Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpj 5, 1-14)

Ny nahasitrana an’i Naamàna.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria
dia lehilahy manam-pahefana sy to teny teo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizay kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavikely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.
Ary hoy io tamin’ny mpanompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria mantsy ny tompoko lahy,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokany tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony hoe:

“Izao sy izao no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Makanesa any,
ary ampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely”.

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo, sy volamena enina arivo sikla,
ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy misy manao hoe:

“Rehefa tonga ety aminao àry ity taratasy ity,
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokany”.

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia notriariny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona ho aty amiko hositraniko amin’ny habokany?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
notriarin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandriatra ny fitafianao?
Aoka hankaty amiko izy
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany,
fa hody aminao indray ny nofonao, ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho nanao anakam-po hoe:
hivoaka hankaty amiko izy,
ny tenany no hiseho eo anatrehako hiantso ny anaran’ny Tompo Andriamaniny
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abàna sy Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.

Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy hoe:

“Ry ikaky ô, na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany nataonao
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

{Salamo fandinihana}

Tompo ô, henoy vavaka aho.

Tompo ô, henoy vavaka aho!
Aoka ho tonga aminao ny tarainako!
Aza anafenan-tava aho
amin’ny andro fahoriako
Itongilano sofina, valio faingana,
amin’ny andro iantsoako.

Ka hatahotra ny Anaran’ny Tompo ireo firenena,
ny voninahitrao, ny mpanjaka rehetra eran-tany!
Ny Tompo mantsy hanorina an’i Siôna,
ka hiseho anatin’ny voninahiny,
hanatrika ny vavak’ilay norobaina,
tsy hanosika ny talohan’izy ireo.

Soraty izany ho an’ny taranaka any aoriana:
ka hidera ny Tompo ny vahoaka mbola ho ary!
Avy any an-toerany masina ambony Izy no mitsinjo:
avy any an-danitra ny Tompo no mitazana ny tany:
hahenoany ny senton’ny mpifatotra,
hanafahany an’ireo voatondro hovonoina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Jakôba (Jak. 5, 13-16)

Hamonjy ny marary ny vavaky ny finoana.

Misy azom-pahoriana va ao aminareo? Aoka izy hivavaka.
Misy mifaly? Aoka izy hihira fiderana.
Misy marary va ao aminareo? Aoka izy hampaka ny Pretran’ny Eglizy;
ary aoka ireo hivavaka ho azy ka hanosotra diloilo azy amin’ny anaran’ny Tompo.

Ary ny vavaka atao am-pinoana hamonjy ny marary;
dia hanamaivana ny rofiny ny Tompo, ary hamela izay heloka vitany.
Koa mifampieke fahotana ianareo;
ary mifampivavaha mba ho sitrana ianareo;
fa mahefa be ny vavaka ataon’ny olo-marina amin-kafanam-po.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny aretintsika no nentin’i Kristy ary ny fahoriantsika no nivesarany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk 1, 40-45)

Ny nanasitranana ilay boka.

Tamin’izany andro izany nisy boka anankiray nanatona an’i Jesoa
nandohalika teo anatrehany ka nitaraina taminy nanao hoe:

“Raha mety Ianao dia mahay manadio ahy.”

Nangoraka azy i Jesoa ka naninjitra ny tanany,
dia nanendry azy sy nanao taminy hoe:

“Mety aho, madiova ianao”.

Vantany vao niteny Izy,
dia niala tamin-dralehilahy ny habokany ka nadio izy.
Dia nampandeha azy niaraka tamin’izay i Jesoa sady namepetra azy mafy nanao hoe:

“Tandremo, aza milaza izany na amin’iza na amin’iza Ianao,
fa mandehana misehoa amin’ny mpisorona,
ary noho ny nanadiovana anao dia manatera ny fanatitra nodidian’i Môizy,
mba ho vavolombelona amin’ny vahoaka.”

Kanjo nony lasa ralehilahy
dia nilazalaza sy nampiely izany hatraiza hatraiza,
hany ka tsy afa-niditra niharihary tao an-tanàna intsony i Jesoa,
fa nitoetra teny ivelany tamin’ny mangingina Izy,
ary nohatonin’ny olona avy eny tontolo eny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 3, 7-14)

Izay amin’ny finoana dia miara-kasoavina amin’i Abrahama mpino.

Ry kristianina havana, fantaro fa izay amin’ny finoana no zanak’i Abrahama.
Ary tsinjon’ny Soratra Masina rahateo fa amin’ny finoana no anamarinan’Andriamanitra ny Jentily,
ka nilaza vaovao mahafaly tamin’i Abrahama izy, nanao hoe:
‘Aminao no hanasoavan’Andriamanitra ny firenena rehetra.’
Dia naira-kasoavina amin’i Abrahama mpino amin’izany, izay amin’ny finoana.
Fa izay miankina amin’ny asan’ny Lalàna kosa dia voaozona,
araka ny voasoratra hoe:
‘Voaozona izay rehetra tsy maharitra manatanteraka ny zavatra rehetra voasoratra
ao amin’ny bokin’ny Lalàna.’
Sady hita miharihary raha ny hoe
tsy misy olona hamarinina amin’ny Lalàna eo anatrehan’Andriamanitra,
satria amin’ny finoana no hiveloman’ny marina.
Ary ny Lalàna dia tsy amin’ny finoana,
fa amin’ny fanatanterahana azy no ahavelomana aminy.
Nanafaka antsika tamin’ny ozon’ny Lalàna anefa i Kristy,
fa tonga voaozona hisolo antsika satria voasoratra hoe:
‘Voaozona izay rehetra mihantona amin’ny hazo’,
mba ho tonga amin’ny Jentily, ao amin’i Kristy Jesoa,
ny tso-drano nampanantenaina an’i Abrahama;
dia horaisintsika amin’ny finoana koa ny fampanantenana ny Fanahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 110, 1-2. 3-4. 5-6

Hotsarovany mandrakizay ny Fanekeny.

Izaho midera ny Tompo amin’ny foko tontolo,
am-pivorian’ny olo-marina sy am-Piangonam-be!
Lehibe ny asan’ny Tompo,
mampisaina izay rehetra tia Azy.

Voninahitra sy Fiamboniana no vitan’ny Tompo;
maharitra mandrakizay ny fahamarinany.
Nahefa zava-mahagaga tsy very tadidy Izy.
Mangoraka sy antra ny Tompo.

Manome hanina ny matahotra Azy Izy,
fa mahatsiaro ny Fanekeny mandrakizay.
Naneho asa mahery tamin’ny vahoakany Izy,
fa nanome azy ny lovan’ireo firenena.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

I Jesoa Kristy Mpamonjy antsika no nanafoana ny fahafatesana sy nanambara ny fiainana tamin’ny Evanjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 15-26)

Raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony dia efa tonga aminareo ny fanjakan’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany, rahefa avy nandroaka demony i Jesoa,
dia niteny ny sasany tamin’izay teo nanao hoe:

“I Belzeboba lehiben’ny demony no androahany ny demony.”

Ary ny sasany kosa naka fanahy Azy ka nangataka famantarana avy any an-danitra taminy.
Fa i Jesoa nahalala ny heviny ka nanao taminy hoe:

“Rava izay fanjakana miady an-trano;
mianjera mifanongoa ny trano;
ka raha miady an-trano àry i Satana, ahoana no haharetan’ny fanjakany?
satria lazainareo fa i Belzeboba no androahako ny demony.
Ary raha amin’ny herin’i Belzeboba àry no androahako ny demony,
amin’ny herin’iza kosa no androahan’ny zanakareo azy?
Koa izy ireo ihany no ho mpitsara anareo.
Fa raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony
dia efa tonga aminareo tokoa ny fanjakan’Andriamanitra.
Raha lehilahy matanjaka sy àry fiadiana tsara no miambina ny tranony,
dia voaaro ny fananany rehetra;
fa raha tonga kosa ny mahery noho izy, ka mandresy azy,
dia sady hahalasa ny fiadiany rehetra izay nitokiany no hizara izay nobaboiny.
Izay tsy momba Ahy, dia manohitra Ahy,
ary izay tsy miara-mamory amiko dia manahaka.

Raha mivoaka amin’ny olona ny fanahy maloto,
dia mandehandeha mitady fialan-tsasatra eny amin’ny tanety maina izy,
ka nony tsy mahita dia manao hoe:
‘Hody any an-tranoko izay nivoahako aho.’
Ary nony tonga izy dia mahita azy voadio sy voaravaka,
ka mandeha maka fanahy fito ratsiratsy kokoa noho izy, dia miditra ireo ka mitoetra eo.
Ary ny faran’izany olona izany dia tonga ratsiratsy kokoa noho ny voalohany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 3, 1-5)

Amin’ny asan’ny Lalàna va no anaovany an’izany, sa amin’ny fihainoana ny finoana?

Ry Galata tsy manan-tsaina, iza no dia nandrebireby anareo,
nefa he fa voapetaka tsara teo imasonareo i Jesoa mifantsika!
Izao ihany no tiako ho fantatra aminareo:
ny asan’ny Lalàna va no andraisanareo ny Fanahy, sa ny fihainoana ny finoana?
Ahoana no dia maha-kely saina anareo loatra toy izany,
fa nanomboka tamin’ny Fanahy ianareo, ka dia hiafara amin’ny nofo indray ve?
Dia ho nahafantatra foana zava-mahagaga toy izany va ianareo?
Ka asa raha tsy ho foana tokoa!
Izay manome anareo ny Fanahy, sy mahavita asa lehibe eo aminareo,
amin’ny asan’ny Lalàna va no anaovany an’izany,
sa amin’ny fihainoana ny finoana?

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Lk. 1, 69-70. 71-72. 73-75

Hisaorana anie ny Tompo Andriamanitr’i Israely, noho Izy namangy sy nanavotra ny olony.

Nanolotra antsika herim-pamonjena Izy:
avy amin’ny fianakaviana iray.
Dia ny an’i Davida mpanompo tiany.
Fa izany tokoa no efa nolazainy.
Fa teniny nentin’ny Mpaminany:
dia ireo olomasiny fahagola.

Ny vonjiny hanala amin’ny fahavalo;
hanafaka antsika amin’ny mpankahala.
Noho izy nandala ny Razantsika
dia indro tsaroany ny Fanekeny.

Fa teny nomeny an’i Abrahama
ny hanafaka antsika amin’ny fahavalo.
Amin’izay isika afa-manompo Azy
tsy anatin’ny tahotra sy ahiahy.
Fa entin’ny fo tia sy mahatoky
ho eo anatrehany lalandava!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 5-13)

Mangataha dia hahazo ianareo.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha misy aminareo manan-tsakaiza mankao aminy misasaka alina ka manao aminy hoe:
‘Ry sakaiza, ampisambory mofo telo aho,
fa misy sakaizako nandeha nivahiny ka tonga ao amiko,
nefa tsy manan-katolotra azy aho’,
ary ilay tompon-trano kosa hamaly ka hanao hoe:
‘Aza manahirana ahy, fa ny varavarana efa mihidy;
izaho sy ny zanako efa tafandry ka tsy afaka hifoha hanome anao aho.’
Lazaiko aminareo, fa raha maharitra mandondòna izy,
na dia tsy hifoha hanome azy noho ny fisakaizany aza ilay ao an-trano,
dia hifoha hanome izay ilainy noho ny fanaovany lemozy.
Ary hoy Izaho aminareo:
Mangataha, dia homena ianareo;
mitadiava, dia hahita;
mandondòna, dia hovohàna.
Fa izay rehetra mangataka no mahazo;
izay mitady no mahita,
ary izay mandondòna no vohàna.
Iza aminareo no ray hanome vato ny zanany, raha mofo no angatahiny,
na hanome bibilava azy, raha hazandrano no angatahiny,
na hanome maingoka azy, raha atody no angatahiny?
Koa raha ianareo, na dia ratsy toy inona aza,
mahalala manome zava-tsoa ny zanakareo,
tsy mainka va ny Rainareo izay any an-danitra
no hanome ny Fanahy Masina ho an’izay mangataka aminy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.