Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 42, 1-3. 5-6. 12-17)

Ny masoko ankehitriny efa nahita Anao, koa dia manameloka ny tenako aho sy manenina.

Namaly ny tenin’ny Tompo i Jôba ka nanao hoe:

“Fantatro fa mahefa ny zavatra rehetra Ianao, ka tsy misy hevitra sarotra ho Anao.
Iza moa izato manamaizina ny fandaharan’Andriamanitra tsy amim-pahalalana?
Eny, niteny tsy amim-pahalalana tokoa aho,
ny amin’ny zava-mahagaga tsy takatro aman-tsy fantatro!
Mihainoa fa hiteny aho, hanadina Anao aho, ka valio.
Ny sofiko taloha efa nandre filazana Anao,
fa ny masoko kosa ankehitriny efa nahita Anao.
Koa dia manameloka ny tenako aho, sy manenina eo amin’ny vovoka sy ny lavenona.”

Nambinin’ny Tompo mihoatra noho ny tamin’ny taloha ny andro niainan’i Jôba tayý aoriana,
ka nanana ondry efatra arivo amby iray alina, rameva enina arivo, omby arivo tsiroaroa, ary ampondravavy arivo.
Nanan-janaka fito lahy sy telo vavy izy:
ny voalohany nataony hoe Jemimà, ny faharoa Ketsia, ary ny fahatelo Keren-Happòka.
Tsy nisy vehivavy tsara tarehy tahaka ireo zanakavavin’i Jôba ireo tamin’ny tany rehetra;
nomen-drainy anjara lova eo amin’ireo anadahiny izy.
Velona efapolo amby zato taona i Jôba taorian’izany;
ka nahita ny zanany lahy sy ny zanakalahin’ny zanany lahy hatramin’ny taranaka fahefatra.
Dia maty i Jôba, efa antitra sy voky andro niainany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 66 sy 71. 75 sy 91. 125 sy 130

Asehoy ny mpanomponao ny Tavanao!

Ampianaro ahy ny fahaizan-tsoa sy ny fahalalana
fa izaho matoky ny baikonao!
Soa ho ahy ny nomenao fijaliana,
mba hianarako ny fitsipikao!

Fantatro, ry Tompo, fa rariny ny fitsaranao:
ara-pahamarinana no ampahorianao ahy!
Noho ny fitsaranao dia maharitra mandraka androany
ny zava-drehetra izay samy mpanomponao!

Mpanomponao aho ka mba omeo fahalalana,
hahafantarako ny fanambarànao!
Vavahady mazava ny teninao,
sy mampahazo fahalalana ny olon-tsotra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao Aho, ry Ray, Tompon’ny lanitra sy ny tany, fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 17-24)

Noho ny anaranareo efa voasoratra any an-danitra no ifalio.

Tamin’izany andro izany, dia niverina tamin-kafaliana ny roa amby fitopolo lahy ka nanao hoe:

“Tompo ô, na dia ny demony aza dia manaiky anay noho ny Anaranao.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Nahita an’i Satana latsaka avy tany an-danitra toy ny varatra Aho.
Indro efa nomeko ny fahefana hanitsaka ny bibilava sy ny maingoka
mbamin’ny hery rehetra ananan’ny fahavalo ianareo
ka tsy hisy hampaninona anareo akory ireny.
Tsy noho ny fanahy ratsy manaiky anareo anefa no tokony hifalianareo,
fa noho ny anaranareo efa voasoratra any an-danitra no ifalio.”

Tamin’izay nientan-kafaliana tamin’ny Fanahy Masina Izy ka nanao hoe:

“Misaotra Anao Aho, ry Raiko Tompon’ny lanitra sy ny tany,
noho Ianao nanafina izany tamin’ny mahay sy ny hendry,
fa nanambara azy tamin’ny zaza madinika kosa.
Eny, Raiko, fa izany no sitraponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra,
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray, na ny Ray afa-tsy ny Zanaka
sy izay tian’ny Zanaka hanambarana Azy.”

Dia nitodika tamin’ny mpianany Izy ka nilaza taminy manokana hoe:

“Sambatra ny maso mahita izay hitanareo;
fa lazaiko aminareo fa maro ny mpaminany sy ny mpanjaka naniry hahita izay hitanareo, fa tsy nahita,
ary handre izay renareo fa tsy nandre.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 38, 1. 12-21 ; 40, 3-5)

Mba efa nandidy ny maraina va ianao sy mba efa nidina tany amin’ny loharanon-dranomasina?

Ny Tompo namaly an’i Jôba tao anatin’ny tafio-drivotra ka nanao hoe:

“Mba efa nandidy ny maraina va ianao hatrizay niainanao?
Moa nanondro ny fitoerany tamin’ny mazava atsinanana,
mba handraisany ny tany amin’ny sisiny,
sy hanintsanany ny ratsy fanahy hiala eo,
mba hananan’ny tany endrika toy ny tanimanga voatombo-kase,
ary hisehoany voaravaka toy ny manao fanamiana;
mba tsy hananan’ny mpanao ratsy ny fahazavany;
ary hotapahina ny sandry efa voaainga hanao ratsy?
Mba efa nidina tany amin’ny loharanon-dranomasina va ianao,
sy efa nitsangantsangana tany amin’ny fanambanin’ny hantsana va ianao?
Efa nisokatra teo anatrehanao va ny vavahadin’ny fahafatesana
sy efa hitanao va ny varavaran’ny fonenana manjombona?
Efa takatrao va ny halalahan’ny tany?
Lazao raha mahalala izany rehetra izany ianao?
Aiza ny lalana mankany amin’ny fonenan’ny mazava,
ary aiza ny fitoeran’ny maizina?
Hainao samborina va izy eny amin’ny taniny?
Fantatrao va ny lalana eny amin’ny fonenany?
Fantatrao tokoa mantsy izany a, fa ianao efa teraka talohan’izany
ary efa maro manao ahoana ny isan’ny andronao?”

Fa namaly ny Tompo i Jôba nanao hoe:

“Inona moa no havaliko Anao izay izaho tsinontsinona ity?
fa dia mitampim-bava aho.
Efa niteny indray mandeha ka tsy hamaly intsony,
efa indroa aza, ka tsy hanampy aho, na dia kely aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 138, 1-3. 7-8. 9-10. 13-14ab

Tariho aho ho amin’ny lalam-pahagola.

Tompo ô, mandinika ahy Ianao, ka mahafantatra!
Fantatrao aho na mipetraka na mitsangana;
mbola lavitra, dia tsinjonao ny hevitro!
Voadinikao aho na mamindra na miato;
ny lalako tsy misy manavao Anao.

Aiza no hialako amin’ny Fofon’ainao?
Aiza no handosirako tsy ho anoloanao?
Raha mananika ny lanitra aho, any Ianao;
mitakoko any an-tSeoly, io koa Ianao!

Raha maka ny elatry ny mazava atsinanana aho,
mba honina any am-paran’ny ranomasina,
mbola ny tananao no mitondra ahy any,
eny: ny tananao no mitantana!

Ianao no nahary tongotra aman-tanana,
sy Mpiaro hatrany an-kibon’ineny.
Midera Anao aho fa mahatalanjona ity Ianao!
Eny, mampitolagaga ny asanao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 13-16)

Izay manamavo Ahy, manamavo Izay naniraka Ahy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny hoe:

“Loza ho anao, ry Kôrôzaïna, loza ho anao, ry Betsaida!
fa raha izay no natao tany Tira sy Sidôna ny fahagagana natao taminareo,
dia ela no ho efa nibebahany tamin’ny akanjo malailay sy tamin’ny lavenona.
Noho izany, amin’ny andro fitsarana
dia ho moramora kokoa ny ho amin’i Tira sy Sidôna noho ny aminareo.
Ary ianao, ry Kafarnaôma izay misondrotra hanakatra ny lanitra
dia haetry hatrany amin’ny afobe ianao.
Izay mihaino anareo mihaino Ahy, ary izay manamavo anareo manamavo Ahy;
izay manamavo Ahy anefa dia manamavo Izay naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 19, 21-27)

Fantatro fa velona ny Mpamonjy ahy.

Hoy i Jôba tamin’ireo nandatsa azy mafy:

“Ianareo sakaizako ahay, mamindrà fo, mamindrà fo amiko,
fa nasian’ny tanan’Andriamanitra aho ity!
Nahoana no dia manenjika ahy, tahaka an’Andriamanitra koa ianareo,
ka tsy mety ho boboky ny nofoko?
Adray! raha mba mety ho voasoratra koa ny teniko!
raha mba mety ho vita an-tsoratra ao anatin’ny boky izy!
raha mba fisokirana vy mbamin’ny firaka no isokirana azy amin’ny vatolampy ho mandrakizay!
Fantatro fa velona ny mpamaly ra ho ahy, ka hitsangana farany eo ambonin’ny vovoka Izy,
ary amin’izay, dia izao taolako mitafy ny hodiny,
dia ny nofoko izao, no hahitako an’Andriamanitra.
Eny, izaho izao no hahita Azy, ny masoko no hahita Azy, fa tsy olon-kafa.
Matim-paniriana izany ny foko ato anatiko.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 26, 7-8a. 8b-9abd. 13-14

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo any amin’ny Tanin’ny Velona.

Henoy, ry Tompo, ny feoko miantso!
Iantrao aho, ka valio!
Tadiavo ny tavany!
hoy ny foko mantsy Anao.

Eny, ry Tompo, tadiaviko ny tavanao!
Aza afenina ahy ny tavanao!
Aza roahina amin-katezerana ny mpanomponao!
Ry ilay Mpitahy ô! aza manary!

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo
any amin’ny tanin’ny velona!
Mahandrasa ny Tompo, marisiha!
Mahereza fo, mahandrasa ny Tompo!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Efa nataoko hoe sakaiza ianareo, hoy ny Tompo, satria efa nambarako taminareo avokoa izay rehetra reko tamin’ny Ray.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 1-12)

Ho amin’ny zanaky ny fiadanana ny fiadanana lazainareo.

Tamin’izany andro izany, dia nifidy roa amby fitopolo lahy hafa koa ny Tompo
ka naniraka azy tsiroaroa hialoha Azy, any amin’ny tanàna sy ny tany rehetra izay halehany.
Ary hoy Izy tamin’izy ireo:

“Be ny vokatra, fa ny mpijinja no vitsy;
koa mangataha amin’ny tompom-bokatra mba hanirahany mpiasa hijinja ny vokany.
Mandehana;
indro Aho maniraka anareo tahaka ny zanak’ondry eo afovoan’ny amboadia.
Aza mitondra kitapom-bola na kitapo hafa, na kiraro,
ary aza miarahaba olona akory eny an-dalana.
Amin’izay trano hidiranareo, dia milazà aloha hoe:
‘Fiadanana anie ho amin’ity trano ity’;
ka raha misy zanaky ny fiadanana ao, dia ho ao aminy ny fiadanana lazainareo;
fa raha tsy misy kosa, dia hiverina aminareo ihany izany.
Ary mitoera amin’izany trano izany, ka mihinàna sy misotroa izay misy ao,
fa mendrika ny karamany ny mpiasa.
Aza mifindrafindra trano.
Ary amin’izay tanàna idiranareo, raha mandray anareo ny olona,
dia hano izay atolony anareo;
ary sitrano ny marary izay ao, ka lazao hoe:
‘Efa mby akaiky anareo ny fanjakan’Andriamanitra.’
Fa amin’izay tanàna idiranareo kosa nefa tsy mandray anareo ny olona,
dia mankanesa eny an-kianja ka lazao hoe:
‘Na ny vovoky ny tanànanareo nipetaka tamin’ny tongotray aza
dia ahintsanay hiampanga anareo;
fantaro anefa fa efa akaiky ny fanjakan’Andriamanitra.’
Lazaiko aminareo fa amin’izay andro izay,
dia ho moramora kokoa ny ho amin’i Sôdôma noho ny ho amin’izany tanàna izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 9, 1-12. 14-16)

Ahoana no hahamarina ny olombelona mifandahatra amin’Andriamanitra?

Namaly an’ireo namany i Jôba nanao hoe:

“Fantatro tsara fa izany tokoa no izy:
Ahoana no hahamarina ny olombelona mifandahatra amin’Andriamanitra?
Fa raha mitady hifamaly aminy izy,
dia tsy hahavaly Azy, na dia iray amin’ny arivo aza.
Fa hendry Andriamanitra ao am-pony, mahefa Izy amin’ny heriny.
Zovy moa no nanohitra Azy, ka tsy naninon-tsy naninona?
Mamindra ny tendrombohitra Izy, ka tsy fantatr’izy ireo:
mandrodana ireny amin’ny hatezerany Izy;
manifikifika ny tany amin’ny fanorenany Izy, dia mihozongozona ny andriny.
Mandidy ny masoandro Izy, dia tsy miposaka io;
asiany tombo-kase ny kintana.
Izy irery no mamelatra ny lanitra, mandia ny onjan-dranomasina.
Izy no nahary ny Orsa, ny Telo-nohorefy, ny Kotokelimiadilaona ary ny lafin’ny lanitra atsimo.
Manao zava-dehibe tsy hay fantarina Izy, dia zava-mahagaga tsy tambo isaina.
Indro fa mandalo eo akaikiko Izy, tsy mahita Azy aho;
manalavitra indray Izy, tsy mahatsikaritra aho.
Raha mipaoka remby Izy, zovy no hahasakana izany?
Zovy no hanao aminy hoe: ‘Fa inona ity ataonao?’
Ka izaho ve no hanonofy izay hamaly Azy, ka hifantina izay teny hifandaharako aminy?
Na hanana ny marina aza aho tsy hahavaly akory, ny hangataka ny famindram-pon’Izy mpitsara ahy no hataoko.
Na ho nanaiky ny fitarainako aza Izy, dia tsy hoheveriko ho nihaino ny feoko.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 87, 10bd-11. 12-13. 14-15

Ho tonga eo anoloanao anie ny fivavahako, ry Tompo!

Tontolo andro aho miantso Anao,
sy mananty tanana aminao!
Moa ny maty mba miaiky Anao hahefa zava-mahagaga?
Ny matoatoa moa mitsangana hidera Anao?

Misy miteny ny hatsaram-ponao va any am-pasana?
na ny fahamarinanao any amin’ny toeram-pahaverezana?
Angaha fantatra any amin’ny maizina ny zava-mahatalanjona vitanao?
sy any amin’ny tanin’ny fanadinoana ny fitiavanao ny rariny?

Eny, ry Tompo, mitaraina aminao aho!
Mitsena Anao vao maraina ny fivàvako!
Nahoana, ry Tompo, no dia arianao ny fanahiko,
sy afeninao ahy ny Tavanao?

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy, ka tariho amin’ny fahamarinanao aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 57-62)

Hanaraka Anao aho, na aiza na aiza halehanao.

Tamin’izany andro izany,
raha mbola teny an-dalana ho any Jerosalema i Jesoa sy ny mpianany,
dia nisy olona anankiray nilaza taminy hoe:

“Hanaraka Anao aho, na aiza na aiza halehanao.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Ny amboadia manan-davaka, ary ny voromanidina manana akany;
fa ny Zanak’Olona tsy mba manana izay hampandriany ny lohany.”

Ary hoy Izy tamin’ny anankiray hafa:

“Manaraha ahy.”

Dia izao no navalin’io:

“Aoka aloha, Tompoko, handevina ny raiko aho.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Avelao ny maty handevina ny maty ao aminy,
fa ianao kosa mandehana mitory ny Fanjakan’Andriamanitra.”

Dia nisy iray hafa koa nanao taminy hoe:

“Hanaraka Anao aho, Tompoko,
fa aoka aloha hanao veloma ny ao an-tranoko aho.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Rahefa mety ho mpitana angadin’omby miherika,
dia tsy sahaza ny Fanjakan’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 3, 1-3. 11-17. 20-23)

Nahoana no atao mahita masoandro ny ory?

Niloa-bava i Jôba ary nanozona ny andro nahaterahany izy.
Nanomboka niteny i Jôba nanao hoe:

“Ho foana anie ny andro nahaterahako, mbamin’ny alina nanao hoe:
‘Misy olona iray vao torontoronina.’
Toy izay aho, ka maty hatrany am-bohoka!
Toy izay aho, ka niala aina, raha vao nivoaka avy tao an-kibo!
Nahoana aho, no dia nahita lohalika roa hiampofo?
Ary nahoana no misy nono roa hotsentsefiko?
Fa toy izay aho efa nandry ary niadana, efa natory sy niala sasatra,
miaraka amin’ireo mpanjaka sy lehiben’ny tany,
izay efa nahavita fasan-dehibe ho an’ny tenany;
sy amin’ireo andrian-dahy be volamena, nameno volafotsy ny fonenany.
Na hoe: tsy ho nisy aho, toy ireo tsy tonga volana tsy fantatra;
sy toy ireo zaza tsy nahita masoandro.
Any, tsy manao an-keriny intsony ny ratsy fanahy;
any, miala sasatra ny olona lany hery.
Nahoana no atao mahita masoandro ny ory,
sy omena ny aina ireo vonton’ny hangidy ny fanahiny,
manantena ny fahafatesana, nefa tsy avy ny fahafatesana;
katsahiny an-kafanam-po, mihoatra noho ny rakitra,
fa sambatra izy ireo, sady mientan-kafaliana, ary miravoravo raha sehatra ny fasana;
dia ny olona maizin-dalan-kaleha izany, sy voafefin’Andriamanitra hatraiza hatraiza!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 87, 2-3. 4-5. 6. 7-8

Ho tonga eo anoloanao anie ny fivàvako, ry Tompo.

Tompo Andriamanitra ô! andro aho mitaraina!
alina mitoloko eo anoloanao!
Ho tonga eo anoloanao anie ny fivàvako!
Manongilàna sofina amin’ny antsoko!

Fa hetsa-pahoriana ny fanahiko, tafapaka amin’ny Seoly ny aiko!
Efa naman’ny mitsitra any an-davaka aho,
toy ny mpiady afa-kery!

Eo afovoan’ny maty ny fandriako;
izaho mova tsy ny maty ao am-pasana
izay tsy tsaroanao intsony,
fa he! nakipaky ny tananao!

Amin’ny vody lavaka aho no napetrakao,
amin’ny lalina sy maizina indrindra!
Natsindrinao ahy ny hatezeranao;
ny alon-dranonao rehetra natototrao ahy!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampahafantaro ny lalan’ny lahatrao aho, mba hisaintsainako ny asanao mahagaga.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 51-56)

Olona hankany Jerosalema no fijeriny Azy ka tsy nisy nandray Azy.

Nony efa antomotra ny andro tsy maintsy hanalàna an’i Jesoa eto amin’izao tontolo izao,
dia nanapa-kevitra hankany Jerosalema Izy ka nandefa iraka nialoha Azy.
Dia nandeha ireo ka niditra tao amin’ny tanàna anankiray tany amin’ny Samaritanina,
mba hanomana ny fandraisana Azy;
fa tsy nisy nandray Azy ny olona, satria olona hankany Jerosalema no fijeriny Azy.
Nony nahita izany i Jakôba sy i Joany mpianany dia nanao hoe:

“Tompoko, tianao va raha asainay ilatsahan’ny afo avy any an-danitra izy handevona azy?”

Fa nitodika Izy ka nananatra azy mafy hoe:

“Tsy fantatrareo manko izay tokony ho fanahinareo.
Ny Zanak’Olona anie tsy tonga hamery olona fa hamonjy azy.”

Dia nankany amin’ny vohitra hafa izy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.