Vakiteny voalohany

Bokin’Izaia Mpaminany (Iz 61, 9-11)

Feno hafaliana ao amin’ny Tompo aho.

Ny taranak’izy ireo, halaza eny amin’ny firenena;
ary ny tamingany any amin’ny firenen-tsamihafa.
Izay hahita azy hahalala azy avokoa,
fa taranaka nosoavin’ny Tompo izy ireo.

Ho revon-kafaliana eo amin’ny Tompo aho,
ary hiravoravo amin’ny Andriamanitro ny foko,
satria notafiany fitafiam-pamonjena aho,
ary nakanjoiny akanjom-pahamarinana,
toy ny mpampakatra miravaka diadema eo an-dohany;
toy ny ampakarina miraratra ny firavany sarobidy.

Fa toy ny ampanirian’ny tany ny tsimoka eo aminy,
sy toy ny ampitsimohan’ny zaridaina ny voa nafafy eo aminy
no ampanirian’ny Tompo Tompo ny fahamarinana,
sy ny fiderana eo anatrehan’ny firenena rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

1 Sam. 2, 1. 4-5. 6-7. 8

Ravo amin’ny Tompo ny foko!

Endrey ny hafaliako manana ny Tompo!
Ny lohako nitanondrika mitraka.
Ka indro aho misoka-bava hiaro tena.
Mifaly aho, ry Tompo, fa voavonjinao.

Ny olo-mahery tapaka tsipîka,
ny osa kanefa miatrana aman-kery.
Ny voky nasainy miasa mikarama,
ny noana kanefa homana tsy miasa.

Ny momba nomeny zanaka amam-para,
kanefa ny maro anaka malazo.
Mamono ary koa mamelona ny Tompo:
mampidina sy mampakatra ny maty,

Mampanana sy mandevona ny Tompo,
ampietry Izy fa manandratra avy hatrany.
Alàny tsy ho eo am-bovoka ny ory,

Akariny avy eo am-pako ny mahantra,
ka indro nomeny toerana mpanjaka,
tolorany fiketrahana mihaja.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sambatra tokoa ianao, ry Maria Virjiny fa nitahiry ny Tenin’Andriamanitra ianao sy nandinika azy tao am-po.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 41-51)

Fa reniny kosa nandinika tsara izany zavatra rehetra izany tao am-pony.

Ary isan-taona ny ray aman-dreniny
dia nankany Jerosalema amin’ny andro fetin’ny Paka;
ka nony efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia niakatra araka ny fanao amin’izany fety izany izy ireo,
ary nony tapitra ny andro fety ka nody izy,
dia nijanona tany Jerosalema Jesoa zazakely,
nefa tsy fantatry ny rainy aman-dreniny izany.
Nataon’izy ireo ho niaraka tamin’ny niray dia taminy izy,
ka nandeha làlana indray andro vao nitady azy
tamin’ny havany sy ny olom-pantany;
ary nony tsy nahita azy,
dia niverina tany Jerosalema indray nitady azy.

Ary nony afaka hateloana, dia hitany tao anatin’ny tempoly izy
nipetraka teo afovoan’ny mpampianatra ka nihaino sady nanontany azy,
ary talanjona izay rehetra nandre azy noho ny fahendreny sy ny famaliny.
Ary nony nahita azy izy ireo dia gaga,
ary hoy reniny taminy:

“Anaka, nahoana hianao no nanao toy izany taminay?
Inty rainao sy izaho malahelo nitady anao.”

Fa hoy izy taminy:

“Nahoana no nitady ahy hianareo?
Tsy fantatrareo va fa tsy maintsy ho ao amin’ny Raiko aho?”

Saingy tsy azon’izy ireo ny teny nolazainy taminy.
Dia niara-nidina taminy nankany Nazareta izy, ary dia nanaiky azy;
fa reniny kosa nandinika tsara izany zavatra rehetra izany tao am-pony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Osea Mpaminany (Osea 11, 1b. 3-4. 8d-9)

Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Tia an’i Israely Aho fony mbola zaza izy;
ka hatrany Ejipta nisy fiantsoana ny zanako.
Ary Izaho nampiana-mandeha an’i Efraima, sy nitantana azy tamin’ny sandriny,
nefa tsy fantany fa nanolikoly azy Aho.
Nentiko tamin’ny kofehy fitondrana olona izy ireo,
dia tamin’ny fatoran’ny fitiavana;
mova Aho tsy ilay nanainga jioga ho azy, eo ambonin’ny valanoranony,
ary niodrika taminy sy nampihinana azy.
(Nefa tsy nety niverina tamiko izy: ka hofaiziko va?)
Tsia! Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.
Tsy hanarana ny firehetran’ny hatezerako Aho,
tsy horavako fanindroany i Efraima.
Fa Andriamanitra Aho, fa tsy olombelona:
eo afovoanao ilay Masina, ka tsy ho tonga Aho mitondra ny fisafoahako”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Iz 12, 2-3. 4. 5-6

Hanovo rano an-kafaliana ianareo amin’ny loharanom-pamonjena.

Ianao Andriamanitra Ray no vonjiko.
Matoky aho, mijoro fa tsy matahotra.
Ny Tompo no hery sy reharehako.
Fa Izy no vonjy sy fialofako.
Avia àry hanovo amin-kafaliana.
Ny vonjin’ny Tompo eo an-doharanony.

Amin’izany andro izany, samia manezaka.
Derao Andriamanitra, antsoy ny Anarany.
Torio ny vahoaka ny zava-bitany.
Lazao fa tsy takatra hoe ny Anarany.

Ambony ny Tompo ka dia nasehony.
Lazao an’izany ny vazan-tany.
Ianao, ry Siôna hitotorebika.
Fa Tompo lehibe Izy sady masina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez 3, 8-12. 14-19)

Hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra ianareo.

Ry kristianina havana,
izaho izay kely indrindra amin’ny olona masina rehetra
no nomena fahasoavana izany ny Jentiny ny haren’i Kristy tsy hita pesipesenina,
sy ny hazavana amin’ny olona rehetra ny filaharan’ilay hevitra lalina niafina hatrizay hatrizay
tao amin’Andriamanitra Mpahary ny zavatra rehetra.
Dia izany no naseho ankehitriny tamin’ny alalan’ny Eglizy,
ka tonga fantatr’ireo fitondrana sy fahefana any an-danitra ny fahaizan’Andriamanitra mamoron-kevitra,
araka ny lahatra nataony hatrizay hatrizay tao amin’i Kristy Jesoa Tompontsika,
Izay ananantsika fahasahiana hanatona an’Andriamanitra amim-pahatokiana noho ny finoana Azy.
Eny, noho izany no andohalihako amin’ny Ray,
izay angalan’ny fianakaviana rehetra any an-danitra sy ety an-tany ny anarana,
mba homeny anareo, araka ny haren’ny voninahiny,
ny hankaherezina fatratra araka ny olona anaty amin’ny Fanahy,
sy ny hitoeran’i Kristy ao am-ponareo amin’ny finoana,
dia ho latsa-paka sy hiorina amin’ny fitiavana ianareo,
ka hiara-mahafantatra tsara amin’ny olo-masina rehetra
izay sakany sy lavany, ary haavony sy halaliny,
sady hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra,
ka dia ho fenon’ny hafenoan’Andriamanitra rehetra ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ento ny jiogako ary mianara amiko fa malemy fanahy sy manetry Tena ao am-po Aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo 19, 31-37)

Nolefonin’ny miaramila anankiray ny Fony, ka nisy ra sy rano nivoaka.

Zoma, andro fiomanana tamin’izay,
ka nangataka tamin’i Pilaty ny Jody mba hotapahina ny ranjon’ireo nofantsihana,
dia hoesorina, mba tsy hisy faty mihantona amin’ny Hazofijaliana amin’ny andro sabata
(fa andro lehibe izany sabata izany).
Dia tonga ny miaramila ka nanapaka ny ranjon’ny voalohany
sy ny an’ilay anankiray niara-nofantsihana taminy koa;
fa nony nankeo amin’i Jesoa izy, dia hitany fa efa maty sahady Izy,
ka tsy mba notapahiny ny ranjony.
Fa nolefonin’ny miaramila anankiray kosa ny Fony,
ka nisy ra sy rano nivoaka niaraka tamin’izay.
Ary ilay nahita no milaza, ka marina ny filazany,
sady fantany fa milaza ny marina izy, mba hinoanareo koa.
Ary izany no tonga dia mba hahatanteraka ny Soratra Masina hoe:

“Tsy hisy hotapahina ny taolany, na dia iray aza”.

Ary hoy indray ny koa ny Soratra Masina:

“Hijery izay nolefoniny izy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Timôte (2 Tim. 2, 8-15)

Tsy mba voafetra ny tenin’Andriamanitra. Raha miara-maty aminy isika dia hiara-belona aminy koa.

Ry malala,
tsarovy fa i Jesoa Kristy, Ilay avy amin’ny taranak’i Davida,
dia nitsangan-ko velona araka ny Evanjely torìko,
izay iaretako fijaliana hatramin’ny fatorana toy ny olon-dratsy aza;
ny tenin’Andriamanitra anefa tsy mba voafatotra.
Noho izany, dia miaritra ny zavatra rehetra aho, noho ny amin’ny olom-pinidy,
mba hahazoan’izy ireo koa ny famonjena izay ao amin’i Kristy Jesoa,
mbamin’ny voninahitra mandrakizay.
Teny mahatoky tokoa izao:
raha miara-maty aminy isika, dia hiara-belona aminy koa;
raha miaritra isika, dia hiara-manjaka aminy;
raha mandà Azy isika, dia Izy koa handà antsika;
raha mivadika isika, Izy tsy mivadika na oviana na oviana,
fa tsy mahazo mandà ny tenany.
Ampahatsiarovy ny olona izany,
ary anaro eo anatrehan’Andriamanitra izy mba tsy hiady teny foana,
satria tsy mahasoa akory izany, fa mamohehatra ny mpihaino aza.
Mikeleza aina mba hiseho amin’Andriamanitra ho lehilahy voazaha toetra,
sy mpanompo tsy mahazo henatra, ary mizotra mahitsy amin’ny teny fahamarinana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 24, 4bd-5ab. 8-9. 10 sy 14

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy.
na: Ambarao anay ny sitrakao, ry Ray, hotanterahinay.

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy,
ny soritrao ampianaro ahy.
Tariho amin’ny fahamarinanao aho, ry Tompo:
fa Ianao no Andriamanitra Mpamonjy ahy.

Tsara fo sy mahitsy ny Tompo.
Ka ny mpanota toroany lalana;
ny ory tarihiny amin’ny hitsiny;
ny ory ampianariny ny lalany.

Ny lalan’ny Tompo rehetra hatsaram-po sy fahamarinana
amin’ny mpitandrina ny fanekeny sy ny fanambaràny.
Ny tsiambaratelon’ny Tompo ho an’izay matahotra Azy;
ny fanekeny manome fahalalana tokoa azy ireo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy; ka ho tian’ny Raiko ary hankao aminy izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 28b-34)

Izany no didy voalohany, ary ny faharoa mitovy aminy koa.

Tamin’izany andro izany,
nisy mpanora-dalàna anankiray nanatona an’i Jesoa sy nanontany Azy hoe:

“Inona no voalohany amin’ny didy rehetra?”

Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Ny voalohany indrindra amin’izy rehetra dia itý:
Mihainoa, ry Israely:
ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana;
koa tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra,
sy amin’ny fanahinao rehetra, sy amin’ny sainao rehetra ary amin’ny herinao rehetra.
Izany no didy voalohany.
Ary itý no faharoa mitovy aminy ihany koa:
Tiavo ny namanao tahaka ny tenanao.
Tsy misy didy lehibe mihoatra noho ireo.”

Dia hoy ilay mpampiana-dalàna taminy:

“Tsara izany, ry Mpampianatra,
marina indrindra ny nilazanao fa tokana Andriamanitra,
ary tsy misy hafa afa-tsy Izy,
ka ny tia Azy amin’ny fo rehetra sy amin’ny fanahy rehetra, ary amin’ny hery rehetra
ary ny tia namana tahaka ny tena,
dia lehibe lavitra noho ny sorona dorana rehetra sy ny fanatitra hafa rehetra.”

Nony hitan’i Jesoa fa namaly tamim-pahendrena izy,
dia hoy Izy taminy:

“Tsy lavitra ny fanjakan’Andriamanitra ianao.”

Ary hatramin’izay, dia tsy nisy olona sahy nanontany Azy intsony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Fiandohan’ny taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Timôte (2 Tim. 1, 1-3. 6-12)

Mananatra anao aho mba hamelombelona indray ny fanomezam-pahasoavan’Andriamanitra ao anatinao, izay noraisinao tamin’ny fametrahako tanana taminao.

I Paoly, Apôstôlin’i Jesoa Kristy, noho ny sitrapon’Andriamanitra,
mba hitory ny teny fampanantenana izay ao amin’i Kristy Jesoa,
mamangy an’i Timôte, zanako malala:
ho aminao anie ny fahasoavana sy ny famindram-po amam-piadanana,
avy amin’Andriamanitra Ray, sy i Kristy Jesoa Tompontsika.
Misaotra an’Andriamanitra izay tompoiko amin’ny saina madio aho,
araka ny nataon’ny razako;
ary tsy mitsahatra ny mahatsiaro anao andro aman’alina amin’ny fivavahako.
Noho izany,
mananatra anao aho mba hamelombelona indray ny fanomezam-pahasoavan’Andriamanitra ao anatinao,
izay noraisinao tamin’ny fametrahako tanana taminao.
Fa tsy fanahy osa no nomen’Andriamanitra antsika,
fa fanahy mahery sy be fitiavana ary mahonon-tena.
Koa aoka ianao tsy ho menatra ny ho vavolombelon’ny Tompontsika
sy noho ny amiko izay mpifatotra ho Azy,
fa hiara-mijaly amiko noho ny Evanjely,
miankina amin’ny herin’Andriamanitra,
izay namonjy antsika sy niantso antsika tamin’ny fiantsoana masina,
tsy noho ny asantsika, fa araka ny fikasany sy ny fahasoavany izay nomeny antsika
tao amin’i Kristy Jesoa, talohan’ny taona rehetra,
sy naharihary ankehitriny tamin’ny nisehoan’i Jesoa Kristy Mpamonjy antsika,
Ilay nanafoana ny fahafatesana, sy nanambara ny fiainana aman-tsy fahalòvana tamin’ny Evanjely.
Izany Evanjely izany, no nanendrena ahy ho mpitory sy Apôstôly ary mpampianatra ny jentily;
ary izany ihany koa no iaretako izao fijaliana ankehitriny izao;
tsy menatra amin’izany anefa aho,
fa fantatro izay ninoako ary matoky aho fa Izy no hahatahiry izay napetraka tamiko
mandra-piavin’izay andro izay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 122, 1-2a. 2bde

Any aminao ny masoko, ry Tompo, no andraiko.

Ry Tompoko, Ianao izay mitoetra any ambony!
Ny masoko miandra mibanjina Anao.
Sahala amin’ny mason’ireo mpanompo,
miandra ny tanan’ny tompony hatrany.

Sahala amy mason’ny mpanompovavy,
miandra ny tanan’ny tompony hatrany.
Iantrao re izahay Andriamanitra Tompo,
fa vokin’ny eso, efa tofoka loatra!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny fitsipikao, ry Tompo, mahafaly ny fo; ny baikonao mazava, manilo ny maso.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 18-27)

Andriamanitry ny velona Izy fa tsy Andriamanitry ny maty.

Tamin’izany andro izany, dia nanatona an’i Jesoa ny Sadoseanina
izay mandà ny fitsanganan’ny maty
ka nanontany Azy hoe:

“Ry Mpampianatra ô, izao no nosoratan’i Môizy ho antsika:
Raha misy lehilahy maty momba ka mbola velona ny vadiny,
dia aoka ny rahalahiny no hampakatra ny vadiny
mba hiteraka hamelo-maso azy.
Ary nisy olona fito mirahalahy,
ka nanam-bady aloha ny lahimatoa, dia maty momba.
Dia nanam-bady an-dravehivavy indray ny faharoa, fa maty momba koa izy;
toraka izany koa ny fahatelo.
Ary samy nanam-bady azy izy fito mirahalahy, fa maty momba avokoa.
Faran’izy rehetra dia maty koa ravehivavy.
Koa amin’ny fitsanganan’ny maty, rahefa tafatsangana izy ireo,
iza no ho vadin-dravehivavy,
fa efa samy nanam-bady azy avokoa izy fito mirahalahy?”

Ary hoy ny navalin’i Jesoa azy:

“Moa tsy diso hevitra va ianareo
noho ny tsy fahafantaranareo ny Soratra Masina sy ny fahefan’Andriamanitra?
Fa rahefa tafatsangana ny maty, dia tsy hisy mpampakatra sy ampakarina intsony,
fa ho tahaka ny anjely any an-danitra izy.
Ary raha ny amin’ny fitsanganan’ny maty,
moa tsy mbola novakìnareo va ao amin’ny Bokin’i Môizy, amin’ilay misy ny voaroy,
izay nolazain’Andriamanitra taminy hoe:
‘Izaho no Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka, ary Andriamanitr’i Jakôba?’
Tsy Andriamanitry ny maty Izy, fa an’ny velona.
Koa diso lehibe loatra ianareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.