Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitoriteny 1, 2-11)

Tsy misy zava-baovao aty ambany masoandro.

Zava-poana dia zava-poana, hoy ny Mpitoriteny,
zava-poana dia zava-poana!
Zava-poana ny zavatra rehetra.
Inona no soa azon’ny olona, amin’ny fisasarana rehetra ikezahany aty ambany masoandro?
Lasa ny taranaka iray, tamy ny taranaka iray.
Ary ny tany maharitra mandrakariva ihany.
Miposaka ny masoandro, milentika ny masoandro,
ary dodona izy mba hody any amin’ny fonenany,
dia miposaka avy ihany indray.
Mianatsimo ny rivotra, dia mihodina mianavaratra, vao misampotina indray,
ka manomboka mihodina toraka ny teo.
Mankany amin’ny ranomasina avokoa ny renirano, nefa tsy feno ny ranomasina;
any amin’ny toerana alehany, no ankanesany tsy tapaka.
Miasa avokoa ny zavatra rehetra, mihoatra noho ny azo lazaina;
ny maso tsy mamo mijery; ary ny sofina tsy ketra-mihaino.
Izay efa teo, no ho eo, ary izay efa natao no hatao,
fa tsy misy zava-baovao aty ambany masoandro.
Raha misy zavatra lazaina hoe: He, vaovao izany!
dia efa nisy sahady tamin’ny taonjato talohantsika izany zavatra izany.
Ny taloha tsy tsaroan’ny olona;
ny ho avy any aoriana koa, tsy hamela fahatsiarovana,
ao amin’izay ho velona rahatrizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 89, 3-4. 5-6. 12-13. 14 sy 17

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Nampodìnao ho vovoka ny arin-tananao:
“Miverena, hoy Ianao, ry taranaka voafetra.”
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Moa tsy nofy indaosinao ka misinda vao maraina,
toy ny ahitra eny an-tsaha izay mandrobona mitsiry.
Manipelana maraina, vaky vony sy mijoro.
Fa milofika malazo, very aina ny hariva.

Ampianaro anay, ry Tompo, ny manisa ny andronay;
atodiho fo fanahy, mba hikatsa-pahendrena.
Miverena re, ry Tompo, aza ela fa tongava.
Mangoraha ka tsinjovy mba ho soa ny olonao.

Vao maraina dia hetsaho ny fitiavanao izahay
ka ho revon-kafaliana sy hiantsa isan’andro.
Ary homba anay izao ny fanambinanao, ry Tompo,
hanamafy sy hampamokatra ny asan-tananay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

I Jesoa Kristy Mpamonjy antsika no nanafoana ny fahafatesana sy nanambara ny fiainana amin’ny Evanjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 7-9)

Nasaiko notapahin-doha i Joany, ka iza indray àry izao olona reko manao zava-dehibe izao?

Tamin’izany andro izany,
i Herôda tetrarka nandre izay rehetra nataon’i Jesoa
ka tsy hitany be ihany izay hevitra,
fa ny sasany nanao hoe:

“I Joany no nitsangan-ko velona”;

ny sasany nilaza hoe:

“I Elia no niseho”;

ary ny sasany nanao hoe:

“Ny anankiray tamin’ny mpaminany taloha no efa nitsangan-ko velona.”

Dia hoy kosa i Herôda:

“Raha i Joany dia efa nasaiko notapahin-doha izy,
ka iza indray ary izao olona reko manao zava-dehibe izao?”

Dia naniry hahita Azy izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Ohabolana (Ohab. 30, 5-9)

Aza misy omena ahy na ny fahantrana, na ny harena, fa izay hanina ilaiko no omeo ahy.

Voazaha toetra amin’ny afo avokoa ny tenin’Andriamanitra;
ampinga ho an’izay mialoka aminy izy.
Aza manampy na inona na inona amin’ny teniny;
sao anariny ianao, ka ho hita fa mpandainga.
Zavatra roa no angatahiko aminao,
ka aza dia lavina, dieny mbola tsy maty aho:
Ampanalaviro ahy ny fitaka aman-teny mandainga;
aza misy omena ahy, na ny fahantrana, na ny harena.
Fa izay hanina ilaiko no omeo ahy:
fandrao voky aho dia mandà Anao, ka hanao hoe:
Iza moa ny Tompo?
ary andrao koa mangalatra aho, raha mahantra,
ka hanamavo ny Anaran’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 29 sy 72. 89 sy 101. 104 sy 163

Fanilo ho an’ny tongotro ny Teninao.

Halaviro ahy ny lalan’ny lainga;
ny lalànao no aoka hanenika ahy!
Soa ho ahy ny lalàna avy amin’ny Vavanao,
mihoatra ny volamena sy volafotsy arivoarivo!

Mandrakizay ny teninao, ry Tompo;
eny, mateza toy ny lanitra!
Aviliko tsy hankamin’ny lalan-dratsy ny tongotro,
mba hitandremako ny Teninao!

Ny lahatrao no nahazoako fahalalana:
hany ka halako ny lalam-pitaka rehetra!
Halako sy mahadikidiky ahy ny lainga;
fa ny lalànao no tiako!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso ny tenin’Andriamanitra; tsy ho toy ny tenin’olombelona anefa, fa araka ny marina tokoa, ho tenin’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 1-6)

Nirahiny izy ireo hitory ny fanjakan’ny lanitra sy hanasitrana ny marary.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa namory ny Apôstôly roa ambin’ny folo lahy
ka nanome azy hery sy fahefana handroaka ny demony rehetra sy hanasitrana ny aretina.
Ary naniraka azy hitory ny fanjakan’Andriamanitra sy hanasitrana ny marary.
Dia hoy Izy taminy:

“Aza mitondra na inona na inona any amin’izay halehanareo any,
na tehina, na kitapo, na mofo, na vola, ary aza mitondra akanjo roa.
Ary na aiza na aiza trano hidiranareo,
dia itoero mandra-pialanareo amin’izany tanàna izany.
Ary raha misy mandà tsy handray anareo,
dia mialà amin’izany tanàna izany,
ka na ny vovoka amin’ny tongotrareo aza dia ahintsano ho fiampangana azy ireo.”

Dia nandeha nitety vohitra ny mpianatra,
ka nitory ny Evanjely sy nanasitrana hatraiza hatraiza.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Ohabolana (Ohab. 21, 1-6. 10-13)

Andriamanitra mamarina ny ratsy fanahy amin’ny loza.

Rano mandeha eo an-tanan’ny Tompo ny fon’ny mpanjaka,
ka atongilany amin’izay rehetra tiany.
Mahitsy eo imason’ny olona ny lalany rehetra,
nefa ny Tompo ihany no mandanja ny fo.
Ny manaraka ny rariny sy ny hitsiny,
no tsara eo imason’ny Tompo mihoatra noho ny sorona.
Ny fijery miandranandrana sy fo miavonavona:
fanilon’ny ratsy fanahy, dia fahotana avokoa izany.
Ny fikasan’ny olona mazoto, ahazoan-karena be;
fa izay mikorapaka foana amin’ny ataony dia mosary ihany no azony.
Ny rakitra azon’ny lela mandainga,
dia rehareha mihelina ho an’olona mila faty.
Maniry ny ratsy ny fanahin’ny ratsy fanahy,
ka ny sakaizany avy no tsy mahita fitia aminy.
Raha faizina ny ratsy fanahy, mihahendry ny kely saina,
ary raha toroana ny hendry dia vao mainka mihahendry.
Dinihin’ny marina ny tranon’ny ratsy fanahy;
Andriamanitra mamarina ny ratsy fanahy amin’ny loza.
Izay manentsin-tadìny amin’ny fitarainan’ny mahantra,
dia mba hitaraina koa fa tsy hovaliana akory.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 1 sy 27. 30 sy 34. 35 sy 44

Ampizory amin’ny soritry ny baikonao aho, ry Tompo, fa io no hafinaretako.

Sambatra izay madio famindra,
fa mizotra amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ampahafantaro ny lalan’ny lahatrao aho,
mba hisaintsainako ny asanao mahagaga.

Ny lalan’ny fahamarinana no nofidìko;
ny satanao tsy hadinoiko.
Omeo fahalalana aho hitandremako ny Lalànao,
sy hanarahako azy amin’ny foko tontolo!

Ampizory amin’ny soritry ny baikonao aho:
fa io no hafinaretako.
Izaho mitandrina ny Lalànao lalandava,
ka ho mandrakizay an-taranoana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy; ka ho tian’ny Raiko ary hankao aminy izahay, ka honina ao aminy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 8, 19-21)

Ny reniko sy ny havako dia ireo izay mihaino ny tenin’Andriamanitra sy manatanteraka azy.

Tamin’izany andro izany,
tonga hankao amin’i Jesoa ny reniny sy ny rahalahiny,
fa tsy afa-nihaona taminy noho ny habetsahan’ny vahoaka,
ka nisy nilaza taminy hoe:

“Ao alatrano ny reninao sy ny rahalahinao te-hihaona aminao.”

Dia novaliany hoe:

“Ny reniko sy ny rahalahiko, dia izay mihaino sy mankatò ny tenin’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Ohabolana (Ohab. 3, 27-34)

Ao an-tranon’ny ratsy fanahy ny ozon’ny Tompo.

Anaka, aza mandà ny hanao soa amin’izay tokony hanaovana izany,
raha mbola azonao atao koa ny manao izany aminy.
Aza manao amin’ny namanao hoe:

“Mandehana ka miverena; rahampitso aho manome”,

raha azonao atao ny manome eo no ho eo.
Aza misaina hanisy ratsy ny namanao,
rahefa mitoetra mibonaika eo anilanao izy.
Aza mifanditra foana aman’olona,
raha tsy nahavita ratsy taminao izy.
Aza mialona izay olona mpanao an-keriny,
na mifidy izay lalana ombany kely akory;
satria halan’ny Tompo ny olon-dratsy fanahy,
fa izay mahitsy fo no hifankazarany indrindra.
Ny ozon’ny Tompo dia ao an-tranon’ny ratsy fanahy;
fa ny fonenan’ny marina kosa omeny tso-drano.
Mananihany izay mpananihany Izy;
ary manome fahasoavana izay manetry tena.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 14, 2-3ab. 3de-4ab. 5

Zovy no honina ao am-bohitrao masina, ry Tompo?

Dia izay mizotra tsy aman-tsiny
sy mitandro ny rariny:
milaza izay tena ao am-po,
tsy mamela ny lela haniasia.

Tsy manisy ratsy ny namana,
na manebaka ny miara-monina;
tsy manao ny olo-meloka ho zavatra,
fa manaja izay matahotra ny Tompo.

Tsy mampanàna vola,
na mandray kolikoly hahavoa ny madio.
Izay manao izany
tsy hihontsona mandrakizay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanilo ho an’ny tongotro ny teninao, ary fanazavana ny lalako.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 8, 16-18)

Tsy misy olona mampirehitra jiro ka manarona azy, na mametraka azy ao ambany farafara, fa eo ambony fanaovan-jiro no apetrany mba hahitan’izay miditra ny mazava.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Tsy misy olona mampirehitra jiro ka manarona azy,
na mametraka azy ao ambany farafara;
fa ao ambony fanaovan-jiro no apetrany,
mba hahitan’izay miditra ny mazava.
Fa tsy misy takona izay tsy haseho,
na miafina izay tsy ho fantatra sy haharihary.
Koa tandremo àry ny fihainonareo,
fa izay manana no homena,
ary izay tsy manana no halaina aminy hatramin’izay heveriny ho ananany aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fahendrena (Fah. 2, 12. 17-20)

Helohy ho faty amin’ny fahafatesana mahafa-baraka Izy.

Izao no holazain’ny tsy mpino:
Ifanakano ny marina, satria manahirana antsika izy,
manohitra ny fomba fanaontsika, manìny antsika amin’ny fandikana ny lalàna,
ary manome henatra antsika ho tsy mifanara-toetra amin’izay nampianarana antsika.
Aoka hozahantsika raha marina ny filazany,
ary hodinihintsika izay hahazo azy, eo am-pialàna amin’ity fiainana ity.
Satria raha zanak’Andriamanitra ny marina, dia harovan’Andriamanitra izy,
ary hoafahany amin’ny tanan’ny fahavalony.
Ka sedrao amin’ny latsa amam-pijaliana izy hoe,
hahitana izay fandeferany, hitsapana izay faharetany!
Helohy ho faty amin’ny fahafatesana mahafa-baraka izy,
satria araka ny filazany dia hoahìn’Andriamanitra izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 53, 3-4. 5. 6 sy 8

Ny Tompo no Ilay Mpanohana ny fanahiko.

Vonjeo amin’ny Anaranao aho, Andriamanitra!
omeo rariny amin’ny herinao!
Andriamanitra ô, henoy ny talahoko,
mampandria sofina amin’ny teniko.

Mpiavonavona no mitsangan-kamely,
olon-dozabe no mitady ny aina:
izay mba hihevitra an’Andriamanitra
tsy ao an-tsainy velively.

Indro Andriamanitra nanampy ahy
ny Tompo niahy ny fanahiko.
Koa tonga aho hanolotra sorona amin’ny hazavam-ponao.
Eny, ry Tompo, tonga aho hidera ny hasoan’ny Anaranao.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba Apôstôly (Jak. 3, 16 — 4, 3)

Izay mampihavana dia mamafy ny vokatry ny fahamarinana amin’ny fihavanana.

Ry kristianina havana, izay misy fialonana sy fifampiandaniana,
dia tsy maintsy misy fikorontanana sy izao asa ratsy rehetra izao koa.
Fa ny fahendrena avy any ambony kosa dia madio aloha,
ary koa tia fihavanana, mandefitra, mora toroana, be indrafo amana voka-tsoa,
tsy miangatra, tsy mihatsaravelatsihy.
Ary izay mampihavana dia mamafy ny vokatry ny fahamarinana amin’ny fihavanana.
Avy aiza ny ady amam-pifandirana ao aminareo?
Moa tsy avy amin’ny filàn-dratsinareo izay miady ao anatin’ny nofonareo va?
Mitsiriritra ianareo, nefa tsy mahazo;
mamono sy mialona ianareo, nefa tsy mety manana;
mifanditra sy miady ianareo;
ary ianareo no tsy mahazo, dia satria tsy mangataka ianareo;
mangataka ianareo, fa ratsy fangataka,
dia ny hahazo izay hiaranan’ny filandratsinareo;
ka tsy mahazo ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy, ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 9, 29-36)

Hatolotra eo an-tanan’ny olombelona ny Zanak’olona... Izay te ho voalohany no ho farany indrindra sy ho mpanompon’ny olona rehetra.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa sy ny mpianany, dia namaky an’i Galilea,
ary tsy tian’i Jesoa ho fantatr’olona izany,
fa nampianatra ny mpianany Izy ary nanao taminy hoe:

“Hatolotra eo an-tanan’ny olombelona ny Zanak’olona,
dia hovonoiny fa hitsangan-ko velona Izy
raha afaka hateloana aorian’ny nahafatesany”.

Tsy fantatr’izy ireo anefa izany teny izany,
sady tsy sahiny nanontaniana Azy koa.
Dia tonga tany Kafarnaôma izy ireo, ary nony mby tao an-trano,
dia nanontany ny mpianany i Jesoa nanao hoe:

“Inona izany niadinareo hevitra tany an-dalana izany?”

Fa tsy niteny tsy nivolana izy ireo,
satria ny amin’izay ho lehibe indrindra amin’izy rehetra no niadiany hevitra teny an-dalana.
Dia nipetraka Izy ary niantso ny roa ambin’ny folo lahy
ka nanao taminy hoe:

“Izay te ho voalohany no ho farany indrindra sy ho mpanompon’ny olona rehetra”.

Ary nandray zaza anankiray Izy, napetrany teo afovoany, sy nofihininy,
ary hoy Izy tamin’ny mpianany hoe:

“Na iza na iza handray anankiray amin’ny zazakely toy itony amin’ny Anarako,
dia handray Ahy, ary izay mandray Ahy dia tsy mandray Ahy,
fa Izay naniraka Ahy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.