Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Ekl 51, 12-20)

Sitrako ny manome voninahitra Ilay nanome ahy ny fahendrena.

Hankalaza Anao aho, ry Tompo,
sy hidera Anao, ary hisaotra ny Anaranao.
Fony aho mbola tanora mbola tsy naniasia,
dia nitady an-karihary ny fahendrena aho tamin’ny fivavahako.
Nangataka izany teo anoloan’ny tempoly aho,
sady hikatsaka azy hatramin’ny farany.
Tamin’ny fahitana ny voniny, toy ny fahitana ny salohy mihamena,
dia nifaly ny foko.
Nizotra ny lala-mahitsy ny tongotro nomba azy;
nanaradia azy hatramin’ny fahatanorako aho.
Nanongilan-tsofina taminy kelikely aho dia nandray azy,
ka nahazo fampianarana lehibe ho ahy.
Tombon-tsoa lehibe no azoko avy aminy;
ka sitrako ny manome voninahitra Ilay nanome ahy ny fahendrena.
Satria tapa-kevitra ny hanaraka azy aho;
nikely aina hanao soa, ka tsy ho very fanantenana.
Mba ho azy no niadian’ny fanahiko,
sy nanaovako ny asako tamim-pitandremana lehibe.
Nasandratro ny tanako, ka nalahelovako ny tsy nahalalako azy.
Notarihiko hankaminy ny fanahiko, dia nahita azy,
noho ny fahadiovan-toetrako.
Niaraka taminy hatramin’ny voalohany aho, dia nahazo fahalalana,
ka noho izany tsy hoariana aho na oviana na oviana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 8. 9. 10. 11

Ny fitsipiky ny Tompo mahafaly ny fo.

Ny lalàn’ny Tompo lavorary,
mamelombelona fanahy.
Ny didin’ny Tompo mahatoky,
mampahendry ny olon-tsotra.

Ny fitsipiky ny Tompo mahitsy
mahafaly ny fo.
Ny baikon’ny Tompo mazava, manilo ny maso.

Ny tahotra ny Tompo madio,
maharitra mandrakizay.
Ny fitsaran’ny Tompo fahamarinana,
samy rariny avokoa.

Mahatehaniry noho ny volamena,
sy ny avosam-bolamena madio;
mamy noho ny tantely,
sy ny tohon-tantely mitsonika.

Evanjely

Aleioia. Aleloia.

Ankalazao ny Tompo, ry Jerosalema,
Izy ilay mandefa ny didiny eto an-tany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 11, 27-33)

Fahefana avy aiza no anaovanao izao zavatra izao?

Tamin’izany andro izany,
dia tonga tany Jerosalema indray i Jesoa sy ny mpianany.
Ary raha niasa dia teo anatin’ny Tempoly i Jesoa,
dia nanatona Azy ny lohandohan’ny mpisorona
sy ny mpanora-dalàna ary ny loholona, ka nilaza taminy hoe:

“Fahefana avy aiza no anaovanao izao zavatra izao?
Ary iza no nanome fahefana Anao hanao izany?”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Mba hanontaniako zavatra iray loha koa àry ianareo,
ka raha voavalinareo,
dia holazaiko aminareo izay fahefana anaovako izao.
Avy aiza ny batemin’i Joany,
avy any an-danitra sa avy amin’ny olona?
Valio Aho.”

Dia nieritreritra izy ireo ka nanao hoe:

“Raha valiantsika hoe avy any an-danitra manko,
dia hataony hoe: Nahoana àry no tsy ninoanareo?
Ary raha ataontsika hoe avy amin’ny olona kosa,
ny vahoaka indray no atahorantsika;
fa ataon’izy rehetra ho mpaminany marina tokoa i Joany.”

Dia izao no navaliny an’i Jesoa:

“Tsy fantatray.”

Ary hoy kosa i Jesoa:

“Izaho koa, tsy hilaza aminareo izay fahefana anaovako izao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Ekl 44, 1. 9-13)

Maharitra tsy mivadika amin’ny fanekena ny taranany, ary tsy ho levona na oviana na oviana ny voninahiny.

Ataovintsika izao ny fiderana ny olo-malaza, sy ny razan’ny karazantsika.
Ny sasany kosa tsy misy ahatsiarovana azy intsony;
fa levona toy ny tsy nisy akory;
nanjary toy ny tsy teraka akory,
ary toy izany koa ny zanany nanaraka azy.
Ireo voalohany dia olona tia vavaka,
ka tsy hadino ny hatsaram-panahiny.
Raikitra ho anjaran’ny taranany ny hasambarana
ary misy lova azo antoka ho an’ny zanany.
Maharitra tsy mivadika amin’ny fanekena ny taranany;
mbamin’ny zanany koa noho ny amin’izy ireo.
Maharitra mandrakizay ny taranany
ary tsy ho levona na oviana na oviana ny voninahiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 149, 1-2. 3-4. 5-6a sy 9b.

Fa sitraky ny Tompo ny vahoakany.

Ihirao hira vao ny Tompo!
Derao ao am-piangonan’ny mpivavaka Izy!
I Israely aoka hifaly amin’Ilay nanao azy;
ny zanak’i Siôna hiravo amin’ilay Mpanjakany.

Hidera ny Anarany amin-dihy,
hiantsa Azy amin’amponga sy lokanga!
Fa sitraky ny Tompo ny vahoakany,
ravahany fandresena ny ory!

Ny mpivavaka aoka hientana amin’ny voninahiny
sy hanao hobin-kafaliana ara-pomba:
am-bava, fankalazana an’Andriamanitra;
ho voninahitry ny mpivavaka aminy rehetra!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hamirapiratra tahaka ny fahazavana amin’izao tontolo izao ianareo,
raha mitana ny tenin’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 11, 11-26)

Ny Tranoko dia trano fivavahana ho an’ny firenena.

Tamin’izany andro izany,
dia niditra tao Jerosalema i Jesoa ary namantana tao an-Tempoly,
ka nony avy nijerijery ny zavatra rehetra
dia nankany Betania nomban’ny roa ambin’ny folo lahy,
fa efa hariva rahateo ny andro.
Nony ampitso, raha niala tany Betania Izy, dia noana,
ary nahatazan-davitra aviavy iray mandravina Izy,
dia nankao hizaha raha sendra misy voany;
fa nony mby teo Izy,
dia tsy nahita na inona na inona afa-tsy ravina,
satria tsy taom-pamoazan’ny aviavy tamin’izay.
Dia hoy Izy tamin’ny aviavy:

“Aoka tsy hisy olona hihinana voa aminao intsony mandrakizay.”

Ary ren’ny mpianany izany.

Dia tonga tany Jerosalema izy ireo,
ka nony niditra tao amin’ny Tempoly i Jesoa,
dia nandroaka izay nivarotra sy nividy tao,
ary nanjera ny latabatry ny mpampisambo-bola
sy ny fipetrahan’ny mpivaro-boromailala,
ary tsy navelany hisy olona mitondra entana hamaky ny Tempoly,
sady nampianatra Izy nanao hoe:

“Moa tsy voasoratra hoe:
Ny Tranoko dia hatao trano fivavahana ho an’ny firenena rehetra?
fa ianareo kosa efa nanao azy ho zohy fieren’ny jiolahy.”

Nony nahare izany ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna
dia nitady izay hahafaty Azy;
saingy natahotra Azy izy ireo
satria nigagan’ny vahoaka rehetra ny fampianarany.
Nony hariva ny andro dia niala tao an-tanàna Izy.

Ary ny ampitso maraina raha nandalo izy ireo
dia hitan’ny mpianany fa maina hatramin’ny fakany ilay aviavy.
Dia nahatsiahy i Piera ka nanao taminy hoe:

“Raby ô, he! maina ilay aviavy nozoninao.”

Ary hoy ny navalin’i Jesoa azy:

“Manàna finoana an’Andriamanitra.
Fa lazaiko marina aminareo fa na zovy na zovy
hilaza amin’ity tendrombohitra ity hoe:
Mialà ianao eo, ka mianjerà any an-dranomasina
raha mino tsy amim-pisalasalana ao am-pony izy,
fa ho tanteraka tokoa izay lazainy,
dia ho hitany ny fahatanterahan’izany.
Koa amin’izany lazaiko aminareo,
fa na inona na inona angatahinareo amin’ny fivavahana,
minoa fa ho azonareo izany, dia ho tanteraka tokoa izany.
Ary raha mitsangana hivavaka ianareo
ka sendra manana alahelo amin’olona, dia mamelà azy,
mba hamelan’ny Rainareo any an-danitra ny helokareo koa.
Fa raha tsy mamela ianareo,
dia tsy havelan’ny Rainareo any an-danitra koa ny helokareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Ekl 42, 15-25)

Ny asan’ny Tompo feno ny voninahiny.

Hotsahiviko izao ny asan’ny Tompo,
ary hotorìko izay hitako.
Ny tenin’ny Tompo no nahavitana ny asany rehetra.
Ny masoandro izay manazava azy ireo dia mibanjina azy rehetra;
asan’ny Tompo, feno ny voninahiny izy.
Ny olo-masiny dia tsy nataon’ny Tompo
mahavatra ny mitory ny zava-mahagaga rehetra vitany,
izay naorin’ny Tompo Tsitoha mafy,
mba ho mafy orina izao tontolo izao amin’ny voninahiny.
Tsapainy ny halalin’ny ranomasina sy ny fon’ny olombelona;
ary fantany ny heviny saro-pantarina indrindra.
Fa manana ny fahalalana rehetra ny Tompo;
ary hitany ny famantaram-potoana.
Manambara ny lasa sy ny ho avy Izy,
ary mampiharihary ny dian’ny zava-miafina.
Tsy misy hevitra miafina aminy, tsy misy teny takona Azy.
Noravahany ny asa lehiben’ny fahendreny:
talohan’ny taona rehetra Izy,
ary haharitra mandrakizay;
tsy nampiana na inona na inona ny tenany,
tsy nanesorana na inona na inona
ary tsy nila mpanolo-tsaina na iza na iza Izy.
Endrey, ny hatsaran-tarehin’ny asany rehetra!
ary izay banjinin’ny olona amin’ireny anefa
dia kilalaon’afo fotsiny.
Velona daholo ny zavatra rehetra ary maharitra mandrakizay,
ho amin’izay rehetra ilàna azy;
ary manaiky ny Mpahary ny zavatra rehetra.
Mikambana tsiroaroa avy izy, ny iray tandrifin’ny iray,
ary tsy nisy nataony mankamin’ny faharavana.
Fa ny anankiray dia antoky ny fahasambaran’ny anankiray:
iza no mety ho afa-po amin’ny fijerena ny Voninahitry ny Tompo?

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 32, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9.

Ny lanitra no vita: ny tenin’ny Tompo.

Derao amin-dokanga ny Tompo;
antsao amim-baliha tory folo.
Ihirao hira vao Izy;
andredony horaka aman-java-maneno!

Fa mahitsy ny tenin’ny Tompo;
ara-drariny ny asany rehetra;
ny fahamarinana sy ny hitsiny no tiany;
ny hatsaram-pon’ny Tompo manerana ny tany!

Ny lanitra no vita: ny tenin’ny Tompo;
ny tafiny rehetra: ny fofon’ain’ny vavany.
Ny ranon’ny ranomasina nangoniny anaty siny;
ny hantsam-be nataony anaty fahi-drano.

Ry tany tontolo matahora ny Tompo;
mangovita ny mponina amin’izao rehetra izao:
fa teniny dia vita;
didiny, dia tafajoro!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Fahazavan’izao tontolo izao, hoy ny Tompo,
izay manaraka Ahy no hanana ny fahazavan’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 46-52)

Rabony ô, aoka mba hahiratra aho.

Tamin’i Jesoa sy ny mpianany mbamin’ny vahoaka betsaka niala tao Jerikao,
dia nipetraka nangataka teo amoron-dalana i Bartime jamba zanak’i Time.
Nony reny fa hoe i Jesoa Nazareanina izay,
dia rafitra niantso izy nanao hoe:

“Ry Jesoa Zanak’i Davida ô,
mamindrà fo amiko.”

Ary maro no nandrahona azy mafy mba hampangina azy,
fa vao mainka niantso mafimafy kokoa izy nanao hoe:

“Ry Zanak’i Davida ô,
mamindra fo amiko.”

Dia nijanona i Jesoa, ka nampiantso azy.
Ary nantsoin’ny olona izy sy nilazany hoe

“Matokia! mitsangàna, fa antsoiny ianao.”

Dia nariany ny lambany,
ka niezaka nanatona an’i Jesoa izy.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Inona no tianao hataoko aminao?”

Dia hoy ilay jamba:

“Rabony ô,
aoka mba hahiratra aho.”

Ary hoy i Jesoa:

“Mandehana, fa ny finoanao no nahavonjy anao.”

Dia nahiratra niaraka tamin’izay izy,
ka nanaraka Azy teny an-dalana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Ekl 36, 1-2. 5-6. 13-19)

Aoka ho fantatry ny olona rehetra fa tsy misy Andriamanitra hafa afa-tsy Ianao, ry Tompo.

Mamindrà fo aminay, ry Tompo Andriamanitr’izao rehetra izao, ka jereo;
ary arotsahy amin’ny firenena rehetra ny fampahatahoranao.
Ary aoka ho fantatr’izy ireo, tahaka ny nahafantaranay,
fa tsy misy Andriamanitra hafa afa-tsy Ianao, ry Tompo!
Avereno indray ny famantaranao, ataovy indray ny fahagagana.
Angony avokoa ny fokon’i Jakôba
ka avereno aminy indray ny lova toy ny tamin’ny voalohany.
Tompo ô, mamindrà fo amin’ny vahoakanao,
izay antsoina amin’ny Anaranao sy amin’i Israely
izay nataonao toy ny lahimatoa.
Iantrao ny tanàna misy ny fitoeranao masina,
dia i Jerosalema fitoerana fitsaharanao.
Fenoy ny teny tò avy aminao i Siôna
ary ny voninahitrao, ny vahoakanao.
Mitsangàna ho vavolombelona miaro an’ireo zava-boaarinao hatramin’ny voalohany
ary tanteraho ny fampanantenana nataonao amin’ny Anaranao.
Valio soa ireto olona manantena Anao,
ary aoka ho hita fa tò teny ny mpaminaninao.
Henoy, ry Tompo ô, ny vavak’izay mitalaho aminao,
araka ny tso-dranon’i Aarôna tamin’ny vahoakanao,
ary aoka ho fantatry ny mponina rehetra eto an-tany
fa Ianao no Tompo Andriamanitra amin’ny taona rehetra!

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 78, 8. 9. 11. 13

Asehoy anay, ry Tompo, ny famindram-ponao!

Aza dia tsarovana hamelezana anay
ireo helokay fahiny;
ny indrafonao atsena anay faingana:
fa reraka loatra izahay!

Vonjeo izahay,
ry Andriamanitra Mpamonjy:
noho ny voninahitrao!
Afaho izahay, avelao ny otanay noho ny Anaranao!

Aoka ho tody eo anoloanao
ny senton’ireo mpigadra!
Araka ny halehiben’ny sandrinao,
afaho ireo voatondro hovonoina!

Ary izahay olonao sy ondry fiandrinao
dia hisaotra Anao mandrakizay,
ary hitanisa ny fiderana Anao
amin’ny taranaka mifandimby!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Efa nataoko hoe sakaiza ianareo, hoy ny Tompo
satria efa nambarako taminareo avokoa izay rehetra reko tamin’ny Ray.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 32-45)

Indro isika fa miakatra ho any Jerosalema, ary ny Zanak’Olona dia hatolotra.

Tamin’izany andro izany,
nony teny an-dalana ho any Jerosalema ny mpianatra,
dia i Jesoa no loha lalana,
ka sady gaga ny mpianany no natahotra teny am-panarahana Azy.
Dia nalainy indray ny roa ambin’ny folo lahy
ka nilazany ny hanjò Azy:

“Indro fa miakatra ho any Jerosalema isika,
ary ny Zanak’Olona dia hatolotra
amin’ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna,
ary hohelohina ho faty ka hatolony amin’ny jentily;
dia hoesoiny, hororany, hokapohiny, ary hovonoiny,
fa hitsangana indray amin’ny andro fahatelo.”

Ary nanatona Azy i Jakôba sy i Joany zanak’i Zebede ka nanao hoe:

“Ry Mpampianatra ô,
tianay mba hataonao aminay izay hangatahanay aminao.”

Ary hoy Izy:

“Inona no tianareo hataoko aminareo?”

Dia hoy ireo:

“Aoka ny anankiray aminay mba hipetraka eo ankavananao,
ary ny anankiray eo ankavianao any amin’ny voninahitrao.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Tsy fantatrareo izay angatahinareo;
moa mahasotro ny kapoaka izay hosotroiko va ianareo,
na mahazaka ny batemy izay hanaovana batemy Ahy?”

Hoy ireo taminy:

“Zakanay.”

Fa hoy kosa i Jesoa:

“Raha ny kapoaka hosotroiko,
dia hosotroinareo ihany tokoa,
ary ny batemy hanaovana batemy Ahy
dia hanaovana batemy anareo ihany koa;
fa raha ny hipetraka eo ankavanako sy ny ankaviako kosa
dia tsy ahy ny hanome izany,
fa ho an’izay nanamboarana azy ihany izany.”

Nony nandre izany izy folo lahy
dia tezitra tamin’i Jakôba sy i Joany;
fa nantsoin’i Jesoa izy ireo ka nilazany hoe:

“Fantatrareo fa amin’ny fanjakan’izao tontolo izao,
dia ny mpifehy no mitsangana ho tompo mandidy,
ary ny lehibe no miseho ho mpifehy manam-pahefana.
Fa aminareo kosa tsy mba tahaka izany;
fa izay te-ho lehibe indrindra
no aoka ho mpanompo anareo,
ary izay te-ho ambony indrindra eo aminareo
no aoka ho mpanomponareo rehetra.
Fa ny Zanak’Olona tsy mba tonga hotompoina fa mba hanompo,
ary hahafoy ny ainy ho fanavotana ny maro.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin'ny Jenezy (Jen 3, 9-15. 20)

Renin’ny olombelona rehetra.

Rehefa nihinana tamin’ny voankazo i Adama,
dia niantso azy ny Tompo Andriamanitra nilaza taminy hoe:

“Aiza moa ianao?”

Hoy ny navaliny:

“Nandre ny feonao tao anaty saha aho,
ka natahotra fa mitanjaka, ka dia niery aho.”

Ary hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Iza no nahafantaranao fa mitanjaka ianao?
Moa nihinana tamin’ny hazo noraràko tsy hihinananao va ianao?”

Hoy ny navalin-dralehilahy:

“Ny vehivavy izay napetrakao eto amiko
no nanome ahy tamin’ilay hazo dia nihinana aho.”

Hoy ny Tompo Andriamanitra tamin-dravehivavy:

“Ahoana no nanaovanao izany?”

Hoy ny navalin-dravehivavy:

“Ny bibilava no namitaka ahy, ka dia nihinana aho.”

Hoy ny Tompo Andriamanitra tamin’ny bibilava:

“Noho ianao nanao izany,
dia voaozona ianao amin’ny biby rehetra eny an-tsaha:
hikisaka amin’ny kibonao ianao
ary vovo-tany no hohaninao
amin’ny andro rehetra hiainanao.
Ary hampifandrafesiko ianao sy ny vehivavy,
ny taranakao sy ny taranany:
izy hanorotoro ny lohanao,
ianao kosa hanorotoro ny ombalahin-tongony.”

Ary Eva no nataon’i Adama anaran’ny vadiny,
satria izy no renin’ny olombelona rehetra.

— Izany àry ny tenin'ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 1, 12-14)

Naharitra nivavaka izy rehetra niaraka tamin’i Maria Renin’i Jesoa.

Tamin’izany andro izany;
nony tafakatra any an-danitra i Jesoa dia niverina tany Jerosalema ny Apôstôly,
avy teo amin’ny tendrombohitra atao hoe Oliva,
izay lalana azo aleha sabata raha eo Jerosalema.
Nony tonga, dia niakatra tao amin’ilay rihana fitoerany izy ireo,
dia i Piera sy i Joany, i Jakôba sy i Andre, i Filipo sy i Tômà, i Bartelemy sy i Matio,
i Jakôba zanak’i Alfe sy i Simôna Zelôty, ary i Joda rahalahin’i Jakôba.
Niray saina izy rehetra,
ary naharitra nivavaka niaraka tamin’ny vehivavy sasany,
sy i Maria Renin’i Jesoa, ary ny rahalahiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Evanjely Masina nosoratan'i Masindahy Joany (Jo 19, 25-34)

Indro ny zanakao. Indro ny reninao.

Ary nitsangana teo akaikin'ny hazo fijalian'i Jesoa
ny reniny sy ny rahavavin-dreniny,
dia Maria vadin'i Kleofasy, ary Maria Madelena.
Nony hitan'i Jesoa ny reniny sy ilay mpianany malalany
nitsangana teo akaikiny, dia hoy izy tamin-dreniny:

" Ravehivavy, indro ny zanakao."

Ary hoy koa izy tamin'ilay mpianatra:

" Indro ny reninao."

Ka hatramin'izay dia noraisin'ilay mpianatra ho any aminy izy.
Nony afaka izany, dia fantatr'i Jesoa
fa efa tanteraka ny zavatra rehetra,
ka hoy izy mba hahatanteraka ny Soratra Masina:

" Mangetaheta aho."

Ary nisy bakoly feno vinaingitra kosa teo,
ka nalaina ny sponjy novontosana vinaingitra,
sy notohizana tamin'ny hazo hisopy,
dia natohoka teo am-bavany.
Vao nanandrana ny vinaingitra izy dia nanao hoe:

" Tanteraka ny zavatra rehetra."

Dia nanondrika ny lohany izy ka niala aina.

Ary andro fiomanana tamin'izay, ka nangataka tamin'i Pilaty ny Jody
mba hotapahina ny ranjon'izy ireo, dia hoesorina,
mba tsy hisy faty mihantona amin'ny hazo fijaliana amin'ny andro sabata
(fa andro lehibe izany sabata izany).
Dia tonga ny miaramila ka nanapaka ny ranjon'ny voalohany
sy ny an'ilay anankiray niara-nofantsihana taminy koa;
fa nony nankeo amin'i Jesoa izy ireo,
dia hitany fa efa maty sahady izy,
ka tsy mba notapahiny ny ranjony.
Fa nolefonin'ny miaramila anankiray kosa ny lanivoany,
ka nisy ra sy rano nivoaka niaraka tamin'izay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.