Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôsoe (Jôs. 24, 1-2a. 15-16 sy 18b)

Izahay koa hanompo ny Tompo, fa Andriamanitsika Izy.

Tamin’izany andro izany, novorìn’i Jôsoe tao Sikema ny fokon’i Israely rehetra;
nantsoiny avokoa ny loholon’i Israely, ny lehibeny, ny mpitsarany ary ny manamboninahiny;
ka niseho teo anatrehan’ny Tompo izy ireo;
dia hoy i Jôsoe tamin’ny vahoaka rehetra:

“Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitr’i Israely:
Raha tsy sitrakareo ny hanompo ny Tompo
dia fidionareo anio izay tianareo hotompoina,
na ny Andriamanitra notompoin’ny razanareo tany an-dafin’ny ony,
na ny andriamanitry ny Amôreanina izay onenanareo ny taniny.
Fa raha izaho sy ny ankohonako kosa dia hanompo ny Tompo”.

Dia namaly ny vahoaka, ka nanao hoe:

“Lavitra anay izay handao ny Tompo ka hanompo andriamani-kafa.
Fa ny Tompo Andriamanitra no nampiakatra antsika mbamin’ny razantsika
avy tany amin’ny tany Ejipta, amin’ny trano fanandevozana
ary nanao ireo fahagagana lehibe teo imasontsika,
ary niaro antsika tamin’ny lalana nalehantsika sy tamin’ny firenena rehetra nandalovantsika.
Izahay koa hanompo ny Tompo, fa Andriamanitsika Izy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 33, 2-3. 12-13. 16 sy 23

Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo.

Izaho misaotra ny Tompo lalandava;
ny fiderana Azy eo am-bavako hatrany.
Ny Tompo hafinaretan’ny fanahiko:
mandrenesa, ry ory, ka mifalia.

Avia, rey anaka, henoy Aho:
ny tahotra ny Tompo no hampianariko anareo.
Iza ianareo no te ho velona
sady maniry fiainan-tsambatra?

Ny Tompo mijery ny olo-marina am-pitiavana
sy fatra-pihaino ny tolokony.
Ny fanahin’ny mpanompony avotan’ny Tompo,
tsy mba hisy sazy ho an’izay mifefy aminy.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 5, 21-32)

Misy zava-miafina lehibe amin’io, dia mankamin’Izy Kristy sy ny Eglizy no lazaiko.

Ry kristianina havana, mahaiza mifanoa amim-pahatahorana an’i Kristy.
Ianareo vehivavy, maneke ny vadinareo, toy ny anekena ny Tompo;
fa ny lahy no lohan’ny vavy, tahaka an’i Kristy no lohan’ny Eglizy
izay vatany sy manana Azy ho Mpamonjy.
Koa tahaka ny aneken’ny Eglizy an’i Kristy
no tsy maintsy aneken’ny vehivavy ny vadiny koa amin’ny zavatra rehetra.
Ianareo lehilahy, tiava ny vadinareo, toy ny nitiavan’i Kristy ny Eglizy,
sy nahafoizany tena ho azy, mba hanamasina azy
rehefa nodioviny tamin’ny fanasana amin’ny Rano sy ny Teny izy,
ka hanolotra azy ho an’ny Tenany ho Eglizy be voninahitra,
tsy misy panda, na ketrona, na zavatra toy izany,
fa masina tsy manan-tsiny amam-pondro.
Toy izany koa no tsy maintsy itiavan’ny lehilahy ny vadiny, izay tenany ihany;
koa izay tia ny vadiny dia tia ny tenany.
Ny olona tsy misy mankahala ny nofony, fa mamelona sy miahy azy,
toy ny ataon’i Kristy amin’ny Eglizy,
satria rantsam-batany, avy amin’ny nofo aman-taolany isika.
Noho izany, handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy ka hikambana amin’ny vadiny,
dia ho nofo iray ihany izy roroa.
Misy zava-miafina lehibe amin’io, dia mankamin’Izy Kristy sy ny Eglizy no lazaiko.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana, ry Tompo, ny teny voalazanao. Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 61-70)

Hankany amin’iza àry izahay? Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Tamin’izany andro izany,
dia betsaka tamin’ny mpianatr’i Jesoa, raha nandre ny Teniny, no nanao hoe:

“Sarotra izany teny izany, ka iza no mahahaino izany?”

Ary fantatr’i Jesoa tao am-pony fa nimonomonona tamin’izany ny mpianany,
ka hoy Izy taminy:

“Manafintohina anareo va izany?
Hanao ahoana ianareo raha mahita ny Zanak’olona miakatra any amin’izay nitoerany taloha?
Ny Fanahy no mahavelona, ny nofo tsy mahasoa ohatr’inona akory;
ny teny voalazako taminareo dia fanahy sy fiainana.
Nefa misy tsy mino aminareo”.

Fa fantatr’i Jesoa hatramin’ny voalohany, izay tsy hino sy izay hamadika Azy.
Ary hoy Izy:

“Izany no nilazako taminareo fa tsy misy mahay manatona Ahy
raha tsy nomen’ny Ray azy izany”.

Hatramin’izay dia maro tamin’ny mpianany no nihemotra,
ka tsy niaraka taminy intsony.
Ka hoy i Jesoa tamin’ny roa ambin’ny folo lahy:

“Ianareo koa va mba te hiala?”

Dia namaly i Simôna Piera ka nanao taminy hoe:

“Tompo ô, hankany amin’iza àry izahay?
Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay;
ary izahay efa nino sy nahalala fa Ianao no Ilay Masin’Andriamanitra”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Fiantombohan’ny taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Tesalônika (2 Tes 1, 1-5. 11b-12)

Ankalazaina ao aminareo ny Anaran’i Jesoa Tompo sy ianareo koa ao aminy.

I Paoly sy i Silvano ary i Timôte mamangy ny Eglizy any Tesalônika
izay tafaray ao amin’ny Andriamanitra Raintsika sy i Jesoa Kristy Tompo:
Homba anareo anie ny fahasoavana amam-piadanana
avy amin’Andriamanitra Raintsika sy i Jesoa Kristy Tompo.
Tsy maintsy misaotra an’Andriamanitra mandrakariva izahay
noho ny aminareo, ry kristianina havana,
fa rariny izany, satria ny finoanareo, mandroso fatratra;
ny fifankatiavanareo, mitombo hatrany hatrany.
Tonga reharehanay any amin’ny Eglizin’Andriamanitra ianareo,
noho ny faharetanareo sy tsy fivadihanareo,
na dia ao anatin’ny fanenjehana amam-pahoriana rehetra manjò anareo aza.
Famantarana ny hamasinan’ny fitsaran’Andriamanitra izany,
dia mba hatao mendrika ny fanjakan’Andriamanitra izay antony iaretanareo ianareo,
ary mba hotanterahiny amin-kery avokoa ny faniriana tsara rehetra sy ny asan’ny finoanareo,
ka hankalazaina ao aminareo ny Anaran’i Jesoa Tompo,
sy ianareo koa ao aminy, araka ny fahasoavan’ny Andriamanitsika sy i Jesoa Kristy Tompo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 9, 1-2a. 2b-3. 4-5

Ambarao ny firenena ny voninahiny.

Ihirao hira vao ny Tompo!
Ihirao ny Tompo, ry tany tontolo!
Hatramin’ny ranomasina
ka hatramin’ny ranomasina.

Torio ny Famonjeny mahafaly!
Ambarao amin’ny firenena ny voninahiny!
ny vahoaka rehetra,
ny Asany mahagaga!

Fa lehibe ny Tompo sy mendri-dera fatratra,
mahatahotra noho ny andriamanitra rehetra!
Ny andriamanitr’ireo vahoaka tsinontsinona avokoa.
Ny Tompo kosa nanao ny lanitra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 23, 13-22)

Loza ho anareo, ry mpitarika jamba!

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny nanao hoe:

“Loza ho anareo mpanora-dalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy
fa hidianareo eo anoloan’ny olona ny fanjakan’ny lanitra;
ka ny tenanareo tsy miditra, ny olona hiditra sakananareo.
Loza ho anareo, mpanora-dalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy,
noho ianareo mitetitety ny ranomasina sy ny tanety mba hahazo mpianatra na dia iray aza;
ka nony mahazo ianareo, dia ataonareo zanaky ny gehen’afo mihoatra indroa noho ianareo.
Loza ho anareo, ry mpitari-dalana jamba izay manao hoe:
Raha misy mianiana amin’ny tempoly, dia tsy mampaninona izany;
fa raha misy mianiana amin’ny volamena izay ao amin’ny tempoly, dia voafehy izy.
Ry adala sy jamba, iza no ambonimbony kokoa,
ny volamena sa ny tempoly izay mahamasina ny volamena?
Ary koa: Raha misy mianiana amin’ny ôtely, tsy mampaninona izany;
fa raha misy mianiana amin’ny fanatitra eo amboniny, dia voafehy izy.
Ry jamba, iza no ambonimbony kokoa,
ny fanatitra sa ny ôtely izay mahamasina ny fanatitra?
Koa amin’izany izay mianiana amin’ny ôtely,
dia mianiana aminy sy amin’izay rehetra eo amboniny;
izay rehetra mianiana amin’ny tempoly,
dia mianiana aminy sy amin’Ilay mitoetra ao anatiny;
ary izay mianiana amin’ny lanitra,
dia mianiana amin’ny seza fiandrianan’Andriamanitra, sy amin’izay mipetraka eo amboniny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.