Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 2, 4b-9. 15-17)

Nentin’ny Tompo Andriamanitra ralehilahy, ka napetrany tao amin’ny sahan’i Edena.

Tamin’ny andro nanaovan’ny Tompo Andriamanitra ny tany sy ny lanitra,
teo ambonin’ny tany tsy mbola nisy hazo madinika eny an-tsaha,
ary ny anana eny an-tsaha tsy mbola nisy nitsimoka,
satria ny Tompo Andriamanitra tsy mbola nandatsaka ranonorana amin’ny tany;
ary ny olona hamboly ny tany koa tsy mbola nisy.
Nefa nisy etona niakatra avy amin’ny tany, sy nanondraka ny tany rehetra.
Vovotany no nanaovan’ny Tompo Andriamanitra ny olombelona,
dia nofofoniny fofon’aina mahavelona ny vavorony,
ka tonga zava-manana aina ny olona.
Ary ny Tompo Andriamanitra nanao saha tany Edena, tany atsinanana,
ka napetrany tao ny olona izay noforoniny.
Ary nampanirìn’ny Tompo Andriamanitra tamin’ny tany izao hazo rehetra
mahatehijery sady fihinana isan-karazany izao
sy ny hazon’aina tao afovoan’ny saha,
ary ny hazon’ny fahalalana ny tsara sy ny ratsy.
Dia nalain’ny Tompo Andriamanitra ralehilahy,
ka napetrany tao amin’ny saha Edena,
mba hiasa sy hiandry azy.
Ary ny Tompo Andriamanitra nanome izao didy izao an-dralehilahy:

“Azonao ihinanana avokoa ny hazo rehetra eto amin’ny saha.
Nefa aza ihinananao ny hazo fahalalana ny tsara sy ny ratsy,
fa ho faty mihitsy ianao amin’ny andro hihinananao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 103, 1-2a. 27-28. 29bd-30)

Tsarovy ny Tompo, ry fanahiko.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko!
Lehibe aoka izany Ianao, ry Tompo Andriamanitro,
izay mitafy fahamendrehana sy fiandrianana,
mifono hazavana ho toa akanjo.

Izy rehetra miandry Anao hamahana azy amin’ny fotoana.
Ianao manome: izy ireo mandray;
sokafanao ny tanana:
manarana amin-java-tsoa izy.

Afeninao ny tava: mipenimpenina izy,
alanao ny fofon’ainy: mody mandry izy!
Alefanao ny fofon’ainao: dia ary izy,
ka mihavao ny endriky ny tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho,
mba hitandremako ny fanambaràna avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 14-23)

Izay mivoaka avy ao amin’ny olona no mahaloto azy.

Tamin’izany andro izany,
niantso ny vahoaka nankeo aminy indray i Jesoa
ka nanao taminy hoe:

“Mihainoa Ahy ianareo rehetra, ka mahafantara.
Tsy ny zavatra avy any ivelany
miditra ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
fa izay mivoaka avy ao anatin’ny olona no mahaloto azy.
Raha misy manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino.”

Nony niala teo amin’ny vahoaka Izy
ka tonga tany an-trano,
dia nanontanian’ny mpianany ny amin’ilay fanoharana,
ary hoy Izy taminy:

“Hay! ianareo koa mba kely fahalalàna toy izany!
Tsy fantatrareo va fa izay avy eo ivelany dia tsy mahaloto azy,
satria tsy miditra ao am-pony izany fa ao an-kibony ihany,
ka ariana any an-katakonana?
Izany no mahadio ny hanina rehetra.
Fa izay mivoaka avy amin’ny olona, hoy izy,
no mahaloto ny olona; satria avy ao anaty,
dia avy amin’ny fon’ny olona no iavian’ny sain-dratsy
dia ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana,
ny famonoana olona, ny halatra,
ny fahihirana, ny hasomparana,
ny hafetsen-dratsy, ny fijejojejoana,
ny fialonana, ny vava ratsy,
ny fiavonavonana, ny fahadalana;
izany zavatra rehetra izany
no avy ao anatin’ny olona ka mahaloto azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 1, 20 — 2, 4a)

Andeha isika hanao olona mitovy endrika amintsika, mifanahaka amintsika.

Hoy Andriamanitra:

“Aoka ny rano ho be zava-manan’aina mihelotrelotra;
ary aoka ny vorona hanidina ambonin’ny tany,
eny amin’ny habakabaky ny lanitra.”

Dia noarìn’Andriamanitra ny biby vaventy anaty rano,
sy ny zava-manana aina mihetsiketsika rehetra
mihelotrelotra anatin’ny rano, samy araka ny karazany avy,
mbamin’ny voro-manidina manana elatra rehetra araka ny karazany avy.
Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.
Dia nitso-drano an’ireo Andriamanitra nanao hoe:

“Miteraha maro sy mitomboa ary mamenoa ny ranomasina;
ary aoka ny vorona hihamaro eo ambonin’ny tany.”

Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahadimy.

Hoy Andriamanitra:

“Aoka ny tany hamoaka zava-manana aina, araka ny karazany avy,
dia ny biby fiompy, ny biby mikisaka
sy ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy.”

Dia tanteraka izany.
Nataon’Andriamanitra ny bibin’ny tany, araka ny karazany avy,
sy ny biby fiompy araka ny karazany avy,
mbamin’izay rehetra mikisaka amin’ny tany, araka ny karazany avy.
Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.

Rahefa izany dia hoy Andriamanitra:

“Andeha isika hanao olona mitovy endrika amintsika, mifanahaka amintsika,
ka aoka hanjakany avokoa ny hazandrano ao amin’ny ranomasina,
ny voromanidina eny amin’ny habakabaka,
ny biby fiompy sy ny tany rehetra,
ary ny biby mandady mikisaka amin’ny tany.”

Ary Andriamanitra nahary ny olona mitovy endrika aminy;
mitovy endrika amin’Andriamanitra no nahariany azy,
ary nataony lahy sy vavy izy ireo.
Dia nitso-drano azy ireo Andriamanitra ka nanao taminy hoe:

“miteraha maro, mitomboa, mamenoa ny tany, ka mizakà azy;
ary anjakao ny hazandrano ao amin’ny ranomasina,
ny voro-manidina mbamin’ny biby rehetra mihetsiketsika ambonin’ny tany.”

Ary hoy Andriamanitra:

“Indro omeko anareo ny anana mamoa rehetra eo ambonin’ny tany,
mbamin’ny hazo rehetra misy voankazo manana ny voany ao aminy;
izany no atao fihinanareo.
Fa ho an’ny bibin’ny tany mbamin’ny voro-manidina
sy izay rehetra mihetsiketsika eto ambonin’ny tany,
ka manam-pofon’aina ao aminy,
dia ny zava-maitso rehetra no omeko ho fihinany.”

Dia tanteraka izany.
Ary hitan’Andriamanitra izay rehetra nataony,
ka tsara indrindra izany.
Ary nisy hariva ary nisy maraina: izay no andro fahenina.

Toy izany no nahavitan’ny lanitra sy ny tany
mbamin’izay rehetra momba azy.
Ary tamin’ny andro fahafito
dia efa vitan’Andriamanitra ny asa rehetra nataony.
Ary Andriamanitra nitso-drano ny andro fahafito sy nanamasina azy,
satria tamin’izany andro izany no nitsaharany
tamin’ny zavatra rehetra noarìny tamin’ny nanaovany azy.
Izay no tantaran’ny lanitra sy ny tany, rahefa voaary izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 8, 4-5. 6-7. 8-9)

Ry Tompo Andriamanitray ô, drey ny harevaky ny Anaranao eran-tany.

Raha nahita ny lanitra nataon’ny tananao aho,
ny volana, ny kintana izay namboarinao.
Fa inona ny olona no mba tsiahivinao,
ny zanak’olombelona he tsimbininao!

Fa lasa ambany kely noho ireo andriamanitra izy,
ka heni-boninahitra izy nasondrotrao.
Ny asan-tananao foinao hozakainy,
ny zavatra rehetra eo ambany fiadidiany!

Dia omby aman’ondry omban’ny bibidia,
ny biby izay mandady sy mandia izany tany;
ny vorona eny an-danitra sy trondron-dranomasina
izay miriaria sy mifaly eny ambonin’ny onja.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky ny lahatrao, ry Tompo,
ary mafy orina mandrakizay alaovalo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 1-13)

Ny didin’Andriamanitra afoinareo, fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo.

Tamin’izany andro izany,
niangona teo amin’i Jesoa ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema,
ka nahita ny mpianany sasany nihinana tamin’ny tanana tsy madio, izany hoe tsy voasasa.
— Fa ny Farisianina sy ny Jody rehetra dia tsy mihinana
raha tsy efa voasasany tsara aloha ny tanany,
fa mitana ny fanaon-drazana izy;
ary raha avy any an-kianja izy dia tsy mihinan-kanina raha tsy efa nisasa.

Maro koa ny fomban-drazana hafa noraisiny hotanana
dia ny fanasana ny kapoaka, ny tavoara, ny fanaka varahina, ary ny farafara fihinanana.
— Ka dia nanontany Azy ny Farisianina mbamin’ny mpanora-dalàna nanao hoe:

“Nahoana ny mpianatrao no tsy mitandrina ny fanaon-drazana,
fa mihinana amin’ny tanana tsy misasa?”

Ary hoy ny navaliny azy ireo:

“Marina tokoa ny naminanian’i Izaia anareo mpihatsaravelatsihy
araka ny voasoratra hoe:

ity firenena ity manaja Ahy amin’ny molony,
fa manalavitra Ahy ny fony;
koa foana ny ivavahan’ireo amiko
satria didin’olombelona no ataony fampianarana.
Ny didin’Andriamanitra afoinareo,
fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo toy ny manasa tavoara sy kapoaka,
ary manaraka fomba maro toy izany koa ianareo.”

Dia hoy Izy taminy:

“Marina fa nofoananareo tokoa ny didin’Andriamanitra
mba hitandremanareo ny fomban-drazanareo.
Fa hoy i Môizy:

Manajà ny rainao sy ny reninao; ary koa:
Izay hanozona ny rainy na ny reniny dia hohelohina ho faty.

Fa hoy kosa ianareo:

Raha misy milaza amin’ny rainy na amin’ny reniny hoe:

Ny zavatra izay tokony hoentiko manampy anao
dia efa Kôrbana izany hoe: fanatitra ho an’Andriamanitra,
dia tsy avelanareo hanao na inona na inona
ho an’ny rainy na ny reniny intsony,
ka dia foananareo amin’ny fanaon-drazana asainareo tandremana
ny tenin’Andriamanitra;
sady maro koa ny zavatra toy izany ataonareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 1, 1-19)

Niteny Andriamanitra, ary dia vita araka izay nolazainy.

Tamin’ny voalohany Andriamanitra nahary ny lanitra sy ny tany.
Tsy nisy endrika sady foana ny tany;
ny haizina nanarona ny hantsana
ary ny Fanahin’Andriamanitra nisonenika tambonin’ny rano.
Hoy Andriamanitra:

“Misia ny mazava.”

Dia nisy ny mazava.
Ary hitan’Andriamanitra fa tsara ny mazava.
Nosarahin’Andriamanitra ny mazava sy ny haizina.
Ka ny mazava nataony hoe andro. Ary ny maizina kosa alina.
Dia nisy hariva, ary nisy maraina. Izay no andro voalohany.

Hoy Andriamanitra:

“Misia habakabaka eo anelanelan’ny rano,
ary aoka izy hampisaraka ny rano amin’ny rano.”

Dia nataon’Andriamanitra ny habakabaka,
ka ny rano ambonin’ny habakabaka dia nosarahiny
tamin’ny rano ambanin’ny habakabaka, dia tanteraka izany.
Nataon’Andriamanitra hoe lanitra, ny habakabaka.
Ary nisy hariva sy nisy maraina. Izay no andro faharoa.

Hoy Andriamanitra:

“Aoka hiangona amin’ny fitoerana iray
ny rano eo ambanin’ny lanitra,
ka aoka hiseho ny maina.”

Dia tanteraka izany.
Nataon’Andriamanitra hoe tany, ny maina;
ary nataony hoe ranomasina, ny rano tafangona,
ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.

Dia hoy Andriamanitra:

“Aoka ny tany haniry ahitra maitso
sy anana mamoa ary hazo mamoa,
samy mamoa misy ny voany ao aminy,
araka ny karazany avy,
eny ambonin’ny tany.”

Dia tanteraka izany.
Ary ny tany naniry ahitra maitso
sy anana mamoa samy araka ny karazany avy,
ary hazo mamoa misy ny voany ao aminy,
samy araka ny karazany avy.
Ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.
Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahatelo.

Hoy Andriamanitra:

“Misia fanazavana eo amin’ny habakabaky ny lanitra,
mba hampisaraka ny andro sy ny alina ;
ary aoka izy ho famantarana,
ka hanamarika ny fotoana, ny andro, ny taona;
ary aoka ho fanazavana eny amin’ny habakabaky ny lanitra
hanazava ny tany.”

Dia tanteraka izany.
Nanao ny fanazavana roa lehibe Andriamanitra;
ny lehibebe kokoa hitarika ny andro,
ny kelikely kokoa hitarika ny alina,
ary nanao ny kintana koa.
Napetrak’Andriamanitra eo amin’ny habakabaky ny lanitra ireo
hanazava ny tany, hitarika ny andro sy ny alina,
hampisaraka ny mazava sy ny maizina;
ary hitan’Andriamanitra fa tsara izany.
Dia nisy hariva ary nisy maraina; izay no andro fahefatra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 103, 1-2a. 5-6. 10 sy 12. 24 sy 35d)

Ny Tompo anie hifaly amin’ny asany.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko!
Lehibe aoka izany Ianao, ry Tompo Andriamanitro,
izay mitafy fahamendrehana sy fiandrianana,
mifono hazavana ho toa akanjo.

Ianao nandraikitra ny tany tamin’ny fanorenany,
mba tsy hihetsehany mandrakizay!
Ny ranobe no toa bodofotsy narakotrao azy:
ka nianina teny an-tampon’ny vohitra ny rano.

Nampiboika loharano teny an-dohasaha Ianao,
sy nitarika azy ho eny anelanelam-bohitra;
hitoeran’ny voron’ny lanitra eo amboniny,
ka hikarantsanany anaty ravin-kazo!

Drey ny hamaroan’ny asanao, ry Tompo!
Sady vita amim-pahendrena avokoa!
Ny tany henika ny harenao!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Araikao amin’ny fanambaranao ny foko, ry Tompo,
ary ny Lalànao no aoka hanenika ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 53-56)

Izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

Tamin’izany andro izany,
nony tafita i Jesoa sy ny mpianany,
dia nitody tao Genezareta ka niantsona teo.
Ary rahefa niala tao an-tsambo kely izy ireo,
dia nahalala an’i Jesoa niaraka tamin’izay ny olona,
ka lasa nitety ny manodidina,
ary rafitra nitatitra ny marary tamin’ny fandriana
ho any amin’izay reny fa misy Azy.
Na taiza na taiza nalehany,
na tamin’ny vohitra, na tany an-tanàna, na tany an-tsaha,
dia napetraky ny olona teo an-kianja ny marary,
sady niangavy taminy mba havelany hanendry
na dia ny sahondran’akanjony ihany aza,
ka izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 58, 7-10)

Hiposaka hoatra ny fahazavan’ny maraina ny fahazavanao.

Izao no lazain’ny Tompo:

Tsy izao va no fifadiana tiako kokoa;
ny hizaranao ny mofonao amin’izay noana,
sy ny hampiantranoanao ireo mahantra sy tsy manan-kidirana,
sy ny hanafianao izay hitanao miboridana,
ary ny tsy hivilianao tsy hijery ny tapaky ny tenanao?
Amin’izany ny fahazavanao hiposaka hoatra ny fahazavan’ny maraina,
ary ny fahasitrananao ho tonga faingana;
ny fahamarinana, hialoha lalana anao;
ny voninahitry ny Tompo ho vodilalanao.
Amin’izany ianao hiantso, ary ny Tompo hamaly;
ianao hitaraina, ary Izy hanao hoe:

“Inty Aho!”

Raha esorinao tsy ho eo aminao intsony ny jioga,
ny fanambànana sy ny teny manala baraka;
raha manome ny haninao ho an’ny noana ianao,
sy mamoky ny fanahy miferin’aina;
hiposaka ao amin’ny maizina ny fahazavanao,
hamirapiratra hoatra ny mitataovovonana ny haizinao.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo (Sal. 111, 45. 6-7. 8a sy 9)

Ny olo-marina tsilovina raha maizina.

Ny olo-mahitsy fanilo amin’ny haizina,
fa marina, mangoraka sy antra.
Ny tsara fanahy mahery mampisambotra
ny lalany voalamina araka ny rariny.

Tsia, tsy hirona izy mandrakizay,
ny anaran’ny olo-marina ho mandrakizay.
Ny fandrenesana loza tsy mba atahorany
ny fony mitombina matoky ny Tompo.

Ny fony tsy matahotra fa mandry feizay,
mahafoy izy, omeny be ny mahantra
ny soa ataony maharitra mandrakizay,
ny hery sy voninahiny miasa mitombo.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 2, 1-5)

Notorìko taminareo ny fanambaran’i Kristy voafantsika.

Ry kristianina havana,
fony aho tonga taty aminareo,
dia tsy mba tamin-teny ambony, na tamim-pahendrena
no nitoriako ny Evanjelin’Andriamanitra taminareo.
Fa ninia tsy nahalala zavatra hafa
afa-tsy i Jesoa Kristy aho taty aminareo,
indrindra fa Izy voafantsika tamin’ny Hazofijaliana.
Ary tamim-pahalemena sy tahotra ary hovitra be
no nanatonako anareo;
sady tsy mba tamin’ny tenim-pahendrena mampiaiky volana
no nampianarako sy nitoriako teny taminareo,
fa tamin’ny fanehoan’ny Fanahy
sy ny herin’Andriamanitra azy, ho marina;
mba tsy hiorenan’ny fonareo amin’ny fahendren’olombelona,
fa amin’ny herin’Andriamanitra ihany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no fahazavan’izao tontolo izao, hoy ny Tompo;
izay manaraka Ahy no manana ny fahazavan’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 13-16)

Ianareo no fahazavan’izao tontolo izao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Ianareo no fanasin’ny tany;
fa raha ny fanasina no tonga matsatso,
hatao ahoana no fanasina azy indray?
Tsy ho azo atao inona intsony izy,
fa dia hariana any alatrano hohitsahin’ny olona.

Ianareo no fahazavan’izao tontolo izao:
tsy azo afenina izay tanàna miorina eo antampon-tendrombohitra,
ary tsy misy olona mampirehitra jiro,
ka mametraka azy ao ambanin’ny vata famarana,
fa eo ambonin’ny fanaovan-jiro no apetrany
mba hanazava izay rehetra ao an-trano.
Aoka hazava eo imason’ny olona tahaka izany koa ny fahazavanareo,
mba hahitany ny asa soa ataonareo,
ka hanomezany voninahitra ny Rainareo izay an-danitra”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.