Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masinday Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 1, 1. 3-10)

Nifidy antsika tao aminy talohan’ny nahariana izao tontolo izao Izy.

Ry kristianina havana,
i Paoly Apôstôlin’i Jesoa noho ny sitrapon’Andriamanitra dia mamangy ny olona masina,
mbamin’ny mpino ao amin’i Kristy.
Hisaorana anie Andriamanitra, Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika,
izay nitso-drano antsika tao amin’i Kristy,
amin’ny tso-drano rehetra ara-panahy any an-danitra,
sy nifidy antsika tao aminy talohan’ny nahariana izao tontolo izao
mba ho masina sy tsy manan-tsiny eo anatrehany isika,
ary nanendry antsika rahateo tamim-pitiavana araka ny sitraky ny Fony,
mba ho zanaka hatsangany amin’ny alalan’i Jesoa Kristy isika;
nampamirapirata ny voninahitry ny fahasoavany izany,
dia ny fahasoavany nanasoavany antsika ao amin’Ilay malalany.
Izy no ahazoantsika ny fanavotana amin’ny Rany, sy ny famelana ny fahotantsika,
araka ny haben’ny fahasoavany, izay nomen’Andriamanitra be dia be ho antsika
tamin’ny fahendrena amam-pahalalana rehetra,
fa nampahafantariny antsika ny lahatra lalin’ny safidim-pony,
izay nofidin’ny hatsaram-pony hotanterahiny, rahefa feno ny andro:
dia ny hanakapohana ny zavatra rehetra ho iray ao amin’i Kristy,
na ny any an-danitra, na ny ety an-tany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 97, 1. 2-3ab. 3de-4. 5-6

Ny Tompo manambara ny famonjeny.

Ihirao antsa vao ny Tompo
fa mahagaga ny zava-bitany.
Fa ny tanany no namonjy,
nanampy Azy ny herin-tsandriny.

Ka dia hitan’ny firenena.
Ny famonjena amam-pahamarinany.
Mba tsarovy, ry Israely.
Ilay fitiavany tsy mivadika.

He zahao e, ry vazan-tany.
Izato vonjin’Andriamanitra.
O, ry tany, derao ny Tompo.
Ka mientàna amin-karavoana.

‘Ndao, antsao am-baliha ny Tompo.
Anaovy antsa sy fihobiana.
Feon’antsiva sy anjomara.
Enti-midera ny fiandrianany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo ny lalanao, ary tariho ho amin’ny lala-mahitsy aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 47-54)

Hampamoahina azy ny ran’ny mpaminany, hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina sy ny nipanora-dalàna nanao hoe:

“Loza ho anareo, fa manao fasana ho an’ny mpaminany ianareo,
kanefa ny razanareo ihany no namono azy!
Koa mitsangan-ko vavolombelona sy mpankasitraka ny nataon’ny razanareo ianareo,
fa izy moa namono ny mpaminany, ianareo kosa manao fasana ho azy.
Izany no nanaovan’ny fahendren’Andriamanitra hoe:
‘Haniraka mpaminany sy Apôstôly ho any aminy Aho,
ka ny sasany hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny,
mba hampamoahina an’ity taranaka ity avokoa
ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nahariana an’izao tontolo izao.
Dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria
izay novonoina tanelanelan’ny ôtely sy ny tempoly.’
Eny, lazaiko aminareo fa hampamoahina an’izany tokoa ity taranaka ity.
Loza ho anareo, ry mpampianatra ny Lalàna, fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana,
ka ianareo tsy niditra, ny te-hiditra nosakananareo.”

Raha mbola niteny izany Izy,
dia nododonan’ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna, ary nozezehany fanontaniana maro,
mba hamandrihany Azy sy hahazoany vava latsaka hiampangana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 5, 18-25)

Izay an’i Kristy Jesoa dia efa namàntsika ny nofony tamin’ny Hazofijaliana.

Ry kristianina havana, raha tarihin’ny Fanahy ianareo,
dia tsy mba ambanin’ny Lalàna intsony.
Ary miharihary ny asan’ny nofo,
dia fijangajangana, fahalotoana, fijejojejoana,
fanompoan-tsampy, fanaovana ody mahery, fifankahalana,
fifandirana, fialonana, fahatezerana, ady lahy,
fifampiandaniana, fitokoana, fitsiriritana, famonoana olona,
fimamoana, filerana, sy ny zavatra toy izany.
Ary lazaiko anareo rahateo, araka ny efa voalazako fahiny koa,
fa izay manao izany dia tsy mba handova ny fanjakan’Andriamanitra.
Ny vokatry ny Fanahy kosa dia izao:
fitiavana, fifaliana, fiadanam-po, fahari-po,
hamoram-panahy, hazavam-po, tsy fivadihana,
fahalemem-panahy, fahalalana onona;
tsy misy izay Lalàna mikasika an’ireo.
Izay an’i Kristy Jesoa dia efa namàntsika ny nofony
mbamin’ny faniriana amam-pilan-dratsiny tamin’ny Hazofijaliana.
Velona amin’ny Fanahy isika, ka aoka handeha amin’ny Fanahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 1, 1-2. 3. 4 sy 6

Izaho no fahazavan’izao tontolo izao.

Endrey ny hasambaran’ny olona tsy manaraka ny hevitry ny ratsy fanahy
tsy mandeha amin’ny lalan’ny mpanota na monina amin’ny fonenan’ny mpaneso;
fa ny lalan’ny Tompo no sitrany,
ny Lalàny no saininy andro aman’alina!

Toy ny hazo maniry amoron-drano velona izy
mamokatra ara-potoana,
tsy malazo ravina;
izay rehetra ataony, mahomby avokoa!

Tsy mba toy izany ny ratsy fanahy:
fa mova tsy akofa paohin-drivotra!
Fa ny lalan’ny olo-marina, fantatry ny Tompo,
ny lalan’ny mpanota kosa, mamery!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, no fahamarinana. Ankamasino amin’ny fahamarinana izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 42-46)

Loza ho anareo, Farisianina, fa mampitondra entan-tsy zaka ianareo.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nilaza hoe:

“Loza ho anareo, ry Farisianina,
satria ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary ny anana rehetra aloanareo,
ary ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra tsy asianareo raharaha akory;
nefa tsy maintsy atao izany, ary tsy azo ajanona koa ny sisa.
Loza ho anareo, ry Farisianina,
fa tia ny toerana voalohany ao amin’ny sinagôga sy ny arahaba eny an-kianja ianareo.
Loza ho anareo, fa toy ny fasana tsy hita ianareo, ka hitsahin’ny olona fa tsy fantany.”

Dia niteny ny mpampiana-dalàna anankiray ka nanao taminy hoe:

“Ry Mpampianatra ô,
raha izany no ataonao, dia manala baraka anay koa Ianao.”

Fa hoy i Jesoa:

“Loza ho anareo koa, ry mpampianatra ny Lalàna,
fa mampitondra entan-tsy zaka ny olona ianareo,
nefa na dia ny rantsan-tananareo iray aza tsy akasikareo an’izany akory.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Galasia (Gal. 4, 31b — 5, 6)

Tsy mampaninona izay famorana na tsy famorana, fa ny finoana ampiasain’ny fitiavana ihany no izy.

Ry kristianina havana, tsy zanaky ny mpanompo isika, fa zanak’olona afaka.
Efa navotan’i Kristy ho amin’ny fahafahana isika, ka mijoroa amin’izany,
fa aza mety hampidirina amin’ny jiogan’ny fanandevozana intsony.
Izao no lazaiko, izaho Paoly, aminareo:
Raha mety hoforana ianareo, dia tsy hahasoa anareo na dia kely aza i Kristy.
Eny, averiko indray amin’ny olona rehetra manaiky hoforana
fa vao mainka koa voafehy hanatanteraka ny Lalàna rehetra aza izy.
Fa tafasaraka amin’i Kristy ianareo rehetra mitady fahamarinana amin’ny Lalàna,
ka lavo niala tamin’ny fahasoavana ianareo.
Izahay kosa dia amin’ny Fanahy sy noho ny finoana no iandrasanay ny fanantenana ny fahamarinana;
satria ao amin’i Kristy Jesoa dia tsy mampaninona izay famorana na tsy famorana,
fa ny finoana ampiasain’ny fitiavana ihany no izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 41 sy 43. 44 sy 45. 47 sy 48

Ho tonga amiko anie, ry Tompo, ny hatsaram-ponao.

Ho tonga amiko, ry Tompo, ny hatsaram-ponao:
dia ny famonjenao araka ny teninao!
Aza alàna amin’ny vavako ny tenim-pahamarinanao:
fa ny satanao no antenaiko.

Izaho mitandrina ny lalànao lalandava,
ka ho mandrakizay antaranoana.
Miriaria an-kalalahana aho satria mikaroka ny Lahatrao.

Ny firavoako dia ny baikonao,
izay mamiko aoka izany!
Ny baikonao no fanandratako tanana;
ny fitsipikao no fifaliako

Evanjely

Aleloia. Aleioia.

Araikao amin’ny Fanambarànao ny foko, ry Tompo, ary ny lalànao no aoka hanenika ahy.

Aieloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 37-41)

Manaova fiantrana araka izay anananareo, dia hadio ho anareo ny zavatra rehetra.

Tamin’izany andro izany,
dia nisy Farisianina anankiray nanasa an’i Jesoa hisakafo ao aminy,
ka niditra Izy dia nipetraka nihinana.
Fa velona eritreritra ilay Farisianina nahita ity Izy tsy nisasa alohan’ny fihinanana,
ka hoy ny Tompo taminy:

“Ianareo Farisianina kosa iky mandio ny vohon’ny kapoaka sy ny lovia,
kanefa ao anatinareo feno halatra sy faharatsiana.
Ry adala, moa izay manao ny vohony tsy manao ny atiny koa?
Izao ihany: manaova fiantrana araka izay anananareo,
dia hadio ho anareo ny zavatra rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.