Vakiteny voalohany

Boky faharoan’i Samoela (2 Sam. 1, 1-4. 11-12. 19. 23-27)

Ahoana no nahalavoan’ny mahery tany an’ady?

Fiantombohan’ny Boky Faharoan’i Samoela.
Nony maty i Saola dia niverina avy nandresy ny Amalesita kosa i Davida
ka nipetraka tao Sikelega.
Tamin’ny andro fahatelo, intý nisy lehilahy anankiray,
avy tany an-toby, avy tany amin’i Saola,
ary ny akanjony rovitra, ny lohany norarahan-tany,
ary nony mby teo amin’i Davida izy
dia nidaboka tamin’ny tany, ka niankohoka.
Hoy i Davida taminy:

“Avy aiza ianao?”

Ary hoy ny navaliny azy:

“Nandositra avy tany an-tobin’i Israely aho.”

Dia hoy i Davida taminy:

“Ka nanao ahoana avy?
Tantarao amiko kely hoe.”

Ary hoy izy:

“Nandositra tamin’ny ady ny vahoaka,
ka be no nitsingidina sy maty tamin’ny vahoaka,
ary maty koa aza i Saola sy i Jônatasy zanany.”

Dia noraisin’i Davida ny fitafiany,
ka norovitiny ary nanao toy izany koa ny olona rehetra teo aminy.
Nanao ny fombam-pisaonana azy izy ireo,
nitomany sy nifady hanina mandra-paharivan’ny andro,
nisaona an’i Saola sy i Jônatasy ary ny olon’ny Tompo sy ny tranon’i Israely,
satria lavon-tsabatra izy ireo.
Ary i Davida niventy izao hira fisaonana izao:

“Moa levona teny amin’ny tamponao va ny famirapiratr’i Israely?
Ahoana no nahalavoan’ny mahery?
Malala sy mahatehotia i Saola sy i Jônatasy, fony fahavelony,
ary teo am-pahafatesany dia tsy tafasaraka.
Mailaka noho ny voromahery izy, mahery noho ny liona.
Mitomania an’i Saola, ry zanakavavin’i Israely
fa notafiany jaky tao anatin’ny fahafinaretana ianareo;
noravahany volamena ny fitafianareo!
Ahoana no nahalavoan’ny mahery tany an’ady?
Voagorobaka teo amin’ny havoana i Jônatasy!
Trotraky ny alahelo anao aho, ry Jônatasy rahalahiko!
Fa ianao ihany no fahafinaretako tanteraka,
mamiko noho ny fitiavan’ny vehivavy ny fitiavanao.
Ahoana no nahalavoan’ny mahery?
Ahoana no nahafatesan’ny mpiady?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 79, 2-3. 5-7

Ny Tavanao aseho, Tompo; dia ho voavonjy izahay.

Ry Mpiandry an’i Israely mandrenesa,
izay mitondra an’i Jôsefa toy ny ondry.
Ry mipetraka eo ambony kerobima,
efa Anao ny voninahitra, asehoy.
Eo alohan’i Manase sy i Efraima,
dia fohazy ny herinao hamonjy anay.

Rahoviana re ianao vao hitony
tsy ho tezitra amin’ny sisa izay tavela.
Raha ny mofom-pahoriana, dia efa voky,
ranomaso no gohinay hatrizay!
Fa izahay dia nanjary fanaraby,
sy faneson-dry zareo fahavalo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalana aho, ry Tompo, hitandremako ny lalànao, ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 20-21)

Hoy ny havany: Efa very saina Izy.

Tamin’izany andro izany,
niverina nankany an-trano i Jesoa sy ny mpianany,
dia nivory indray ny vahoaka,
ka tsy afa-nihinana akory izy ireo.
Nony nandre izany ny havany dia nivoaka hihazona Azy,
fa hoy izy ireo:

“Efa very saina Izy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 24, 3-21)

Noho izy voahosotr’Andriamanitra dia tsy hamely azy amin’ny tanako aho.

Tamin’izany andro izany,
naka telo arivo lahy voafantina tamin’i Israely rehetra i Saola
ka nandeha nitady an’i Davida sy ny olony,
hatrany amin’ny vatolampin’ny osy dia.
Tonga tamin’ny valan’ondry izay tao amoron-dalana izy
ary nisy zohy tao ka nidiran’i Saola hiavela;
nefa i Davida sy ny olony izany,
nipetraka tao amin’ny faravodi-zohy.
Ary hoy ny olon’i Davida taminy:

“Itý no andro holazain’ny Tompo aminao hoe:
Indro hatolotro eo an-tananao ny fahavalonao,
ka ataovy izay sitrakao.”

Dia nitsangana i Davida
ka nanapahany antsokosoko ny sisin-kapaotin’i Saola.
Nitepotepo mafy ny fon’i Davida taorian’izany,
noho ny nanapahany ny sisin-kapaotin’i Saola.
Ka hoy izy tamin’ny olony:

“Hampanalavirin’ny Tompo ahy anie,
ny hanao izany zavatra izany amin’ny tompoko,
izay voahosotry ny Tompo,
ka hamely azy amin’ny tanako,
satria izy no ilay voahosotry ny Tompo.”

Izany no nisakanan’i Davida ny olony
sy tsy namelany azy hiantoraka amin’i Saola.
Dia nitsangana i Saola hivoaka ny zohy, ka nanohy ny diany.
Izay i Davida vao nitsangana koa sy nivoaka ny zohy
ary rafitra niantsoantso an’i Saola nanao hoe:

“Ry mpanjaka tompoko ô!”

Niherika nijery i Saola,
dia niondrika tamin’ny tany i Davida ka niankohoka.
Ary hoy i Davida tamin’i Saola hoe:

“Nahoana ianao no dia maka ny vavan’olona hoe:
Indro fa mitady hanisy ratsy anao i Davida?
Kanefa indro nahita maso ianao androany
izay nanoloran’ny Tompo anao teo an-tanako androany tao an-johy,
ka ny olona nilaza tamiko mba hamono anao.
Nefa namindra fo taminao aho, fa hoy izaho:
tsy haninjitra ny tanako amin’ny tompoko aho,
fa voahosotry ny Tompo izy.
Jereo kely ange, ry ikaky,
jereo itý sisin-kapaotinao eto an-tanako!
Ary raha ny sisin-kapaotinao, notinapako,
nefa ny tenanao tsy novonoiko,
dia ekeo ary zahao fa ny fitondran-tenako tsy misy ratsy
na fikomiana ary tsy nanota taminao aho.
Ianao kosa, manenjika ny aiko hanala azy amiko!
Ka aoka ny Tompo no hitsara ahy sy ianao
ary aoka ny Tompo no hamaly anao noho ny amiko,
fa ny tanako tsy hamely anao.
Ny ratsy fanahy no iavian’ny haratsiam-panahy,
hoy ny ohabolana fahagola,
koa tsy hamely anao ny tanako.
Hanenjika an’iza moa no dia niaingàn’ny mpanjakan’i Israely?
Iza no enjehinao?
Amboa maty ve? parasy ve?
Aoka ny Tompo hitsara ahy sy ianao, ary hanapaka ny amintsika.
Aoka hitsinjo sy handahatra ho ahy Izy,
ka hanafaka ahy amin’ny tananao ny didim-pitsarany.

Nony vitan’i Davida ny filazana izany teny izany tamin’i Saola,
dia hoy i Saola:

“Feonao tokoa va izany, ry Davida, zanako ô!”

Sady nanandra-peo i Saola ary nitomany.
Hoy izy tamin’i Davida:

“Marina noho izaho ianao,
fa soa no nataonao tamiko,
nefa ratsy kosa no navaliko anao.
Nasehonao ny hatsaram-ponao amiko androany
fa nanolotra ahy eo an-tananao ny Tompo,
nefa ianao kosa tsy nahafaty ahy.
Raha misy olona mifanena amin’ny fahavalony,
moa avelany hanohy ny diany soa aman-tsara va izy?
Hovalian’ny Tompo soa anie ianao,
noho izay nataonao tamiko androany izay.
Ary ankehitriny fantatro fa ho mpanjaka ianao,
ary ho tafatoetra eo an-tananao ny fanjakan’i Israely.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 56, 2. 3-4. 6 sy 11

Iantrao aho, ry Andriamanitra, iantrao.

Iantrao aho, ry Andriamanitra, iantrao!
Ianao no ifefen’ny fanahiko;
ny aloky ny Elatrao
no ifefeko mandra-pidifin’ny loza!

Izaho miantso an’Andriamanitra Avo indrindra,
Ilay Mpamaly ny ratsy atao ahy.
Izy maniraka avy any an-danitra,
ka mamonjy ahy amin’ny tanan’ny mpanosy!

Misandràta, ry Andriamanitra, any ambonin’ny lanitra!
Eran’ny tany tontolo ny Voninahitrao!
Fa lehibe hatrany an-danitra ny hatsaram-ponao:
mahatakatra ny rahona ny fahamarinanao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Efa nataoko hoe sakaiza ianareo, hoy ny Tompo; satria efa nambarako taminareo avokoa izay rehetra reko tamin’ny Ray.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 13-19)

Niantso izay tiany hankeo aminy Izy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niakatra tany amin’ny tendrombohitra anankiray,
ka niantso izay tiany hankeo aminy,
dia nankeo aminy ireo.
Ary nanendry roa ambin’ny folo lahy Izy
hiara-kitoetra aminy sy hirahiny hitory teny,
sady hanam-pahefana hanasitrana ny aretina sy handroaka ny demony.
Ary i Simôna nomeny fanampin’anarana hoe Piera;
ary i Jakôba zanak’i Zebede
sy i Joany rahalahin’i Jakôba,
izay nomeny fanampin’anarana hoe Bôanerjesy,
izany hoe zana-baratra;
ary i Andre, sy i Filipo, sy i Bartelemy,
sy i Matio sy i Tôma, sy i Jakôba zanak’i Alfe,
sy i Tade, sy i Simôna Zelôty,
ary i Jôdasy Iskariota ilay namadika Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 18, 6-9 ; 19, 1-7)

Tadiavin’i Saola raiko hovonoina ianao.

Tamin’izany andro izany:
tamin’ny niverenan’i Davida avy namono ilay Filistinina,
dia nivoaka avy tamin’ny tanànan’i Israely rehetra ny vehivavy,
nihira, nandihy teo anoloan’i Saola mpanjaka, an-kafaliana
tamin’ny feon’ny ampongatapaka sy ny valiha.
Ka nifamaly ny vehivavy, ny mpandihy, nanao hoe:

“Arivoarivo no matin’i Saola.
Fa alinalina kosa, ny an’i Davida.”

Tezitra mafy i Saola
ary tsy sitrany izany teny izany, ka hoy izy:

“Ny an’i Davida nataony alinalina
fa ny ahy kosa nataony arivoarivo
ka ny fanjakana izany no sisa tsy azony.”

Hatramin’izay andro izay dia ratsy fijery an’i Davida i Saola.
Niresaka tamin’i Jônatasy zanany sy ny mpanompony rehetra i Saola
ny amin’izay hahafaty an’i Davida.
Fatratra kosa anefa ny fitiavan’i Jônatasy zanak’i Saola an’i Davida.
Koa nampandre an’i Davida i Jônatasy nanao hoe:

“Tadiavin’i Saola raiko hovonoina ianao
ka mitandrema tena rahampitso maraina,
mihataha ka miere.
Ary hivoaka aho ka ho eo anilan’i dada amin’ny saha misy anao
ka hiresaka amin’i dada ny aminao,
dia ho hitako izay heviny,
ka hampandrenesiko anao.”

Nilaza soa an’i Davida tamin’i Saola rainy i Jônatasy,
fa hoy izy taminy:

“Aoka ny mpanjaka tsy hanota amin’i Davida mpanompony,
satria tsy nanota taminao izy.
Fa vao mainka koa soa ho anao aza ny nataony rehetra,
nanao vy very ny ainy,
namono an’ilay Filistinina izy,
ka izy no nanaovan’ny Tompo famonjena lehibe ho an’i Israely rehetra.
Nahita izany ianao sy nifaly tamin’izany.
Ka ahoana no hanotanao amin’ny ra tsy manan-tsiny,
amin’ny famonoana, tsy misy antony, an’i Davida?”

Nihaino ny tenin’i Jônatasy i Saola,
ka nianiana i Saola nanao hoe:

“Velona ny Tompo,
tsy hovonoina i Davida!”

Dia nantsoin’i Jônatasy i Davida
ary nilazan’i Jônatasy izany teny rehetra izany,
vao nentin’i Jônatasy nankeo amin’i Saola i Davida,
ka nitoetra teo anatrehany, toy ny taloha indray.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 55, 2-3. 9-10ab. 10d-11. 12-13

Andriamanitra no itokiako, tsy hatahotra aho.

Iantrao aho, ry Andriamanitra, fa hosena;
tontolo andro viraviraina;
tontolo andro hosen-drafilahy;
ifarimbonan’ny maro iadiana!

Ny nirenireneko voasoratrao ao amin’ny Bokinao;
ny ranomasoko voaangonao ao an-tsiny kelinao!
Ny fahavaloko hiamboho
amin’ny andro hiantsoako.

Fantatro izany,
fa Andriamanitra momba ahy!
Andriamanitra
izay deraiko ny Teniny!

Andriamanitra, hoy aho, no itokiako:
tsia, tsy matahotra aho: hahavita inona amiko izay nofo?
Eny, adidiko, ry Andriamanitra, ny voadiko taminao;
hatolotro ny sorom-pisaorana Anao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Araikao amin’ny fanambarànao ny foko ry Tompo, ary ny lalanao no aoka hanenika ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 7-12)

Niantso ny fanahy ratsy nanao hoe: “Ianao no zanak’Andriamanitra”, fa norarany izy ireo mba tsy hanao izay hahafantarana azy.

Tamin’izany andro izany:
Lasa nankany amin’ny ranomasina niaraka tamin’ny mpianany i Jesoa,
ary maro ny olona avy tany Galilea no nanaraka Azy.
Ary maro koa no tany Jodea sy Jerosalema,
sy tany Idomea, sy tany an-dafin’i Jordany,
ary tamin’ny tany manodidina an’i Tira sy Sidôna
no nankeo aminy nony nandre ny nataony.
Ary nilaza tamin’ny mpianany Izy mba hanomana sambo kely
hiandry Azy eo noho ny habetsahan’ny vahoaka
fandrao dia poritin’ny olona Izy.
Fa nahasitrana olona betsaka Izy,
ka nifanesika hanendry azy izay rehetra nanana aretina.
Ary raha nahita Azy koa ny fanahy maloto,
dia miankohoka eo anatrehany ka miantso Azy hoe:

“Ianao no zanak’Andriamanitra”;

fa rarany sy rahonany mafy izy ireo
mba tsy hanao izay hahafantarana azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 17, 32-33. 37. 40-51)

Vato sy antsamotady no nanatonan’i Davida ilay Filistinina.

Tamin’izany andro izany:
Izao no nolazain’i Davida tamin’i Saola:

“Aza misy mamoy fo ny olona
fa andeha hiady amin’io Filistinina io ny mpanomponao.”

Fa hoy i Saola tamin’i Davida:

“Tsy azonao atao ny mandroso hihaona amin’io Filistinina io mba hiady aminy,
fa ianao mbola zaza,
izy efa lehilahy mpiady hatramin’ny fahatanorany.”

Dia hoy i Davida:

“Ny Tompo izay efa namonjy ahy tamin’ny liona sy ny orsa,
no hamonjy ahy koa amin’ny tanan’io Filistinina io.”

Ka hoy i Saola tamin’i Davida:

“Andeha àry, ary homba anao anie ny Tompo.”

Ny tehiny no noraisin’i Davida teny an-tanany,
vato kilonjy dimy no nofantenany teny amin’ny rian-driaka
sy nataony tao an-kitapo fitondran’ny mpiandry ondry,
kotra fasiana haza;
ary ny antsamotadiny no nataony an-tanana,
dia nandroso nanatona ilay Filistinina izy.
Nanatona an’i Davida tsikelikely itý Filistinina,
nialohàn’ny lehilahy nitondra ny ampingany.
Nijery ilay Filistinina ka nahita an’i Davida, ary naneso azy,
fa tanora kely mena volo ary tsara tarehy.
Hoy ilay Filistinina tamin’i Davida:

“Fa izaho angaha alika no tehina no hankanesan’ialahy atý amiko?”

Dia nanozona an’i Davida amin’ireo andriamaniny ilay Filistinina.
Ary hoy ilay Filistinina tamin’i Davida hoe:

“Mankanesa atý amiko ange ialahy,
raha tsy omeko ny voro-manidina sy ny biby any an-tsaha ny nofon’ialahy e!”

Fa hoy kosa ny navalin’i Davida an’ilay Filistinina:

“Ianao manatona ahy amin’ny sabatra aman-defona sy lefom-pohy,
fa izaho kosa manatona anao amin’ny anaran’ny Tompon’ny tafika,
ny Andriamanitry ny foloalindahin’i Israely, izay notsiratsirainao.
Anio dia hatolotry ny Tompo eo an-tanako ianao,
ka hasiako ianao, ary hoesoriko eo amboninao ny lohanao;
anio dia homeko ny voro-manidina any an-danitra sy ny bibin’ny tany
ny fatin’ny tafiky ny Filistinina,
ka ho fantatry ny tany rehetra fa manana Andriamanitra i Israely;
ary ho fantatr’izao vahoaka rehetra izao
fa tsy sabatra na lefona no amonjen’ny Tompo,
fa azy ny ady, ka efa natolony eo an-tananay ianareo.”

Nitsangana ilay Filistinina
dia niainga nandroso hitsena an’i Davida,
dia nohazakazahin’i Davida nohatonina teo amin’ny laharan’ny miaramila koa izy,
ka natsofok’i Davida tao anatin’ny kotrany ny tanany,
notsoahany avy tao ny vato iray, ary nalefany tamin’ny antsamotady.
Nahavoa ilay Filistinina tamin’ny handriny izy,
sady niletra tamin’ny handriny ny vato,
ka lavo niankohoka tamin’ny tany izy.
Nahomby noho ilay Filistinina izany i Davida
tamin’ny antsamotady iray sy ny vato iray,
dia novonoiny ho faty ilay Filistinina.
Tsy nisy sabatra teny an-tanan’i Davida.
Nihazakazaka i Davida dia niato teo akaikin’ilay Filistina
ary nalainy ny sabany, notsoahany tamin’ny tranony,
ka namonoany azy sy nanapahany ny lohany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 143, 1. 2. 9-10

Isaorana ny Tompo vatolampiko.

Isaorana ny Tompo
vatolampiko,
Ilay mampianatra ny tanako hamely,
ny sandriko hiady!

Ilay Fialofako sy Toera-mafy ho ahy.
Fiarovana avo ho ahy sy Mpanafaka ahy!
Ilay Ampinga sy aroko,
mampietry vahoaka maro ho eo ambaniko.

Andriamanitra ô, hira vao no hiraiko aminao!
Valiha tory folo no iantsàko Anao!
Ianao Ilay manome Fandresena ny Mpanjaka,
sy manafaka an’i Davida mpanomponao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho, mba hitandremako ny Fanambarana avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 1-6)

Inona no mety hatao ny sabata: ny mamonjy aina sa ny mamono?

Indray Sabata,
i Jesoa niditra tao amin’ny Sinagôga,
ary nisy lehilahy anankiray maty tanana an’ila tao.
Ary nizaha taratra Azy ny sasany na hanasitrana an’io amin’ny sabata Izy na tsia,
mba hiampangany Azy.
Dia hoy Izy tamin’ilay lehilahy maty tanana:

“Mitsangàna etsy afovoany.”

Ary hoy koa Izy tamin’ny olona:

“Inona no mety hatao amin’ny sabata,
ny soa sa ny ratsy,
ny mamonjy aina sa ny mamono?”

Fa tsy niteny tsy nivolana izy ireo.
Dia nijery azy rehetra tamin-katezerana Izy,
sy nalahelo noho ny hajamban’ny fony,
ary nilaza tamin-dralehilahy hoe:

“Ahinjiro ny tananao.”

Dia nahinjiny, ka sitrana ny tanany.
Ary lasa nivoaka ny Farisianina:
ka niaraka tamin’izay dia niara-nihevitra tamin’ny Herôdianina
hanao izay hahavoazana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 16, 1-13)

Nohosoran’i Samoela i Davida teo afovoan’ny rahalahiny; ary dia nidina tamin’i Davida ny Fanahin’ny Tompo.

Tamin’izany andro izany,
nilaza tamin’i Samoela ny Tompo nanao hoe:

“Mandra-pahoviana no itomanianao an’i Saola,
kanefa Aho manary azy tsy ho mpanjakan’i Israely intsony?
Fenoy diloilo ny tandrokao,
dia mandehana fa irahiko ho any amin’i Jese any Betlehema ianao,
satria amin’ny zanany no nahitako ilay mpanjaka tiako.”

Dia hoy i Samoela:

“Hataoko ahoana no fankany?
Ho ren’i Saola izany dia hataony maty aho?”

Ary hoy ny Tompo:

“Mitondrà vantotr’ombivavy, ka ataovy hoe:
Hanatitra sorona ho an’ny Tompo no nankanesako taty.
Ary asao i Jese amin’ny sorona,
fa hampahafantariko anao izay tokony hataonao,
dia hohosoranao ho ahy izay hotondroiko aminao.”

Dia nataon’i Samoela izay nandidian’ny Tompo azy,
ka nankany Betlehema izy.
Tonga nitsena azy ny loholon’ny tanàna tamin’ahiahy ka nanao hoe:

“Hampiadana va no nahatongavanao?”

Dia hoy i Samoela:

“Hampiadana.
Tonga hanatitra sorona ho an’ny Tompo aho.
Ka hamasino ny tenanareo,
ary andeha hiaraka amiko ho any amin’ny sorona.”

Dia nanamasina an’i Jese sy ny zanany izy,
sy nanasa azy ireo ho any amin’ny sorona.
Nony tafiditra izy ireo dia nahita an’i Eliaba i Samoela ka nanao hoe:

“Mby eto anatrehany tokoa ilay voahosotry ny Tompo.”

Fa hoy ny Tompo tamin’i Samoela:

“Aza ny tarehiny no jerenao,
na ny haavon’ny tsanganany,
fa efa natanilako io.
Tsy mba izay hitan’ny olombelona no izy;
ny olombelona mijery ny tarehy
fa ny Tompo kosa mijery ny fo.”

Dia i Abinadaba indray no nantsoin’i Jese,
ka nampandaloviny teo anatrehan’i Samoela
fa hoy i Samoela:

“Itý koa tsy mba nofidin’ny Tompo.”

Dia i Samà indray no nampandalovin’i Jese,
fa hoy i Samoela:

“Tsy mbola ilay voafidin’ny Tompo koa itý.”

Nampandalovin’i Jese teo anatrehan’i Samoela koa ireto fito mirahalahy
tamin’ny zanany ary hoy i Samoela tamin’i Jese:

“Tsy misy nofidin’ny Tompo amin’ireto.”

Ary hoy i Samoela tamin’i Jese:

“Ireo ihany va no zatovolahy rehetra?”

Dia hoy i Jese:

“Mbola misy ilay faralahy,
ka indro fa miandry ondry izy.”

Ka hoy i Samoela tamin’i Jese:

“Ampanalao izy,
fa tsy hipetraka hihinana isika raha tsy efa tonga izy.”

Dia nampanalain’i Jese io.
Mavo mena ny volon’izy izay;
sady bary maso izy no tsara tarehy.
Ary hoy ny Tompo:

“Mitsangana, hosory io, fa io no izy.”

Dia noraisin’i Samoela ny tandroka nisy diloilo,
ka nohosorany teo afovoan’ireo rahalahiny io;
ary hatramin’izany andro izany ka hatramin’ny andro manaraka,
dia nidina tamin’i Davida ny fanahin’ny Tompo.
Dia niainga i Samoela nankany Ramata.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 88, 20. 21-22. 27-28

I Davida mpanompoko no sitrako.

Indray andro, niteny tamin-tsindrimandry Ianao,
nanao tamin’ny voafidinao hoe:
Nanandratra olo-mahery iray Aho;
nanambony olom-boafidy tamin’ny vahoaka.

I Davida mpanompoko no sitrako:
ka nohosorako ilo masina.
Ny tanako homba azy;
ny sandriko hankahery.

Izy hiantso Ahy hoe: Raiko Ianao,
Andriamanitro sy vatolampy famonjena ahy.
Izaho kosa hanao azy ho lahimatoako,
sy ho avo indrindra amin’ny mpanjakan’ny tany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso ny tenin’Andriamanitra; tsy ho toy ny tenin’olombelona anefa fa araka ny marina tokoa, ho tenin’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 2, 23-28)

Ny sabata no natao ho an’ny olona fa tsy ny olona no natao ho an’ny sabata.

Indray sabata,
raha nandeha namaky ny tanimbary i Jesoa,
dia nioty salohim-bary teny am-pandehanana ny mpianany,
ka hoy ny Farisianina taminy:

“Jereo ange e,
nahoana izy ireo no manao ny tsy fanao amin’ny sabata?”

Fa hoy Izy taminy:

“Moa tsy novakinareo va izay nataon’i Davida
raha terin’ny hanoanana izy sy izay nanaraka azy?
Fa niditra tao an-tranon’Andriamanitra izy
tamin’ny andron’i Abiatara lehiben’ny mpisorona,
ka nihinana ny mofo alahatra
izay tsy misy mahazo mihinana afa-tsy ny mpisorona ihany,
sady nomeny mbamin’ny mpanaraka azy koa.”

Dia hoy koa Izy taminy:

“Ny sabata no natao ho an’ny olona,
fa tsy ny olona no ho an’ny sabata.
Koa ny Zanak’Olona dia tompon’ny sabata aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.