Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 1, 13-24)

Nanambara ny Zanany tato anatiko Izy, mba hitoriako Azy any amin’ny Jentily.

Ry kristianina havana,
efa renareo ihany ny toetrako fony aho mbola nanaraka ny fivavahan’ny Jody,
fa nanenjika fatratra ny Eglizin’Andriamanitra sy nandrava azy aho;
ary nandroso tamin’ny fivavahan’ny Jody mihoatra noho ny maro indray nihira tamiko teo amin’ny fireneko aho,
sady fatra-pitàna ny lovan-tsofina avy amin’ny razako.
Nefa, nony sitrak’Andriamanitra ilay nanokana ahy hatrany an-kibon-dreniko,
sy niantso ahy tamin’ny fahasoavany,
ny hanambara ny Zanany tato anatiko, mba hitoriako Azy any amin’ny Jentily,
niaraka tamin’izay, dia tsy naka hevitra tamin’ny nofo aman-dra aho
na niakatra tany Jerosalema ho any amin’ny Apôstôly talohako akory,
fa lasa nankany Arabia, dia niverina ho any Damasa indray.
Efa telo taona taty aorian’izany, vao niakatra hamangy an’i Piera tany Jerosalema aho,
sy nitoetra tao aminy tapa-bolana.
Fa ny Apôstôly sasany, dia tsy nisy hitako afa-tsy i Jakôba rahalahin’ny Tompo ihany.
Izao zavatra lazaiko soratako aminareo izao anie,
dia lazaiko marina eo anatrehan’Andriamanitra, fa tsy mandainga aho!
Taorian’izany, dia nankany amin’ny faritanin’i Siria sy Silisia aho.
Tsy mbola nisy nahita tava ahy akory ny Eglizy rehetra tany Jodea ao amin’i Kristy;
fa vao ny lazako fotsiny no reny hoe:
Ilay nanenjika antsika fahiny, dia indro ankehitriny,
mitory ny finoana notadiaviny hofoanana taloha.
Ka dia ny mankalaza an’Andriamanitra noho ny amiko no nataony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 138, 1-3. 13-14ab. 14d-15

Tariho aho ho amin’ny lalan’ny fiainana mandrakizay, ry Tompo.

Tompo ô, mandinika ahy Ianao, ka mahafantatra!
Fantatrao aho na mipetraka na mitsangana;
mbola lavitra, dia tsinjonao ny hevitro!
Voadinikao aho na mamindra na miato,
ny lalako tsy misy manavao Anao.

Ianao no nahary tongotra aman-tanana ahy,
sy Mpiaro ahy hatrany an-kibon’ineny.
Midera Anao aho fa mahatalanjona ity Ianao!
Eny, mampitolagaga ny asanao.

Fantatrao hatrizay ny fanahiko;
tsy niafina taminao ny tenako,
fony izaho niforona tao amin’ny miafina,
sy nitenona tamim-pahakingana tao anatin’ny tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 38-42)

Nandray Azy tao an-tranony i Marta. I Maria no nifidy ny anjara tsara.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa dia niditra tamin’ny vohitra anankiray,
ary nisy vehivavy atao hoe Marta nandray Azy tao an-tranony.
Nanan-drahavavy anankiray atao hoe Maria izy,
izay nipetraka teo anilan’ny tongotry ny Tompo nihaino ny teniny;
fa i Marta kosa sahirana tamin’ny fanompoana be.
Dia niato kely izy ka nanao hoe:

“Tompoko, tsy mampaninona Anao va ny amelan’ny rahavaviko ahy hanompo irery?
Mba asaovy manampy ahy re izy.”

Fa namaly ny Tompo ka nanao taminy hoe:

“Marta, Marta, maro tadiavina sy be tebiteby ianao,
nefa zavatra iray monja no ilaina;
fa i Maria no nifidy ny anjara tsara indrindra izay tsy halana aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 1, 6-12)

Tsy tamin’olombelona no nandraisako ny Evanjely, fa tamin’ny fanambaràn’i Kristy.

Ry kristianina havana, gaga aho raha dia mivadika faingana toy izany ianareo,
ka ilay niantso anareo ho amin’ny fahasoavan’i Jesoa Kristy
dia ialanareo hanatona Evanjely hafa indray.
Tsy dia hoe misy Evanjely hafa akory anie,
fa ny Evanjelin’i Kristy ihany no tadiavin’ny sasany hovana,
mba hampitabataba anareo fotsiny!
Fa na ny tenanay, na Anjely avy any an-danitra aza,
ka mitory Evanjely hafa noho izay efa notorìnay taminareo,
dia aoka ho voaozona izy.
Efa voalazanay taloha izany, sady mbola averiko indray ankehitriny,
fa raha misy olona mitory aminareo Evanjely hafa noho izay noraisinareo,
dia aoka ho voaozona izy.

Ary ankehitriny, olombelona ve no ilako sitraka sa Andriamanitra?
Moa ny hamalifaly ny olombelona va no kendreko?
Raha mbola mila sitraka amin’olombelona koa aho, dia tsy mpanompon’i Kristy akory.
Ampahafantariko anareo, ry kristianina havana,
fa ny Evanjely izay notorìko taminareo, dia tsy mba avy amin’olombelona;
fa tsy tamin’olombelona no nandraisako na nianarako azy,
fa tamin’ny fanambaran’i Jesoa Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 110, 1-2. 7-8. 9 sy 10d

Mahatsiaro ny fanekeny mandrakizay ny Tompo.

Izaho midera ny Tompo amin’ny foko tontolo
am-pivorian’ny olo-marina sy am-piangonam-be!
Lehibe ny Asan’ny Tompo
mampisaina izay rehetra tia Azy.

Rariny sy hitsiny ny Asan’ny Tanany;
mahatoky avokoa ny lahany:
mafy orina mandrakizay alaovalo,
vita amim-pahamarinana sy hitsiny.

Nandefa fanavotana tamin’ny vahoakany Izy,
sy nanorina ny fanekeny ho mandrakizay.
Masina sy mahatahotra ny Anarany.
Maharitra mandrakizay ny fiderana Azy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy, no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 25-37)

Iza àry no namako?

Tamin’izany andro izany,
nisy mpampiana-dalàna nitsangana haka fanahy an’i Jesoa, ka nanao taminy hoe:

“Tompo ô, inona no hataoko hahazoako ny fiainana mandrakizay?”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Inona no voasoratra ao amin’ny Lalàna ary ahoana no famakinao azy?”

Ary namaly izy ka nanao hoe:

“Tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra,
sy ny fanahinao rehetra, sy ny herinao rehetra, ary ny sainao rehetra,
ary ny namanao tahaka ny tenanao.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Marina ny navalinao, manaova izany dia ho velona ianao.”

Fa nitady hanamarin-tena ralehilahy ka nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Iza àry no namako?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Nisy lehilahy anankiray nidina avy tany Jerosalema ho any Jerikao,
azon’ny jiolahy, ka nendahany ny lambany, nokapohiny ny tenany
ary saika maty vao navelany.
Dia nisy kosa mpisorona anankiray nidina tamin’izany lalana izany ka nahita azy,
nefa nandalo ihany.
Toy izany koa ity levita anankiray izay tonga teo, nahita azy,
nefa nandalo ihany.
Fa nisy kosa Samaritanina anankiray nivahiny tonga teo aminy,
ka nangoraka nony nahita azy.
Nanatona azy izy, dia namehy ny feriny ary nanisy diloilo sy divay azy,
vao nampitaingina azy ny soavaliny, sy nitondra azy tany an-tranombahiny ka nitsabo azy.
Nony ampitso, dia naka denie roa izy ka nomeny ny tompon-trano, ary nataony hoe:
‘Tsaboy izy, ary na hoatrinona na hoatrinona laninao mihoatra noho ireny,
dia honerako rahefa miverina aho.’
Iza amin’izy telo lahy no ataonao ho naman’ilay azon’ny jiolahy?”

Dia hoy ilay mpampiana-dalàna:

“Ilay niantra azy.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mandehana àry ka manaova toy izany koa.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 2, 18-24)

Ho nofo iray ihany izy roa ireo.

Hoy ny Tompo Andriamanitra:

“Tsy tsara raha irery ny olona; fa hanaovako mpanampy azy mitovy aminy izy”.

Ary ny Tompo Andriamanitra,
izay efa namorona tamin’ny tany ny biby rehetra eny an-tsaha
sy ny vorona rehetra eny amin’ny habakabaka,
dia nampiavy azy hankeo amin’i Adama mba hahitany izay hanononany azy avy,
hitondran’ny zava-manana aina rehetra ny anarana homen’i Adama azy avy.
Dia nomen’i Adama anarana avokoa ny biby fiompy rehetra,
mbamin’ny vorona eny amin’ny habakabaka sy ny biby eny an-tsaha,
nefa tsy hitany izay ho mpanampy an’i Adama mitovy aminy.
Ka nataon’ny Tompo Andriamanitra renoky ny torimaso i Adama, dia natory;
ary nalainy ny taolan-tehezany anankiray, fa nofo no nakombony ho solony.
Ny taolan-tehezana nalain’ny Tompo Andriamanitra tamin’i Adama
dia namoronany vehivavy iray, ka nentiny teo amin’i Adama.
Ary hoy i Adama:

“Amin’izao, ity no taolana avy amin’ny taolako, sy nofo avy amin’ny nofoko.
Hantsoina hoe vehivavy izy (isha),
satria nalaina avy tamin’ny lehilahy (ish)”.

Noho izany, handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy ka hikambana amin’ny vadiny;
ary ho nofo iray ihany izy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 127, 1-2. 3. 4-5. 6

Hitahy antsika anie ny Tompo amin’ny andro rehetra hiainantsika.

Sambatra izay rehetra matahotra ny Tompo,
izay mizotra feizay amin’ny lalany.
Eny, ahazoanao tombontsoa ny asanao:
hasambarana moa ny anao!

Ny vadinao: foto-boaloboka mahavokatra
ao anivon-tranonao;
ny zanakao solofon’ôliva
manodidina ny latabatrao.

Izany tokoa no fitahiana
ny lehilahy matahotra ny Tompo!
Avy ao Siôna anie ny Tompo
hitahy anao hatrany:

hahitanao ny hasambaran’i Jerosalema
amin’ny andro rehetra hiainanao.
Sy hahitanao ny zanaky ny zanakao.
Ho eo amin’i Israely anie ny fiadanana!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 2, 9-11)

Fototra iray ihany no niavian’izy rehetra, na ny manamasina na ny hamasinina.

Ry kristianina havana,
Ilay natao ambany vetivety noho ny Anjely, dia Izy Jesoa,
no hitantsika nosatrohana voninahitra sy fiandrianana noho ny fahafatesana niaretany;
fa noho ny fahasoavan’Andriamanitra dia nanandrana ny fahafatesana
mba hamonjy ny olombelona rehetra Izy.
Fa mendrika an’ilay antony sy fototry ny zavatra rehetra,
izay mitondra zanaka betsaka ho any amin’ny voninahitra,
ny nandavorary ao amin’ny fijaliana Ilay iavian’ny famonjena an’ireo.
Satria fototra iray ihany no niavian’izy rehetra,
na ny manamasina na ny hamasinina,
hany ka tsy mahamenatra Azy ny miantso azy ireo hoe rahalahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana, ry Tompo, ny teny voalazanao, Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 10, 2-16)

Aoka izay nakamban’Andriamanitra tsy hosarahin’olombelona.

Tamin’izany andro izany,
nanatona an’i Jesoa ny Farisianina mba haka fanahy Azy ka nanontany hoe:

“Mahazo misao-bady va ny lehilahy?”

Ary izao no navaliny azy ireo:

“Ahoana no nandidian’i Môizy anareo?”

Dia hoy izy:

“Nomen’i Môizy alalana hanao taratasy fisaoram-bady sy hisao-bady ny lehilahy”.

Fa hoy kosa i Jesoa:

“Ny hamafin’ny fonareo no nanoratany izany didy izany ho anareo.
Fa tamin’ny niandohan’izao tontolo izao,
dia lehilahy iray sy vehivavy iray ihany no nataon’Andriamanitra;
noho izany dia handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy, ka hikambana amin’ny vadiny,
ary ho nofo iray ihany izy roroa;
koa tsy roa intsony izy, fa nofo iray ihany.
Koa aoka izay nakamban’Andriamanitra tsy hosarahin’olombelona”.

Nony mby tao an-trano,
dia nanontany ny amin’izany indray ny mpianany, ka hoy Izy taminy:

“Na iza na iza misaotra ny vadiny ka mampakatra vehivavy hafa,
dia mijangajanga mandika ny lalàm-panambadiana;
ary raha ny vavy koa no misaotra ny lahy ka manambady hafa dia mijangajanga”.

Ary nisy nitondra zazakely maromaro mba hametrahany tanana,
nefa notenenin’ny mpianatra mafy ireo nitondra;
ka tezitra i Jesoa nony nahita izany sady nanao taminy hoe:

“Avelao hanatona Ahy ny zaza, fa aza raranareo,
satria ny toa azy no hanana ny fanjakan’Andriamanitra.
Lazaiko marina aminareo fa na iza na iza
tsy mandray ny fanjakan’ny lanitra tahaka ny zazakely
dia tsy hiditra any”.

Dia nofihininy izy ireo, sy nametrahany tanana, ary notsofiny rano.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.