Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ez. 37, 21-28)

Ataoko firenena iray ihany eo amin’ny tany izy ireo.

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro halaiko any amin’ny firenena nalehany, ny zanak’i Israely;
hangoniko avy any rehetra any izy,
dia hoentiko miverina eo amin’ny taniny.
Hataoko firenena iray ihany eo amin’ny tany,
eo ambonin’ny tendrombohitr’i Israely izy;
mpanjaka iray ihany no hanjaka amin’izy rehetra;
tsy ho firenena roa intsony izy,
na tafasaraka ho fanjakana roa.
Tsy handoto tena intsony izy, na amin’ny sampiny,
na amin’ny fahavetavetany, na amin’ny hadisoany rehetra,
hovonjeko ho afaka amin’ny fiodinany rehetra nanotany izy,
ary hodioviko;
izy ireo ho vahoakako, ary Izaho ho Andriamanitr’izy ireo!
I Davida mpanompoko no ho Mpanjakany
ary izy rehetra hiray mpiandry, hanaraka ny fitsipiko,
hitandrina ny didiko, ary hanaraka izany.
Honina eo amin’ny tany nomeko an’i Jakôba mpanompoko
sy nonenan’ny razany izy ireo;
dia honina eo izy mbamin’ny zanany sy ny zanaky ny zanany mandrakizay,
ary i Davida mpanompoko no ho filohany mandrakizay.
Sady hanao fanekem-pihavanana amin’izy ireo Aho,
ka ho fanekena aminy mandrakizay izany;
ary Izaho hanorina azy, hampitombo azy,
ary hanangana ny fitoerako masina eo aminy mandrakizay.
Ny fonenako, ho eo ambonin’izy ireo.
Izaho ho Andriamaniny, ary izy ho vahoakako.
Dia ho fantatry ny firenena fa Tompo Aho manamasina an’i Israely,
rahefa eo aminy mandrakizay ny fitoerako masina.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Jer. 31, 10. 11-12ab. 13)

Hiambina antsika toy ny mpiandry ondry miandry ny ondriny ny Tompo.

Henoy ny tenin’ny Tompo, ry firenena,
ka ambarao an’ireo nosy any lavitra!
Ilay nampiely an’i Israely dia hanangona,
ary ho toy ny mpiandry miambina ny ondriny.

Eny, ny Tompo hanafaka an’i Jakôba,
sy hanavotra azy amin’ny tanan’ny mahery noho izy
ka ho avy amina hobin-kafaliana izy ireo
eny amin’ny havoan’i Siôna.

Amin’izay ny tovovavy dia hifaly amin-dihy;
ny tovolahy, ny zokiolona koa dia hitavana.
Ny fisaonany hampodìko ho haravoana,
hafaliana no hatambiko ny fahoriany.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Amorony fo madio aho, ry Andriamanitra; amereno ny hafaliana avy amin’ny vonjinao.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 11, 45-56)

Ho faty i Jesoa mba hamory ho antokony iray ny zanak’Andriamanitra izay efa niely.

Tamin’izany andro izany,
maro tamin’ny Jody izay tonga tao amin’i Maria sy i Marta
sy nahita ny nataon’i Jesoa no nino Azy.
Fa ny sasany tamin’izy ireo kosa
dia lasa nankany amin’ny Farisianina,
ka nilaza taminy izay nataon’i Jesoa.
Dia namory ny mpanolo-tsaina ny lehiben’ny mpisorona
sy ny Farisianina ka nanao hoe:

“Inona ity ataontsika,
fa manao fahagagana maro iny Lehilahy iny?
Raha avelantsika hanao ihany Izy,
dia hino Azy ny olona rehetra,
ka ho avy ny Rômanina dia haka ny tanànantsika
sy ny firenentsika.”

Dia hoy ny anankiray tamin’izy ireo atao hoe Kaifa,
izay lehiben’ny mpisorona tamin’izany fotoana izany:

“Tsy mahalala na inona na inona ianareo,
na tsy mihevitra akory fa tsara ho anareo
raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray,
mba tsy ho rava ny firenena manontolo.”

Tsy avy aminy anefa no itenenany an’izany,
fa noho izy lehiben’ny mpisorona tamin’izay taona izay,
dia naminany izy fa ho faty ho an’ny firenena i Jesoa,
ary tsy ho an’ny firenena ihany,
fa mba hamory ny zanak’Andriamanitra
izay efa niely koa ho antokony iray.
Hatramin’izany andro izany
dia nikendry izay hahafaty Azy izy ireo.
Koa tsy nandeha ampahibemaso
tany amin’ny Jody intsony i Jesoa,
fa niala teo nankany amin’ny tany akaikin’ny efitra,
ho any an-tanàna atao hoe Efrema,
dia nitoetra tany Izy mbamin’ny mpianany.
Efa akaiky ny Pakan’ny Jody tamin’izay,
ka maro ny olona avy tamin’izany tany izany
no niakatra tany Jerosalema alohan’ny Paka,
mba handio tena.
Dia nitady an’i Jesoa izy ireo
ka nifampilaza tao anatin’ny tempoly hoe:

“Ahoana no hevitrareo,
dia tsy ho avy hamonjy ny fety ve Izy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 20, 10-13)

Momba ahy toy ny lehilahy mahery ny Tompo.

Efa reko ny vava ratsin’ny olona betsaka manao hoe:

“Fangorohoroana avy hatraiza hatraiza!
Torio izy, andeha hotorintsika izy!”

Ny olona rehetra tsara fihavanana amiko
manao andry maso ny diako:

“Raha mety ho voatarika izy dia hahombiazantsika,
ka dia hamaly faty azy isika.”

Ny Tompo anefa no momba ahy,
toy ny lehilahy mahery;
ka hitambotsitra ireo mpanenjika ahy,
fa tsy haharesy.
Ny tsy hahombiazany hahasafo-kenatra azy
amin’ny fahafaham-baraka mandrakizay tsy hohadinoina.
Ry Tompon’ny tafika,
Ianao izay mizaha toetra ny marina,
izay mahita ny voa sy ny fo,
hahita ny famalianao an’ireo aho,
fa Ianao no nanankinako ny adiko.
Mihirà ho an’ny Tompo, miderà ny Tompo,
fa manafaka ny fanahin’ny ory
amin’ny tanan’ny ratsy fanahy Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 17, 2-3a. 3bd-4. 5-6. 7)

Nitaraina tamin’ny Tompo Andriamanitro aho, ka henony ny feoko.

Mamiko Ianao, ry Tompo, izay heriko,
Tompo vatolampiko, toera-mafy ho ahy.
Andriamanitro mpanafaka
sy haram-bato fialofana.

Ampinga sy tandro-pamonjena,
fiarovana avo ho ahy!
Dera ho an’ny Tompo, hoy aho,
fa voavonjy amin’ny fahavaloko aho!

Efa voagejan’ny rohin’ny fahafatesana aho;
efa nampihorohoroan’ny riakan’i Beliala;
efa voadiditry ny rohin’ny Seoly;
efa voatsenan’ny haraton’ny fahafatesana!

Ambivitra aho: ka niantso ny Tompo,
nitaraina tamin’ny Andriamanitro.
Henony tany an-Tempoly ny feoko,
tody tao an-tsofiny ny antsoko.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Indro ankehitriny ny fotoana tsara, indro ankehitriny ny androm-pamonjena.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 10, 31-42)

Nitady hisambotra Azy izy ireo, fa niala teo an-tanany Izy.

Tamin’izany andro izany,
dia naka vato hitorahana an’i Jesoa ny Jody,
fa hoy Izy tamin’izy ireo:

“Be ny asa soa nasehoko teo taminareo,
avy tamin’ny Ray,
ka iza amin’ireny asa ireny no itorahanareo Ahy?”

Dia hoy ny Jody namaly Azy:

“Tsy ny asa soa no itorahanay Anao,
fa ny teninao miteny ratsy an’Andriamanitra;
satria olombelona fotsiny Ianao,
nefa manao ny tenanao ho Andriamanitra.”

Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Moa tsy izao no voasoratra ao amin’ny Lalànareo:
Hoy Izaho: andriamanitra ianareo?
Ka raha ireny nanambaràna ny tenin’Andriamanitra ireny aza
antsoin’ny lalàna hoe andriamanitra,
ary tsy azo foanana ny Soratra Masina,
ahoana no ilazanareo an’Ilay nohamasinin’ny Ray
sy nirahiny tety ambonin’ny tany hoe:
miteny ratsy an’Andriamanitra Ianao
satria nilaza hoe: Zanak’Andriamanitra Aho?
Raha tsy manao ny asan’ny Raiko Aho,
dia aza mino Ahy ianareo;
fa raha manao ihany kosa Aho,
na dia tsy te-hino Ahy aza ianareo,
dia minoa ny asako,
dia ho fantatrareo fa ny Ray ato amiko,
ary Izaho ao amin’ny Ray.”

Tamin’izay, dia nitady hisambotra Azy indray izy ireo,
fa niala teo an-tanany Izy.
Dia lasa Izy nankany an-dafin’i Jordany,
amin’ilay tany nanaovan’i Joany batemy voalohany,
ka nitoetra tany.
Ary maro no nanatona Azy, fa nanao hoe:

“Tsy nanao fahagagana i Joany;
nefa marina avokoa ny teny rehetra nilazan’i Joany Azy.”

Koa maro no nino Azy teo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 17, 3-9)

Ho rain’ny firenena tsy hita isa ianao.

Tamin’izany andro izany,
niankohoka tamin’ny tany i Abrama
ary Andriamanitra niteny taminy nanao hoe:

“Ny amiko dia izao no fanekeko aminao:
Ianao ho tonga rain’ny firenena tsy hita isa,
ary ny anaranao dia tsy hatao hoe i Abrama intsony,
fa hatao hoe i Abrahama,
satria hataoko rain’ny firenena tsy hita isa ianao.
Hampitomboiko dia hampitomboiko ianao,
hataoko firenena maro ianao,
ary hisy mpanjaka avy aminao.
Manao fanekena aminao Aho sy amin’ny taranakao,
hanaraka anao amin’ny taona mifandimby,
dia ho fanekena maharitra mandrakizay,
mba ho Andriamanitrao Aho,
sy ho Andriamanitry ny taranakao handimby anao.
Homeko anao ny tany izay ipetrahanao izao mbola vahiny izao,
dia ny tany Kanaana manontolo hananany azy mandrakizay,
ary Izaho no ho Andriamanitr’izy ireo.”

Hoy Andriamanitra tamin’i Abrahama:

“Ny aminao kosa hitandrina ny fanekeko ianao,
dia ianao sy ny taranakao amin’ny taona mifandimby.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 104, 4-5. 6-7. 8-9)

Tsaroan’ny Tompo mandrakizay ny fanekeny.

Katsaho ny Tompo sy ny heriny!
Tadiavo lalandava ny tavany!
Tsarovy ny asa mahagaga nataony,
ny asany mahatalanjona, ny fitsaran’ny vavany.

Ry taranak’i Abrahama mpanompony,
ry zanak’i Jakôba, ianareo voafidiny!
Izy no Tompo Andriamanitra;
manerana ny tany tontolo ny fitsarany.

Tsaroany mandrakizay ny fanekeny;
dia ny teny napetrany ho an’ny taranaka arivo,
ilay niantohany tamin’i Abrahama,
sy nianianany tamin’i Isaaka.

Evanjely

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Izaho no fananganana sy fiainana, hoy ny Tompo; izay mino Ahy dia tsy ho faty mandrakizay.

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 51-59)

Nientan-kafaliana i Abrahama rainareo nanantena hahita ny androko.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny Jody hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fa raha misy mitandrina ny teniko,
dia tsy hahita fahafatesana mandrakizay izy.”

Dia hoy ny Jody:

“Fantatray amin’izao fa manana demony Ianao;
i Abrahama sy ny mpaminany aza maty,
fa Ianao kosa manao hoe:
Raha misy mitandrina ny teniko,
dia tsy hanandrana fahafatesana mandrakizay izy.
Angaha Ianao lehibe noho i Abrahama rainay izay efa maty?
Ny mpaminany koa efa maty;
manao Anao ho iza re Ianao e?”

Dia hoy i Jesoa:

“Raha manome voninahi-tena Aho,
dia tsinontsinona ny voninahitro;
fa ny Raiko izay ataonareo ho Andriamanitrareo
no manome voninahitra Ahy.
Tsy fantatrareo anefa Izy;
fa Izaho no mahalala Azy,
ary raha milaza ho tsy mahalala Azy Aho,
dia ho mpandainga tahaka anareo koa:
fa fantatro Izy, ary mitandrina ny teniny Aho.
Nientan-kafaliana i Abrahama rainareo
nanantena hahita ny androko;
ary nahita izy ka faly.”

Dia hoy ny Jody taminy:

“Tsy mbola dimampolo taona akory Ianao,
ka dia hoe nahita an’i Abrahama?”

Hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fony mbola tsy àry i Abrahama,
dia efa Izaho Aho.”

Tamin’izay dia naka vato izy ireo hitorahana Azy;
fa niery i Jesoa ka nivoaka ny tempoly.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan 3, 14-20. 91-92. 95)

Naniraka ny Anjeliny Izy ary nanafaka ny mpanompony.

Tamin’izany andro izany,
niteny i Nabodôkônôzôra mpanjaka, ka nanao hoe:

“Fanahy inianareo va, ry Sidraka, Misaka ary Abdenegao,
no tsy anompoanareo ny andriamanitro
sy tsy itsaohanareo ny sariolona volamena natsangako?
Ankehitriny,
moa vonon-kiankohoka hitsaoka ny sariolona nataoko ianareo,
raha vao mandre ny feon’ny anjomara,
ny sobaba, ny lokanga, ny sambòka, ny valiha, ny farara
mbamin’ny zava-maneno isan-karazany?
Fa raha tsy mitsaoka azy ianareo,
dia hatsipy miaraka amin’izay ao anatin’ny memy mirehitra afo mivaivay,
ka iza moa no andriamanitra hahavonjy anareo amin’ny tanako?”

Fa namaly i Sidraka sy i Misaka ary i Abdenegao,
ka nanao hoe:

“Ry Nabokôdônôzôra ô,
tsy misy tokony havalinay anao.
Raha mahavonjy anay tokoa ny Andriamanitra tompoinay,
dia hovonjeny amin’ny memy mirehitra afo mivaivay
sy amin’ny tananao izahay, ry mpanjaka ô!
Ary na tsy hataony aza izany,
aoka ho fantatrao, ry mpanjaka,
fa tsy hanompo izay andriamanitrao izahay,
na hiankohoka eo anatrehan’izay sariolona volamena natsanganao!”

Dia feno hatezerana i Nabokôdônôzôra,
ary niova tamin’i Sidraka sy i Misaka sy i Abdenegao ny tarehiny.
Nanohy niteny indray izy,
ka nasainy nohafanaina ny memy
impito mihoatra noho ny niheveran’ny olona ny tokony hanafanana azy,
ary ny miaramila sasany izay matanjaka indrindra amin’ny tafiny,
no nasainy namatotra an’i Sidraka, i Misaka, i Abdenegao
sy hanipy azy ireo ao anatin’ny memy mirehitra afo mivaivay.
Talanjona loatra tamin’izay i Nabokôdônôzôra mpanjaka,
ka nitsangana faingana.
Niteny izy ka nanao amin’ireo mpanolotsainy hoe:

“Tsy olona telo lahy nifatotra va
no natsipintsika tao anatin’ny memy?”

Dia hoy ny navalin’ireo ny mpanjaka:

“Izany tokoa, ry mpanjaka.”

Ary hoy izy niteny indray:

“Izaho anefa,
indreo mahita efa-dahy tsy mifatotra,
mandehandeha ao afovoan’ny afo,
tsy misy maninomaninona akory
ary ny fijery an’ilay fahefatra
hoatra ny zanak’andriamanitra.”

Niteny i Nabokôdônôzôra ka nanao hoe:

“Hisaorana anie
ny Andriamanitr’i Sidraka sy i Misaka sy i Abdenegao,
fa naniraka ny Anjely hamonjy ny mpanompony
izay natoky Azy sy nandika ny didin’ny mpanjaka,
ary nanolo-tena
mba tsy hanompo na hitsaoka andriamani-kafa
afa-tsy ny Andriamanitr’izy ireo ihany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Tononkira

(Dan. 3, 52. 53. 54. 55. 56)

Mendrika dera sy laza; isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
ry Tompo Andriamanitry ny Razana.
Fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana ny Anaranao
fa masina be voninahitra
ka mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
an-tempoly be voninahitra,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
ambony fiketraham-mpanjaka
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao
mahatsinjo ny halalin’ny hantsana,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
mipetraka ambony Kerobima,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Evanjely

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Toy izao no nitiavan’Andriamanitra an’izao tontolo izao: nomeny ny Zanany Tokana ka hanana ny fiainana mandrakizay izay rehetra mino Azy.

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 31-42)

Raha ny Zanaka no manafaka anareo, dia ho afaka tokoa ianareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Jody nino Azy, nanao hoe:

“Raha mahatana ny teniko ianareo
dia ho mpianatro tokoa,
sady ho fantatrareo ny marina,
ary ny marina no haha-olona afaka anareo.”

Dia hoy ny navalin’izy ireo Azy:

“Taranak’i Abrahama izahay,
ary tsy mba nanompo olona na oviana na oviana,
ka ahoana no ilazanao hoe:
Ho olona afaka ianareo?”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo
fa izay manota dia mpanompon’ny ota.
Ny mpanompo tsy mitoetra ao an-trano mandrakariva
fa ny zanaka no mitoetra ao mandrakariva.
Koa raha ny Zanaka no manafaka anareo,
dia ho afaka tokoa ianareo.
Fantatro ihany fa taranak’i Abrahama ianareo,
nefa mitady hamono Ahy ianareo,
satria tsy tafalatsaka ao am-ponareo ny teniko.
Izaho milaza izay hitako eo amin’ny Raiko,
ary ianareo kosa manao izay renareo ao amin’ny rainareo.”

Namaly ireo ka nanao taminy hoe:

“I Abrahama no rainay.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Raha zanak’i Abrahama ianareo
dia hanao ny asan’i Abrahama.
Nefa mitady hamono Ahy ianareo ankehitriny,
dia Izaho izay nilaza taminareo ny marina
reko tamin’Andriamanitra:
tsy asan’i Abrahama izany.
Ny asan’ny rainareo no ataonareo!”

Dia hoy ireo taminy:

“Tsy mba teraka tamin’ny fijangajangana izahay,
ka iray ihany no rainay, dia Andriamanitra.”

Fa hoy kosa i Jesoa tamin’izy ireo:

“Raha Andriamanitra no Rainareo,
dia ho tia Ahy ianareo,
satria Andriamanitra no niaviako,
ary Izy no nahatongavako aty,
fa tsy tonga ho Ahy Aho,
fa Izy no naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.