Vakiteny voalohany

Boky Fahendrena (Fah. 6, 12-16)

Mitsena ireo mitady azy ny Fahendrana.

Ny Fahendrena dia mamirapiratra,
tsy mety matroka hatsarana;
mora mahita azy ny olona raha tia azy izy,
ary mora mahazo azy raha mitady.
Mitsena an’izay mitady azy izy,
ary miseho aminy voalohany.
Izay mifoha maraina koa hitady azy,
tsy mananosarotra,
fa mahita azy mipetraka eo am-baravarany.
Satria ny mihevitra azy dia efa fahamalinana lavorary,
ary ny miari-tory noho ny aminy,
dia ho afaka ahiahy vetivety;
mandeha mivezivezy atsy amin’ary izy
mitady an’izay mendrika azy,
miseho amin’ireny eny an-dalan’izy ireo izy amim-pihavanana,
ary manampy azy amin’ny hevitra kasainy rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 62, 2. 3-4. 5-6. 7-8

Mangetaheta Anao ny fanahiko, ry Tompo Andriamanitra ô.

Andriamanitra ô, Ianao no Andriamanitro!
Vao maraina aho maniry Anao,
mangetaheta Anao ny fanahiko,
matimaty Anao ny nofoko:
toy ny tany maina sy mangentana,
toy ny tany haraka, mila rano!

Tao an-toeranao masina no nahitako Anao;
tao aho nibanjina ny herinao sy ny voninahitrao:
ka ny molotro nidera Anao,
fa ny fitiavanao, tsara noho ny aina!

Eny, hisaotra aho raha mbola velona;
ny Anaranao hanandratako tanana:
ka ny fanahy ho heni-tsoa,
ny molotra hihoby, ny vava hidera.

Izaho mahatsiahy Anao eo am-pandriana,
tontolo alina mihevitra Anao:
fa notsenainao ny vonjinao aho,
ka mibitaka alofan’ny elatrao.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Tesalônika (1 Tes. 4, 13-18)

Hitondra ireo efa nody mandry miaraka aminy Andriamanitra, amin’ny alalan’i Jesoa.

Ry kristianina havana,
tsy tianay ny tsy hahafantaranareo ny amin’izay efa nody mandry,
sao dia malahelo toy ny sasany tsy manam-panantenana koa ianareo.
Fa araka ny inoantsika an’i Jesoa ho efa maty sy nitsangan-ko velona
no hitondran’Andriamanitra an’izay nody mandry hiaraka aminy koa,
amin’ny alalan’i Jesoa.

Ka izao no lazainay aminareo, araka ny tenin’ny Tompo:
Isika izay velona sy tavela ho amin’ny fiavian’ny Tompo,
dia tsy mba hialoha izay efa nody mandry tsy akory;
fa hisy baiko homena, sy feon’Arkanjely ary feon-trômpetran’Andriamanitra,
dia hidina avy any an-danitra ny Tenan’Izy Tompo,
ka izay maty tao amin’i Kristy no hitsangana aloha;
raha efa izany,
hakarina hiaraka amin’izy ireo eny amin’ny rahona koa isika velona sisa tavela,
hitsena ny Tompo eny amin’ny habakabaka,
dia ho any amin’ny Tompo mandrakizay isika.
Koa izany teny izany àry no aoka hifanalanareo alahelo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Tesalônika (1 Tes. 4, 13-14)

Hitondra ireo efa nody mandry miaraka aminy Andriamanitra, amin’ny alalan’i Jesoa.

Ry kristianina havana,
tsy tianay ny tsy hahafantaranareo ny amin’izay efa nody mandry,
sao dia malahelo toy ny sasany tsy manam-panantenana koa ianareo.
Fa araka ny inoantsika an’i Jesoa ho efa maty sy nitsangan-ko velona
no hitondran’Andriamanitra an’izay nody mandry hiaraka aminy koa,
amin’ny alalan’i Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleioia.

Miambena sy mivonòna ianareo fa ho avy amin’ny ora tsy ampoizinareo ny Zanak’Olona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 25, 1-13)

Inty tamy ny mpampakatra ka mandehana mitsena azy ianareo.

Tamin’izany andro izany
i Jesoa nanao ity fanoharana ity tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Ny Fanjakan’ny lanitra dia ho tahaka ny virjiny folo
izay naka ny fanalany,
ka lasa nitsena ny mpampakatra sy ny ampakarina.
Ny dimy tamin’izy ireo dia adala, fa ny dimy kosa hendry;
ny dimy adala nitondra fanala, fa tsy nitondra solika;
fa ny hendry kosa nitondra fanala sy solika tamin’ny fitoeran-tsolika.
Ary noho ny fahelan’ny mpampakatra,
dia samy rendremana izy rehetra ka natory.
Fa nony nisasaka ny alina, dia nisy niantso mafy hoe:

‘Inty tamy ny mpampakatra,
mandehana mitsena azy ianareo’.

Tamin’izay dia niarina ireo virjiny rehetra ireo
ka nanamboatra ny jirony.
Ary hoy ny adala tamin’ny hendry:

‘Mba omeo kely amin’ny solikareo izahay,
fa efa ho faty ny jironay’.

Hoy ny navalin’ny hendry azy:

‘Ndrao tsy ampy ho anay sy anareo,
fa aleo mankany amin’ny mpivarotra ianareo,
ka mividiana ho anareo’.

Ary raha mbola nandeha nividy izy,
dia tonga ny mpampakatra,
ka izay efa niomana no niara-niditra taminy tao amin’ny fampakaram-bady,
dia nohidiana ny varavarana.
Nony afaka kelikely,
dia tonga kosa ireto virjiny sasany ka nanao hoe:

‘Tompoko, tompoko, vohay izahay’.

Fa hoy ny navaliny azy:

‘Lazaiko marina aminareo fa tsy fantatro akory ianareo’.

Koa miambena ianareo,
fa samy tsy fantatrareo na ny andro na ny ora”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 16, 3-9. 16. 22-27)

Mifampiarahabà amin’ny fanorohana masina.

Ry kristianina havana,
veloma any amin’i Priska sy Akilasy
mpiara-miasa amiko ao amin’i Jesoa Kristy;
nanao vy very hamonjy ny aiko izy mivady ireo,
ka tsy izaho irery no misaotra azy,
fa ny Eglizy rehetra any amin’ny jentily koa,
ary veloma any amin’ny Eglizy rehetra izay ao an-tranony.
Veloma any amin’i Epeneto malalako,
izay santatr’i Asia ho an’i Kristy.
Veloma any amin’i Maria, izay niasa mafy ho anareo.
Veloma any amin’i Andrôniky sy Joniasa havako
sy niara-nifatotra tamiko,
izay sady tsara laza amin’ny Apôstôly
no tao amin’i Kristy talohako aza.
Veloma any amin’i Anfiasa,
malalako ao amin’ny Tompo.
Veloma any amin’i Orbano,
mpiara-miasa amintsika ao amin’i Kristy,
sy i Stakisa malalako.
Mifampiarahabà amin’ny fanorohana masina.
Manao veloma anareo ny Eglizin’i Kristy rehetra.
Izaho Tersiosa,
izay nanoratra itý taratasy itý koa,
manao veloma anareo ao amin’ny Tompo.
Manao veloma anareo i Gaïosa, ilay itoeranay,
mbamin’ny Eglizy rehetra.
Manao veloma anareo i Erasta,
mpitahiry ny volam-panjakana eto an-tanàna,
sy i Koartosa rahalahy.
Homba anareo rehetra anie
ny fahasoavan’i Jesoa Kristy Tompontsika.
Amen.

Ary ho an’ilay mahay mankahery anareo araka ny Evanjeliko,
izay nitoriana an’i Jesoa Kristy
sy nanambaràna ny zava-miafina tsy voalaza hatrizay hatrizay
(fa voaseho ankehitriny tamin’ny soratry ny mpaminany,
araka ny didin’ny Andriamanitra mandrakizay,
ka nampahafantarina ny firenena rehetra mba hanekeny ny finoana)
dia ho an’Andriamanitra, ilay hany hendry anie,
ny voninahitra mandrakizay mandrakizay,
amin’ny alalan’i Jesoa Kristy. Amen.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 144, 2-3. 4-5. 10-11

Midera ny Anaranao mandrakizay aho, ry Tompo.
na: Hankalazaina mandrakizay e ny Anaranao, ry Tompo.
na: Ny Anaranao, ry Tompo, no omem-boninahitra.

Misaotra Anao isan’andro aho
sy midera ny Anaranao mandrakizay.
Lehibe ny Tompo ary mendri-dera fatratra;
tsy azo takarina ny halehibeny.

Ny taranaka mifampigaga ny zava-bitanao,
sy mankalaza ny asanao mahery,
manambara ny harevaky ny voninahitrao,
mitantara ny asanao mahagaga.

Tompo ô, midera Anao ny asanao rehetra,
misaotra Anao ny mpivavaka aminao.
Miresaka ny voninahitry ny Fanjakanao izy ireo,
sy miteny ny asanao mahery.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, dia fanahy sy fiainana; Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 16, 9-15)

Raha tsy mahatoky amin’ny harena tsy marina ianareo, iza no hametraka aminareo ny harena marina?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Aoka ny harena tsy marina no hahazoanareo sakaiza,
mba handraisany anareo any amin’ny tranolay mandrakizay
raha avy izay haharerahanareo.
Izay mahatoky amin’ny kely dia mahatoky koa amin’ny lehibe,
ary izay tsy marina amin’ny kely,
dia tsy marina koa amin’ny lehibe.
Koa raha tsy mahatoky amin’ny harena tsy marina ianareo,
iza no hametraka aminareo ny harena marina?
Ary raha tsy mahatoky amin’izay tsy anareo ianareo,
iza no hanome anareo izay anareo?
Tsy misy mpanompo mahay manompo tompo roa,
fa na hankahala ny iray izy ka ho tia ny anankiray;
na homba ny anankiray kosa ka hanamavo ny iray indray.
Tsy mahay manompo an’Andriamanitra sy ny harena ianareo.”

Ny Farisianina izay fatra-pitia vola
dia mba nihaino izany rehetra izany koa,
ka dia naneso Azy.
Fa hoy Izy tamin’izy ireo:

“Ianareo no mpanamarin-tena eo imason’ny olona,
nefa fantatr’Andriamanitra ihany ny fonareo,
ary izay ambony eo imason’ny olombelona
dia fahavetavetana eo imason’Andriamanitra kosa.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 15, 14-21)

Mpandraharahan’i Kristy Jesoa amin’ny jentily aho, mba ho fanatitra ankasitrahany ny jentily.

Ry kristianina havana,
izaho aloha, raha ny aminareo, dia matoky aho
fa feno hevitra tsara sy ny fahaizana rehetra ianareo,
sady mahay mifananatra koa.
Nefa nanoratra teny sasany an-kasahiana ho anareo aho,
toy ny mampahatsiaro anareo indray,
noho ny fahasoavana nomen’Andriamanitra ahy
mba ho mpandraharahan’i Kristy Jesoa amin’ny jentily aho,
amin’ny fanaovana sorona ny fitoriana ny Evanjelin’Andriamanitra,
mba ho fanatitra ankasitrahany ny jentily,
rahefa nohamasinin’ny Fanahy Masina.

Koa mba manana rehareha ao amin’i Kristy Jesoa ihany aho
raha ny momba ny fanompoana an’Andriamanitra.
Satria tsy ho sahiko lazaina
raha tsy zavatra nampanaovin’i Kristy ahy,
mba hampanaiky ny jentily na tamin’ny teny aman’asa,
na tamin’ny herim-pamantarana amam-pahagagana,
na tamin’ny Fanahy Masina;
hany ka tongako hatraiza hatraiza ny fitoriana ny Evanjelin’i Kristy,
dia hatrany Jerosalema sy ny manodidina ka hatrany Iliria;
sady nalaiko ho voninahitra ho ahy
ny tsy nitory ny Evanjely afa-tsy tao amin’izay mbola tsy nanononana an’i Kristy,
mba tsy hanorina amin’izay efa nanorenan’ny sasany,
fa ho araka ny voasoratra hoe:

“Ireo tsy nilazana Azy dia hahita;
ary ireo tsy nandre ny aminy dia hahalala.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 97, 1. 2-3ab. 3de-4

Naneho ny famonjeny tamin’ireo firenena ny Tompo.

Ihirao antsa vao ny Tompo
fa mahagaga ny zava-bitany.
Fa tanany no namonjy,
nanampy Azy ny herin-tsandriny.

Ka dia hitan’ny firenena
ny famonjeny amam-pahamarinany.
Mba tsarovy, ry Israely,
ilay Fitiavany tsy mivadika.

He zahao e, ry vazan-tany
izato vonjin’Andriamanitra!
O ry tany, derao ny Tompo,
ka mientàna amin-karavoana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 16, 1-8)

Hendrihendry kokoa ny zanak’izao tontolo izao amin’izy samy izy, noho ny zanaky ny fahazavana.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Nisy lehilahy mpanan-karena anankiray
nanana mpitandrim-pananana izay nampangain’ny olona taminy
fa nandany ny fananany.
Dia nantsoiny izy ka nilazany hoe:

‘Ahoana izany fandrenesako anao izany?
Avoahy kely hoe ny fitandremanao,
fa amin’ny sisa dia tsy hahazo miadidy ny fananako intsony ianao.’

Tamin’izay ilay mpitandrina dia nanao anakampo hoe:

‘Inona re no hataoko,
fa esorin’ny tompoko amin’ny fitandremana ny fananany aho itý?
Ny miasa tany moa tsy vitako,
ny mangataka indray mahamenatra ahy.
Aoka fa fantatro izay hataoko,
mba handraisan’ny olona ahy any an-tranony
rahefa esorina amin’ny raharahako aho.’

Dia nampanalainy tsirairay
izay rehetra nitrosa tamin’ny tompony,
ka hoy izy tamin’ny voalohany:

‘Ananan’ny tompoko hoatrinona ianao?’

Dia hoy io:

‘Diloilo injaton’ny barika.’

Dia hoy ilay mpitandrina taminy:

‘Raiso ny taratasinao,
ary mipetraha ka soraty haingana dimampolo.’

Dia hoy indray izy tamin’ny anankiray:

‘Hoatrinona kosa ny trosa aminao?’

Hoy io hoe:

‘Vary injaton’ny famarana.’

Dia hoy ilay mpitandrina:

‘Raiso ny taratasinao,
ka soraty valopolo.’

Noderain’ny tompony ilay mpitandrina tsy marina
satria nampiseho hafetsena,
fa hendrihendry kokoa ny zanak’izao tontolo izao
amin’izy samy izy
noho ny zanaky ny fahazavana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 14, 7-12)

Na velona isika na maty dia ho an’ny Tompo.

Ry kristianina havana,
tsy misy velona ho azy isika rehetra,
na misy maty ho azy,
fa velona isika,
velona ho an’ny Tompo;
maty koa,
maty ho an’ny Tompo.
Koa amin’izany,
na velona na maty isika,
dia ho an’ny Tompo ihany.
Satria i Kristy no maty sy velona indray,
dia ny mba haha-Tompon’ny maty sy ny velona Azy.
Ka ahoana àry itý ianao no mitsara ny rahalahinao;
ahoana àry izato ianao no dia maneso ny rahalahinao?
Nefa samy hiseho eo amin’ny fitsaran’Andriamanitra ihany isika rehetra,
araka ny voasoratra hoe:
Raha velona koa Aho, hoy ny Tompo,
ny lohalika rehetra handohalika amiko,
ary ny lela rehetra hidera an’Andriamanitra.
Koa samy hampamoahin’Andriamanitra ny amin’ny tenany avy isika rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 26, 1. 4. 13-14

Matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo any amin’ny tanin’ny velona.

Ny Tompo no fanilo sy vonjiko:
iza no hatahorako?
Ny Tompo no mandan’ny aiko:
zovy no hangovitako?

Fangatahana tsy mahasasatra ahy,
sy tozoiko indrindra, ry Tompo:
dia ny honina ao an-tranon’ny Tompo
amin’ny andro rehetra hiainako:
mba hankafy ny hatsaran’ny Tompo
sy hibanjina ny toerany Masina!

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo
any amin’ny Tanin’ny velona!
Mahandrasa ny Tompo, marisiha!
Mahereza fo, mahandrasa ny Tompo!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velona sy mahery ny Tenin’Andriamanitra; fantany mazava ny fieritreretana amam-pisainan’ny fo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 15, 1-10)

Hisy hafaliana lehibe any an-danitra amin’ny mpanota iray mibebaka.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa ny poblikanina rehetra sy ny mpanota,
ka nimonjomonjo ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna nanao hoe:

“Ilay itý mandray ny mpanota sy miara-mihinana aminy.”

Dia nanao itý fanoharana itý tamin’izy ireo i Jesoa hoe:

“Iza moa aminareo no manana ondry zato
ka very ny anankiray
no tsy handao ny sivy amby sivifolo any an’efitra,
ka handeha hitady ilay very mandra-pahitany azy?
Ary rahefa hitany
dia ataony eo an-tsorony an-kafaliana,
ka nony tonga any an-tranony izy,
dia mamory ny sakaizany sy ny olo-mifanakaiky aminy
ary manao amin’ireo hoe:

‘Miaraha mifaly amiko,
fa efa hitako ny ondriko very.’

Lazaiko aminareo, fa toy izany koa
hisy hafaliana lehibe kokoa any an-danitra
amin’ny mpanota iray mibebaka,
noho ny amin’ny olo-marina sivy amby sivifolo
tsy mila fibebahana.
Sa iza no vehivavy manana dragma folo
ka very ny anankiray
no tsy hampirehitra jiro sy hifafa trano,
ary hitady azy tsara ambara-pahitany azy?
Ary rahefa hitany dia mamory ny sakaizany
sy ny vehivavy mifanakaiky aminy izy ka manao hoe:

‘Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny dragmako very.’

Toy izany koa lazaiko aminareo,
fa hisy hafaliana lehibe eo anatrehan’ny Anjelin’Andriamanitra
raha misy mpanota iray mibebaka.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 13, 8-10)

Ny fitiavana no fahatanterahan’ny didy an-tsakany sy an-davany.

Ry kristianina havana,
aoka tsy hisy hanan-trosa aminareo,
afa-tsy ny fifankatiavana;
fa izay tia ny namany dia efa nahatanteraka ny lalàna.
Satria ny hoe:
Aza mijangajanga,
aza mamono olona,
aza mangalatra,
aza miampanga lainga,
aza mitsirirì-javatr’olona,
mbamin’ny didy hafa rehetra,
dia voalaza fohy amin’ny teny hoe:
Tiava ny namanao tahaka ny tenanao.
Ny fitiavana tsy manisy ratsy ny namana,
ka dia ny fitiavana
no fahatanterahana ny lalàna an-tsakany sy an-davany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 111, 1-2. 4-5. 9

Ny tsara fanahy mangoraka sy mampisambotra.

Sambatra ny olona matahotra ny Tompo,
sy mankasitraka fatratra ny didiny!
Ny taranany hahery eto an-tany;
ny taranjan’ny olo-marina tahìna.

Ny olo-marina tsilovina raha maizina:
dia ireo mangoraka sy antra.
Ny tsara fanahy mahery mampisambotra;
ny lalany voalamina araka ny rariny.

Malala-tanana izy, manome ny mahantra;
ny fahamarinany maharitra mandrakizay;
ny tandrony misandratra noho ny voninahitra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Niantso antsika tamin’ny alalan’ny Evanjely Andriamanitra mba hahazoantsika ny voninahitr’i Jesoa Kristy Tompontsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 25-33)

Izay tsy mahafoy izay rehetra ananany dia tsy mendrika ho mpianatro.

Tamin’izany andro izany,
nisy vahoaka betsaka niaraka tamin’i Jesoa,
ka nitodika Izy nanao tamin’ireo hoe:

“Raha misy manatona Ahy
ka tsy mankahala ny rainy sy ny reniny,
ary ny vadiny sy ny zanany,
mbamin’ny rahalahiny sy ny anabaviny
ary na dia ny ainy aza,
dia tsy mety ho mpianatro.
Ary izay tsy mitondra ny hazofijaliany sy tsy manaraka Ahy
dia tsy mety ho mpianatro.
Ka iza tokoa moa aminareo
no te-hanao tilikambo ka tsy mipetraka aloha
hitety izay ho laniny,
na hanana ny ampy hamitana azy izy, na tsia,
sao vita ny fototra vao tsy afa-manefa azy izy
ka holatsain’izay rehetra mahita hoe:

‘Mba nanomboka nanao trano ralehilahy io,
nefa tsy nahavita tsinona.’

Sa iza no mpanjaka handeha hiady amin’ny mpanjaka hafa,
ka tsy hipetraka aloha hihevitra
na ho azony atao amin’ny miaramila iray alina
ny hikatroka amin’ny fahavalo roa alina avy hamely azy na tsia?
Fa raha tsy hahomby izy,
dieny mbola lavitra ilay mpanjaka anankiray
dia handefa iraka hanao raharaham-pihavanana aminy izy.
Toy izany koa,
na iza na iza aminareo tsy mahafoy izay rehetra ananany
dia tsy mety ho mpianatro.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 12, 5-16a)

Mifampirantsam-batana isika.

Ry kristianina havana,
tena iray ao amin’i Kristy isika,
na dia maro aza;
ka mifampirantsam-batana isika rehetra tsirairay avy.
Ary samy manana ny anjara fanomezany isika
araka ny fahasoavana noraisintsika avy,
ka raha faminaniana izany,
dia aoka ho arakaraka ny anjara finoana;
raha fandraharahana,
dia aoka ho ao anatin’ny fandraharahana;
itý moa nandray ny fanomezana hampianatra,
aoka izy hampianatra;
itsy kosa ny fanomezana hananatra,
dia aoka izy hananatra;
ny iray mizara,
ka aoka hanao izany amim-pahatsorana;
ny iray kosa mitondra,
ka aoka hanefa izany amim-pahazotoana,
ary ny hafa koa manao asa fiantrana,
dia aoka hanatanteraka izany an-kafaliana.
Aza asiana fihatsarambelatsihy ny fitiava-namana;
mankahalà ny ratsy,
ary miraiketa amin’ny tsara.
Mifankatiava toy ny ifankatiavan’ny mpirahalahy;
mifaninàna hifanaja.
Raha ny amin’ny fahazotoana,
dia aza mitaredretra,
fa mbà mafana fo;
ny Tompo anie no tompoinareo e!
Mifalia amin’ny fanantenana,
mandefera amin’ny fahoriana,
ary mahareta amin’ny fivavahana;
manampia ny olo-masina araka izay ilaina,
ary mazotoa mampiantrano vahiny.
Misaora izay manenjika anareo;
misaora, fa aza manozona.
Miaraha mifaly amin’izay mifaly,
ary miaraha mitomany amin’izay mitomany.
Miraisa hevitra: aza miavonavona,
fa mifandraisa amin’ny iva toetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 130, 1. 2 sy 3

Tahio am-piadanana ho eo anilanao ny fanahiko, ry Tompo.

Tsy mba miavona ny foko, ô ry Tompo ô,
ka ny masoko mijery, tsy mianjona.
Ireo zavatra vaventy tsy enjehiko;
ireo avo tsy sahaza halaviriko.

Afa-diana ny fanahiko: mamitsaka,
toy ny zaza afa-po an-tratran-dreniny.
Matokia ny Tomponao, ô ry Jakôba ô,
hatrizao sy amin’ny taona tsisy fetrany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hitoetra be dia be ao anatinareo ny tenin’i Kristy; isaory Andriamanitra Ray amin’ny alalan’i Kristy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 15-24)

Mandehana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna, ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.

Tamin’izany andro izany,
nony avy nandre ny tenin’i Jesoa ny anankiray tamin’izay niara-nihinana taminy,
dia nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Sambatra lahy izay hanana anjara amin’ny fihinanam-be
any amin’ny fanjakan’Andriamanitra.”

Fa hoy Izy taminy:

“Nisy lehilahy anankiray nanao fanasana lehibe
ka nanasa olona maro.
Nony tonga ny fotoana fisakafoana,
dia naniraka ankizilahy iray izy hanainga ny nasaina hoe:

‘Ndeha ianareo,
fa efa vonona ny zavatra rehetra.’

Fa samy niala tsiny izy rehetra.
Hoy ny voalohany taminy:

‘Efa nividy saha aho ka tsy maintsy mandeha hizaha azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko e.’

Hoy kosa ny faharoa:

‘Efa nividy omby folo aho, ka handeha hitsapa azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko.’

Ary hoy koa ny anankiray:

‘Vao nampaka-bady aho ka tsy afa-mankany.’

Dia nody ilay ankizilahy ka nilaza izany tamin’ny tompony.
Tezitra tamin’izay ny tompony
ka nanao tamin’ny ankizilahiny hoe:

‘Mandehana faingana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna,
ka ento mankatý ny mahantra sy ny kilemaina sy ny jamba ary ny mandringa.’

Ary hoy ilay ankizilahy:

‘Tompoko, vita ny nasainao atao,
nefa mbola misy fitoerana ihany.’

Dia hoy ny tompo tamin’ilay ankizilahy:

‘Mandehana mankeny amin’ny lalam-be sy ny fefim-boly,
ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.’

Fa lazaiko aminareo fa tsy hisy hanandrana ny sakafo
amin’ireo olona nasaina ireo na dia iray aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.