Vakiteny voalohany

Bokin’i Jônasa Mpaminany (Jônasa 4, 1-11)

Ianao malahelo noho ny amin’ny tanantanamanga izay tsy nisasaranao, ary Izaho ve tsy mba halahelo noho ny amin’i Niniva, tanàna lehibe?

Nampalahelo mafy an’i Jônasa ny namindran’ny Tompo fo tamin’ny mponin’i Niniva,
ka tezitra terý izy.
Nanao fivavahana tamin’ny Tompo izy nanao hoe:

“Indrisy, Tompo ô!
Tsy izao indrindra va no nolazaiko,
fony aho mbola tany amin’ny taniko.
Koa izany no nandosirako ho any Tarsisa aloha,
satria fantatro fa Andriamanitra mamindra fo sy miantra,
malain-kitezitra, be fitiavana Ianao,
ary manenina amin’ny loza voalazanao.
Koa ankehitriny, Tompo ô,
esory amiko ny fanahiko,
fa aleoko maty toy izay velona.”

Fa hoy ny navalin’ny Tompo:

“Mety va ny hatezeranao?”

Dia nivoaka ny tanàna i Jônasa,
ka nipetraka teo atsinanan-tanàna,
nanao trano rantsan-kazo ho azy,
sy nipetraka nialokaloka teo ambanin’io
mandra-pahitany izay hanjò ny tanàna.
Ary ny Tompo Andriamanitra nampaniry tanantanamanga,
izay nisondrotra teo ambonin’i Jônasa
mba hialokalofan’ny lohany,
mba hanafahana azy amin’ny alahelony
ka nahatsiaro faly erý i Jônasa,
tamin’ny tanantanamanga.
Kanjo nony ampitso raha vao niposaka ny mazava atsinanana,
dia nandefa fositra ny Tompo hamely ilay tanantanamanga,
ka tonga maina izy.
Nony niposaka indray ny masoandro,
dia nandefa rivotra mahamay avy any atsinanana ny Tompo
sady nasian’ny masoandro ny lohan’i Jônasa;
ka efa àna mihitsy izy.
Nangataka ny ho faty izy nanao hoe:

“Aleoko maty toy izay ho velona.”

Fa hoy ny Tompo tamin’i Jônasa:

“Mety va izao hatezeranao,
noho ny amin’ny tanantanamanga izao?”

Ka hoy ny navaliny:

“Mety ny hatezerako mandra-pahafatiko.”

Dia hoy ny Tompo:

“Ianao malahelo noho ny amin’ny tanantanamanga
izay tsy nisasaranao, tsy nampanirianao,
izay naniry tamin’ny indray alina monja,
dia maty tanatin’ny indray alina koa;
ka Izaho va tsy mba halahelo noho ny amin’i Niniva,
tanàna lehibe,
izay misy olona tsy omby roa alina sy iray hetsy,
tsy mahay manavaka ny havanany amin’ny haviany,
ary biby be dia be!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 85, 3. 4. 5-6. 9-10

Ianao, ry Tompo, mpamindra fo sy mpiantra.

Amindrao fo hatrany re, ry Tompo,
fa Ianao no efa antsoiko isan’andro.
Itý fanahiko asandratro aminao,
dia ho dibo-kafaliana re ny foko.

Tsara fo sady antra Ianao, ry Tompo;
he! tianao ireo matoky miantso Anao.
Mitalaho an-tanan-droa aho ka henoy,
izany antso sy talahoko reneso.

Ary ireo firenena arianao,
ho tonga avokoa hiankohoka aminao,
fa dia lehibe tokoa ny Anaranao,
mahagaga raha ny asa vitanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 1-4)

Ampianaro hivavaka izahay Tompo ô.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nivavaka tao amin’ny fitoerana anankiray,
ka nony nitsahatra Izy dia hoy ny mpianany anankiray taminy:

“Mba ampianaro hivavaka izahay, Tompoko,
tahaka ny nampianaran’i Joany ny mpianany.”

Ary hoy Izy taminy:

“Raha mivavaka ianareo manaova hoe:
Ray ô, hohamasinina anie ny Anaranao.
Ho tonga anie ny fanjakanao.
Omeo anay anio ny hanina ilainay isan’andro.
Avelao ny fahotanay,
fa izahay koa mamela izay rehetra nanao ratsy taminay.
Ary aza avelanao ho resin’ny fitaoman-dratsy izahay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jônasa Mpaminany (Jôn. 3, 1-10)

Niala tamin’ny lalan-dratsiny ny olona tao Niniva, ary namindra fo Andriamanitra.

Tonga tamin’i Jônasa fanindroany ny tenin’ny Tompo, nanao hoe:

“Mitsangàna ianao,
mandehana mankany Niniva, tanàna lehibe,
hitory aminy ny toriteny holazaiko aminao.”

Dia nitsangana i Jônasa,
ka nankany Niniva, araka ny tenin’ny Tompo.
Ary i Niniva dia tanàna lehibe teo anatrehan’Andriamanitra,
fa lalan-kateloana.
Nanomboka niditra tao anatin’ny tanàna,
lalana indray andro aloha i Jônasa,
ka nitory izy nanao hoe:

“Rahefa afaka efapolo andro,
dia horavana i Niniva!”

Nino an’Andriamanitra ny olona tao Niniva,
ka niantso fifadian-kanina sy nitafy lasàka avokoa,
hatramin’ny lehibe indrindra ka hatramin’ny kely indrindra.
Dia nampandrenesina izany ny mpanjaka,
ka niala teo amin’ny seza fiandrianany,
nanesotra ny kapaotiny,
mirakotra lasàka,
ary nipetraka teo amin’ny lavenona.
Ary nantsoina tao Niniva
sy nolazaina araka ny didin’ny mpanjaka
sy ny mpifehy amin’izao teny izao:

“Aza misy manandrana zavatra akory
na miraotra sy misotro rano,
na olona na biby, na omby aman’ondry;
aoka samy hirakotra lasaka ny olona sy ny biby;
ary aoka izy ireo hitaraina mafy amin’Andriamanitra,
samy hiala amin’ny lalan-dratsiny
sy ny asa fahasiahana fanaon’ny tanany avy.
Ndrao mba avy ihany izay hanenenan’Andriamanitra
sy hitonen’ny hatezerany mirehitra,
ka dia mba tsy haripany isika.”

Nahita ny nataon’izy ireo
sy ny nialany tamin’ny lalan-dratsiny Andriamanitra,
ka nanenina tamin’ny loza voalazany hamelezana azy ireo Andriamanitra
ka dia tsy notanterahiny indray izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 129, 1-2. 3-4ab. 7-8

Raha mitsikilo heloka Ianao, Tompo ô, iza no hahatanty?

Avy ato anaty hantsana aho, ry Tompo, no miantso.
Tompo ô, henoy re ’zany feoko.
Ho tandrin-tsofinao anie ny antsoko miangavy.
He! fa mitoreo izato feoko.

Raha tsikilovinao irony heloka natao.
Zovy re, ry Tompo, no haharitra?
Saingy eo anilanao no ahitako famelana.
Toky ho ahy Ianao ka dia toaviko.

Fa tsara fo endre ka fanaperana Izy Tompo.
Avotra lehibe ka ianteherana.
Dia Izy no andrasan’i Israely hanavotra azy.
Afaka tanteraka ny helony.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 38-42)

Nandray Azy tao an-tranony i Marta. I Maria no nifidy ny anjara tsara.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia niditra tamin’ny vohitra anankiray,
ary nisy vehivavy atao hoe Marta nandray Azy tao an-tranony.
Nanan-drahavavy anankiray atao hoe Maria izy,
izay nipetraka teo anilan’ny tongotry ny Tompo nihaino ny teniny;
fa i Marta kosa sahirana tamin’ny fanompoana be.
Dia niato kely izy ka nanao hoe:

“Tompoko,
tsy mampaninona Anao va ny amelan’ny rahavaviko ahy hanompo irery?
Mba asaovy manampy ahy re izy.”

Fa namaly ny Tompo ka nanao taminy hoe:

“Marta, Marta,
maro tadiavina sy be tebiteby ianao,
nefa zavatra iray monja no ilaina;
fa i Maria no nifidy ny anjara tsara indrindra
izay tsy halana aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Fanombohan’ny Bokin’i Jônasa Mpaminany (Jônas. 1, 1 — 2, 1. 11)

Nitsangana i Jônasa handositra ny tavan’ny Tompo.

Tonga tamin’i Jônasa, zanak’i Amati, ny tenin’ny Tompo,
nanao hoe:

“Mitsangàna ianao,
ka mankanesa any Niniva, tanàna lehibe,
hitory ny hamelezana azy,
fa tafakatra hatratý amiko ny haratsian’izy ireo.”

Dia nitsangana i Jônasa handositra ho any Tarsisa,
lavitra ny tavan’ny Tompo.
Nidina tany Jôpe izy,
dia nahita sambo ho any Tarsisa,
ka naloany ny saran-tsambo, dia niditra tao izy,
hiaraka amin’izy ireo ho any Tarsisa lavitra ny tavan’ny Tompo.

Fa ny Tompo kosa nampifofofofo rivo-mahery eny amin’ny ranomasina,
ka nisy tafio-drivotra teny amin’ny ranomasina;
ny sambo efa nila ho vaky.
Raiki-tahotra ny matilò
ka samy nitaraina tamin’izay andriamaniny avy,
sady nanary ny zavatra tao an-tsambo tany anaty ranomasina,
mba hanamaivana azy;
fa i Jônasa kosa nidina tao am-bodisambo,
dia nandry ka renoka natory tao.
Avy nanatona azy ny kapitenin-tsambo,
ka nanao taminy hoe:

“Inona itý ataonao, no matory foana?
Mitsangàna, antsoy ny Andriamanitrao,
ndrao mba mihevitra antsika Andriamanitra,
ka tsy ho faty isika.”

Ary nifampilaza izy ireo nanao hoe:

“Avia, hanao filokana isika,
mba hahafantarantsika izay mahatonga izao loza izao amintsika.”

Dia nanao filokana izy,
ka i Jônasa no voan’ny filokana.

Izay izy ireo nanao taminy hoe:

“Lazao anay re,
izay mahatonga izao loza izao amintsika!
Inona no raharahanao;
avy aiza ianao;
aiza no taninao;
ary inona no firenenao?”

Ka izao no navaliny azy ireo:

“Hebrio aho,
ary ny Tompo, Andriamanitry ny lanitra,
izay nanao ny tany aman-dranomasina,
no ivavahako.”

Dia raiki-tahotra mafy ireo olona ireo,
ka nanao taminy hoe:

“Inona izany nataonao izany?”

satria fantatr’ireo olona ireo
fa nandositra lavitra ny tavan’ny Tompo izy,
fa efa nambarany taminy izany.
Ka hoy ireo taminy:

“Hataonay ahoana ianao,
dia hitony amintsika ny ranomasina?”

Fa mbola nihananonja nihananonja mafimafy kokoa ny ranomasina.
Ka hoy ny navaliny azy:

“Raiso aho,
ka atsipazo any anaty ranomasina,
dia hitony aminareo ny ranomasina;
satria fantatro fa noho ny amiko,
no mahatonga izao tafio-drivotra mafy izao aminareo.”

Nivory ny olona mba hitondra ny sambo hitody amin’ny tany maina,
fa tsy afaka;
satria nihananonja mafimafy kokoa nanohitra azy ny ranomasina.
Ka dia niantso ny Tompo izy nanao hoe:

“Endrey! ry Tompo ô,
aoka tsy ho faty noho ny amin’ny amin’itý lehilahy itý izahay
na ataonao milonjo ny ra tsy manan-tsiny,
satria Ianao no nanao araka izay sitrakao,
ry Tompo ô!”

Dia noraisiny i Jônasa,
atsipiny tany amin’ny ranomasina,
ka nitony ny fisafoaky ny ranomasina.
Ary raiki-tahotra mafy ny Tompo ny olona,
ka nanatitra sorona ho an’ny Tompo, sy raiki-boady.

Naniraka hazandrano lehibe anankiray ny Tompo
hitelina an’i Jônasa;
ka tao an-kibon’ny hazandrano i Jônasa,
hateloan’andro sy hateloan’alina.
Dia nandidy ilay hazandrano ny Tompo,
ka naloan’ny hazandrano teny amin’ny tany i Jônasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Jôn. 2, 3. 4. 5. 8.

Mampiakatra ny aiko avy any an-davaka Ianao, ry Tompo.

Niantso ny Tompo tao anatin’ny fahoriako aho;
ary namaly ahy Izy;
nitaraina aho tao an-kibon’ny Seoly,
ka nihaino ny feoko Ianao.

Natsipinao tany amin’ny hantsana aho, dia tany amin’ny ranomasina,
ka ny riaka nanodidina ahy;
ny alon-dranonao aman’onjanao rehetra
nandeha teo amboniko.

Dia hoy aho hoe:
«Voaroaka tsy ho eo imasonao aho
nefa mbola hibanjina
ny Tempolinao masina.»

Raha reraka tao anatiko ny fanahiko,
dia nahatsiaro ny Tompo aho;
ka tonga hatrany aminao ny fivavahako,
hatrany an-tempolinao masina.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy, no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 25-37)

Iza àry no namako?

Tamin’izany andro izany,
nisy mpampiana-dalàna nitsangana haka fanahy an’i Jesoa,
ka nanao taminy hoe:

“Tompo ô,
inona no hataoko hahazoako ny fiainana mandrakizay?”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Inona no voasoratra ao amin’ny Lalàna
ary ahoana no famakinao azy?”

Ary namaly izy ka nanao hoe:

“Tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra,
sy ny fanahinao rehetra,
sy ny herinao rehetra,
ary ny sainao rehetra,
ary ny namanao tahaka ny tenanao.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Marina ny navalinao,
manaova izany dia ho velona ianao.”

Fa nitady hanamarin-tena ralehilahy
ka nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Iza àry no namako?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Nisy lehilahy anankiray
nidina avy tany Jerosalema ho any Jerikao,
azon’ny jiolahy,
ka nendahany ny lambany,
nokapohiny ny tenany ary saika maty vao navelany.
Dia nisy kosa mpisorona anankiray
nidina tamin’izany lalana izany ka nahita azy,
nefa nandalo ihany.
Toy izany koa itý levita anankiray izay tonga teo,
nahita azy, nefa nandalo ihany.
Fa nisy kosa Samaritanina anankiray nivahiny
tonga teo aminy,
ka nangoraka nony nahita azy.
Nanatona azy izy,
dia namehy ny feriny ary nanisy diloilo sy divay azy,
vao nampitaingina azy ny soavaliny,
sy nitondra azy tany an-tranombahiny ka nitsabo azy.
Nony ampitso,
dia naka denie roa izy ka nomeny ny tompon-trano,
ary nataony hoe:

‘Tsaboy izy,
ary na hoatrinona na hoatrinona laninao mihoatra noho ireny,
dia honerako rahefa miverina aho.’

Iza amin’izy telo lahy
no ataonao ho naman’ilay azon’ny jiolahy?”

Dia hoy ilay mpampiana-dalàna:

“Ilay niantra azy.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mandehana àry ka manaova toy izany koa.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 5, 1-7)

Ny taranak’i Israely no tanimboaloboky ny Tompon’ny tafika.

Andeha hihira ho an’ny malalako aho,
ilay hiran’ny malalako,
ny amin’ny tanimboalobony.
Ny malalako dia nanan-tanimboaloboka,
teo amin’ny tanety mahavokatra.
Ka nasainy ny tany, noesoriny ny vato taminy;
ary namboly karazam-boaloboka teo izy.
Nanorina tilikambo teo afovoany izy,
ary nandavaka famiazam-boaloboka koa.
Nampoiziny hamoa voaloboka tsara izy,
kanjo divay marikivy no vokany.
Ary izao kosa,
ry mponina ao Jerosalema, sy olona any Jodà,
masìna ianareo,
tsarao aho sy ny tanimboaloboko!
Inona moa no mbola tokony ho natao tamin’ny tanimboaloboko,
ka tsy nataoko taminy?
Nahoana no voaloboka no nantenaiko ho voany,
kanjo tsy mamoa afa-tsy divay marikivy izy?
Koa ankehitriny haposako aminareo,
izay hataoko amin’ny tanimboaloboko:
hongotako ny fefiny, dia horaotina izy;
harodako ny tambohony, dia ho voahosihosy izy.
Hataoko tany foana izy;
ka tsy hohetezana na hasaina intsony;
fa hanirian’ny hery aman-tsilo;
ary handidy ny rahona aho,
tsy handatsaka orana aminy intsony.
Fa ny taranak’i Israely,
no tanimboaloboky ny Tompon’ny tafika,
ary ny olona any Jodà no voly nolalainy;
hitsiny no nantenainy taminy,
kanjo ra latsaka no niseho;
ny fahamarinana no nantenainy,
kanjo fitarainam-pahoriana no hita.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 79, 9 sy 12. 13-14. 15-16. 19-20

Ny taranak’i Israely no tanimboaloboky ny Tompo.

Nongotanao tany Ejipta ilay voaloboka,
noroahinao ireo firenena hambolena azy;
ny sampany tonga hatrany an-driaka,
ny sakeliny hatramin’ilay Ony.

Koa ahoana no dia nobangainao ny fefiny?
Indreo ny mpandalo tonga mioty,
ny lamboala mitrongy,
ny bibidia miraotra.

Ry Andriamanitry ny tafika ô,
miverena, mitsinjova avy any an-danitra,
jereo ilay foto-boaloboka
karakarao ilay nambolen’ny tananao.

Izahay tsy handao Anao intsony,
velomy izahay hiantso ny Anaranao.
Ry Tompon’ny tafika, ampodio izahay:
ny Tavanao aseho, dia ho voavonjy izahay!

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 4, 6-9)

Ho eo aminareo ny Andriamanitry ny fiadanana.

Ry kristianina havana,
aza manahy na inona na inona,
fa ambarao an’Andriamanitra,
amin’ny fivavahana amam-pifonana ary fisaorana,
izay rehetra ilainareo na amin’inona na amin’inona.
Hiaro ny fonareo sy ny sainareo ao amin’i Kristy Jesoa anie
ny fiadanan’Andriamanitra izay mihoatra ny fahalalana rehetra.
Farany, ry kristianina havana,
na inona na inona marina,
na inona na inona manan-kaja,
na inona na inona rariny,
na inona na inona madio,
na inona na inona mahatehotia,
na inona tsara laza,
rehefa mety ho hatsaram-panahy,
sy rehefa mety ho misy dera koa,
dia aoka hoheverinareo izany.
Araho avokoa izay efa nianaranareo,
sy noraisinareo ary renareo sy hitanareo tamiko,
dia ho eo aminareo ny Andriamanitry ny fiadanana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, dia fanahy sy fiainana; Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 21, 33-43)

Hahofany amin’ny mpiasa hafa ny tanimboalobony.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ireo lohandohan’ny mpisorona
sy ny loholona nanao hoe:

“Mihainoa fanoharana hafa koa:
Nisy lehilahy tompon-trano anankiray namboly voaloboka;
namefy azy manodidina izy,
sy nandavaka tany hanaovana famiazana teo,
ary nanao tilikambo;
dia nahofany tamin’ny mpiasa izany,
ka lasa nandeha lavitra izy.

Nony tonga ny taom-pahavokarana,
dia nirahiny ho any amin’ireo mpiasa ny ankizilahiny,
handray ny vokatry ny tanimboalobony;
fa nosamborin’ireo mpiasa ny ankizy lahiny,
ka ny anankiray nokapohiny, ny anankiray novonoiny,
ary ny anankiray notorahany vato.
Dia naniraka ankizilahy maromaro kokoa noho ny taloha indray izy,
fa nataony toraka izany ihany koa.
Nony farany dia ny zanany lahy no nirahiny ho any aminy,
fa hoy izy:

‘Hanaja ny zanako izy ireo’.

Kanjo nony hitan’ireo mpiasa ilay zanany lahy
dia nifampilaza izy ireo hoe:

‘Inty ny mpandova; andeha hovonointsika ity,
dia ho lasantsika ny lovany’.

Dia nosamboriny izy
ka nentiny tany ivelan’ny tanimboaloboka
ary novonoiny.

Koa rehefa tonga ilay tompon’ny tanimboaloboka,
hataony ahoana moa izany mpiasa izany?”

Dia hoy ireo taminy:

“Haringany tsy hananany antra akory
izany mpiasa ratsy fanahy izany,
ary ny tanimboalobony dia hahofany amin’ny mpiasa hafa,
izay hanome ny vokatry ny tany amin’ny fotoany”.

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Tsy mba novakìnareo va ny Soratra Masina hoe:

‘Ny vato narian’ny mpanao trano no efa tonga vato fehizoro;
avy tamin’ny Tompo izany,
ka mahagaga eo imasontsika?’

Noho izany, dia lazaiko aminareo,
fa hoesorina aminareo ny Fanjakan’Andriamanitra,
ka hafindra amin’ny firenena hampahavokatra azy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.