izy,
dia nandroaka azy rehetra mbamin’ny omby aman’ondry hiala amin’ny Tempoly;
nararany ny volan’ny mpanakalo vola, nazerany ny latabatra,
ary hoy Izy tamin’izay nivaro-boromailala:

“Esory eto ireto,
fa aza ataonareo trano fivarotana ny tranon’ny Raiko”.

Dia tsaroan’ny mpianany fa efa voasoratra hoe:

Ny fitiavako ny tranonao no maharìtra ny aiko.

Fa niteny kosa ny Jody ka nanao taminy hoe:

“Inona no famantarana asehonao aminay no manao toy izao Ianao?”

Dia namaly i Jesoa nanao hoe:

“Ravao ity Tempoly ity,
fa hatsangako indray amin’ny hateloana”.

Ka hoy ny Jody:

“Enina amby efapolo taona no nanaovana ity Tempoly ity
ka Ianao ve dia hanangana azy indray amin’ny hateloana e”.

Ny vatany anefa no Tempoly nolazainy.
Ary nony tafatsangan-ko velona Izy dia tsaroan’ny mpianany fa voalazany izany,
ka nino ny Soratra Masina sy ny teny voalazan’i Jesoa izy ireo.
Raha mbola tany Jerosalema Izy tamin’ny fetin’ny Paka,
dia maro no nino ny Anarany, fa nahita ny fahagagana nataony;
nefa tsy natoky azy ireo i Jesoa, satria nahalala azy rehetra Izy,
sady tsy mba nila olona hilaza aminy ny amin’ny olona Izy,
fa ny Tenany ihany dia nahalala izay ao am-pon’ny olona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.