Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 17, 5-10)

Ho voaozona ny olona mitoky amin’olombelona; fa hohasoavina izay mitoky amin’ny Tompo.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Ho voaozona ny olona izay mitoky amin’olombelona,
sy manao ny nofo ho sandriny,
ary miala amin’ny Tompo ny fony!
Manahaka ny anjavidy eny an-tany lava volo izy,
ary rahefa misy hasambarana tonga, tsy ifaliany;
honina amin’ny tany karankaina any an’efitra,
any amin’ny tany sira, tsy misy mponina!
Hohasoavina ny olona mitoky amin’ny Tompo,
sy manantena ny Tompo ho tokiny!
Manahaka ny hazo nambolena eo amoron-drano izy,
mandatsaka ny fakany mankany amin’ny rano mandeha;
tsy matahotra rahefa tonga ny hainandro,
sady maitso ravina mandrakariva;
tsy manahy izay taona fahamainana izy,
ary tsy mitsahatra ny mamoa.

Mamitaka mihoatra ny zavatra rehetra ny fo,
sady simba: iza no hahalala azy?
Izaho Tompo izay mandinika ny fo,
sy mamantatra ny voa;
ary ny hanaovako izany,
dia mba hamaly ny olona araka ny lalany,
sy araka ny vokatry ny asany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 1, 1-2. 3. 4 sy 6)

Sambatra ny olona manao ny Tompo ho tokiny.

Endrey ny hasambaran’ny olona
tsy manaraka ny hevitry ny ratsy fanahy,
tsy mandeha amin’ny lalan’ny mpanota
na monina amin’ny fonenan’ny mpaneso;
fa ny lalàn’ny Tompo no sitrany:
ny lalàny no saininy andro aman’alina.

Toy ny hazo maniry amoron-drano velona izy,
mamokatra ara-potoana, tsy malazo ravina;
izay rehetra ataony, mahomby avokoa!

Tsy mba toy izany ny ratsy fanahy:
fa mova tsy akofa paohin-drivotra.
Fa ny lalan’ny olo-marina, fantatry ny Tompo;
ny lalan’ny mpanota kosa, mamery!

Evanjely

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Indro ankehitriny ny fotoana tsara, indro ankehitriny ny androm-pamonjena.

Dera ho Anao, ry Kristy, Mpanjakan’ny voninahitra mandrakizay.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 16, 19-31)

Ianao moa nahita soa ary i Lazara kosa nozoim-pahoriana; koa ankehitriny, mba azy ny fanalana alahelo fa anao ny fijaliana.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina nanao hoe:

“Nisy mpanankarena anankiray niakanjo jaky sy rongonim-bazaha madinika,
sady nanao fihinanam-be isan’andro.
Ary nisy koa mahantra ferena anankiray atao hoe Lazara
nivalandòtra teo am-bavahadiny.
Naniry hihinana ny sombin-kanina latsaka tamin’ny latabatr’ilay mpanankarena izy,
fa ny alika avy no tonga ka nilelaka ny feriny.
Ary maty ilay mahantra ka nentin’ny anjely tany an-tratran’i Abrahama;
dia maty koa ilay mpanankarena ka nalevina.
Tao amin’ny fitoeran’ny maty, ilay nijaly iny izy, dia niandrandra,
ka tazany teny lavitra teny i Abrahama sy i Lazara teo an-tratrany,
ka niantso izy nanao hoe:

‘Ry kiaky Abrahama ô! mamindrà fo amiko,
mba iraho kely re i Lazara handroboka ny loha fanondrony ao anaty rano
mba hampangatsiatsiaka ny lelako ahay,
fa mijaly loatra aho eto anatin’ity lelafo ity.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Anaka, tsarovy fa tamin’ny andro niainanao,
ianao moa nahita soa ary i Lazara kosa nozoim-pahoriana:
koa ankehitriny kosa mba azy ny fanalana alahelo, fa anao ny fijaliana.
Sady amin’ireto toerantsika ireto,
dia misy hantsana makadiry natao hanelanelana antsika,
ka izay te-hiala aty hankany aminareo tsy afaka;
ary izay eny kosa tsy afaka miampita aty.’

Dia hoy izy:

‘Mihanta aminao re aho, ry kiaky,
mba iraho kely i Lazara ho any an-tranon-draiko
(fa manan-drahalahy dimy aho),
mba hilaza aminy ny marina,
fandrao tonga amin’itony fitoerana fijaliana itony koa izy ireo.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Manana an’i Môizy sy ny Mpaminany izy ireo,
ka aoka hihaino an’ireo izy.’

Fa hoy izy:

‘Tsia re, ry kiaky Abrahama ô!
fa raha anankiray amin’ny maty no mankany aminy,
dia hibebaka izy.’

Fa hoy i Abrahama taminy:

‘Raha tsy mihaino an’i Môizy sy ny Mpaminany izy,
dia tsy hino na dia misy mitsangan-ko velona aza.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Faharoan’i Samoela (2 Sam. 7, 4-5a. 12-14a. 16)

Homen’Andriamanitra ny fiketrahan’i Davida rainy Izy.

Tamin’izany andro izany,
dia tonga tamin’i Natàna ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mandehana, lazao amin’ny mpanompoko, amin’i Davida, hoe:

‘Izao no lazain’ny Tompo:
Rehefa tapitra ny andronao,
ka mandry amin’ny razanao ianao,
dia hatsangako ny taranakao manaraka anao,
izay haloaky ny kibonao,
ary hohamafisiko ny fanjakany.
Izy no hanorina trano ho an’ny Anarako,
ary hohamafisiko ho mandrakizay
ny seza fiandrianan’ny fanjakany.
Ho toy ny ray ho azy Aho,
ary izy dia ho toy ny zanaka ho Ahy.
Fa ho azo antoka ny faharetan’ny tranonao
sy ny fanjakanao eo anatrehako mandrakizay,
ary hiorina mandrakizay ny seza fiandriananao.’”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo (Sal. 88, 2-3. 4-5. 27 sy 29)

Haharitra mandrakizay ny taranany.

Ny fitiavanao, ry Tompo,
hohiraiko mandrakizay;
ny fahamarinanao
hambarako amin’ny taona rehetra.

Vavako no niteny, hoy Ianao:
Voaorina mandrakizay ny fitiavako,
ary ny fahamarinako
voajoro ho toy ny lanitra!

Nanaovako fanekena ilay voafidiko,
i Davida mpanompoko, nianianako.
Ajoroko ho mandrakizay ny taranakao,
ny fiketrahanao aoriko ho lalandava!

“Ianao no Raiko, hoy izy miantso Ahy,
Vatolampy famonjena ahy sy Andriamanitro!”
Ny fitiavako hotanako aminy mandrakizay,
ho azony antoka tokoa ny fanekeko.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 4, 13. 16-18. 22)

Nanantena izy na dia tsy nisy tokony hanantenany aza.

Ry kristianina havana,
tsy ny Lalàna no nahazoan’i Abrahama sy ny taranany
fampanantenana handova izao tontolo izao,
fa ny fahamarinana avy amin’ny finoana.
Koa ny finoana no andovàna,
mba ho araka ny fahasoavana,
ka ho mafy ho an’ny taranaka rehetra ny fampanantenana,
dia tsy ho an’izay amin’ny Lalàna ihany,
fa ho an’izay amin’ny finoan’i Abrahama koa,
satria raintsika rehetra izy,
(araka ny voasoratra hoe:
natsangako ho rain’ny firenena maro ianao)
eo anatrehan’izay ninoany,
dia Andriamanitra mpamelona ny maty,
sy mpiantso ny tsy misy toy ny misy.
Nino Izy,
fa nanantena na dia tsy nisy tokony hanantenany aza,
ka tonga rain’ny firenena maro,
araka ny voalaza taminy hoe:

“Ho tahaka izany ny taranakao.”

Koa notanana ho fahamarinany izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Sambatra izay monina ao an-tranonao, ry Tompo, ka midera Anao mandrakizay.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 1, 16. 18-21. 24a)

Dia nanao araka izay nandidian’ny Anjelin’ny Tompo azy i Josefa.

I Jakôba niteraka an’i Jôsefa vadin’i Maria
izay niteraka an’i Jesoa ilay atao hoe Kristy.
Ary toy izao no nahaterahan’i Kristy:
i Maria Reniny dia efa fofombadin’i Jôsefa;
fa raha mbola tsy niray trano izy ireo
dia hita fa nanana anaka avy tamin’ny Fanahy Masina izy.
Ary i Josefa vadiny,
noho izy lehilahy marina
sady tsy te hanala baraka azy,
dia nikasa hametraka azy mangingina.
Nefa raha mbola nieritreritra izany izy,
indro nisy Anjelin’ny Tompo niseho taminy, tamin’ny nofy,
ka nanao hoe:

“Ry Jôsefa zanak’i Davida,
aza matahotra hampakatra an’i Maria vadinao,
fa ny Zaza ao ankibony
dia avy amin’ny Fanahy Masina,
ary hiteraka Zazalahy izy,
ka ny anarany hataonao hoe Jesoa,
fa Izy no hamonjy ny olony
ho afaka amin’ny fahotany.”

Ary rehefa nahatsiaro tamin’ny torimaso i Josefa
dia nanao araka izay nandidian’ny Anjelin’ny Tompo azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Sambatra izay monina ao an-tranonao, ry Tompo, ka midera Anao mandrakizay.

Voninahitra ho Anao, ry Kristy Tenin’Andriamanitra.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 42-51a)

Inty rainao sy izaho malahelo mitady Anao.

Isan-taona ny ray aman-drenin’i Jesoa,
dia nankany Jerosalema amin’ny andro fetin’ny Paka;
ka nony efa roa ambin’ny folo taona i Jesoa,
dia niakatra araka ny fanao amin’izany fety izany izy ireo,
ary nony tapitra ny andro fety ka nody izy,
dia nijanona tany Jerosalema i Jesoa Zazakely,
nefa tsy fantatry ny rainy aman-dreniny izany.
Nataon’izy ireo ho niaraka tamin’ny niray dia taminy izy,
ka nandeha lalana indray andro vao nitady Azy
tamin’ny havany sy ny olom-pantany;
ary nony tsy nahita Azy,
dia niverina tany Jerosalema indray nitady Azy.

Ary nony afaka hateloana,
dia hitany tao anatin’ny Tempoly Izy,
nipetraka teo afovoan’ny mpampianatra
ka nihaino sady nanontany azy,
ary talanjona izay rehetra nandre Azy,
noho ny fahendreny sy ny famaliny.
Ary nony nahita Azy izy ireo dia gaga,
ary hoy ireniny taminy:

“Anaka, nahoana Ianao no nanao toy izany taminay?
Inty rainao sy izaho malahelo nitady Anao.”

Fa hoy Izy taminy:

“Nahoana no nitady Ahy ianareo?
Tsy fantatrareo va fa tsy maintsy ho ao amin’ny Raiko Aho?”

Saingy tsy azon’izy ireo ny teny nolazainy taminy.
Dia niara-nidina taminy nankany Nazareta Izy, ary dia nanaiky azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 1, 10. 16-20)

Mianara manao soa, katsaho ny rariny.

Mihainoa ny tenin’ny Tompo, ry mpitsaran’i Sôdôma,
mitongilàna sofina amin’ny lalàn’Andriamanitsika, ry vahoakan’i Gômôra:

“Misasà ianareo, midiova ianareo, esory ny haratsian’ny asanareo, hiala eo imasoko;
mitsahara tsy hanao ratsy, mianara hanao soa;
katsaho ny rariny, anaro ny mpampahory,
omeo rariny ny kamboty, arovy ny mpitondra tena.
Avia, hiara-mifandahatra isika.
Na mangatrakatraka aza ny fahotanareo,
hanjary fotsy hoatra ny oram-panala;
na mena hoatra ny jaky aza izy,
ho tonga toy ny volon’ondry.
Raha manaiky amin’ny fo mazoto ianareo,
dia hihinana ny zava-tsoan’ny taninareo.
Fa raha manohitra sy miodina kosa ianareo,
dia ho levon’ny sabatra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 49, 8-9. 16bd-17. 21 sy 23)

Izay mahitsy fandeha hanehoan’Andriamanitra ny vonjiny.

Tsy ny fanatitrao no ampamoahako anao:
na ny sorona dorana izay anoloako lalandava!
Ahoako inona izay vantotr’omby ao an-tranonao,
na izay osilahy ao am-pahitrao?

Ahoana ianao no mitanisa ny didiko,
sy manao ny fanekeko eo am-bava;
ianao mpankahala anatra
sy mpanipy ny teniko any ivoho.

Izany ve no ataonao: ka dia hangina Aho?
Sa Izaho heverinao ho toa anao?
Aoka horeseko lahatra ianao sy hamborahako azy eto imasonao!
Izay misorona saotra no hasaiko ka hohetsahiko amin’ny vonjiko.

Evanjely

Dera sy haja ho anao, ry Jesoa Tompo.

Na ankehitriny aza anefa, hoy ny Tompo, miverena amiko amin’ny fonareo rehetra, fa mamindra fo sy miantra aho.

Dera sy haja ho anao, ry Jesoa Tompo.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 23, 1-12)

Milaza fotsiny izy ireo fa tsy manao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka sy ny mpianany nanao hoe:

“Efa mipetraka eo amin’ny ipetrahan’i Môizy
ny mpanora-dalàna sy ny Farisianina;
ka ataovy sy araho izay rehetra lazainy aminareo,
fa aza maka tahaka ny ataony,
satria milaza fotsiny izy fa tsy manao.
Fehezin’izy ireo ny enta-mavesatra sarotra entina,
dia atainginy eo an-tsoroky ny olona,
nefa izy tsy mety hanetsika izany
na dia amin’ny rantsan-tanany akory aza.
Ny mba ho hitan’ny olona ihany
no anaovany ny asany rehetra,
ka dia filakitera lehibebe kokoa
sy somotraviavin-damba lavalava kokoa
noho ny an’ny olona no entiny.
Ny tiany dia ny voalohan-toerana amin’ny fanasana,
ny fipetrahana voalohany amin’ny sinagôga,
ny arahabaina eo an-kianja
ary ny antsoin’ny olona hoe Raby.
Fa ianareo kosa,
aza mba mety hantsoina hoe Raby,
fa iray ihany ny Mpampianatra anareo,
ary mpirahalahy avokoa ianareo rehetra.
Ary aza miantso olona eto an-tany ho rainareo;
fa iray ihany no Rainareo, dia izay any an-danitra.
Aza mety hatao hoe mpampianatra;
fa iray ihany ny Mpampianatra anareo, dia i Kristy.
Izay lehibe indrindra aminareo dia ho mpanomponareo;
fa izay hanandra-tena dia haetry,
ary izay hanetry tena dia hasandratra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.