Vakiteny voalohany

Bokin’i Daniely Mpaminany (Dan. 7, 9-10. 13-14)

Fotsy hoatra ny oram-panala ny fitafiany.

Nijery aho, mandra-pametraka ny seza fiandrianana,
izay nipetrahan’ny anti-dahy anankiray;
fotsy hoatra ny oram-panala ny fitafiany;
tahaka ny volon’ondry madio ny volon-dohany;
lelafo ny seza fiandrianany;
afo mirehitra ny kodiarany;
ony afo no nivoaka nisononoka avy eo anatrehany,
arivoarivo no nanompo azy,
ary alinalina no nitsangana teo anatrehany.
Dia nipetraka ny mpitsara ka novelariny ny boky.
Nijery tamin’ny fahitana amin’ny alina aho,
ka indro nisy toy ny Zanak’olona tamy teny ambonin’ny rahon’ny lanitra;
nandroso izy nankeo amin’ilay anti-dahy,
ka nentina ho eo anatrehany;
dia nomena Azy ny fahefana,
sy ny voninahitra amam-panjakana,
ary nanompo Azy avokoa ny vahoaka amam-pirenena
sy ny samihafa fiteny rehetra.
Fifehezana mandrakizay tsy manam-pahataperana ny fifehezany
ary tsy ho levona na oviana na oviana ny fanjakany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 96, 1-2. 5-6. 9

Handohalika amin’ny Anaran’i Jesoa avokoa ny olon-drehetra, na ny any an-danitra na ny ety an-tany.

Manjaka ny Tompo: miravoa ny tany;
ianareo nosy maro, mifalia.
Ny manodidina Azy: rahona sy zavona;
ny ijoroan’ny fiketrahany dia ny rariny sy ny hitsiny.

Ny vohitra mitsonika tahaka ny savoka
noho ny Tompon’ny tany tontolo.
Ny lanitra manambara ny fahamarinany,
ireo vahoaka mahita ny voninahiny.

Fa Ianao tokoa no avo indrindra,
Ianao ambonin’ny tany tontolo,
avo lavitra noho ireo andriamanitra.

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Piera Apôstôly (2 Pier. 1, 16-19)

Ary renay io feo avy tany an-danitra io.

Ry hava-malala,
tsy nanaraka angano tsara lahatra foana izahay,
raha nampahafantatra anareo ny hery amam-pahatongavan’i Jesoa Kristy Tompontsika,
fa tena nahita maso ny fiandrianany tokoa.
Endrey izany haja amam-boninahitra nomen’Andriamanitra Ray Azy,
raha tonga teo aminy ilay feo avy tamin’ny voninahitra lehibe nanao hoe:

“Ity no Zanako malalako izay sitrako indrindra.”

Ary renay io feo avy tany an-danitra io,
raha niara-nipetraka taminy tany an-tendrombohitra masina izahay.
Ary mafy orina kokoa ho antsika amin’izany ny Soratra faminaniana,
izay tsara raha dinihinareo,
fa toy ny jiro manazava ao amin’ny toerana maizimaizina izany,
mandrapipoaky ny andro,
sy iposahan’ny kintana fitarik’andro ao am-ponareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely (Taona A)

Aleloia. Aleloia.

Ity no Zanako malalako izay ankasitrahiko, henoy Izy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 17, 1-9)

Ny Tavany namirapiratra tahaka ny masoandro.

Tamin’izany andro izany,
nalain’i Jesoa i Piera sy i Jakôba ary i Joany rahalahiny,
ka nentiny nitokana tany an-tendrombohitra avo.
Dia niova tarehy teo anatrehany Izy;
ka ny Tavany namirapiratra tahaka ny masoandro,
ny fitafiany tonga fotsy mangatsakatsaka tahaka ny fahazavana.
Ary indro niseho tamin’izy ireo i Môizy sy i Elia niresaka tamin’i Jesoa.
Dia niteny i Piera nilaza tamin’i Jesoa hoe:

“Tompo, mahafinaritra ny mitoetra aty;
ka raha sitrakao, andeha hanao lay telo aty,
ny iray ho Anao, ny iray ho an’i Môizy, ary ny iray ho an’i Elia.”

Fa raha mbola niteny izy,
dia indro nisy rahona mazava nanarona azy ireo.
Ary injao nisy feo avy tao amin’io rahona io nanao hoe:

“Ity no Zanako malalako, izay sitrako indrindra:
henoy Izy.”

Nony nandre izany ny mpianatra,
dia lavo niankohoka sy natahotra indrindra.
Fa nanatona azy i Jesoa, dia nanohina azy,
ka nanao taminy hoe:

“Mitsangàna, fa aza matahotra.”

Nony niandrandra izy ireo,
dia tsy nahita afa-tsy i Jesoa irery.
Ary rehefa nidina avy tany an-tendrombohitra Izy,
dia hoy i Jesoa nandrara azy ireo:

“Aza milaza na amin’iza na amin’iza izay vao hitanareo,
ambara-pitsangan’ny Zanak’olona ho velona.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely (Taona B)

Aleloia. Aleloia.

Ity no Zanako malalako izay ankasitrahiko, henoy Izy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 9, 2-10)

Niova tarehy teo anatrehan’izy ireo Izy.

Tamin’izany andro izany, nalain’i Jesoa i Piera sy i Jakôba ary i Joany
ka nentiny nitokana tany an-tampon’ny tendrombohitra avo anankiray,
dia niova tarehy teo anatrehany Izy.
Tonga nanjelajelatra sady fotsy hoatra ny oram-panala ny fitafiany,
ka tsy misy mpanasa lamba mahadio toy izany ety an-tany.
Ary niseho tamin’izy ireo i Elia sy i Môizy, sady niresaka tamin’i Jesoa.
Dia niteny i Piera nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Raby ô, mahafinaritra ny mitoetra aty;
aoka hanao lay telo izahay,
ny iray ho Anao, ny iray ho an’i Môizy, ary ny iray ho an’i Elia.”

Fa tsy fantany izay nolazainy, satria raiki-tahotra loatra izy ireo.
Tamin’izay dia nisy rahona nanarona azy,
ary nisy feo avy tao amin’io rahona io nanao hoe:

“Ity no Zanako malalako indrindra? henoy Izy.”

Niaraka tamin’izay dia nijerijery manodidina izy ireo,
nefa tsy nahita olona intsony,
fa i Jesoa irery sisa teo aminy.

Nony nidina avy any an-tendrombohitra izy ireo,
dia noraràny tsy hilazalaza amin’olona ny zavatra vao hitany,
mandra-pitsangan’ny Zanak’olona ho velona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 28, 1-17)

Henoy, ry Ananiasa: Tsy nirahin’ny Tompo ianao, ka nataonao izay itokian’ity vahoaka ity amin’ny lainga.

Tamin’ny niandohan’ny nanjakan’i Sedesiasa, mpanjakan’i Jodà,
tamin’ny taona fahefatra, volana fahadimy:
niteny tamiko teo an-tranon’ny Tompo,
teo anatrehan’ny mpisorona sy ny vahoaka rehetra i Ananiasa, mpaminany,
zanak’i Azôra, avy any Gabaona, nanao hoe:

“Izao no lazain’ny Tompon’ny tafika, Andriamanitr’i Israely:
Efa notapahiko ny jiogan’ny mpanjakan’i Babilôna.
Roa taona sisa dia haveriko amin’ity fitoerana ity
ny fanaka rehetra tao an-tranon’ny Tompo nalain’i Nabokodônôzôra, mpanjakan’i Babilôna,
avy amin’ity fitoerana ity, ka nentiny ho any Babilôna.
Ary hampodiako amin’ity fitoerana ity i Jekôniasa,
zanak’i Jôakima, mpanjakan’i Jodà,
mbamin’ny babo rehetra amin’i Jodà lasa tany Babilôna
— teny marin’ny Tompo, —
fa hotapahiko ny jiogan’ny mpanjakan’i Babilôna.”

Ary i Jeremia mpaminany namaly an’i Ananiasa, mpaminany,
teo anatrehan’ny mpisorona sy teo anatrehan’ny vahoaka rehetra, izay tao an-tranon’ny Tompo;
ka hoy i Jeremia mpaminany:

“Amen! Hataon’ny Tompo anie izany!
Hotanterahin’ny Tompo anie ny teny vao avy novinaninao,
amin’ny famerenany avy any Babilôna ny fanaky ny tranon’ny Tompo mbamin’ny babo rehetra,
ho amin’ity fitoerana ity indray.
Kanefa kosa henoy izao teny holazaiko eto ho ren’ny sofinao sy ny sofin’ny vahoaka rehetra izao:
Ireo mpaminany teo alohanao sy talohako, hatramin’ny andro ela,
dia efa naminany ady sy loza ary pesta,
ho amin’ny tany maro amam-panjakana lehibe.
Ary izay mpaminany maminany fiadanana kosa,
dia ny fahatanterahan’ny tenin’izany mpaminany izany
no hahafantarana azy ho mpaminany tena nirahin’ny Tompo marina tokoa.”

Tamin’izay nalain’i Ananiasa mpaminany ny jioga teny am-bozon’i Jeremia mpaminany ka notapahiny.
Sady hoy i Ananiasa, teo anatrehan’ny vahoaka rehetra:

“Izao no lazain’ny Tompo:
Tahaka izao no hanapahako ny jiogan’i Nabokôdônôzôra, mpanjakan’i Babilôna,
hiala eny am-bozon’ny firenena rehetra, raha afaka roa taona.”

Dia lasa niala i Jeremia mpaminany.

Nony efa notapahin’i Ananiasa mpaminany ny jioga teny am-bozon’i Jeremia mpaminany,
dia tonga tamin’i Jeremia ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mandehana ianao, milazà amin’i Ananiasa hoe:
Izao no lazain’ny Tompo:
Jioga hazo no notapahinao, fa jioga vy kosa no nataonao hasolo azy.
Satria izao no lazain’ny Tompo Andriamanitr’i Israely:
Asiako jioga vy ny vozon’ireo firenena rehetra ireo,
mba hanekeny an’i Nabokôdônôzôra, ka dia hanaiky azy izy ireo;
efa nomeko azy mbamin’ny biby any an-tsaha.”

Dia hoy i Jeremia mpaminany tamin’i Ananiasa mpaminany:

“Henoy, ry Ananiasa:
Tsy nirahin’ny Tompo ianao, ka nataonao izay itokian’ity vahoaka ity amin’ny lainga.
Koa izao no lazain’ny Tompo:
Indro esoriko tsy ho eto ambonin’ny tany ianao,
ka amin’ity taona ity ihany, dia ho faty ianao,
satria fiodinana amin’ny Tompo no notorìnao.”

Dia maty tamin’izany taona izany ihany, tamin’ny volana fahafito,
i Ananiasa mpaminany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 29 sy 43. 79 sy 80. 95 sy 102

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny fitsipikao.

Halaviro ahy ny lalan’ny lainga;
ny lalànao no aoka hanenika ahy!
Aza alàna amin’ny vavako ny tenim-pahamarinanao:
fa ny satanao no antenaiko!

Aoka hitodika amiko izay matahotra Anao,
sy mahalala ny fanambarànao!
Ho amin’ny fitsipikao anie ny foko tontolo!
tsy ho azon-kenatra aho!

Mikendry hamely ahy ny olon-dratsy:
fa ny fanambaranao no hadihadìko!
Tsy mba miala amin’ny satanao aho;
eny, Ianao tokoa no mampianatra ahy!

Evanjely (Taona B sy D)

Aleloia. Aleloia.

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 14, 13-21)

Niandrandra ny lanitra i Jesoa ka nitso-drano ny mofo dia nomeny ny mpianany ary nozarain’ny mpianany tamin’ny vahoaka.

Tamin’izany andro izany,
nony nandre ny nahafatesan’i Joany Batista i Jesoa,
dia niala teo ka niondrana an-tsambo kely mba hitokana samirery any an’efitra
fa rahefa nahare izany ny vahoaka,
dia niainga avy amin’ny tanàna samihafa ka nandeha an-tongotra nanaraka Azy.
Rahefa niala tao an-tsambo kely Izy,
dia nangoraka nahita ireto vahoaka betsaka,
ka nositraniny ny marary teo aminy.

Ary nony hariva ny andro,
dia nanatona Azy ny mpianany nanao hoe:

“Tany efitra ity, ary efa hariva ny andro:
koa ravao ny vahoaka handeha hividy hanina eny amin’ny vohitra.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Tsy tokony handeha izy, fa omeo hanina.”

Dia hoy ireo taminy:

“Tsy misy afa-tsy mofo dimy sy hazandrano roa atý aminay.”

“Ento atý amiko izany”, hoy Izy taminy.

Dia nasainy nipetraka tamin’ny ahitra ny vahoaka,
ary noraisiny ny mofo dimy sy ny hazandrano roa,
dia niandrandra ny lanitra Izy ka nitso-drano;
ary rahefa novakìny ny mofo, dia nomeny ny mpianany,
ka nozarain’ny mpianany tamin’ny vahoaka.
Dia nihinana izy rehetra ka voky,
ary nangonina ny sombintsombiny sisa tsy lany ka nahafeno sobika roa ambin’ny folo.
Nefa dimy arivo lahy no isan’ny nihinana afa-tsy ny zaza amam-behivavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely (Taona A)

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo, hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 14, 22-36)

Asaovy hankany aminao eny ambony rano aho.

Tamin’izany andro izany, nony efa voky ny vahoaka
dia nodidian’i Jesoa hiakatra an-tsambo kely niaraka tamin’izay ny mpianany,
sy hita hialoha Azy ambara-pandravany ny vahoaka;
ary rahefa nampirava ny vahoaka Izy,
dia niakatra tany an-tendrombohitra mba hivavaka manokana;
ka nony alina ny andro, dia Izy irery no teo.
Tamin’izay ny sambo kely dia nahilangilan’ny onjan-drano teny afovoan’ny ranomasina,
fa nanoha rivotra.
Ary tamin’ny fiambenana fahefatra amin’ny alina,
dia nandeha teny ambony rano i Jesoa ka nankeo amin’izy ireo.
Fa nony nahita Azy nandeha teny ambony rano izy ireo,
dia natahotra ka nanao hoe:

“Matoatoa io”,

sady niantsoantso izy noho ny tahony.
Niaraka tamin’izay, dia niteny taminy i Jesoa nanao hoe:

“Matokia,
fa Izaho ihany, ka aza matahotra!”

Namaly i Piera nanao hoe:

“Raha Ianao àry, Tompo,
asaovy hankeny aminao eny ambony rano aho.”

Dia hoy Izy hoe:

“Avia.”

Dia nidina avy eny an-tsambo i Piera,
ka nandeha teny ambony rano ho eny amin’i Jesoa.
Kanjo nony hitany fa nahery ny rivotra, dia natahotra izy;
ary nony nanomboka nilentika izy, dia niantso mafy nanao hoe:

“Tompo ô! vonjeo aho.”

Niaraka tamin’izay, naninji-tanana i Jesoa, dia nandray azy,
ka nanao taminy hoe:

“Ry kely finoana, nahoana no nisalasala ianao?”

Ary rahefa niakatra teo an-tsambo izy ireo, dia nitsahatra ny rivotra.
Tamin’izany ry zareo teo an-tsambo kely dia nanatona Azy sy nitsaoka Azy nanao hoe:

“Tena Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao!”

Ary nony tafita ny rano izy ireo, dia tonga tany amin’ny tanin’i Genezareta;
ka nony nahafantatra Azy ny mponina tao,
dia nandefa iraka tamin’ny tany manodidina rehetra,
ka nentin’ny olona teo aminy avokoa ny marary rehetra,
ary nangataka taminy izy ireo mba hanendry ny moron-tongotr’akanjony fotsiny ihany,
dia sitrana avokoa izay rehetra nanendry.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.