Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Tantara (2 Tant. 24, 17-25)

I Zakaria, ilay novonoinareo teo anelanelan’ny tempoly sy ny ôtely.

Nony maty i Jôiadà,
tonga niankohoka teo anatrehan’ny mpanjaka ny lehibe tamin’i Jodà,
ka nihaino azy ireo ny mpanjaka,
dia nandao ny tranon’ny Tompo Andriamanitry ny razany izy ireo,
ary ny aserah mbamin’ny sampy no nomeny voninahitra.
Tratry ny fahatezeran’ny Tompo anefa i Jodà sy i Jerosalema
noho izany fivadihana izany.
Naniraka mpaminany tany amin’izy ireo ny Tompo
hampiverina azy ireo aminy indray,
ka nitsangana ho vavolombelona nanohitra azy ireo ireny, nefa tsy nohenoiny.
Notsindrian’ny fanahin’Andriamanitra i Zakaria, zanak’i Jôiadà mpisorona,
ka nankeo anatrehan’ny vahoaka nilaza taminy hoe:

“Izao no lazain’Andriamanitra:
Ahoana no andikanareo ny didin’ny Tompo,
tsy hahazoanareo fanambinana?
Noho ianareo nahafoy ny Tompo, dia mba hafoiny koa.”

Ka niray tetika hamely an’io izy ireo, ka nitora-bato azy,
dia teo amin’ny kianjan’ny tranon’ny Tompo,
noho ny didin’ny mpanjaka.
Tsy tsaroan’i Jôasa ny fitiavana nataon’i Jôiada rain’i Zakaria taminy,
ka nampamono an’ity zanany izy.
Hoy i Zakaria nony efa ho faty:

“Hijery sy hamaly an’izao anie ny Tompo!”

Nony niherina ny taona,
niakatra hamely an’i Jôasa ny tafiky ny Sirianina
ka dia tonga tany Jodà sy Jerosalema izy.
Namono ny lehibe rehetra teo amin’ny vahoaka izy ireo,
sy nampitondra ny babo azony rehetra ho any amin’ny mpanjakan’i Damasa.
Miaramila vitsy no teo amin’ny tafiky ny Sirianina,
nefa miaramila maro be no natolotry ny Tompo ho eo an-tanany
satria izy ireo nahafoy ny Tompo Andriamanitry ny razany.
Nanefa ny fitsarana namely an’i Jôasa ny Sirianina.
Nony nilaozan’ireny, ka efa feno ratra maro izy,
dia nanaovan’ny mpanompony teti-be hasiana,
noho ny amin’ny ran’ny zanak’i Jôiadà mpisorona,
ka novonoiny teo am-pandriany, dia maty.
Nalevina tao an-tanànan’i Davida izy,
nefa tsy natao tao amin’ny fasan’ny mpanjaka.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 88, 4-5. 29-30. 31-32. 33-34

Hotanako aminy mandrakizay ny hatsaram-poko.

Nanao fanekena tamin’ilay voafidiko Aho;
nianiana tamin’i Davida mpanompoko:
Ajoroko ho mandrakizay, hoy Aho, ny taranakao,
aoriko ho lalandava ny Fiketrahanao!

Hotanako aminy mandrakizay ny hatsaram-poko,
ho azony antoka ny fanekeko!
Hapetrako eo am-piketrahany ny taranany,
ho toy ny andron’ny lanitra ny fitoeram-piandrianany.

Raha mandao ny Lalàko ireo zanany,
raha tsy manaraka ny satako,
fa manazimba ny fitsipiko,
sy tsy mitandrina ny baikoko,

Dia ho sazìko amin-tsora-kazo ny hadisoan’ireny,
sy amin-kapoka ny helony.
Fa izy tsy hanesorako ny hatsaram-poko.
Tsia, tsy hofoanako ny Teny napetrako.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 24-34)

Aza manahy ny ho ampitso ianareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tsy misy olona mahay manompo tompo roa,
fa ny anankiray ho halany, ary ny anankiray ho tiany,
na ny anankiray hombany, ary ny anankiray hoesoiny.
Koa tsy mahay manompo an’Andriamanitra sy ny vola ianareo.
Noho izany, izao no ataoko aminareo:
Aza manahy foana ny amin’ny ainareo, dia izay hohaninareo na hosotroinareo,
na ny amin’ny tenanareo, dia izay hotafinareo.
Moa tsy ny aina no ambony noho ny hanina,
ary ny tena noho ny fitafiana?
Jereo ny voro-manidina,
fa tsy mba mamafy na mijinja, na manangona an-tsopitra ireny,
fa ny Rainareo izay any an-danitra no mamelona azy;
ka moa tsy mihoatra lavitra noho ireny va ianareo?
Ary iza aminareo, na dia manahy aza,
no mahay manalava ny tenany na dia iray hakiho ihany aza?
Ary ahoana no anahianareo ny amin’ny fitafiana?
Zahao ny fanirin’ny lisy any an-tsaha, fa tsy mba miasa, na mamoly ireny;
kanefa lazaiko aminareo fa na dia i Salômôna teo amin’ny voninahiny rehetra aza
dia tsy mba nitafy tahaka ny anankiray amin’izy ireny.
Ka raha toy izany no fanafin’Andriamanitra ny ahitra any an-tsaha
izay eny anio nefa hatsipy any am-patana rahampitso
tsy mihoatra noho izany va no hataony aminareo ry kely finoana?
Noho izany aza manahy ianareo manao hoe:
Inona no hohaninay, na inona no hosotroinay na inona no hotafinay?
Fa ny Jentily no mikatsaka izany rehetra izany;
ary fantatry ny Rainareo izay any an-danitra fa ilainareo izany.
Koa katsaho àry aloha ny fanjakan’Andriamanitra sy ny fahamarinany
dia homena izany rehetra izany ianareo ho fanampiny.
Ary aza manahy ny ho ampitso ianareo, fa ny ampitso hanahy ny azy,
ary ny anio efa ampy ny fahoriana midona aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 11, 2-4. 9-18. 20)

Nohosoran’ny vahoaka i Jôasa, ary natoany hoe: Ho ela velona anie ny mpanjaka.

Tamin’izany andro izany,
nony hitan’i Atalia renin’i Okôziasa fa maty ny zanany,
dia nitsangana izy ka nandringana ny zanak’andriana rehetra.
Fa i Jôsabà zanakavavin’i Jôrama mpanjaka, sy anabavin’i Okôziasa,
naka an’i Jôasa zanak’i Okôziasa kosa,
sy nanatsoaka azy teo amin’ny zanak’andriana, izay novonoin’ny olona,
ary nametraka azy mbamin’ny mpitaiza azy, tao an’efitra fitoeram-parafara,
ka voaafina tsy hitan’ny mason’i Atalia, ka tsy novonoina izy.
Enin-taona no nieren’izy sy i Jôsabà tao an-tranon’ny Tompo.
Ary i Atalia no nanjaka tamin’izany.
Tamin’ny taona fahafito, i Jôiadà naniraka haka ny tompon-jaton’ny Kariana
sy ny mpihazakazaka ary nasainy hanatona azy ao an-tranon’ny Tompo.
Nanao fanekena tamin’izy ireo izy,
ka nony efa nampianiana azy tao an-tranon’ny Tompo izy,
dia nasehony azy ity zanaky ny mpanjaka.

Notanterahin’ny tompon-jato avokoa ny didy nomen’i Jôiadà mpisorona azy.
Samy naka olom-pehezina avy izy ireo,
na ny milatsaka amin’ny fanompoana amin’ny andro sabata,
na ny miala amin’ny fanompoana amin’ny andro sabata,
dia nankany amin’i Jôiadà mpisorona.
Natolotry ny mpisorona ny tompon-jato ny lefona aman’ampinga izay an’i Davida mpanjaka,
sy nipetraka tao an-tranon’ny Tompo.
Samy nitam-piadiana ny mpihazakazaka dia nilahatra hatramin’ny lafin-trano ao ankavanana,
ka hatramin’ny lafiny havia, akaikin’ny ôtely, sy akaikin’ny trano,
hany ka voahodidiny ny mpanjaka.
Naroson’ny mpisorona ny zanaky ny mpanjaka,
ka nataony teo aminy ny diadema sy ny vavolombelona.
Natsangany ho mpanjaka izy,
ary nohosorany ka sady nitehaka ny olona no niantso hoe:

“Ho ela velona anie ny mpanjaka.”

Nony nandre ny fihahohahon’ny mpihazakazaka sy ny vahoaka i Atalia
dia nankao amin’ny vahoaka izy, ao an-tranon’ny Tompo.
Nijery izy ka inty ny mpanjaka mipetraka eo amin’ny lampihazo araka ny fanao.
Teo anilan’ny mpanjaka ny lehibe sy ny mpitsoka trômpetra,
ary faly ny vahoaka rehetra, ary nitsoka trômpetra ny olona.
Dia nandrovitra ny fitafiany i Atalia, ka niantso hoe:

“Teti-dratsy! Teti-dratsy!”

Tamin’izay i Jôiadà mpisorona nanome didy ny tompon-jato mpifehy ny foloalindahy
ary nilaza taminy hoe:

“Ento izy eo anelanelan’ny laharanareo hivoaka ny trano,
ary vonoy amin’ny sabatra izay manaraka azy na iza na iza.”

Satria ny mpisorona efa nilaza hoe:
Aza vonoina eto an-tranon’ny Tompo izy.
Dia nihataka teo an-daniny roa ny olona,
dia nandeha tamin’ny lalana fidiran-tsoavaly ho ao amin’ny lapan’ny mpanjaka ravehivavy,
ka teo no namonoana azy.

Nampanaovin’i Jôiadà fanekena tamin’ny Tompo sy ny mpanjaka àry ny vahoaka,
ny tsy maintsy hahavahoakan’ny Tompo azy ireo.
Ary nampanaoviny fanekena koa ny mpanjaka sy ny vahoaka.
Ny vahoaka rehetra tamin’ny tany dia niditra tao amin’ny tranon’i Baala ka noravany;
ny ôtely aman-tsary nomontsaniny,
ary i Matàna mpisoron’i Baala novonoiny teo anoloan’ny ôtely.
Ary i Jôiadà mpisorona nametraka mpiambina tao an-tranon’ny Tompo.
Nifaly avokoa ny vahoaka rehetra tamin’ny tany,
nandry fehizay ny tanàna, ary novonoina tamin’ny sabatra tao an-tranon’ny mpanjaka i Atalia.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 131, 11-12. 13-14. 17-18

Ny Tompo nifidy an’i Siôna izay tiany hatao fonenana.

Hoy ny Tompo raha nianiana teo imason’i Davida:
Ho an’izay haterakao ny seza fiandriananao.
Ny taranany aoriana koa handimby azy eo,
raha mitandrina ny didy sy manaja ny fanekena.

Fa ny Tompo dia nifidy an’i Siôna
mba ho Azy;
ka ataony Fitsaharany honenany hatrany.
Fitsaharana maharitra ka tiako lalandava.

Ka hataoko masin-teny sy malaza i Davida.
Hanomanako fanilo ilay Voahosotro hanjaka.
Ary hataoko safo-kenatra izay mety ho fahavalony,
ka hamiratra eo an-kandriny ny satro-boninahiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 19-23)

Miharia harena ho anareo any an-danitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Aza mihary harena ho anareo ety an-tany
izay misy harafesina sy kalalao manimba,
ary mpangalatra manamy trano sy mangalatra;
fa miharia harena ho anareo any an-danitra
izay tsy misy harafesina na kalalao manimba,
sady tsy misy mpangalatra manamy trano na mangalatra.
Fa izay itoeran’ny harenao no itoeran’ny fonao koa.
Ny maso no jiron’ny tena:
raha tsara ny masonao, dia hazava avokoa ny tenanao rehetra;
fa raha ratsy kosa ny masonao, dia ho maizina avokoa ny tenanao rehetra,
ka raha zary maizina àry ny fahazavana izay eo amin’ny tenanao,
fahamaizinana manao ahoana izany!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.