Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 7, 6-11)

Andriamanitra nifidy anareo noho ny fitiavany anareo.

Tamin’izany andro izany,
dia hoy i Môizy tamin’ny vahoaka:

“Vahoaka masina ho an’ny Tompo Andriamanitrao ianao.
Ianao no nofidin’ny Tompo Andriamanitrao mba ho vahoakany manokana,
eo amin’ny vahoaka hafa rehetra ambonin’ny tany.
Tsy noho ianareo mihoatra isa noho ny vahoaka rehetra anefa,
no niraiketan’ny Tompo taminareo sy nifidianany anareo;
vitsy noho ny vahoaka hafa rehetra aza ianareo;
fa noho ny fitiavany anareo,
sy noho ny fankatoavany ny fianianana nataony tamin’ny razanareo,
dia nentin’ny Tompo nivoaka, tamin’ny tanana mahery,
sy navotany tamin’ny fanandevozana ianareo,
dia tamin’ny tanan’i Faraona mpanjakan’i Ejipta.

Koa aoka ho fantatrao àry, fa ny Tompo Andriamanitrao no Andriamanitra,
dia Andriamanitra tsy mivadika,
fa maharitra amin’ny fanekena amam-pamindram-po,
hatramin’ny taranaka faharivo amin’izay tia Azy sy mitandrina ny didiny.
Fa mamaly an-kitsirano kosa an’izay mankahala Azy, amin’ny fandringanana azy;
tsy hitaredretra akory Izy ny amin’izay mankahala Azy,
fa hovaliany an-kitsirano izao.
Koa tandremo ny didy sy ny lalàna amam-pitsipika andidiako anao anio,
ka tanteraho izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 102, 1-2. 3-4. 6-7. 8 sy 10

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko:
ny soa avy aminy aza misy hadinoina.

Izy ilay namela ny helokao rehetra,
sy manasitrana ny aretinao rehetra,
manavotra ny ainao amin’ny hady,
manototra fitiavana sy indrafo anao.

Ny Tompo mpanome rariny:
izay ampahoriana omeny hitsiny.
i Môizy nanehoany ireo fikasàny;
ny zanak’i Israely, ireo asany ambony.

Mpamidra fo sy mpiantra ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
Tsy araka ny otantsika no ataony antsika,
na araka ny helotsika no avaliny antsika.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Joany Apôstôly (1 Jo. 4, 7-16)

Tsy isika no tia an’Andriamanitra rahateo, fa Izy no tia antsika mialoha.

Ry hava-malala,
aoka hifankatia isika, fa ny fitiavana dia avy amin’Andriamanitra,
ary izay rehetra tia dia avy amin’Andriamanitra, sy mahalala an’Andriamanitra.
Izay tsy tia dia tsy mahalala an’Andriamanitra, satria Andriamanitra dia fitiavana.
Ary nampiseho ny fitiavany antsika Izy,
tamin’ny nanirahany ny Zanany lahy tokana ho amin’izao tontolo izao,
mba hahavelona antsika amin’ny alalany.
Ary toy izao izany fitiavana izany:
tsy isika no tia an’Andriamanitra rahateo, fa Izy no tia antsika mialoha,
sy naniraka ny Zanany ho sorom-panavotana antsika amin’ny fahotantsika.
Ry hava-malala,
raha toy izany no nitiavan’Andriamanitra antsika,
dia tokony mba hifankatia koa isika.

Tsy mbola nisy olona nahita an’Andriamanitra na oviana na oviana.
Fa raha mifankatia isika dia mitoetra ao amintsika Andriamanitra,
ary lavorary ao amintsika ny fitiavana Azy.
Ny fananantsika ny Fanahiny no ahafantarantsika fa mitoetra ao aminy isika,
ary Izy ao amintsika.
Ary efa nahita izahay,
ka manambara fa naniraka ny Zanany ho Mpamonjy an’izao tontolo izao ny Ray.
Na iza na iza hanaiky an’i Jesoa ho Zanak’Andriamanitra,
dia mitoetra ao aminy Andriamanitra, ary izy ao amin’Andriamanitra.
Ary izahay efa nahalala sy nino ny fitiavan’Andriamanitra antsika.
Andriamanitra dia fitiavana;
koa izay mitoetra amin’ny fitiavana dia mitoetra ao amin’Andriamanitra,
ary Andriamanitra ao aminy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ento ny jiogako, hoy ny Tompo ary mianara amiko,
fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 11, 25-30)

Malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Tamin’izany andro izany, dia hoy indray i Jesoa:

“Misaotra Anao Aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nanafina ny hevitrao tamin’ny hendry sy be saina Ianao,
ary nanambara izany tamin’ny tso-po kosa.
Eny, misaotra Anao Aho, Raiko, fa izany no sitra-ponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra,
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray;
ary tsy misy mahalala ny Ray afa-tsy ny Zanaka sy izay tian’ny Zanaka hanehoana Azy.
Mankanesa aty amiko ianareo rehetra izay mitondra fahoriana sy vesaram-pijaliana,
fa hanamaivana anareo Aho.
Ento ny jiogako, ary mianara amiko, fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho,
dia hahita fiadanana ho an’ny fanahinareo ianareo;
fa mora entina ny jiogako, ary maivana ny didiko.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (2 Kôr. 3, 15 — 4, 1. 3-6)

Andriamanitra no manazava ny fonay mba hampazavanay ny fahalalana ny voninahitr’Andriamanitra.

Ry kristianina havana, mandraka ankehitriny,
isaky ny vakìna ny tenin’i Môizy, dia toa misy sarona manarona ny fon’ny zanak’i Israely.
Fa rahefa mitodika ny Tompo kosa izy, dia hoesorina ny sarona.
Ary tsy iza izany Fanahy izany fa ny Tompo;
ary izay itoeran’ny Fanahin’ny Tompo no misy ny fahafahana.
Koa isika rehetra dia tsy mba voasaron-tava,
fa mibanjina ny voninahitry ny Tompo toy ny amin’ny fitaratra;
sady ovan’Izy Tompo izay Fanahy,
handray izany endrika izany sy hitombo fahazavana lalandava.
Koa tsy ketraka izahay, manana izany fandraharahana izany,
araka ny famindram-po natao taminay.
Matoa misy miafina ny Evanjelinay,
dia amin’izay manary tena no iafenany,
izany hoe amin’ireo tsy mino nohajambain’ny andriamanitr’izao tontolo izao
mba tsy hiposahan’ny fahazavam-boninahitry ny Evanjelin’i Kristy,
izay endrik’Andriamanitra.
Fa tsy ny tenanay no torìnay, fa i Jesoa Kristy Tompontsika,
ary izahay dia mpanomponareo noho ny amin’i Jesoa.
Satria Andriamanitra izay mandidy hoe:
“aoka ny mazava hiposaka ao amin’ny maizina”,
no manazava ny fonay,
mba hampahazavanay ny fahalalana ny voninahitr’Andriamanitra,
izay mitaratra amin’ny tavan’i Kristy Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 84, 9ab-10. 11-12. 13-14

Honina amin’ny tanintsika ny voninahitry ny Tompo.

Mba tiako tokoa ny handre Azy Tompo.
Mirary fiadanana ho an’ireo olo-miandrandra ny tavany.
Akaiky izay mino Azy Tompo ny vonjy.
Honenan’ny lazany etý amintsika.

Koa indro mihaona tokoa
ny indrafo sy ny fahamarinana.
Ny rariny ombam-piadanana hatrany.
Ny hitsiny hita mitsiry amy tany.

Mitsinjo avy eny amy rahon’ny lanitra kosa ny raviny.
Handrotsaka orana anie Izy Tompo.
Izay hampamokatra tsara ny tany.
Fa lalan-kizoran’ny Tompo ny rariny ombam-piadanana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalana aho, ry Tompo,
hitandremako ny lalànao, ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 20-26)

Izay rehetra mitezitra ny rahalahiny dia hohelohina amin’ny fitsarana.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha tsy lehibe noho ny an’ny mpanora-dalàna sy ny Farisianina ny fahamarinanareo
dia tsy hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra akory ianareo.
Efa renareo fa voalaza tamin’ny ntaolo hoe:
Aza mamono olona, ary izay mamono dia hohelohina amin’ny fitsarana.
Fa Izaho kosa milaza aminareo
fa izay rehetra mitezitra ny rahalahiny dia hohelohina amin’ny fitsarana;
ary izay hanao aminy hoe Rakà dia hohelohina amin’ny Sanedrina;
ary izay manao azy hoe Foka, dia hohelohina amin’ny gehen’afo.
Koa raha manatitra ny fanatitrao eo amin’ny ôtely ianao,
ka eo vao mahatsiaro fa manana alahelo amin’ny rahalahinao,
dia avelao eo amin’ny ôtely aloha ny fanatitrao,
ka mandehana mihavana amin’ny rahalahinao
vao miverina hanolotra ny fanatitrao indray.
Mihavàna faingana amin’izay manana ady aminao,
dieny samy mbola eo an-dalana ianareo,
fandrao atolotr’izay manana ady aminao amin’ny mpitsara ianao,
ary ny mpitsara kosa hanatitra anao amin’ny mpamatotra
ka hatao an-tranomaizina ianao.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa tsy ho afaka ao mihitsy ianao,
ambara-pandoanao ny variraiventy farany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (2 Kôr. 3, 4-11)

Nataony mpandraharaha amin’ny fanekena vaovao izahay, tsy mpandraharaha amin’ny soratra anefa, fa mpandraharaha amin’ny fanahy.

Ry kristianina havana,
Andriamanitra ihany no anananay izao fahasahianay izao, amin’ny alalan’i Kristy.
Tsy ny tenanay akory no ampy hahahevitra zavatra toy ny avy amin’ny tenanay;
Andriamanitra ihany no iavian’ny fahampianay,
Izy ihany koa no maha-ampy anay ho mpandraharaha amin’ny fanekena vaovao,
tsy mpandraharaha amin’ny soratra anefa,
fa mpandraharaha amin’ny fanahy,
satria ny soratra mahafaty fa ny fanahy no mahavelona.
Ary raha ny fandraharaham-pahafatesana voasoratra tamin’ny vato aza nohodidinim-boninahitra,
ka tsy nahabanjina ny tavan’i Môizy ny zanak’i Israely,
noho ny famirapiratry ny voninahiny mandalo foana,
tsy mainka va ny fandraharaham-panahy no hodidinim-boninahitra?
Eny, raha ny fandraharana ny fanamelohana aza nisy voninahitra,
dia vao mainka hanan-tombom-boninahitra ny fandraharahana ny fahamarinana;
ka tsy azo lazaina ho voninahitra akory ny an’ilay voalohany,
raha oharina amin’ny an’ity ankehitriny ambony lavitra.
Satria raha nomem-boninahitra ilay nandalo, vao mainka ho be voninahitra ity maharitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 98, 5. 6-7. 8. 9

Eny, marina ny Tompo Andriamanitsika.

Asandrato
Andriamanitra Tompo.
Ny fitoeran’ny tongony ihohofy.
Fa satria Izy Masina indrindra.

I Samoela, i Môizy, i Aarôna, raha niantso dia novaliany,
tao anaty andry rahona fotsy.
Ka mitandrina izay nolazainy,
sy nandray ny lalàna nomeny.

Eny, ry Andriamanitra Tompo,
novalianao tokoa izy ireo.
Lefitrao izay rehetra nataony;
faizinao kosa ireo hadisoany.

Asandrato Andriamanitra Tompo,
ka ny Vohitra masiny ihohofy!
Fa satria Izy masina indrindra,
asandrato ny Tompo Mpamonjy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo,
hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 17-19)

Tsy tonga handrava Aho, fa hanatanteraka.

Tamin’izany andro izany,
hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Aza ataonareo fa tonga Aho handrava ny Lalàna sy ny Mpaminany;
tsy tonga handrava Aho, fa hanatanteraka.
Fa lazaiko aminareo marina tokoa,
fa mandra-pahalevon’ny lanitra sy ny tany,
dia tsy hisy ho foana akory amin’ny Lalàna na dia i iray
na tendron-tsoratra iray akory aza, mandra-pahatanterak’izy rehetra.
Koa amin’izany izay handika ny anankiray amin’ireo didy madinika indrindra ireo,
ka hampianatra ny olona toy izany,
dia ho kely indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra;
fa izay hanatanteraka sy hampianatra ireo kosa
dia ho lehibe amin’ny fanjakan’ny lanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (2 Kôr. 1, 18-22)

Tsy nisy “eny” sy “tsia” ao amin’i Jesoa, fa “eny” ihany no tao aminy.

Ry kristianina havana,
araka ny maha-marina fa mahatoky Andriamanitra
no tsy maha-“eny” sy “tsia” ny teninay taminareo.
Satria ny Zanak’Andriamanitra dia i Kristy Jesoa
izay notorìnay sy i Silvano ary i Timôte taminareo
tsy nisy “eny” sy “tsia”, fa “eny” ihany no tao aminy.
Fa na firy na firy fampanantenana avy amin’Andriamanitra,
dia tao amin’i Jesoa ihany ny “eny”,
ka dia amin’ny alalany sy amin’ny asanay koa no anaovana “Amen”
mba ho voninahitr’Andriamanitra.
Ary tsy iza no mampaharitra anay mbaminareo ao amin’i Kristy,
fa Andriamanitra izay naha-voahosotra antsika,
sy nanisy tombo-kase antsika koa,
ary nanome ny Fanahy ho antoka ao am-pontsika.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 129-130. 131-132. 133 sy 135

Asehoy ny mpanomponao ny Tavanao, ry Tompo.

Tantely mandriaka ny Fanambarànao:
Izany no itandreman’ny fanahiko azy!
Vavahady mazava ny Teninao,
sy mampahazo fahalalana ny olon-tsotra!

Misokatra ny vavako; miemponempona aho;
ny Baikonao no mahaliana ahy!
Todiho aho ka iantrao
araka ny fanaonao amin’izay tia ny Anaranao!

Araka ny Teninao, hamafiso ny famindrako;
aoka tsy hisy faharatsiana hizaka ahy!
Asehoy ny mpanomponao ny Tavanao;
ampianaro ahy ny Fitsaranao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Asehoy ny mpanomponao ny Tavanao,
ary ampianaro ahy ny fitsaranao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 13-16)

Ianareo no fahazavan’izao tontolo izao.

Tamin’izany andro izany
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Ianareo no fanasin’ny tany;
fa raha ny fanasina no tonga matsatso,
hatao ahoana no fanasina azy indray?
Tsy ho azo atao inona intsony izy,
fa hariana any alatrano hohitsahin’ny olona.
Ianareo no fahazavan’izao tontolo izao:
tsy azo afenina izay tanàna miorina eo an-tampon-tendrombohitra,
ary tsy misy olona mampirehitra jiro,
ka mametraka azy ao ambanin’ny vata famarana,
fa eo ambonin’ny fanaovan-jiro no apetrany
mba hanazava izay rehetra ao an-trano.
Aoka hazava eo imason’ny olona tahaka izany koa ny fahazavanareo
mba hahitany ny asa soa ataonareo,
ka hanomezany voninahitra ny Rainareo izay any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Fanombohan’ny taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (2 Kôr. 1, 1-7)

Nanafaka alahelo anay ny Tompo mba hahazoanay manala alahelo ny tra-pahoriana rehetra.

I Paoly, Apôstôlin’i Jesoa Kristy noho ny sitrapon’Andriamanitra,
sy i Timôte rahalahiny,
mamangy ny Eglizin’Andriamanitra izay any Kôrinto,
mbamin’ny olona masina rehetra eran’i Akaia manontolo:
ho aminareo anie ny fahasoavana amam-piadanana
avy amin’Andriamanitra Raintsika sy i Jesoa Kristy Tompo.

Hisaorana anie Andriamanitra,
Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika sy Rain’ny famindram-po
ary Andriamanitry ny fanalana alahelo rehetra,
izay manafaka alahelo anay amin’ny fahoriana rehetra,
mba hahazoanay manafaka alahelo ny tra-pahoriana rehetra
amin’ny fanalana alahelo noraisinay taminy.
Fa araka ny haben’ny fijalian’i Kristy mihatra aminay
no haben’ny fanalana alahelo azonay amin’ny alalan’i Kristy koa.
Raha azom-pahoriana izahay
dia fanalana alahelo sy famonjena anareo izany;
ary raha alana alahelo izahay,
dia ho fanalana alahelo anareo koa izany,
fa mahatonga anareo handefitra tsara ireny fahoriana entinay ireny ihany.
Ary mafy ny fanantenanay ny aminareo,
satria fantatray fa toraka ny niombonanareo tamin’ny fahoriana
no hiombonanareo amin’ny fanalana alahelo koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 33, 2-9

Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo.

Izaho misaotra ny Tompo amin’ny fotoan-drehetra;
eo am-bavako lalandava ny fisaorana Azy.
Ny Tompo hafinaretan’ny fanahiko:
mandrenesa, ry ory, ka mifalia.

Mankalazà ny Tompo miaraka amiko;
miaraha isika midera ny Anarany!
Izaho nihanta tamin’ny Tompo ka nekeny;
ny tahotro rehetra nalàny tamiko.

Mibanjîna Azy fa ho mirana;
ny tavanareo tsy hangaihay.
Ity ory: velona antso ka novalian’ny Tompo;
ny ahiahiny rehetra namonjeny azy.

Ny Anjeliny milasy manodidina
mba hamonjy izay matahotra ny Tompo.
Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo:
sambatra ny olona mifefy aminy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, no fahamarinana;
ankamasino amin’ny fahamarinana izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 1-12)

Sambatra izay mahantra am-panahy.

Tamin’izany andro izany, nony nahita ny vahoaka i Jesoa,
dia niakatra teo an-tendrombohitra; ary rahefa tafapetraka Izy,
dia nanatona Azy ny mpianany,
ka niloa-bava Izy nampianatra azy, nanao hoe:

“Sambatra ny mahantra am-panahy, fa azy ny fanjakan’ny lanitra.
Sambatra ny malemy fanahy, fa izy no handova ny tany.
Sambatra izay mitomany, fa halàna alahelo.
Sambatra izay noana sy mangetaheta ny fahamarinana, fa ho voky izy.
Sambatra ny mamindra fo, fa hamindrana fo izy.
Sambatra ny madio fo, fa hahita an’Andriamanitra izy.
Sambatra ny tia fihavanana, fa hantsoina hoe zanak’Andriamanitra izy.
Sambatra ny miaritra ny fanenjehana noho ny rariny, fa azy ireo ny fanjakan’ny lanitra.
Sambatra ianareo raha tevatevaina sy enjehina ary ampangaina lainga amin’ny ratsy rehetra noho ny amiko:
mifalia sy miravoravoa ianareo fa lehibe ny valisoanareo any an-danitra,
satria tahaka izany koa no nanenjehany ny mpaminany izay talohanareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.