Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 12, 1-11)

Fantatro ankehitriny fa nanafaka ahy tamin’ny tanan’i Herôda ny Tompo.

Tamin’izany andro izany,
dia nasain’i Herôda mpanjaka nosamborina mba hampahoriana
ny sasany anisan’ny Eglizy.
Nasainy novonoina tamin’ny sabatra i Jakôba rahalahin’i Joany.
Nony hitany fa nankasitrahin’ny Jody izany,
dia nasainy nosamborina koa i Piera.
Andron’ny azima tamin’izay.
Nony efa nosamborina izy, dia nataony tao an-tranomaizina,
ka nasainy nambenan’andia-miaramila efatra,
misy miaramila efatra avy;
fa rehefa afaka ny Paka vao kasainy hatolotra ny vahoaka izy.
Raha mbola notanana tao an-tranomaizina i Piera
dia tsy tapaka ny fivavahana nataon’ny Eglizy ho azy.

Tamin’ny alin’ny hamoahan’i Herôda azy,
raha natory teo anelanelan’ny miaramila roa lahy i Piera,
sady nifatotra tamin’ny rojo vy roa,
ary nisy mpiambina niambina teo am-baravaran’ny tranomaizina,
dia indro nisy Anjelin’ny Tompo sy fahazavana
namirapiratra tonga tampoka tao an-tranomaizina;
nanohina ny tehezan’i Piera ilay Anjely, namoha azy nanao hoe:

“Mitsangàna faingana”;

dia niala tamin’ny tanany ny rojo vy.
Ary hoy ilay Anjely taminy:

“Ataovy ny fehikibonao ary fehezo ny kapanao.”

Dia nataony izany, ka hoy indray ny Anjely:

“Tafio ny lambanao ary manaraha ahy.”

Dia nivoaka i Piera ka nanaraka azy;
tsy fantany ho tena zavatra anefa ny nataon’ny Anjely,
fa nataony ho fahitana fotsiny izany.
Nony efa nandalo ny fiambenana voalohany sy faharoa izy,
dia tonga tao amin’ny vavahady vy fidirana ao an-tanàna;
nivoha ho azy io, ka tafavoaka izy ireo,
dia nizotra tamin’ny lalana iray, vao nilaozan’ilay Anjely tampoka izy.
Izay vao nahatsiaro fanahy i Piera ka nanao hoe:

“Fantatro ankehitriny fa efa naniraka ny Anjeliny tokoa ny Tompo,
ka nanafaka ahy tamin’ny tanan’i Herôda sy ny fanampoizan’ny vahoaka Jody.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 33, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9

Ny Anjelin’ny Tompo mamonjy izay matahotra Azy.

Izaho misaotra ny Tompo lalandava;
ny fiderana Azy eo am-bavako hatrany.
Ny Tompo hafinaretan’ny fanahiko:
mandrenesa, ry ory, ka mifalia.

Ombay aho mankalaza ny Tompo,
miaraha isika midera ny Anarany.
Izaho nihanta tamin’ny Tompo ka nekeny,
ny tahotro rehetra nalàny tamiko.

Mibanjìna Azy fa ho mirana,
ny tavanareo tsy hangaihay;
ity ory velona antso ka novaliany,
ny ahiahiny rehetra namonjeny azy.

Ny Anjeliny milasy manodidina
mba hamonjy izay matahotra ny Tompo.
Ankafizo re fa mamy ny Tompo:
ary sambatra ny olona mifefy aminy.

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Timôte (2 Tim. 4, 6-8. 17-18)

Hany sisa hataoko dia ny mandray ny satro-boninahitry ny fahamarinana.

Ry zanako malala,
izaho dia mova tsy ny efa haiîdina ho fanatitra sahady,
ary efa antomotra ny andro hialako.
Niady ny ady tsara aho,
nahatanteraka ny fihazakazahana aho,
nitahiry ny finoana aho;
hany sisa hataoko dia ny mandray ny satro-boninahitry ny fahamarinana,
izay homen’ny Tompo Mpitsara marina ahy amin’izany andro izany,
ary tsy ho ahy ihany,
fa ho an’izay rehetra tia ny hahatongavany koa.
Nilaozan’ny olona aho, nefa tonga namonjy ahy ny Tompo,
sy nankahery fo ahy mba hanatontosako ny fitorianteny
sy handrenesan’ny Jentily rehetra azy,
sady nesorina teo am-bavan’ny liona aho.
Hanafaka ahy amin’ny asan’ny ratsy rehetra ny Tompo,
ary hamonjy ahy ho amin’ny fanjakany any an-danitra.
Ho Azy anie ny voninahitra mandrakizay. Amen.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ianao no Piera (vatolampy) ary eo ambonin’izany vatolampy izany no hanorenako ny Egliziko, ary ny vavahadin’ny afobe tsy haharesy azy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 16, 13-19)

Ianao no Piera, ary homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra.

Tamin’izany andro izany,
raha tonga tany amin’ny faritany atao hoe: Sezarean’i Filipo i Jesoa,
dia nanontany ny mpianany nanao hoe:

“Ataon’ny olona ho iza moa ny Zanak’Olona?”

Ary hoy ireo:

“Ny sasany manao hoe i Joany Batista,
ny sasany i Elia,
ary ny sasany i Jeremia,
na ny anankiray amin’ny Mpaminany.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Fa ianareo kosa,
ataonareo ho iza Aho?”

Namaly i Simôna Piera ka nanao hoe:

“Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra velona.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Sambatra ianao, ry Simôna zanak’i Joany,
fa tsy ny nofo aman-dra no nanambara izany taminao,
fa ny Raiko izay any an-danitra.
Ary Izaho milaza aminao fa ianao no Piera (vatolampy),
ary eo ambonin’izany vatolampy izany no hanorenako ny Egliziko,
ary ny vavahadin’ny afobe tsy haharesy azy.
Homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra,
ka izay rehetra hofehezinao ety an-tany
dia ho voafehy koa any an-danitra,
ary izay rehetra hovahanao ety an-tany
dia ho voavaha koa any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 25, 1-12)

Nentina ho babo lavitry ny taniny i Jodà.

Tamin’ny taona fahasivy nanjakan’i Sedesiasa tamin’ny volana fahafolo,
andro fahafolon’ny volana,
dia tonga hamely an’i Jerosalema i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna sy ny tafiny rehetra;
dia niorin-dasy teo anoloany izy, ary nanao manda fanantomorana manodidina azy.
Natao fahirano hatramin’ny taona faharaika ambin’ny folo nanjakan’i Sedesiasa ny tanàna.

Tamin’ny andro fahasivin’ny volana, nony efa mafy ny mosary tao an-tanàna,
fa tsy nisy mofo intsony ho an’ny vahoakan’ny tany, dia nobangaina ny tanàna,
dia lasa nandositra avokoa ny lehilahy mpiady,
nihazo ny lalan’ny vavahady anelanelan’ny Manda roa,
akaikin’ny zaridainan’ny mpanjaka;
ny Kaldeanina amin’izany manodidina ny tanàna eo.
Ny lalana mankamin’ny Arabah no nalehan’ny mpanjaka.
Nenjehin’ny tafiky ny Kaldeanina ny mpanjaka,
ka trany teo an-tany lemak’i Jerikao;
dia niparitaka lavitra azy ny tafiny rehetra.
Nony voasambotr’izy ireo ny mpanjaka dia nentiny niakatra ho any Reblà,
amin’ny mpanjakan’i Babilôna,
ka namoaka teny fitsarana momba azy izy ireo.
Ny zanakalahin’i Sedesiasa novonoina teo anatrehan’izy rainy.
Rahefa izany, dia nopotsirin’i Nabokôdônôzôra ny mason’i Sedesiasa
ary nafatony tamin’ny gadra varahina roa izy, dia nentiny nankany Babilôna.

Tamin’ny volana fahadimy, andro fahafiton’ny volana,
taona fahasivy ambin’ny folo nanjakan’i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna,
dia tonga tao Jerosalema Nabozardàna, kapitenin’ny mpiambina mpanompon’ny mpanjakan’i Babilôna.
Nodorany ny tranon’ny Tompo sy ny tranon’ny mpanjaka
mbamin’ny trano rehetra tao Jerosalema;
nodorany tamin’ny afo avokoa ny trano lehibe.
Ary noravan’ny tafiky ny Kaldeanina rehetra izay niaraka tamin’ny kapitenin’ny mpiambina,
ny manda mamaritra manodidina an’i Jerosalema.
Nentin’i Nabozardàna kapitenin’ny mpiambina avokoa ny vahoaka sisa tafajanona tao an-tanàna,
sy ny mpilefa nitolo-tena tamin’ny mpanjakan’i Babilôna,
ary ny vahoaka be sisa rehetra,
fa olo-mahantra tompon-tany vitsivitsy sisa navelan’ny kapitenin’ny mpiambina
ho mpamboly voaloboka sy ho mpiasa tany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 136, 1-2. 3. 4-5. 6

Aoka hiraikitra amin’ny lanilaniko ny lelako raha tsy mahatsiahy anao aho.

Teo amoron’ny onin’i Babilôna, nitorovoka izahay,
nitomany mafy nahatsiahy an’i Siôna!
Ny lokanganay nahantonay
tamin’ny hazomalahelo izay teny.

Dia avy ny mpamabo nangataka hira;
ny mpifaoka anay nangata-pifaliana!
Ihirao hiran’i Siôna hoe zahay.

Fa dia hataonay ahoana
no fihira ny hiran’ny Tompo atý an-tanin’olona?
Raha sanatria manadino anao aho, ry Jerosalema,
aoka ho maina ny tanako!

Aoka hiraikitra amin’ny lanilaniko ny lelako,
raha tsy mahatsiahy anao aho,
raha tsy ianao, ry Jerosalema,
no hany antom-pifaliako!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 8, 1-4)

Raha mety Ianao dia mahay manadio ahy.

Tamin’izany andro izany,
aha nidina avy tany an-tendrombohitra i Jesoa, dia narahin’ny vahoaka betsaka.
Ary indro nisy lehilahy boka anankiray nanatona,
dia nitsaoka Azy ka nanao hoe:

“Tompo ô, raha mety Ianao, dia mahay manadio ahy.”

Ary i Jesoa naninjitra ny tanany, dia nanendry azy ka nanao hoe:

“Mety Aho, madiova ianao.”

Dia afaka niaraka tamin’izay ny habokany.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Tandremo, aza milaza na amin’iza na amin’iza,
fa mandehana miseho amin’ny mpisorona,
ary atolory ny fanatitra didian’i Môizy haterina
mba ho vavolombelon’ny fahasitrananao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 24, 8-17)

Nentin’ny mpanjakan’i Babilôna ho babo any Babilôna i Jôasîna sy ny olo-malaza rehetra amin’ny tany.

Valo ambin’ny folo taona i Jôasîna fony nanjaka,
ary telo volana no nanjakany tao Jerosalema.
Ny anaran-dreniny dia Nohestà zanak’i Enatàna avy ao Jerosalema.
Nanao izay ratsy eo imason’ny Tompo araka izay rehetra nataon-drainy izy.

Niakatra hamely an’i Jerosalema ny mpanompon’i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna tamin’izany,
ka nanao fahirano ny tanàna.
Ary mbola nanao fahirano azy ny mpanompony
no tonga teo anoloan’ny tanàna koa i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna.
Tamin’izany dia nivoaka nankao amin’ny mpanjakan’i Babilôna
i Jôasîna, mpanjakan’i Jodà, mbamin’ny reniny,
ny mpanompony, ny manamboninahiny sy ny eonokany,
dia nataon’ny mpanjakan’i Babilôna sambo-belona izy,
tamin’ny taona fahavalo nanjakany.
Nongoahina tao avokoa ny rakitra rehetra tao amin’ny tranon’ny Tompo
sy ny rakitra tao an-tranon’ny mpanjaka,
ary novakìna daholo ny fanaka volamena nataon’i Salômôna, mpanjakan’i Israely, tao an-tranon’ny Tompo,
araka izay efa voalazan’ny Tompo rahateo.
Nentina ho babo avokoa Jerosalema manontolo,
ny mpifehy rehetra sy ny lehilahy mahery rehetra,
dia olon-tsambo-belona iray alina, mbamin’ny mpanao taozavatra rehetra sy ny mpanefy vy;
ny olo-mahantra tao amin’ny tany ihany no sisa tafajanona.
Nentina ho any Babilôna i Jôasîna,
nentiny ho babo avy any Jerosalema ho any Babilôna ny renin’ny mpanjaka,
ny vadin’ny mpanjaka rehetra, ny eonokany, ny olo-malaza amin’ny tany.
Fanampin’izany koa ny lehilahy mahery rehetra nisy fito arivo,
mbamin’ny mpanao taozavatra sy manefy vy arivo lahy,
samy lehilahy mahery sy mahay miady,
dia nentin’ny mpanjakan’i Babilôna daholo.
Ary ny natsangan’ny mpanjakan’i Babilôna ho mpanjaka hisolo an’i Jôasîna,
dia i Mataniasa rahalahin-drainy, ka novany hoe Sedesiasa ny anarany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 78, 1-2. 3-5. 8. 9

Afaho izahay, ry Tompo, noho ny Anaranao!

Andriamanitra ô! tongan’ireo firenena ny lovanao!
Nolotoiny ny Tempolinao Masina!
Ary i Jerosalema
nataony korotam-bato!
Ny fatin’ny mpanomponao
nomeny ho sakafon’ny voromanidina;
ny nofon’ny mpivavaka aminao
natsipiny ho an’ny bibidia!

Ny rany nataony mandriaka toy ny rano manodidina an’i Jerosalema!
Ary tsy misy mandevina!
Zary faneson’ny mpifanila aminay izahay,
sy fanakora sy fandatsan’ireo manodidina!
Mandra-pahoviana, ry Tompo, no hahaviniranao,
sy hiredaredan’ny hasaro-piaronao?

Aza dia tsarovana hamelezana anay
ireo helokay fahiny;
ny indrafonao atsena anay faingana:
fa reraka loatra izahay.
Vonjeo izahay, ry Andriamanitra Mpamonjy:
noho ny voninahitrao!
Afaho izahay, avelao ny otanay;
noho ny Anaranao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny Tenin’Andriamanitra dia maharitra mandrakizay; ary izany no tenin’ny Evanjely izay notorìna taminareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 21-29)

Ao ny trano miorina ambony vatolampy; ao ny miorina ambony fasika.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tsy izay rehetra manao amiko hoe: Tompo, Tompo,
no hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra fa izay manao ny sitra-pon’ny Raiko izay any an-danitra,
izy ihany no hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Amin’izany andro izany, maro no hanao amiko hoe:
Tompo, Tompo, moa tsy naminany tamin’ny Anaranao va izahay?
ary moa tsy nandroaka demony tamin’ny Anaranao va izahay?
moa tsy efa nanao fahagagana tamin’ny Anaranao va izahay?
Ary amin’izany dia holazaiko miharihary aminy hoe:
Tsy fantatro akory ianareo na oviana na oviana;
mialà amiko ianareo mpanao ratsy.
Koa amin’izany, na zovy na zovy mandre izao teniko izao ka mitandrina azy,
dia hoharina amin’ny lehilahy hendry izay nanorina ny tranony teo ambony vatolampy;
ary latsaka ny ranonorana ka tondraka ny ony,
ary nifofofofo ny rivotra namely izany trano izany,
nefa tsy nianjera izy, fa niorina teo ambonin’ny vatolampy.
Ary na zovy na zovy mandre izao teniko izao, ka tsy mitandrina azy,
dia hanahaka ny lehilahy adala nanorina ny tranony teo ambony fasika;
ary latsaka ny ranonorana ka tondraka ny ony,
ary nifofofofo ny rivotra namely izany trano izany,
dia nianjera izy ka loza ny faharavany.”

Ary nony efa vitan’i Jesoa izany teny izany,
dia gaga ny vahoaka tamin’ny fampianarany,
satria nampianatra toy ny manana fahefana Izy,
fa tsy mba tahaka ny mpanora-dalàna teo aminy sy ny Farisianina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.