Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 32-37)

Miray fo sy fanahy ny mpino rehetra.

Niray fo sy fanahy avokoa ny mpino rehetra;
tsy nisy nilaza ny fananany hoe azy,
fa niombonany daholo ny zavatra rehetra.
Tamin-kery lehibe no nanamarinan’ny Apôstôly
ny nitsanganan’i Jesoa Tompo ho velona
ary fahasoavana be no teo amin’izy rehetra.
Tsy nisy mahantra teo amin’izy ireo,
satria izay rehetra nanan-tany na trano,
dia nivarotra azy sy nitondra ny vidin’izay lafo,
ary nametraka azy teo an-tongotry ny Apôstôly,
ka nozarazaraina tamin’izy rehetra
araka izay nilainy avy.
Nisy levita anankiray atao hoe Jôsefa
izay nomen’ny Apôstôly anarana hoe Barnabe
(izany hoe zanaky ny fanalana alahelo);
teraka tany Sipra: nanan-tany izy, ka namidiny,
dia nentiny ny vidiny sy napetrany teo an-tongotry ny Apôstôly.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 92, 1ab. 1d-2. 5

Manjaka ny Tompo mitafy fiandrianana.

Andriana manjaka Ianao, ry Tompo.
Mitafy ny hery tsy hay tohaina.
Ny zava-drehetra harin-tananao;
tomombana fatratra tsy mivena.

Mirafitra mafy ny rovanao,
fa manda miorina tsy mikoro.
Hatrany am-boalohany teo Ianao.
Ho mandrakizay re tsy hanam-petra.

Ireo Teny rehetra voalazanao.
E! lalina, marina, tsy mivaona.
Ny fahamasinana feno haja,
manerana izany fonenanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha niara-nitsangana tamin’i Kristy ianareo, dia ny zavatra any ambony amin’izay itoeran’i Kristy eo ankavanan’Andriamanitra no katsaho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 7-15)

Tsy nisy niakatra tany an-danitra afa-tsy izay avy tany ihany, dia ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao tamin’i Nikôdema hoe:

“Aza gaga ianao noho ny nilazako taminao hoe:
‘Tsy maintsy hateraka indray ianareo.’
Ny rivotra mitsoka amin’izay tiany ary renao ny feony,
nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany;
tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy.”

Dia namaly i Nikôdema ka nanao taminy hoe:

“Atao ahoana no hahatonga izany?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mpampianatra amin’i Israely ianao
ka tsy mahalala izany va?
Lazaiko marina dia marina aminao
fa izay fantatray no lazainay,
ary izay hitanay no ambaranay,
nefa tsy raisinareo ny filazanay.
Raha tsy mino Ahy ianareo amin’ny filazako ny zavatra ety an-tany,
hataonareo ahoana no fino ny filazako ny any an-danitra?
Ary tsy nisy niakatra tany an-danitra
afa-tsy izay nidina avy tany an-danitra ihany,
dia ny Zanak’Olona izay any an-danitra.
Tahaka ny nanandratan’i Môizy ny bibilava tany an’efitra
no tsy maintsy hanandratana ny Zanak’Olona koa,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 23-31)

Nony avy nivavaka izy ireo dia feno ny Fanahy Masina, ka nitory ny Tenin’Andriamanitra tamin-kasahiana.

Tamin’izany andro izany,
rahefa nosamborin’ny Jody i Piera sy i Joany ka nalefany
dia lasa niverina tany amin’ny namany
ka nanambara tamin’izy ireo izay nolazain’ny lehiben’ny mpisorona sy ny loholona taminy.
Vao nandre izany kosa ireto rahalahiny,
dia niara-nivavaka tamin’Andriamanitra ka nanao hoe:

“Tompo ô!
Ianao no nahary ny lanitra sy ny tany
ary ny ranomasina mbamin’izay rehetra ao aminy.
Ianao no niteny tamin’ny Fanahy Masina
sy tamin’ny vavan’i Davida razanay sady mpanomponao hoe:
nahoana no nitabataba ny firenena,
ary no nisaina teti-dratsy foana ny vahoaka?
Niodina ny mpanjakan’ny tany,
ary niray tetika ny andrian-dehibe
mba hanohitra ny Tompo sy i Kristìny.
Fa efa nikaon-doha marina tokoa teto amin’ity tanàna ity
i Herôda sy i Pôntsy Pilaty ary ny jentily
hanohitra an’i Jesoa Mpanomponao masina voahosotrao,
ka nahatanteraka izay notendren’ny tananao
sy ny lahatrao rahateo hatao.
Ary ankehitriny, Tompo,
jereo ny fandrahonany,
ary omeo ny mpanomponao ny hery hitory ny teninao amin-kasahiana tokoa,
sady ahinjiro ny tananao
mba hisy fahasitranana sy famantarana ary fahagagana tanteraka
amin’ny Anaran’i Jesoa Mpanomponao masina.”

Nony avy nivavaka izy ireo,
dia nihozongozona ny trano nivoriany,
ary feno ny Fanahy Masina izy rehetra,
ka nitory ny tenin’Andriamanitra tamin-kasahiana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 2, 1-3. 4-6. 7-9)

Sambatra izay rehetra mifefy amin’ny Tompo.

Ahoana no mihotakotaka ireo firenena,
na mihahohaho foana ireo vahoaka,
no mitraka ny mpanjakan’ny tany,
no miara-mioko ny andriana,
mba hanohitra ny Tompo sy hanohitra Ilay Voahosony?
Tapahontsika ny rohiny!

Mihomehy Ilay mitoetra any an-danitra;
mikizaka fotsiny ny Tompo
dia mamely ireo lehibeny amin-katezerana,
sy manamongo azy amin-kavinirana.
Izaho no mametraka Azy ho Mpanjaka
eo Siôna vohitro masina!

Koa ambarako ny didin’ny Tompo:
Zanako Ianao, hoy Izy, mantsy Ahy:
Izaho no niteraka Anao androany!
Angataho amiko fa homeko ho lovanao ireo firenena,
sy ho fanananao ny faran’ny tany!
Poteho amin’ny tehim-by ireny;
ataovy fanamontsana vilany tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, sady nitondra antsika amin’ny mazava; isika izay navotany tamin’ny Rany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 1-8)

Raha tsy ateraka indray ny olona, dia tsy mahazo miditra amin’ny fanjakan’Andriamanitra.

Nisy Farisianina anankiray atao hoe Nikôdema,
isan’ny lehibe tamin’ny Jody.
Nankao amin’i Jesoa izy nony alina
ka nanao taminy hoe:

“Raby,
fantatray fa Mpampianatra avy amin’Andriamanitra Ianao,
fa tsy misy olona hahefa izao fahagagana ataonao izao
raha tsy Andriamanitra no momba azy.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminao
fa raha tsy ateraka indray ny olona,
dia tsy mahazo mahita ny fanjakan’Andriamanitra.”

Ary hoy i Nikôdema taminy:

“Ataon’ny olona ahoana no hateraka indray
rahefa antitra izy?
Moa mahazo miditra any an-kibon-dreniny indray va izy
ka hateraka indray?”

Fa hoy i Jesoa:

“Lazaiko marina dia marina aminao
fa raha tsy ateraky ny rano sy ny Fanahy indray ny olona,
dia tsy mahazo miditra amin’ny fanjakan’Andriamanitra.
Izay ateraky ny nofo, dia nofo,
ary izay ateraky ny Fanahy, dia fanahy.
Aza gaga ianao noho ny nilazako taminao hoe:
‘Tsy maintsy hateraka indray ianareo.’
Ny rivotra mitsoka amin’izay tiany ary renao ny feony,
nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany;
tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 12-16)

Nitombo isa ny olona izay nino ny Tompo.

Tao Jerosalema, dia betsaka ny famantarana sy fahagagana natao teo amin’ny vahoaka,
tamin’ny tanan’ny Apôstôly.
Niara-nipetraka teo ambanin’ny lavarangan’i Salômôna ny mpino rehetra,
ary tsy nisy olon-kafa sahy nikambana tamin’izy ireo;
nefa ny vahoaka nankalaza azy.
Nitombo isa isan’andro vaky ny olona izay nino ny Tompo, na lahy na vavy,
ka dia nentiny teny an-dalambe aza ny marary,
ka napetrany teo ambony farafara na tsihy fandriana,
mba hisy ho azon’ny tandindon’i Piera ahay, raha mandalo izy.
Maro koa ny olona nidodododo nankao Jerosalema
avy tamin’ny tanàna manodidina mitondra ny marary,
sy izay nampahorin’ny fanahy maloto, ary sitrana avokoa izy rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 117, 24. 22-24. 25-27a

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo. Fa mandrakizay ny fitiavany.

Valion’i Israely manontolo:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!
Valion’ny fokon’i Aarôna:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!
Valion’ny matahotra ny Tompo:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!

Ny vato narian’ny mpanao trano
no indro tonga fehizoro;
ny Tompo no nanao izany:
zava-mahagaga imasonay!
Izao ilay andro nataon’ny Tompo
ho andro fifaliana sy firavoana.

Vonjeo re, ry Tompo ô! Tahio re, ry Tompo ô!
Amin’ny Anaran’ny Tompo, hotahîna anie Ilay avy!
Izahay eto an-tranon’ny Tompo
no mitso-drano anareo.
Ny Tompo no Andriamanitra;
Izy no mpanazava!

Vakiteny faharoa

Boky Fanambaràna nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 1, 9-11a. 12-13. 17-19)

Efa maty Aho, nefa indro velona mandrakizay mandrakizay.

Izaho, Joany, havanareo sy namanareo amin’ny fahoriana
sy fanjakana ary fandeferana ao amin’i Jesoa Kristy,
dia tao amin’ny nosy anankiray atao hoe Patmôsy,
noho ny amin’ny tenin’Andriamanitra sy ny fanambaràn’i Jesoa.
Notsindrian’ny Fanahy tamin’ny andron’ny Tompo aho,
ka nandre feo mahery tao ivohoko, toy ny feon-trômpetra, nanao hoe:

“Soraty amin’ny boky izay hitanao,
ka ampitondray any amin’ny Eglizy fito any Azia”.

Dia niherika nankany amin’ilay feo niteny tamiko aho,
ka nony tafatodika dia nahita fanaovan-jiro volamena fito, maro rantsana.
Ary teo afovoan’ireo fanaovan-jiro ireo,
dia nisy anankiray toy ny Zanak’olona niakanjo akanjo rebareba,
nietra fehikibo volamena teo amin’ny tratrany.
Vao nahita azy aho, dia nitsingidina teo an-tongony toy ny maty;
fa nanendry ahy tamin’ny tanany havanana Izy, ka nanao hoe:

“Aza matahotra;
Izaho no Voalohany sy Farany ary Velona;
efa maty Aho, nefa indro velona mandrakizay mandrakizay,
sady manana ny fanalahidin’ny fahafatesana sy ny afobe.
Koa soraty ny zavatra efa hitanao, sy izay ankehitriny,
ary izay mbola ho avy koa any aoriana”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangana teo afovoan’ny mpianany i Jesoa ka nanao hoe: “Ho aminareo anie ny fiadanana! Sambatra izay tsy nahita ka mino!”

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 20, 19-31)

Nony afaka havaloana dia tonga i Jesoa.

Ny harivan’ilay andro voalohan’ny herinandro,
raha nirindrina ny varavaran’ny trano nivorian’ny mpianatra noho ny fahatahorany ny Jody,
dia tonga i Jesoa ka nitsangana teo afovoany, sy nilaza tamin’izy ireo hoe;

“Ho aminareo anie ny fiadanana!”

Nony efa nilaza izany Izy, dia nasehony azy ireo ny Tanany sy ny Tratrany,
ka faly ny mpianatra fa nahita ny Tompo.
Dia hoy indray Izy tamin’izy ireo:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!
Tahaka ny nanirahan’ny Raiko Ahy no anirahako anareo koa”.

Rehefa nilaza izany Izy, dia nitsoka ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Raiso ny Fanahy Masina:
ny fahotana izay havelanareo dia ho voavela,
ary izay hotananareo dia ho voatana”.

Fa i Tômà ilay atao hoe Didimo,
anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy kosa,
tsy mba tao amin’izy ireo tamin’ny nahatongavan’i Jesoa.
Ka hoy ireto mpianatra sasany taminy:

“Efa nahita ny Tompo izahay”.

Fa hoy izy tamin’ireo:

“Raha tsy hitako ao amin’ny tanany ny loaky ny fantsika
ka atsofoko eo amin’ny loaky ny fantsika ny rantsan-tanako
ary atehiko amin’ny tratrany ny tanako dia tsy hino aho”.

Nony afaka havaloana,
raha mbola nivory tao an-trano ihany ny mpianany sady teo koa i Tômà,
dia tonga i Jesoa, nefa nirindrina ny varavarana.
Nitsangana teo afovoany Izy ka nanao hoe:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!”

Ary hoy Izy tamin’i Tômà:

“Ataovy eto ny rantsan-tananao, ka zahao ny tanako,
ary arosoy ny tananao, ka atehefo eto amin’ny tratrako;
dia minoa, fa aza malain-kino”.

Dia namaly i Tômà ka nanao taminy hoe:

“Tompoko sy Andriamanitro!”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Nino ianao, ry Tômà, satria nahita Ahy;
sambatra izay tsy nahita ka nino”.

Maro koa ny fahagagana hafa nataon’i Jesoa teo imason’ny mpianany,
no tsy voasoratra amin’ity boky ity.
Fa voasoratra ireto mba hinoanareo fa i Jesoa no Kristy Zanak’Andriamanitra,
ary mba hahazoanareo ny fiainana amin’ny Anarany, amin’ny finoana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.