Vakiteny voalohany

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny krsitianina tany Kôrinto (Kôr. 15, 1-8)

Niseho tamin’i Jakôba ny Tompo, vao tamin’ny Apôstôty rehetra.

Ry kristianina havana,
ampahatsiaroviko anareo ny Evanjely notorìko taminareo,
izay noraisinareo, sy niorenanareo, ary hahazoanareo famonjena,
raha tananareo araka ny nitoriako azy taminareo;
afa-tsy raha hoe ninonino foana ianareo.
Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra,
araka ny nandraisako azy:
maty noho ny fahotantsika i Kristy, araka ny Soratra Masina;
dia nalevina Izy, sy nitsangan-ko velona tamin’ny andro fahatelo, araka ny Soratra Masina;
ary niseho tamin’i Sefasy, vao tamin’ny roa ambin’ny folo.
Manaraka izany dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby diman-jato Izy,
ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan’ireny,
fa ny sasany ihany no efa nody mandry.
Rahefa izany, dia niseho tamin’i Jakôba Izy, vao tamin’ny Apôstoly rehetra.
Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho,
dia izaho izay toy ny tsy tonga volana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 2-3. 4-5

Ny soratra ataony tsinjo eran-tany.

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra.
Ny asany kosa torìn’ny habakabaka.
Ny andro milaza amin’ny andro manaraka.
Ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany;
tsy feo mba manako horenesin’ny sofina.
Kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana, hoy ny Tompo: izay mahita Ahy, mahita ny Ray, ry Filipo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 14, 6-14)

Izay ela izay no nitoerako teto aminareo nefa tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’i Tômà nanao hoe:

“Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana;
tsy misy olona mankany amin’ny Ray afa-tsy amin’ny alalako.
Raha nahafantatra Ahy ianareo, dia ho nahafantatra ny Raiko koa;
hatramin’izao, dia mahafantatra Azy ianareo,
sady efa nahita Azy.”

Dia hoy i Filipo taminy:

“Asehoy anay ny Ray, Tompoko,
dia ampy ho anay izany.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Izay ela izay no nitoerako teto aminareo
ka tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho, ry Filipo?
Izay nahita Ahy,
dia nahita ny Ray koa;
ka ahoana no anaovanao hoe:
Asehoy anay ny Ray?
Tsy mino va ianao fa Izaho ao amin’ny Ray,
ary ny Ray ato amiko?
Ny teny izay lazaiko aminareo dia tsy avy amiko;
fa ny Ray izay mitoetra ato amiko no manao ny asa.
Minoa ny teniko fa Izaho ao amin’ny Ray ary ny Ray ato amiko;
na fara fahakeliny minoa ahay noho ny asa ihany.

Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mino Ahy,
dia hanao ny asa ataoko koa,
ary hanao mihoatra noho izany aza izy,
satria mankany amin’ny Ray Aho,
ka izay rehetra angatahinareo amin’ny Ray amin’ny Anarako
dia hotanterahiko avokoa,
mba hahazoan’ny Ray voninahitra eo amin’ny Zanaka.
Raha mangataka zavatra amiko amin’ny Anarako ianareo
dia hotanterahiko izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 34-42)

Dia nandeha an-kafaliana ny Apôstôly satria natao ho mendrika hitondra fahafaham-baraka noho ny Anaran’i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
nitsangana teo amin’ny Sanedrina kosa ity Farisianina anankiray
atao hoe i Gamaliely,
mpampiana-dalàna malaza tamin’ny vahoaka rehetra,
ka nasainy navoaka kely ny Apôstôly.
Dia hoy izy:

“Ry lehilahy Israely,
tandremo ihany izay hataonareo amin’ireo olona ireo.
Fa tsy ela akory izay no nisehoan’i Teodasy
izay nanao ny tenany ho zavatra,
sady efa nisy tokony ho efa-jato lahy no nomba azy;
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka izay rehetra nanaraka azy
ka tonga tsinontsinona.
Taorian’izany indray,
tamin’ny andro nanoratana ny vahoaka,
dia nitsangana koa i Jodasy avy any Galilea
nitarika ny vahoaka hanaraka azy:
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka ihany koa izay rehetra nomba azy.
Koa ankehitriny,
izao no hevitra omeko anareo:
aza manan-draharaha amin’ireo lehilahy ireo akory,
fa avelao izy handeha,
satria raha avy amin’ny olona izao hevitra na raharaha izao,
dia ho foana ho azy,
fa raha avy amin’Andriamanitra kosa
tsy ho hainareo foanana velively,
sao dia miseho ho mpiady amin’Andriamanitra ianareo.”

Dia narahin’izy ireo izany torohevitra izany
ka nantsoiny indray ny Apôstôly,
ary nony efa nasainy nokapohina tamin’ny tsora-kazo
sy noraràny mafy tsy hiteny amin’ny Anaran’i Jesoa intsony,
dia nalefany.
Nony niala tamin’ny Sanedrina ny Apôstôly,
dia nandeha an-kafaliana
satria natao ho mendrika ny hitondra fahafaham-baraka
noho ny amin’ny Anaran’i Jesoa.
Ary tsy nitsahatra nampianatra sy nitory isan’andro
tao an-tempoly sy tany an-tranon’olona izy ireo fa i Jesoa no i Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 26, 1. 13. 14

Fangatahan-tsy mahasasatra ahy, ny honina ao an-tranon’ny Tompo.

Ny Tompo no Fanilo sy vonjiko:
iza no hatahorako.
Ny Tompo no mandan’ny aiko:
zovy no hangovitako.

Fangatahana tsy mahasasatra ahy,
sy tozoiko indrindra, ry Tompo:
dia ny honina ao an-Tranon’ny Tompo
amin’ny andro rehetra iainako:
mba hankafy ny hatsaran’ny Tompo,
sy hibanjina ny toerany masina.

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo
any amin’ny tanin’ny velona!
Mahandrasa ny Tompo, marisiha!
Mahereza fo, mahandrasa ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mandre ny feoko, hoy ny Tompo fantatro izy ary manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 1-15)

Nizara tamin’izay nipetraka Izy ary nampanaraniny fo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia lasa nankany an-dafin’ny ranomasin’i Galilea,
na ny farihin’i Tiberiady,
ary vahoaka be no nanaraka Azy,
noho izy ireo nahita ny fahagagana nataony tamin’ny marary.
Dia niakatra any an-tendrombohitra i Jesoa,
ka nipetraka teo Izy mbamin’ny mpianany.
Efa akaiky ny Paka andro lehibe tamin’ny Jody.
Nony nanopy ny masony i Jesoa,
ka nahita ireto vahoaka be nanatona Azy,
dia hoy Izy tamin’i Filipo:

“Aiza no hividianantsika mofo hohanin’ireo?”

Fantany rahateo ny hataony,
fa ny hitsapany azy no nilazany an’izany.
Dia hoy i Filipo taminy:

“Na dia mofona denie roanjato aza,
tsy ampy hahazoan’izy ireo sombiny kely avy akory.”

Ny anankiray tamin’ny mpianany koa,
dia i Andre rahalahin’i Simôna Piera,
nilaza taminy hoe:

“Misy zazalahy anankiray
manana mofo ôrja dimy sy hazandrano roa ao:
fa ho ampy inona izany amin’ny olona maro be toy izao?”

Dia hoy i Jesoa:

“Asaovy mipetraka ny olona.”

Ary nisy ahitra be teo, ka nipetraka ny olona,
ary tokony ho dimy arivo ny isan’ny lehilahy.
Dia nandray ny mofo i Jesoa,
ka nony efa nisaotra dia nizara azy tamin’izay nipetraka
ary nomeny toy izany koa ny hazandrano
sady nampanaraniny fo.
Rahefa voky izy ireo,
dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Angony ny sombintsombiny sisa tsy lany,
mba tsy hisy very.”

Dia nangoniny ka nahafeno sobika roa ambin’ny folo
ny sombintsombin’ny mofo dimy sisa tsy lanin’izay nihinana.
Nony nahita ny fahagagana nataon’i Jesoa ireo olona ireo,
dia nanao hoe:

“Ity tokoa no ilay Mpaminany
ho avy amin’izao tontolo izao.”

Dia fantatr’i Jesoa fa ho avy haka Azy an-keriny
hatao mpanjaka izy ireo,
ka lasa indray Izy irery nankany an-tendrombohitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 27-33)

Ary izahay sy ny Fanahy Masina no vavolombelon’izany zavatra izany.

Tamin’izany andro izany,
nentin’ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly sy ny namany ny Apôstôly,
ka napetrany tao amin’ny Sanedrina,
sy nadinin’ny lehiben’ny mpisorona hoe:

“Efa noraranay mafy ianareo
mba tsy hampianatra amin’izany anarana izany,
kanjo vao mainka naelinareo eran’i Jerosalema ny fampianaranareo,
ary izahay indray no tadiavinareo hianjeran’ny ran’iny Lehilahy iny.”

Fa namaly i Piera sy ny Apôstôly ka nanao hoe:

“Aleo manaiky an’Andriamanitra toy izay ny olombelona.
Natsangan’ny Andriamanitry ny razantsika ho velona i Jesoa,
izay novonoinareo nahantona tamin’ny hazo.
Izy nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra
ho Mpifehy sy Mpamonjy,
mba hanome fibebahana sy famelen-keloka an’i Israely.
Ary izahay sy ny Fanahy Masina nomen’Andriamanitra
an’izay rehetra manaiky Azy
no vavolombelon’izany zavatra izany.”

Nisafoaka izay tsy izy ry zareo tamin’ny fandrenesana izany
ka nifanara-kevitra izy fa hamono azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 33, 2 sy 9. 17-18. 19-20

Ity ory: velona antso, ka novalian’ny Tompo.

Izaho misaotra ny Tompo amin’ny fotoan-drehetra,
eo am-bavako lalandava ny fiderana Azy.
Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo:
sambatra ny olona mifefy aminy.

Ny tavan’ny Tompo amin’ny mpanao ratsy,
mba hahavery tadidy azy eto an-tany.
Ny olo-marina vao miantso dia henon’ny Tompo:
ny ahiahiny rehetra esoriny aminy.

Ny Tompo eo anilan’ny torotoro fo,
sy mamonjy ny rera-tsaina.
Na maro fahoriana aza ny olo-marina,
dia afahan’ny Tompo amin’izy rehetra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 31-36)

Ny Ray tia ny Zanaka, ka napetrany teo am-pelatanany ny zavatra rehetra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao tamin’i Nikôdema hoe:

“Izay avy any ambony no ambonin’ny olona rehetra;
fa izay avy amin’ny tany dia tany,
ka ny ety an-tany ihany no lazainy.
Izay avy any an-danitra no ambonin’ny olona rehetra;
ary izay efa hitany sy reny no ambarany,
nefa tsy misy mandray ny fanambaràny.
Izay nandray ny fanambaràny
dia nanisy tombo-kase fa marina Andriamanitra.
Satria izay nirahin’Andriamanitra dia milaza ny tenin’Andriamanitra
fa tsy misy fetrany no fanomen’Andriamanitra ny Fanahy.
Ny Ray tia ny Zanaka,
ka napetrany eo am-pelatanany ny zavatra rehetra.
Izay mino ny Zanaka
no manana ny fiainana mandrakizay,
fa izay tsy mino ny Zanaka
dia tsy hahita ny fiainana
fa itoeran’ny hatezeran’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.