Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 2, 1. 6-14)

Indro misy kalesy afo sy soavaly afo nampisaraka azy roa lahy, ka niakatra ho any an-danitra tamin’ny tafio-drivotra i Elia.

Nony efa hampakarin’ny Tompo ho any an-danitra amin’ny tafio-drivotra i Elia,
dia niara-nandeha avy any Galgalà i Elia sy i Elisea.
Ary hoy i Elia taminy:

“Mijanòna eto raha sitrakao,
fa irahin’ny Tompo ho any Jordany aho.”

Fa hoy ny navaliny:

“Velona ny Tompo ary velona ny ainao! tsy handao anao aho!”

Koa niara-nandeha izy roa lahy.
Nisy dimampolo lahy tamin’ny zanaky ny mpaminany nanaraka azy,
ary nipetraka eny lavitra eny tandrify azy,
ary izy roa lahy dia nijanona teo amoron’i Jordany.
Dia nalain’i Elia ny kapaotiny;
nahorony nikapohany ny rano, izay nisaraka roa teo an-daniny avy,
ary izy roa lahy nita tamin’ny tany maina.
Nony tafita izy ireo dia hoy i Elia tamin’i Elisea:

“Angataho izay tianao hataoko aminao,
alohan’ny hangalana ahy aminao.”

Ary hoy ny navalin’i Elisea:

“Ny mba hahazo anjara roa amin’ny fanahinao.”

Ka hoy i Elia:

“Mangataka zava-tsarotra ianao,
kanefa raha mahita ahy ianao amin’ny hangalana ahy hiala aminao,
dia ho tonga aminao izany;
fa raha tsy izany kosa dia tsy ho tonga izany.”

Mbola nanohy ny diany sady niresaka eny izy ireo;
dia indro nisy kalesy afo sy soavaly afo nampisaraka azy roa lahy,
ka niakatra ho any an-danitra tamin’ny tafio-drivotra i Elia.
Sady nijery i Elisea no niantso hoe:

“Ry ikaky ô, ry ikaky ô!
Kalesin’i Israely sy mpitaingin-tsoavaliny!”

Dia tsy nahita azy intsony izy.
Tamin’izay nalainy ny fitafiany, norovitiny roa,
ary noraisiny ny kapaotin’i Elia izay nitambotsotra niala taminy.
Rahefa izay dia teo amin’i Jordany izy dia nijanona teo amorony.
Noraisiny ny kapaotin’i Elia izay nitambotsotra niala taminy,
nikapohany ny rano, ka hoy izy:

“Aiza ny Tompo Andriamanitr’i Elia? Aiza Izy?”

Ary nony nokapohiny ny rano,
dia nisaraka roa ho eo an-daniny avy, ka nita i Elisea.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 30, 20. 21. 24

Mahereza, hatanjaho ny fo, ianareo rehetra miantehitra amin’ny Tompo.

Akory ity haben’ny hatsaranao
izay atokanao ho an’ny matahotra Anao
sy asehonao ny mpifehy aminao
eo anoloan’ny zanak’olombelona!

Ny fieren’ny tavanao no anafenanao azy,
lavitry ny tetika ataon’ny olona;
ny fialofanao no ampierenao azy,
lavitry ny lela mpanangana ady!

Tiava ny Tompo, ry mpivavaka rehetra
fa ny Tompo miambina ny mpino;
fa ny mpiavona kosa
valiany tsy an’erany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny soritrao, ary tariho ho amin’ny fahamarinanao aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 1-6. 16-18)

Ny Rainao izay mahita ny miafina no hamaly soa anao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tandremo sao hataonareo eo imason’ny olona ny asa soa hataonareo mba hahitany azy;
fa raha izany, dia tsy hahita valisoa amin’ny Rainareo izay any an-danitra ianareo.
Koa amin’izany raha manao fiantrana ianao,
dia aza mitsoka trômpetra eo alohanao
tahaka ny fanaon’ny mpihatsaravelatsihy ao amin’ny sinagôga sy eny an-dalam-be,
mba hankalazan’ny olona azy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa raha manao fiantrana ianao,
aoka ny tananao havia tsy hahalala izay ataon’ny havanana,
mba hiafina ny fiantrana ataonao,
ary ny Rainao izay mahita ny miafina no hamaly soa anao.
Ary raha mivavaka ianareo, aza mba manao tahaka ny mpihatsaravelatsihy,
izay tia ny mivavaka mitsangana ao amin’ny sinagôga sy eny an-joron-dalana,
mba hahitan’ny olona azy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa ianao kosa raha hivavaka, dia midira ao amin’ny efitranonao,
ka rahefa voarindrinao ny varavarana, dia mivavaha amin’ny Rainao izay ao amin’ny mangingina,
ary ny Rainao izay mahita ao amin’ny mangingina no hamaly anao.
Ary raha mifady hanina ianareo,
dia aza manjombona endrika tahaka ny ataon’ny mpihatsaravelatsihy,
izay mampisotisoty ny tavany mba hahitan’ny olona fa mifady izy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa ianao kosa raha mifady hanina, dia hosory zava-manitra ny lohanao,
ary sasao ny tavanao, mba tsy ho ny olona no hahita anao hoe mifady hanina,
fa ny Rainao izay ao amin’ny mangingina;
ary ny Rainao izay mahita ao amin’ny mangingina no hamaly soa anao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (Mpanj. 21, 17-29)

Nampanota an’i Israely ianao.

Taorian’ny nahafatesan’i Nabôta,
dia tonga tamin’i Elia Tesbita ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mitsangàna ianao,
ka midìna hihaona amin’i Akaba mpanjakan’i Israely, manjaka ao Samaria.
Ao an-tanim-boalobok’i Nabôta ao izy izao, fa nidina nankany haka izany ho azy.
Ka mitenena aminy hoe: Izao no lazain’ny Tompo:
Moa tsy namono va ianao sy naka lovan’olona koa?
Dia hiteny aminy ianao hoe:
Izao no lazain’ny Tompo:
Eo amin’ny toerana nilelafan’ny alika ny ran’i Nabôta ihany
no hilelafan’ny alika ny ran’ny tenanao koa.”

Ary hoy i Akaba tamin’i Elia:

“Azonao va aho, ry ilay fahavaloko?”

Ka hoy ny navaliny:

“Azoko ianao, satria nivaro-tena hanao izay ratsy eo imason’ny Tompo ianao.
Indro aho hahatonga loza aminao:
hataoko mafafa ianao, haringako ny lehilahy rehetra an’i Akaba
na ny mpanompo, na ny olona afaka, amin’i Israely,
ka dia hampanahafiko ny tranon’i Jerôbôama zanak’i Nebata
sy ny tranon’i Ahiasa, ny tranonao,
satria nihaika ahy hitezitra ianao, sady nampanota an’i Israely.
I Jezabela koa, nasian’ny Tompo teny hoe:
Hohanin’ny alika eny akaikin’ny hadin’i Jezrahela i Jezabela.
Izay an’ny tranon’i Akaba ka maty an-tanàna, dia hohanin’ny alika,
ary ny maty an-tsaha kosa, hohanin’ny voro-manidina.”

Fa tena tsy nisy nivaro-tena toa an’i Akaba hanao izay ratsy eo imason’ny Tompo,
satria i Jezabela vadiny no namporisika azy.
Nanao toe-pitondran-tena vetaveta indrindra izy
tamin’ny nandehanany amin’ny sampy,
araka ny fomba rehetra fanaon’ny Amôreanina,
izay noroahin’ny Tompo teo anoloan’ny zanak’i Israely.

Kanjo nony nandre ny tenin’i Elia i Akaba dia norovitiny ny fitafiany,
lasàka no natafiny ny tenany, nifady hanina izy,
nentiny nandry ny lasàka, ary nitsilasilasy fandeha izy.
Ka dia tonga tamin’i Elia Tesbita ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Efa hitanao va ny nanetren’i Akaba ny tenany teo anatrehako?
Ka noho izy nanetry tena teo anatrehako,
dia tsy hahatonga loza amin’ny androny kosa Aho
fa amin’ny andron-janany vao hahatonga loza amin’ny tranony Aho.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 50, 3-4. 5-6a. 11 sy 16

Iantrao aho, ry Andriamanitra, araka ny hatsaram-ponao.

Iantrao aho, ry Tompo Andriamanitra,
fa Ianao manko lalim-pitiavana.
Mba koseho re ny heloka vitako,
dia diovy aho hiala amin’ny otako.

Efa niaiky hadisoana ny tenako,
eo imasoko hatrany ny otako.
Taminao aho no diso, Andriamanitro;
fantatrao avokoa ny kilemako.

Mba esory eo imaso ny otako,
dia koseho tsy ho hita ny heloko.
Mba fafao amin’izay ny tomaniko,
hilazako fa Ianao no hany marina.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy, no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 43-48)

Tiavo ny fahavalonareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Efa renareo fa voalaza hoe:
Ho tia ny namanao ianao ary hankahala ny fahavalonao.
Fa Izaho kosa milaza aminareo:
Tiavo ny fahavalonareo manaova soa amin’izay mankahala anareo,
ary mivavaha ho an’izay manenjika sy manendrikendrika anareo;
mba ho zanaky ny Rainareo izay any an-danitra ianareo,
dia Ilay mampiposaka ny masoandrony amin’ny tsara fanahy sy ny ratsy fanahy,
ary mandatsaka ranonorana amin’ny marina sy ny tsy marina.
Fa raha izay tia anareo ihany no tianareo,
inona no valisoa ho azonareo?
Moa va na dia ny poblikanina aza tsy manao izany koa?
Ary raha ny rahalahinareo ihany no arahabainareo,
inona no mihoatra amin’ny ataonareo?
Moa na dia ny jentily aza tsy mba manao izany ihany koa?
Koa aoka ho lavorary ianareo
tahaka ny fahalavorarian’ny Rainareo izay any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.