Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma 10, 9-18

Avy amin’ny toriteny ny finoana, ary avy amin’ny tenin’Andriamanitra ny toriteny.

Ry kristianina havana,
raha manaiky amin’ny vavanao ianao
fa i Jesoa no Tompo,
sy mino amin’ny fonao
fa Andriamanitra nanangana Azy ho velona,
dia ho voavonjy ianao.
Satria ny finoana amin’ny fo
no ahazoana fahamarinana;
ary ny fanekena amin’ny vava
no ahazoana famonjena,
araka ny tenin’ny Soratra Masina hoe:

“Izay mino Azy tsy mba ho menatra.”

Tsy misy hafa na Jody na Jentily,
satria ny Tompo iray no iombonan’izy rehetra,
manan-karena ho an’izay rehetra miantso Azy;
fa izay rehetra hiantso ny Anaran’ny Tompo
no hovonjena.
Hatao ahoana àry no fiantso izay mbola tsy ninoana?
Hatao ahoana no fino izay mbola tsy re?
Hatao ahoana no fandre raha tsy misy mitory?
Ary hatao ahoana no fitory raha tsy misy irahina?
araka ny voasoratra hoe:

“Endrey ny hatsaran’ny tongotr’ireto mitory hasambarana!”

Tsy ny rehetra anefa no nanaiky ny Evanjely,
araka ny tenin’i Izaia hoe:

“Tompo ô, iza no nino ny teny notorìnay?”

Koa avy amin’ny toriteny ny finoana;
ary avy amin’ny tenin’Andriamanitra ny toriteny.
Fa hoy izaho:

“Sao dia tsy nandre izy ireo?”

Tsy izany akory:
lasa nanerana ny tany rehetra ny feony,
ary tonga hatramin’ny fara vazan-tany ny teniny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 18, 2-3. 4-5

Ny soratra ataony no tsinjo eran-tany

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra,
ny asany kosa torìn’ny habakabaka.
Ny andro milaza amin’andro manaraka;
ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany;
tsy feo mba manako ho renesin’ny sofina.
Kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Avia hanaraka Ahy, hoy ny Tompo fa hataoko mpanarato olona ianareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio 4, 18-22

Nandao ny haratony niaraka tamin’izay izy ireo ka nanaraka Azy.

Tamin’izany andro izany,
nitsangantsangana teny amoron-dranomasin’i Galilea i Jesoa,
ary nahita olona mirahalahy,
dia i Simôna ilay atao hoe Piera sy i André rahalahiny,
nanarato teo amin’ny ranomasina,
fa mpanarato izy ireo.
Dia hoy Izy taminy:

“Avia hanaraka Ahy,
fa hataoko mpanarato olona ianareo.”

Dia nandao ny haratony niaraka tamin’izay izy ireo,
ka nanaraka Azy.
Dia mbola nandroso ihany Izy,
ka nahita olona mirahalahy hafa koa,
dia i Jakôba zanak’i Zebede sy i Joany rahalahiny
izay teo an-tsambo niaraka tamin’i Zebede rainy,
nanamboatra ny haratony;
ary nantsoiny izy mirahalahy.
Nandao ny haratony sy ny rainy
niaraka tamin’izay izy ireo,
ka nanaraka Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanambarana nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 20, 1-4. 11 — 21, 2)

Notsaraina araka ny asany avy ny maty rehetra. Indro hitako nidina avy any an-danitra i Jerosalema vaovao.

Izaho Joany nahita anjely anankiray nidina avy any an-danitra,
izay nitana ny fanalahidin’ny lavaka tsy hita noanoa
sy rojo vy lehibe anankiray teny an-tanany.
Nosamborin’izy io ny Dragona, ilay menarana antitra, dia ny demony sy i Satana,
ka nafatony arivo taona, dia nazerany tao amin’ny lavaka tsy hita noanoa,
ary nohidiany tao sy nasiany tombo-kase teo amboniny,
mba tsy hamitahany firenena maro intsony, mandra-pahatapitry ny arivo taona;
fa rahefa afaka izany dia tsy maintsy hovahana kelikely indray izy aloha.
Dia nahita seza fiandrianana maro aho, izay nipetrahan’olona nahazo fahefana hitsara,
sy nahita ny fanahin’ireo notapahin-doha noho ny fanambaran’i Jesoa
sy noho ny tenin’Andriamanitra, mbamin’ny an’ireo tsy nivavaka tamin’ny Biby na tamin’ny sariny,
sy tsy nandray ny mariny na tamin’ny handriny na tamin’ny tanany,
fa efa velona ireo ka niara-nanjaka arivo taona tamin’i Kristy.

Rahefa izany, indro hitako itý seza fiandrianana lehibe fotsy mamirapiratra,
sy Ilay mipetraka eo amboniny;
ka ny tany sy ny lanitra nandositra ny tavany, fa tsy nisy hitoerany intsony;
ny maty rehetra koa, na kely na lehibe, hitako nitsangana teo anoloan’ny seza fiandrianana.
Dia nisy boky maro novelarina, ary nisy boky iray hafa koa novelarina,
dia ny bokin’ny fiainana izany;
ka notsaraina araka izay voasoratra tamin’ireo boky ireo,
manaraka ny asany avy, ny maty rehetra.
Ny ranomasina namoaka ny maty tao aminy;
ny Fahafatesana sy ny Fonenan’ny maty koa namoaka ny azy,
dia samy notsaraina araka ny asany avy izy.
Ary ny fahafatesana sy ny afobe dia natsipy tany amin’ny farihy afo:
— izany no fahafatesana faharoa: ny farihy afo.
Ka izay rehetra tsy voasoratra tao amin’ny bokin’ny fiainana
dia natsipy tany amin’ny farihy afo avokoa.

Ary nahita lanitra vaovao sy tany vaovao aho;
fa efa lasa ny lanitra voalohany, sy ny tany voalohany,
ary tsy nisy intsony koa ny ranomasina.
Dia indro hitako nidina avy any an-danitra ny tanàna masina avy any amin’Andriamanitra,
dia i Jerosalema vaovao, voahaingo toy ny vehivavy ampakarina,
voaomana hihaona amin’ny vadiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 83, 3. 4. 5-6a sy 8a

Indro ny tranolain’Andriamanitra tonga eny amin’ny olona.

Manembona Anao lalandava ny foko.
Misento maniry ny kianjanao.
Endrey velon-kira mihoby ny foko,
mientana, faly miandra Azy Tompo.

Ny voromanidina ireny tsy lao,
ireo sidintsidina mbamin’ny fody,
mitoetra manila ny Otelinao,
ry Tompo Mpanjakan’ny tany tontolo.

Endrey ny hasanbaran’ny vahoakanao,
mihoby, midera tsy tapaka Anao.
Miravo tokoa ’zay mitoky aminao,
mavitrika, tojo ny lalan-kombana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Miandrandrà ka asandrato ny lohanareo, fa efa akaiky ny fanavotana anareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 21, 29-33)

Raha vao hitanareo fa tonga izany zavatra izany, dia fantaro fa akaiky ny fanjakan’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ireo mpianany nanao hoe:

“Jereo ny aviavy sy ny hazo rehetra:
raha vao hitanareo fa manaroka izy, dia fantatrareo fa akaiky ny fahavaratra.
Toy izany koa raha vao hitanareo fa tonga izany zavatra izany,
dia fantaro fa akaiky ny fanjakan’Andriamanitra.
Lazaiko marina aminareo fa tsy ho lany itý taranaka itý
ambara-pahatongan’izany rehetra izany.
Ho levona ny lanitra sy ny tany,
fa ny teniko tsy mba ho levona.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanambarana nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 18, 1-2. 21-23 ; 19, 1-3. 9a)

Rava i Babilôna lehibe.

Hitako izaho Joany, nidina avy any an-danitra itý Anjely nanam-pahefana lehibe,
sy nanazava ny tany tamin’ny voninahiny.
Niantso tamin’ny feo mahery izy, nanao hoe:

“Rava, rava i Babilôna lehibe, ka tonga fonenan’ny demony,
sy fitoeran’ny fanahy maloto rehetra
ary fieren’ny vorona maloto halan’ny olona rehetra!”

Tamin’izay dia nisy Anjely anankiray,
naka vato hoatra ny vato lehibe fikosohan-dafarinina,
ka nanipy azy tany anaty ranomasina, nanao hoe:

“Hazera tampoka hoatra izany i Babilôna tanàna lehibe,
ka tsy ho hita intsony!
Dia tsy ho re ao aminao intsony ny feon’itý mpitendry harpa,
sy ny mpitsoka mozika mbamin’ny mpitsoka sodina sy trômpetra.
Ny mpanao taozavatra rehetra tsy ho hita eo aminao intsony,
ary ny feon’ny vato fikosohan-dafarinina tsy ho re ao intsony koa.
Ny fahazavan’ny jiro tsy hamirapiratra ao aminao intsony,
ary ny feon’ny mpampakatra sy ampakarina tsy ho re ao aminao intsony;
satria ny mpandrantonao dia lehiben’ny tany,
ary ny ody fandrebirebenao no nampivily ny firenena rehetra.”

Rahefa izany,
dia nisy hoatra ny feom-bahoaka betsaka tany an-danitra, reko nanao hoe:

“Aleloia! An’Andriamanitra ny famonjena sy ny voninahitra ary ny hery,
fa marina sy mahitsy ny fitsarany,
satria Izy nanameloka ilay Vehivavy janga malaza
izay nandoto ny tany tamin’ny fijangajangany,
sy namely an’io noho ny ran’ny mpanompony izay nalatsaky ny tanany.”

Dia naverin’izy ireo fanindroany indray ny hoe:

“Aleloia!”

Ary niakatra mandrakizay mandrakizay ny setroky ny tanàna.
Dia hoy ilay Anjely tamiko:

“Soraty:
Sambatra izay nasaina ho amin’ny fampakaram-badin’ny Zanak’ondry.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 99, 2. 3. 4. 5

Sambatra izay nasaina ho amin’ny fampakaram-badin’ny Zanak’ondry.

Fo falifaly anompoana ny Tompo,
tongava eo aminy mihira miravo.

Ekeo fa ny Tompo no Andriamanitra:
fa Azy isika satria noarìny
sy tena vahoakany,
ondry fiandriny.

Ireo vavahadiny idiro amin-tsaotra,
ny ao an-kianjany idiro amin-dera.
Derao Izy Tompo:
ny Anarany isaory.

Miaiky isika fa tsara ny Tompo,
fa mandrakizay ny fitiavany antsika.
Amin’ny taona rehetra
ny fahamarinany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Miandrandrà, ka asandrato ny lohanareo; fa efa akaiky ny fanavotana anareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 21, 20-28)

Nohitsakitsahin’ny Jentily i Jerosalema mandra-pahafenon’ny andron’ny Jentily.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Rahefa hitanareo voahodidin’ny miaramila i Jerosalema,
dia fantaro amin’izany fa efa antomotra ny fandravana azy,
ka amin’izany, izay any Jodea aoka handositra any an-tendrombohitra,
izay ao an-tanàna aoka hivoaka any ivelany,
ary izay any an-tsaha aoka tsy hiditra ao an-tanàna intsony,
satria izany andro izany no ho andro famaizana sy hahatanterahan’izay rehetra voasoratra.
Loza ho an’ny bevohoka sy ny mitaiza kely amin’izany andro izany,
fa ho lehibe tokoa ny fahoriana eto an-tany,
ary ho mafy ny hatezeran’Andriamanitra amin’itý firenena itý:
haringana amin’ny lela sabatra izy, sy ho lasan-ko babo any amin’ny firenena rehetra,
ary hohitsakitsahin’ny Jentily i Jerosalema mandrapahafenon’ny andron’ny Jentily.
Hisy famantarana koa eny amin’ny masoandro sy ny volana ary ny kintana,
ary etý an-tany dia ho ory sy very hevitra ny firenena
noho ny fikotrokotroky ny ranomasina sy ny onjany;
ho ankona foana ny olona noho ny fahatahorany sy ny fiandrasany izay loza hanjò an’izao tontolo izao,
fa hihozongozona ny herin’ny lanitra.
Dia ho hita amin’izay ny Zanak’Olona
avy any ambonin’ny rahona amim-pahefana sy voninahitra lehibe.
Raha vao miantomboka izany zavatra izany,
dia miandrandrà ka asandrato ny lohanareo,
fa efa akaiky ny fanavotana anareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.