Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 11, 19-26)

Niteny tamin’ny Grika izy ireo nitory an’i Jesoa Kristy.

Tamin’izany andro izany,
izay naelin’ny fanenjehana noho ny amin’i Etiena,
dia tonga hatrany Fenisia, sy Sipra, ary Antiôkia,
nefa tsy nitory teny afa-tsy tamin’ny Jody ihany.
Ny sasany tamin’izy ireo anefa, izay lehilahy avy any Sipra sy Sirena,
dia mba nisy niteny tamin’ny Grika ihany nony tonga tao Antiôkia,
nitory an’i Jesoa Tompo.
Nombàn’ny tanan’ny Tompo izy ireo,
ka betsaka no nino sy nanatona ny Tompo.
Nandre ny lazan’izany ny Eglizy tao Jerosalema,
ka naniraka an’i Barnabe hankany Antiôkia.
Nony tonga tany izy, ka nahita ny fahasoavan’Andriamanitra,
dia faly sy namporisika azy rehetra mba haharitra ao amin’ny Tompo amin-kerim-po.
Fa lehilahy tsara fanahy izy, sady feno ny Fanahy Masina sy finoana,
ka vahoaka betsaka no nikambana tamin’ny Tompo.
Dia lasa nankany Tarsy i Barnabe hitady an’i Saoly;
ary nony efa hitany izy, dia nentiny hankany Antiôkia.
Ka herintaona maninjitra no nanaovany fivoriana tao amin’io Eglizy io,
ary vahoaka betsaka no nampianariny.
Tao Antiôkia koa no voalohany nandraisan’ny mpianatra ny anarana hoe: Kristianina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 86, 1-3. 4-5. 6-7

Derao ny Tompo, ry firenen-drehetra.

Ry Siôna, ry Siôna ô,
eny an-tendrombohitra masina
no naorin’ny Tompo ianao,
ilay Tompo tsy mahafoy anao.
Ny fonenan’i Jakôba:
maromaro ihany izy ireny,
fa ianao no andrian’ny fony,
tiany mihoatra ny sisa rehetra.

Ry tanànan’Izy Tompo!
Andriamanitrao mitantara
zava-maro malaza tokoa.
’Zao no teny anandratany anao!
I Rahaba sy i Babela:
mahafantatra Ahy izy ireo.
Ary i Tira sy i Filistia,
ary i Etiôpia sy ny hafa.

’Zao no ambara momba an’ireo:
izy, hono, teraka tao!
I Siôna tsy tahaka izany.
Ny rehetra no teraka tao!
Ny Avo indrindra, ry Siôna,
manamafy orina anao!
Hosoratany anatin’ny boky
ny vahoaka fa teraka tao.
Ny andriana eran-tany,
toy ny Zanakao tsisy hafa!
Izy ireo samy faly milaza:
fa Ianao loharano niaviany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo, fantatro izy ary manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 10, 22-30)

Izaho sy ny Ray dia iray ihany.

Tamin’izany andro izany,
dia tonga ny fetin’ny Fitokanana tany Jerosalema, sady ririnina ny andro,
ary i Jesoa nitsangantsangana tao an-tempoly tao amin’ny lavarangan’i Salômôna.
Dia nitangoronan’ny Jody Izy ka nilazany hoe:

“Ambara-pahoviana no hampisalasalanao anay?
Raha Ianao no Kristy, mba lazao tsotra aminay.”

Dia hoy i Jesoa namaly azy:

“Efa nilaza taminareo Aho, fa tsy mino ianareo;
manambara Ahy koa ny asa ataoko amin’ny Anaran’ny Raiko;
fa tsy mino ianareo satria tsy mba isan’ny ondriko.
Ny ondriko mihaino ny feoko.
Izaho mahalala azy, ary izy manaraka Ahy;
omeko ny fiainana mandrakizay izy ka tsy ho very na oviana, na oviana
ary tsy hisy haharombaka azy eo an-tanako.
Izay nomen’ny Ray Ahy dia lehibe noho izao rehetra izao,
ka tsy misy maharombaka eo an-tanan’ny Ray.
Izaho sy ny Ray dia iray ihany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 11, 1-18)

Efa nomen’Andriamanitra ny fibebahana hahazoany ny fiainana koa ny Jentily.

Tamin’izany andro izany,
dia ren’ny Apôstôly sy ny rahalahy tany Jodea
fa hoe nandray ny tenin’Andriamanitra koa ny Jentily.
Koa nony tafakatra tany Jerosalema i Piera,
dia nomen’ireo mpino voafora tsiny, nataony hoe:

“Nahoana ianao no niantrano tany amin’ny olona tsy voafora,
sady niara-nihinana taminy?”

Dia nitantara ny zava-niseho hatramin’ny niandohany i Piera ka nanao hoe:

“Raha nivavaka tany an-tanàna Jôpe aho,
dia azon-tsindrimandry ka nahita zavatra anankiray toa lamba lehibe
nifatotra tamin’ny zorony efatra, nidina avy any an-danitra,
tonga tao amiko.
Nony nijery azy aho ka nandinika,
dia hitako tao ny biby manana tongotra efatra,
ny biby dia, ny biby mandady, ary ny voromanidina.
Ary nisy feo reko koa nanao hoe:

Mitsangàna, ry Piera, mamonoa ka mihinàna.

Fa hoy izaho:

Sanatria, Tompoko,
tsy mba nisy zavatra fady sy maloto mba niditra tao am-bavako.

Fa niteny indray ilay feo tany an-danitra nanao hoe:

Aza ataonao ho maloto izay efa nodiovin’Andriamanitra.

Intelo no naverina natao izany,
dia nakarina tany an-danitra indray izany rehetra izany.
Niaraka tamin’izay,
dia indreo nisy olona telo lahy tonga tao an-trano nitoerako,
nirahina avy tany Sezarea hankany amiko.
Ary hoy ny Fanahy Masina tamiko:

Aza misalasala hiaraka amin’izy ireo.

Dia niaraka tamiko koa ireto rahalahy enina ireto,
ka niditra tao an-tranon’i Kôrnely izahay.
Notantarain-dralehilahy taminay
ny nahitany ny Anjely nitsangana tao an-tranony,
ka nanao taminy hoe:

Maniraha ho any Jôpe,
ampanalao i Simôna izay atao hoe Piera,
fa izy no hilaza aminao ny teny izay hahavonjy anao
sy ny ankohonanao rehetra.
Ary raha vao niteny tamin’izy ireo aho,
dia nidina taminy toy ny nidinany tamintsika taloha koa ny Fanahy Masina.

Tamin’izay, dia tsaroako ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

I Joany nanao batemy tamin’ny rano,
fa ianareo kosa hatao Batemy amin’ny Fanahy Masina.

Koa raha fanomezana sahala no nomen’Andriamanitra azy sy antsika
izay nino an’i Jesoa Kristy Tompo,
iza moa aho no afa-mifanohitra amin’Andriamanitra?”

Nony nandre izany izy ireo,
dia sady nangina no nankalaza an’Andriamanitra nanao hoe:

“Efa nomen’Andriamanitra ny fibebahana
hahazoany ny fiainana koa ny Jentily.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 41, 2-3 ; 42, 3. 4.

Mangetaheta an’ilay Andriamanitra velona ny fanahiko.

Mova tsy serfa izay lian-doharano.
Ny foko efa liana ny Tompoko!
Mangetaheta ny Tompo ny foko,
dia Ilay Andriamanitra velona.
Mba rahoviana aho re no handroso,
hiseho anoloan’Andriamanitra?

Tsilovy aho hahita ny lalana,
tariho mba hahita azy marina.
Hitody any am-bohitrao masina,
ilay toerana ataonao fonenana.

Handroso aho, ry Tompo Andriamanitro,
higoka ny tena hasambarako.
Valiha no hanaraka ny hirako,
hidera ny Tompo Andriamanitro!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha niara-nitsangana tamin’i Kristy ianareo, dia ny zavatra any ambony amin’izay itoeran’i Kristy eo ankavanan’Andriamanitra no katsaho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 10, 1-10)

Izaho no varavarana fidiran’ny ondry.

Tamin’izany andro izany, hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fa izay tsy miditra amin’ny vavahady ho amin’ny valan’ondry,
fa mananika amin’ny hafa, dia mpangalatra sy jiolahy;
fa izay miditra amin’ny vavahady no mpiandry ondry.
Ka ny mpiandry vavahady mamoha azy, ny ondry mihaino ny feony,
ary izy miantso ny azy amin’ny anarany avy sy mamoaka azy.
Rahefa tafavoaka avokoa ny azy, dia mialoha izy, ka manaraka azy ny ondry,
satria mahalala ny feony:
ary ny olon-kafa tsy arahiny, fa andosirany,
satria tsy fantany ny feony.”

Nolazain’i Jesoa taminy izany fanoharana izany,
nefa tsy azon’izy ireo izay nolazainy tamin’izany.
Koa hoy indray i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo fa Izaho no varavaran’ny ondry.
Mpangalatra sy jiolahy izay rehetra tonga talohako,
fa tsy nihaino azy ny ondry.
Izaho no varavarana.
Raha Izaho no hidiran’ny olona, dia hovonjena izy,
ka hiditra sy hivoaka, sady hahita hanina.
Ny mpangalatra no tonga mba hangalatra sy hamono ary handringana,
fa Izaho no avy kosa dia mba hananan’ny ondry fiainana,
sady hananany azy be dia be.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa. 4, 8-12)

Tsy misy anarana hafa hahazoana famonjena.

Tamin’izany andro izany,
dia feno ny Fanahy Masina i Piera ka nilaza hoe:

“Ry mpitondra ny vahoaka sy loholon’i Israely,
raha ny amin’ny soa nataonay tamin’ilay lehilahy nalemy
sy ny nahasitrana azy no anadinana anay anio,
dia aoka ho fantatrareo rehetra sy ny vahoaka Israely rehetra,
fa ny Anaran’i Jesoa Kristy avy any Nazareta,
Izay nofantsihanareo tamin’ny Hazofijaliana,
fa natsangan’Andriamanitra ho velona,
no nahasitrana io lehilahy mitsangana eto imasonareo io.
Iny Jesoa iny no vato narianareo mpanao trano,
kanjo tonga vato fehizoro kosa;
ary tsy misy anaran-kafa ambanin’ny lanitra nomena ny olona
hahazoantsika famonjena”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 117, 1 sy 8-9. 21-23. 26 sy 28 ary 29

Ny vato niavonan’ny mpanao trano no indro tonga fehizoro!

Derao ny Tompo fa tsara:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!
Aleo mialoka amin’ny Tompo
toy izay amin’ny olombelona;
aleo matoky ny Tompo
toy izay matoky ny mpifehy.

Misaotra Anao namaly ahy:
Tenanao no tonga namonjy!
Ny vato narian’ny mpanao trano
no indro tonga fehizoro;
ny Tompo no nanao izany:
zava-mahagaga imasonay!

Izahay eto an-tranon’ny Tompo
no mitso-drano anareo.
Ianao no Andriamanitro ka isaorako,
no Andriamanitro ka asandratro.
Derao ny Tompo fa tsara:
eny, mandrakizay ny fitiavany!

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Joany Apôstôly (1 Jo. 3, 1-2)

Hahita an’Andriamanitra araka ny tena toetrany isika.

Ry hava-malala,
endrey ity haben’ny fitiavan’Andriamanitra antsika,
amin’ny iantsoana antsika hoe zanak’Andriamanitra,
sady tena zanany tokoa isika!
Fa izao tontolo izao no tsy mahalala antsika,
dia noho izy tsy mahalala Azy.
Ry malala,
zanak’Andriamanitra isika ankehitriny,
nefa mbola tsy naseho izay ho tena toetrantsika;
fa amin’ny andro hampisehoana izany,
dia fantatsika fa hanahaka Azy isika,
satria hahita Azy araka ny tena toetrany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Mpiandry ondry tsara, hoy ny Tompo, sady mahalala ny ondriko Aho no fantany koa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 10, 11-18)

Ny mpiandry ondry tsara mahafoy ny ainy ho an’ny ondriny.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Jody nanao hoe:

“Izaho no mpiandry ondry tsara.
Ny mpiandry ondry tsara dia mahafoy ny ainy ho an’ny ondriny;
fa ny mpikarama kosa,
noho izy tsy mpiandry ondry na tompon’ny ondry,
vao mahita ny amboadia tamy, dia ilaozany mandositra ny ondry,
fa ny amboadia no avelany eo hisambotra sy hampihahaka azy,
satria mpikarama izy, ka tsy raharahainy akory ny ondry.
Izaho no mpiandry ondry tsara,
sady mahalala ny Ahy Aho no fantatry ny Ahy,
tahaka ny ahalalan’ny Ray Ahy sy ahalalako ny Ray koa,
ary Izaho koa mahafoy ny aiko ho an’ny ondriko.
Mbola manana ondry hafa koa Aho izay tsy amin’ity vala ity,
ka tsy maintsy hoentiko izy sy hihaino ny feoko;
dia ho tonga valan’ondry tokana sy mpiandry ondry tokana.
Izao no itiavan’ny Ray Ahy:
satria mahafoy ny aiko Aho, mba handraisako azy indray.
Tsy misy maka azy amiko, fa ny Tenako ihany no mahafoy azy;
manam-pahefana hahafoy azy Aho,
ary manam-pahefana handray azy indray:
izany no didy azoko tamin’ny Raiko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.