Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 42, 1-3. 5-6. 12-17)

Ny masoko ankehitriny efa nahita Anao, koa dia manameloka ny tenako aho sy manenina.

Namaly ny tenin’ny Tompo i Jôba ka nanao hoe:

“Fantatro fa mahefa ny zavatra rehetra Ianao, ka tsy misy hevitra sarotra ho Anao.
Iza moa izato manamaizina ny fandaharan’Andriamanitra tsy amim-pahalalana?
Eny, niteny tsy amim-pahalalana tokoa aho,
ny amin’ny zava-mahagaga tsy takatro aman-tsy fantatro!
Mihainoa fa hiteny aho, hanadina Anao aho, ka valio.
Ny sofiko taloha efa nandre filazana Anao,
fa ny masoko kosa ankehitriny efa nahita Anao.
Koa dia manameloka ny tenako aho, sy manenina eo amin’ny vovoka sy ny lavenona.”

Nambinin’ny Tompo mihoatra noho ny tamin’ny taloha ny andro niainan’i Jôba tayý aoriana,
ka nanana ondry efatra arivo amby iray alina, rameva enina arivo, omby arivo tsiroaroa, ary ampondravavy arivo.
Nanan-janaka fito lahy sy telo vavy izy:
ny voalohany nataony hoe Jemimà, ny faharoa Ketsia, ary ny fahatelo Keren-Happòka.
Tsy nisy vehivavy tsara tarehy tahaka ireo zanakavavin’i Jôba ireo tamin’ny tany rehetra;
nomen-drainy anjara lova eo amin’ireo anadahiny izy.
Velona efapolo amby zato taona i Jôba taorian’izany;
ka nahita ny zanany lahy sy ny zanakalahin’ny zanany lahy hatramin’ny taranaka fahefatra.
Dia maty i Jôba, efa antitra sy voky andro niainany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 66 sy 71. 75 sy 91. 125 sy 130

Asehoy ny mpanomponao ny Tavanao!

Ampianaro ahy ny fahaizan-tsoa sy ny fahalalana
fa izaho matoky ny baikonao!
Soa ho ahy ny nomenao fijaliana,
mba hianarako ny fitsipikao!

Fantatro, ry Tompo, fa rariny ny fitsaranao:
ara-pahamarinana no ampahorianao ahy!
Noho ny fitsaranao dia maharitra mandraka androany
ny zava-drehetra izay samy mpanomponao!

Mpanomponao aho ka mba omeo fahalalana,
hahafantarako ny fanambarànao!
Vavahady mazava ny teninao,
sy mampahazo fahalalana ny olon-tsotra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao Aho, ry Ray, Tompon’ny lanitra sy ny tany, fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 17-24)

Noho ny anaranareo efa voasoratra any an-danitra no ifalio.

Tamin’izany andro izany, dia niverina tamin-kafaliana ny roa amby fitopolo lahy ka nanao hoe:

“Tompo ô, na dia ny demony aza dia manaiky anay noho ny Anaranao.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Nahita an’i Satana latsaka avy tany an-danitra toy ny varatra Aho.
Indro efa nomeko ny fahefana hanitsaka ny bibilava sy ny maingoka
mbamin’ny hery rehetra ananan’ny fahavalo ianareo
ka tsy hisy hampaninona anareo akory ireny.
Tsy noho ny fanahy ratsy manaiky anareo anefa no tokony hifalianareo,
fa noho ny anaranareo efa voasoratra any an-danitra no ifalio.”

Tamin’izay nientan-kafaliana tamin’ny Fanahy Masina Izy ka nanao hoe:

“Misaotra Anao Aho, ry Raiko Tompon’ny lanitra sy ny tany,
noho Ianao nanafina izany tamin’ny mahay sy ny hendry,
fa nanambara azy tamin’ny zaza madinika kosa.
Eny, Raiko, fa izany no sitraponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra,
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray, na ny Ray afa-tsy ny Zanaka
sy izay tian’ny Zanaka hanambarana Azy.”

Dia nitodika tamin’ny mpianany Izy ka nilaza taminy manokana hoe:

“Sambatra ny maso mahita izay hitanareo;
fa lazaiko aminareo fa maro ny mpaminany sy ny mpanjaka naniry hahita izay hitanareo, fa tsy nahita,
ary handre izay renareo fa tsy nandre.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 38, 1. 12-21 ; 40, 3-5)

Mba efa nandidy ny maraina va ianao sy mba efa nidina tany amin’ny loharanon-dranomasina?

Ny Tompo namaly an’i Jôba tao anatin’ny tafio-drivotra ka nanao hoe:

“Mba efa nandidy ny maraina va ianao hatrizay niainanao?
Moa nanondro ny fitoerany tamin’ny mazava atsinanana,
mba handraisany ny tany amin’ny sisiny,
sy hanintsanany ny ratsy fanahy hiala eo,
mba hananan’ny tany endrika toy ny tanimanga voatombo-kase,
ary hisehoany voaravaka toy ny manao fanamiana;
mba tsy hananan’ny mpanao ratsy ny fahazavany;
ary hotapahina ny sandry efa voaainga hanao ratsy?
Mba efa nidina tany amin’ny loharanon-dranomasina va ianao,
sy efa nitsangantsangana tany amin’ny fanambanin’ny hantsana va ianao?
Efa nisokatra teo anatrehanao va ny vavahadin’ny fahafatesana
sy efa hitanao va ny varavaran’ny fonenana manjombona?
Efa takatrao va ny halalahan’ny tany?
Lazao raha mahalala izany rehetra izany ianao?
Aiza ny lalana mankany amin’ny fonenan’ny mazava,
ary aiza ny fitoeran’ny maizina?
Hainao samborina va izy eny amin’ny taniny?
Fantatrao va ny lalana eny amin’ny fonenany?
Fantatrao tokoa mantsy izany a, fa ianao efa teraka talohan’izany
ary efa maro manao ahoana ny isan’ny andronao?”

Fa namaly ny Tompo i Jôba nanao hoe:

“Inona moa no havaliko Anao izay izaho tsinontsinona ity?
fa dia mitampim-bava aho.
Efa niteny indray mandeha ka tsy hamaly intsony,
efa indroa aza, ka tsy hanampy aho, na dia kely aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 138, 1-3. 7-8. 9-10. 13-14ab

Tariho aho ho amin’ny lalam-pahagola.

Tompo ô, mandinika ahy Ianao, ka mahafantatra!
Fantatrao aho na mipetraka na mitsangana;
mbola lavitra, dia tsinjonao ny hevitro!
Voadinikao aho na mamindra na miato;
ny lalako tsy misy manavao Anao.

Aiza no hialako amin’ny Fofon’ainao?
Aiza no handosirako tsy ho anoloanao?
Raha mananika ny lanitra aho, any Ianao;
mitakoko any an-tSeoly, io koa Ianao!

Raha maka ny elatry ny mazava atsinanana aho,
mba honina any am-paran’ny ranomasina,
mbola ny tananao no mitondra ahy any,
eny: ny tananao no mitantana!

Ianao no nahary tongotra aman-tanana,
sy Mpiaro hatrany an-kibon’ineny.
Midera Anao aho fa mahatalanjona ity Ianao!
Eny, mampitolagaga ny asanao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 10, 13-16)

Izay manamavo Ahy, manamavo Izay naniraka Ahy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny hoe:

“Loza ho anao, ry Kôrôzaïna, loza ho anao, ry Betsaida!
fa raha izay no natao tany Tira sy Sidôna ny fahagagana natao taminareo,
dia ela no ho efa nibebahany tamin’ny akanjo malailay sy tamin’ny lavenona.
Noho izany, amin’ny andro fitsarana
dia ho moramora kokoa ny ho amin’i Tira sy Sidôna noho ny aminareo.
Ary ianao, ry Kafarnaôma izay misondrotra hanakatra ny lanitra
dia haetry hatrany amin’ny afobe ianao.
Izay mihaino anareo mihaino Ahy, ary izay manamavo anareo manamavo Ahy;
izay manamavo Ahy anefa dia manamavo Izay naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.