Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 9, 1-12. 14-16)

Ahoana no hahamarina ny olombelona mifandahatra amin’Andriamanitra?

Namaly an’ireo namany i Jôba nanao hoe:

“Fantatro tsara fa izany tokoa no izy:
Ahoana no hahamarina ny olombelona mifandahatra amin’Andriamanitra?
Fa raha mitady hifamaly aminy izy,
dia tsy hahavaly Azy, na dia iray amin’ny arivo aza.
Fa hendry Andriamanitra ao am-pony, mahefa Izy amin’ny heriny.
Zovy moa no nanohitra Azy, ka tsy naninon-tsy naninona?
Mamindra ny tendrombohitra Izy, ka tsy fantatr’izy ireo:
mandrodana ireny amin’ny hatezerany Izy;
manifikifika ny tany amin’ny fanorenany Izy, dia mihozongozona ny andriny.
Mandidy ny masoandro Izy, dia tsy miposaka io;
asiany tombo-kase ny kintana.
Izy irery no mamelatra ny lanitra, mandia ny onjan-dranomasina.
Izy no nahary ny Orsa, ny Telo-nohorefy, ny Kotokelimiadilaona ary ny lafin’ny lanitra atsimo.
Manao zava-dehibe tsy hay fantarina Izy, dia zava-mahagaga tsy tambo isaina.
Indro fa mandalo eo akaikiko Izy, tsy mahita Azy aho;
manalavitra indray Izy, tsy mahatsikaritra aho.
Raha mipaoka remby Izy, zovy no hahasakana izany?
Zovy no hanao aminy hoe: ‘Fa inona ity ataonao?’
Ka izaho ve no hanonofy izay hamaly Azy, ka hifantina izay teny hifandaharako aminy?
Na hanana ny marina aza aho tsy hahavaly akory, ny hangataka ny famindram-pon’Izy mpitsara ahy no hataoko.
Na ho nanaiky ny fitarainako aza Izy, dia tsy hoheveriko ho nihaino ny feoko.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 87, 10bd-11. 12-13. 14-15

Ho tonga eo anoloanao anie ny fivavahako, ry Tompo!

Tontolo andro aho miantso Anao,
sy mananty tanana aminao!
Moa ny maty mba miaiky Anao hahefa zava-mahagaga?
Ny matoatoa moa mitsangana hidera Anao?

Misy miteny ny hatsaram-ponao va any am-pasana?
na ny fahamarinanao any amin’ny toeram-pahaverezana?
Angaha fantatra any amin’ny maizina ny zava-mahatalanjona vitanao?
sy any amin’ny tanin’ny fanadinoana ny fitiavanao ny rariny?

Eny, ry Tompo, mitaraina aminao aho!
Mitsena Anao vao maraina ny fivàvako!
Nahoana, ry Tompo, no dia arianao ny fanahiko,
sy afeninao ahy ny Tavanao?

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy, ka tariho amin’ny fahamarinanao aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 57-62)

Hanaraka Anao aho, na aiza na aiza halehanao.

Tamin’izany andro izany,
raha mbola teny an-dalana ho any Jerosalema i Jesoa sy ny mpianany,
dia nisy olona anankiray nilaza taminy hoe:

“Hanaraka Anao aho, na aiza na aiza halehanao.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Ny amboadia manan-davaka, ary ny voromanidina manana akany;
fa ny Zanak’Olona tsy mba manana izay hampandriany ny lohany.”

Ary hoy Izy tamin’ny anankiray hafa:

“Manaraha ahy.”

Dia izao no navalin’io:

“Aoka aloha, Tompoko, handevina ny raiko aho.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Avelao ny maty handevina ny maty ao aminy,
fa ianao kosa mandehana mitory ny Fanjakan’Andriamanitra.”

Dia nisy iray hafa koa nanao taminy hoe:

“Hanaraka Anao aho, Tompoko,
fa aoka aloha hanao veloma ny ao an-tranoko aho.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Rahefa mety ho mpitana angadin’omby miherika,
dia tsy sahaza ny Fanjakan’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks 23, 20-23a)

Indro aho maniraka Anjely eo anoloanao.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Indro Aho maniraka anjely eo alohanao,
hiaro anao eny an-dalana sy hahatonga anao any amin’ny toerana nomaniko.
Mitandrema tena eo anatrehany ary henoy ny feony;
aza manohitra azy, fa tsy hamela ny fandikanareo ny didiny izy,
satria ny anarako no ao aminy.
Fa raha mihaino ny feony kosa ianao, ka manao izay rehetra holazaiko,
dia ho fahavalon’ny fahavalonao Aho, sy ho rafin’ny rafinao.
Fa mandeha eo anoloanao ny anjeliko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal 90, 1-2. 3-4. 5-6. 10-11

Fa Izy handidy ireo Anjeliny, ny aminao, mba hiambina anao amin’ny lalanao rehetra.

‘Zany izaho raha mialokaloka ao an-tranon’Ilay Avo,
velon-toky tsy manahy fa alofanao, ry Tompo!
“O, ry Tompo fialofako sy mandako, hoy aho”
Andriamanitra itokiako marimarina tokoa.

Fa ny Tompo no mpanafaka amy fandrika mandavo
sy manakana, manohana fiadiana mety hamono.
Eo ambanin’ireo elany no anaronany anao.
‘Zay matoky tsy manahy fa efa tsara fambombana!

Ary ‘zany fahamarinany moa ts’ilay fiarovan-tratra:
Na raha alina ka tojo ‘rony amboa manao andia, na antoandro mifanehatra amim-borona mahery!
Na misoko te handringana amin’ny haizina ny loza.
Tsy hangovitra, tsy hatahotra, tsy hihontsona ianao.

Ka ny tena tsy mba tran’irony loza mahafaty;
‘zay antambo koa tsy hiditra ny trano itoeranao!
Fa nomeny baiko manko ny anjeliny rehetra
mba hanampy anao ho tody soa aman-tsara an-tranonao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaora ny Tompo, ry Tafiny rehetra, izay mpanompo mpankatò ny sitrany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt 18, 1-5. 10)

Mahita mandrakariva ny Tavan’ny Raiko izay any an-danitra ny Anjelin’izy ireny.

Tamin’izany andro izany, nanatona an’i Jesoa ny mpianany ary nanao taminy hoe:

“Iza moa no ambony indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra?”

Dia niantso zazalahy kely anankiray i Jesoa ka napetrany teo afovoany, ary hoy Izy:

“Lazaiko marina aminareo fa raha tsy miova ianareo ka tsy tonga tahaka ny zazakely,
dia tsy hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra akory.
Koa amin’izany na iza na iza hanetry tena tahaka ity zazakely ity,
dia izy no lehibe indrindra amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Ary izay handray zazakely anankiray tahaka ity amin’ny Anarako, dia mandray Ahy koa.
Tandremo sao ataonareo tsinontsinona na dia ny anankiray amin’ireny madinika ireny aza;
fa lazaiko aminareo fa ny Anjelin’izy ireny any an-danitra
dia mahita lalandava ny tarehin’ny Raiko izay any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 3, 1-3. 11-17. 20-23)

Nahoana no atao mahita masoandro ny ory?

Niloa-bava i Jôba ary nanozona ny andro nahaterahany izy.
Nanomboka niteny i Jôba nanao hoe:

“Ho foana anie ny andro nahaterahako, mbamin’ny alina nanao hoe:
‘Misy olona iray vao torontoronina.’
Toy izay aho, ka maty hatrany am-bohoka!
Toy izay aho, ka niala aina, raha vao nivoaka avy tao an-kibo!
Nahoana aho, no dia nahita lohalika roa hiampofo?
Ary nahoana no misy nono roa hotsentsefiko?
Fa toy izay aho efa nandry ary niadana, efa natory sy niala sasatra,
miaraka amin’ireo mpanjaka sy lehiben’ny tany,
izay efa nahavita fasan-dehibe ho an’ny tenany;
sy amin’ireo andrian-dahy be volamena, nameno volafotsy ny fonenany.
Na hoe: tsy ho nisy aho, toy ireo tsy tonga volana tsy fantatra;
sy toy ireo zaza tsy nahita masoandro.
Any, tsy manao an-keriny intsony ny ratsy fanahy;
any, miala sasatra ny olona lany hery.
Nahoana no atao mahita masoandro ny ory,
sy omena ny aina ireo vonton’ny hangidy ny fanahiny,
manantena ny fahafatesana, nefa tsy avy ny fahafatesana;
katsahiny an-kafanam-po, mihoatra noho ny rakitra,
fa sambatra izy ireo, sady mientan-kafaliana, ary miravoravo raha sehatra ny fasana;
dia ny olona maizin-dalan-kaleha izany, sy voafefin’Andriamanitra hatraiza hatraiza!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 87, 2-3. 4-5. 6. 7-8

Ho tonga eo anoloanao anie ny fivàvako, ry Tompo.

Tompo Andriamanitra ô! andro aho mitaraina!
alina mitoloko eo anoloanao!
Ho tonga eo anoloanao anie ny fivàvako!
Manongilàna sofina amin’ny antsoko!

Fa hetsa-pahoriana ny fanahiko, tafapaka amin’ny Seoly ny aiko!
Efa naman’ny mitsitra any an-davaka aho,
toy ny mpiady afa-kery!

Eo afovoan’ny maty ny fandriako;
izaho mova tsy ny maty ao am-pasana
izay tsy tsaroanao intsony,
fa he! nakipaky ny tananao!

Amin’ny vody lavaka aho no napetrakao,
amin’ny lalina sy maizina indrindra!
Natsindrinao ahy ny hatezeranao;
ny alon-dranonao rehetra natototrao ahy!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampahafantaro ny lalan’ny lahatrao aho, mba hisaintsainako ny asanao mahagaga.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 51-56)

Olona hankany Jerosalema no fijeriny Azy ka tsy nisy nandray Azy.

Nony efa antomotra ny andro tsy maintsy hanalàna an’i Jesoa eto amin’izao tontolo izao,
dia nanapa-kevitra hankany Jerosalema Izy ka nandefa iraka nialoha Azy.
Dia nandeha ireo ka niditra tao amin’ny tanàna anankiray tany amin’ny Samaritanina,
mba hanomana ny fandraisana Azy;
fa tsy nisy nandray Azy ny olona, satria olona hankany Jerosalema no fijeriny Azy.
Nony nahita izany i Jakôba sy i Joany mpianany dia nanao hoe:

“Tompoko, tianao va raha asainay ilatsahan’ny afo avy any an-danitra izy handevona azy?”

Fa nitodika Izy ka nananatra azy mafy hoe:

“Tsy fantatrareo manko izay tokony ho fanahinareo.
Ny Zanak’Olona anie tsy tonga hamery olona fa hamonjy azy.”

Dia nankany amin’ny vohitra hafa izy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.