Vakiteny voalohany

Bokin'i Siraka (Sir. 2, 1-11)

Omano amin’ny fizahan-toetra ny fanahinao.

Anaka, raha mandroso hanompo ny Tompo ianao,
omano ho amin’ny fizahan-toetra ny fanahinao.
Ahitsio ny fonao, ka mahareta,
ary aza mikoropaka foana amin’ny andron’ny fahoriana.
Miraiketa amin’Andriamanitra ianao, ka aza misaraka aminy,
mba hitomboanao ho amin’izay hiafaranao.
Ekeo avokoa izay manjo anao,
ary mandefera amin’ny fifandimbiasan’ny fietrenao.
Fa ny volamena sy ny volafotsy aofana amin’ny afo;
ary ny olona ankasitrahan’Andriamanitra kosa,
amin’ny memin’ny fietrena.
Matokia an’Andriamanitra ary Izy hanarina anao;
mizora amin’ny lala-mahitsy ary manantenà Azy.
Miandrasa ny famindram-pony, ianareo matahotra ny Tompo,
ary aza mivily lalana, fandrao dia levona ianareo.
Matokia Azy, ianareo matahotra ny Tompo,
dia tsy ho very valisoa ianareo.
Manantenà, ianareo matahotra ny Tompo,
ny hasambarana, ny hafaliana mandrakizay sy ny famindram-po.
Diniho ange ny taranaka fahagola, ka fantaro;
iza no nanantena ny Tompo,
ka nahazo henatra na oviana na oviana?
Zovy no naharitra tsy niala tamin’ny fahatahorana Azy,
ka mba nilaozany?
Iza no niantso Azy, ka latsa no hany azony?
Fa miantra sy mamindra fo ny Tompo,
ary mamela heloka sy mamonjy amin’ny andro mahory Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 36, 3-4. 18-19. 27-28. 39-40)

Ankino amin’ny Tompo ny lalanao.

Miantehera amin’ny Tompo; manaova ny tsara;
monena amin’ny tany, miraota amin-toky.
Eny, ny Tompo no iravoy:
dia homeny anao izay irin’ny fonao.

Ny andron’ny madio fantatry ny Tompo;
ny lovan’ireny ho mandrakizay.
Tsy ho maina izy raha mihantona ny ando,
ary ho voky amin’ny tao-mosarena.

Halaviro ny ratsy, ataovy ny tsara,
raha tahiny te-haharitra mandrakizay.
Fa ny Tompo dia tia ny rariny,
ka tsy mandao ny mpivavaka aminy.
Ny olo-meloka ho fongotra mandrakizay;
ny taranaky ny olon-dratsy ho fompotra.

Ny famonjena ny olo-marina dia avy amin’ny Tompo:
fa izy no mandany amin’ny andro fahoriana.
Ny Tompo mitahy sy manafaka azy, manafaka azy amin’ny ratsy fanahy.
Eny, Izy no mamonjy azy noho izy ireo mifefy aminy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Niantso antsika tamin’ny alalan’ny Evanjely Andriamanitra mba hahazoantsika ny voninahitr’i Jesoa Tompontsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 9, 29-36)

Hatolotra eo an-tanan’ny olombelona ny Zanak’Olona. Izay te-ho voalohany no ho mpanompon’ny olona rehetra.

Tamin’izany andro izany,
namaky an’i Galilea i Jesoa sy ny mpianany,
ary tsy tian’i Jesoa ho fantatr’olona izany,
fa nampianatra ny mpianany Izy ary nanao taminy hoe:

“Hatolotra eo an-tanan’ny olombelona ny Zanak’Olona, dia hovonoiny,
fa hitsangan-ko velona Izy raha afaka hateloana aorian’ny hahafatesany.”

Tsy fantatr’izy ireo anefa izany teny izany,
sady tsy sahiny nanontaniana Azy koa.
Dia tonga tany Kafarnaôma izy ireo, ary nony mby tao an-trano,
dia nanontany ny mpianany i Jesoa nanao hoe:

“Inona izany niadianareo hevitra tany an-dalana izany?”

Fa tsy niteny tsy nivolana izy,
satria ny amin’izay ho lehibe indrindra amin’izy rehetra
no niadiany hevitra teny an-dalana.
Dia nipetraka Izy ary niantso ny roa ambin’ny folo lahy
ka nanao taminy hoe:

“Izay te-ho voalohany no ho farany indrindra
sy ho mpanompon’ny olona rehetra.”

Ary nandray zaza anankiray Izy, napetrany teo afovoany; sy nofihininy,
ary hoy Izy tamin’ny mpianany hoe:

“Na iza na iza handray anankiray amin’ny zazakely toy itony
amin’ny Anarako,
dia handray Ahy,
ary izay mandray Ahy,
dia tsy mandray Ahy,
fa Izay naniraka Ahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siràka (Sir. 1, 1-10))

Voaary talohan’ny zavatra rehetra ny fahendrena.

Ny fahendrena rehetra dia avy amin’ny Tompo; ao aminy mandrakizay izy.
Iza no mahisa ny fasika amin’ny ranomasina,
ny fiteten’ny ranonorana, ary ny andro efa lasa?
Zovy no mahatakatra ny haavon’ny lanitra sy ny haben’ny tany,
sy ny halalin’ny hantsan’ny fahendrena?
Voaary talohan’ny zavatra rehetra ny fahendrena,
ary ny fahazavan’ny saina hatramin’ny mandrakizay.
Ny loharanon’ny fahendrena
dia ny tenin’Andriamanitra any an-tampon’ny lanitra,
ary ny lalàny dia ny lalàna mandrakizay.
Iza no nanambarana ny foto-pahendrena?
Zovy no nahalala ny heviny lalina?
Iza no nilazana sy nanehoana ny fahalalana ny fahendrena,
ary zovy no mahazo an-tsaina ny hasarobidin’ny lalany?
Iray ihany no hendry, hany atahorana indrindra,
mipetraka eo amin’ny seza fiandrianany, dia ny Tompo.
Izy no nahary azy;
nahita azy Izy ka nampahalala azy;
nandrotsaka azy tamin’ny asany rehetra Izy,
sy amin’ny nofo rehetra,
araka ny ambaratongam-panomezany.
Notolorany be izay tia Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 92, 1ab. 1d-2. 5)

Manjaka ny Tompo, mitafy fiandrianana.

Manjaka ny Tompo, mitafy fiandrianana!
Ny Tompo mitafy sy misikina hery.

Izao rehetra izao nataony mafy orina, ka tsy mba hihontsona!
Mijoro hatramin’ny fiandohana ny fiketrahanao!
Efa teo hatramin’ny mandrakizay Ianao.

Eny, mafy orina hatrizay ny fiketrahanao
ary ireo masina ao an-tranonao, ry Tompo,
midera Anao hatramin’ny taona mandrakizay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

I Jesoa Kristy Mpamonjy antsika no nanafoana ny fahafatesana sy nanambara ny fiainana amin’ny Evanjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 9, 13-28)

Mino aho, Tompoko, fa vonjeo re ity tsy finoako.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nidina avy eny an-tendrombohitra ary nankeo amin’ny mpianany,
dia nahita vahoaka betsaka nanodidina azy,
sy mpanora-dalàna niady hevitra taminy.
Gaga ny olona rehetra nony nahita an’i Jesoa,
ka nidodododo hiarahaba Azy niaraka tamin’izay.
Dia nanontany azy ireo Izy nanao hoe:

“Ny amin’ny inona no iadianareo hevitra amin’ireto?”

Ka novalian’ny anankiray tamin’ny vahoaka hoe:

“Ry Mpampianatra ô,
nitondra ny zanako lahy azon’ny demony moana
nankaty aminao aho;
fa na aiza na aiza ahazoany azy dia sady akapokapony izy
no mandoa vory sy mikitro-nify, ka efa mihamalazolazo ery
ary efa nangataka ny mpianatrao handroaka azy aho,
fa tsy nahomby izy ireo.”

Dia niteny i Jesoa nanao hoe:

“Ry taranaka tsy mino, mandra-pahoviana no hitoerako aminareo?
mandra-pahoviana no handeferako aminareo?
Ento aty amiko izy.”

Dia nentiny nankeo aminy izy, ary vantany vao nahita Azy ny demony,
dia nampifanintontsintona ny zaza ka lavo nitsinkasina sady nandoa vory.
Dia nanontany ny rain-drazazalahy i Jesoa nanao hoe:

“Hoatrinona izay no nahatongavan’izao taminy?”

ka novaliany hoe:

“Hatry ny fony izy mbola kely;
ary matetika izy no nazeran’ny demony tamin’ny afo
sy tany anaty rano mba hahafaty azy;
ka raha mba misy hainao re, mamindrà fo aminay,
ary vonjeo izahay!”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Raha hainao ny mino,
tsy misy tsy azo atao ho an’izay mino.”

Niaraka tamin’izay dia niantso mafy ny rain-drazazalahy
no nanao an-dranomaso hoe:

“Mino aho, Tompoko,
fa vonjeo re ity tsy finoako.”

Ary nony nahita ny vahoaka nidodododo nanatona Azy i Jesoa,
dia niteny mafy ny fanahy maloto Izy nanao hoe:

“Ry fanahy marenina sy moana,
Izaho mandidy anao, mivoaha amin’io zaza io,
ka aza miditra aminy intsony.”

Dia sady ninananana ny demony
no nampifanintontsintona azy mafy vao niala taminy,
ka efa toy ny maty ilay zazalahy,
ary efa nataon’ny maro hoe maty aza.
Fa noraisin’i Jesoa tamin’ny tanany izy,
dia nareniny, ka nitsangana.
Nony tonga tany an-trano Izy,
dia nanontanian’ny mpianany mangingina hoe:

“Nahoana no tsy naharoaka azy izahay?”

Ka hoy Izy taminy:

“Tsy azo roahina afa-tsy amin’ny fivavahana
sy ny fifadian-kanina izany karazan-demony izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 26, 2. 7-9. 12-13. 22-23)

Natolotry ny Tompo teo an-tanako ianao, nefa tsy nety naninjitra ny tanako aho.

Tamin’izany andro izany dia nitsangana i Saola, ka nidina nankany an’efitr’i Zifa,
mbamin’ny telo arivo lahy, voafantina tamin’i Israely
hitady an’i Davida any an’efitr’i Zifa.
Alina no nahatongavan’i Davida sy i Abisaï tany amin’ny vahoaka;
ary inty i Saola nandry tao afovoan’ny toby ka natory,
ary ny lefony nitsatoka amin’ny tany teo anilan’ny ondany.
I Abnera sy ny vahoaka mandry manodidina azy.
Dia hoy i Abisaï tamin’i Davida:

“Voahidin’ny Tompo eo an-tananao ity ny fahavalonao anio,
ka ankehitriny mba avelao kely re hasiako amin’ny lefona izy
dia hataoko miboroaka amin’ny tany amin’ny indray mamely monja,
fa tsy hiverenako fanindroany.”

Fa hoy i Davida tamin’i Abisaï:

“Aza mamono azy!
Fa iza moa no haninji-tanana amin’ny voahosotry ny Tompo,
ka ho afa-maina tsy ho voasazy?”

Dia nalain’i Davida ny lefona sy ny siny fitoeran-drano teo anilan’ny ondan’i Saola,
dia nandeha izy ireo.
Tsy nisy olona nahita azy, tsy nisy nahalala, tsy nisy nahatsiaro,
fa natory daholo izy rehetra, fa nandatsahan’ny Tompo torimaso nandrenoka azy izy ireo.
Niampita tany an-dafy i Davida,
ka nijanona lavitra teo antampon’ny tendrombohitra
nisy elanelany lavitra nampisaraka azy roa tonta.
Niteny i Davida nanao hoe:

“Indro ny lefona, ry mpanjaka.
Ny iray amin’ny zatovonao no aoka haka azy ety.
Samy hovalian’ny Tompo araka ny fahitsiana amam-pahamarinany avy;
fa efa natolotry ny Tompo teo an-tanako ianao androany
nefa tsy nety naninjitra ny tanako tamin’ny voahosotry ny Tompo Aho.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 102. 1-2. 3-4. 8 sy 10. 12-13

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny soa avy aminy aza misy hadinoina.

Izy ilay mamela ny helokao rehetra,
sy manasitrana ny aretinao rehetra,
manavotra ny sainao amin’ny hady,
manototra fitiavana sy indrafo anao.

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
tsy mba lalandava no ifandaharany,
na mandrakizay no ahatezerany.

Tsy araka ny otantsika no ataony antsika,
na araka ny helotsika no avaliny antsika.
Ny hadisoantsika halaviriny amintsika.
Tahaka ny ray mangoraka ny zanany,
no angorahan’ny Tompo an’izay matahotra Azy.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 15, 45-49)

Toy ny nitondrantsika ny endriky ny tany no hitondrantsika ny endriky ny lanitra koa.

Ry kristianina havana:
i Adama, lehilahy voalohany, natao aina mahavelona;
fa i Adama faharoa kosa natao fanahy mahavelona.
Tsy ny ara-panahy anefa no natao voalohany,
fa ny manana aina fotsiny, vao ny ara-panahy.
Avy amin’ny tany ny olona voalohany, ka tany;
fa avy amin’ny lanitra kosa ny olona faharoa, ka lanitra.
Manahaka ny tany izay rehetra tany;
ary manahaka ny lanitra izay rehetra lanitra.
Ary toy ny nitondrantsika ny endriky ny tany
no hitondrantsika ny endriky ny lanitra koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany, fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 6, 27-38)

Aoka ho mpamindra fo tahaka ny Rainareo mpamindra fo ianareo.

Tamin’izany andro izany, dia niteny tamin’ny mpianany i Jesoa nanao hoe:

“Izao no lazaiko aminareo izay mihaino Ahy:
Tiavo ny fahavalonareo, manaova soa amin’izay mankahala anareo,
misaora an’izay manozona anareo ary mivavaha ho an’izay manisy ratsy anareo.
Raha misy mamely ny takolakao anankiray, dia atolory azy koa ny ilany;
ary raha misy maka ny lambanao, aza sakanana na halainy mbamin’ny akanjonao aza.
Omeo izay rehetra mangataka aminao,
ary raha misy mifaoka ny anananao, dia aza mitaky izany aminy intsony.
Izay tianareo hataon’ny olona aminareo, no mba ataovy amin’ny olona koa.
Raha izay tia anareo ihany no tianareo, fankasitrahana inona no tokony ho anareo?
Fa na dia ny mpanota aza tia izay tia azy koa.
Raha izay manisy soa anareo ihany no asianareo soa, fankasitrahana inona moa no tokony ho anareo?
Ary raha izay antenainareo hanonitra ihany no ampisamborinareo, fankasitrahana inona moa no tokony ho anareo?
Fa na dia ny mpanota koa aza, mampisambotra ny mpanota ihany, mba handraisany toraka izany.
Fa ianareo kosa,
tiavo ny fahavalonareo, manaova soa ary mampisambora tsy manantena valiny:
dia ho lehibe ny valisoanareo, ary ianareo ho zanaky ny Avo indrindra,
dia Ilay tsara fo amin’ny tsy mpankasitraka sy ny ratsy fanahy.
Aoka ho mpamindra fo tahaka ny Rainareo mpamindra fo ianareo.
Ary aza mitsara, dia tsy hotsaraina ianareo;
aza manameloka, dia tsy hohelohina ianareo;
mamelà, dia havela ianareo.
Manomeza, dia homena ianareo;
fatra tsara, mifatratra, sady mihintsana no avo loha no homena ho ao ampofoanareo:
fa izay famarana namaranareo ihany no hamarana ho anareo koa”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.