Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 22, 8-13 ; 23, 1-3)

Novakìn’ny mpanjaka teo anatrehan’izy ireo ny teny rehetra tao amin’ny bokin’ny fanekem-pihavanana izay hita tao amin’ny tranon’ny Tompo, ka nanao ny fifanekem-pihavanana teo anatrehan’ny Tompo izy.

Tamin’izany andro izany,
izao no nolazain’i Helkiasa mpisorona lehibe tamin’i Safàna mpanoratra:

“Hitako tao an-tranon’ny Tompo ny bokin’ny Lalàna.”

Ary natolotr’i Helkiasa an’i Safàna ny boky ka novakìny.
Rahefa izany,
nandeha hilaza ny toe-draharaha amin’ny mpanjaka i Safàna mpanoratra ka nanao hoe:

“Efa nalain’ny mpanomponao avokoa ny vola hita tao an-trano,
ka napetrany eo an-tanan’izay mandraharaha ny asa,
izay voatendry ho mpitandrina ao an-tranon’ny Tompo.”

Izao koa no nampandrenesin’i Safàna mpanoratra ny mpanjaka:

“Misy boky nomen’i Helkiasa mpisorona ahy”;

sady novakìny teo anatrehan’ny mpanjaka.
Nony nandre ny teny tao amin’ny Lalàna ny mpanjaka,
dia nandrovitra ny fitafiany, sady nanome didy an’i Helkiasa mpisorona,
sy i Ahikama zanak’i Safàna sy i Akôbôra zanak’i Mikà,
sy i Safàna mpanoratra ary i Asaiasa mpanompon’ny mpanjaka hoe:

“Mandehana ianareo manontany amin’ny Tompo ho ahy
sy ny vahoaka mbamin’i Jodà rehetra,
ny amin’ny teny ato amin’ity boky vao hita ity,
fa nirehitra mafy amintsika ny fahatezeran’ny Tompo,
noho ny tsy naneken’ny razantsika ny tenin’ity boky ity,
amin’ny fanatanterahana izay rehetra nandidiana antsika.”

Ary ny mpanjaka naniraka hamory ny loholon’i Jodà sy Jerosalema rehetra ho ao aminy.
Dia niakatra ho ao an-tranon’ny Tompo ny mpanjaka mbamin’ny lehilahy rehetra amin’i Jodà,
ny mponina ao Jerosalema rehetra, ny mpisorona, ny mpaminany sy ny vahoaka rehetra,
hatramin’ny kely indrindra ka hatramin’ny lehibe indrindra,
ka novakìny teo anatrehan’izy ireo ny teny rehetra tao amin’ny bokin’ny fanekem-pihavanana
izay hita tao an-tranon’ny Tompo.
Nitsangana teo amin’ny lampihazo ny mpanjaka,
ka nanao ny fanekem-pihavanana teo anatrehan’ny Tompo,
nanekeny hanaraka ny Tompo sy hitandrina ny didy amam-pitsipika ary ny lalàny,
amin’ny fony rehetra sy amin’ny fanahiny rehetra,
amin’ny fankatoavana ny tenin’izany fanekena izany
izay voasoratra ao amin’io boky io.
Ary nankatò izany fanekena izany koa ny vahoaka rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 33-34. 35-36. 37 sy 40

Tompo ô, toroy ny lalan’ny fitsipikao aho.

Tompo ô, toroy ny lalan’ny fitsipikao aho,
mba hitandremako azy hatramin’ny farany.
Omeo fahalalana aho hitandremako ny lalànao,
sy hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Ampizory amin’ny soritry ny baikonao aho;
fa io no hafinaretako.
Araikao amin’ny fanambarànao ny foko,
fa tsy amin’ny fitiavan-karena.

Avilio ny masoko tsy hijery zava-poana;
velomy amin’ny lalanao aho.
Indro manina ny lahatrao aho;
koa velomy amin’ny fahamarinanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso ny tenin’Andriamanitra; tsy ho toy ny tenin’ny olombelona anefa, fa araka ny marina tokoa ho tenin’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 15-20)

Ny voany no hahafantaranareo azy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nilaza tamin’ny mpianany hoe:

“Tandremo ny mpaminany sandoka izay manatona anareo manao fitafian’ny ondry,
nefa ao anatiny amboadia mitoha;
ny voany no hahafantaranareo azy.
Moa mioty voaloboka amin’ny tsilo va ny olona, na voan’aviavy amin’ny hery?
Toy izany, ny hazo tsara rehetra mamoa voa tsara,
ary ny hazo ratsy rehetra mamoa voa ratsy.
Ny hazo tsara tsy mety mamoa voa ratsy,
ary ny hazo ratsy tsy mety mamoa voa tsara.
Ny hazo rehetra izay tsy mamoa voa tsara
hokapaina ka hatsipy ao anaty afo:
ka dia ny voany no hahafantaranareo azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36)

Hiaro ity tanàna ity, Aho, hamonjeko azy, noho ny amin’ny Tenako sy ny amin’i Davida mpanompoko.

Tamin’izany andro izany,
nandefa iraka ho any amin’i Ezekiasa ny mpanjakan’i Asiria, i Senakeriba, nanao hoe:

“Izao no lazaonareo amin’i Ezekiasa mpanjakan’i Jodà:
Aza mety harebirebin’ny Andriamanitrao izay itokianao ianao,
saingy ilazany hoe:
Tsy hatolotra eo an-tanan’ny mpanjakan’i Asiria i Jerosalema.
Indro efa renao ihany ny nataon’ireo mpanjakan’i Asiria tamin’ny tany rehetra,
tamin’ny nanaovany anatema azy ka ianao indray ve no ho voavonjy?”

Nony voarain’i Ezekiasa ny taratasy teny an-tanan’ireo iraka dia novakìny.
Rahefa izany niakatra nankao an-tranon’ny Tompo i Ezekiasa
ka namelatra io teo anatrehan’ny Tompo.
Nivavaka teo anatrehan’ny Tompo i Ezekiasa nanao hoe:

“Ry Tompo Andriamanitr’i Israely ô, izay mipetraka amin’ny Kerobima,
Ianao irery no Andriamanitry ny fanjakana rehetra ambonin’ny tany,
Ianao no nanao ny lanitra sy ny tany.
Ry Tompo ô, atongilano ny sofinao ka mihainoa;
ry Tompo ô, ahirato ny masonao, ka mijere.
Henoy ny tenin’i Senakeriba izay naniraka haniratsira an’Andriamanitra velona.
Marina tokoa, ry Tompo ô,
fa ny mpanjakan’i Asiria dia nandrava ny firenena, namoana ny taniny,
ary nanipy ny andriamaniny tao amin’ny afo,
satria tsy Andriamanitra ireny fa asan-tanan’olombelona,
vato aman-kazo, ka nataony levona.
Koa ankehitriny, ry Tompo Andriamanitray ô,
vonjeo amin’ny tanan’i Senakeriba izahay,
mba hahafantaran’ny fanjakana rehetra ambonin’ny tany
fa Ianao irery, ry Tompo ô, no Andriamanitra.”

Dia naniraka tany amin’i Ezekiasa i Izaia zanak’i Amôsa hilaza hoe:

“Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitr’i Israely:
Nohenoiko ny vavaka nataonao tamiko, ny amin’i Senakeriba mpanjakan’i Asiria.
Ka izao no teny notononin’ny Tompo hamelezany azy:
‘Mamingavinga anao, mandatsalatsa anao ny virjiny zanakavavin’i Siôna:
mihifikifi-doha eo ivohonao ny zanakavavin’i Jerosalema.’
Fa hisy sisa hivoaka avy amin’i Jerosalema,
ary hisy afaka avy amin’ny tendrombohitr’i Siôna.
Ka izany no ho vitan’ny zotom-pitian’ny Tompon’ny tafika.
Koa noho izany dia izao no lazain’ny Tompo, ny amin’ny mpanjakan’i Asiria:
Tsy ho tafiditra amin’ity tanàna ity izy,
na handefa zana-tsipìka aminy,
na hanandratra ampinga tandrify azy,
na hanorina fiarovana hamelezana azy;
fa hiverina amin’ny lalana niaviany,
ka tsy ho tafiditra amin’ity tanàna ity, — teny marin’ny Tompo.
Hiaro ity tanàna ity Aho, hamonjeko azy.
Noho ny amin’ny Tenako sy noho ny amin’i Davida mpanompoko.”

Ny alin’izay ihany dia nivoaka ilay Anjelin’ny Tompo
namono lehilahy dimy arivo sy valo alina sy iray hetsy
tao amin’ny tobin’ny Asirianina.
Dia noravan’i Senakeriba mpanjakan’i Asiria ny toby,
ka lasa izy niverina dia nitoetra tany Niniva.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 47, 2-3a. 3b-4. 10-11

Andriamanitra anie hampijoro azy mandrakizay.

Ny Tompo lehibe sy mendri-dera indrindra
ao amin’ny tanànan’Andriamanitsika!
Ny vohiny masina: tsara fideza,
fifalian’ny tany tontolo!

Ny vohitra Siôna: any am-parany avaratra,
tanànan’ny Mpanjaka lehibe!
Andriamanitra amin’ireo tilikambony
mitomban-ko fiarovana avo.

Izahay, ry Andriamanitra, mametso ny hatsaram-ponao
ao anivon’ny Tempolinao.
Ny voninahitrao dia toy ny Lanitrao:
mitatao ny tany tontolo!
Ny tananao feno fahamarinana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, no fahamarinana, ankamasino amin’ny fahamarinana izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 6. 12-14)

Izay rehetra tianareo hataon’ny olona aminareo dia mba ataovy amin’ny olona toraka izany koa.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Aza omena ny alika ny zava-masina,
ary aza atsipy amin’ny kisoa ny voahanginareo,
sao hitsahiny ireny, dia hifotitra hamiravira anareo izy.
Koa amin’izany, izay rehetra tianareo hataon’ny olona aminareo,
dia mba ataovy amin’ny olona koa toraka izany,
fa izany no Lalàna sy Mpaminany.
Midira amin’ny vavahady ety,
fa lehibe ny vavahady ary malalaka ny lalana mankany amin’ny fahaverezana,
ka maro no mahazo any;
fa tery kosa ny vavahady, ary ety ny lalana mankany amin’ny fiainana,
ka vitsy no mahita azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 49, 1-6)

Hatsangako ho fahazavan’ny firenena ianao.

Mihainoa ahy, ry nosy;
mitandrema ianareo, ry firenena lavitra!
Ny Tompo efa niantso ahy hatrany am-bohoka,
efa nilaza ampahibemaso ny anarako, hatrany an-kibon’i neny.
Nataony sabatra maranitra ny lelako;
nalofany tamin’ny aloky ny tanany aho,
nataony zana-tsipìka maranitra aho,
nafeniny tao amin’ny tranon-jana-tsipìkany.
Ary hoy Izy tamiko:

“Mpanompoko ianao, ry Israely,
izay hataoko reharehako.”

Dia hoy kosa aho:

“Foana ny nisasarako;
zava-poana sy tsinontsinona no nandaniako ny heriko.”

Fa ao amin’ny Tompo ny rariny ananako,
ao amin’Andriamanitro ny valisoa ho ahy.
Ary ankehitriny miteny ny Tompo,
izay namorona ahy hatrany am-bohoka mba ho mpanompony,
hampody an’i Jakôba aminy indray,
ary mba ho tafakambana aminy indray i Israely.
Ary mahazo voninahitra eo imason’ny Tompo aho,
ary Andriamanitro no heriko.
Hoy Izy:

“Mbola zavatra kely foana no maha-mpanompoko anao,
hanangana ny firenen’i Jakôba indray
sy hampody ireo sisa voatahiry amin’i Israely;
fa hatsangako ho fahazavan’ny firenena ianao,
mba hitaran’ny famonjeko hatrany amin’ny faran’ny tany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 138, 1-3. 13-14ab. 14d. 15

Midera Anao aho, fa mahatalanjona Ianao.

Tompo ô, dinihinao aho
ka fantatrao tokoa!
Mipetraka aho, mitsangana: fantatrao;
mbola lavitra ny hevitro dia tsinjonao.
Voadinikao aho na mamindra na miato;
tsy misy manavao Anao ny momba ahy.

Ianao nahary ahy tongotra aman-tanana
sy namboatra ahy tao an-kibon’ineny:
midera Anao aho izay voaarinao,
izay asan-tananao mampitolagaga.

Fantatrao manontolo ny tenako,
tsy niafina taminao ny momba ahy,
fony izaho niforona tao amin’ny miafina,
sy nitenona tao anatin’ny tany.

Vakiteny faharoa

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 13, 22-26)

Talohan’ny nahatongavan’i Kristy dia nitory teny i Joany.

Tamin’izany andro izany, i Paoly nilaza hoe:

“I Davida no natsangan’Andriamanitra ho mpanjakan’ireo razantsika,
fa izy ilay nankatoaviny tamin’ny teny hoe:

‘Efa hitako i Davida zanak’i Jese, lehilahy araka ny foko,
izay hanao ny sitrapoko rehetra’.

Avy tamin’ny taranany no namoahan’Andriamanitra an’i Jesoa,
araka ny nampanantenainy,
ho Mpamonjy an’i Israely.
Talohan’ny nahatongavany anefa,
dia i Joany no nitory batemim-pibebahana tamin’ny vahoaka Israely rehetra;
ary rehefa nadiva ho tapitra ny dian’i Joany, dia hoy izy:

‘Tsy izaho no ilay andrasanareo,
fa indro avy ao aoriako Izy,
ka tsy mendrika hamaha ny kofehin-kapany akory aho’,

Ry havana taranak’i Abrahama,
sy ireo matahotra an’Andriamanitra eo aminareo koa,
ho antsika indrindra no nampitondrana ny tenin’izao famonjena izao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ianao, anaka, hantsoina hoe mpaminanin’ny Avo indrindra: handeha eo anoloan’ny Tompo ianao, hamboatra ny Lalany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 1, 57-66. 80)

Joany no anarany.

Tamin’izany andro izany,
nony tonga ny andro hiterahan’i Elizabeta, dia tera-dahy izy.
Ary nahare ny miara-monina aminy sy ny havany,
fa efa nankalazain’ny Tompo ny famindram-pony taminy,
ka dia niara-nifaly taminy.
Nony afaka havaloana,
dia tonga izy hamora ny zaza,
ary Zakaria, araka ny anaran-drainy no ndeha hataony anarany.
Fa niteny ireniny nanao hoe:

“Tsia, tsy izany,
fa hatao hoe Joany izy.”

Fa hoy izy ireo taminy:

“Tsy misy na dia iray aza amin’ny havanao
manana izany anarana izany.”

Ary nanao baikon’ny moana tamin’ny rainy izy ireo
nanontany izay tiany hatao anarany.
Dia nangataka fafana izy ary nanoratra hoe:

“Joany no anarany”; ka gaga daholo izy rehetra.

Niaraka tamin’izay dia nisokatra ny vavany, ary nivaha ny lelany,
dia niteny izy ka nisaotra an’Andriamanitra.
Azon’ny tahotra avokoa ny mponina rehetra teny manodidina,
ary niely hatraiza hatraiza tany amin’ny tendrombohitr’i Jodea
izany zava-mahatalanjona rehetra izany.
Ary izay rehetra nahare dia nandatsaka izany tao am-pony, ka nanao hoe:

“Ho inona re, ity zaza ity?
Fa nomba azy ny tanan’ny Tompo.”

Dia nitombo sy nihanahery fanahy ny zaza,
ary nitoetra tany an’efitra,
ambara-pahatongan’ny andro hisehoany amin’i Israely.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 38, 1. 8-11)

Iza no nanidy ny ranomasina tamin’ny varavarana?

Namaly an’i Jôba ny Tompo tao anatin’ny tafio-drivotra ka nanao hoe:

“Iza no nanidy ny ranomasina tamin’ny varavarana,
fony izy nivoaka nisavoamboana avy any am-bohoka;
raha nanao ny rahona ho fitafiany Aho,
ary ny zavona matevina ho lambam-pandriany;
raha nampanaiky azy ny didiko sy nanisy hidy amam-baravarana taminy,
ka nilaza taminy hoe:
Hatreto alehanao, ka tsy hihoatra,
fa eto no hijanona ny fianjonanjonan’ny onjanao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 106, 23-24. 25-26. 28-29. 30-31

Derao ny Tompo fa tsara: eny, mandrakizay ny hatsaram-pony.

Ireo midina an-dranomasina an-tsambo
sy manao ny asany eny ambony rano
dia mahita ny asan’ny Tompo,
ny zava-mahagaga ataony amin’ny lalina.

Mitony izy, dia avy ny tadio,
ny onja misavoana manakatra ny lanitra
dia midina hatrany amin’ny hantsana
ny ainy tsy metimety, toy ny ho lasana.

Dia mitaraina amin’ny Tompo fa mijaly,
ka afahany amin’ny fahoriany:
ny rivo-mahery tonga tsiotsioka,
ny alon-drano nitrena sina tampoka.

Faly ireo fa nitony ireny,
izy koa tody an-tseranana irìna.
Aoka izy hisaotra ny Tompo tia,
mpanao zava-mahagaga ho an’ny olona.

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (2 Kôr. 5, 14-17)

Indro tonga vaovao ny zavatra rehetra.

Ry kristianina havana,
terin’ny fitiavan’i Kristy antsika izahay,
satria fantatray marina fa maty ho an’ny olona rehetra ny olona iray,
ka dia maty koa izy rehetra;
ary maty ho an’ny olona rehetra Izy,
mba tsy ho velona ho an’ny tenany intsony izay velona,
fa ho an’Izay maty sy mitsangana ho azy ireo.
Koa dia tsy mahalala olona araka ny nofo intsony izahay;
ary na dia nahalala an’i Kristy araka ny nofo aza izahay,
dia tsy araka izany intsony no ahalalanay Azy ankehitriny.
Noho izany, na iza na iza ao amin’i Kristy,
dia zava-boaary vaovao izy,
ka lasa ny zavatra taloha,
fa indro tonga vaovao ny zavatra rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hankalazaina anie ny Mpanjaka avy amin’ny Anaran’ny Tompo! Fiadanana anie any an-danitra ary voninahitra anie any amin’ny Avo indrindra!

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 4, 35-40)

Iza moa io, fa ny rivotra sy ny ranomasina avy no manaiky Azy?

Tamin’izany andro izany,
dia fanoharana maro no nitorian’i Jesoa teny tamin’ny vahoaka.
Ary nony hariva ny andro, dia hoy Izy tamin’ny mpianany:

“Andeha isika hita ho eny an-dafin-drano”.

Dia nilaozan’izy ireo teo ny olona
ka nentiny tamin’izao an-tsambo kely i Jesoa,
ary nisy sambo kely maromaro koa niaraka taminy.
Ary nisy tafio-drivotra mahery nampisavoana ny onjan-drano hatrany anaty sambo kely,
ka efa nihafeno rano izy.
Fa i Jesoa kosa natory teo am-body sambo kely tambonin’ny ondana,
ka nofohazin’izy ireo Izy nilazany hoe:

“Ry Mpampianatra ô!
tsy mampaninona Anao va raha maty izahay?”

Dia nifoha Izy ka niteny mafy ny rivotra,
ary nilaza tamin’ny ranomasina hoe:

“Mangina, mitonia”.

Dia nitsahatra ny rivotra, ary nitony dia nitony ny andro.
Ary hoy Izy tamin’izy ireo:

“Nahoana no saro-tahotra ianareo?
Tsy mbola manam-pinoana ihany va ianareo?”

Ary natahotra dia natahotra izy ireo ka nifampilaza hoe:

“Iza moa io, fa ny rivotra sy ny ranomasina avy no manaiky Azy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.