Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 3, 4-13)

Omeo saina mahiratra ny mpanomponao, hahafahany mitsara ny vahoakanao.

Tamin’izany andro izany:
Nankany Gabaôna i Salômôna hanao sorona, fa tany no fitoerana avo malaza.
Sorona dorana arivo no nateriny teo ambonin’io ôtely io.
Ary ny Tompo niseho tamin’i Salômôna tamin’ny nofy, nony alina , tany Gabaôna,
ka hoy Andriamanitra taminy:

“Angataho izay tianao homeko anao.”

Dia hoy ny navalin’i Salômôna:

“Efa naneho fitiavana lehibe tamin’i Davida mpanomponao raiko Ianao,
araka ny nandehanany teo anatrehanao,
tamin’ny tsy fivadihana sy fahamarinana, ary fahitsiam-po taminao;
notohizinao izany fitiavana azy lehibe izany,
ka nomenao zanaka lahy izay mipetraka eo amin’ny seza fiandrianany izy,
araka izao hita izao.
Ary ankehitriny, Tompo Andriamanitra ô,
efa nampanjaka ny mpanomponao handimby an’i Davida raiko Ianao;
izaho anefa dia mbola tovolahy tanora kely tsy mahay mitondra tena.
Ary ny mpanomponao dia eo afovoan’ny vahoakanao, izay nofidinao,
vahoaka be dia be, tsy azo vinavinaina ny habetsahany, tsy tambo isaina,
fa maro be loatra.
Koa saina mahiratra no omeo ny mpanomponao hitsarako ny vahoakanao,
hanavahako ny soa sy ny ratsy.
Fa iza moa no hahay mitsara izao vahoaka maro be izao.”

Nankasitrahan’ny Tompo ny nangatahan’i Salômôna izany zavatra izany taminy.
Ka hoy Andriamanitra taminy:

“Noho ianao nangataka izany zavatra izany,
ka tsy nangataka andro maro ho anao,
sy tsy nangataka harena ho anao,
ary tsy nangataka ny ain’ny fahavalonao ho anao;
fa ny saina no nangatahinao ho anao mba hitsara araka ny rariny;
dia indro, tanterahiko ny teninao fa omeko saina hendry sy mahiratra ianao,
ka ny olona talohanao tsy nisy toa anao,
ary tsy hisy toa anao ny olona hitsangana ato aorianao.
Omeko anao mbamin’izay tsy nangatahinao koa aza,
dia harena amam-boninahitra hany ka tsy hisy toa anao na iza na iza,
amin’ny mpanjaka mandritra ny andronao rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 9-10. 11-12. 13-14

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny Fitsipikao.

Fomba ahoana no hitanan’ny zatovo ny hadiovan-toetra?
Dia ny fitandremana ny Teninao!
Mitady Anao amin’ny foko tontolo aho,
koa aza avela handao ny baikonao.

Raketiko ato am-poko ny didinao
mba tsy hanotako aminao.
Hisaorana anie Ianao, ry Tompo!
Ampianaro ahy ny fitsipikao!

Tanisain’ny molotro avokoa ny sata rehetra
voalazan’ny vavanao!
Ny lalan’ny fanambaranao no ifaliako,
mihoatra noho ny harena rehetra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo. Izaho mahalala azy, ary izy manaraka ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 30-34)

Tahaka ny ondry tsy mana-mpiandry izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
niverina teo amin’i Jesoa ny Apôstôly,
dia nilaza taminy ny zavatra rehetra nataony sy nampianariny.
Ary hoy Izy taminy:

“Avia ianareo,
ndeha mitokana any amin’ny tany mangingina,
ka mialà sasatra kely”:

fa maro ny olona mifamoivoy ka tsy nisy hihinanany akory.
Dia niara-niondrana an-tsambo kely izy ireo
ka lasa nitokana any amin’ny tany mangingina.
Fa hitan’ny olona ny nandehanany ary maro no nahalala ny halehany,
ka nidodododo nandeha an-tongotra avy amin’ny tanàna rehetra,
sy tonga tany talohany.
Ary nony nivoaka avy tao an-tsambo i Jesoa
dia nahita ireto vahoaka betsaka ka nangoraka azy,
satria tahaka ny ondry tsy mana-mpiandry izy ireo,
dia nampianatra azy zavatra maro Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siraka (Eklesiastika 47, 2-13)

Tamin’ny fony tokoa no nankalazan’i Davida ny Tompo sy nitiavany an’Andriamanitra.

Toy ny fanavaka ny sabora amin’ny sorona fisaorana
no nanavahana an’i Davida teo amin’i Israely.
Nilalao tamin’ny liona toy ny zanak’osy izy,
ary tamin’ny orsa, toy ny zanak’ondry kely.
Fony izy mbola tanora,
tsy namono ilay goavam-be va izy, ka nahafa-kenatra ny vahoaka,
nony nanainga tanana mbamin’ny vaton’antsamotadiny izy,
sy nanongana ny reharehan’i Gôliata?
Satria niantso ny Tompo Avo Indrindra izy,
ary ny Tompo nanome hery ny tanany an-kavanana,
hamono mahafaty an’ilay mpiady mahery,
mba hanandratra ny tandroky ny vahoakany.
Ka dia nankalazaina izy, noho ny amin’ireo iray alina;
noderaina izy, noho ny fitahian’ny Tompo;
ary natolotra azy ny satro-boninahitra.
Fa nomontsaniny hatraiza hatraiza ny fahavalo,
nohoseny tamin’ny tongony ny Filistina, ny mpanohitra;
noketrahiny mandraka androany ny herin’ireny.
Tamin’izay rehetra nataony izy nanolotra haja ny Masina, ny Avo Indrindra,
tamin’ny teny fiderana;
tamin’ny fony tokoa nanao hira fankalazana ary tia an’Ilay nanao azy.
Nanendry mpihira eo anoloan’ny ôtely izy
ary nampandre hira mireondreona mahafinaritra tamin’ny feon’ireo.
Nataony manetriketrika ny fety,
ary kanto tapitra ohatra ny fankalazana ny andro lehibe,
amin’ny fotoana ankalazan’ny mpihira ny Anara-masin’ny Tompo
sy hampanakoakoany ny fitoerana masina vao maraina.
Ny Tompo kosa namela ny hadisoany,
nanandratra ny fahefany ho mandrakizay;
ary nataony azo antoka ny hananany taranaka mpanjaka,
sy ny seza fiandrianana be voninahitra eo amin’i Israely.
Nitsangana nanarakaraka azy ny zanaka feno fahendrena anankiray,
tao anatin’ny fandrosoana no nahavelomany noho ny amin-drainy.
Nanjaka tamin’ny androm-piadanana i Salômôna
fa nomen’Andriamanitra fitsaharana amin’ny manodidina rehetra izy,
mba hanorina tempoly ho an’ny Anarany sy hamboatra toerana masina mandrakizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 17, 31. 47 sy 50. 51

Hasandratra ilay Andriamanitra Mpamonjy ahy.

Andriamanitra: lavorary ny lalany,
ny Tenin’ny Tompo dia voasedra.
Izy no mpanao soa
an’izay mifefy aminy.

Velona anie ny Tompo, hisaorana ny vatolampiko!
Hasandratra Ilay Andriamanitra Mpamonjy ahy.
Koa midera Anao eto anivom-pirenena aho,
sy miantsa ny Anaranao, ry Tompo!

Omeny fandresen-dehibe ny Mpanjakany;
anehoany hatsaram-po ny Voahosony:
dia i Davida sy ny taranany
hatrany amin’ny mandrakizay!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny soritrao; tariho amin’ny Fahamarinanao aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 14-29)

I Joany izay e dia ilay notapahiko ny lohany fa efa nitsangan-ko velona izy.

Tamin’izany andro izany:
Nahare ny lazan’i Jesoa i Herôda ka hoy ny sasany hoe:

“I Joany Batista nitsangan-ko velona izay,
ka izany no iasan’ireo hery mahagaga aminy”;

fa ny sasany kosa nanao hoe:

“I Elia izay”,

ary ny hafa indray dia hoe:

“Mpaminany izay, dia toy ny iray amin’ny mpaminany.”

Ary nony nandre izany i Herôda, dia nanao hoe:

“I Joany izay e, dia ilay efa notapahiko ny lohany,
fa efa nitsangan-ko velona izy.”

Fa i Herôda io ihany no naniraka hisambotra
sy hamatotra an’i Joany tany an-tranomaizina,
noho ny amin’i Herôdiada vadin’i Filipo rahalahiny
izay nalainy ho vady.
Satria i Joany nanao taminy hoe:

“Tsy mahazo manambady ny vadin-drahalahinao ianao.”

Koa tonga halan’i Herôdiada izy sy nirìny ho faty aza,
saingy, tsy azony natao izany noho ny tahotr’i Herôda an’i Joany,
izay hitany fa lehilahy marina sy masina,
ka narovany sady narahiny hevitra tamin’ny zavatra maro,
sy nohenoiny tamin-kafaliana.
Ary tonga ny andro tsara,
dia ilay fitsingerenan’ny taona nahaterahan’i Herôda
ka nanaovany fanasana ho an’ny manamboninahiny sy ny tompon’arivo ary ny loholona tany Galilea.
Fa niditra nandihy tao an-trano fanasana ny zanakavavin’i Herôdiada
ka nahafaly an’i Herôda, sy izay niara-nihinana taminy;
dia hoy ny mpanjaka tamin-drazazavavy:

“Angataho amiko izay tianao, fa homeko anao”,

sady nampiany tamim-pianianana hoe:

“Na inona na inona angatahinao amiko, dia homeko anao,
na dia ny antsasaky ny fanjakako aza.”

Dia nivoaka razazavavy ka nanontany an-dreniny hoe:

“Inona no angatahiko?”

Ary hoy reniny:

“Ny lohan’i Joany Batista.”

Dia nidodododo faingana nankao amin’ny mpanjaka izy, ka nangataka hoe:

“Tiako raha omenao ahy an-dovia izao ankehitriny izao ny lohan’i Joany Batista.”

Nalahelo ny mpanjaka,
kanefa noho ny fianianany sy noho ireo olona niara-nihinana taminy,
dia tsy sahy nandà an-drazazavavy izy,
fa nirahiny faingana ny mpiambina anankiray nasainy hitondra ny lohan’i Joany amin’ny lovia.
Dia nandeha nanapaka ny lohan’i Joany tao an-tranomaizina ilay mpiambina,
ka nitondra azy tamin’ny lovia,
ary nomeny an-drazazavavy dia nomen-drazazavavy an-dreniny kosa.
Nony nandre izany ny mpianany,
dia tonga naka ny fatiny ka nandevina azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Malakia Mpaminany (Mal. 3, 1-4)

Ho tonga eo an-Tempolin'ny Tompo tadiavinareo.

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro Aho, haniraka ny irako;
ka izy no hamboatra ny lalana eo alohako;
dia ho tonga tampoka ao an-Tempoliny ny Tompo tadiavinareo,
ilay Anjelin’ny fanekena irinareo.
Indro avy Izy, hoy ny Tompon’ny tafika.
Iza no hahatanty ny andro hiaviany,
ary zovy no hahajoro, raha miseho Izy?
Fa ho tahaka ny afon’ny mpandrendrika Izy
sy ho sahala amin’ny pôtasin’ny mpanery lopòtra.
Hipetraka mandrendrika sy manadio ny volafotsy Izy,
hanadio ny taranak’i Levi Izy,
ka hanadio azy toy ny volamena sy ny volafotsy,
ka dia ho mpanompo Izy ho an’ny Tompo,
hanolotra fanatitra ara-drariny aminy;
ary hankasitrahin’ny Tompo toy ny tamin’ny andro taloha,
toy ny tamin’ny taona fahiny,
ny fanatitr’i Jodà sy i Jerosalema.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 116, 1. 2

Aoka isika hifaly, hiravo, hanome voninahitra Azy Tompo.

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompo Tsitoha sy Mahery,
ny Tompo ilay Mahery an’ady!

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompon’ny Tafika:
Izy no Mpanjakan’ny voninahitra!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 2, 14-18)

Tsy maintsy mitovy amin’ny rahalahiny amin’ny zavatra rehetra Izy.

Ry kristianina havana,
satria mana-nofo aman-dra ny zaza
dia mba naka izany koa i Jesoa,
handringanany amin’ny fahafatesany
ilay manana ny fanjakan’ny fahafatesana,
dia ny devoly,
sy hanafahany an’izay rehetra niharan’ny fanandevozana
nandritra ny andro rehetra niainany,
noho ny tahotra ny fahafatesana.
Na aiza na aiza tsy mba Anjely no vonjeny,
fa ny taranak’i Abrahama no vonjeny.
Ka izany no tsy maintsy nanaovana Azy
mitovy amin’ny olombelona havana amin’ny zavatra rehetra,
mba ho tonga be famindram-po Izy
sy Mpisorona mahatoky ny amin’Andriamanitra,
hanaovany sorom-pifonana noho ny otan’ny olona;
fa noho ny Tenany nalaim-panahy sy nijaly indrindra
no ahavonjeny izay alaim-panahy koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy, sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-40)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

«Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo»,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

Dia gaga ny ray aman-drenin’ny Zaza
noho ny zavatra nolazaina ny aminy.
Ary nitso-drano azy ireo i Simeôna,
ka nilaza tamin’i Maria Renin’ny Zaza hoe:

“Indro ity Zaza ity no voatendry
ho fandavoana sy ho fananganana ny maro amin’i Israely
ary ho famantarana hotoherina,
— ary ny fanahinao aza hotanterahin-tsabatra
— mba hiseho ny hevitry ny fo maro”.

Ary nisy koa mpaminany vavy anankiray,
dia i Anina zanak’i Fanoela, fokon’i Asera;
efa antitra dia antitra izy,
dia fito taona no nanambadiany taorian’ny naha-virjiny azy,
ary efa mpitondratena tokony ho efatra amby valopolo taona,
sady tsy niala tao amin’ny Tempoly,
fa nanompo an’Andriamanitra andro aman’alina
tamin’ny fifadian-kanina sy ny fivavahana.
Tonga koa izy tamin’izany fotoana izany,
ka nidera an’Andriamanitra,
ary nilazalaza ny Zaza
tamin’izay rehetra niandry ny fanavotana an’i Jerosalema.
Ary nony tanterak’izy ireo ny zavatra rehetra
araka ny Lalàn’ny Tompo,
dia nody tany Galilea tao Nazareta tanànany izy.
Ary nitombo sy nihanatanjaka ny Zaza sady feno fahendrena,
ary tao aminy ny fahasoavan’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy,
sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-32)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

“Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo”,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 2, 1-4. 10-12)

Handeha amin’ny lalana falehan’ny tany rehetra aho ity, ka mahereza ianao, ry Salômôna, misehoa ho lehilahy.

Nony efa akaiky ny andro hahafatesan’i Davida,
dia nandidy an’i Salômôna zanany izy, nanao hoe:

“Handeha amin’ny lalana falehan’ny tany rehetra aho ity,
ka mahereza ianao, misehoa ho lehilahy.
Tandremo ny fanompoana ny Tompo Andriamanitrao,
fa araho ny lalàny, tandremo ny didy aman-dalàny, ny fitsipika amam-pandaharany,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’i Môizy,
mba hahomby ianao amin’izay ataonao rehetra sy izay rehetra hoherehinao,
ka dia hotanterahin’ny Tompo ilay teny nilazany ny amiko hoe:

‘Raha mitandrina ny diany ny zanakao,
ka mandeha eo anatrehako amim-pahamarinana amin’ny fony rehetra
dia tsy ho lany taranaka ho eo amin’ny seza fiandrianan’i Israely ianao.’”

Dia nandry any amin’ny razany i Davida,
ka nalevina tao an-tanànan’i Davida.
Efapolo taona no andro nanjakan’i Davida tamin’i Israely,
ny fito taona nanjakany tany Hebrôna,
ary ny telo amby telopolo taona tao Jerosalema.
Ary i Salômôna nipetraka teo amin’ny seza fiandrianan’i Davida rainy,
ary niorina tsara ny fanjakany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: 1 Tant. 19, 10. 11ab. 11d-12a. 12bde

Ianao, ry Tompo, no manjaka amin’izao rehetra izao.

Isaorana Ianao, ry Tompo Andriamanitr’i Israely Razanay:
hatramin’ny mandrakizay ka ho mandrakizay!
Anao, ry Tompo, ny halehibeazana sy hery,
ny hamirapiratana, fahamendrehana sy fiandrianana.

Anao ny zava-drehetra:
na ny any an-danitra na ny eto an-tany!
Anao, ry Tompo, ny Fanjakana,
sy ny fisandratana ho Lohan’ny zava-drehetra.

Ny harena, ny voninahitra dia avy aminao!
Ianao no manjaka amin’ny zavatra rehetra!
An-tananao ny hery sy ny tanjaka!
Ny tananao no mahalehibe sy mahamafy ny rehetra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo, hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 6-13)

Nanomboka naniraka azy ireo Izy.

Tamin’izany andro izany,
niantso ny roa ambin’ny folo lahy hankeo aminy i Jesoa,
ka naniraka azy handroaka ny fanahy maloto.
Ary noraràny tsy hitondra na inona na inona eny an-dalana izy ireo
na kitapo, na mofo, na farantsa kely varahina amin’ny fehin-kibony,
afa-tsy tehina ihany,
fa ny tongotra no asiana kapa, ary tsy mitondra akanjo roa.
Ary hoy koa Izy taminy:

“Na aiza na aiza halehanareo,
dia mitoera amin’izay trano hidiranareo ambara-pialanareo.
Ary raha misy tsy mampiantrano na tsy mihaino anareo,
dia mialà ao ka ahintsano ny vovoka amin’ny tongotrareo ho fiampangana azy.”

Dia nandeha izy ireo ka nitory tamin’ny olona fa tsy maintsy mibebaka izy,
sy nandroaka demony maro,
ary nanosotra diloilo ny marary betsaka sy nanasitrana azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’i Samoela (2 Sam. 24, 2. 9-17)

Indro izaho no nanota, izaho no meloka, fa ireo kosa, ireo ondry ireo mba nanao inona moa?

Tamin’izany andro izany,
hoy i Davida mpanjaka tamin’i Jôaba filohan’ny tafika, izay teo aminy:

“Mandehàna tetezo ny fokon’i Israely rehetra
hatrany Dana ka hatrany Bersabea,
hahafantarako ny isan’ny vahoaka.”

Ary natolotr’i Jôaba ny mpanjaka ny boky nisy ny isam-bahoaka,
ka nisy valo hetsy, ny lehilahy mpiantafika, mahatan-tsabatra, tamin’i Israely,
ary dimy hetsy ny lehilahy tamin’i Jodà.
Nandre ny fony nitebiteby i Davida nony nanisa ny vahoaka,
ka hoy i Davida tamin’ny Tompo:

“Nahavita fahotana lehibe aho, tamin’ny nataoko!
Koa ankehitriny, Tompo ô,
mifona aminao aho, esory ny heloky ny mpanomponao,
fa efa nanao toy ny adala tokoa aho.”

Nony ampitso, rahefa nifoha i Davida,
dia tonga tamin’i Gada mpaminany, mpahitan’i Davida, ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mandehàna lazao amin’i Davida hoe:
Izao no lazain’ny Tompo:
Zavatra telo no apetrako eo anoloanao,
ka fidio izay iray hataoko aminao.”

Dia nankany amin’i Davida i Gada ka nanambara izany taminy, nanao hoe:

“Ho tonga amin’ny taninao va ny mosary fito taona,
sa handositra telo volana eo anoloan’ny fahavalonao izay hanenjika anao va ianao;
sa hasian’ny pesta hateloana ny taninao?
Hevero sy saino ankehitriny, izay valy homeko an’Ilay naniraka ahy.”

Dia hoy ny navalin’i Davida tamin’i Gada:

“Latsaka am-panahiana lozantany aho ity!
Indrisy! Aoka re, fa dia aleontsika ho azon’ny tanan’ny Tompo
fa be famindram-po Izy,
toy izay ho azon’ny tanan’olombelona.”

Ary ny Tompo naniraka pesta any amin’i Israely,
hatramin’ny marainan’izay andro izay,
ka hatramin’ilay fotoana voafetra,
ka nahafatesana fito alina ny olona,
hatrany Dana ka hatrany Bersabea.
Mbola naninjitra ny tanany tamin’i Jerosalema ihany ilay Anjely, handringana azy.
Fa nanenenan’ny Tompo ny amin’izany loza izany,
ka hoy Izy tamin’ilay Anjely namono ny vahoaka:

“Aoka izay, fa avonkòny amin’izao ny tananao.”

Teo akaikin’ny famoloan’i Aerônà, Jeboseanina,
no nitoeran’ilay Anjelin’ny Tompo tamin’izay.
Nony nahita ilay Anjely namono ny vahoaka i Davida dia hoy izy tamin’ny Tompo:

“Indro izaho no nanota, izaho no meloka,
fa ireo kosa, ireo ondry ireo mba nanao inona moa?
Ka aoka re izaho sy ny mpianakavin’i Kaky no hasian’ny tananao!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 31, 1-2. 5. 6-7

Miaiky heloka aho, ry Tompo.

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota.
Eny, sambatra ny olona
tsy itanan’ny Tompo hadisoana
sy tsy misy fitaka eo am-bavany.

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako.
Miaiky heloka aho, Tompo! hoy aho,
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota.

Koa amin’ny andro fahoriana,
ny mpivavaka rehetra hidera Anao;
raha ho tondraka ny ranobe,
izy tsy mba ho trany.

Ianao no fiereko
miaro amin’ny loza,
izaho hodidininao
hiram-pahafahana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo ny fonay, mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 1-6)

Tsy misy mpaminany tsy enin-kaja afa-tsy amin’ny taniny ihany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nankany amin’ny tany nahabe Azy, ary nanaraka Azy ny mpianany.
Ary rahefa sabata ny andro,
dia nampianatra tao amin’ny sinagôga Izy,
ka be tamin’izay nihaino Azy no gaga tamin’ny fampianarany sy nanao hoe:

“Taiza no nahazoan’Izy io izany rehetra izany?
Fahendrena manao ahoana izao nomena Azy izao,
ary ahoana no ahefan’ny tanany izany asa lehibe izany?
Moa tsy io va ilay mpandrafitra, zanak’i Maria,
rahalahin’i Jakôba sy i Jôsefa ary i Jodà sy i Simôna?
Moa tsy atý amintsika va ny anabaviny?”

Dia tafintohina taminy izy ireo.
Fa hoy i Jesoa taminy:

“Tsy misy mpaminany tsy enin-kaja afa-tsy amin’ny taniny
sy amin’ny fianakaviany ary amin’ny havany ihany.”

Ary tsy nahazo nanao fahagagana akory Izy teo,
fa marary vitsivitsy monja no nositraniny tamin’ny fametrahan-tanana,
ary gaga Izy noho ny tsy finoan’ireo.
Dia nitety ny vohitra manodidina sy nampianatra Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’i Samoela (2 Sam. 18, 9-10. 14b. 24-25a. 30 — 19, 3)

Ry zanako Absalôma, inay anie aho no maty nisolo anao!

Tamin’izany andro izany,
sendra teo anoloan’ny mpanompon’i Davida i Absalôma.
Nitaingina mole i Absalôma
ary nitsofoka tao anatin’ny rantsan’ny terebinta mikirindro ny mole,
dia voasingotry ny terebinta ny lohany,
dia tafahantona teo anelanelan’ny lanitra sy ny tany izy,
ary ny mole nitondra azy dia lasa nandroso.
Hitan’ity lehilahy anankiray izany
ka tonga izy nilaza izany tamin’i Jôaba nanao hoe:

“Indro hitako tafahantona amin’ny terebinta atsy i Absalôma.”

Dia nataony an-tanana ny lefona telo,
ka ilay mbola velona tao amin’ny hazo terebinta iny Absalôma
no notsatohany tamin’ny fony.
Nipetraka teo anelanelan’ny vavahady roa i Davida.
Ary niakatra teo ambonin’ny manda ny mpitily,
ka nanopy ny masony, dia nahatazana,
ka indro lehilahy anankiray mihazakazaka,
ka izy irery ihany.
Niantso ny mpitily nampandre ny mpanjaka.
Dia hoy ny mpanjaka:

“Mitanilà kely ary mitoera etsy àry ianao?”

Koa nitanila kely izy dia nitoetra teo.
Dia indro tonga koa ilay Kosita, ka nanao hoe:

“Aoka ny mpanjaka Tompoko hihaino zava-baovao mahafaly,
fa nomen’ny Tompo anao androany ny rariny,
ny amin’izay rehetra nitsangana hikomy aminao.”

Fa hoy ny mpanjaka tamin’ilay Kosita:

“Tsara tsy misy maninona va ny amin’ny zatovo, Absalôma?”

Ary hoy ny navalin’ilay Kosita:

“Hanahaka iny zatovo iny anie ny fahavalon’ny mpanjaka Tompoko,
mbamin’izay rehetra mitsangan-kanisy ratsy anao!”

Tera-kovitra tamin’ny fientanampony ny mpanjaka,
ka lasa niakatra tany an’efitrano ambonin’ny vavahady,
dia nitomany;
sady nandeha izy no nitanisa hoe:

“Ry Absalôma zanako!
Ry zanako ô, ry zanako Absalôma ô!
Inay anie aho no maty nisolo anao!
Ry Absalôma zanako, zanako ô!”

Nisy olona tonga nilaza tamin’i Jôaba hoe:

“Indro fa mitomany migogogogo ny mpanjaka
noho ny amin’ny zanany.”

Niova fisaonana ho an’ny vahoaka rehetra ny fandrenesana tamin’izany andro izany,
satria ren’ny vahoaka rehetra tamin’izany andro izany fa hoe:
Malahelo mafy ny amin’ny zanany ny mpanjaka.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 85, 1-2. 3-4. 5-6

Itongilano sofina aho, ry Tompo, ka valio.

Mba henoy sy valio aho, ry Tompo,
fa dia ory sy mahantra re ’ty izaho.
‘Ty sakaizanao mifikitra aminao,
mba arovy sy tsimbino lalandava.

Amindrao fo hatrany re, ry Tompo,
fa Ianao no efa antsoiko isan’andro.
‘Ty fanahiko asandratro aminao,
dia ho dibon-kafaliana re ny foko.

Tsara fo sady antra Ianao, ry Tompo.
He! tianao ireo matoky miantso Anao.
Mitalaho an-tanan-droa aho ka henoy;
’zany antso sy talahoko reneso.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky ny lahatrao, ry Tompo, ary mafy orina mandrakizay alaovalo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 21-43)

Ry zazavavy, hoy aho aminao, mitsangana.

Tamin’izany andro izany,
rahefa niondrana tamin’ny sambo kely i Jesoa ka tafita indray,
dia nitangoronan’ny vahoaka teo amoron-dranomasina Izy.
Dia avy ny anankiray amin’ny lehiben’ny sinagôga atao hoe Jaira,
ka nony nahita Azy dia niankohoka tamin’ny tongony izy,
sady nihanta mafy taminy nanao hoe:

“Marary efa ho faty ny zanako vavy,
ka andeha re mba hametra-tanana aminy Ianao,
mba ho sitrana sy ho velona izy.”

Dia nandeha niaraka taminy Izy,
ary be ny vahoaka nanaraka Azy sy nifanety taminy.
Ary nisy vehivavy anankiray nitsi-drà roa ambin’ny folo taona,
izay efa niaritra zavatra mafy betsaka tamin’ny mpanao fanafody maro
sy nandany ny fananany rehetra,
nefa tsy nihatsara velively,
fa vao mainka niharatsiratsy kokoa aza.
Nony nahare ny amin’i Jesoa izy,
dia nisisika tamin’ny vahoaka ka nanendry ny akanjony avy ao ivohony,
fa hoy izy:

“Na dia ny fitafiany ihany aza no voakasiko,
dia ho sitrana aho.”

Dia ritra niaraka tamin’izay ny loharanon’aretiny,
ka tsaroany tao amin’ny tenany fa sitrana izy.
Teo no ho eo ihany dia fantatr’i Jesoa fa nisy hery nivoaka tamin’ny tenany,
ka nitodika ny vahoaka Izy nanao hoe:

“Iza no nanendry ny fitafiako?”

Ary hoy ny mpianany taminy:

“Hitanao izao vahoaka mifanety aminao izao
ka Ianao manontany hoe: Iza no nanendry Ahy?”

Dia nijerijery manodidina Azy Izy hizaha ilay vehivavy izay nanao izany.
Natahotra ravehivavy sy tera-kovitra satria fantany izay tonga taminy,
ka nanatona Azy sy niankohoka teo anatrehany izy,
dia nilaza ny marina rehetra.
Ary hoy Izy taminy:

“Anaka: ny finoanao no nahavonjy anao;
mandehana amim-piadanana,
ary sitràna amin’ny aretinao.”

Raha mbola niteny i Jesoa,
dia tonga ny avy any an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga
ka nanao taminy hoe:

“Maty ny zanakao vavy,
ka nahoana ianao no mbola manahirana ny Mpampianatra ihany?”

Fa nony nandre izany teny izany i Jesoa
dia nilaza tamin’ilay lehiben’ny sinagôga hoe:

“Aza matahotra, fa minoa fotsiny ihany.”

Ary tsy nisy navelany nanaraka Azy
afa-tsy i Piera sy i Jakôba ary i Joany rahalahin’i Jakôba.
Ary nony tonga tany an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga izy ireo,
dia olona nikorontana sy nitomany ary ninaonaona be ihany no hitan’i Jesoa.
Ary niditra Izy ka niteny tamin’ny olona hoe:

“Nahoana ianareo no mitabataba sy mitomany?
Tsy maty razazavavy, fa matory.”

Dia nihomehy Azy fatratra ny olona;
fa Izy kosa nandroaka azy rehetra,
dia nitondra ny ray aman-drenin-drazazavavy mbamin’ireo nanaraka azy
niditra tao amin’izay niamparan-drazazavavy,
ary nandray ny tanany sy nilaza taminy hoe:

“Talita, Komy, izany hoe:
Ry zazavavy, hoy Aho aminao, mitsangàna.”

Niaraka tamin’izay dia nitsangana razazavavy
ka namindra fa efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia talanjona indrindra ny olona.
Fa norarany mafy izy ireo mba tsy hatao fantatr’olona izany,
ary nasainy nomen-kanina razazavavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.