Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ez. 37, 21-28)

Ataoko firenena iray ihany eo amin’ny tany izy ireo.

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro halaiko any amin’ny firenena nalehany, ny zanak’i Israely;
hangoniko avy any rehetra any izy,
dia hoentiko miverina eo amin’ny taniny.
Hataoko firenena iray ihany eo amin’ny tany,
eo ambonin’ny tendrombohitr’i Israely izy;
mpanjaka iray ihany no hanjaka amin’izy rehetra;
tsy ho firenena roa intsony izy,
na tafasaraka ho fanjakana roa.
Tsy handoto tena intsony izy, na amin’ny sampiny,
na amin’ny fahavetavetany, na amin’ny hadisoany rehetra,
hovonjeko ho afaka amin’ny fiodinany rehetra nanotany izy,
ary hodioviko;
izy ireo ho vahoakako, ary Izaho ho Andriamanitr’izy ireo!
I Davida mpanompoko no ho Mpanjakany
ary izy rehetra hiray mpiandry, hanaraka ny fitsipiko,
hitandrina ny didiko, ary hanaraka izany.
Honina eo amin’ny tany nomeko an’i Jakôba mpanompoko
sy nonenan’ny razany izy ireo;
dia honina eo izy mbamin’ny zanany sy ny zanaky ny zanany mandrakizay,
ary i Davida mpanompoko no ho filohany mandrakizay.
Sady hanao fanekem-pihavanana amin’izy ireo Aho,
ka ho fanekena aminy mandrakizay izany;
ary Izaho hanorina azy, hampitombo azy,
ary hanangana ny fitoerako masina eo aminy mandrakizay.
Ny fonenako, ho eo ambonin’izy ireo.
Izaho ho Andriamaniny, ary izy ho vahoakako.
Dia ho fantatry ny firenena fa Tompo Aho manamasina an’i Israely,
rahefa eo aminy mandrakizay ny fitoerako masina.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Jer. 31, 10. 11-12ab. 13)

Hiambina antsika toy ny mpiandry ondry miandry ny ondriny ny Tompo.

Henoy ny tenin’ny Tompo, ry firenena,
ka ambarao an’ireo nosy any lavitra!
Ilay nampiely an’i Israely dia hanangona,
ary ho toy ny mpiandry miambina ny ondriny.

Eny, ny Tompo hanafaka an’i Jakôba,
sy hanavotra azy amin’ny tanan’ny mahery noho izy
ka ho avy amina hobin-kafaliana izy ireo
eny amin’ny havoan’i Siôna.

Amin’izay ny tovovavy dia hifaly amin-dihy;
ny tovolahy, ny zokiolona koa dia hitavana.
Ny fisaonany hampodìko ho haravoana,
hafaliana no hatambiko ny fahoriany.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Amorony fo madio aho, ry Andriamanitra; amereno ny hafaliana avy amin’ny vonjinao.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 11, 45-56)

Ho faty i Jesoa mba hamory ho antokony iray ny zanak’Andriamanitra izay efa niely.

Tamin’izany andro izany,
maro tamin’ny Jody izay tonga tao amin’i Maria sy i Marta
sy nahita ny nataon’i Jesoa no nino Azy.
Fa ny sasany tamin’izy ireo kosa
dia lasa nankany amin’ny Farisianina,
ka nilaza taminy izay nataon’i Jesoa.
Dia namory ny mpanolo-tsaina ny lehiben’ny mpisorona
sy ny Farisianina ka nanao hoe:

“Inona ity ataontsika,
fa manao fahagagana maro iny Lehilahy iny?
Raha avelantsika hanao ihany Izy,
dia hino Azy ny olona rehetra,
ka ho avy ny Rômanina dia haka ny tanànantsika
sy ny firenentsika.”

Dia hoy ny anankiray tamin’izy ireo atao hoe Kaifa,
izay lehiben’ny mpisorona tamin’izany fotoana izany:

“Tsy mahalala na inona na inona ianareo,
na tsy mihevitra akory fa tsara ho anareo
raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray,
mba tsy ho rava ny firenena manontolo.”

Tsy avy aminy anefa no itenenany an’izany,
fa noho izy lehiben’ny mpisorona tamin’izay taona izay,
dia naminany izy fa ho faty ho an’ny firenena i Jesoa,
ary tsy ho an’ny firenena ihany,
fa mba hamory ny zanak’Andriamanitra
izay efa niely koa ho antokony iray.
Hatramin’izany andro izany
dia nikendry izay hahafaty Azy izy ireo.
Koa tsy nandeha ampahibemaso
tany amin’ny Jody intsony i Jesoa,
fa niala teo nankany amin’ny tany akaikin’ny efitra,
ho any an-tanàna atao hoe Efrema,
dia nitoetra tany Izy mbamin’ny mpianany.
Efa akaiky ny Pakan’ny Jody tamin’izay,
ka maro ny olona avy tamin’izany tany izany
no niakatra tany Jerosalema alohan’ny Paka,
mba handio tena.
Dia nitady an’i Jesoa izy ireo
ka nifampilaza tao anatin’ny tempoly hoe:

“Ahoana no hevitrareo,
dia tsy ho avy hamonjy ny fety ve Izy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 20, 10-13)

Momba ahy toy ny lehilahy mahery ny Tompo.

Efa reko ny vava ratsin’ny olona betsaka manao hoe:

“Fangorohoroana avy hatraiza hatraiza!
Torio izy, andeha hotorintsika izy!”

Ny olona rehetra tsara fihavanana amiko
manao andry maso ny diako:

“Raha mety ho voatarika izy dia hahombiazantsika,
ka dia hamaly faty azy isika.”

Ny Tompo anefa no momba ahy,
toy ny lehilahy mahery;
ka hitambotsitra ireo mpanenjika ahy,
fa tsy haharesy.
Ny tsy hahombiazany hahasafo-kenatra azy
amin’ny fahafaham-baraka mandrakizay tsy hohadinoina.
Ry Tompon’ny tafika,
Ianao izay mizaha toetra ny marina,
izay mahita ny voa sy ny fo,
hahita ny famalianao an’ireo aho,
fa Ianao no nanankinako ny adiko.
Mihirà ho an’ny Tompo, miderà ny Tompo,
fa manafaka ny fanahin’ny ory
amin’ny tanan’ny ratsy fanahy Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 17, 2-3a. 3bd-4. 5-6. 7)

Nitaraina tamin’ny Tompo Andriamanitro aho, ka henony ny feoko.

Mamiko Ianao, ry Tompo, izay heriko,
Tompo vatolampiko, toera-mafy ho ahy.
Andriamanitro mpanafaka
sy haram-bato fialofana.

Ampinga sy tandro-pamonjena,
fiarovana avo ho ahy!
Dera ho an’ny Tompo, hoy aho,
fa voavonjy amin’ny fahavaloko aho!

Efa voagejan’ny rohin’ny fahafatesana aho;
efa nampihorohoroan’ny riakan’i Beliala;
efa voadiditry ny rohin’ny Seoly;
efa voatsenan’ny haraton’ny fahafatesana!

Ambivitra aho: ka niantso ny Tompo,
nitaraina tamin’ny Andriamanitro.
Henony tany an-Tempoly ny feoko,
tody tao an-tsofiny ny antsoko.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Indro ankehitriny ny fotoana tsara, indro ankehitriny ny androm-pamonjena.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 10, 31-42)

Nitady hisambotra Azy izy ireo, fa niala teo an-tanany Izy.

Tamin’izany andro izany,
dia naka vato hitorahana an’i Jesoa ny Jody,
fa hoy Izy tamin’izy ireo:

“Be ny asa soa nasehoko teo taminareo,
avy tamin’ny Ray,
ka iza amin’ireny asa ireny no itorahanareo Ahy?”

Dia hoy ny Jody namaly Azy:

“Tsy ny asa soa no itorahanay Anao,
fa ny teninao miteny ratsy an’Andriamanitra;
satria olombelona fotsiny Ianao,
nefa manao ny tenanao ho Andriamanitra.”

Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Moa tsy izao no voasoratra ao amin’ny Lalànareo:
Hoy Izaho: andriamanitra ianareo?
Ka raha ireny nanambaràna ny tenin’Andriamanitra ireny aza
antsoin’ny lalàna hoe andriamanitra,
ary tsy azo foanana ny Soratra Masina,
ahoana no ilazanareo an’Ilay nohamasinin’ny Ray
sy nirahiny tety ambonin’ny tany hoe:
miteny ratsy an’Andriamanitra Ianao
satria nilaza hoe: Zanak’Andriamanitra Aho?
Raha tsy manao ny asan’ny Raiko Aho,
dia aza mino Ahy ianareo;
fa raha manao ihany kosa Aho,
na dia tsy te-hino Ahy aza ianareo,
dia minoa ny asako,
dia ho fantatrareo fa ny Ray ato amiko,
ary Izaho ao amin’ny Ray.”

Tamin’izay, dia nitady hisambotra Azy indray izy ireo,
fa niala teo an-tanany Izy.
Dia lasa Izy nankany an-dafin’i Jordany,
amin’ilay tany nanaovan’i Joany batemy voalohany,
ka nitoetra tany.
Ary maro no nanatona Azy, fa nanao hoe:

“Tsy nanao fahagagana i Joany;
nefa marina avokoa ny teny rehetra nilazan’i Joany Azy.”

Koa maro no nino Azy teo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 17, 3-9)

Ho rain’ny firenena tsy hita isa ianao.

Tamin’izany andro izany,
niankohoka tamin’ny tany i Abrama
ary Andriamanitra niteny taminy nanao hoe:

“Ny amiko dia izao no fanekeko aminao:
Ianao ho tonga rain’ny firenena tsy hita isa,
ary ny anaranao dia tsy hatao hoe i Abrama intsony,
fa hatao hoe i Abrahama,
satria hataoko rain’ny firenena tsy hita isa ianao.
Hampitomboiko dia hampitomboiko ianao,
hataoko firenena maro ianao,
ary hisy mpanjaka avy aminao.
Manao fanekena aminao Aho sy amin’ny taranakao,
hanaraka anao amin’ny taona mifandimby,
dia ho fanekena maharitra mandrakizay,
mba ho Andriamanitrao Aho,
sy ho Andriamanitry ny taranakao handimby anao.
Homeko anao ny tany izay ipetrahanao izao mbola vahiny izao,
dia ny tany Kanaana manontolo hananany azy mandrakizay,
ary Izaho no ho Andriamanitr’izy ireo.”

Hoy Andriamanitra tamin’i Abrahama:

“Ny aminao kosa hitandrina ny fanekeko ianao,
dia ianao sy ny taranakao amin’ny taona mifandimby.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 104, 4-5. 6-7. 8-9)

Tsaroan’ny Tompo mandrakizay ny fanekeny.

Katsaho ny Tompo sy ny heriny!
Tadiavo lalandava ny tavany!
Tsarovy ny asa mahagaga nataony,
ny asany mahatalanjona, ny fitsaran’ny vavany.

Ry taranak’i Abrahama mpanompony,
ry zanak’i Jakôba, ianareo voafidiny!
Izy no Tompo Andriamanitra;
manerana ny tany tontolo ny fitsarany.

Tsaroany mandrakizay ny fanekeny;
dia ny teny napetrany ho an’ny taranaka arivo,
ilay niantohany tamin’i Abrahama,
sy nianianany tamin’i Isaaka.

Evanjely

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Izaho no fananganana sy fiainana, hoy ny Tompo; izay mino Ahy dia tsy ho faty mandrakizay.

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 51-59)

Nientan-kafaliana i Abrahama rainareo nanantena hahita ny androko.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny Jody hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fa raha misy mitandrina ny teniko,
dia tsy hahita fahafatesana mandrakizay izy.”

Dia hoy ny Jody:

“Fantatray amin’izao fa manana demony Ianao;
i Abrahama sy ny mpaminany aza maty,
fa Ianao kosa manao hoe:
Raha misy mitandrina ny teniko,
dia tsy hanandrana fahafatesana mandrakizay izy.
Angaha Ianao lehibe noho i Abrahama rainay izay efa maty?
Ny mpaminany koa efa maty;
manao Anao ho iza re Ianao e?”

Dia hoy i Jesoa:

“Raha manome voninahi-tena Aho,
dia tsinontsinona ny voninahitro;
fa ny Raiko izay ataonareo ho Andriamanitrareo
no manome voninahitra Ahy.
Tsy fantatrareo anefa Izy;
fa Izaho no mahalala Azy,
ary raha milaza ho tsy mahalala Azy Aho,
dia ho mpandainga tahaka anareo koa:
fa fantatro Izy, ary mitandrina ny teniny Aho.
Nientan-kafaliana i Abrahama rainareo
nanantena hahita ny androko;
ary nahita izy ka faly.”

Dia hoy ny Jody taminy:

“Tsy mbola dimampolo taona akory Ianao,
ka dia hoe nahita an’i Abrahama?”

Hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fony mbola tsy àry i Abrahama,
dia efa Izaho Aho.”

Tamin’izay dia naka vato izy ireo hitorahana Azy;
fa niery i Jesoa ka nivoaka ny tempoly.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan 3, 14-20. 91-92. 95)

Naniraka ny Anjeliny Izy ary nanafaka ny mpanompony.

Tamin’izany andro izany,
niteny i Nabodôkônôzôra mpanjaka, ka nanao hoe:

“Fanahy inianareo va, ry Sidraka, Misaka ary Abdenegao,
no tsy anompoanareo ny andriamanitro
sy tsy itsaohanareo ny sariolona volamena natsangako?
Ankehitriny,
moa vonon-kiankohoka hitsaoka ny sariolona nataoko ianareo,
raha vao mandre ny feon’ny anjomara,
ny sobaba, ny lokanga, ny sambòka, ny valiha, ny farara
mbamin’ny zava-maneno isan-karazany?
Fa raha tsy mitsaoka azy ianareo,
dia hatsipy miaraka amin’izay ao anatin’ny memy mirehitra afo mivaivay,
ka iza moa no andriamanitra hahavonjy anareo amin’ny tanako?”

Fa namaly i Sidraka sy i Misaka ary i Abdenegao,
ka nanao hoe:

“Ry Nabokôdônôzôra ô,
tsy misy tokony havalinay anao.
Raha mahavonjy anay tokoa ny Andriamanitra tompoinay,
dia hovonjeny amin’ny memy mirehitra afo mivaivay
sy amin’ny tananao izahay, ry mpanjaka ô!
Ary na tsy hataony aza izany,
aoka ho fantatrao, ry mpanjaka,
fa tsy hanompo izay andriamanitrao izahay,
na hiankohoka eo anatrehan’izay sariolona volamena natsanganao!”

Dia feno hatezerana i Nabokôdônôzôra,
ary niova tamin’i Sidraka sy i Misaka sy i Abdenegao ny tarehiny.
Nanohy niteny indray izy,
ka nasainy nohafanaina ny memy
impito mihoatra noho ny niheveran’ny olona ny tokony hanafanana azy,
ary ny miaramila sasany izay matanjaka indrindra amin’ny tafiny,
no nasainy namatotra an’i Sidraka, i Misaka, i Abdenegao
sy hanipy azy ireo ao anatin’ny memy mirehitra afo mivaivay.
Talanjona loatra tamin’izay i Nabokôdônôzôra mpanjaka,
ka nitsangana faingana.
Niteny izy ka nanao amin’ireo mpanolotsainy hoe:

“Tsy olona telo lahy nifatotra va
no natsipintsika tao anatin’ny memy?”

Dia hoy ny navalin’ireo ny mpanjaka:

“Izany tokoa, ry mpanjaka.”

Ary hoy izy niteny indray:

“Izaho anefa,
indreo mahita efa-dahy tsy mifatotra,
mandehandeha ao afovoan’ny afo,
tsy misy maninomaninona akory
ary ny fijery an’ilay fahefatra
hoatra ny zanak’andriamanitra.”

Niteny i Nabokôdônôzôra ka nanao hoe:

“Hisaorana anie
ny Andriamanitr’i Sidraka sy i Misaka sy i Abdenegao,
fa naniraka ny Anjely hamonjy ny mpanompony
izay natoky Azy sy nandika ny didin’ny mpanjaka,
ary nanolo-tena
mba tsy hanompo na hitsaoka andriamani-kafa
afa-tsy ny Andriamanitr’izy ireo ihany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Tononkira

(Dan. 3, 52. 53. 54. 55. 56)

Mendrika dera sy laza; isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
ry Tompo Andriamanitry ny Razana.
Fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana ny Anaranao
fa masina be voninahitra
ka mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
an-tempoly be voninahitra,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
ambony fiketraham-mpanjaka
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao
mahatsinjo ny halalin’ny hantsana,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Isaorana indrindra Ianao,
mipetraka ambony Kerobima,
fa mendrika dera sy laza.
Isaorana mandrakizay.

Evanjely

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Toy izao no nitiavan’Andriamanitra an’izao tontolo izao: nomeny ny Zanany Tokana ka hanana ny fiainana mandrakizay izay rehetra mino Azy.

Dera sy haja ho Anao, ry Jesoa Tompo.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 31-42)

Raha ny Zanaka no manafaka anareo, dia ho afaka tokoa ianareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Jody nino Azy, nanao hoe:

“Raha mahatana ny teniko ianareo
dia ho mpianatro tokoa,
sady ho fantatrareo ny marina,
ary ny marina no haha-olona afaka anareo.”

Dia hoy ny navalin’izy ireo Azy:

“Taranak’i Abrahama izahay,
ary tsy mba nanompo olona na oviana na oviana,
ka ahoana no ilazanao hoe:
Ho olona afaka ianareo?”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo
fa izay manota dia mpanompon’ny ota.
Ny mpanompo tsy mitoetra ao an-trano mandrakariva
fa ny zanaka no mitoetra ao mandrakariva.
Koa raha ny Zanaka no manafaka anareo,
dia ho afaka tokoa ianareo.
Fantatro ihany fa taranak’i Abrahama ianareo,
nefa mitady hamono Ahy ianareo,
satria tsy tafalatsaka ao am-ponareo ny teniko.
Izaho milaza izay hitako eo amin’ny Raiko,
ary ianareo kosa manao izay renareo ao amin’ny rainareo.”

Namaly ireo ka nanao taminy hoe:

“I Abrahama no rainay.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Raha zanak’i Abrahama ianareo
dia hanao ny asan’i Abrahama.
Nefa mitady hamono Ahy ianareo ankehitriny,
dia Izaho izay nilaza taminareo ny marina
reko tamin’Andriamanitra:
tsy asan’i Abrahama izany.
Ny asan’ny rainareo no ataonareo!”

Dia hoy ireo taminy:

“Tsy mba teraka tamin’ny fijangajangana izahay,
ka iray ihany no rainay, dia Andriamanitra.”

Fa hoy kosa i Jesoa tamin’izy ireo:

“Raha Andriamanitra no Rainareo,
dia ho tia Ahy ianareo,
satria Andriamanitra no niaviako,
ary Izy no nahatongavako aty,
fa tsy tonga ho Ahy Aho,
fa Izy no naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanisana (Fan 21, 4-9)

Izay rehetra voakaikitra ka mijery ny bibilava varahina dia ho velona.

Tamin’izany andro izany,
niala tany an-tendrombohitra Hora ny vahoaka Israely,
dia nihazo ny lalan’ny Ranomasina Mena,
hanodidina ny tanin’i Edôma.
Namoy fo tsy niaritra ny vahoaka tamin’io lalana io,
ka niteny nanome tsiny an’Andriamanitra sy i Môizy hoe:

“Nahoana no dia nentinao niakatra avy tany Ejipta izahay
ho faty aty an’efitra?
Ny mofo tsy misy, ny rano tsy misy,
ary ny fanahinay efa monainan’itony hanina tsinontsinona itony.”

Ary ny Tompo tamin’izay
nandefa bibilava mahamay hamely ny vahoaka;
nokekerin’ireny ny vahoaka
ary nahafatesana betsaka ny olona tamin’i Israely.
Nankeo amin’i Môizy ny vahoaka ka nanao hoe:

“Efa nanota izahay
fa niteny nanome tsiny ny Tompo sy ianao.
Mivavaha amin’ny Tompo
mba hoesoriny lavitra anay ireo bibilava ireo.”

Dia nivavaka ho an’ny vahoaka i Môizy,
ka hoy ny Tompo tamin’i Môizy:

“Manaova ianao bibilava mahamay
ka apetraho amin’ny tsato-kazo,
fa ho velona aina izay rehetra voakaikitra
ka mijery izany.”

Dia nanao bibilava varahina i Môizy,
ka napetrany teo amin’ny tsato-kazo anankiray,
ary raha nisy voakaikitry ny bibilava,
dia nijery ny bibilava varahina izy dia velona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 101, 2-3. 16-18. 19-21)

Tompo ô, henoy vavaka aho!

Tompo ô, henoy vavaka aho!
Aoka ho tonga aminao ny tarainako!
Aza anafenan-tava aho
amin’ny andro fahoriako.
Itongilano sofina, valio faingana,
amin’ny andro iantsoako.

Ka hatahotra ny Anaran’ny Tompo ireo firenena,
ny voninahitrao, ny mpanjaka rehetra eran-tany!
Ny Tompo mantsy hanorina an’i Siôna,
ka hiseho anatin’ny voninahiny,
hanatrika ny vavak’izay norobaina,
tsy hanosika ny talohan’izy ireo.

Soraty izany ho an’ny taranaka any aoriana:
ka hidera ny Tompo ny vahoaka mbola ho ary!
Avy any an-toerany masina any ambony Izy no mitsinjo:
avy any an-danitra ny Tompo no mitazana ny tany:
hahahenoany ny senton’ny mpifatotra,
hanafahany an’ireo voatondro hovonoina.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Ny tenin’Andriamanitra dia voa afafy, i Kristy no mpamafy; izay rehetra mahita Azy dia honina ao aminy mandrakizay.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 21-30)

Rahefa voasandratrareo ny Zanak’Olona vao ho fantitrareo fa Izaho no Izy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina nanao hoe:

“Handeha Aho ka hitady Ahy ianareo,
ary ho faty amin’ny fahotanareo.
Izay alehako tsy azonareo aleha.”

Dia hoy ny Jody:

“Hamono tena angaha Izy no manao hoe:
izay alehako tsy azonareo aleha?”

Fa hoy Izy tamin’izy ireo:

“Ianareo avy ety an-tany,
Izaho avy any an-danitra;
ianareo olon’izao tontolo izao;
Izaho tsy mba olon’izao tontolo izao.
Izany no nilazako taminareo
fa ho faty amin’ny fahotanareo ianareo;
satria raha tsy mino ianareo fa Izaho no Izy,
dia ho faty amin’ny fahotanareo ianareo.”

Dia hoy ry zareo taminy:

“Iza moa Ianao?”

Ka hoy ny navalin’i Jesoa azy:

“Izay lazaiko aminareo indrindra.
Manana zavatra maro hilazana sy hitsarana anareo Aho;
fa marina Ilay naniraka Ahy,
ary izay efa reko taminy
no lazaiko amin’izao tontolo izao.”

Tsy nahalala izy ireo fa ny Ray no nolazainy taminy.
Ka hoy i Jesoa taminy:

“Rahefa voasandratrareo ny Zanak’Olona
vao ho fantatrareo fa Izaho no Izy,
sady tsy manao na inona na inona ho Ahy Aho,
fa izay nampianarin’ny Ray Ahy no lazaiko.
Ary Izay naniraka Ahy dia eto amiko,
fa tsy navelany ho irery Aho,
satria manao izay tiany mandrakariva.”

Tamin’Izy niteny izany, dia maro no nino Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan. 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62)

Indro aho fa maty nefa tsy nisy nataoko akory.

Nisy lehilahy anankiray, atao hoe Jôakima, nonina tao Babilôna;
nanambady vehivavy anankiray, atao hoe Sozana, zanakavavin’i Helkiasa,
sady tsara tarehy tokoa, no natahotra an’Andriamanitra,
satria olo-marina rainy aman-dreniny,
ka nampianatra ireo zanany, araka ny lalàn’i Môizy.
Mpanankarembe io Jôakima io,
ary nanana zaridaina teo akaikin’ny tranony izy,
ary be ny Jody mankao aminy,
satria izy no manan-kaja indrindra tamin’izy rehetra ireo.
Tamin’izay taona izay,
dia notendrena ho mpitsara ny loholona roa lahy tamin’ny vahoaka;
ireo no nitenenan’ny Mpampianatra nataony hoe:

“Ireo antidahy, izay mpitsara ka toa mitondra ny vahoaka,
no nivoahan’ny faharatsiana avy ao Babilôna.”

Ao an-tranon’i Jôakima no falehan’izy ireo,
ary ny olona rehetra manana ady dia manatona azy.
Tokony ho amin’ny misasak’andro, rahefa lasa ny vahoaka,
i Sozana kosa miditra tao anatin’ny zaridain’ny lahy
ka nitsangantsangana tao.
Hitan’ireo anti-dahy roa lahy izy,
niditra sy nitsangantsangana ao isan’andro,
ka velom-panirian-dratsy azy mafy izy ireo:
nosimbany ny sainy ary naviliny tsy hahita ny lanitra ny masony
sy tsy hahatsiaro izay fitsarana marin’Andriamanitra.
Eo am-pikendrena izay fotoana mety indrindra izy ireo
no indro i Sozana niditra tao anaty zaridaina
toy ny nataony omaly sy afakomaly,
tsy narahin’olona, afa-tsy ankizivavy roa,
fa te-handro ao anaty zaridaina izy, satria nafana ny andro.
Tsy nisy olona tao, afa-tsy iretsy anti-dahy niery sy nikendry azy.
Dia hoy razazavavy tamin’ireo ankizivavy:

“Itondray diloilo manitra sy menaka fanosorana aho;
ary hidio ny vavahadin’ny zaridaina fa handro aho.”

Vao lasa ireo ankizivavy, dia nitsangana izy roa lahy,
nidodododo nankeo amin’i Sozana, ka nanao taminy hoe:

“Hitanao fa mihidy ny vavahadin’ny zaridaina,
tsy misy mahita antsika, ary izahay mirehi-pitiavana anao;
koa ekeo ny fanirianay, meteza mba ho anay.
Fa raha mandà kosa ianao,
dia hitsangan-ko vavolombelona miampanga anao izahay,
hilaza fa nisy tovolahy anankiray nomba anao,
ka izany no namerenanao an’ireo ankizivavy.”

Nisento i Sozana ka nanao hoe:

“Latsaka an-katerena mafy aho avy hatraiza hatraiza:
hanao izany moa aho, fahafatesana ho ahy izany;
tsy hanao izany indray, tsy ho afa-mandositra ny tananareo.
Aleoko anefa tsy nanao ratsy azon’ny tananareo;
toy izay hanota eo anatrehan’ny Tompo.”

Dia niantso mafy izy;
fa mba niantsoantso hamely azy koa, ireto anti-dahy;
sady nihazakazaka namoha ny vavahadin’ny zaridaina ny iray amin’izy ireo.
Vao nandre ny antsoantso avy any anaty saha ireo mpanompo tao an-trano,
dia nidodododo niditra ny vavahady tao ivoho hizaha izay inona ao.
Nony nilazalaza ny toe-draharaha ireto anti-dahy
dia menatra mafy ireto mpanompo,
fa tsy mbola nisy nilaza zavatra toy izany, ny amin’i Sozana, na iza na iza.
Ny ampitson’iny rahefa tafavory tao amin’i Jôakima vadin’i Sozana ny vahoaka,
dia tonga tao koa ireo anti-dahy roa lahy,
efa feno hevi-dratsy hamelezana an-drazazavavy mba hahafaty azy.
Hoy izy ireo teo anatrehan’ny vahoaka:

“Ampanalao i Sozana, zanak’i Helkiasa sy vadin’i Jôakima.”

Dia naniraka haka azy niaraka tamin’izay ny olona.
Dia tonga razazavavy nomban’ny ray aman-dreniny
sy ireo zanany lahy, ary ny havany rehetra.
Nandatsa-dranomaso avokoa ny fianakaviany rehetra
mbamin’izay nahalala azy.
Dia nitsangana teo afovoan’ny vahoaka ireto anti-dahy roa lahy,
nametra-tanana tamin’ny lohan-drazazavavy;
izy kosa, sady nitomany no niandrandra ny lanitra,
satria natoky ny Tompo izy.
Ary hoy ireto anti-dahy:

“Raha nitsangantsangana tao anaty zaridaina izahay
dia honjohonjonay ihany,
indro izy niditra narahin’ankizivavy roa;
ka nasainy nohidiana ny vavahadin’ny zaridaina,
dia naveriny ireo ankizivavy roa ireo.
Ary nisy tovolahy anankiray efa namitsaka tao, nanatona azy,
dia nanao ratsy taminy.
Tao an-joron’ny zaridaina izahay,
fa rahefa nahita izany heloka izany dia niroatra nankeo amin’izy ireo,
ka tratranay tamin’izany fahavetavetana izany izy.
Tsy azonay nosamborina ilay tovolahy fa matanjaka noho izahay,
ka novohàny ny vavahady dia nitsoaka izy.
Razazavavy kosa, nony azonay, nanontanianay hoe:
iza iny tovolahy iny,
nefa tsy nety nilaza taminay izy.
Izany no filazanay marina.”

Nino izany ny be sy ny maro,
satria anti-dahy ireo sady mpitsara ny vahoaka;
ka dia nohelohin’izy ireo ho faty razazavavy.

Fa tamin’izay i Sozana niantso tamin’ny feo mahery nanao hoe:

“Ry Andriamanitra mandrakizay ô,
Ianao no mahalala ny miafina sy mahafantatra ny zavatra rehetra
alohan’ny ahatongavany aza.
Fantatrao fa lainga no niampangan’izy ireo ahy,
ary indro aho fa maty,
nefa izay noforoniny an-kasomparana hamelezana ahy,
tsy misy nataoko akory.”

Nohenoin’ny Tompo ny feony.
Ary raha ilay nitondra azy hovonoina iny ny olona,
Andriamanitra kosa nanaitra ny fanahy masin’ny zazalahy anankiray atao hoe Daniely.
Niantso tamin’ny feo avo io nanao hoe:

“Raha izaho dia afa-tsiny amin’ny ran’io vehivavy io.”

Niherika nankany aminy avokoa ny vahoaka,
sady nanao taminy hoe:

“Inona no hevitr’izany teny lazainao izany?”

Dia nijoro tao afovoan’ny vahoaka i Daniely,
nilaza hoe:

“Hay va re adala toy izany ianareo, ry zanak’i Israely,
ka hampamono ny zanakavavin’i Israely,
nefa tsy mbola namototra na nikaroka izay marina ianareo?
Miverena ho any amin’ny trano fitsarana,
fa lainga no niampangany azy io.”

Dia niverina faingana ny vahoaka;
ary hoy ny loholona tamin’i Daniely:

“Avia, hiara-mipetraka aminay ianao,
ary aposahy ny hevitra,
fa nomen’Andriamanitra anao ny voninahitry ny fahanterana.”

Ka hoy i Daniely tamin’ny vahoaka:

“Saraho hifanalavitra izy roa lahy,
fa hotsaraiko izy.”

Nony tafasaraka izy ireo,
nantsoin’i Daniely ny anankiray, dia hoy izy taminy:

“Ry olona nihantitra tamin’ny fanaovan-dratsy ô,
indreo hifototra aminao ny fahotana nataonao izay ela izay;
ianao efa namoaka fitsarana tsy marina,
nanameloka ny tsy manan-tsiny, ary nandefa ny meloka;
nefa hoy ny Tompo hoe:

Aza mampamono ny tsy manan-tsiny sy ny marina.

Ka raha nahita an-drazazavavy àry ianao, dia lazao hoe:
teo ambany hazo inona no niresaka izy ireo?”

Hoy ny navaliny hoe:

“Teo ambany lentisika.”

Dia hoy i Daniely:

“Izany tokoa, fa lainga lazainao izany hahafaty anao,
fa vonon-kanapaka anao hisasaka ny Anjelin’Andriamanitra,
izay efa nahazo teny tamin’Andriamanitra sahady.”

Nony nampihataka an’io izy,
nasainy nampidirina indray ilay anankiray,
ka hoy izy taminy:

“Ry taranak’i Kanaana, fa tsy mba taranak’i Jodà ô,
sodokan’ny hatsaran-tarehim-behivavy ianao;
ary voasimban’ny filan-dratsy ny fonao.
Izany no nataonareo tamin’ny zanakavavin’i Israely;
ary izy ireo, noho ny tahony anareo, dia niresaka taminareo;
fa ity zanakavavin’i Jodà kosa
tsy mba nety nandefitra izay faharatsianareo akory.
Koa mba lazao amiko ankehitriny hoe:
teo ambany hazo inona moa no tratranao niresaka izy ireo?”

Hoy izy:

“Teo ambany oaka.”

Ka hoy i Daniely taminy:

“Izany tokoa, fa lainga lazainao izany, hahafaty anao;
fa efa miandry ny fotoana hamakiany anao hisasaka ny Anjelin’ny Tompo,
mitan-tsabatra, hamono anareo.”

Dia nihoraka mafy ny vahoaka rehetra tafavory,
ary nisaotra an’Andriamanitra, fa mamonjy izay manantena Azy Izy.
Nony inona nitsangana ireo, hamely an’ireto anti-dahy roa lahy,
izay nataon’i Daniely vaky lainga,
araka ny teny naloaky ny vavany ihany ho miampanga tsy marina;
ka ny ratsy notadiaviny hatao tamin’ny namany ihany,
no nataony tamin’izy roa lahy, mba hahatanteraka ny lalàn’i Môizy;
dia novonoiny ho faty izy ireo
ary ny ra tsy manan-tsiny dia voavonjy tamin’izany andro izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan. 13, 41d-62)

Indro aho fa maty nefa tsy nisy nataoko akory.

Nohelohin’ny vahoaka Israely ho faty i Sozana tany Babilôna,
fa nompangain’ireo anti-dahy roa lahy ho nanitsakitsa-bady.

Fa tamin’izay i Sozana niantso tamin’ny feo mahery nanao hoe:

“Ry Andriamanitra mandrakizay ô,
Ianao no mahalala ny miafina sy mahafantatra ny zavatra rehetra
alohan’ny ahatongavany aza.
Fantatrao fa lainga no niampangan’izy ireo ahy,
ary indro aho fa maty,
nefa izay noforoniny an-kasomparana hamelezana ahy,
tsy misy nataoko akory.”

Nohenoin’ny Tompo ny feony.
Ary raha ilay nitondra azy hovonoina iny ny olona,
Andriamanitra kosa nanaitra ny fanahy masin’ny zazalahy anankiray atao hoe Daniely.
Niantso tamin’ny feo avo io nanao hoe:

“Raha izaho dia afa-tsiny amin’ny ran’io vehivavy io.”

Niherika nankany aminy avokoa ny vahoaka,
sady nanao taminy hoe:

“Inona no hevitr’izany teny lazainao izany?”

Dia nijoro tao afovoan’ny vahoaka i Daniely,
nilaza hoe:

“Hay va re adala toy izany ianareo, ry zanak’i Israely,
ka hampamono ny zanakavavin’i Israely,
nefa tsy mbola namototra na nikaroka izay marina ianareo?
Miverena ho any amin’ny trano fitsarana,
fa lainga no niampangany azy io.”

Dia niverina faingana ny vahoaka;
ary hoy ny loholona tamin’i Daniely:

“Avia, hiara-mipetraka aminay ianao,
ary aposahy ny hevitra,
fa nomen’Andriamanitra anao ny voninahitry ny fahanterana.”

Ka hoy i Daniely tamin’ny vahoaka:

“Saraho hifanalavitra izy roa lahy,
fa hotsaraiko izy.”

Nony tafasaraka izy ireo,
nantsoin’i Daniely ny anankiray, dia hoy izy taminy:

“Ry olona nihantitra tamin’ny fanaovan-dratsy ô,
indreo hifototra aminao ny fahotana nataonao izay ela izay;
ianao efa namoaka fitsarana tsy marina,
nanameloka ny tsy manan-tsiny, ary nandefa ny meloka;
nefa hoy ny Tompo hoe:

Aza mampamono ny tsy manan-tsiny sy ny marina.

Ka raha nahita an-drazazavavy àry ianao, dia lazao hoe:
teo ambany hazo inona no niresaka izy ireo?”

Hoy ny navaliny hoe:

“Teo ambany lentisika.”

Dia hoy i Daniely:

“Izany tokoa, fa lainga lazainao izany hahafaty anao,
fa vonon-kanapaka anao hisasaka ny Anjelin’Andriamanitra,
izay efa nahazo teny tamin’Andriamanitra sahady.”

Nony nampihataka an’io izy,
nasainy nampidirina indray ilay anankiray,
ka hoy izy taminy:

“Ry taranak’i Kanaana, fa tsy mba taranak’i Jodà ô,
sodokan’ny hatsaran-tarehim-behivavy ianao;
ary voasimban’ny filan-dratsy ny fonao.
Izany no nataonareo tamin’ny zanakavavin’i Israely;
ary izy ireo, noho ny tahony anareo, dia niresaka taminareo;
fa ity zanakavavin’i Jodà kosa
tsy mba nety nandefitra izay faharatsianareo akory.
Koa mba lazao amiko ankehitriny hoe:
teo ambany hazo inona moa no tratranao niresaka izy ireo?”

Hoy izy:

“Teo ambany oaka.”

Ka hoy i Daniely taminy:

“Izany tokoa, fa lainga lazainao izany, hahafaty anao;
fa efa miandry ny fotoana hamakiany anao hisasaka ny Anjelin’ny Tompo,
mitan-tsabatra, hamono anareo.”

Dia nihoraka mafy ny vahoaka rehetra tafavory,
ary nisaotra an’Andriamanitra, fa mamonjy izay manantena Azy Izy.
Nony inona nitsangana ireo, hamely an’ireto anti-dahy roa lahy,
izay nataon’i Daniely vaky lainga,
araka ny teny naloaky ny vavany ihany ho miampanga tsy marina;
ka ny ratsy notadiaviny hatao tamin’ny namany ihany,
no nataony tamin’izy roa lahy, mba hahatanteraka ny lalàn’i Môizy;
dia novonoiny ho faty izy ireo
ary ny ra tsy manan-tsiny dia voavonjy tamin’izany andro izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6)

Tsy matahotra izay loza aho, satria Ianao, ry Tompo, miaraka amiko.

Ny Tompo miandry ahy, tsy orin’inona aho:
izaho ampiraotiny amin’ny vilo-maitso,
entiny amin’ny rano manala sasatra,
velombelominy fanahy.

Tarihiny amin’ny lala-marina aho noho ny Anarany!
Na mamaky lohasaha maizina aza aho, tsy matahotra izay loza:
Satria Ianao miaraka amiko: ny kibay aman-tehinao mampatoky ahy!

Rosoanao sakafo
eo imason’ny rafiko aho;
ka ny loha mitavona ilo,
ny kapoaka safomorona!

Eny, hatsaram-po sy hasambarana,
no manjoy amin’ny fiainana manontolo;
ny Tranon’ny Tompo no fonenana
taona maro mifandimby.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho; satria hatsaram-po no ao amin’ny Tompo, ary fanavotana lehibe.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 1-11)

Izay tsy nanota taminareo no aoka hitora-bato azy voalohany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nankany an-tendrombohitra Oliva,
fa nony marainakoa vao niverina tany an-tempoly Izy,
ka nanatona Azy ny vahoaka rehetra,
dia nipetraka nampianatra azy ireo Izy.
Ary nisy vehivavy anankiray azo nijangajanga
nentin’ny mpanora-dalàna sy ny Farisianina;
ka narosony teo afovoany.
Dia hoy izy tamin’i Jesoa:

“Ry Mpampianatra,
azo nijangajanga ity vehivavy ity.
Ary i Môizy ao amin’ny Lalàna dia nandidy antsika
hitora-bato ny olona toy izany,
fa Ianao kosa mba ahoana, hoy Ianao?”

Izy no nanao izany, dia ny hakany fanahy Azy,
mba hisy hiampangany Azy.
Fa i Jesoa kosa niondrika dia nanoratra
tamin’ny rantsan-tanany teo amin’ny tany.
Ry zareo amin’izany tsy nitsahatra,
fa mbola nanontany Azy ihany,
ka nitraka Izy dia nanao taminy hoe:

“Izay tsy manam-pahotana aminareo
no aoka hitora-bato azy voalohany.”

Dia niondrika indray Izy ka nanoratra teo amin’ny tany.
Fa ry zareo kosa nony nandre izany,
dia nihatakataka tsirairay,
ny zokinjokiny no lohalalana,
ka i Jesoa irery sisa nijanona sy ilay vehivavy teo afovoany.
Izay vao nitraka i Jesoa, ka nanao taminy hoe:

“Ravehivavy, aiza ry zareo niampanga anao teo?
Moa tsy nisy nanameloka anao va?”

Hoy izy:

“Tsy nisy, Tompoko.”

Dia hoy i Jesoa:

“Izaho koa tsy hanameloka anao.
Mandehana, ka aza manota intsony.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho; satria hatsaram-po no ao amin’ny Tompo, ary fanavotana lehibe.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy, Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 12-20)

Izaho no fahazavan’izao tontolo izao.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina nanao hoe:

“Izaho no fahazavan’izao tontolo izao:
izay manaraka Ahy tsy mandeha amin’ny maizina, fa hanana ny fahazavan’ny fiainana.”

Dia hoy ny Farisianina taminy:

“Manambara tena Ianao, ka tsy marina ny fanambaranao.”

Fa namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Na dia manambara tena aza Aho, dia marina ny fanambarako,
satria fantatro izay niaviako sy izay alehako,
ary ianareo tsy mahalala izay iaviako sy izay alehako.
Ianareo mitsara araka ny nofo, fa Izaho kosa tsy mitsara olona na iza na iza.
Ary raha mitsara Aho, dia marina ny fitsarako,
satria tsy Izaho irery, fa Izaho sy ny Ray izay naniraka Ahy;
ka araka ny voasoratra eo amin’ny Lalànareo,
dia marina ny fanambaràn’ny olona roa.
Ary Izaho sady manambara ny tenako no ambaran’ny Ray izay naniraka Ahy koa.”

Dia hoy ry zareo taminy:

“Aiza ny Rainao?”

Fa i Jesoa namaly hoe:

“Samy tsy fantatrareo na Izaho na ny Raiko;
fa raha mahalala Ahy ianareo, dia ho nahalala ny Raiko koa.”

Teo amin’ny fandatsahan-drakitra no nilazan’i Jesoa an’izany,
raha nampianatra tao amin’ny tempoly Izy;
nefa tsy nisy nisambotra Azy, satria tsy mbola tonga ny fotoany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 43, 16-21)

Indro Aho hanao zava-mahagaga vaovao, ary hanome rano hosotroin’ny vahoakako.

Izao no lazain’ny Tompo,
izay nanao lalana eny amin’ny ranomasina, sakeli-dalana eny amin’ny rano mahery,
izay namoaka kalesy aman-tsoavaly, sy tafika ama-mpiady mahery, hiantafika,
— indray lavo tsy hiarina intsony izy rehetra;
voakenda sy maty toy ny lahin-jiro izy. —
Aza mahatsiaro ny zavatra lasa intsony, ary aza mihevitra ny zavatra taloha intsony!
Fa indro Aho hanao zava-mahagaga vaovao;
efa hiposaka izy izao, tsy hahalala izany va ianareo?
Hanisy lalana any an’efitra Aho, sy ony eny an-tsaha karankaina.
Hanome voninahitra Ahy ny biby eny an-tsaha, mbamin’ny amboadia sy ny ôstritsa,
satria nanisy rano tany an’efitra Aho, sy ony eny amin’ny tany karankaina,
hampisotroana ny vahoakako, ny olom-boafidiko,
ny vahoaka noforoniko mba ho Ahy, ka hitory ny fiderana Ahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 125, 1-2ab. 2de-3. 4-5. 6

Mba lehibe, ry Tompo Andriamanitra ô, ny asanao ety aminay ety.

Raha ny Tompo nampody an’i Siôna izay babo,
dia toa nofinofy ny anay;
vakin’ny hehy izahay,
nanakoako ny hiranay!

Ireo firenena kosa nitakoritsika:
“Lalina ity nataon’ny Tompo taminy!”
Lalina tokoa ny nataony taminay
koa akory ity hafalianay!

Ampodio, ry Tompo, ny babo taminay;
avereno faingana toy ny ranotrambo.
Izay mamafy amin-dranomaso
no mijinja amin-kira.

Eny tokoa, raha mandroso no tomany
am-panipazana ny voa;
fa nony miverina, manakora sy mihoby
no milanja ny vokatra!

Vakiteny faharoa

Taratasiri’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 3, 8-14)

Mba hahazoako an’i Kristy, dia ataoko fakofako foana ny zavatra rehetra, mba ho hita ao aminy aho.

Ry kristianina havana:
ataoko fatiantoka tokoa ny zavatra rehetra
raha oharina amin’ny fahambonian’ny fahalalana an’i Kristy Jesoa Tompoko;
fa ny fitiavako Azy no namoizako ny zavatra rehetra,
ary mba hahazoako an’i Kristy, dia ataoko fakofako foana ny zavatra rehetra,
mba ho hita ao aminy aho,
tsy amin’ny fahamarinan’ny tenako, na ilay avy amin’ny lalàna,
fa amin’ilay avy amin’ny finoana an’i Kristy
dia ny fahamarinana avy amin’Andriamanitra noho ny finoana;
mba hahalala Azy aho, dia Izy sy ny herin’ny fitsanganany ho velona,
ary ny fiombonana amin’ny fijaliany, ka ho tonga toa Azy amin’ny fahafatesany,
sy hahatratra ny fitsanganan-ko velona, raha azoko atao.
Tsy dia hoe efa nahatratra sahady aho tsy akory, na hoe efa lavorary;
fa miezaka aho mba hahatratra izay nahatratraran’i Kristy Jesoa ahy.
Eny, ry kristianina havana,
tsy manao ahy ho efa nahatratra aho, fa zavatra iray ihany no ataoko,
dia ny manadino izay eo aoriako, sy miezaka ho amin’izay eo alohako,
mihazakazaka hanatratra ny marika aho,
mba hahazoako ny loka izay iantsoan’Andriamanitra ahy eny ambony eny,
ao amin’i Kristy Jesoa.

— Izany ary ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Ario lavitra anareo ny fahadisoana rehetra nataonareo, hoy ny Tompo, ary manaova fo vaovao sy saina vaovao.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 8, 1-11)

Izay tsy manam-pahotana aminareo no aoka hitoraka azy voalohany.

Tamin’izany andro izany i Jesoa dia nankany an-tendrombohitra Oliva,
fa nony maraina koa vao niverina tany an-Tempoly Izy,
ka nanatona Azy ny vahoaka rehetra, dia nipetraka nampianatra azy ireo Izy.
Ary nisy vehivavy anankiray azo nijangajanga nentin’ny mpanora-dalana sy ny Farisianina,
ka narosony teo afovoany.
Dia hoy izy tamin’i Jesoa:

“Ry Mpampianatra, azo nijangajanga ity vehivavy ity.
Ary i Môizy ao amin’ny lalàna dia nandidy antsika hitora-bato ny olona toy izany,
fa Ianao kosa mba ahoana, hoy Ianao?”

Izy no nanao izany dia ny hakany fanahy Azy, mba hisy hiampangany Azy.
Fa i Jesoa kosa niondrika, dia nanoratra tamin’ny rantsan-tanany teo amin’ny tany.
Ry zareo amin’izany tsy nitsahatra, fa mbola nanontany Azy ihany,
ka nitraka Izy dia nanao taminy hoe:

“Izay tsy manam-pahotana aminareo no aoka hitora-bato azy voalohany”.

Dia niondrika indray Izy ka nanoratra teo amin’ny tany.
Fa ry zareo kosa nony nandre izany, dia nihatakataka tsirairay,
ny zokinjokiny no lohalalana,
ka i Jesoa irery sisa nijanona sy ilay vehivavy teo afovoany.
Izay vao nitraka i Jesoa, ka nanao taminy hoe:

“Ravehivavy, aiza ry zareo niampanga anao teo?
Moa tsy nisy nanameloka anao va?”

Novaliany hoe:

“Tsy nisy, Tompoko”.

Dia hoy i Jesoa:

“Izaho koa tsy hanameloka anao.
Mandehana, ka aza manota intsony”.

— Izany ary ny tenin’ny Tompo.