Vakiteny voalohany

Bokin’i Nahoma Mpaminany (Nahom. 2, 1. 3 ; 3, 1-3. 6-7)

Loza ho an’ny tanànan’ny mpandatsa-dra.

Indro, eny an-tendrombohitra,
ny tongotry ny iraka mitondra filazana mahafaly, izay manambara fiadanana.
Ankalazao ny fetinao, ry Jodà, efao ny voadinao!
Fa tsy handalo eo aminao intsony izy; efa levona mihitsy ny ratsy fanahy.
Fa ny Tompo nampody ny voninahitr’i Jakôba? mbamin’ny voninahitr’i Israely,
satria norobain’ny mpandroba izy sady nosimbany ny fotoboalobony.

Loza ho an’i Niniva, ilay tanàna mpandatsa-dra;
feno fanambakana amam-pahasiahana; tsy mitsahatra amin’ny halatra!
Injany re ny firivirivin’ny karavasy, ny firodorodon’ny kodia,
ny katrokatroky ny soavaly ny fiantraitraiky ny sarety!
Mpitaingin-tsoavaly miezaka, sabatra mamirapiratra,
lefona manjelatra, olo-maratra sesehena, maty miavosa, faty tsy hita isa...
Voafingampingan’ny faty ny olona!
Hotsipazako loto ianao sy halàko baraka, sy hataoko fijerin’ny olona ianao.
Izay mahita anao, handositra lavitra anao avokoa, sy hanao hoe:

“Rava i Niniva!”

Iza no hangoraka azy? Aiza no hitadiavako mpampionona anao?

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Det. 32, 35b-36a. 39abde. 41

Izaho no mamono sy mamelona.

Antomotra ny andro hahitany loza,
ary ho avy faingana izay anjara ho azy.
Fa homen’ny Tompo rariny ny vahoakany,
ary noho ny mpanompony dia hanenina Izy.

Jereo amin’izao, fa Izaho, dia Izaho ihany no izy;
ary tsy misy andriamanitra miolotra amiko;
Izaho no mahafaty sy mahavelona;
Izaho no naharatra, ary Izaho koa no hahasitrana.

Rahefa hanasa ny sabatro manelatselatra
sy handray ny fitsarana ny tanako,
dia hasiako valim-bonoana ny fahavaloko,
ary hampandraisiko tody izay mandrafy Ahy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy, ary izy mahalala Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 16, 24-28)

Inona no homen’ny olona ho takalon’ny fanahiny?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha misy ta-hanaraka Ahy,
aoka izy handà ny tenany, sy hitondra ny hazofijaliany, ka hanaraka Ahy.
Fa izay ta-hamonjy ny ainy no hahavery azy,
ary izay hahafoy azy noho ny amiko no hahazo azy.
Inona no soa azon’ny olona raha mahazo izao tontolo izao izy,
nefa very ny fanahiny?
Ary inona no homen’ny olona ho takalon’ny fanahiny?
Fa ny Zanak’Olona dia ho avy amin’ny voninahitry ny Rainy
miaraka amin’ny anjeliny,
ka amin’izay dia hamaly ny olona araka ny nataony Izy.
Lazaiko aminareo marina tokoa,
fa ny sasany eto, dia tsy hanandrana fahafatesana,
raha tsy efa mahita ny Zanak’Olona avy amin’ny fanjakany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 31, 31-34)

Hanao fanekena vaovao Aho, tsy hotsarovako intsony ny fahotany.

Indro avy ny andro, — teny marin’ny Tompo —,
hanaovako fanekena vaovao amin’ny taranak’i Israely sy ny taranak’i Jodà:
ka tsy fanekena toy ny nataoko tamin’ny razany,
tamin’ny andro nitantanako azy, nitondrako azy nivoaka avy any amin’ny tany Ejipta,
fanekena nivadihan’izy ireo, na dia vadiny aza Aho.
Fa izao no fanekena hataoko amin’ny taranak’i Israely,
rahefa afaka izany andro izany, — teny marin’ny Tompo —:
Hataoko ao anatiny ny lalàko, dia sady hosoratako ao am-pony;
ka ho Andriamanitr’izy ireo aho, ary izy ireo ho oloko.
Tsy hisy olona hampianatra ny namany intsony,
na olona hampianatra ny rahalahiny, hanao hoe:

“Mahalalà ny Tompo!”

Fa hahalala Ahy avokoa izy rehetra, na ny kely na ny lehibe.
Satria havelako ny haratsian’izy ireo ary tsy hotsarovako intsony ny fahotany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 50, 12-13. 14-15. 18-19

Amorony fo madio aho, ry Andriamanitra.

Fo madio vaovao no angatahiko
sy fanahy mahatoky tanteraka.
Aza alana aminao aho, ry Tompoko,
ny Fanahy aza esorinao amiko.

Amereno hafaliana aho ho vonjiko
dia tolory fanahy tena mendrika.
Ny mpanota hotoroako lalana,
aminao no tsy maintsy hiverenany.

Lavinao tsotra izao ny fanatitra,
toy izany ireo sorona dorana.
Ny fanahy torotoro, ry Tompoko,
io no sorona tianao hatolotro.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, dia fanahy sy fiainana; Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 16, 13-23)

Ianao no Piera, vatolampy, homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra.

Tamin’izany andro izany,
tonga tany amin’ny faritanin’i Sezarean’i Filipo i Jesoa,
dia nanontany ny mpianany hoe:

“Ataon’ny olona ho iza moa ny Zanak’Olona?”

Ary hoy ireo:

“Ny sasany manao hoe: i Joany Batista, ny sasany i Elia,
ary ny sasany i Jeremia, na ny anankiray amin’ny mpaminany.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Fa ianareo kosa, ataonareo ho iza Aho?”

Namaly i Simôna Piera ka nanao hoe:

“Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra velona.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Sambatra ianao, ry Simôna zanak’i Joany,
fa tsy ny nofo aman-dra no nanambara izany taminao,
fa ny Raiko izay any an-danitra.
Ary Izaho milaza aminao fa ianao no Piera (vato),
ary eo ambonin’izany vatolampy izany no hanorenako ny Egliziko
ary ny vavahadin’ny afobe tsy haharesy azy.
Homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra,
ka izay rehetra hofehezinao etý an-tany dia ho voafehy koa any an-danitra,
ary izay rehetra hovahanao etý an-tany, dia ho voavaha koa any an-danitra.”

Ary tamin’izay dia norarany ny mpianany mba tsy hilaza amin’ny olona,
fa Izy no Kristy.
Hatramin’izay vao noborahin’i Jesoa tamin’ny mpianany
fa tsy maintsy ho any Jerosalema Izy,
ary hoampijalian’ny loholona sy ny mpanora-dalàna mbamin’ny lohandohan’ny mpisorona,
dia hovonoina, ary hitsangan-ko velona rahefa afaka hateloana.

Ary naka Azy hitanila kely i Piera ka niteny azy mafy hoe:

“Sanatria, Tompoko, raha hihatra aminao izany!”

Fa nihodina Izy ka nilaza tamin’i Piera hoe:

“Mialà amiko, ry satana! manafintohina Ahy ity ianao,
satria tsy mihevitra araka ny hevitr’Andriamanitra, fa araka ny an’ny olona.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 31, 1-7)

Fitiavana mandrakizay no nitiavako anao.

“Amin’izany andro izany
— teny marin’ny Tompo, —
Izaho ho Andriamanitry ny fianakaviana rehetra amin’i Israely,
ary izy ireo ho oloko.”

Izao no lazain’ny Tompo:

“Nahita fitia tany an’efitra ny vahoaka afaka tamin’ny sabatra;
te-hanome fitsaharana an’i Israely Aho.”

Niseho tamiko tany lavitra tany ny Tompo.

“Fitiavana mandrakizay no nitiavako anao;
izany no nampaharetako ny famindram-po aminao.
Izaho hanorina anao indray, dia ho voaorina indray ianao, ry virjinin’i Israely;
hiramarama amin’ny ampongatapakao indray, ary hamindra amin’ny dihy fifaliana.
Hamboly ny tanimboaloboko indray ianao any an-tendrombohitr’i Samaria:
izay mamboly, hamboly ka hioty.
Fa efa avy ny andro, hiantsoan’ny mpiambina any amin’ny tendrombohitr’i Efraima hoe:
‘Mitsangana ianareo, ka andeha isika hiakatra any Siôna, ho any amin’ny Tompo Andriamanitsika!’
Fa izao no lazain’ny Tompo:
‘Mihobia an-kafaliana ny amin’i Jakôba,
manaova firavoravoana noho ny amin’ilay lohan’ny firenena;
ataovy re ny feonareo, mihirà hira fiderana ka lazao hoe:
‘Ry Tompo, vonjeo ny olonao, dia ny sisa amin’i Israely.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Jer. 31, 10. 11-12ab. 13

Ho toy ny mpiandry miambina ny ondriny ny Tompo.

Henoy ny Tenin’ny Tompo, ry firenena,
ka ambarao an’ireo Nosy any lavitra
Ilay nampiely an’i Israely dia hanangona,
ary ho toy ny mpiandry miambina ny ondriny!

Eny, ny Tompo hanafaka an’i Jakôba,
sy hanavotra ny amin’ny tanan’ny mahery noho izy:
ka ho avy amina hobin-kafaliana izy ireo eny amin’ny havoan’i Siôna,
hankafy ny zava-tsoan’ny Tompo toy ny vary sy divay, diloilo, zanak’omby aman’ondry!

Amin’izay ny tovovavy dia hifaly amin-dihy;
ny tovolahy, ny zokiolona koa dia hitavana!
Ny fisaonany hampodìko ho haravoana; hafaliana no hatambiko ny fahoriany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 15, 21-28)

Ravehivavy, lehibe ny finoanao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nankany amin’ny faritanin’i Tira sy i Sidôna.
Ary indro nisy vehivavy kananeanina anankiray nivoaka avy tamin’izany tany izany
niantsoantso mafy nanao hoe:

“Mamindrà fo amiko, ry Tompo, Zanak’i Davida,
fa ampijalian’ny demony mafy loatra ny zanako vavy”;

fa tsy namaly azy i Jesoa na dia indraim-bava aza.
Dia nanatona niangavy taminy ny mpianany nanao hoe:

“Roahy izy fa mikiakiaka manaraka antsika.”

Ary hoy ny navaliny azy:

“Tsy nirahina afa-tsy ho an’ny ondry very amin’ny taranak’i Israely Aho.”

Fa nanatona ihany ravehivavy ka niankohoka teo anatrehany, ary nanao hoe:

“Tompo ô, vonjeo aho!”

Nefa novaliany hoe:

“Tsy mety raha ny mofon-jaza no alaina ka atsipy ho an’ny amboa.”

Ary hoy ravehivavy:

“Marina izany, Tompoko,
nefa ny amboakely mba mihinana ny sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Ravehivavy, lehibe ny finoanao,
aoka ho tanteraka aminao araka izay irìnao.”

Dia sitrana tamin’izany ora izany ihany ny zanany vavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.