Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpj 5, 1-14)

Ny nahasitrana an’i Naamàna.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria
dia lehilahy manam-pahefana sy to teny teo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizay kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavikely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.
Ary hoy io tamin’ny mpanompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria mantsy ny tompoko lahy,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokany tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony hoe:

“Izao sy izao no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Makanesa any,
ary ampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely”.

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo, sy volamena enina arivo sikla,
ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy misy manao hoe:

“Rehefa tonga ety aminao àry ity taratasy ity,
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokany”.

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia notriariny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona ho aty amiko hositraniko amin’ny habokany?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
notriarin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandriatra ny fitafianao?
Aoka hankaty amiko izy
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany,
fa hody aminao indray ny nofonao, ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho nanao anakam-po hoe:
hivoaka hankaty amiko izy,
ny tenany no hiseho eo anatrehako hiantso ny anaran’ny Tompo Andriamaniny
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abàna sy Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.

Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy hoe:

“Ry ikaky ô, na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany nataonao
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

{Salamo fandinihana}

Tompo ô, henoy vavaka aho.

Tompo ô, henoy vavaka aho!
Aoka ho tonga aminao ny tarainako!
Aza anafenan-tava aho
amin’ny andro fahoriako
Itongilano sofina, valio faingana,
amin’ny andro iantsoako.

Ka hatahotra ny Anaran’ny Tompo ireo firenena,
ny voninahitrao, ny mpanjaka rehetra eran-tany!
Ny Tompo mantsy hanorina an’i Siôna,
ka hiseho anatin’ny voninahiny,
hanatrika ny vavak’ilay norobaina,
tsy hanosika ny talohan’izy ireo.

Soraty izany ho an’ny taranaka any aoriana:
ka hidera ny Tompo ny vahoaka mbola ho ary!
Avy any an-toerany masina ambony Izy no mitsinjo:
avy any an-danitra ny Tompo no mitazana ny tany:
hahenoany ny senton’ny mpifatotra,
hanafahany an’ireo voatondro hovonoina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba (Jak. 5, 13-16)

Hamonjy ny marary ny vavaky ny finoana.

Misy azom-pahoriana va ao aminareo? Aoka izy hivavaka.
Misy mifaly? Aoka izy hihira fiderana.
Misy marary va ao aminareo? Aoka izy hampaka ny Pretran’ny Eglizy;
ary aoka ireo hivavaka ho azy ka hanosotra diloilo azy amin’ny anaran’ny Tompo.

Ary ny vavaka atao am-pinoana hamonjy ny marary;
dia hanamaivana ny rofiny ny Tompo, ary hamela izay heloka vitany.
Koa mifampieke fahotana ianareo;
ary mifampivavaha mba ho sitrana ianareo;
fa mahefa be ny vavaka ataon’ny olo-marina amin-kafanam-po.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny aretintsika no nentin’i Kristy ary ny fahoriantsika no nivesarany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk 1, 40-45)

Ny nanasitranana ilay boka.

Tamin’izany andro izany nisy boka anankiray nanatona an’i Jesoa
nandohalika teo anatrehany ka nitaraina taminy nanao hoe:

“Raha mety Ianao dia mahay manadio ahy.”

Nangoraka azy i Jesoa ka naninjitra ny tanany,
dia nanendry azy sy nanao taminy hoe:

“Mety aho, madiova ianao”.

Vantany vao niteny Izy,
dia niala tamin-dralehilahy ny habokany ka nadio izy.
Dia nampandeha azy niaraka tamin’izay i Jesoa sady namepetra azy mafy nanao hoe:

“Tandremo, aza milaza izany na amin’iza na amin’iza Ianao,
fa mandehana misehoa amin’ny mpisorona,
ary noho ny nanadiovana anao dia manatera ny fanatitra nodidian’i Môizy,
mba ho vavolombelona amin’ny vahoaka.”

Kanjo nony lasa ralehilahy
dia nilazalaza sy nampiely izany hatraiza hatraiza,
hany ka tsy afa-niditra niharihary tao an-tanàna intsony i Jesoa,
fa nitoetra teny ivelany tamin’ny mangingina Izy,
ary nohatonin’ny olona avy eny tontolo eny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 3, 22-29)

Efa zanak’Andriamanitra amin’ny finoana ianareo rehetra.

Ry kristianina havana, nohidian’ny Soratra Masina tao amin’ny fahotana izao rehetra izao,
mba ho ny finoana an’i Jesoa Kristy no hahazoan’izay mino, ny fampanantenana.
Fa fony tsy mbola tonga ny finoana, dia nohidiana hambenan’ny Lalàna isika,
mba ho amin’ny finoana izay efa haseho atý aoriana.
Ny Lalàna àry dia toy ny mpitaiza nitarika antsika ho amin’i Kristy,
mba hohamarinina amin’ny finoana isika.
Koa nony tonga ny finoana, dia tsy fehezin’izay mpitaiza intsony isika;
fa efa zanak’Andriamanitra amin’ny finoana eo amin’i Jesoa Kristy ianareo rehetra.
Satria ianareo rehetra natao Batemy ho an’i Kristy, dia nitafy an’i Kristy avokoa.
Ka tsy misy Jody na Jentily intsony;
tsy misy mpanompo na tsy mpanompo;
tsy misy lahy na vavy intsony, fa tena iray ihany ianareo rehetra ao amin’i Kristy Jesoa.
Ary raha an’i Kristy ianareo, dia taranak’i Abrahama tahaka Azy,
ka mpandova araka ny fampanantenana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 104, 2-3. 4-5. 6-7

Tsaroany mandrakizay ny Fanekeny.

Hirao Izy! Antsao!
Vetsoy ny asany mahagaga!
Ireharehao ny Anarany Masina!
Miravoa ny fon’ny mpitady ny Tompo!

Katsaho ny Tompo sy ny heriny!
Tadiavo lalandava ny tavany!
Tsarovy ny asa mahagaga nataony,
ny asany mahatalanjona, ny fitsaran’ny vavany.

Ry taranak’i Abrahama mpanompony,
ry zanak’i Jakôba, ianareo voafidiny!
Izy no Tompo Andriamanitra:
manerana ny tany tontolo ny fitsarany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalana aho, ry Tompo, hitandremako ny lalanao ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 27-28)

Sambatra ny kibo izay nitondra Anao! Fa vao mainka sambatra izay mihaino ny tenin’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany,
nisy vehivavy anankiray niantso teo afovoan’ny vahoaka ka nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Sambatra ny kibo izay nitondra Anao, sy ny nono izay ninonoanao!” —

“Fa vao mainka sambatra aza, hoy i Jesoa,
izay mihaino ny tenin’Andriamanitra ka mitandrina azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 3, 7-14)

Izay amin’ny finoana dia miara-kasoavina amin’i Abrahama mpino.

Ry kristianina havana, fantaro fa izay amin’ny finoana no zanak’i Abrahama.
Ary tsinjon’ny Soratra Masina rahateo fa amin’ny finoana no anamarinan’Andriamanitra ny Jentily,
ka nilaza vaovao mahafaly tamin’i Abrahama izy, nanao hoe:
‘Aminao no hanasoavan’Andriamanitra ny firenena rehetra.’
Dia naira-kasoavina amin’i Abrahama mpino amin’izany, izay amin’ny finoana.
Fa izay miankina amin’ny asan’ny Lalàna kosa dia voaozona,
araka ny voasoratra hoe:
‘Voaozona izay rehetra tsy maharitra manatanteraka ny zavatra rehetra voasoratra
ao amin’ny bokin’ny Lalàna.’
Sady hita miharihary raha ny hoe
tsy misy olona hamarinina amin’ny Lalàna eo anatrehan’Andriamanitra,
satria amin’ny finoana no hiveloman’ny marina.
Ary ny Lalàna dia tsy amin’ny finoana,
fa amin’ny fanatanterahana azy no ahavelomana aminy.
Nanafaka antsika tamin’ny ozon’ny Lalàna anefa i Kristy,
fa tonga voaozona hisolo antsika satria voasoratra hoe:
‘Voaozona izay rehetra mihantona amin’ny hazo’,
mba ho tonga amin’ny Jentily, ao amin’i Kristy Jesoa,
ny tso-drano nampanantenaina an’i Abrahama;
dia horaisintsika amin’ny finoana koa ny fampanantenana ny Fanahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 110, 1-2. 3-4. 5-6

Hotsarovany mandrakizay ny Fanekeny.

Izaho midera ny Tompo amin’ny foko tontolo,
am-pivorian’ny olo-marina sy am-Piangonam-be!
Lehibe ny asan’ny Tompo,
mampisaina izay rehetra tia Azy.

Voninahitra sy Fiamboniana no vitan’ny Tompo;
maharitra mandrakizay ny fahamarinany.
Nahefa zava-mahagaga tsy very tadidy Izy.
Mangoraka sy antra ny Tompo.

Manome hanina ny matahotra Azy Izy,
fa mahatsiaro ny Fanekeny mandrakizay.
Naneho asa mahery tamin’ny vahoakany Izy,
fa nanome azy ny lovan’ireo firenena.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

I Jesoa Kristy Mpamonjy antsika no nanafoana ny fahafatesana sy nanambara ny fiainana tamin’ny Evanjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 15-26)

Raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony dia efa tonga aminareo ny fanjakan’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany, rahefa avy nandroaka demony i Jesoa,
dia niteny ny sasany tamin’izay teo nanao hoe:

“I Belzeboba lehiben’ny demony no androahany ny demony.”

Ary ny sasany kosa naka fanahy Azy ka nangataka famantarana avy any an-danitra taminy.
Fa i Jesoa nahalala ny heviny ka nanao taminy hoe:

“Rava izay fanjakana miady an-trano;
mianjera mifanongoa ny trano;
ka raha miady an-trano àry i Satana, ahoana no haharetan’ny fanjakany?
satria lazainareo fa i Belzeboba no androahako ny demony.
Ary raha amin’ny herin’i Belzeboba àry no androahako ny demony,
amin’ny herin’iza kosa no androahan’ny zanakareo azy?
Koa izy ireo ihany no ho mpitsara anareo.
Fa raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony
dia efa tonga aminareo tokoa ny fanjakan’Andriamanitra.
Raha lehilahy matanjaka sy àry fiadiana tsara no miambina ny tranony,
dia voaaro ny fananany rehetra;
fa raha tonga kosa ny mahery noho izy, ka mandresy azy,
dia sady hahalasa ny fiadiany rehetra izay nitokiany no hizara izay nobaboiny.
Izay tsy momba Ahy, dia manohitra Ahy,
ary izay tsy miara-mamory amiko dia manahaka.

Raha mivoaka amin’ny olona ny fanahy maloto,
dia mandehandeha mitady fialan-tsasatra eny amin’ny tanety maina izy,
ka nony tsy mahita dia manao hoe:
‘Hody any an-tranoko izay nivoahako aho.’
Ary nony tonga izy dia mahita azy voadio sy voaravaka,
ka mandeha maka fanahy fito ratsiratsy kokoa noho izy, dia miditra ireo ka mitoetra eo.
Ary ny faran’izany olona izany dia tonga ratsiratsy kokoa noho ny voalohany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 3, 1-5)

Amin’ny asan’ny Lalàna va no anaovany an’izany, sa amin’ny fihainoana ny finoana?

Ry Galata tsy manan-tsaina, iza no dia nandrebireby anareo,
nefa he fa voapetaka tsara teo imasonareo i Jesoa mifantsika!
Izao ihany no tiako ho fantatra aminareo:
ny asan’ny Lalàna va no andraisanareo ny Fanahy, sa ny fihainoana ny finoana?
Ahoana no dia maha-kely saina anareo loatra toy izany,
fa nanomboka tamin’ny Fanahy ianareo, ka dia hiafara amin’ny nofo indray ve?
Dia ho nahafantatra foana zava-mahagaga toy izany va ianareo?
Ka asa raha tsy ho foana tokoa!
Izay manome anareo ny Fanahy, sy mahavita asa lehibe eo aminareo,
amin’ny asan’ny Lalàna va no anaovany an’izany,
sa amin’ny fihainoana ny finoana?

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Lk. 1, 69-70. 71-72. 73-75

Hisaorana anie ny Tompo Andriamanitr’i Israely, noho Izy namangy sy nanavotra ny olony.

Nanolotra antsika herim-pamonjena Izy:
avy amin’ny fianakaviana iray.
Dia ny an’i Davida mpanompo tiany.
Fa izany tokoa no efa nolazainy.
Fa teniny nentin’ny Mpaminany:
dia ireo olomasiny fahagola.

Ny vonjiny hanala amin’ny fahavalo;
hanafaka antsika amin’ny mpankahala.
Noho izy nandala ny Razantsika
dia indro tsaroany ny Fanekeny.

Fa teny nomeny an’i Abrahama
ny hanafaka antsika amin’ny fahavalo.
Amin’izay isika afa-manompo Azy
tsy anatin’ny tahotra sy ahiahy.
Fa entin’ny fo tia sy mahatoky
ho eo anatrehany lalandava!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 5-13)

Mangataha dia hahazo ianareo.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha misy aminareo manan-tsakaiza mankao aminy misasaka alina ka manao aminy hoe:
‘Ry sakaiza, ampisambory mofo telo aho,
fa misy sakaizako nandeha nivahiny ka tonga ao amiko,
nefa tsy manan-katolotra azy aho’,
ary ilay tompon-trano kosa hamaly ka hanao hoe:
‘Aza manahirana ahy, fa ny varavarana efa mihidy;
izaho sy ny zanako efa tafandry ka tsy afaka hifoha hanome anao aho.’
Lazaiko aminareo, fa raha maharitra mandondòna izy,
na dia tsy hifoha hanome azy noho ny fisakaizany aza ilay ao an-trano,
dia hifoha hanome izay ilainy noho ny fanaovany lemozy.
Ary hoy Izaho aminareo:
Mangataha, dia homena ianareo;
mitadiava, dia hahita;
mandondòna, dia hovohàna.
Fa izay rehetra mangataka no mahazo;
izay mitady no mahita,
ary izay mandondòna no vohàna.
Iza aminareo no ray hanome vato ny zanany, raha mofo no angatahiny,
na hanome bibilava azy, raha hazandrano no angatahiny,
na hanome maingoka azy, raha atody no angatahiny?
Koa raha ianareo, na dia ratsy toy inona aza,
mahalala manome zava-tsoa ny zanakareo,
tsy mainka va ny Rainareo izay any an-danitra
no hanome ny Fanahy Masina ho an’izay mangataka aminy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 2, 1-2. 7-14)

Fantany koa ny fahasoavana nomena ahy.

Ry kristianina havana, efatra ambin’ny folo taona taorian’ny nibebahako,
dia niakatra tany Jerosalema indray aho;
i Barnabe niaraka tamiko, i Tito nentiko koa.
Fanambaràna azoko no niakarako tany;
ka nasehoko tamin’izy ireo, indrindra fa tamin’ireo nanan-kaja kokoa,
ny Evanjely torìko any amin’ny Jentily,
hahitany na efa nihazakazaka tokoa aho, na efa nihazakazaka foana.
Nony hitany aza fa izaho no nametrahana ny Evanjely ho an’ny tsy voafora,
tahaka an’i Piera ho an’ny voafora,
satria izay niasa tamin’i Piera haha-Apôstôly azy amin’ny voafora ihany
no niasa tamiko koa haha-Apôstôly ahy ho an’ny Jentily,
sady fantany koa ny fahasoavana nomena ahy,
dia ny nandray tanana anay sy i Barnabe no nataon’i Jakôba sy i Sefasy ary i Joany,
izay natao ho andry fiankinana,
ary izany no mariky ny firaisana, na izahay aza ho any amin’ny Jentily,
fa izy ireo kosa ho any amin’ny voafora.
Hany hafany dia ny hahatsiarovanay ny mahantra;
ka zavatra nahazoto ahy rahateo ny hanao izany.

Nony tonga tany Antiôkia anefa i Sefasy, dia notoheriko an-kitsirano izao,
fa hita fa nanan-tsiny izy.
Satria fony tsy mbola tonga ry zareo sasany avy any amin’i Jakôba,
dia niara-nihinana tamin’ny Jentily ihany izy;
kanjo nony tonga ry zareo ireo, dia niala izy, ka lasa nihatakataka,
fa natahotra an-dry zareo voafora.
Ary nisy aza Jody sasany, niara-nanao tsikombakomba taminy koa,
ka voatarik’izany hatramin’ny tenan’i Barnabe.
Vao hitako kosa fa tsy nandeha mahitsy araka ny fahamarinan’ny Evanjely izy ireo,
dia i Sefasy no nilazako teo anatrehan’ny olona rehetra hoe:

“Koa ianao Jody aza re, manaraka ny fomban’ny Jentily, fa tsy ny an’ny Jody;
ka ahoana no dia ahasahianao manery ny Jentily hanaraka ny fomban’ny Jody?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 116, 1. 2

Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao, mitoria ny Evanjely.

Ianareo firenena rehetra,
aoka hiara-midera ny Tompo.
Ry vahoaka eran-tany tontolo,
aoka hiantsa ny Tompo ianareo.

Ny fitiavany anay tsy mba lefy,
tsy mivadika mandrakizay!
Hankalaza ny Tompo àry isika:
Izy Tompo manjaka amintsika.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 1-4)

Ampianaro hivavaka izahay Tompo ô.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nivavaka tao amin’ny fitoerana anankiray,
ka nony nitsahatra Izy dia hoy ny mpianany anankiray taminy:

“Mba ampianaro hivavaka izahay, Tompoko,
tahaka ny nampianaran’i Joany ny mpianany.”

Ary hoy Izy taminy:

“Raha mivavaka ianareo manaova hoe:
Ray ô, hohamasinina anie ny Anaranao.
Ho tonga anie ny fanjakanao.
Omeo anay anio ny hanina ilainay isan’andro.
Avelao ny fahotanay, fa izahay koa mamela izay rehetra nanao ratsy taminay.
Ary aza avelanao ho resin’ny fitaoman-dratsy izahay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 1, 13-24)

Nanambara ny Zanany tato anatiko Izy, mba hitoriako Azy any amin’ny Jentily.

Ry kristianina havana,
efa renareo ihany ny toetrako fony aho mbola nanaraka ny fivavahan’ny Jody,
fa nanenjika fatratra ny Eglizin’Andriamanitra sy nandrava azy aho;
ary nandroso tamin’ny fivavahan’ny Jody mihoatra noho ny maro indray nihira tamiko teo amin’ny fireneko aho,
sady fatra-pitàna ny lovan-tsofina avy amin’ny razako.
Nefa, nony sitrak’Andriamanitra ilay nanokana ahy hatrany an-kibon-dreniko,
sy niantso ahy tamin’ny fahasoavany,
ny hanambara ny Zanany tato anatiko, mba hitoriako Azy any amin’ny Jentily,
niaraka tamin’izay, dia tsy naka hevitra tamin’ny nofo aman-dra aho
na niakatra tany Jerosalema ho any amin’ny Apôstôly talohako akory,
fa lasa nankany Arabia, dia niverina ho any Damasa indray.
Efa telo taona taty aorian’izany, vao niakatra hamangy an’i Piera tany Jerosalema aho,
sy nitoetra tao aminy tapa-bolana.
Fa ny Apôstôly sasany, dia tsy nisy hitako afa-tsy i Jakôba rahalahin’ny Tompo ihany.
Izao zavatra lazaiko soratako aminareo izao anie,
dia lazaiko marina eo anatrehan’Andriamanitra, fa tsy mandainga aho!
Taorian’izany, dia nankany amin’ny faritanin’i Siria sy Silisia aho.
Tsy mbola nisy nahita tava ahy akory ny Eglizy rehetra tany Jodea ao amin’i Kristy;
fa vao ny lazako fotsiny no reny hoe:
Ilay nanenjika antsika fahiny, dia indro ankehitriny,
mitory ny finoana notadiaviny hofoanana taloha.
Ka dia ny mankalaza an’Andriamanitra noho ny amiko no nataony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 138, 1-3. 13-14ab. 14d-15

Tariho aho ho amin’ny lalan’ny fiainana mandrakizay, ry Tompo.

Tompo ô, mandinika ahy Ianao, ka mahafantatra!
Fantatrao aho na mipetraka na mitsangana;
mbola lavitra, dia tsinjonao ny hevitro!
Voadinikao aho na mamindra na miato,
ny lalako tsy misy manavao Anao.

Ianao no nahary tongotra aman-tanana ahy,
sy Mpiaro ahy hatrany an-kibon’ineny.
Midera Anao aho fa mahatalanjona ity Ianao!
Eny, mampitolagaga ny asanao.

Fantatrao hatrizay ny fanahiko;
tsy niafina taminao ny tenako,
fony izaho niforona tao amin’ny miafina,
sy nitenona tamim-pahakingana tao anatin’ny tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 38-42)

Nandray Azy tao an-tranony i Marta. I Maria no nifidy ny anjara tsara.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa dia niditra tamin’ny vohitra anankiray,
ary nisy vehivavy atao hoe Marta nandray Azy tao an-tranony.
Nanan-drahavavy anankiray atao hoe Maria izy,
izay nipetraka teo anilan’ny tongotry ny Tompo nihaino ny teniny;
fa i Marta kosa sahirana tamin’ny fanompoana be.
Dia niato kely izy ka nanao hoe:

“Tompoko, tsy mampaninona Anao va ny amelan’ny rahavaviko ahy hanompo irery?
Mba asaovy manampy ahy re izy.”

Fa namaly ny Tompo ka nanao taminy hoe:

“Marta, Marta, maro tadiavina sy be tebiteby ianao,
nefa zavatra iray monja no ilaina;
fa i Maria no nifidy ny anjara tsara indrindra izay tsy halana aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 1, 6-12)

Tsy tamin’olombelona no nandraisako ny Evanjely, fa tamin’ny fanambaràn’i Kristy.

Ry kristianina havana, gaga aho raha dia mivadika faingana toy izany ianareo,
ka ilay niantso anareo ho amin’ny fahasoavan’i Jesoa Kristy
dia ialanareo hanatona Evanjely hafa indray.
Tsy dia hoe misy Evanjely hafa akory anie,
fa ny Evanjelin’i Kristy ihany no tadiavin’ny sasany hovana,
mba hampitabataba anareo fotsiny!
Fa na ny tenanay, na Anjely avy any an-danitra aza,
ka mitory Evanjely hafa noho izay efa notorìnay taminareo,
dia aoka ho voaozona izy.
Efa voalazanay taloha izany, sady mbola averiko indray ankehitriny,
fa raha misy olona mitory aminareo Evanjely hafa noho izay noraisinareo,
dia aoka ho voaozona izy.

Ary ankehitriny, olombelona ve no ilako sitraka sa Andriamanitra?
Moa ny hamalifaly ny olombelona va no kendreko?
Raha mbola mila sitraka amin’olombelona koa aho, dia tsy mpanompon’i Kristy akory.
Ampahafantariko anareo, ry kristianina havana,
fa ny Evanjely izay notorìko taminareo, dia tsy mba avy amin’olombelona;
fa tsy tamin’olombelona no nandraisako na nianarako azy,
fa tamin’ny fanambaran’i Jesoa Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 110, 1-2. 7-8. 9 sy 10d

Mahatsiaro ny fanekeny mandrakizay ny Tompo.

Izaho midera ny Tompo amin’ny foko tontolo
am-pivorian’ny olo-marina sy am-piangonam-be!
Lehibe ny Asan’ny Tompo
mampisaina izay rehetra tia Azy.

Rariny sy hitsiny ny Asan’ny Tanany;
mahatoky avokoa ny lahany:
mafy orina mandrakizay alaovalo,
vita amim-pahamarinana sy hitsiny.

Nandefa fanavotana tamin’ny vahoakany Izy,
sy nanorina ny fanekeny ho mandrakizay.
Masina sy mahatahotra ny Anarany.
Maharitra mandrakizay ny fiderana Azy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy, no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 25-37)

Iza àry no namako?

Tamin’izany andro izany,
nisy mpampiana-dalàna nitsangana haka fanahy an’i Jesoa, ka nanao taminy hoe:

“Tompo ô, inona no hataoko hahazoako ny fiainana mandrakizay?”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Inona no voasoratra ao amin’ny Lalàna ary ahoana no famakinao azy?”

Ary namaly izy ka nanao hoe:

“Tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra,
sy ny fanahinao rehetra, sy ny herinao rehetra, ary ny sainao rehetra,
ary ny namanao tahaka ny tenanao.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Marina ny navalinao, manaova izany dia ho velona ianao.”

Fa nitady hanamarin-tena ralehilahy ka nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Iza àry no namako?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Nisy lehilahy anankiray nidina avy tany Jerosalema ho any Jerikao,
azon’ny jiolahy, ka nendahany ny lambany, nokapohiny ny tenany
ary saika maty vao navelany.
Dia nisy kosa mpisorona anankiray nidina tamin’izany lalana izany ka nahita azy,
nefa nandalo ihany.
Toy izany koa ity levita anankiray izay tonga teo, nahita azy,
nefa nandalo ihany.
Fa nisy kosa Samaritanina anankiray nivahiny tonga teo aminy,
ka nangoraka nony nahita azy.
Nanatona azy izy, dia namehy ny feriny ary nanisy diloilo sy divay azy,
vao nampitaingina azy ny soavaliny, sy nitondra azy tany an-tranombahiny ka nitsabo azy.
Nony ampitso, dia naka denie roa izy ka nomeny ny tompon-trano, ary nataony hoe:
‘Tsaboy izy, ary na hoatrinona na hoatrinona laninao mihoatra noho ireny,
dia honerako rahefa miverina aho.’
Iza amin’izy telo lahy no ataonao ho naman’ilay azon’ny jiolahy?”

Dia hoy ilay mpampiana-dalàna:

“Ilay niantra azy.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mandehana àry ka manaova toy izany koa.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 2, 18-24)

Ho nofo iray ihany izy roa ireo.

Hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Tsy tsara raha irery ny olona; fa hanaovako mpanampy azy mitovy aminy izy”.

Ary ny Tompo Andriamanitra,
izay efa namorona tamin’ny tany ny biby rehetra eny an-tsaha
sy ny vorona rehetra eny amin’ny habakabaka,
dia nampiavy azy hankeo amin’i Adama mba hahitany izay hanononany azy avy,
hitondran’ny zava-manana aina rehetra ny anarana homen’i Adama azy avy.
Dia nomen’i Adama anarana avokoa ny biby fiompy rehetra,
mbamin’ny vorona eny amin’ny habakabaka sy ny biby eny an-tsaha,
nefa tsy hitany izay ho mpanampy an’i Adama mitovy aminy.
Ka nataon’ny Tompo Andriamanitra renoky ny torimaso i Adama, dia natory;
ary nalainy ny taolan-tehezany anankiray, fa nofo no nakombony ho solony.
Ny taolan-tehezana nalain’ny Tompo Andriamanitra tamin’i Adama
dia namoronany vehivavy iray, ka nentiny teo amin’i Adama.
Ary hoy i Adama:

“Amin’izao, ity no taolana avy amin’ny taolako, sy nofo avy amin’ny nofoko.
Hantsoina hoe vehivavy izy (isha),
satria nalaina avy tamin’ny lehilahy (ish)”.

Noho izany, handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy ka hikambana amin’ny vadiny;
ary ho nofo iray ihany izy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 127, 1-2. 3. 4-5. 6

Hitahy antsika anie ny Tompo amin’ny andro rehetra hiainantsika.

Sambatra izay rehetra matahotra ny Tompo,
izay mizotra feizay amin’ny lalany.
Eny, ahazoanao tombontsoa ny asanao:
hasambarana moa ny anao!

Ny vadinao: foto-boaloboka mahavokatra
ao anivon-tranonao;
ny zanakao solofon’ôliva
manodidina ny latabatrao.

Izany tokoa no fitahiana
ny lehilahy matahotra ny Tompo!
Avy ao Siôna anie ny Tompo
hitahy anao hatrany:

hahitanao ny hasambaran’i Jerosalema
amin’ny andro rehetra hiainanao.
Sy hahitanao ny zanaky ny zanakao.
Ho eo amin’i Israely anie ny fiadanana!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 2, 9-11)

Fototra iray ihany no niavian’izy rehetra, na ny manamasina na ny hamasinina.

Ry kristianina havana,
Ilay natao ambany vetivety noho ny Anjely, dia Izy Jesoa,
no hitantsika nosatrohana voninahitra sy fiandrianana noho ny fahafatesana niaretany;
fa noho ny fahasoavan’Andriamanitra dia nanandrana ny fahafatesana
mba hamonjy ny olombelona rehetra Izy.
Fa mendrika an’ilay antony sy fototry ny zavatra rehetra,
izay mitondra zanaka betsaka ho any amin’ny voninahitra,
ny nandavorary ao amin’ny fijaliana Ilay iavian’ny famonjena an’ireo.
Satria fototra iray ihany no niavian’izy rehetra,
na ny manamasina na ny hamasinina,
hany ka tsy mahamenatra Azy ny miantso azy ireo hoe rahalahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana, ry Tompo, ny teny voalazanao, Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 2-16)

Aoka izay nakamban’Andriamanitra tsy hosarahin’olombelona.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa ny Farisianina mba haka fanahy Azy ka nanontany hoe:

“Mahazo misao-bady va ny lehilahy?”

Ary izao no navaliny azy ireo:

“Ahoana no nandidian’i Môizy anareo?”

Dia hoy izy:

“Nomen’i Môizy alalana hanao taratasy fisaoram-bady sy hisao-bady ny lehilahy”.

Fa hoy kosa i Jesoa:

“Ny hamafin’ny fonareo no nanoratany izany didy izany ho anareo.
Fa tamin’ny niandohan’izao tontolo izao,
dia lehilahy iray sy vehivavy iray ihany no nataon’Andriamanitra;
noho izany dia handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy, ka hikambana amin’ny vadiny,
ary ho nofo iray ihany izy roroa;
koa tsy roa intsony izy, fa nofo iray ihany.
Koa aoka izay nakamban’Andriamanitra tsy hosarahin’olombelona”.

Nony mby tao an-trano,
dia nanontany ny amin’izany indray ny mpianany, ka hoy Izy taminy:

“Na iza na iza misaotra ny vadiny ka mampakatra vehivavy hafa,
dia mijangajanga mandika ny lalàm-panambadiana;
ary raha ny vavy koa no misaotra ny lahy ka manambady hafa dia mijangajanga”.

Ary nisy nitondra zazakely maromaro mba hametrahany tanana,
nefa notenenin’ny mpianatra mafy ireo nitondra;
ka tezitra i Jesoa nony nahita izany sady nanao taminy hoe:

“Avelao hanatona Ahy ny zaza, fa aza raranareo,
satria ny toa azy no hanana ny fanjakan’Andriamanitra.
Lazaiko marina aminareo fa na iza na iza
tsy mandray ny fanjakan’ny lanitra tahaka ny zazakely
dia tsy hiditra any”.

Dia nofihininy izy ireo, sy nametrahany tanana, ary notsofiny rano.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.