Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôsoe (Jôs. 3, 7-10a. 11. 13-17)

Ny fiaran’ny faneken’ny Tompo mialoha anareo ao anatin’i Jordany.

Tamin’izany andro izany, hoy ny Tompo tamin’i Jôsoe:

“Indro Aho hanomboka hanandratra anao eo imason’i Israely rehetra
mba ho fantany fa toy ny nombàko an’i Môizy no ombàko anao koa.
Ary ianao dia manomeza izao didy izao
amin’ny mpisorona mitondra ny fiaran’ny fanekena:
Rahefa tonga eo amoron’ny ranon’i Jordany ianareo,
dia mijanòna ao anatin’i Jordany.”

Ary i Jôsoe nilaza tamin’i Israely hoe:

“Manatòna ianareo,
ary mihainoa ny tenin’ny Tompo Andriamanitrareo.”

Dia hoy i Jôsoe:

“Izao no hahafantaranareo fa eo afovoanareo tokoa ny Andriamanitra velona,
ka tsy maintsy horoahiny eo anoloanareo tokoa ny Kananeanina.
Indro handroso eo alohanareo ao anatin’i Jordany
ny fiaran’ny faneken’ilay Tompon’ny tany rehetra.
Ary raha vao miroboka ao anatin’ny ranon’i Jordany
ny faladian-tongotry ny mpisorona mitondra ny fiaran’Andriamanitra Tompon’ny tany rehetra,
dia ho tapaka ny ranon’i Jordany, ny midina avy any ambony,
ka hihandrona hoatra ny antontan-javatra.”

Nony efa nivoaka ny lainy ny vahoaka hita amin’i Jordany
dia nialoha ny vahoaka ny mpisorona mitondra ny fiaran’ny fanekena.
Raha vao tonga teo Jordany ny mpitondra ny fiara,
ary niroboka ny sisin-drano ny tongotry ny mpisorona mpitondra ny fiara
— fa tondraka mihoatra ny morony rehetra i Jordany mandritra ny fararano, —
dia nihandrona ny rano midina avy any ambony,
ka niavosa hoatra ny antontan-javatra tery lavitra erý,
akaikin’ny tanànan’i Adôma, izay anilan’i Sartàna,
ary tapaka mihitsy ny midina mankany amin’ny ranomasina Arabaha, dia ny ranomasin-tSira,
ka nita tandrifin’i Jerikao ny vahoaka.
Nitsatoka tsy nihetsika tamin’ny tany maina eo afovoan’i Jordany
ny mpisorona nitondra ny fiaran’ny faneken’ny Tompo,
nandritra ny nitan’i Israely rehetra tamin’ny tany maina,
mandra-pahatafitan’ny firenena rehetra an’i Jordany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 113a, 1-2. 3-4. 5-6

Aleloia!

Fony nandao an’i Ejipta i Israely,
an’ilay vahoaka lozabe ny tranon’i Jakôba,
i Jodà tonga toerany masina,
i Israely zary fanjakany.

Ny ranomasina nahita, ka nandositra;
i Jordany nanao dia mianòtra;
ny vohitra niantsambotra toa osilahy,
ny havoana toa zanak’ondry.

Ahoana itý ianao no mandositra, ry ranomasina?
ary i Jordany no manao dia mianòtra?
ny vohitra no miantsambotra toa osilahy?
ny havoana no toa zanak’ondry?

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 18, 21-35 ; 19, 1)

Izaho tsy milaza aminao hamela hatramin’ny impito fa hatramin’ny impitopolo fito.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa i Piera nanao hoe:

“Tompoko, raha diso impiry amiko moa ny rahalahiko
no tokony hamela azy aho?
Hatramin’ny impito va?”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Izaho tsy milaza aminao hoe: hatramin’ny impito
fa hatramin’ny impitopolo fito.
Koa amin’izany ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpanjaka anankiray
izay te-hamotopototra ny toe-pananany amin’ny mpanompony;
ary raha vao nanomboka nanao izany izy,
dia nentiny teo aminy ny anankiray izay ananany talenta iray alina.
Ary noho izy tsy nanan-kaloa,
dia nasain’ny tompony hamidy izy sy ny vadiny aman-janany, mbamin’ny fananany rehetra,
mba hanefana ny trosa.
Dia niankohoka ilay mpanompo, ka nifona taminy hoe:
‘Mba omeo andro aho, dia haloako daholo ny anao rehetra.’
Nangoraka ny fon’ilay tompon’izany mpanompo izany,
ka sady nandefa azy handeha no namoy ny trosa taminy.

Fa raha vao nivoaka ilay mpanompo,
dia tojo itý mpanompo namany anankiray izay ananany denie zato;
noraisiny tamin’ny tendany ilay io ka nokendainy nataony hoe:
‘Aloavy ny trosako any aminao.’
Niankohoka ilay namany, dia nifona taminy nanao hoe:
‘Mba omeo andro aho, dia haloako ny anao rehetra.’
Nefa tsy nety izy fa lasa nampanao azy an-tranomaizina, ambara-pandoany ny trosa.
Nalahelo loatra ny mpanompo sasany nony nahita izany,
ka lasa nilaza izany rehetra izany tamin’ny tompony.
Dia nampanalain’ny tompony izy ka nilazany hoe:
‘Ry mpanompo ratsy fanahy,
efa nafoiko avokoa ny trosako rehetra taminao,
noho ianao nifona tamiko,
ka moa tsy tokony mba hamindra fo amin’ny namanao va ianao
tahaka ny namindrako fo taminao?’
Dia tezitra ny tompony ka natolony ny mpampijaly izy,
ambara-pandoany ny trosa rehetra.

Dia ho tahaka izany koa no hataon’ny Raiko izay any an-danitra aminareo,
raha tsy samy mamela ny rahalahinareo amin’ny fonareo avy ianareo.”

Rahefa avy niteny izany i Jesoa
dia niala tao Galilea ka tonga teny an-tsisin’i Jodea,
an-dafin’i Jordany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deteronômy (Det. 34, 1-12)

Teo amin’ny toerana nandidian’ny Tompo hahafatesany i Môizy no maty; ary tsy nisy mpaminany nitsangana toa azy intsony teo amin’i Israely.

Tamin’izany andro izany,
niakatra avy eo an-tany lemak’i Môaba i Môizy,
nankany an-tendrombohitra Nebao, ao an-tampon’i Fasgà, tandrifin’i Jerikao.
Ary nasehon’ny Tompo azy avokoa ny tany rehetra,
dia Galaada hatrany Dana, Neftali rehetra mbamin’ny tanin’i Efraima sy i Manase,
ny tanin’i Jodà rehetra, hatramin’ny Ranomasina andrefana,
ny Negeba, ny faritanin’i Jordany, ny lohasahan’i Jerikao,
dia ny tanànan’ny rofia hatrany Segôra.
Dia hoy ny Tompo taminy:

“Io ny tany izay nianianako tamin’i Abrahama sy i Isaaka ary i Jakôba hoe:
‘Homeko ny taranakao izany.’
Nataoko nahita maso azy ianao, nefa tsy hiditra eny ianao.”

Teo no nahafatesan’i Môizy, mpanompon’ny Tompo,
dia teo amin’ny tany Môaba, araka ny didin’ny Tompo.
Ary naleviny teo an-dohasaha, amin’ny tanin’i Môaba,
tandrifin’i Bet-Fôgôra izy.
Ary tsy misy olona mahalala ny fasany mandraka androany.
Efa roapolo amby zato taona i Môizy no maty,
nefa ny fahiratany tsy nihena, ny tanjany tsy niala taminy.
Nisaona an’i Môizy, telopolo andro tao amin’ny tany lemak’i Môaba ny zanak’i Israely
ka tapitra ny andro fitomaniana tamin’ny fisaonana an’i Môizy.

Ary i Jôsoe, zanak’i Nona, dia feno ny fanahim-pahendrena,
fa efa nametrahan’i Môizy tanana izy,
ka nanoa azy ny zanak’i Israely sy nanao araka ny nandidian’ny Tompo an’i Môizy.
Tsy nisy mpaminany nitsangana teo amin’i Israely intsony
sahala amin’i Môizy izay fantatry ny Tompo mifanatrika,
na ny amin’ny famantarana amam-pahagagana nanirahan’ny Tompo azy tany Ejipta,
hanaovany izany tamin’ny Faraôna,
sy ny mpanompony mbamin’ny taniny rehetra,
na ny amin’ny tanany mahery rehetra aman-java-mahatahotra rehetra
izay vitan’i Môizy teo imason’i Israely rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 65, 1-3a. 5 sy 8. 16-17

Hisaorana anie Andriamanitra, Ilay namelona ny fanahiko.

Hobio Andriamanitra, ry tany tontolo!
Antsao ny Anarany be voninahitra!
Miderà Azy, ka miantsoa hoe:
Eny, mahatahotra Ianao, ry Andriamanitra.

Tongava hizaha ny Asan’Andriamanitra!
Mahatahotra itý nataony ho an’ny zanak’olombelona!
Misaora an’Andriamanitra rey vahoaka!
Redòny ny feo fiderana Azy!

Tongava avokoa izay matahotra an’Andriamanitra!
Mihainoa hitantarako izay nataony tamiko:
dia Izy Ilay fiantsan’ny vavako
sy fideran’ny lelako!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika no nampahiratra ny masom-panahintsika mba hahalalantsika ny fanantenana izay niantsoana antsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 18, 15-20)

Raha mihaino anao izy, dia efa azonao ny rahalahinao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha diso taminao ny rahalahinao, dia manatona azy;
ka rahefa mitokana ianareo, dia asehoy azy ny hadisoany.
Raha mihaino anao izy, dia efa azonao ny rahalahinao;
fa raha tsy mihaino anao izy, makà olona iray na roa hiaraka aminao
mba ho tapaka noho ny teny hataon’ny vavolombelona roa na telo ny raharaha rehetra.
Raha tsy mihaino azy ireo izy, dia ambarao amin’ny Eglizy;
ary raha tsy mihaino ny Eglizy koa, dia ataovinao tahaka ny jentily sy ny poblikanina.
Lazaiko marina aminareo
fa na inona na inona hofehezinareo etý ambonin’ny tany
dia ho voafehy any an-danitra;
ary na inona na inona hovahanareo etý ambonin’ny tany,
dia ho voavaha any an-danitra.
Ary izao koa no lazaiko aminareo:
raha misy roa aminareo mifanaiky etý ambonin’ny tany,
na inona na inona angatahiny
dia ho azony avy amin’ny Raiko izay any an-danitra izany.
Fa na aiza na aiza iangonan’ny olona roa na telo amin’ny Anarako,
dia eo afovoany Aho.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deteronômy (Det. 31, 1-8)

Mahereza ianao, ry Jôsoe, ary aoka hatanjaka tsara fa ianao no hampiditra itý vahoaka itý any amin’ny tany nampanantenaina.

Niainga i Môizy,
ary hoy ny teniny tamin’ny vahoakan’i Israely rehetra:

“Efa roapolo amby zato taona androany aho izao,
ka tsy afaka mivoaka sy miditra intsony,
ary ny Tompo efa nilaza tamiko hoe:

Tsy hita an’io Jordany io ianao.

Ny Tompo Andriamanitrao no hita eo alohanao.
Izy no handringana ireo firenena ireo eo anoloanao,
ka dia hahazo azy ireo ianao.
I Jôsoe no hita eo alohanao, araka ny voalazan’ny Tompo.
Toy ny nataon’ny Tompo tamin’i Sehôna sy Oga,
mpanjakan’ny Amôreana, izay naringany mbamin’ny taniny,
no hataony amin’ireo koa.
Hatolotry ny Tompo aminareo izy,
ka ataovy araka ny lalàna rehetra nandidiako anareo.
Mahereza ary matanjaha tsara,
fa aza matahotra na mimalo amin’ireo akory,
satria ny Tompo Andriamanitrao no miara-mandeha aminao,
tsy hahafoy anao Izy na handao anao.”

Dia nantsoin’i Môizy i Jôsoe, ka hoy izy taminy,
teo anatrehan’i Israely rehetra:

“Mahereza ary matanjaha tsara,
fa ianao no hiditra miaraka amin’itý vahoaka itý,
any amin’ny tany efa nianianan’ny Tompo tamin’ny razany homena azy ireo;
ary ianao no hampanana azy ireo izany.
Fa ny Tompo no handeha eo alohanao,
Izy no homba anao fa tsy hahafoy anao na handao anao Izy,
ka aza matahotra na mivadi-po ianao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Det. 32, 3-4a. 7. 8. 9. sy 12

Ny vahoakany no zaran’ny Tompo.

Ny Anaran’Izy Tompo no antsoiko,
hobio ny fiandrianan’Andriamanitra.
Fa Izy Vatolampy soa ny asany.
He rariny izay lalana soritany.

Tsarovy irony andro fahagola re.
Todiho ireny taona nifanaraka.
Resaho ny rainareo fa hatorony,
resaho koa ny Ntaolo fa hambarany.

Ilay Avo raha nanao ny firenena:
nizara ny taranak’olombelona,
nametra ny vahoaka isan-tokony
manaraka ny fokon’i Israely.

Ny lova ho Azy Tompo dia ny olony,
Jakôba nofidiny ho anjara lovany.
Ny Tompo no hany afaka mitsimbina.
Tsy manana andriamani-kafa ny olony.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitoetra be dia be ao anatinareo ny tenin’i Kristy.
Isaory Andriamanitra Ray amin’ny alalan’i Kristy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 18, 1-5. 10. 12-14)

Tandremo sao ataonareo tsinontsinona na dia ny anankiray amin’ireny madinika ireny aza.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa ny mpianany ary nanao taminy hoe:

“Iza moa no ambony indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra?”

Dia niantso zazalahy kely anankiray i Jesoa
ka napetrany teo afovoany ary hoy Izy:

“Lazaiko marina aminareo fa raha tsy miova ianareo
ka tsy tonga tahaka ny zazakely,
dia tsy hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra akory.
Koa amin’izany,
na iza na iza hanetry tena tahaka itý zazakely itý,
dia izy no lehibe indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Ary izay handray zazakely anankiray tahaka itý amin’ny Anarako,
dia mandray Ahy koa.
Tandremo sao ataonareo tsinontsinona
na dia ny anankiray amin’ireny madinika ireny aza;
fa lazaiko aminareo
fa ny Anjelin’izy ireny any an-danitra
dia mahita lalandava ny tarehin’ny Raiko izay any an-danitra.
Ahoana ny hevitrareo?
Raha misy olona manana ondry zato, ka nania ny anankiray,
moa tsy havelany eny an-tendrombohitra va ny sivy amby sivifolo,
ka handeha hitady ilay nania izy?
Ary raha sendra hitany izy,
dia lazaiko marina aminareo fa iny anankiray iny aza no mahafaly azy
noho ny sivy amby sivifolo tsy nania.
Toy izany koa,
tsy tian’ny Rainareo izay any an-danitra hisy very
na dia anankiray amin’ireo madinika ireo aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deteronômy (Det. 10, 12-22)

Tiavo ny vahiny, fa efa mba vahiny koa ianareo.

Niteny tamin’ny vahoaka i Môizy nanao hoe:

“Ary ankehitriny, ry Israely,
inona moa no angatahin’ny Tompo Andriamanitrao aminao
afa-tsy ny mba hatahoranao ny Tompo Andriamanitrao,
amin’ny fizoranao eo amin’ny lalany rehetra,
sy amin’ny fitiavanao ary fanompoanao ny Tompo Andriamanitrao
amin’ny fonao rehetra sy amin’ny fanahinao rehetra;
ary amin’ny fitandremanao ny didin’ny Tompo sy ny lalàny izay andidiako anao anio,
mba ho sambatra ianao?
Jereo fa an’ny Tompo Andriamanitrao ny lanitra sy ny lanitry ny lanitra,
ary ny tany mbamin’izay rehetra ao aminy.
Kanefa ny razanao ihany no niraiketan’ny Tompo ho tiany;
ary ny taranany nandimby azy, dia ianareo,
no nofidiny tamin’ny vahoaka rehetra,
araka izao hitanareo anio izao

Koa forao ny fonareo,
ary aza henjanina intsony ny hatokareo.
Ny Tompo Andriamanitrareo no Andriamanitry ny andriamanitra,
Tompon’ny tompo,
Andriamanitra lehibe mahery sy mahatahotra,
tsy mba mizaha tavan’olona, na mandray kolikoly,
fa manome rariny ny kamboty sy ny mpitondratena;
tia ny vahiny, sy manome hanina amam-pitafiana azy.
Tiavo ny vahiny,
fa efa mba vahiny tany amin’ny tany Ejipta koa ianareo.
Matahora ny Tompo Andriamanitrao, manompoa Azy, miraiketa aminy,
ary ny Anarany no ataovy fianianana.
Fa Izy no reharehanao, Izy no Andriamanitrao,
izay nanao ho anao ireo zava-dehibe sy mahatahotra efa hitan’ny masonao.
Ny isan’ny razanao nidina nankany Ejipta dia olona fitopolo
fa ianao kosa ankehitriny,
dia efa nataon’ny Tompo Andriamanitrao maro toy ny kintana eny an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 147, 12-13. 14-15. 19-20

Ankalazao ny Tompo, ry Jerosalema.

Ry Jerosalema aoka ianao hiantsa,
derao Andriamanitra, ry Siôna!
Ilay manamafy ny vavahady,
miahy ireo ankizy ao anatinao.

Miantoka anao handry fehizay,
manetsaka anao mena-bary kanto.
Mandefa ny didiny ho etý an-tany,
dia teny miriotra tsy hay tohaina!

Nametraka ny hafany ho an’i Jakôba,
ny didy aman-tsatany ho an’i Israely!
Tsy misy olon-kafa nomeny izany.
Ny satany manko nafeniny azy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo,
ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 17, 21-26)

Hovonoin’izy ireo Izy, nefa hitsangan-ko velona. — Afaka amin’ny hetra ny zanany.

Tamin’izany andro izany,
raha nitety an’i Galilea i Jesoa sy ny mpianany,
dia hoy i Jesoa taminy:

“Efa hatolotra eo an-tanan’ny olona ny Zanak’Olona,
ary hovonoina Izy,
nefa hitsangana amin’ny andro fahatelo.”

Dia nalahelo mafy izy ireo.

Nony tonga tany Kafarnaôma izy ireo,
dia nanatona an’i Piera ny mpamory ny hetra dragma roa,
ka nanao hoe:

“Moa tsy mba mandoa ny dragma roa va ny Mpampianatra anareo?”

Dia hoy i Piera:

“Mandoa Izy.”

Ary raha niditra tao an-trano izy,
dia notsenain’i Jesoa nilazany hoe:

“Ahoana ny hevitrao, ry Simôna?
Iza moa no angalan’ny mpanjaka etý an-tany hetra sy hajia,
ny zanany sa ny olon-kafa?”

Hoy i Piera taminy:

“Ny olon-kafa.”

Dia hoy i Jesoa:

“Raha izany àry, dia afaka ny zanany.
Kanefa sao manafintohina azy isika,
ka mandehana manjono any amin’ny ranomasina ianao,
dia raiso ny hazandrano azonao voalohany ka sokafy ny vavany,
fa hahita vola dragma efatra ao ianao, ka alao,
dia aloavy ho Ahy sy ho anao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 19, 9a. 11-13a)

Mitsangàna eo amin’ny tendrombohitra anatrehan’ny Tompo,

Tamin’izany andro izany,
nony tonga tany Hôreba tendrombohitr’Andriamanitra i Elia,
dia niditra tao anaty zohy, ary nandry tao.
Ary indro tonga taminy ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mivoaha ianao,
ka mitsangàna eo amin’ny tendrombohitra, eo anatrehan’ny Tompo,
fa indro handalo ny Tompo”.

Dia nisy rivotra be sady mahery,
nampitsefatsefaka ny tendrombohitra sy nanorotoro ny vatolampy teo alohan’ny Tompo,
nefa tsy tao amin’ny rivotra ny Tompo.
Nanarakaraka ny rivotra nisy horohoron-tany,
nefa tsy tao amin’ny horohoron-tany ny Tompo.
Nanaraka ny horohoron-tany dia nisy afo koa,
nefa tsy tao amin’ny afo ny Tompo.
Ary nanarakaraka ny afo nisy fizozozozo malefaka sy malemy.
Ka raha nandre izany i Elia,
nosaronany ny kapotiny ny tarehiny ka dia nivoaka izy
ary nijanona teo am-bava zohy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 84, 9ab-10. 11-12. 13-14

Asehoy anay, ry Tompo, ny famindram-ponao ary omeo anay ny famonjena avy aminao.

Hihaino izay lazain’ny Tompo aho:
moa tsy fiadanana no lazainy.
Akaiky an’izay matahotra Azy ny famonjeny;
efa honina eto amin’ny tanintsika ny voninahiny.

Tafahaona ny fitiavana sy ny fahamarinana,
mifanoroka ny rariny sy ny fiadanana,
ny fahamarinana mitrebona ety an-tany,
ny rariny kosa mitranga eny an-danitra.

Ny Tompo amim-peo avo manome orana,
ny tanintsika manome ny vokany;
ny rariny mizotra eo anoloany,
ny fiadanana manjohy ny diany.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 9, 1-5)

Niriko ny ho voaozona mba hamonjeko ny namako.

Ry kristianina havana,
milaza ny marina ao amin’i Kristy aho,
ka tsy mandainga,
ary ny Fanahy Masina sy ny hitsim-poko no vavolombeloko,
fa malahelo mafy aho,
ory lalandava ny foko,
satria saiky niriko aza ny ho voaozona ho lavitra an’i Kristy ny tenako,
hamonjeko ny iray finoana amiko,
izay havako araka ny nofo,
dia ireo Israelita,
izay manana ny fananganan-janaka, sy ny voninahitra,
sy ny fanekena, sy ny lalàna sy ny fombam-pivavahana,
ary ny fampanantenana;
azy koa ny Patriarika,
sady avy aminy araka ny nofo i Kristy,
izay ambonin’ny zavatra rehetra,
Andriamanitra isaorana mandrakizay. Amen.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hanazava ny masom-panahintsika anie Andriamanitra, Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika,
mba hahalalantsika ny fanantenana niantsoany antsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 14, 22-33)

Asaovy mankeny aminao eny ambony rano aho.

Tamin’izany andro izany,
rehefa avy namahana ny olona i Jesoa ka nahavoky azy,
dia nandidy ny mpianany hiakatra an-tsambo kely sy hita hialoha Azy
ambara-pandravany ny vahoaka;
ary rehefa nampirava ny vahoaka Izy,
dia niakatra tany an-tendrombohitra mba hivavaka manokana;
ka nony alina ny andro dia izy irery no teo.
Tamin’izay ny sambo kely dia nahilangilan’ny onjan-drano teny afovoan’ny ranomasina,
fa nanoha rivotra.
Ary tamin’ny fiambenana fahefatra tamin’ny alina,
dia nandeha teny ambony rano i Jesoa,
ka nankeo amin’izy ireo.
Fa nony nahita Azy nandeha teny ambony rano izy ireo,
dia natahotra ka nanao hoe:

“Matoatoa io”,

sady niantsoantso izy noho ny tahony.
Niaraka tamin’izay dia niteny taminy i Jesoa nanao hoe:

“Matokia, fa Izaho ihany,
ka aza matahotra!”

Namaly i Piera nanao hoe:

“Raha Ianao àry, Tompo,
asaovy mankeny aminao eny ambony rano aho”.

Hoy Izy hoe:

“Avia”.

Dia nidina avy eny an-tsambo i Piera,
ka nandeha teny ambony rano ho eny amin’i Jesoa.
Kanjo nony hitany fa nahery ny rivotra,
dia natahotra izy;
ary nony nanomboka nilentika izy,
dia niantso mafy hoe:

“Tompo ô, vonjeo aho!”

Niaraka tamin’izay dia naninji-tanana i Jesoa,
dia nandray azy ka nanao taminy hoe:

“Ry kely finoana,
nahoana no nisalasala ianao?”

Ary rehefa niakatra teo an-tsambo izy ireo,
dia nitsahatra ny rivotra.
Tamin’izay, ry zareo teo an-tsambo kely,
dia nanatona Azy sy nitsaoka Azy nanao hoe:

“Tena Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.