Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 2, 5-11)

Nilatsa-tenany ho ambany Izy, ka dia nasandratr’Andriamanitra ambony indrindra.

Ry kristianina havana,
manàna izao saina amam-po hita tao amin’i Kristy Jesoa izao:
na dia tao amin’ny fomban’Andriamanitra aza Izy,
dia tsy nihevitra ny fitoviany saranga amin’Andriamanitra ho zavatra nobaboiny,
fa nialany izany tamin’Izy naka ny fomban’ny mpanompo,
ka tonga mitovy amin’ny olombelona sy hita ho olombelona tamin’ny fisehoany rehetra,
ary nilatsa-tenany ho ambany, nanolo-tena hanaiky hatramin’ny fahafatesana,
dia fahafatesana tamin’ny Hazofijalina.
Ho valin’izany kosa,
dia nasandratr’Andriamanitra ambony indrindra Izy,
sy nomeny Anarana mihoatra ny anarana rehetra,
mba handohalika amin’ny Anaran’i Jesoa avokoa ny lohalika rehetra,
na ny any an-danitra, na ny ety an-tany, na ny any ambany,
ary mba hanaiky avokoa ny lela rehetra fa i Jesoa Kristy
dia Tompo efa niditra amin’ny voninahitr’Andriamanitra Ray.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 21, 26b-27. 28-30a. 31-32

Hametsovetso Anao ao am-Piangonana aho, ry Tompo.

Hanala voady anoloan’ny matahotra Azy aho.
Ny ory hihinana ka ho voky;
ireo mitady ny Tompo hidera Azy.
Veloma ny ainareo mandrakizay mandrakizay.

Ny faran’ny tany hahatsiaro,
ka hiverina amin’ny Tompo;
ny fiankohonam-pirenena
hiankohoka eo anoloany avokoa.

Eny, ny Tompo no manjaka!
Izy no mifehy ny firenena!
Ireo rehetra matory amin’ny tany
hiankohoka aminy.

Ny fanahiko hivelona aminy,
ny taranako hanompo Azy.
Ny taranaka izay misandratra hilazalazana ny Tompo;
ny vahoaka vao ho teraka hanambarana ny Fahamarinany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hitoetra be dia be ao anatinareo ny tenin’i Kristy; isaory Andriamanitra Ray amin’ny alalan’i Kristy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 15-24)

Mandehana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna, ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.

Tamin’izany andro izany,
nony avy nandre ny tenin’i Jesoa ny anankiray tamin’izay niara-nihinana taminy,
dia nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Sambatra lahy izay hanana anjara amin’ny fihinanam-be any amin’ny fanjakan’Andriamanitra.”

Fa hoy Izy taminy:

“Nisy lehilahy anankiray nanao fanasana lehibe ka nanasa olona maro.
Nony tonga ny fotoana fisakafoana,
dia naniraka ankizilahy iray izy hanainga ny nasaina hoe:
‘Ndeha ianareo, fa efa vonona ny zavatra rehetra.’
Fa samy niala tsiny izy rehetra.
Hoy ny voalohany taminy:
‘Efa nividy saha aho ka tsy maintsy mandeha hizaha azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko e.’
Hoy kosa ny faharoa:
‘Efa nividy omby folo aho, ka handeha hitsapa azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko.’
Ary hoy koa ny anankiray:
‘Vao nampaka-bady aho ka tsy afa-mankany.’

Dia nody ilay ankizilahy ka nilaza izany tamin’ny tompony.
Tezitra tamin’izay ny tompony ka nanao tamin’ny ankizilahiny hoe:
‘Mandehana faingana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna,
ka ento mankatý ny mahantra sy ny kilemaina sy ny jamba ary ny mandringa.’
Ary hoy ilay ankizilahy:
‘Tompoko, vita ny nasainao atao, nefa mbola misy fitoerana ihany.’
Dia hoy ny tompo tamin’ilay ankizilahy:
‘Mandehana mankeny amin’ny lalam-be sy ny fefim-boly,
ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.
Fa lazaiko aminareo fa tsy hisy hanandrana ny sakafo amin’ireo olona nasaina ireo na dia iray aza.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Filipy (Fil. 2, 1-4)

Fenoy tanteraka ny hafaliako amin’ny firaisanareo saina.

Ry kristianina havana,
raha mba manana famporisihana ao amin’i Kristy koa ianareo,
na manana fanalana alahelo amin’ny fitiavana ihany,
raha mba misy firaisam-po amam-panahy koa amintsika,
ka mba misy fitserana amam-pangorahana ahy ihany aminareo,
dia fenoy tanteraka ny hafaliako amin’ny firaisanareo saina,
ka hiray fitiavana, hiray fo, hiray hevitra,
tsy hanao na inona na inona amin’ny fifampiandaniana na filan-dera foana,
fa samy hanetry tena sy hanao ny namany ho ambony noho ny tenany avy,
samy tsy hihevitra ny azy ihany, fa ny an’ny namany koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 130, 1. 2. 3

Tahio amim-piadanana ho eo anilanao ny fanahiko, ry Tompo.

Tompo ô, tsy mba miavona ny foko!
tsy miandranandrana ny masoko!
tsy manenjika zava-baventy aho,
na zavatra ambony tsy sahaza ahy!

Ny fanahiko afa-po ka mamitsaka:
toy ny zaza voky eo am-pofoan-dreniny:
eny, toy ny zaza voky
ny fanahiko ato amiko!

Aoka i Israely
hatoky ny Tompo
hatrizao
ka ho mandrakizay!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitenena, Tompo ô, fa mihaino ny mpanomponao! Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 12-14)

Aza ny sakaizanao no antsoina fa ny mahantra sy ny kilemaina.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ilay loholon’ny Farisianina nanasa Azy hoe:

“Raha manasa olona hisakafo antoandro na hariva ianao,
aza dia ny sakaizanao na ny rahalahinao, na ny havanao na ny mpanan-karena mifanakaiky aminao no asaina,
fandrao asain’ireo koa ianao ka ho voavaliny izay nataonao taminy.
Fa raha manao fanasana ianao,
ny mahantra, ny kilemaina, ny mandringa, ny jamba, no asao:
dia ho sambatra ianao, satria tsy mba manan-kavaly anao ireo;
fa rahefa mby amin’ny fitsanganan’ny olo-marina vao hovaliana ianao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Deterônômy (Det. 6, 2-6)

Mihainoa, ry Israely: Tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao manontolo.

Tamin’izany andro izany, niteny tamin’ny vahoaka i Môizy nanao hoe:

“Matahora an’Andriamanitra Tomponao ianao sy ny zanakao ary ny zanaky ny zanakao,
ary tandremo ny didy aman-dalàny rehetra nandidiako anao,
amin’ny andro rehetra hiainanao, mba hohalavaina ny andronao.
Koa henoy izany, ry Israely, ary mitandrema ny mba hanatanteraka izany,
mba ho sambatra sy hitombo isa be ianao,
any amin’ny tany tondra-dronono aman-tantely;
araka ny nolazain’ny Tompo Andriamanitry ny razanao anao.
Mihainoa, ry Israely:
Ny Tompo Andriamanitsika, dia Izy ihany no Tompo.
Tiava ny Tompo Andriamanitrao, amin’ny fonao manontolo sy amin’ny fanahinao manontolo.
Aoka ho ao am-ponao izao didy omeko anao anio izao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 17, 2-3a. 3bd-4. 47 sy 51ab

Mamiko Ianao, ry Tompo, fa heriko!

Mamiko Ianao, ry Tompo, fa heriko,
Tompo vatolampiko, toera-mafy ho ahy,
Andriamanitra Mpanafaka,
haram-bato fialofana.

Ampinga, famonjena mahery,
fiarovana-avo ho ahy.
Dera ho an’ny Tompo, hoy aho,
fa voavonjy amin’ny rafiko aho!

Veloma ny Tompo! Hisaorana ny vatolampiko!
Hasandratra ilay Andriamanitra mampandresy.
Omeny fandresen-dehibe ny Mpanjakany,
anehoany fitiavana ilay Nohosorany.

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 7, 23-28)

Maharitra mandrakizay i Kristy, ka manana fisoronana tsy manam-pifandiasana.

Ry kristianina havana, maro no natao mpisorona tamin’ny Testamenta taloha
satria tsy navelan’ny fahafatesana haharitra;
fa i Kristy kosa maharitra mandrakizay, ka manana fisoronana tsy manam-pifandiasana.
Noho izany koa, dia mahavonjy marimarina izay manatona an’Andriamanitra amin’ny alalany Izy,
satria velona mandrakizay hanao fifonana ho azy ireo.
Eny tokoa, dia Mpisorombe toy izao no sahaza antsika:
masina, tsy manan-tsiny, tsy misy pentina, voàvaka amin’ny mpanota, voasandratra avo noho ny lanitra;
ary tsy mila hanolotra sorona isan’andro toy ny mpisorombe hafa
ho an’ny fahotan’ny tenany aloha, dia ho an’ny vahoaka koa,
fa indray mandeha monja Izy no nanao izany tamin’ny nanolorany ny Tenany, dia ampy.
Satria olona zoim-pahalemena no atsangan’ny Lalàna ho mpisorombe:
fa ny tenin’ny fianiànana taorian’ny Lalàna kosa dia nanendry ny Zanaka,
Izay tonga amin’ny fara fanaperana mandrakizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy, hitandrina ny teniko izy, ka ho tian’ny Raiko; ary hankao aminy izahay, ka honina ao aminy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 28b-34)

Izany no didy voalohany. Ary ny faharoa dia mitovy aminy ihany koa.

Tamin’izany andro izany, nisy mpanora-dalàna nanatona an’i Jesoa
ka nanontany Azy izay voalohany amin’ny didy rehetra.
Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Ny voalohany indrindra amin’izy rehetra dia ity:
Mihainoa, ry Israely: ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana;
koa tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao manontolo,
sy amin’ny fanahinao manontolo, sy amin’ny sainao manontolo, ary amin’ny herinao manontolo.
Izany no didy voalohany.
Ary ity no faharoa mitovy aminy ihany koa:
Tiavo ny namanao tahaka ny tenanao.
Tsy misy didy lehibe mihoatra noho ireo”.

Dia hoy ilay mpanora-dalàna taminy:

“Tsara izany, ry Mpampianatra,
marina indrindra ny nilazanao fa tokana Andriamanitra, ary tsy misy afa-tsy Izy,
ka ny tia Azy amin’ny fo manontolo, sy amin’ny fanahy manontolo,
ary amin’ny hery manontolo, ary ny tia namana tahaka ny tena,
dia lehibe lavitra noho ny sorona dorana rehetra, sy ny fanatitra hafa rehetra”.

Nony hitan’i Jesoa fa namaly tamim-pahendrena izy, dia hoy Izy taminy:

“Tsy lavitra ny Fanjakan’Andriamanitra ianao”.

Ary hatramin’izay dia tsy nisy olona sahy nanontany Azy intsony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.