Vakiteny voalohany

Boky Deteronômy (Det. 6, 4-13)

Tiavo ny Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra.

Hoy i Môizy tamin’ny vahoakan’i Israely:

“Mihainoa, ry Israely:
Ny Tompo Andriamanitsika dia Izy ihany no Tompo.
Tiava ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy amin’ny fanahinao rehetra.
Aoka ho ao am-ponao izao didy omeko anao anio izao.
Alatsaho ao an-tsain’ny zanakao izany;
ary resaho, na ao an-tranonao ianao, na eny amin’ny dia alehanao,
na mandry ianao, na hiarina.
Afehezo amin’ny tananao izany, mba ho famantarana ho anao,
ary ataovy toy ny fehin-kandrina eo anelanelan’ny masonao.
Soraty eo amin’ny tolam-baravaranao izy, sy eo amin’ny vavahadinao.
Raha avy izay hahatafidiran’ny Tompo Andriamanitrao anao
any amin’ny tany nianianany tamin’i Abrahama sy i Isaaka ary i Jakôba razanao, homena anao,
tanàna sady soa no lehibe, tsy naorinao;
trano feno zava-tsoa isan-karazany, tsy nofenoinao;
dobo famorian-drano, tsy nolavahanao,
voaloboka amam-pototr’ôliva, tsy nambolenao,
dia hihinana sy hivoky ianao;
ka tandremo fandrao manadino ny Tompo izay nampivoaka anao
avy tany amin’ny tany Ejipta, tany amin’ny trano fanandevozana.
Matahora ny Tompo Andriamanitrao, manompoa Azy,
ary aoka ny Anarany no hianiananao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 17, 2-3a. 3bd-4. 47 sy 51ab

Mamiko Ianao, ry Tompo, izay heriko.

Mamiko Ianao, ry Tompo izay heriko,
Tompo vatolampiko, toera-mafy ho ahy,
Andriamanitro mpanafaka
sy haram-bato fialofana.

Ampinga sy tandro-pamonjena,
fiarovana-avo ho ahy!
Dera ho an’ny Tompo, hoy aho,
fa voavonjy amin’ny fahavaloko aho!

Veloma anie ny Tompo!
Hisaorana ny vatolampiko.
Hasandratra ilay Andriamanitra Mpamonjy ahy.
Omeny fandresen-dehibe ny Mpanjakanay;
anehoany hatsaram-po ny voahosony;
dia i Davida sy ny taranany hatrany amin’ny mandrakizay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo,
hibanjinako ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 17, 14-19)

Raha manam-pinoana ianareo, tsy hisy tsy ho azonareo atao.

Tamin’izany andro izany,
nisy lehilahy anankiray nanatona an’i Jesoa ka nandohalika teo anatrehany nanao hoe:

“Tompo, mamindrà fo amin’ny zanako lahy;
mararin’ny androbe izy ka mijaly mafy loatra,
fa matetika mianjera any anaty afo,
ary matetika koa any anaty rano.
Nentiko tamin’ny mpianatrao izy,
fa tsy nahasitrana azy izy ireo.”

Ary namaly i Jesoa nanao hoe:

“Ry taranaka tsy mino sy ratsy fanahy,
mandra-pahoviana no hitoerako aminareo?
mandra-pahoviana no handeferako aminareo?
Ento aty amiko izy.”

Dia norahonan’i Jesoa ny demony ka nivoaka,
ary sitrana niaraka tamin’izay razazalahy.
Tamin’izay dia nanatona an’i Jesoa mangingina ny mpianany ka nanao hoe:

“Nahoana no tsy naharoaka azy izahay?”

Hoy i Jesoa taminy:

“Noho ny tsy fahampian’ny finoanareo.
Fa lazaiko marina aminareo,
fa raha manam-pinoana hoatra ny voantsinapy anankiray aza ianareo,
ka hiteny amin’io tendrombohitra io hoe:
‘Mifindrà erý ianareo’,
dia hifindra izy, ary tsy hisy tsy ho azonareo atao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deteronômy (Det. 4, 32-40)

Noho ny fitiavany ny razanareo dia nifidy fara aman-dimby ho azy ireo Izy.

Tamin’izany andro izany,
niteny tamin’ny vahoaka i Môizy nanao hoe:

“Anontanio ny andro fahagola tany alohanao,
hatramin’ny andro naharian’Andriamanitra ny olombelona teto ambonin’ny tany
sy hatramin’ny faravodilanitra na aiza na aiza,
raha mba nisy zava-dehibe tahaka izany na oviana na oviana,
na nisy re toy izany akory na oviana na oviana!
Vahoaka aiza no efa nandre ny feon’Andriamanitra
niteny tao anatin’ny afo toy ny efa renareo,
ka mbola velona ihany izy?
Oviana no mba nisy Andriamanitra nanandrana haka firenena anankiray ho azy
tao afovoan’ny firenena iray hafa,
tamin’ny fitsapana, famantarana, fahagagana, ady,
tanana mahery, sandry ahinjitra, ary fangorohoroana lehibe,
toraky ny nataon’ny Tompo Andriamanitrareo ho anareo,
teo imasonareo tany Ejipta?
Ianao no nanehoana izany, mba hahafantaranao,
fa ny Tompo no Andriamanitra, ary tsy misy hafa afa-tsy Izy.
Nampandre anao ny feony avy any an-danitra hampianatra anao Izy,
sy nampiseho anao ny afony lehibe teto an-tany;
ary nandre ny teniny tao anatin’ny afo ianao.
Noho ny fitiavany ny razanao,
dia nifidy fara aman-dimby ho azy ireo Izy,
ka nampivoaka anao avy tany Ejipta,
tamin’ny nitoerany tao aminao sy ny heriny lehibe,
handroahany firenena maro sady matanjaka noho ianao teo anoloanao,
mba hampidirany anao amin’ny taniny sy hanomezany izany ho lovanao,
araka izao ankehitriny izao.

Koa fantaronao anio,
sy araiketo ao am-ponao fa ny Tompo no Andriamanitra any amin’ny lanitra ambony,
sy ety amin’ny tany ambany ary tsy misy hafa.
Tandremo ny lalàny sy ny didiny, izay andidiako anao anio,
mba ho sambatra ianao, dia ianao sy ny zanakao manaraka anao,
ary mba ho lava ny andronao, amin’ny taona mifandimby rehetra
any amin’ny tany omen’ny Tompo Andriamanitrao anao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 76, 12-13. 14-15. 16 sy 21

Tsaroako izany vitan’ny Tompo.

Tsaroako ny asa mahatalanjona
narafitry ny tanan’izy Tompoko.
Ireo asa vitanao, Andriamanitra ô,
dia tena mahagaga ny fisainako.

Ny lalanao no masina Andriamanitra
tsy misy toa Anao ireo andriamanitra.
Nahefa be Ianao ka mahatalanjona,
niaiky ny herinao tokoa ny olona.

Vahoakanao nahazo fanavotana:
i Jakôba sy i Jôsefa sy ny zanany.
Ka indro ny olonao tsy very lalana:
i Môizy sy i Aarôna no filohany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo;
Izaho mahalala azy, ary izy mahalala Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 16, 24-28)

Inona no homen’ny olona ho takalon’ny fanahiny?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha misy ta-hanaraka Ahy, aoka izy handà ny tenany,
sy hitondra ny hazofijaliany, ka hanaraka Ahy.
Fa izay ta-hamonjy ny ainy no hahavery azy,
ary izay hahafoy azy noho ny amiko no hahazo azy.
Inona no soa azon’ny olona raha mahazo izao tontolo izao izy,
nefa very ny fanahiny?
Ary inona no homen’ny olona ho takalon’ny fanahiny?
Fa ny Zanak’Olona dia ho avy amin’ny voninahitry ny Rainy
miaraka amin’ny anjeliny,
ka amin’izay dia hamaly ny olona araka ny nataony Izy.
Lazaiko aminareo marina tokoa,
fa ny sasany eto, dia tsy hanandrana fahafatesana,
raha tsy efa mahita ny Zanak’Olona avy amin’ny fanjakany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanisana (Fanis. 20, 1-13)

Hamokatra harena ho azy ianao dia loharanon’ny ranovelona.

Tamin’izany andro izany, dia tonga tao amin’ny efitra Sina,
tamin’ny volana voalohany ny zanak’i Israely sy ny fiangonana rehetra,
ary tao Kadesy no nitoetra ny vahoaka.

Tao no nahafatesan’i Maria sy nandevenana azy.
Noho ny tsy fisian’ny rano ho an’ny fiangonana,
dia nivory hiodina amin’i Môizy sy i Aarôna izy ireo.
Nifanditra tamin’i Môizy ny vahoaka ka nanao hoe:

“Inay anie izahay mba maty,
tamin’ny nahafatesan’ny rahalahinay teo anatrehan’ny Tompo!
Ahoana re no dia nitondranareo ny fiangonan’ny Tompo amin’ity efitra ity,
mba hahafatesany ato, izahay sy ny biby fiompinay?
Ahoana no dia nitondranareo anay niakatra avy tany Ejipta
hankatý amin’itony fitoerana ratsy itony?
Tsy mba tany azo hamafazana, tsy misy aviavy, na voaloboka, na ampongaben-danitra,
na rano hosotroina akory.”

Dia niala teo amin’ny fiangonana i Môizy sy i Aarôna,
nankeo am-baravaran’ny tranolay fihaonana.
Nidaboka niankohoka izy ireo,
dia niseho taminy ny voninahitry ny Tompo.

Niteny tamin’i Môizy ny Tompo nanao hoe:

“Alao ny tehina, ka vorionao sy i Aarôna, rahalahinao, ny fiangonana.
Eo anatrehan’izy ireo ianareo, dia hiteny amin’ny vatolampy,
mba hampiboiboika ny ranony izy,
ka dia hampivoaka rano avy amin’ny vatolampy ho azy ireo ianao,
ary hampisotroinao ny fiangonana sy ny biby fiompiny.”

Dia nalain’i Môizy, araka ny nandidian’ny Tompo azy,
ny tehina izay teo anatrehan’ny Tompo.
Manaraka izany, novorin’i Môizy sy i Aarôna teo anoloan’ny vatolampy ny fiangonana,
ka hoy i Môizy tamin’izy ireo:

“Mihainoa, ry mpiodina:
hampivoaka rano ho anareo amin’ity vatolampy ity va izahay?”

Dia naingain’i Môizy ny tanany,
ary nokapohiny indroa tamin’ny tehina ny vatolampy,
ka niboika be dia be ny rano,
dia nisotro avokoa ny fiangonana sy ny biby fiompiny.
Fa hoy ny Tompo tamin’i Môizy sy i Aarôna:

“Noho ianareo tsy nino Ahy,
mba hanamasina Ahy, eo imason’ny zanak’i Israely,
dia tsy hampiditra ity fiangonana ity any amin’ny tany izay omeko azy ianareo.”

Izany no ranon’i Meribà izay nilan’ny zanak’i Israely ady tamin’ny Tompo,
ka nanamasin-tena tamin’izy ireo Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 94, 1-2. 6-7. 8-9

Enga anie ianareo anio ka mba hahaino ny feony, aza manamafy ny fonareo.

Avia mifalia ka hobio ny Tompo.
Ilay vatolampy sy vonjintsika.
Andeha mankeo anoloany hisaotra.
Hihira sy hiantsa ary hankalaza Azy.

Avia miondreha ary miankohofa.
Hitsaoka Ilay Tompo nanao antsika,
fa Izy no tena Andriamanitsika,
isika vahoaka sy ondry fiandriny.
Hihaino Azy ve ianareo anio?
Fa izao no ambarany sy lazainy.

Aza dia mafy fo toy ny tany an’efitra,
toy ny tany Masà sy tany Meribà.
Ny razanareo dia nitsapa Ahy!
Kanefa nahita ny asa vitako.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, dia fanahy sy fiainana;
Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 16, 13-23)

Ianao no Piera, vatolampy, homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra.

Tamin’izany andro izany,
tonga tany amin’ny faritanin’i Sezarean’i Filipo i Jesoa,
dia nanontany ny mpianany hoe:

“Ataon’ny olona ho iza moa ny Zanak’Olona?”

Ary hoy ireo:

“Ny sasany manao hoe: i Joany Batista,
ny sasany i Elia, ary ny sasany i Jeremia,
na ny anankiray amin’ny mpaminany.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Fa ianareo kosa, ataonareo ho iza Aho?”

Namaly i Simôna Piera ka nanao hoe:

“Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra velona.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Sambatra ianao, ry Simôna zanak’i Joany,
fa tsy ny nofo aman-dra no nanambara izany taminao,
fa ny Raiko izay any an-danitra.
Ary Izaho milaza aminao fa ianao no Piera (vato),
ary eo ambonin’izany vatolampy izany no hanorenako ny Egliziko
ary ny vavahadin’ny afobe tsy haharesy azy.
Homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra,
ka izay rehetra hofehezinao etý an-tany dia ho voafehy koa any an-danitra,
ary izay rehetra hovahanao etý an-tany, dia ho voavaha koa any an-danitra.”

Ary tamin’izay dia norarany ny mpianany
mba tsy hilaza amin’ny olona, fa Izy no Kristy.
Hatramin’izay vao noborahin’i Jesoa tamin’ny mpianany
fa tsy maintsy ho any Jerosalema Izy,
ary hoampijalian’ny loholona sy ny mpanora-dalàna mbamin’ny lohandohan’ny mpisorona,
dia hovonoina,
ary hitsangan-ko velona rahefa afaka hateloana.

Ary naka Azy hitanila kely i Piera ka niteny azy mafy hoe:

“Sanatria, Tompoko, raha hihatra aminao izany!”

Fa nihodina Izy ka nilaza tamin’i Piera hoe:

“Mialà amiko, ry satana!
manafintohina Ahy ity ianao,
satria tsy mihevitra araka ny hevitr’Andriamanitra,
fa araka ny an’ny olona.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanisana (Fanis. 13, 1-2a. 26 — 14, 1. 26-29. 34-35)

Na taiza na taiza, tsy nahita ny tany niriny izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
niteny tamin’i Môizy tao amin’ny tany efitr’i Faràna ny Tompo nanao hoe:

“Maniraha olona hisafo ny tany Kanaana,
izay omeko ny zanak’i Israely.”

Nony afaka efapolo andro dia niverina avy any am-pisafoana ny tany izy ireo.
Tonga izy, dia nanatona an’i Môizy sy Aarona,
mbamin’ny fiangonan’ny zanak’i Israely rehetra,
tao Kadesy tany an’efitra Faràna.
Nanao filazana taminy sy tamin’ny fiangonana rehetra izy ireo
ary naneho ny vokatry ny tany taminy.
Izao no filazana nataony tamin’i Môizy:

“Nankany amin’ny tany nanirahanao anay izahay.
Tany tondra-dronono sy tantely tokoa izany,
ary itony no vokatry ny tany avy any.
Fa ny vahoaka monina any, mahery;
ny tanàna, sady mimanda no lehibe;
ny zanak’i Enàka aza, hitanay any koa.
Amaleka no monina amin’ny faritanin’i Negeba;
ny Heteanina, ny Jebozeanina, ary ny Amôreanina
no monina amin’ny tendrombohitra;
ary ny Kananeanina no monina amin’ny moron-dranomasina
sy ny moron’i Jordany.”

Fa i Kabela nampangina ny vahoaka ny amin’i Môizy:

“Andeha isika, hoy izy,
hiakatra haka ny tany fa mety ho lasantsika tokoa izy.”

Nefa hoy kosa ireto olona niara-niakatra taminy:

“Tsy manan-kery isika hananika izany vahoaka izany,
fa mahery noho isika izy.”

Sady nataony laza ratsy teo anatrehan’ny zanak’i Israely
ny tany izay nosafoiny, ka hoy izy:

“Ny tany notetezinay nosafoina dia tany mandevona ny mponina aminy;
ny olona rehetra hitanay tany dia olona avo ranjanana daholo;
ary hitanay tany koa ry rapeto zanak’i Enàka, taranaky ny rapeto:
mova tsy ny valala izahay teo imasony sy teo imasonay.”

Dia nanandra-peo nikiakiaka ny fiangonana rehetra,
ka nitomany ny vahoaka nandritra iny alina iny.

Niteny tamin’i Môizy sy Aarôna ny Tompo nanao hoe:

“Mandra-pahoviana no handeferako ity fiangonana ratsy mimonomonona amiko ity?
Reko ny fimonomononana ataon’ny zanak’i Israely amiko.
Lazao amin’izy ireo hoe:
Velona Aho, hoy ny Tompo;
hataoko aminareo izay noteneninareo tamin’ny sofiko.
Hiampatrampatra amin’ity efitra ity ny fatinareo:
ianareo rehetra izay efa nanaovana fanisana ka voaisa,
ny efa roapolo taona no ho miakatra, izay efa nimonomonona tamiko.
Araka ny efapolo andro nisafoanareo ny tany
— fa soloana taona iray ny andro iray, —
no hivesaranareo efapolo taona ny hadisoanareo,
ka dia ho hitanareo izany hoe fihatahako aminareo.
Izany no teniko, Izaho Tompo.
Izany no ataoko amin’ity fiangonana ratsy izay niodina tamiko.
Ho levona aty an’efitra aty izy, ho faty aty.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 105, 6-7a. 13-14. 21-22. 23

Tsarovy izahay, ry Tompo fa tia ny vahoakanao Ianao.

Nanota toy ny Razanay izahay,
nanao izay meloka sy ratsy.
Ny Razanay tany Ejipta
tsy nahatsapa ny asanao mahagaga.

Kanjo nalaky nanadino ny asany,
sy tsy nahandry ny lahany:
fa voan’ny fitsiriritana tany an’efitra,
ka naka fanahy an’Andriamanitra tany an-tany foana.

Hadinony Andriamanitra Mpamonjy azy,
Ilay nanao zava-dehibe tany Ejipta,
zava-mahagaga tany an-tanin’i Kama,
zava-mahatahotra teo an-dRiakan-Jozoro.

Dia nilaza handringana Izy,
raha tsy i Môizy ilay voafidiny,
no nisosoka nitokona teo anoloany,
mba hanoha ny havinirany tsy hahavoa.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Manantena ny Tompo ny fanahiko,
miandry ny teniny aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 15, 21-28)

Ravehivavy, lehibe ny finoanao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nankany amin’ny faritanin’i Tira sy i Sidôna.
Ary indro nisy vehivavy kananeanina anankiray
nivoaka avy tamin’izany tany izany niantsoantso mafy nanao hoe:

“Mamindrà fo amiko, ry Tompo, Zanak’i Davida,
fa ampijalian’ny demony mafy loatra ny zanako vavy”;

fa tsy namaly azy i Jesoa na dia indraim-bava aza.
Dia nanatona niangavy taminy ny mpianany nanao hoe:

“Roahy izy fa mikiakiaka manaraka antsika.”

Ary hoy ny navaliny azy:

“Tsy nirahina afa-tsy ho an’ny ondry very amin’ny taranak’i Israely Aho.”

Fa nanatona ihany ravehivavy ka niankohoka teo anatrehany,
ary nanao hoe:

“Tompo ô, vonjeo aho!”

Nefa novaliany hoe:

“Tsy mety raha ny mofon-jaza no alaina ka atsipy ho an’ny amboa.”

Ary hoy ravehivavy:

“Marina izany, Tompoko,
nefa ny amboakely mba mihinana ny sombintsombiny latsaka
avy amin’ny latabatry ny tompony ihany.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Ravehivavy, lehibe ny finoanao,
aoka ho tanteraka aminao araka izay irìnao.”

Dia sitrana tamin’izany ora izany ihany ny zanany vavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.