Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ezek. 34, 1-11)

Indro hotadiaviko ao amin’ny tanany ny ondriko, ka tsy ho remby ho azony hanina intsony.

Tonga tamiko ny Tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Ry zanak’olona, maminania ny amin’ny mpiandry an’i Israely.
Maminania ka lazao aminy, dia amin’ireo mpiandry ireo hoe:
Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:
Loza ho an’ny mpiandry an’i Israely,
fa ny tenany ihany no nofahanan’izy ireo!
Moa tsy ny ondry va no tokony hofahanan’ny mpiandry?
Nohaninareo ny taviny, notafianareo ny volony, novonoinareo ny matavy;
tsy namahana ny ondry ianareo:
tsy nanatanjaka ny malemy, tsy nitsabo ny marary, tsy namehy ny naratra,
tsy namerina ny nania, tsy nitady ny very,
fa nitondra azy an-kalozàna sy an-kasiahana!
Ka niely izy fa tsy nisy mpiandry;
zary rembin’izao biby an-tsaha rehetra izao, dia tafaely.
Mirenireny eny an-tendrombohitra rehetra eny ny ondriko,
sy eny an-kavoana milangalanga rehetra eny;
tafaely any amin’ny tany rehetra ny ondriko,
nefa tsy ahìn’ny olona akory, na mba nisy lasa nitady azy.”

Koa mihainoa ny tenin’ny Tompo ianareo, ry mpiandry ondry:

“Velona Aho”

— Teny marin’ny Tompo Andriamanitra: —

“Noho ny ondriko navela hobaboina,
noho ny ondriko zary remby ho an’ny bibidia rehetra fa tsy nisy mpiandry,
sy noho ny mpiandriko tsy niahy ny ondriko,
fa ny tenany ihany no fahanan’ireo mpiandry ireo,
ary ny ondriko tsy mba nofahanany;
noho izany dia mihainoa ny tenin’ny Tompo ianareo ry mpiandry ondry.”

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro ho avy any amin’ny mpiandry ondry Aho;
hotadiaviko ao amin’ny tanany ny ondriko,
ary tsy hisy ondry havelako handrasany intsony;
ary ny mpiandry tsy hamahana ny tenany intsony;
hotsoahako eny am-bavany ny ondriko,
ka tsy ho remby ho azony hanina intsony.
Fa izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra;
Indro Izaho dia Izaho ihany no hiahy ny ondriko sy handinidinika azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6

Ny Tompo miandry ahy, tsy orin’inona aho.

Ny Tompo miandry ahy tsy orin’inona aho:
izaho ampiraotiny amin’ny vilona maitso,
entiny amin’ny rano manala sasatra, velombelominy fanahy,
tarihiny amin’ny lala-marina noho ny Anarany!

Na mamaky lohasaha maizina aza aho,
tsy matahotra izay loza.
Satria Ianao miaraka amiko:
ny kibay aman-tehinao mampatoky ahy.

Rosoanao sakafo
eo imason’ny rafiko aho:
ka ny loha miravona ilo,
ny kapoaka safomorona!

Eny, hatsaram-po sy hasambarana
no manjohy amin’ny fiainana tontolo;
ny tranon’ny Tompo no fonenana
taona maro mifandimby!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Asehoy ny mpanomponao ny tavanao, ary ampianaro ahy ny fitsarànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 20, 1-16a)

Sa ratsy ny masonao satria tsara Aho?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao itý fanoharana itý tamin’ny mpianany:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny lehilahy tompon-trano,
izay nivoaka marainakoa hanakarama mpiasa ho any an-tanim-boalobony.
Ary rahefa nifanaiky tamin’ny mpiasa izy
fa denie iray avy isan’andro ny karamany,
dia nasainy hankany an-tanim-boalobony izy ireo.

Ary nivoaka izy tamin’ny ora fahatelo,
dia nahita mpiasa hafa nidonana-poana teny an-kianja;
ka andeha koa ianareo, hoy izy taminy, mankany amin’ny tanim-boaloboko,
fa homeko anareo izay antonony. Dia nankany ireo.
Ary nivoaka indray izy tamin’ny ora fahenina sy fahasivy,
ka nanao toraka izany koa.
Ary dia nivoaka koa izy tamin’ny ora faharaika ambin’ny folo,
ka nahita mpiasa hafa nijanom-poana, dia hoy izy taminy:
Nahoana ianareo no midonana-poana eto mandritra ny andro?
Fa hoy ireo taminy:
Satria tsy nisy nanakarama anay.
Dia hoy izy taminy:
Andeha koa ianareo mankany amin’ny tanim-boaloko.

Ary nony hariva ny andro,
dia hoy ilay tompon’ny tanim-boaloboka tamin’ny mpitandrina ny fananany:
Antsoy ny mpiasa, ary omeo ny karamany,
aseseo avy atý amin’ny farany, ka hatrany amin’ny voalohany.
Dia nanatona izay nilatsaka tamin’ny ora faharaika ambin’ny folo,
ka samy nahazo denie iray misesy avy.
Fa nony nanatona kosa ny voalohany, dia nanantena hahazo bebe kokoa,
kanjo denie iray misesy avy ihany koa no azony.
Teo am-pandraisana izany izy dia nimonomonona tamin’ilay tompon-trano nanao hoe:
Tsy niasa afa-tsy adim-pamantaranandro iray monja ireto farany ireto,
kanefa nampitovianao aminay izay niaritra ny hasasarana sy ny hainandro nandritra ny andro.
Dia izao no navalin’ny tompo ny anankiray tamin’izy ireo:
Ry sakaiza, tsy manao zavatra tsy marina aminao aho;
moa tsy denie iray va no nifanekenao tamiko?
Alao ny anao, dia mandehana,
fa tiako ny manome an’ilay farany toraka ny anao koa.
Tsy mahazo manao izay tiako amin’izay fananako va aho,
sa ratsy ny masonao satria tsara aho?
Dia toy izany, ny farany ho voalohany, ary ny voalohany ho farany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 1, 4-8. 17-19)

Notendreko ho mpaminany eo amin’ny firenena ianao.

Tonga tamiko ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Efa fantatro talohan’ny namoronana anao tany am-bohòka ianao,
ary raha mbola tsy naloaky ny kibon-dreninao ianao,
dia efa nohamariniko;
notendreko ho mpaminany ho an’ny firenena.”

Dia hoy aho:

“Indrisy, ry Tompo Andriamanitra ô,
tsy mahay miteny aho fa zaza.”

Fa hoy ny Tompo tamiko:

“Aza manao hoe: ‘Zaza aho’,
fa handeha ho any amin’izay rehetra anirahako anao ianao
ary hilaza izay rehetra handidiako anao.
Aza manana izay tahotra akory ianao eo anatrehan’izy ireo,
fa momba anao hamonjy anao Aho.”

Fa ianao kosa, misikìna,
mitsangàna ary lazao aminy izay rehetra handidiako anao.
Aza mangovitra eo anatrehany,
fandrao ataoko mangovitra eo anatrehany koa ianao.
Indro Aho anio manao anao ho tanàna mimanda,
andry vy ary manda varahina eo anatrehan’ny tany rehetra,
eo anatrehan’ny mpanjakan’i Jodà sy ny mpifehy eo aminy,
eo anatrehan’ny mpisorony,
eo anatrehan’ny vahoakany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 26, 1-4

Ny Tompo no mandan’ny aiko, ka zovy àry re no hangovitako?

Andriamanitra no tokiko e...
Ny Tompo faniloko sy vonjiko:
iza no hatahorako?
Ny Tompo no mandan’ny aiko:
zovy no hangovitako?

Raha mirohotra ny mpisompatra
mba handrotika ny nofoko,
dia ireo rafilahy sy fahavaloko,
izy no hivena sy hiankarapoka!

Na tafika aza no mitoby,
tsy miraika ny foko;
na andiany no miantoraka
matoky hatrany aho.

Fangatahana tsy mahasasatra ahy,
hany ataoko Anao, ry Tompo:
amin’ny andro rehetra iainako,
mba hankafy ny hatsaran’ny Tompo
sy hibanjina ny toerany masina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy PaolyApôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm 12, 3-13)

Samy manana ny anjara fanomezana isika, araka ny fahasoavana noraisintsika avy.

Ry kristianina havana,
noho ny fahasoavana nomena ahy,
dia izao no lazaiko aminareo tsirairay avy:
Aza mihevi-tena mihoatra noho ny mety,
fa samia mahalala ny antonona azy,
araka ny anjara finoana nomen’Andriamanitra azy avy.
Fa toy ny tena iray ananantsika,
misy rantsam-batana maro tsy mitovy asa,
no maha-tena iray antsika ao amin’i Kristy,
na dia maro aza isika;
ka mifampirantsam-batana isika rehetra tsirairay avy.
Ary samy manana ny anjara fanomezany isika,
araka ny fahasoavana noraisintsika avy,
ka raha faminaniana izany, dia aoka ho arakaraka ny anjara finoana;
raha fandraharahana, dia aoka ho ao anatin’ny fandraharahana;
ity moa nandray ny fanomezana hampianatra, aoka izy hampianatra;
itsy kosa ny fanomezana hananatra, dia aoka izy hananatra;
ny iray mizara, ka aoka hanao izany amim-pahatsorana;
ny iray kosa mifehy, ka aoka hanefa izany amim-pahazotoana,
ary ny hafa koa manao fiantrana, dia aoka hanatanteraka izany amin-kafaliana.
Aza asiana fihatsaram-belatsihy ny fitiava-namana;
mankahalà ny ratsy, ary miraiketa amin’ny tsara.
Mifankatiava toy ny ifankatiavan’ny mpiray tam-po;
mifaninàna hifanaja.
Raha ny amin’ny fahazotoana, dia aza mitaredretra,
fa mba mafàna fo;
ny Tompo anie no tompoinareo e.
Mifalia amin’ny fanantenana,
mandefera amin’ny fahoriana ary mahareta amin’ny fivavahana;
manampia ny olomasina araka izay ilaina,
ary mazotoa mampiantrano vahiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Didy vaovao no omeko anareo, hoy ny Tompo mifankatiava toy ny nitiavako anareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 15, 1-8)

Izay mitoetra ao amiko sy itoerako no mamoa be.

Tamin’izany andro izany i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Izaho no tena foto-boaloboka ary ny Raiko no mpamboly.
Ny sampana rehetra tsy mamoa eo amiko, dia esoriny;
ary izay rehetra mamoa dia rantsanany,
mba hampamoa azy bebe kokoa.
Efa madio ianareo izao,
noho ny fampianarana nataoko taminareo.
Mitomoera ao amiko, ary Izaho hitoetra ao aminareo.
Fa ny sampana izay tsy miray amin’ny foto-boaloboka
tsy mahazo mamoa ho azy,
ary toy izany koa ianareo, raha tsy mitoetra ao amiko.
Izaho no foto-boaloboka ary ianareo no sampany.
Izay mitoetra ao amiko sy itoerako no mamoa be
satria raha tsy izaho dia tsy mahefa na inona na inona ianareo.
Izay tsy mitoetra ao amiko dia ariana any ivelany tahaka ny sampana, ka maina;
ary hangonina ny sampana ka hatsipy ao anaty afo, dia may.
Raha mitoetra ao amiko ianareo, ka mitoetra ao aminareo ny teniko,
dia hangataka izay tianareo ianareo, ka hatao aminareo izany.
Ho voninahitra ho an’ny Raiko,
raha mamoa be ianareo sy tonga mpianatro.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ezek. 28, 1-10)

Olombelona ihany ianao, fa tsy Andriamanitra akory, na dia ataonao ho toy ny fon’Andriamanitra aza ny fonao.

Tonga tamiko ny tenin’ny Tompo nanao hoe:
Ry zanak’olona, lazao ny mpanjakan’i Tira hoe:
Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:
Noho ny fonao nanandra-tena, sady ianao nanao hoe:
“andriamanitra aho,
no ipetrahako eo anivon’ny ranomasina, seza fiandrianan’Andriamanitra”;
nefa olombelona ihany ianao, fa tsy Andriamanitra tsy akory,
na dia ataonao ho toy ny fon’Andriamanitra aza ny fonao!
— Indro ianao fa hendry noho i Daniely, tsy misy zava-takona miafina aminao;
tamin’ny fahendrenao amam-pahalalanao, nahazo harena ho anao ianao;
ka nahangona volamena sy volafotsy miavosa, ho ao amin’ny rakitrao;
tamin’ny halehiben’ny fahendrenao, tamin’ny varotrao, hampitombo ny harenao,
ka dia nanandra-tena ny fonao azon’ny harenao. —
Noho izany, izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Satria nanao ny fonao ho toy ny fon’Andriamanitra ianao,
noho izany dia indro, hitondra firenen-kafa hamely anao Aho,
dia firenena masiaka indrindra amin’ny firenena;
hotsoahany ny sabany hamelezana ny filohan’asan’ny fahendrenao,
ary hohamavoiny ny famirapiratanao.
Havariny any an-davaka ianao,
ka ho faty amin’ny fahafatesan’izay voavono ao anatin’ny ranomasina.
Ianao va mbola hilaza hoe: andriamanitra aho, eo anatrehan’ny mpamono anao;
nefa olombelona ihany ianao, fa tsy Andriamanitra tsinona,
eo an-tanan’izay mamono anao?
Toy ny fahafatin’ny tsy voafora no hahafaty anao, amin’ny tanan’ny hafa firenena;
fa Izaho no niteny izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Det. 32, 26-27ab. 27de-28. 30. 35de-36ab

Izaho no mahafaty sy mahavelona.

Saika hataoko hoe: hofaohiko amin’ny indray mitsoka ireo,
hofoanako tsy ho eo amin’ny olombelona ny fahatsiarovana azy,
raha tsy noho ny tahotra ny hireharehan’ny fahavalo,
sy ny hahadiso hevitra ny mpandrafy azy.

Ka hilaza hoe: ny tananay no nahery.
Fa tsy ny Tompo no nanao izany rehetra izany.
Fa firenena tsy manam-pahendrena izy,
ary tsy misy saina eo aminy.

Hataon’ny irery lahy ahoana no fanenjika ny arivo,
hataon’ny roa lahy ahoana no fampandositra ny iray alina
raha tsy ny Vatolampy no efa nivarotra azy,
raha tsy ny Tompo no efa nanolotra azy?

Fa antomotra ny andro hahitany loza,
ary ho avy faingana izay anjara ho azy.
Fa homen’ny Tompo rariny ny vahoakany,
ary noho ny mpanompony dia hanenina Izy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo, Izaho mahalala azy ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 19, 23-30)

Moramora kokoa ny hidiran’ny rameva amin’ny vodifanjaitra noho ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny fanjakan’ny lanitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Lazaiko marina aminareo fa sarotra ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Ary izao koa no lazaiko aminareo:
moramora kokoa ny hidiran’ny rameva amin’ny vodifanjaitra
noho ny hidiran’ny mpanan-karena amin’ny fanjakan’ny lanitra.”

Gaga dia gaga ny mpianany nandre izany teny izany, ka nanao hoe:

“Koa iza ihany àry no mety ho voavonjy?”

Nijery azy ireo i Jesoa ka nanao hoe:

“Tsy hain’olombelona izany,
fa vitan’Andriamanitra ny zavatra rehetra.”

Namaly i Piera ka nanao taminy hoe:

“Indro izahay efa nahafoy ny zavatra rehetra, ary nanaraka Anao,
ka inona àry no ho azonay?”

Hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina aminareo fa raha mby amin’ny andro fanavaozana,
ny Zanak’Olona dia hipetraka eo amin’ny fiketrahan’ny fiandrianany;
ary ianareo izay nanaraka Ahy koa hipetraka amin’ny fiketrahana roa ambin’ny folo,
ka hitsara ny foko roa ambin’ny folo amin’i Israely.
Ary izay rehetra handao ny tranony, na ny rahalahiny, na ny anabaviny,
na ny rainy, na ny reniny, na ny vadiny, na ny zanany, na ny taniny,
noho ny Anarako, dia sady hahazo zato heny no handova ny fiainana mandrakizay.
Nefa maro izay voalohany no ho farany,
ary maro koa izay farany no ho voalohany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.