Vakiteny voalohany

Bokin’i Baròka (Bar. 1, 15-22)

Nanota teo anatrehan’ny Tompo isika: ary tsy nanaiky Azy.

An’ny Tompo Andriamanitsika ny fahamarinana,
antsika kosa ny henatra amin’ny tava, araka izao hita anio izao,
ho an’ny lehilahy rehetra any Jodà, sy ny mponina any Jerosalema,
ho an’ny mpanjakantsika sy ny mpifehy,
ho an’ny mpisorontsika mbamin’ny mpaminany,
sy ho an’ny razantsika.
Nanota teo anatrehan’ny Tompo isika ary tsy nanaiky Azy.
Tsy nihaino ny feon’ny Tompo Andriamanitsika isika,
tsy nanaraka ny didin’ny Tompo, izay navoakany teo anatrehantsika.
Hatramin’ny andro nitondran’ny Tompo ny razantsika
hiala tany amin’ny tany Ejipta ka mandraka ankehitriny,
dia tsy nety hoentin’ny Tompo Andriamanitsika isika,
sady nivily isika noho ny hadalantsika, mba tsy hihaino ny feony.
Koa araka izay hita anio izao,
dia zoin-doza lehibe isika sy azon’izay ozona notononin’ny Tompo,
tamin’ny alalan’i Môizy mpanompony
izay nitondra ny razantsika nivoaka ny tany Ejipta,
mba hanomezany antsika tany tondra-dronono aman-tantely.
Tsy nihaino ny feon’ny Tompo Andriamanitsika isika,
araka ny teny rehetra nataon’ireo mpaminany,
izay nirahiny nankatý amintsika.
Dia nandeha isika,
samy nanaraka ny fitongilanan’ny fony ratsy avy,
mba hanompo andriamani-kafa,
sy hanao ny ratsy eo imason’ny Tompo Andriamanitsika.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 78, 1-2. 3-5. 8-9

Afaho izahay, avelao ny otanay: noho ny Anaranao.

Andriamanitra ô, tongan’ireo firenena ny Lovanao!
Nolotoiny ny Tempolinao Masina! Ary Jerosalema nataony korontam-bato!
Ny fatin’ny mpanomponao nomeny ho sakafon’ny voro-manidina,
ny nofon’ny mpivavaka aminao, natsipiny ho an’ny bibidia!

Ny rany nataony mandriaka toy ny rano manodidina an’i Jerosalema!
Ary tsy misy mandevina!...
Zary faneson’ny mpifanila aminay izahay,
sy fanakora sy fandatsan’ireo manodidina!
Mandra-pahoviana, ry Tompo, no hahaviniranao,
sy hiredaredan’ny hasaro-piaronao?

Aza dia tsarovana hamelezana anay
ireo helokay fahiny;
ny indrafonao atsena anay faingana,
fa reraka loatra izahay!

Vonjeo izahay, ry Andriamanitra Mpamonjy,
noho ny voninahitrao!
Afaho izahay, araka ny otanay
noho ny Anaranao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 13-16)

Izay manamavo Ahy, manamavo Izay naniraka Ahy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny hoe:

“Loza ho anao, ry Kôrôzaïna,
loza ho anao, ry Betsaida!
fa raha izay no natao tany Tira sy Sidôna ny fahagagana natao taminareo,
dia ela no ho efa nibebahany tamin’ny akanjo malailay sy tamin’ny lavenona.
Noho izany, amin’ny andro fitsarana
dia ho moramora kokoa ny ho amin’i Tira sy Sidôna noho ny aminareo.
Ary ianao, ry Kafarnaôma izay misondrotra hanakatra ny lanitra
dia haetry hatrany amin’ny afobe ianao.
Izay mihaino anareo mihaino Ahy,
ary izay manamavo anareo manamavo Ahy;
izay manamavo Ahy anefa dia manamavo Izay naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Nehemia (Nehem. 8, 1-4a. 5-6. 7b-12)

Nosokafan’i Esdrasa ny Bokin’ny lalàna, dia nitso-drano ny vahoaka izy, ary ny vahoaka rehetra kosa namaly hoe: Amen! Amen!

Nony tonga ny volana fahafito,
ka efa tafapetraka amin’ny tanànany avy ny zanak’i Israely,
dia nivory toy ny olona iray ihany ny vahoaka rehetra,
teo amin’ny kianja anoloan’ny vavahadin’ny Rano.
Ary efa nilazan’izy ireo i Esdrasa mpanora-dalàna,
mba hitondra ny Bokin’ny lalàn’i Môizy,
izay nandidian’ny Tompo an’i Israely.
Ka nentin’i Esdrasa mpisorona ny lalàna,
ho eo anatrehan’ny fiangonana,
dia ny lehilahy sy vehivavy mbamin’izay rehetra manan-tsaina hahafantatra azy;
andro voalohan’ny volana fahafito tamin’izay.
Novakìny teo anatrehan’ny lehilahy sy vehivavy
mbamin’izay efa manan-tsaina hahafantatra azy ny Boky,
teo amin’ny kianja anoloan’ny vavahadin’ny Rano,
hatramin’ny maraina ka mandra-pisasaky ny andro,
ary nampandry sofina nihaino ny Bokin’ny lalàna avokoa ny vahoaka.
Teo ambony lampihazo vao narafitra hanaovana izany,
no nitsangana i Esdrasa mpanora-dalàna.
Dia nosokafan’i Esdrasa teo imason’ny vahoaka rehetra ny Boky,
fa tafasondrotra ambonin’ny vahoaka rehetra izy,
ary rahefa nosokafany, dia nitsangana ny vahoaka rehetra.
Nisaotra ny Tompo Andriamanitra lehibe i Esdrasa,
dia nanandra-tanana ny vahoaka rehetra namaly hoe:

“Amen! Amen!”

Sady niondrika sy niankohoka tamin’ny tany teo anatrehan’ny Tompo izy ireo.
Ka samy nijanona teo amin’ny fitoerany ny olona.

Novakìny mazava ny Boky,
dia ny lalàn’Andriamanitra, novoasany koa ny heviny;
ka azo tsara ny teny novakìna.
Ary i Nehemia, governora, i Esdrasa, mbamin’ny levita,
nampianatra ny vahoaka,
niteny tamin’ny vahoaka rehetra, nanao hoe:

“Andro masina ho an’ny Tompo Andriamanitrareo itý
ka aza asiana fisaonana na ranomaso.”

Fa nitomany avokoa ny vahoaka nony nandre ny tenin’ny lalàna.
Dia hoy koa i Nehemia tamin’ireo:

“Mandehana mihinana hena matavy sy misotro zava-pisotro mamy,
ary anatero anjara izay tsy nahavoatra,
fa masina itý andro itý ho an’ny Tompontsika;
ka aza malahelo fa ny fifaliana amin’ny Tompo no herinareo.”

Ny levita koa nampionona ny vahoaka rehetra nanao hoe:

“Mangina ianareo fa masina itý andro itý ka aza malahelo.”

Dia samy nandeha nihinana sy hisotro
ary hampitondra anjara ho an’ny sasany ny vahoaka rehetra,
ka nanao fifaliana lehibe.
Fa azony tsara ny teny nampahafantarina azy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 8. 9. 10. 11

Ny fitsipiky ny Tompo mahitsy, mahafaly ny fo.

Ny lalàn’ny Tompo lavorary, mamelombelona fanahy.
Ny didin’ny Tompo mahatoky,
mampahendry olon-tsotra.

Ny fitsipiky ny Tompo mahitsy,
mahafaly ny fo.
Ny baikon’ny Tompo mazava,
manilo ny maso.

Ny tahotra ny Tompo madio,
maharitra mandrakizay.
Ny fitsaran’ny Tompo fahamarinana,
samy rariny avokoa.

Mahatehaniry noho ny volamena,
sy ny avosam-bolamena madio;
mamy noho ny tantely,
sy ny toho-tantely mitsonika.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Efa nataoko hoe sakaiza ianareo, hoy ny Tompo, satria efa nambarako taminareo avokoa izay rehetra reko tamin’ny Ray.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 1-12)

Ho amin’ny zanaky ny fiadanana ny fiadanana lazainareo.

Tamin’izany andro izany,
dia nifidy roa amby fitopolo lahy hafa koa ny Tompo
ka naniraka azy tsiroaroa hialoha Azy,
any amin’ny tanàna sy ny tany rehetra izay halehany.
Ary hoy Izy tamin’izy ireo:

“Be ny vokatra, fa ny mpijinja no vitsy;
koa mangataha amin’ny tompom-bokatra
mba hanirahany mpiasa hijinja ny vokany.
Mandehana;
indro Aho maniraka anareo tahaka ny zanak’ondry eo afovoan’ny amboadia.
Aza mitondra kitapom-bola na kitapo hafa, na kiraro,
ary aza miarahaba olona akory eny an-dalana.
Amin’izay trano hidiranareo, dia milazà aloha hoe:

‘Fiadanana anie ho amin’itý trano itý’;

ka raha misy zanaky ny fiadanana ao,
dia ho ao aminy ny fiadanana lazainareo;
fa raha tsy misy kosa,
dia hiverina aminareo ihany izany.
Ary mitoera amin’izany trano izany,
ka mihinàna sy misotroa izay misy ao,
fa mendrika ny karamany ny mpiasa.
Aza mifindrafindra trano.
Ary amin’izay tanàna idiranareo,
raha mandray anareo ny olona,
dia hano izay atolony anareo;
ary sitrano ny marary izay ao, ka lazao hoe:

‘Efa mby akaiky anareo ny fanjakan’Andriamanitra.’

Fa amin’izay tanàna idiranareo kosa
nefa tsy mandray anareo ny olona,
dia mankanesa eny an-kianja ka lazao hoe:

‘Na ny vovoky ny tanànanareo nipetaka tamin’ny tongotray aza
dia ahintsanay hiampanga anareo;
fantaro anefa fa efa akaiky ny fanjakan’Andriamanitra.’

Lazaiko aminareo fa amin’izay andro izay,
dia ho moramora kokoa ny ho amin’i Sôdôma
noho ny ho amin’izany tanàna izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.