Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 28, 1-17)

Henoy, ry Ananiasa: Tsy nirahin’ny Tompo ianao, ka nataonao izay itokian’ity vahoaka ity amin’ny lainga.

Tamin’ny niandohan’ny nanjakan’i Sedesiasa, mpanjakan’i Jodà,
tamin’ny taona fahefatra, volana fahadimy:
niteny tamiko teo an-tranon’ny Tompo,
teo anatrehan’ny mpisorona sy ny vahoaka rehetra i Ananiasa, mpaminany,
zanak’i Azôra, avy any Gabaona, nanao hoe:

“Izao no lazain’ny Tompon’ny tafika, Andriamanitr’i Israely:
Efa notapahiko ny jiogan’ny mpanjakan’i Babilôna.
Roa taona sisa dia haveriko amin’ity fitoerana ity
ny fanaka rehetra tao an-tranon’ny Tompo nalain’i Nabokodônôzôra, mpanjakan’i Babilôna,
avy amin’ity fitoerana ity, ka nentiny ho any Babilôna.
Ary hampodiako amin’ity fitoerana ity i Jekôniasa,
zanak’i Jôakima, mpanjakan’i Jodà,
mbamin’ny babo rehetra amin’i Jodà lasa tany Babilôna
— teny marin’ny Tompo, —
fa hotapahiko ny jiogan’ny mpanjakan’i Babilôna.”

Ary i Jeremia mpaminany namaly an’i Ananiasa, mpaminany,
teo anatrehan’ny mpisorona sy teo anatrehan’ny vahoaka rehetra, izay tao an-tranon’ny Tompo;
ka hoy i Jeremia mpaminany:

“Amen! Hataon’ny Tompo anie izany!
Hotanterahin’ny Tompo anie ny teny vao avy novinaninao,
amin’ny famerenany avy any Babilôna ny fanaky ny tranon’ny Tompo mbamin’ny babo rehetra,
ho amin’ity fitoerana ity indray.
Kanefa kosa henoy izao teny holazaiko eto ho ren’ny sofinao sy ny sofin’ny vahoaka rehetra izao:
Ireo mpaminany teo alohanao sy talohako, hatramin’ny andro ela,
dia efa naminany ady sy loza ary pesta,
ho amin’ny tany maro amam-panjakana lehibe.
Ary izay mpaminany maminany fiadanana kosa,
dia ny fahatanterahan’ny tenin’izany mpaminany izany
no hahafantarana azy ho mpaminany tena nirahin’ny Tompo marina tokoa.”

Tamin’izay nalain’i Ananiasa mpaminany ny jioga teny am-bozon’i Jeremia mpaminany ka notapahiny.
Sady hoy i Ananiasa, teo anatrehan’ny vahoaka rehetra:

“Izao no lazain’ny Tompo:
Tahaka izao no hanapahako ny jiogan’i Nabokôdônôzôra, mpanjakan’i Babilôna,
hiala eny am-bozon’ny firenena rehetra, raha afaka roa taona.”

Dia lasa niala i Jeremia mpaminany.

Nony efa notapahin’i Ananiasa mpaminany ny jioga teny am-bozon’i Jeremia mpaminany,
dia tonga tamin’i Jeremia ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mandehana ianao, milazà amin’i Ananiasa hoe:
Izao no lazain’ny Tompo:
Jioga hazo no notapahinao, fa jioga vy kosa no nataonao hasolo azy.
Satria izao no lazain’ny Tompo Andriamanitr’i Israely:
Asiako jioga vy ny vozon’ireo firenena rehetra ireo,
mba hanekeny an’i Nabokôdônôzôra, ka dia hanaiky azy izy ireo;
efa nomeko azy mbamin’ny biby any an-tsaha.”

Dia hoy i Jeremia mpaminany tamin’i Ananiasa mpaminany:

“Henoy, ry Ananiasa:
Tsy nirahin’ny Tompo ianao, ka nataonao izay itokian’ity vahoaka ity amin’ny lainga.
Koa izao no lazain’ny Tompo:
Indro esoriko tsy ho eto ambonin’ny tany ianao,
ka amin’ity taona ity ihany, dia ho faty ianao,
satria fiodinana amin’ny Tompo no notorìnao.”

Dia maty tamin’izany taona izany ihany, tamin’ny volana fahafito,
i Ananiasa mpaminany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 29 sy 43. 79 sy 80. 95 sy 102

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny fitsipikao.

Halaviro ahy ny lalan’ny lainga;
ny lalànao no aoka hanenika ahy!
Aza alàna amin’ny vavako ny tenim-pahamarinanao:
fa ny satanao no antenaiko!

Aoka hitodika amiko izay matahotra Anao,
sy mahalala ny fanambarànao!
Ho amin’ny fitsipikao anie ny foko tontolo!
tsy ho azon-kenatra aho!

Mikendry hamely ahy ny olon-dratsy:
fa ny fanambaranao no hadihadìko!
Tsy mba miala amin’ny satanao aho;
eny, Ianao tokoa no mampianatra ahy!

Evanjely (Taona B sy D)

Aleloia. Aleloia.

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 14, 13-21)

Niandrandra ny lanitra i Jesoa ka nitso-drano ny mofo dia nomeny ny mpianany ary nozarain’ny mpianany tamin’ny vahoaka.

Tamin’izany andro izany,
nony nandre ny nahafatesan’i Joany Batista i Jesoa,
dia niala teo ka niondrana an-tsambo kely mba hitokana samirery any an’efitra
fa rahefa nahare izany ny vahoaka,
dia niainga avy amin’ny tanàna samihafa ka nandeha an-tongotra nanaraka Azy.
Rahefa niala tao an-tsambo kely Izy,
dia nangoraka nahita ireto vahoaka betsaka,
ka nositraniny ny marary teo aminy.

Ary nony hariva ny andro,
dia nanatona Azy ny mpianany nanao hoe:

“Tany efitra ity, ary efa hariva ny andro:
koa ravao ny vahoaka handeha hividy hanina eny amin’ny vohitra.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Tsy tokony handeha izy, fa omeo hanina.”

Dia hoy ireo taminy:

“Tsy misy afa-tsy mofo dimy sy hazandrano roa atý aminay.”

“Ento atý amiko izany”, hoy Izy taminy.

Dia nasainy nipetraka tamin’ny ahitra ny vahoaka,
ary noraisiny ny mofo dimy sy ny hazandrano roa,
dia niandrandra ny lanitra Izy ka nitso-drano;
ary rahefa novakìny ny mofo, dia nomeny ny mpianany,
ka nozarain’ny mpianany tamin’ny vahoaka.
Dia nihinana izy rehetra ka voky,
ary nangonina ny sombintsombiny sisa tsy lany ka nahafeno sobika roa ambin’ny folo.
Nefa dimy arivo lahy no isan’ny nihinana afa-tsy ny zaza amam-behivavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely (Taona A)

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo, hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 14, 22-36)

Asaovy hankany aminao eny ambony rano aho.

Tamin’izany andro izany, nony efa voky ny vahoaka
dia nodidian’i Jesoa hiakatra an-tsambo kely niaraka tamin’izay ny mpianany,
sy hita hialoha Azy ambara-pandravany ny vahoaka;
ary rahefa nampirava ny vahoaka Izy,
dia niakatra tany an-tendrombohitra mba hivavaka manokana;
ka nony alina ny andro, dia Izy irery no teo.
Tamin’izay ny sambo kely dia nahilangilan’ny onjan-drano teny afovoan’ny ranomasina,
fa nanoha rivotra.
Ary tamin’ny fiambenana fahefatra amin’ny alina,
dia nandeha teny ambony rano i Jesoa ka nankeo amin’izy ireo.
Fa nony nahita Azy nandeha teny ambony rano izy ireo,
dia natahotra ka nanao hoe:

“Matoatoa io”,

sady niantsoantso izy noho ny tahony.
Niaraka tamin’izay, dia niteny taminy i Jesoa nanao hoe:

“Matokia,
fa Izaho ihany, ka aza matahotra!”

Namaly i Piera nanao hoe:

“Raha Ianao àry, Tompo,
asaovy hankeny aminao eny ambony rano aho.”

Dia hoy Izy hoe:

“Avia.”

Dia nidina avy eny an-tsambo i Piera,
ka nandeha teny ambony rano ho eny amin’i Jesoa.
Kanjo nony hitany fa nahery ny rivotra, dia natahotra izy;
ary nony nanomboka nilentika izy, dia niantso mafy nanao hoe:

“Tompo ô! vonjeo aho.”

Niaraka tamin’izay, naninji-tanana i Jesoa, dia nandray azy,
ka nanao taminy hoe:

“Ry kely finoana, nahoana no nisalasala ianao?”

Ary rahefa niakatra teo an-tsambo izy ireo, dia nitsahatra ny rivotra.
Tamin’izany ry zareo teo an-tsambo kely dia nanatona Azy sy nitsaoka Azy nanao hoe:

“Tena Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao!”

Ary nony tafita ny rano izy ireo, dia tonga tany amin’ny tanin’i Genezareta;
ka nony nahafantatra Azy ny mponina tao,
dia nandefa iraka tamin’ny tany manodidina rehetra,
ka nentin’ny olona teo aminy avokoa ny marary rehetra,
ary nangataka taminy izy ireo mba hanendry ny moron-tongotr’akanjony fotsiny ihany,
dia sitrana avokoa izay rehetra nanendry.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 16, 2-4. 12-15)

Indro handatsaka mofo avy any an-danitra ho anareo Aho.

Tamin’izany andro izany,
nimonomonona tamin’i Môizy sy i Aarôna tany an’efitra ny fiangonan’ny zanak’i Israely rehetra.
Hoy ny zanak’i Israely tamin’izy ireo hoe:

“Inay anie izahay mba matin’ny tanan’ny Tompo tany an-tany Ejipta,
raha ilay nipetraka teo anelanelan’ny vilany feno hena
sy nihinana mofo mandra-pahavoky iny izahay;
fa izao kosa nentinareo aty an’efitra izahay mba hahafaty mosary izao vahoaka be izao”.

Dia hoy ny Tompo tamin’i Môizy:

“Indro Aho handatsaka mofo avy any an-danitra ho anareo.
Hivoaka ny olona ka isan’andro
dia hanangona izay sahaza hohaniny amin’ny indray andro,
mba hizahako toetra azy na handeha araka ny lalàko izy ireo na tsia.
Reko ny fimonomononan’ny zanak’i Israely, ka lazao azy ireo hoe:
Amin’ny aty takariva ianareo dia hihinan-kena;
ary raha maraina koa dia ho voky mofo,
ka ho fantatrareo fa Izaho no Tompo Andriamanitrareo”.

Nony hariva, indreny nisy papelika niakatra nandrakotra ny toby;
maraina indray, nisy ando matevina nanodidina ny toby.
Vao levona ny ando,
dia indro hita mandrakotra ny efitra zava-madinika mandrotsirotsy madinidinika
toy ny fanala eo amin’ny tany.
Nahita ireny ny zanak’i Israely dia nifanontany hoe:

“Inona itony?”

satria tsy fantany.
Hoy i Môizy tamin’izy ireo:

“Itony no mofo omen’ny Tompo ho fihinanareo”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 77, 3-4bd. 23-24. 25 sy 54

Vary avy any an-danitra no nomen’ny Tompo azy ireo.

Izay henonay ka fantatray
fa notantarain’ireo razanay
no lazainay ny solofo aty aoriana:
dia ny voninahitry ny Tompo sy ny heriny.

Nobaikoiny ny rahona teny ambony,
nadanadanany ny varavaran’ny lanitra:
ny mana narotsany ho sakafony,
varin-danitra no nomeny azy ireo.

Mofon’Anjely no nohanin’olombelona,
nahahetsaka tokoa ny vatsy nalefany.
Dia napetrany teo am-bohiny masina,
teo an-kavoana izay noarîn’ny tanany.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 4, 17. 20-24)

Tafio ny olom-baovao izay noarìna araka an’Andriamanitra

Ry kristianina havana, izao àry no lazaiko sy ambarako ao amin’ny Tompo:
Aza manao fitondran-tenan-Jentily izay mizotra manaraka ny hevi-poanany.
Fa ianareo kosa, dia tsy mba ny toy izany no nianaranareo hahalala an’i Kristy,
raha Izy tokoa no renareo ka tao aminy no nampianarana anareo,
araka ny fahamarinana ao amin’i Jesoa,
hiala amin’ny fitondran-tenanareo taloha,
ka hamela ny olon-tranainareo efa simban’ny fitaky ny filàn-dratsy,
mba hohavaozina ao amin’ny saina amam-panahinareo ianareo,
ka hitafy ny olom-baovao,
izay noarìna araka an’Andriamanitra amin’ny fahamarinana amam-pahamasinana tena izy tokoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy dia hitandrina ny teniko izy, ka ho tian’ny Raiko, ary hankao aminy izahay ka honina ao aminy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 24-35)

Izay manatona Ahy tsy mba ho noana intsony, ary izay mino Ahy tsy hangetaheta.

Tamin’izany andro izany,
nony hitan’ny vahoaka fa tsy teo i Jesoa na ny mpianany,
dia niondrana tamin’ny sambo izy ireo ka nankany Kafarnaôma hitady an’i Jesoa.
Ary rehefa hitany teny an-dafin’ny ranomasina Izy, dia nilazany hoe:

“Raby, oviana no tonga teto Ianao?”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminareo:
ianareo no mitady Ahy dia tsy noho ny nahitanareo fahagagana,
fa noho ny nihinananareo ny mofo ka voky.
Miasà ianareo, tsy mba hahazo ny hanina mety ho levona,
fa ny hanina maharitra ho amin’ny fiainana mandrakizay,
dia izay homen’ny Zanak’Olona anareo;
fa Izy no nasian’Andriamanitra tombo-kase”.

Ary hoy izy ireo taminy:

“Inona àry no hataonay mba hiasanay ny asan’Andriamanitra?”

Namaly i Jesoa ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Izao no asan’Andriamanitra, dia ny hinoanareo Ilay nirahiny”.

Fa hoy ireo taminy:

“Inona àry no fahagagana ataonao, mba ho hitanay ka hinoanay Anao?
Inona no asa ataonao?
Ny razantsika nihinana ny mana tany an’efitra araka ny voasoratra hoe:
Mofo avy any an-danitra no nomeny azy hohaniny”.

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo
fa tsy i Môizy no nanome anareo ny Mofo avy any an-danitra izay tena izy tokoa;
satria izay Mofo midina avy any an-danitra
manome ny fiainana an’izao tontolo izao no Mofon’Andriamanitra”.

Ary hoy izy ireo taminy:

“Tompo ô, omeo anay mandrakariva izany Mofo izany”.

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Izaho no Mofon’aina;
izay manatona Ahy tsy mba ho noana intsony,
ary izay mino Ahy tsy hangetaheta mandrakizay”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.