Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 3, 9-24)

Noroahin’Andriamanitra hiala tao am-paradisan-tany izy mba hiasa ny tany.

Ny Tompo Andriamanitra niantso an’i Adama nilaza taminy hoe:

“Aiza moa ianao?”

Hoy ny navaliny:

“Nandre ny feonao tao anaty saha aho,
ka natahotra, fa mitanjaka,
ka dia niery aho.”

Ary hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Iza no nahafantaranao fa mitanjaka ianao?
Moa nihinana tamin’ny hazo norarako tsy hihinananao va ianao?”

Hoy ny navalin-dralehilahy:

“Ny vehivavy izay napetrakao eto amiko
no nanome ahy tamin’ilay hazo, dia nihinana aho.”

Hoy ny Tompo Andriamanitra tamin-dravehivavy:

“Ahoana no nanaovanao izany?”

Hoy ny navalin-dravehivavy:

“Ny bibilava no namitaka ahy,
ka dia nihinana aho.”

Hoy ny Tompo Andriamanitra tamin’ny bibilava:

“Noho ianao nanao izany,
dia voaozona ianao amin’ny biby fiompy rehetra
sy ny biby rehetra eny an-tsaha:
hikisaka amin’ny kibonao ianao ary vovotany no hohaninao
amin’ny andro rehetra hiainanao.
Ary hampifandrafesiko ianao sy ny vehivavy,
ny taranakao sy ny taranany:
izy hanorotoro ny lohanao,
ianao kosa hanorotoro ny ombalahin-tongony.”

Ary hoy Izy tamin-dravehivavy:

“Hampitomboiko ny fijalianao, indrindra raha bevohoka ianao;
fijaliana no hiterahanao zanaka;
hankamin’ny vadinao ny fanirianao ary izy hizaka anao.”

Dia hoy Izy tamin-dralehilahy:

“Noho ianao nihaino ny tenin’ny vadinao
ka nihinana tamin’ny hazo norarako tsy hihinananao,
dia voaozona ny tany noho ny nataonao.
Asa mahasasatra no hahazoanao hanina aminy
mandritra ny andro rehetra hiainanao.
Tsilo sy hery no vokatra homeny anao;
ary anana eny an-tsaha no hohaninao.
Ny fahatsembohan’ny tavanao no hahazoanao hanina
mandra-piverinao amin’ny tany;
satria tany no nangalana anao,
fa vovoka ianao, ary hody vovoka indray.”

Ary i Eva no nataon’i Adama anaran’ny vadiny,
satria izy no renin’ny olombelona rehetra.
Nanaovan’ny Tompo Andriamanitra akanjo hoditra
i Adama sy ny vadiny dia natafiny azy.
Ary hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Indro efa tonga tahaka ny anankiray amintsika ny olombelona
raha ny amin’ny fahalalana ny tsara sy ny ratsy.
Fa amin’izao kosa aoka tsy haninjitra ny tanany izy
haka amin’ny hazon’aina koa, sy hihinana izany,
ka ho velona mandrakizay.”

Dia navoakan’ny Tompo Andriamanitra
hiala tao amin’ny sahan’i Edena izy,
mba hiasa ny tany izay nangalana azy.
Ka noroahiny ny olombelona ary nametrahany ny Kerobima
sy ny lelafon-tsabatra mihebiheby teo atsinanan’ny sahan’i Edena,
mba hiambina ny lalana mankany amin’ny hazon’aina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 89, 2. 3-4. 5-6. 12-13)

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Mbola haizina ny tany, irony vohitra tsy àry,
ny tontolo zavozavo mbola tsy naterakao:
efa teo Ianao, ry Tompo, hany tokana mahefa,
Ilay tsy nanam-piandohana ka ho velona mandrakizay.

Nampodinao ho vovoka ny arin-tananao:
“Miverena hoy Ianao, ry taranaka voafetra.”
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Moa tsy nofy indaosinao ka misinda vao maraina,
toy ny ahitra eny an-tsaha izay mandrobona mitsiry,
manipelana maraina vaky vony sy mijoro,
fa milofika malazo, very aina ny hariva.

Ampianaro anay, ry Tompo, ny manisa ny andronay;
atodiho fo fanahy mba hikatsa-pahendrena.
Miverena re, ry Tompo, aza ela fa tongava:
mangoraha ka tsinjovy mba ho soa ny olonao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona,
fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 8, 1-10)

Nihinana ny olona ka voky.

Tamin’izany andro izany:
nony betsaka ny vahoaka sady tsy nanan-ko hanina
dia niantso ny mpianany i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Mampalahelo ahy ity vahoaka,
fa efa hateloana izay tsy nisaraka tamiko ka tsy manan-ko hanina;
ary raha ampodiko ho any an-tranony izy tsy mihinana
dia ho reraka eny an-dalana, fa avy lavitra ny sasany.”

Dia hoy ny mpianany namaly Azy:

“Aiza no hahitana mofo hahavoky ireo atý an’efitra?”

Ary Izy nanontany azy hoe:

“Manana mofo firy ianareo?”

“Fito”, hoy izy ireo.

Dia nasainy hipetraka tamin’ny tany ny vahoaka
ary noraisiny ny mofo fito,
ka nony vita ny fisaorana dia novakìny,
sy nomeny hozarain’ny mpianany,
ary nozarainy tamin’ny vahoaka.
Ary nanana hazandrano madinika vitsivitsy koa Izy,
ka notsofiny rano dia nasainy hozaraina.
Ary nihinana ny olona ka voky,
ary ny sombintsombiny sisa tsy lany nentiny dia nisy fito sobika.
Tokony ho efatra arivo anefa no nihinana; dia nampodiny.
Dia niondrana an-tsambokely niaraka tamin’izay Izy sy ny mpianany,
ka tonga tany amin’ny faritanin’i Dalmanotà.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 3, 1-8)

Ho tahaka an’Andriamanitra ianareo: mahalala ny tsara sy ny ratsy.

Ny bibilava no fetsy indrindra amin’ny biby rehetra eny an-tsaha
izay nataon’ny Tompo Andriamanitra.
Hoy izy tamin-dravehivavy:

“Hay va re Andriamanitra nanao hoe:
Aza mihinana amin’ny hazo rehetra amin’ny saha ianareo.”

Hoy ny navalin-dravehivavy ny bibilava:

“Mihinana amin’ny voan’ny hazo amin’ny saha izahay;
fa ny voan’ny hazo eo afovoan’ny saha
no nanaovan’Andriamanitra taminay hoe:

“Aza mihinana amin’izany ary aza mikasika izany akory,
fandrao maty ianareo.”

Dia hoy ny bibilava tamin-dravehivavy:

“Tsia, tsy ho faty akory ianareo:
fa fantatr’Andriamanitra fa amin’izay andro hihinanareo amin’izany,
dia hisokatra ny masonareo, ka ho tahaka an’Andriamanitra ianareo,
mahalala ny tsara sy ny ratsy.”

Ary hitan-dravehivavy fa ny voan’ilay hazo dia fihinana
mahate-hijery sy mendrika hoirìna mba hahazoana fahiratan-tsaina;
nioty tamin’ny voany izy,
dia nihinana ary nomeny koa ny vadiny izay niaraka taminy,
ary nihinana izy.
Nisokatra ny mason’izy mivady,
ary fantany fa nitanjaka izy;
ka nanjaitra ravin’aviavy izy ireo nataony sikina.
Tamin’izay dia ren’izy ireo ny feon’ny Tompo Andriamanitra
nandalo tao amin’ny saha rahefa nangatsiatsiaka ny andro;
ka niery ny Tompo Andriamanitra
tao anaty hazon’ny saha ralehilahy sy ny vadiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 31, 1-2. 5. 6. 7)

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota.

Sambatra izay afa-keloka
sy voavela ota!
Eny, sambatra ny olona tsy itanan’ny Tompo hadisoana,
sy tsy misy fitaka eo am-bava!

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako:
“Miaiky heloka aho Tompo!” hoy aho:
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota!

Koa amin’ny andro fahoriana,
ny mpivavaka rehetra hidera Anao;
raha ho tondraka ny ranobe,
izy tsy mba ho trany.

Ianao no fiereko
miaro amin’ny loza;
izaho hodidininao
hiram-pahafahana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso amim-pahalemem-panahy ny teny voafafy aminareo,
izay mahavonjy ny fanahinareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 31-37)

Nampalady ny marenina sy nampiteny ny moana Izy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niala tany amin’ny faritanin’i Tira, ary namaky ny faritanin’i Sidôna
ka tonga tany amoron’ny ranomasin’i Galilea, amin’ny faritanin’i Dekapaoly.
Tao dia nisy lehilahy anankiray sady marenina no moana
nentin’izy ireo teo aminy sy nangatahany mba hametrahany tanana.
Dia nitondra azy niavaka tamin’ny vahoaka Izy,
ka nangarona ny sofiny tamin’ny rantsan-tanany sy nanisy rora ny lelany.
Rahefa izany dia niandrandra ny lanitra Izy,
sady nisento ary nanao taminy hoe:

“Efeta, izany hoe, misokafa.”

Niaraka tamin’izay dia nisokatra ny sofiny
ary voavaha ny fatoran’ny lelany, ka niteny tsara izy,
ary norarany ny olona tsy hilazalaza izany na amin’iza na amin’iza;
fa araka ny nandrarany azy ireo no vao mainka nampielezany izany kokoa aza;
sady talanjona loatra izy ireo ka nanao hoe:

“Tsara avokoa ny zavatra rehetra nataony,
fa nampalady ny marenina Izy ary nampiteny ny moana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 2, 18-25)

Nentiny teo amin’i Adama izy. Ary tonga nofo iray ihany izy roa.

Hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Tsy tsara raha irery ny lehilahy;
fa hanaovako mpanampy azy mitovy aminy izy.”

Ary ny Tompo Andriamanitra,
Izay efa namorona tamin’ny tany ny biby rehetra eny an-tsaha
sy ny vorona rehetra eny amin’ny habakabaka
dia nampiavy azy hankeo amin-dralehilahy
mba hahitany izay hanononany azy avy;
hitondran’ny zava-manana aina rehetra
ny anarana homen-dralehilahy azy avy.
Dia nomen-dralehilahy anarana avokoa ny biby fiompy rehetra,
mbamin’ny vorona eny amin’ny habakabaka
sy ny biby eny an-tsaha,
nefa tsy hitany izay ho mpanampy an-dralehilahy mitovy aminy.
Ka nataon’ny Tompo Andriamanitra renoky ny torimaso ralehilahy, dia natory;
ary nalainy ny taolan-tehezany anankiray
fa nofo no nakombony ho solony.
Ny taolan-tehezana nalain’ny Tompo Andriamanitra tamin-dralehilahy
dia namoronany vehivavy iray, ka nentiny teo amin-dralehilahy.
Ary hoy ralehilahy:

“Amin’izao ity no taolana avy amin’ny taolako,
sy nofo avy amin’ny nofoko.”

Hantsoina hoe vehivavy izy, satria nalaina avy tamin’ny lehilahy.
Noho izany handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy
ka hikambana amin’ny vadiny;
ary ho nofo iray ihany izy ireo.
Samy nitanjaka izy roa, dia ralehilahy sy ny vadiny,
nefa tsy nahamenatra azy izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 127, 1-2. 3. 4-5)

Sambatra izay rehetra matahotra ny Tompo.

Sambatra izay rehetra matahotra ny Tompo,
sy mizotra amin’ny lalany!
Mahazo voka-tsoa tokoa amin’ny asanao ianao:
ka sambatra sy tretrika.

Ny vadinao
foto-boaloboka mahavokatra ao anivon-tranonao!
Ny zanakao:
solofon’ôliva manodidina ny latabatrao.

Izany tokoa no fitahiana ny lehilahy
matahotra ny Tompo!
Eny, hitahy anao avy ao Siôna anie ny Tompo,
hahitanao ny hasambaran’i Jerosalema
amin’ny andro rehetra hiainanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanilo ho an’ny tongotro ny teninao,
ary fanazavana ny lalako.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 24-30)

Ny amboa kely koa mba mihinana ny sombintsombin’ny mofon-jaza ao ambany latabatra ihany.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa,
dia nankany amin’ny faritanin’i Tira sy Sidôna,
ary niditra tao an-trano anankiray,
fa tsy te-ho fantatr’olona, nefa tsy nahazo niery.
Fa vetivety foana dia nisy vehivavy anankiray
nanan-janakavavy azon’ny fanahy maloto nandre izany,
ka tonga niankohoka tamin’ny tongony.
Jentily avy amin’ny firenena Sirôfenisa ravehivavy,
ary ny nangatahiny taminy dia ny handroahany ny demony amin’ny zanany vavy.
Fa hoy Izy taminy:

“Aoka ho voky aloha ny zanaka;
fa tsy mety raha alaina ny mofon-jaza
ka atsipy ny amboa.”

Dia namaly ravehivavy ka nanao taminy hoe:

“Marina izany, Tompoko,
kanefa ny amboa kely koa mba mihinana ny sombintsombin’ny mofon-jaza
ao ambany latabatra ihany.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mandehana, fa noho izany teny izany,
dia efa niala tamin’ny zanakao vavy ny demony.”

Nony tonga tany an-tranony izy,
dia nahita ny zanany vavy nandry teo am-parafara
fa efa nialan’ny demony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 2, 4b-9. 15-17)

Nentin’ny Tompo Andriamanitra ralehilahy, ka napetrany tao amin’ny sahan’i Edena.

Tamin’ny andro nanaovan’ny Tompo Andriamanitra ny tany sy ny lanitra,
teo ambonin’ny tany tsy mbola nisy hazo madinika eny an-tsaha,
ary ny anana eny an-tsaha tsy mbola nisy nitsimoka,
satria ny Tompo Andriamanitra tsy mbola nandatsaka ranonorana amin’ny tany;
ary ny olona hamboly ny tany koa tsy mbola nisy.
Nefa nisy etona niakatra avy amin’ny tany, sy nanondraka ny tany rehetra.
Vovotany no nanaovan’ny Tompo Andriamanitra ny olombelona,
dia nofofoniny fofon’aina mahavelona ny vavorony,
ka tonga zava-manana aina ny olona.
Ary ny Tompo Andriamanitra nanao saha tany Edena, tany atsinanana,
ka napetrany tao ny olona izay noforoniny.
Ary nampanirìn’ny Tompo Andriamanitra tamin’ny tany izao hazo rehetra
mahatehijery sady fihinana isan-karazany izao
sy ny hazon’aina tao afovoan’ny saha,
ary ny hazon’ny fahalalana ny tsara sy ny ratsy.
Dia nalain’ny Tompo Andriamanitra ralehilahy,
ka napetrany tao amin’ny saha Edena,
mba hiasa sy hiandry azy.
Ary ny Tompo Andriamanitra nanome izao didy izao an-dralehilahy:

“Azonao ihinanana avokoa ny hazo rehetra eto amin’ny saha.
Nefa aza ihinananao ny hazo fahalalana ny tsara sy ny ratsy,
fa ho faty mihitsy ianao amin’ny andro hihinananao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 103, 1-2a. 27-28. 29bd-30)

Tsarovy ny Tompo, ry fanahiko.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko!
Lehibe aoka izany Ianao, ry Tompo Andriamanitro,
izay mitafy fahamendrehana sy fiandrianana,
mifono hazavana ho toa akanjo.

Izy rehetra miandry Anao hamahana azy amin’ny fotoana.
Ianao manome: izy ireo mandray;
sokafanao ny tanana:
manarana amin-java-tsoa izy.

Afeninao ny tava: mipenimpenina izy,
alanao ny fofon’ainy: mody mandry izy!
Alefanao ny fofon’ainao: dia ary izy,
ka mihavao ny endriky ny tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho,
mba hitandremako ny fanambaràna avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 14-23)

Izay mivoaka avy ao amin’ny olona no mahaloto azy.

Tamin’izany andro izany,
niantso ny vahoaka nankeo aminy indray i Jesoa
ka nanao taminy hoe:

“Mihainoa Ahy ianareo rehetra, ka mahafantara.
Tsy ny zavatra avy any ivelany
miditra ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
fa izay mivoaka avy ao anatin’ny olona no mahaloto azy.
Raha misy manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino.”

Nony niala teo amin’ny vahoaka Izy
ka tonga tany an-trano,
dia nanontanian’ny mpianany ny amin’ilay fanoharana,
ary hoy Izy taminy:

“Hay! ianareo koa mba kely fahalalàna toy izany!
Tsy fantatrareo va fa izay avy eo ivelany dia tsy mahaloto azy,
satria tsy miditra ao am-pony izany fa ao an-kibony ihany,
ka ariana any an-katakonana?
Izany no mahadio ny hanina rehetra.
Fa izay mivoaka avy amin’ny olona, hoy izy,
no mahaloto ny olona; satria avy ao anaty,
dia avy amin’ny fon’ny olona no iavian’ny sain-dratsy
dia ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana,
ny famonoana olona, ny halatra,
ny fahihirana, ny hasomparana,
ny hafetsen-dratsy, ny fijejojejoana,
ny fialonana, ny vava ratsy,
ny fiavonavonana, ny fahadalana;
izany zavatra rehetra izany
no avy ao anatin’ny olona ka mahaloto azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.