Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 17, 5-10)

Ho voaozona ny olona mitoky amin’olombelona; fa hohasoavina izay mitoky amin’ny Tompo.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Ho voaozona ny olona izay mitoky amin’olombelona,
sy manao ny nofo ho sandriny,
ary miala amin’ny Tompo ny fony!
Manahaka ny anjavidy eny an-tany lava volo izy,
ary rahefa misy hasambarana tonga, tsy ifaliany;
honina amin’ny tany karankaina any an’efitra,
any amin’ny tany sira, tsy misy mponina!
Hohasoavina ny olona mitoky amin’ny Tompo,
sy manantena ny Tompo ho tokiny!
Manahaka ny hazo nambolena eo amoron-drano izy,
mandatsaka ny fakany mankany amin’ny rano mandeha;
tsy matahotra rahefa tonga ny hainandro,
sady maitso ravina mandrakariva;
tsy manahy izay taona fahamainana izy,
ary tsy mitsahatra ny mamoa.

Mamitaka mihoatra ny zavatra rehetra ny fo,
sady simba: iza no hahalala azy?
Izaho Tompo izay mandinika ny fo,
sy mamantatra ny voa;
ary ny hanaovako izany,
dia mba hamaly ny olona araka ny lalany,
sy araka ny vokatry ny asany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 1, 1-2. 3. 4 sy 6)

Sambatra ny olona manao ny Tompo ho tokiny.

Endrey ny hasambaran’ny olona
tsy manaraka ny hevitry ny ratsy fanahy,
tsy mandeha amin’ny lalan’ny mpanota
na monina amin’ny fonenan’ny mpaneso;
fa ny lalàn’ny Tompo no sitrany:
ny lalàny no saininy andro aman’alina.

Toy ny hazo maniry amoron-drano velona izy,
mamokatra ara-potoana, tsy malazo ravina;
izay rehetra ataony, mahomby avokoa!

Tsy mba toy izany ny ratsy fanahy:
fa mova tsy akofa paohin-drivotra.
Fa ny lalan’ny olo-marina, fantatry ny Tompo;
ny lalan’ny mpanota kosa, mamery!

Evanjely

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Indro ankehitriny ny fotoana tsara, indro ankehitriny ny androm-pamonjena.

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 16, 19-31)

Ianao moa nahita soa ary i Lazara kosa nozoim-pahoriana; koa ankehitriny, mba azy ny fanalana alahelo fa anao ny fijaliana.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina nanao hoe:

“Nisy mpanankarena anankiray niakanjo jaky sy rongonim-bazaha madinika,
sady nanao fihinanam-be isan’andro.
Ary nisy koa mahantra ferena anankiray atao hoe Lazara
nivalandòtra teo am-bavahadiny.
Naniry hihinana ny sombin-kanina latsaka tamin’ny latabatr’ilay mpanankarena izy,
fa ny alika avy no tonga ka nilelaka ny feriny.
Ary maty ilay mahantra ka nentin’ny anjely tany an-tratran’i Abrahama;
dia maty koa ilay mpanankarena ka nalevina.
Tao amin’ny fitoeran’ny maty, ilay nijaly iny izy, dia niandrandra,
ka tazany teny lavitra teny i Abrahama sy i Lazara teo an-tratrany,
ka niantso izy nanao hoe:

‘Ry kiaky Abrahama ô! mamindrà fo amiko,
mba iraho kely re i Lazara handroboka ny loha fanondrony ao anaty rano
mba hampangatsiatsiaka ny lelako ahay,
fa mijaly loatra aho eto anatin’ity lelafo ity.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Anaka, tsarovy fa tamin’ny andro niainanao,
ianao moa nahita soa ary i Lazara kosa nozoim-pahoriana:
koa ankehitriny kosa mba azy ny fanalana alahelo, fa anao ny fijaliana.
Sady amin’ireto toerantsika ireto,
dia misy hantsana makadiry natao hanelanelana antsika,
ka izay te-hiala aty hankany aminareo tsy afaka;
ary izay eny kosa tsy afaka miampita aty.’

Dia hoy izy:

‘Mihanta aminao re aho, ry kiaky,
mba iraho kely i Lazara ho any an-tranon-draiko
(fa manan-drahalahy dimy aho),
mba hilaza aminy ny marina,
fandrao tonga amin’itony fitoerana fijaliana itony koa izy ireo.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Manana an’i Môizy sy ny Mpaminany izy ireo,
ka aoka hihaino an’ireo izy.’

Fa hoy izy:

‘Tsia re, ry kiaky Abrahama ô!
fa raha anankiray amin’ny maty no mankany aminy,
dia hibebaka izy.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Raha tsy mihaino an’i Môizy sy ny Mpaminany izy,
dia tsy hino na dia misy mitsangan-ko velona aza.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Osea Mpaminany (Os 6, 1-6)

Ny famindram-po no sitrako fa tsy ny sorona.

Tamin’izany andro izany,
nifampilaza ny vahoaka Israelita nanao hoe:

“Andeha isika hiverina amin’ny Tompo;
fa Izy no namiravira.
Izy no hahasitrana antsika;
mikapoka Izy,
nefa hamehy ny ferintsika koa.
Rahefa afaka indroa andro
dia hataony velona indray isika;
amin’ny andro fahatelo
dia hatsangany isika
ka ho velona eo anatrehany.
Mahalalà isika,
mikeleza aina hahalala ny Tompo isika.
Mahatoky, toy ny an’ny maraina, ny fiposahany;
ary ho avy amintsika
toy ny tandrifin-drahona,
toy ny fara orana manamando ny tany.”

Ary Andriamanitra namaly hoe:

“Inona no hataoko aminao, ry Efraima?
Inona no hataoko aminao, ry Jodà?
Fa ny fitiavam-bavakareo
dia tahaka ny rahona maraina,
tahaka ny ando amin’ny maraina
ka levona vetivety.
Noho izany,
nataoko potika, tamin’ny tenin’ny mpaminany,
novonoiko tamin’ny tenin’ny vavako izy ireo;
toy ny mazava miposaka no ho fitsarana anao.
Fa ny famindram-po no sitrako
fa tsy ny sorona;
ary ny fahalalana an’Andriamanitra
mihoatra noho ny sorona dorana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 50, 3-4. 18-19. 20-21ab)

Ny famindram-po no sitraky ny Tompo.

Iantrao aho, ry Tompo Andriamanitra,
fa Ianao manko lalim-pitiavana.
Mba koseho re ny heloka vitako,
dia diovy aho hiala amin’ny otako.

Lavinao tsotra izao ny fanatitra,
toy izany ireo sorona dorana;
ny fanahy torotoro, ry Tompoko,
io no sorona tianao hatolotro.

I Siôna omeo fitsimbinana,
mba areno ilay Jerosalemako.
Dia ho manitra indray ny fanatitra
sy ny sorona isan-karazany.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Hitsangana aho ho any amin’ny raiko, ka hanao aminy hoe: “Dada ô, nanota tamin’ny lanitra sy teo anatrehanao aho.”

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 18, 9-14)

Nidina ilay poblikanina nohamarinina tany an-tranony fa tsy ilay farisianina.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao ity fanoharana ity
tamin’ireo sasany natoky tena ho marina sy nanebaka ny namany:

“Nisy roa lahy niakatra nivavaka tany an-tempoly.
Farisianina ny iray, ary poblikanina ny anankiray.
Nitsangana ilay farisianina ka nivavaka tao am-pony hoe:

‘Andriamanitra ô! misaotra Anao aho
fa tsy mba tahaka ny olona hafa izay mpangalatra,
tsy marina, mpijangajanga, na tahaka itsy poblikanina itsy akory aza;
mifady hanina indroa isan-kerinandro aho,
ary mandoa ny ampahafolon’ny fananako rehetra.’

Fa ilay poblikanina kosa nijanona eny lavidavitra eny
sady tsy sahy niandrandra ny lanitra akory,
fa nandona ny tratrany nanao hoe:

‘Andriamanitra ô! mamindrà fo amiko, fa mpanota aho.’

Lazaiko aminareo
fa ity no nidina efa nohamarinina tany an-tranony,
fa tsy ilay anankiray;
fa izay rehetra manandra-tena no haetry,
ary izay manetry tena no hasandratra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Osea Mpaminany (Os. 14, 2-10)

Aoka isika tsy hilaza hoe: Avy amin’ny asan-tananay ny Andriamanitray.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Miverena amin’ny Tompo ry Israely,
fa ny helokao no nahalavo anao.
Mitondrà teny ianareo, miaraka aminareo,
ka miverena amin’ny Tompo;
lazao aminy hoe:

‘Esory ny heloka rehetra ary raiso izay tsara.
Aoka hatolotray Anao ho solon’ny vantotr’ombalahy
ny teny avy amin’ny molotray.
I Asora tsy hamonjy anay,
izahay tsy hitaingin-tsoavaly’,

na hiteny hoe:

‘Ry Andriamanitray ô!
amin’ny asan’ny tananay.
Ianao izay ahitan’ny kamboty fiantrana!’

Hositraniko ny fiodinany;
ho tiako amin’ny foko tokoa izy,
fa efa niala taminy ny fahatezerako.
Ho toy ny ando Aho amin’i Israely;
ka haniry toy ny lisy izy,
ary handatsaka ny fakany tahaka an’i Libàna.
Ny rantsany hisandrahaka:
ny voninahiny, ho toy ny fototr’ôliva,
ary ny fofony manitra ho tahaka ny an’i Libàna.
Izy ho avy hiala sasatra ao ambanin’ny alokalony,
hampahavokatra ny vary indray;
haniry toy ny voaloboka izy;
ary ho tahaka ny divain’i Libàna ny anarany.
I Efraima, inona no mbola mba hataony any amin’ny sampy?
Izaho no efa mamaly ny fangatahany
sy mitsinjo azy tahaka ny sipresa maitso Aho;
Izaho no iavian’ny voanao.
Izay hendry no aoka hahafantatra izany zavatra izany,
izay manan-tsaina aoka hiaiky izany ho marina.
Fa mahitsy ny lalan’ny Tompo;
ka ny marina no hizotra eo,
fa ny mpiodina kosa, lavo aminy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 80, 6d-8a. 8bd-9. 10-11ab. 14 sy 17)

Izaho no Tompo Andriamanitrao, mandrenesa re, ry Israely.

Fa inona moa izany teny reko,
toa teny tsy fantatro, teny hafa:
nalàko eo an-tsorony re ny bao
sy ny enta-mavesatra nolanjainy.

Niantso raha ory ka novonjeko,
tanaty oram-baratra novaliako.
Ianao, ry vahoakako mihainoa.
Ry Israeliko, mandrenesa.

Tandremo mitsaoka andriamani-kafa,
mandray ny andriamanitr’ireo vahiny.
Fa Izaho re no Tompo Andriamanitrao,
nampakatra anao avy tany Ejipta!

Indrisy raha nihaino Ahy ireo olon-tiako,
ka i Israely nanaraka Ahy:
Ny oloko ho nomeko vary kanto,
niampy tantely tam-batolampy!

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 28b-34)

Ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana, ary tiavo Izy.

Tamin’izany andro izany,
nisy mpanora-dalàna anankiray nanatona an’i Jesoa
sy nanontany Azy hoe:

“Inona no voalohany amin’ny didy rehetra?”

Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Ny voalohany indrindra amin’izy rehetra dia ity:

Mihainoa, ry Israely:
Ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana
koa tiavo ny Tompo Andriamanitrao
amin’ny fonao rehetra sy amin’ny fanahinao rehetra,
sy amin’ny sainao rehetra ary amin’ny herinao rehetra.

Izany no didy voalohany.
Ary ity no faharoa mitovy aminy koa:

Tiavo ny namanao, tahaka ny tenanao.
Tsy misy didy lehibe mihoatra noho ireo.”

Dia hoy ilay mpanora-dalàna taminy:

“Tsara izany, ry Mpampianatra.
Marina indrindra ny nilazanao fa tokana Andriamanitra,
ary tsy misy hafa afa-tsy Izy,
ka ny tia Azy amin’ny fo rehetra,
sy amin’ny fanahy rehetra,
ary amin’ny hery rehetra,
ary ny tia namana tahaka ny tena,
dia lehibe lavitra noho ny sorona dorana rehetra
sy ny fanatitra hafa rehetra.”

Nony hitan’i Jesoa fa namaly tamim-pahendrena izy,
dia hoy Izy taminy:

“Tsy lavitra ny fanjakan’Andriamanitra ianao.”

Ary hatramin’izay,
dia tsy nisy olona sahy nanontany Azy intsony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 7, 23-28)

Ity no firenena tsy nihaino ny feon’Andriamanitra Tompony.

Izao no nolazain’ny Tompo:

“Ny amin’ny didy nomeko ny vahoakako,
dia izao no nolazaiko taminy.
Mihainoa ny feoko;
ary Izaho ho Andriamanitrareo,
ary ianareo ho vahoakako;
mizora amin’ny lalana rehetra handidiako anareo,
mba ho sambatra ianareo.
Kanefa izy ireo tsy nihaino na nanongilan-tsofina,
fa nandeha araka ny saim-pantany,
nanaraka ny hamafin’ny fo ratsiny;
nihemotra izy fa tsy nandroso.
Hatramin’ny andro nivoahan’ny razanareo tany Ejipta,
ka mandraka androany,
dia naniraka ny mpaminany mpanompoko rehetra ho any aminareo Aho,
naniraka azy vao maraina isan’andro Aho;
kanefa izy ireo tsy nihaino Ahy,
tsy nanongilan-tsofina:
fa nanamafy ny hatony,
nanao ratsy mihoatra ny razany aza.
Holazainao aminy izany rehetra izany,
nefa tsy hihaino anao izy;
hiantsoantso azy ireo ianao,
nefa tsy hamaly anao izy.
Ka dia izao no holazainao azy ireo:

‘Ity no firenena tsy nihaino ny feon’Andriamanitra Tompony,
sady tsy nety nino anatra;
very ny fahamarinana,
fa tsy eo am-bavany intsony.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 94, 1-2. 6-7. 8-9)

Enga anie ianareo anio hahaheno ny feon’ny Tompo, ary tsy hanamafy ny fonareo.

Avia! mifalia ka hobio ny Tompo,
Ilay vatolampy sy vonjintsika.
Andeha mankeo anoloany hisaotra,
hihira sy hiantsa ary hankalaza Azy.

Avia miondreha ary miankohofa.
Hitsaoka Ilay Tompo nanao antsika.
Fa Izy no tena Andriamanitsika:
isika vahoaka sy ondry fiandriny.

Aza dia mafy fo toy ny tany an’efitra,
toy ny tany Masà sy tany Meribà.
Ny razanareo dia nitsapa Ahy,
kanefa nahita ny asa vitako!

Evanjely

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Ario lavitra anareo ny fahadisoana rehetra nataonareo, hoy ny Tompo; ary manaova fo vaovao sy saina vaovao.

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 14-23)

Izay tsy momba Ahy dia manohitra Ahy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa,
nandroaka demony ary moana izany demony izany.
Nony voaroaka ny demony dia niteny ilay moana,
ka gaga ny vahoaka;
fa ny sasany tamin’izay teo nanao hoe:

“I Belzeboba lehiben’ny demony no androahany ny demony.”

Ary ny sasany kosa naka fanahy Azy
ka nangataka famantarana avy any an-danitra taminy.
Fa i Jesoa nahalala ny heviny ka nanao taminy hoe:

“Rava izay fanjakana miady an-trano;
mianjera mifanongoa ny trano;
ka raha miady an-trano àry i Satana,
ahoana no haharetan’ny fanjakany?
satria lazainareo fa i Belzeboba no androahako ny demony.
Ary raha amin’ny herin’i Belzeboba àry no androahako ny demony,
amin’ny herin’iza kosa no androahan’ny zanakareo azy?
Koa izy ireo ihany no ho mpitsara anareo.
Fa raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony,
dia efa tonga aminareo tokoa ny fanjakan’Andriamanitra.
Raha lehilahy matanjaka sy ary fiadiana tsara
no miambina ny tranony,
dia voaaro ny fananany rehetra;
fa raha tonga kosa ny mahery noho izy
ka mandresy azy,
dia sady hahalasa ny fiadiany rehetra izay nitokiany
no hizara izay nobaboiny.
Izay tsy momba Ahy, dia manohitra Ahy,
ary izay tsy miara-mamory amiko dia manahaka.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 4, 1. 5-9)

Hitandrina ny didy amam-pitsipiko ianareo, ary hanatanteraka izany amin’ny asa.

Tamin’izany andro izany,
niteny tamin’ny vahoaka i Môizy nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Israely,
henoy ny didy amam-pitsipika atoroko,
hitandremanareo azy mba ho velona ianareo,
ka hiditra sy hanana ny tany
nomen’ny Tompo Andriamanitry ny razanareo anareo.
Efa notoroako didy amam-pitsipika ianareo
araka ny nandidian’ny Tompo ahy
hitandremanareo izany any amin’ny tany idiranareo hanananareo azy.
Koa tandremo sy tanteraho izany,
fa izany no saina amam-pahendrena ho anareo
eo imason’ny firenena izay handre izany lalàna rehetra izany,
ka ho vaky hoe:

‘Vahoaka hendry sy manan-tsaina tokoa io firenena lehibe io!’

Fa iza tokoa moa no firenen-dehibe hanana andriamanitra akaiky azy,
tahaka ny maha-akaikintsika ny Tompo Andriamanitsika
isaky ny iantsoantsika Azy?
Ary zovy no firenen-dehibe manana didy amam-pitsipika marina,
toy izao lalàna ataoko eo anoloanareo anio izao?
Kanefa mitandrema tena ianao, ary tandremo tsara ny fanahinao,
fandrao manadino ny zavatra hitan’ny masonao,
na mamela azy hiala amin’ny fonao,
na dia indray andro amin’ny fiainanao aza,
fa ampianaro ny zanakao aman-jafinao izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo (Sal. 147, 12-13. 15-16. 19-20)

Ry mpanompon’ny Tompo, ankalazao ny Andriamanitrareo.

Ry Jerosalema, aoka ianao hiantsa,
derao Andriamanitra, ry Siôna!
Ilay manamafy ny vavahady
miahy ireo ankizy ao anatinao.

Mandefa ny didiny ho ety an-tany,
dia teny miriotra tsy hay tohaina;
mandatsaka oran-toa volon’ondry,
mamafy fanala mangasohaso.

Nametraka ny hafany ho an’i Jakôba,
ny didy aman-tsatany ho an’i Israely.
Tsy misy olon-kafa nomeny izany:
ny satany manko nafeniny azy.

Evanjely

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Sambatra izay mitandrina ny tenin’Andriamanitra, amin’ny fo marina sy tsara, sy mamoa amin’ny faharetana.

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 17-19)

Izay hanatanteraka sy hampianatra ny didy dia ho lehibe amin’ny Fanjakan’ny lanitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Aza ataonareo fa tonga Aho handrava ny Lalàna na ny Mpaminany,
tsy tonga handrava Aho, fa hanatanteraka.
Fa lazaiko aminareo marina tokoa,
fa mandra-pahalevon’ny lanitra sy ny tany,
dia tsy hisy ho foana akory amin’ny Lalàna na dia “i” iray
na tendron-tsoratra iray akory aza,
mandra-pahatanterak’izy rehetra.
Koa amin’izany,
izay handika ny anankiray amin’ireo didy madinika indrindra ireo,
ka hampianatra ny olona toy izany,
dia ho kely indrindra amin’ny Fanjakan’ny lanitra;
fa izay hanatanteraka sy hampianatra ireo kosa
dia ho lehibe amin’ny Fanjakan’ny lanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 7, 10-14)

Indro hanana anaka ny Virjiny.

Tamin’izany andro izany,
dia niteny tamin’i Akaza ny Tompo nanao hoe:

“Mangataha famantarana amin’ny Tompo Andriamanitrao;
mangataha izany, na any amin’ny faralavaky ny Seoly,
na any amin’ny havoan’ny lanitra.”

Fa hoy i Akaza:

“Tsy hangataka aho,
tsy haka fanahy ny Tompo aho.”

Ka hoy i Izaia:

“Mihainoa, ry taranak’i Davida:
Mbola tsy ampy anareo va ny mahasasatra ny olombelona,
no dia mbola mahasasatra an’Andriamanitra koa ianareo?
Noho izany dia Tenan’ny Tompo no hanome famantarana anareo:
Indro hanana anaka ny Virjiny,
ka hiteraka Zazalahy,
ary ny Anarany hataony hoe Emanoela”,

izany hoe, amintsika Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo (Sal. 39, 7-8a. 8b-9. 10. 11)

Inty aho, ry Tompo, tonga hanao ny sitrakao.

Tsy sitrakao ny sorona sy ny fanatitra:
ny sofiko manko nosokafanao.
Tsy misy ilainao mihitsy
izay sorona dorana sy fanonerana;
ka hoy Aho hoe: Inty Aho tamy.
Voasoratra amin’ny boky ny momba Ahy:
ny manao ny sitrakao no mamiko;
ny lalanao, ry Tompo, no ato am-poko.

Ny fahamarinanao, ry Tompo,
notorìko tamin’ny fiangonana;
ny molotro tsy nakomboko:
fantatrao tsara izany.

Tsy nafeniko tato anatiko
ny toetranao mahatoky;
nambarako ny fiangonana
itony fitiavana!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 10, 4-10)

Inty Aho tonga hanao ny sitra-ponao.

Ry kristianina havana,
aiza izay ran-janak’omby sy ran’osilahy
no hahafaka ny fahotana?
Noho izany indrindra,
nony niditra tamin’izao tontolo izao i Kristy
dia nanao hoe:

“Tsy nilainao ny sorona sy ny fanatitra,
fa namboatra vatana ho Ahy Ianao;
tsy sitrakao ny sorona dorana sy ny sorona noho ny ota,
ka hoy Aho hoe:
Inty Aho tonga
— fa Izaho no voalaza ao amin’ny horonam-boky —
hanao ny sitra-ponao, Andriamanitra ô!”

Voalohany aloha lazainy hoe:

“Samy tsy ilainao sy tsy sitrakao
na ny fanatitra na ny sorona dorana,
na ny sorona noho ny ota”

— nefa dia zavatra natolotra araka ny Lalàna avokoa ireny; —
manaraka izany tohiziny hoe:

“Inty Aho tonga hanao ny sitra-ponao”,

ka manafoana ny voalohany Izy amin’izany,
mba hanorenany ny faharoa,
ary ny herin’izany sitra-po izany
no nanamasinana antsika,
tamin’ny nanoloran’i Jesoa Kristy ny Vatany indray mandeha monja.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Tonga nofo ny Teny ka nonina taty amintsika; ary nibanjina ny voninahiny izahay.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 1, 26-38)

Indro hitoe-Jaza ianao, ary hiteraka Zazalahy.

Tamin’izany andro izany,
dia nirahin’Andriamanitra ny Anjely Gabriely
ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea atao hoe Nazareta,
ho any amin’ny Virjiny anankiray
fofombadin’ilay lehilahy atao hoe Jôsefa, taranak’i Davida,
ary ny anaran’ilay Virjiny dia Maria.

Ary nony niditra tao aminy ilay Anjely dia nanao hoe:

“Arahaba, ry ilay feno hasoavana;
ny Tompo ao aminao;
nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao.”

Taitra izy nahare izany,
ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany.
Fa hoy ny Anjely taminy:

“Aza matahotra, ry Maria,
fa sitrak’Andriamanitra ianao.
Ary indro hitoe-Jaza ianao ka hiteraka Zazalahy,
ary Jesoa no hataonao anarany.
Ho lehibe Izy ka hatao hoe Zanaky ny Avo indrindra;
dia homen’Andriamanitra ny fiketrahan’i Davida rainy Izy,
ka hanjaka mandrakizay amin’ny taranak’i Jakôba,
ary tsy hanam-pahataperana ny fanjakany.”

Fa hoy i Maria tamin’ilay Anjely:

“Ahoana no hahatongavan’izany,
fa tsy mahalala lahy aho?”

Hoy ny Anjely namaly azy:

“Ny Fanahy Masina no ho tonga ao aminao,
ary ny herin’ny Avo indrindra hanaloka anao;
noho izany, dia hatao hoe Zanak’Andriamanitra ny Masina haterakao.
Ary indro, i Elizabeta rahavavinao
dia efa mitoe-jaza koa,
na dia efa antitra aza,
ary efa mandray enina izy izao
ilay natao hoe momba,
fa tsy hisy tsy ho hain’Andriamanitra atao.”

Dia hoy i Maria:

“Inty aho ankizy vavin’ny Tompo,
aoka ho tanteraka amiko araka ny teninao.”

Dia niala teo aminy ny Anjely.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 5, 1-15a)

Betsaka ny boka tao amin’i Israely nefa tsy nisy sitrana tamin’izy ireo afa-tsy i Naamàna Sirianina ihany.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria,
dia lehilahy manam-pahefana sy tò teny eo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizany kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavy kely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.

Ary hoy io tamin’ny tompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria manko ny tompolahiko,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokàny tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony, nanao hoe:

“Izao sy izao avy no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy any amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Mankanesa any,
ary hampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely.”

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo,
sy volamena enina arivo sikla, ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy izay misy manao hoe:

“Rahefa tonga aty aminao àry ity taratasy itý
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokàny.”

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia norovitiny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona aty amiko hositraniko amin’ny habokàny?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
norovitin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandrovitra ny fitafianao?
Aoka hankatý amiko izy,
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany
fa hody aminao indray ny nofonao,
ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho manao anakampo hoe: hivoaka hankatý amiko izy,
ny tenany hiseho eo anatrehako hiantso ny Anaran’Andriamanitra Tompony
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abanà sy i Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro ao amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.
Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy nanao hoe:

“Ry ikaky ô,
na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany hataonao,
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa, dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra,
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.
Dia niverina nankao amin’ilay olon’Andriamanitra izy
mbamin’izay rehetra nomba azy.
Ka nony tonga dia nandroso teo anatrehany, nanao hoe:

“Indro hitako tsara izao, fa tsy misy Andriamanitra amin’ny tany rehetra
afa-tsy eto amin’i Israely ihany!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 41, 2. 3 ; 42, 3. 4)

Ny fanahiko mangetaheta an’Andriamanitra velona.

Mova tsy serfa izay lian-doharano,
ny foko efa liana ny Tompoko.
Mangetaheta ny Tompo ny foko,
dia ilay Andriamanitra velona.
Mba rahoviana aho re no handroso
hiseho anoloan’Andriamanitra?

Tsilovy aho hahita ny lalana,
tariho mba hahita azy marina.
Hitody any am-Bohitrao masina,
ilay toerana ataonao Fonenana.

Handroso aho, ry Tompo Andriamanitro,
higoka ny tena hasambarako.
Valiha no hanaraka ny hirako,
hidera ny Tompo Andriamanitro!

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Aza manamafy ny fonareo ianareo anio, aoka hihaino ny feon’ny Tompo.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 4, 24-30)

Tahaka an’i Elia sy i Elisea dia tsy nirahina ho an’ny Jody fotsiny i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
raha tonga tany Nazareta i Jesoa,
dia niteny tamin’ny vahoaka tao amin’ny sinagôga nanao hoe:

“Lazaiko marina aminareo
fa tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy.
Ary lazaiko marina aminareo koa
fa maro no mpitondratena tamin’i Israely tamin’ny andron’i Elia,
raha nihantona telo taona sy enim-bolana ny orana
ka voan’ny mosary mafy ny tany rehetra,
nefa tamin’izy ireo tsy nisy nanirahana an’i Elia na dia anankiray aza
fa tamin’ilay vehivavy mpitondratena tany Sareptà
tany amin’ny tany Sidôna ihany;
ary be koa ny boka tao amin’i Israely tamin’ny andron’i Elisea mpaminany,
nefa tsy nisy sitrana na iray aza
fa i Naamàna Sirianina ihany.”

Dia tezitra mafy izay rehetra tao amin’ny sinagôga raha nandre izany,
ka tafatsangana nandroaka Azy hiala ao an-tanàna,
sady nitondra Azy tany an-tampon’ny tendrombohitra iorenan’ny tanànany
mba hazerany any an-tevana;
fa namaky teo afovoan’izy ireo Izy dia lasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 3, 1-8a. 13-15)

Ilay Misy no maniraka ahy ho aty aminareo.

Tamin’izany andro izany i Môizy dia niandry ny biby fiompin’i Jetrô rafozany, mpisorona tao Madiàna.
Nentiny nankany ankoatry ny efitra ny biby, ka tonga tany an-tendrombohitr’Andriamanitra, tany Hôreba, izy.
Ny Anjelin’ny Tompo niseho taminy, amin’ny endriky ny lelafo, teo afovoan’ny zava-maniry milobolobo.
Hitan’i Môizy fa indro mirehitra avokoa ilay zava-maniry milobolobo, nefa tsy levona ilay zava-maniry milobolobo.
Ka hoy i Môizy:

“Ndeha hiolaka aho handinika io fahitana lehibe io,
sy hizaha izay tsy maha-levona ny zava-maniry milobolobo”.

Hitan’ny Tompo fa niolaka hijery izy;
dia niantso Andriamanitra teo afovoan’ny zava-maniry milobolobo, nanao hoe:

“Ry Môizy! ry Môizy!”

Ka hoy ny valiny:

“Inty aho”.

Dia hoy Andriamanitra:

“Aza manakaiky eto: esory ny kapa amin’ny tongotrao, fa tany masina io”.

Ary hoy koa Izy:

“Izaho no Andriamanitry ny rainao, Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka ary Andriamanitr’i Jakôba”.

Nosaronan’i Môizy ny tavany fa natahotra ny hijery an’Andriamanitra izy.
Ary hoy ny Tompo hoe:

“Efa hitako ny fahorian’ny vahoakako izay any Ejipta
ary henoko ny fitarainany noho ny afitsok’ireo mpamoritra azy: fantatro ny fijaliany.
Ka hidina Aho hamonjy azy amin’ny tanan’ny Ejipsianina,
hitondra azy miakatra avy amin’ity tany ity,
ho any amin’ny tany mahavokatra sy malalaka,
tany tondra-dronono aman-tantely,
dia any amin’ny tany onenan’ny Kananeanina.
Koa mandehana ianao amin’izao, irahiko ho any amin’i Faraôna,
hitondranao mivoaka ny zanak’i Israely vahoakako”.

Ary hoy i Môizy tamin’Andriamanitra:

“Izao àry, dia ho any amin’ny zanak’i Israely aho, hilaza aminy hoe:
irahin’ny Andriamanitry ny razanareo aho ho aty aminareo.
Raha manontany izay Anarany izy, dia ahoana no havaliko azy ireo?”

Hoy Andriamanitra tamin’i Môizy:

“Izaho no Ilay misy.
Izany, hoy Izy, no havalinao ny zanak’i Israely:
Ilay misy no maniraka ahy ho aty aminareo”.

Dia hoy koa Andriamanitra tamin’i Môizy:

“Lazao amin’ny zanak’i Israely hoe: Ny Tompo, Andriamanitry ny razanareo,
dia ny Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka, Andriamanitr’i Jakôba,
no naniraka ahy ho aty aminareo.
Fa izany no Anarako mandrakizay;
izany no hahatsiarovana Ahy hatramin’ny taranaka fara mandimby”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 102, 1-2. 3-4. 6-7. 8 sy 11

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo.

na:

Tsarovy izahay, fa be indrafo Ianao.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko:
ny soa avy aminy aza misy hadinoina.

Izy ilay mamela ny helokao rehetra,
sy manasitrana ny aretinao rehetra,
manavotra ny ainao amin’ny hady,
manototra fitiavana sy indrafo anao.

Ny Tompo mpanome rariny:
izay ampahoriana omeny hitsiny.
I Môizy nanehoany ireo fikasàny;
ny zanak’i Israely, ireo asany ambony.

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
tahaka ny lanitra mambomba ny tany,
ny fitiavany mambomba ny matahotra Azy.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 10, 1-6. 10-12)

Nosoratana ny fiainan’ny vahoaka niaraka tamin’i Môizy tany an’efitra, mba ho fananarana antsika.

Ry kristianina havana:
tsy tiako tsy ho fantatrareo, fa tambanin’ny rahona ny razantsika rehetra;
namaky ny ranomasina izy rehetra;
ary natao batemy tamin’i Môizy tao amin’ny rahona sy ny ranomasina izy rehetra;
hanina ara-panahy iray ihany no nohanin’ny rehetra;
ary fisotro ara-panahy iray ihany no nosotroin’izy rehetra,
satria nisotro tamin’ny vatolampy ara-panahy izay nanaraka azy izy ireo,
ary i Kristy izany vatolampy izany.
Tsy sitrak’Andriamanitra anefa ny ankabeazan’izy ireny,
fa lambam-bary tany an’efitra.

Ary izany zavatra izany dia tonga mba ho anatra ho antsika,
mba tsy hitsiriritra ny ratsy isika, toy ny nitsiriritan’ireny,
ary aoka ianareo tsy himonjomonjo tahaka ny sasany tamin’ireny,
ka matin’ny Anjely mpandringana izy ireny.
Nozoin’izany rehetra izany izy ireny mba ho anatry ny sasany;
ary nosoratana izany mba ho fananarana antsika tratr’izao andro farany izao.
Koa aoka àry izay manao ny tenany ho mijoro tsara, hitandrina sao lavo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Mibebaha ianareo, fa efa akaiky ny fanjakan’ny lanitra.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 13, 1-9)

Raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra.

Tamin’izany andro izany,
nisy olona tonga nilaza tamin’i Jesoa ny nanjo an’ireo Galileanina,
fa nalatsak’i Pilaty niaraka tamin’ny soron’izy ireo ny rany.
Ary novaliany hoe:

“Moa ataonareo fa ireny Galileanina ireny
dia mpanota mihoatra noho ny Galileanina rehetra matoa nozoin-doza toy izany?
Tsia, hoy Izaho aminareo;
fa raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra.
Na moa ataonareo fa ny olona valo ambin’ny folo maty nianjeran’ny tilikambon’i Silôe
no meloka noho ny mponina rehetra tao Jerosalema?
Tsia, hoy Izaho aminareo;
fa raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra”.

Dia nanao ity fanoharana ity koa Izy:

“Nisy lehilahy anankiray nanana aviavy nambolena tamin’ny tanimboalobony,
ka nankeo aminy mba hitady voa fa tsy nahita.
Dia hoy izy tamin’ny mpiasa ny tanimboalobony:
‘Indro efa telo taona izay no tonga nitady voa amin’ity aviavy ity aho, nefa tsy nahita;
koa kapao io, fa nahoana no manimba ny tany foana eo?’
Ary hoy ny mpiasa namaly azy:
‘Aoka re ho eo ihany izy amin’ity taona ity, tompoko,
dia hohevoiko ny fotony sady hasiako zezika; angamba hamoa izy,
fa raha tsy izany dia hokapainao ihany izy’”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.